ผู้ชายรั้นกว่าแมว 6
ครึ่งแรก
ต่อมาหลังจากที่พูดคุยขอบคุณและฝากฝังเรื่องจื่อถิงเรียบร้อยแล้ว จื่ออิงและอนันต์จิราตัดสินใจร่วมรับประทานอาหารเย็นที่บ้านของแดนสรวงตามคำชักชวน และในขณะที่ทุกคนกำลังรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยนั่นเอง
"I heard that your father taught him not to trust any man, right? Quite a bizarre idea to teach a son, it sounds as if he’s afraid that his son might be deceived by some gay man, anyway, it’s a very up to date.(เห็นว่าคุณพ่อสอนเสี่ยวถิงว่าไม่ให้ไว้ใจผู้ชาย สอนลูกแปลกดีนะครับอย่างกับกลัวโดนเกย์หลอกเอานะครับ สอนได้อินเทรนด์มากเลย)"
"พรวด!!! แค่กๆๆ" ไม่ต้องรอให้แดนสรวงถามจบดี เยี่ยนจื่ออิงก็สำลักออกมาทันที
"ว้าย!! จื่ออิงเป็นไงบ้าง? " หญิงสาวลูบหลังให้เขาเป็นการใหญ่
"ตายแล้วเผ็ดหรือคะ? ว่าไม่ได้ใส่พริกลงไปเยอะแล้วน้าแค่ 2 เม็ดเอง" แดนดาวนั้นคิดว่าผัดกระเพราหมูสับถ้าไม่ใส่พริกเลยมันก็ไม่อร่อย แต่ก็กลัวว่าแขกต่างชาติจะกินกันไม่ได้เลยใส่ไปแบบเบามือที่สุด ชายหนุ่มยังคงไออยู่ตอนที่โบกมือแทนคำปฏิเสธเพราะใช้มืออีกข้างปิดปากอยู่ไม่สะดวกจะตอบ
"บ้า! พี่แดนบ้าชิปเป๋ง พูดบ้าอาลายว้า" เด็กหนุ่มต่อว่าทันทีเพราะรู้ว่าพี่ชายของเขาสำลักคำถามมากกว่า
"อ้าว? มาว่าอะไรอีก ก็แค่ถามดู หรือว่า.....พ่อสอนอย่างงี้จริงๆ เหรอคุณอิง...." กว่าแดนสรวงจะรู้ตัวว่าถึงอยากรู้แค่ไหนก็ไม่ควรถามต่อ ยิ่งโดยเฉพาะกับคนอย่างเยี่ยนจื่ออิงด้วยแล้วล่ะก็ ชายหนุ่มจึงได้รับสายตาดุๆ ส่งกลับมาแทนคำตอบ
"ตาแดนพอแล้วถามอะไรก็ไม่รู้ เห็นมั้ยเขาตกอกตกใจกันหมดแล้ว"
"ขอโทษครับ ไม่คิดว่าจะสำลัก....เลย....."
"คือ......ที่ฮ่องกง....ผู้ชายที่นั่น...." อนันต์จิราต้องเป็นฝ่ายอธิบายแทนเสียเองด้วยความที่กระทันหันไปหน่อยเลยทำให้พูดตะกุกตะกักนึกหาถ้อยคำไม่ทัน
"เกย์เยอะเหรอครับที่ฮ่องกง"
"ก็....ก็ไม่เชิงค่ะ เพียงแต่ว่าแฟชันเสื้อผ้าผู้ชายที่นั่นนิยมนุ่งฟิตๆ เหมือนเกย์บ้านเราน่ะค่ะ เลยดูไม่ค่อยจะออกว่าใครเกย์ใครไม่เกย์ แล้ว...เอ่อ....แดดดี๊เป็นคนหัวสมัยใหม่หน่อยก็เลยสอนไปอย่างนั้นแหละค่ะ ไม่คิดว่าน้องจะจำได้"
"อ๋อ......" ว่าแล้วเสียงอ๋อของใครต่อใครก็พากันอุทานต่อกันยาวเป็นทอดๆ จนเหมือนจังหวะดนตรี