พึ่งอ่านภาค1จบ เศร้ามาก
อยากบอกพี่บุหรงว่า พี่ใจร้ายมาก สงสารพี่ต้นไม้
ไม่น่าให้น้ำหยดตาย แค่คิดก็ปวดที่ใจแล้วล่ะค่ะ
ถ้าหนูเป็นพี่ต้นไม้ หนูคงเจ็บเจียนตาย ถ้าไม่มีสัญญานั่น
หนูรู้ค่ะ ว่านี่คือ นิยาย แต่ไม่รู้ทำไม มันถึงทำให้หนูเจ็บหนูเศร้าได้ขนาดนี้
พี่บุหรงเป็นคนที่แต่งนิยายแล้วทำให้หนูอินได้มากขนาดนี้เลยนะเนี่ย(ในใจนึกแอบโกรธพี่บุหรง ยังไงหนูก็สงสารพี่ต้นไม้)
เฮ้อ~ หนูว่าหนูเริ่มบ้าแล้วนะเนี่ย เครียดเกิน 55+
หนูขอไปนอนก่อนละกัน ไว้จะมาอ่านต่อภาค2
แต่แอบเห็นนะคะว่า พี่ต้นกลายเป็นหลวงพี่ไปแล้ว เศร้าใจจังเลย
แต่คงเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้พี่ต้นไม่คิดสั้นสินะคะ ปล่อยวาง
ฮือ ฮืออออ~ หนูอยากร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก มันจุก เง้อ
ไปละค่ะ ไปนอนเศร้า จะพยายามไม่คิดมากกก