ร้อนมากกกกกกกกกกกกก
และมีข้างเรื่องมาฝากค่ะ แหะๆๆ ก็ข้างเรื่องมันเขียนง่ายกว่านี่นา ใครไม่ได้ออกไปไหนมาอ่านข้างเรื่องกันนะคะ ^o^
.......................
คำเตือน ตอนที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างหญิงและชายดังนั้น หากท่านใดรับไม่ได้กับความสัมพันธ์แบบนี้กรุณากดข้ามๆไปด้วยนะคะ
........................................
........................................
ตอนพิเศษ นอกรอบ....ข้างเรื่อง (4)เลิกเรียนว่ายน้ำบ่ายสามวันศุกร์
เพื่อนนุ่นกับเพื่อนแผนเดินกลับคณะผ่านหน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์
ไอ้เพื่อนๆในคณะคนอื่นมันก็เดินกันมาเป็นกลุ่มบ้าง แยกไปโบกสามล้อเพราะขี้เกียจเดินบ้าง
แต่มันไม่ใช่คนสำคัญ เพราะฉะนั้นเราจะไม่สนใจ
“เบื่อไอ้ป่วนว่ะ”“ไปเบื่อมันทำไม?”
ที่จริงไอ้เพื่อนแผนมันก็รู้หรอกว่าทำไมไอ้เพื่อนนุ่นมันถึงได้อยู่ๆก็โพล่งออกมาแบบนั้น แต่ก็...ต้องแกล้งทำเป็นสนใจเสียหน่อย สงสารไอ้นุ่นมัน พอไอ้ป่วนมันไม่อยู่อย่างนี้ไม่มีใครไว้ลับฝีปาก
ปล่อยให้มันพูดอยู่คนเดียว เดี๋ยวไอ้ตัวขี้โวยวายเป็นนิสัยข้างๆนี่มันจะเฉาปากแย่
“มันแม่ง มีแฟนแล้วทิ้งเพื่อน”
“หึๆๆๆ”
“ขำไร?”
ดูสิ ดูสะบัดหน้ามาถาม ตาดุไปมั้ยนุ่น จะกินเลือดกินเนื้อไอ้คุณแผนมันเรอะ
“ก็....เห็นตอนเขาจีบกันใหม่ๆเชียร์ออกจะตาย”
“แล้วใครว่าตอนนี้ไม่เชียร์เล่า....”
ไอ้นุ่นมันทำได้ยังไงไม่รู้ แต่มันหันมาส่งค้อนเสียจนน่ากลัวคอจะหักพร้อมๆกับอมยิ้มแก้มตุ่ย
“อ้าว?”
“เหอะ ตอนนี้ก็ยังเชียร์อยู่ดี ก็พี่อากาศแกน่ารักแถมใจดีออกขนาดนั้น แสดงออกว่าร้ากกกกกรักไอ้ป่วนมันขนาดนั้น.....”
“งั้นจะเบื่อมันทำไม?”
“ก็......เหลือสองคนแบบนี้ มันเหงานี่นา”
“แล้ว....”
“อะไร?”
“แล้วถ้าหากชั้นมีแฟนไปอีกคน แกจะว่าไง?”
อ้ะ.......ไอ้นี่สมแล้วที่ชื่อแผน มันมาแผนสูง หลอกถามคำถามเดียวได้เห็นปฏิกิริยาว่าไอ้คุณนุ่นมันจะคิดยังไง
แต่.......เซ่อๆอย่างไอ้คุณนุ่น แน่ใจนะว่าจะได้คำตอบที่พอใจน่ะแผน
“ก็.....หาแฟนบ้างไง”
ไอ้คุณนุ่นมันนิ่งคิดอยู่ไม่ถึงชั่วแมลงหวี่ขยับปีกมันก็ตอบออกมาเสียงดังฟังชัด
“ฮะ?”
“ก็ถ้าแกไปมีแฟนอีกคน ชั้นก็ถูกทิ้งโดดเดี่ยว ไม่ไหวหรอกนะ ชั้นยิ่งขี้เหงาอยู่ด้วย”
“.................”
ไม่มีการโต้ตอบจากเพื่อนแผน นอกจากสายตาที่มองไอ้คุณนุ่นค้างไปแล้ว ตอนนี้ความคิดในหัวมันหมุนวนอย่างกับไต้ฝุ่น
แน่ล่ะ อุตส่าห์เฝ้ามาตั้งนาน ถึงอีกฝ่ายจะไม่รู้เรื่องด้วย แต่แค่ลองคิดภาพไอ้นุ่นมันไปมีแฟน ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่มัน.......ใครก็ไม่รู้ที่จะมาเดินข้างๆ ได้สิทธิ์พาไอ้นุ่นไปกินไอศกรีม ไปดูหนัง แถมไปหาที่บ้านให้มันใช้งานอีก
.....ไอ้คุณแผนได้แต่คิดในใจ ลองไอ้หน้าไหนมันเข้ามาสิ พ่อจะกันท่าให้ถึงที่สุดเลย
###ตุ้บ###“อู๊ย......”
ก็ไม่มีอะไรมาก ไอ้แผนมันมัวแต่จมอยู่ในความคิด ขาเลยสาวแต่ละก้าวเร็วขึ้นไม่รู้ตัว ไอ้นุ่นที่เดินตามก็งงว่าจู่ๆเพื่อนของมันเป็นอะไรไป เรียกก็ไม่ตอบเลยเร่งฝีเท้าตามแล้วลืมมองทาง
มันก็เลย......แหมๆๆอายแทนเว้ย ไอ้นุ่นมันตกฟุตบาท ตรงนั้นแหละ ไอ้ตรงสุดฟุตบาทมันจะต้องมีพื้นต่างระดับใช่มั้ยล่ะ ไอ้คุณนุ่นมันไม่รู้ว่าถ้าก้าวไปอีกก้าวพื้นมันจะระดับต่ำกว่า มันเลยก้าวไปแล้วไม่ได้เหยียบพื้น ผลน่ะเหรอ ก็เลยตกฟุตบาทแล้วลงไปนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนคอนกรีตน่ะสิ
“นุ่น!! / คุณ เป็นอะไรมั้ย?”สองเสียงประสานกันดังขึ้น เสียงแรกที่เรียกชื่อน่ะ เสียงไอ้คุณแผน แล้วไอ้เจ้าของเสียงที่สองล่ะ?
เออนะ....ตอนนี้ไอ้คุณแผนมันก็กำลังสงสัยอยู่เหมือนกันว่าไอ้หน้าตี๋ตาตี่เป็นสระอินี่มันมาจากไหน มาถึงก็เข้าไปประคองไอ้คุณนุ่นที่กำลังพยายามลุกขึ้นยืนอยู่
แถมมันไม่สงสัยเปล่าด้วยสิ มันตรงเข้าไปอย่างเร็วแล้วจัดการรวบตรงบั้นเอวยกตัวไอ้นุ่นขึ้นมายืนทันที
“เหวออออออ ไอ้บ้าแผน ทำไรเนี่ย ตกใจหมด” ด่าเพื่อนรักไปทีแล้วไอ้คุณนุ่นก็หันไปยิ้มให้อีกคน
“ขอบคุณนะคะ อย่าไปเล่าให้ใครฟังนะคุณ ชั้นอาย”
ไอ้ตี๋แปลกหน้าตาตี่เป็นสระอิได้ยินแบบนี้ ไอ้ที่ตอนแรกคิดจะช่วยแล้วผ่านไปเฉยๆเลยหันมาให้ความสนใจผู้หญิงประหลาดตรงหน้าอีกครั้ง ผิวสีน้ำผึ้งแบบไทยแท้ๆกับส่วนสูงไม่น่าเกินร้อยห้าสิบ ส่วนที่น่ามองที่สุดคงเป็นตา ตาโตๆคมๆสีดำสนิท แถมแววตาขี้เล่นแบบนั้น.....
“ผมชื่อเงี้ยบ วิศวะปีสอง.....”
“นุ่นค่ะ แล้วนี่แผน เราสองคนอยู่.....”
“เราสองคนต้องรีบไป ดีใจที่ได้รู้จักนะ คุณเงี๊ยบ!!” ไอ้คุณนุ่นมันไม่ทันได้บอกหรอกว่าตัวเองอยู่คณะไหน ชั้นปีอะไร เพราะพอไอ้คุณแผนมันพูดสอดขึ้นมาจบมันก็ส่งสายตาหาเรื่องระดับสิบไปให้ไอ้ตี๋ตาตี่นั่นหนึ่งที
สำทับด้วยเสียงเรียกชื่อเน้นๆที่แปลได้ง่ายๆว่า
ผู้หญิงบ้าคนนี้ของกู เมิงเข้ามามีเรื่องแน่!!ไม่ทันให้ได้โต้ตอบไอ้คุณแผนมันก็จัดการลากแขนไอ้นุ่นให้เดินตามลิ่วๆจนแทบจะปลิวตามแรงควายๆของมันลับขอบตึกไปเสียแล้ว
พ่อหนุ่มหน้าตี๋คนซื่อชื่อเงี้ยบได้แต่มองตามแล้วคิดในใจ
‘อ้าว มีแฟนแล้วนี่หว่า กูยังไม่ทันทำอะไรเลย กะแค่แนะนำตัว แม่งมองกูซะกูจะตัวหดเป็นมดแล้วเนี่ย สงสารผู้หญิงคนเมื่อกี้....แฟนหวงขนาดนั้นคงแทบกระดิกไม่ได้ ....อ้าวกูเลยลืมชื่อเลย มัวแต่ตกใจ ซวยจริงกู นานๆทีเจอคนน่าสนก็ดันมีแฟนแล้ว เฮ้อ......’
..........................
..........................
“แผน เบาๆ โอย บอกให้เบาๆไง”
“อ้าว เออ เป็นไงบ้าง?”
“โห......ล้มก็เจ็บก้นจะแย่แล้ว ช้ำแหงๆเลยด้วย แล้วนี่ยังโดนแกลากมาอีก ไอ้แผนบ้า ไอ้ใจร้าย”
“ขอโทษ.......”
“เออๆ ไม่โกรธหรอก แล้วจะรีบไปไหนอ้ะ?”
“พาคนขี้เหงาไปเลี้ยงหนังสักเรื่อง”
“จริงนะ?” ไอ้คุณนุ่นดี๊ด๊าลืมอาการเจ็บก้นเป็นปลิดทิ้งทันที
“อืม......แต่ต้องสัญญามาก่อน”
“สัญญาอะไร?”
“ก็......ถ้าแผนยังไม่มีแฟน นุ่นก็ห้ามไปมีนะ”“หืม?”
“ก็....ก็....”
“เข้าใจแล้ว มันพูดลำบากนักก็ไม่ต้องพูด ตกลงก็ได้ ยื่นนิ้วก้อยมาดิ เกี่ยวก้อยสัญญาตกลงมั้ย”
“อ้ะ.....ว่าแต่ เมื่อกี้ที่บอกว่าเข้าใจแล้ว นุ่นเข้าใจว่าไงเหรอ?”
“อ้าว ก็แผนก็เหงาเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ ถ้านุ่นไปมีใครก่อน แผนก็ถูกทิ้งคนเดียว คงเหงาแย่ เลยไม่อยากให้นุ่นไปมีใครไง แหม...เรื่องง่ายๆแค่เนี้ย อาการกลัวความเหงามันไม่ทำให้ผู้ชายดูแย่หรอกนะแผน พูดออกมาตรงๆเลยก็ได้ มัวแต่อ้ำอึ้ง...ดีนะเนี่ยที่นุ่นเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ”
ไอ้คุณแผนได้แต่คิด....นุ่นเอ๊ย แกนี่ก็พูดออกมาได้เต็มปากเต็มคำเนอะ ว่าตัวเองเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ
ทีหลังพูดให้มันครบๆสิ พูดเลย ว่าตัวเองน่ะเป็นคนเข้าใจอะไรผิดได้ง่ายๆ
.........เฮ้อ น่าสงสารแผนมันจริงๆ
......................
.......................
ปล. แอบยืมน้องเงี้ยบที่น่ารักมาเป็นนักแสดงรับเชิญ น้องกระต่ายจะดุมั้ยน้า???
หัวข้อ: เรื่องรัก..ไม่กล้าบอก: แจ้งเลขที่พัสดุลงทะเบียนที่หน้า78 ค่ะ ^o^ (อ่าน 853586 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก