สวัสดีครับทุกคน ว่างงาน เหอะๆ เลยมาต่อให้ครับผม
กีตาร์ ตัวแม่
เหตุการณ์วันนั้นผ่านไป ผมกลับมาเรียนตามปกติ ส่วนไอต้าต้องเรียนไปสลับกับช่วยงานที่บ้าน ผมไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นหรอก เพราะแต่ละคนช่วยกันปิดดีจริงๆ
“ ไอกี ตกลงไปแน่ใช่ไหม ค่ายน่ะ ” ผมมานั่งเล่นหน้าห้องสภาฯ ไอนุมันเดินออกมาหาเรื่อยๆ
“ ว่าจะไป ทำไมเหรอ ”
“ แน่ใจว่าจะไม่เหงานะมึง ” ยังอุตส่าห์เป็นห่วงกูนะ
“ เออดิ แต่ถ้ามึงกลัวกูเหงา มึงไปกับกูดิ นะนะ ” ผมอ้อนไอนุครับ มันทำท่ายกเท้าใส่ผม
“ ไปไม่ได้โว้ย ... รออีกแปบนะ ใกล้เสร็จละ ” ช่วงนี้ผมมานั่งคอยมันแทบทุกวันครับ เพราะกลับไปคอนโดก็ต้องอยู่คนเดียว
“ สวัสดีครับพี่กีตาร์ ”
“ เอ้อ ว่าไงการ์ด ” ไอน้องการ์ดก็มาทำงานที่ห้องนี้ด้วยครับ
“ พี่เลือกไปค่ายไหนครับ ” ช่วงหน้าหนาวมีออกกันเยอะ ส่วนชมรมของผมมักจะไปแถบจังหวัดลพบุรีซะส่วนมาก ครั้งนี้เท่าที่ทราบมาคือไปที่โรงเรียนเก่าครับ
“ ลพบุรี ไปบริจาคอุปกรณ์กับซ่อมแซมอาคาร ” อาคารที่ว่า ไม่ใช่อาคารเรียนหรอกครับ เป็นพวกอาคารกิจกรรม
“ ต้องเตรียมอะไรไปบ้างครับ ” ไอน้องคนนี้จะไหวแน่เหรอ เหอะๆๆ
“ เตรียมเหมือนไปค่ายลูกเสือนั่นแหละ ขาดเหลืออะไร พวกรุ่นพี่เขามีให้ ”
“ ครับ งั้นเอาไว้เจอกันที่ชมรมนะครับ ” พอไอน้องการ์ดไป ไอลิงนุก็เดินออกมา ผมกับมันเดินกลับคอนโดด้วยกัน
“ ได้โทรคุยกับไอต้าบ้างไหม ” ผมกับไอลิงนุนั่งกินข้าวกันสองคน เป็นแบบนี้มาร่วมเดือนแล้ว
“ มันก็โทรมาบ้าง ”
“ คิดถึงมันไหมล่ะ ” ผมจ้องหน้าไอนุ
“ เป็นมึงจะคิดไง ” มันยิ้มตอบ
“ คิดถึงสิ ” แม่ง ตอบให้กูคิดมากอีก พยายามไม่นึกถึงมันแล้วนะเนี่ย
“ มันช่วยป้าจีนทำงาน ... จริงๆกูก็อยากโทรหานะ แต่กูกลัวจะร้องไห้อะ ” ผมบอกกับไอนุตรงๆ เวลาไม่มีคนเอาใจ ผมชอบเป็นแบบนี้เสมอเลย
“ เอาน่า รออีกหน่อยเหอะ คิดซะว่าฝึกอยู่คนเดียว ... แล้วถ้านอนไม่หลับ มานอนกับกูก็ได้ ”
“ เออ ” สรุป คืนนั้นผมก็เข้าไปนอนกับไอลิงจนได้ ผมคุยเล่นกับมันทั้งคืน เหมือนตอนอยู่มัธยมสอง มัธยมสาม คิดๆไป อยากกลับไปเป็นเด็กจัง วัยนั้นไม่ต้องมีอะไรให้คิดมากนัก เฮ้อ
ผมผ่านช่วงสอบปลายภาคเรียบร้อย พี่เชน พี่บอล พี่ก้อง มาอยู่เป็นเพื่อนพวกผมที่คอนโด ส่วนไอนุไปสัมมนากับสภาฯแล้ว
“ กี ช่วงนี้ไอต้ายังไม่กลับมาอีกเหรอ ” พี่ก้องถามผม ช่วงที่ผ่านมานี้ พี่เชนดูจะทำใจได้มากขึ้นครับ ไม่ตรอมใจเหมือนตอนแรกที่พี่คมทิ้ง
“ ยังอะครับ มันบอกว่างานเยอะ ” ผมตอบขณะที่จัดของใส่กระเป๋าเดินทาง ต้องออกเดินทางพรุ่งนี้
“ แต่มันบอกว่า เรื่องหุ้นน่ะ แม่มันจัดการใกล้เสร็จแล้วนี่หว่า พ่อกูบอกว่าแกกู้ไปซื้อรวบมา ” หืม พี่เชนพูดอะไร ไม่เข้าใจอะ
“ มันยังมีเรื่องอื่นอีก ไม่ใช่ว่ารวบได้แล้วจะจบ ” พี่บอลตอบพี่เชน
“ ไม่ใช่ไปติดสาวติดหนุ่มอยู่เหรอ เหอะๆ ”
“ ไอเชี้ยก้อง หุบปากเลยมึงอะ ” พี่เชนรีบปรามพี่ก้อง แต่ผมว่าไม่ทันแล้วอะพี่
“ เราไปหามันได้ไหมพี่ ” พอได้ยินแบบนี้ อยากไปหามันอะ ไม่ได้เจอกันนานแล้ว
“ ไงล่ะ ลำบากเลยไอเวร ” พี่บอลสถบใส่พี่ก้อง เหอะๆๆ
“ กูอยากไปโรงแรมเหมือนกัน ไปไหมๆ ”
“ ไปก็ได้ ปะแต่งตัวๆ ” พี่เชนตอบรับครับ วันนี้จะได้ไปหามันแล้ว มึงรอเจอกูได้เลยไอต้า
พี่เชนเป็นคนขับ พาผมและพี่ๆมาที่โรงแรมของป้าจีน พอถึงด้านหน้า เจ้าหน้าที่จำพี่เชนได้ เลยอนุญาตให้เข้าไปจอดภายในได้
“ นั่นไอต้าไม่ใช่เหรอวะ ” หืม ผมหันไปตามที่พี่ก้องชี้ ใช่จริงๆด้วย ไอต้าเดินมา ... แต่ไม่ได้เดินมาคนเดียว เดินมากับแม่ของผม และ .... แพรว ใช่แล้ว
“ มึงว่าสองคนนั้นสนิทสนมกันมากไปไหมวะ ” พี่เชนพูดขึ้น ไอต้ายิ้มหัวเราะกับแพรวอย่างสนุกสนาน มีตีไหล่ตีแขนกันด้วย ผมเริ่มจะรู้สึกไม่ดีแล้วสิครับ
“ กีรู้จักผู้หญิงคนนั้นไหม ” พี่บอลถามผม
“ รู้จักครับ เป็นลูกของผู้จัดการคนหนึ่งมั้ง ” ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จะโทรหาไอต้า แต่พี่เชนจับมือผมเอาไว้
“ อย่าทำเหมือนไม่ไว้ใจกันสิ เข้าไปคุยซึ่งๆหน้าดีกว่า ”
“ อย่ายุ่งกับผมนะ ” ผมสลัดมือพี่เชนออก แล้วโทรหาไอต้า
“ กี เป็นไงบ้าง ” ไอต้ามันสอบเสร็จก่อนผมสองวัน มันขอตัวช่วยงานที่โรงแรมก่อน บอกว่าจะรีบกลับมาหาผม แต่ดูจากท่าทางสงสัยจะไม่ยุ่งอย่างที่บอก
“ ต้าล่ะ ยุ่งอยู่เหรอ ” ขณะที่มันคุยกับผมนี่ มันก็ยังยืนยิ้มกับแพรวอยู่
“ อืม เอาไว้ต้าโทรกลับได้ไหมกี ” ผมกัดกรามกรอดๆ
“ อืม ... อืม ” ผมกดวางสาย
“ ว่าไง ”
“ มันบอกว่ายุ่งอยู่ ไม่ว่างคุยกับผม ” พี่เชนถอยหายใจเฮือก
“ ใจเย็นๆก่อนดีกว่า กีไปสวัสดีแม่ก่อนดีไหม ” พี่บอลหาทางเลี่ยงให้ผมครับ ผมคิดว่าก็ดีเหมือนกัน ดีกว่าไปอารมณ์เสียกับมัน
“ สวัสดีครับแม่ ”
“ ว่าไงลูก มาๆ เข้ามาด้านใน ” แม่ของผมเดินออกมารับพวกผมครับ
“ แม่ ไปไหนมาเหรอครับ ”
“ ไปคุยธุระข้างนอกมาจ้ะ ไปกับน้องกีตาร์นั่นแหละ อ่อใช่ น้องแพรวด้วย แล้วมากันเยอะแยะเชียว มีอะไรหรือปล่าวลูก ”
“ ปล่าวๆครับน้า ผมเพิ่งสอบเสร็จ กีเหงาๆเลยพามาเดินเล่นน่ะครับ ” พี่บอลพูดแทนผมครับ
“ จ้ะๆ ... เอ้อนี่ เราน่ะมีแฟนหรือยัง ”
“ ถามใครอะแม่ ” สะดุ้งเลยผม
“ ถามใครล่ะ ถามลูกนั่นแหละ .... ไม่ใช่อะไรหรอกนะ แม่เห็นน้องกีตาร์สนิทกับแพรวแล้ว นึกถึงกี ”
“ อะ ... อะไรนะครับแม่ ” ตอนนี้ใจผมเต้นแรงเลยล่ะ
“ เห็นสองคนนั้นเขาสนิทกัน นึกถึงลูกชายตัวเอง ฮะๆ ไม่รู้จะเขาชอบพอกันหรือปล่าวนะ ”
“ เอ่อ ต้ามันมีแฟนอยู่แล้วมั้งครับ ” พี่เชนพยายามช่วยพูดอีกครับ แต่ผมตอนนี้อะ ปรอทใกล้แตกแล้ว
“ เหรอจ้ะ น้าไม่รู้สิ เท่าที่มองๆเหมือนจะสนิทกับน้องแพรวมาก ... กินอะไรมาหรือยังล่ะลูก ”
“ ไม่หิวอะครับแม่ เดี๋ยวผมไปหาไอต้าหน่อยได้ไหมครับ ”
“ ได้จ้ะ น่าจะยังอยู่กับน้องแพรว เดี๋ยวแม่โทรไปบอกให้ ”
“ ไม่เป็นไรครับ ผมไปหาเองดีกว่า ... เดี๋ยวกลับมานะแม่ ” ผมเดินออกมาจากห้อง รู้สึกโมโหไอต้าจับจิต ไม่ว่างๆ ยังกลับไปหาไม่ได้ แต่มึงแอบมาสนิทกับคนอื่นเนี่ยนะ
“ กี ... ” พอผมออกจากห้องของแม่ผม ไอต้ามันยืนอยู่แถวๆนั้นพอดีครับ
“ ใจเย็นๆ ค่อยๆคุยกัน ” พี่บอลเตือนผม
“ อ้าว กีตาร์ สวัสดีจ้ะ ” แพรวทักทายผมเสียงสดใส หึหึ
“ อืม งานยุ่งไหมต้า ” ไอต้าหลับตาถอนหายใจ ไม่มีอะไรแก้ตัวสินะ
“ กูแวะมาหาแม่ กูกลับล่ะ ”
“ กีๆเดี๋ยวสิเว้ย ” พี่ก้องคว้ามือของผมไว้
“ ถ้าพี่ๆยังไม่อยากกลับ อยู่ก่อนก็ได้ครับ ผมจะไปรอข้างนอก ”
“ เอ่อ ... ไอต้า พวกกูกลับก่อนดีกว่า มึงแวะไปหาที่คอนโดนะ ” พี่บอลบอกไอต้าครับ ส่วนพี่เชนไม่ยอมคุยกับมัน พี่เขาเป็นคนแบบนี้ครับ ถ้าโกรธแล้วจะไม่ยอมคุยด้วยเลย เหมือนตอนที่โกรธกับพี่บอล
“ แพรว ขอเวลาเดี๋ยวนะ ... กีมานี่ก่อน ”
“ ไม่ต้อง ถ้ามึงยุ่ง ไปจัดการธุระให้เสร็จซะ ”
“ กี ! ฟังกันหน่อยสิ ” ไอต้าจับแขนของผมแน่น
“ สองคนน่ะ มีอะไรเข้าไปคุยด้านในดีกว่านะ ” แพรวพูดสอดขึ้นมา ผมเห็นด้วยครับ แถวๆนี้พนักงานเยอะ ผมบอกให้พี่ๆรออยู่ด้านนอก ส่วนผมกับไอต้าเข้ามาคุยในห้องของมัน
“ ยุ่งมากเนอะ ”
“ กี ต้ายุ่งจริงๆ แล้ว ... ”
“ แม่กูบอกว่ามึงสองคนสนิทกันมากนี่ ที่ยุ่งเพราะแพรวใช่ไหมล่ะ ” ไอต้าเริ่มทำเสียงฮึดฮัด
“ อยากได้ยินคำตอบแบบไหน อยากได้ยินว่าต้าสนิทกับแพรวเพราะชอบเขาใช่ไหมห๊ะ ! ”
“ มึงมาโมโหใส่กูทำไม กูทำอะไรให้ ” ดูเหมือนมันจะเปลี่ยนไปนิดๆนะ
“ รู้ไหมว่าต้ากดดันแค่ไหน ต้าขอแค่ความเข้าใจ แค่นี้ให้กันไม่ได้หรือไง ”
“ กูให้ได้ทุกอย่าง แต่กูให้มึงโกหกไม่ได้ ”
“ รู้ไหมทำไมต้องโกหก เพราะถ้าไม่โกหก กีก็จะทำแบบนี้ไง ”
“ ... ว่าไงนะ แบบนี้คืออะไร” ไอต้าหันหน้าหนีไปทางอื่น
“ มัน ... ”
“ ลำบากมากใช่ไหม ที่ต้องทนกับกูน่ะ ”
“ กี ไม่ใช่นะ ... ต้า ”
“ กูขอโทษนะต้า กูไม่คิดเลยว่ามึงจะต้องทนกับกูขนาดนี้ .... งั้นมึงกับกูก็พอแค่นี้ ”
“ ไม่นะกี ... ต้าขอโทษ ต้า ” มันวิ่งมากอดผมไว้
“ ปล่อยกู กูไม่อยากเป็นภาระของใคร ” มันยอมปล่อยผมโดยดี
“ ... เวลากีโกรธ ต้าจะไม่ขวางหรอกนะ แต่หลังจากหาย ต้าจะรีบกลับไปหา ” ผมสลัดแขนมัน แล้วเดินออกมา
“ กลับเหอะครับ ”
“ ไม่ดีแน่ๆเลยว่ะ ปะๆ กลับเถอะ ” พี่ก้องเดินนำออกมา พอถึงรถ พี่เชนยื่นกุญแจให้พี่บอล
“ มึงจะไปต่อยหน้าไอต้าหรือไง อย่าแม้แต่จะคิด ” พี่บอลรีบดักคอพี่เชนครับ พี่เชนไม่พูดอะไรเลยสักคำ อารมณ์คงจะเดือดดาลไม่น้อย
“ กูไม่ทำอะไรหรอก กูจะนั่งกับกี มึงนั่งหน้านะก้อง ” ผมก็ไม่รู้นะครับ ว่าทำไมพี่เชนถึงอยากนั่งข้างหลังกับผม พอพี่บอลออกรถ พี่เชนก็กอดไหล่ของผม
“ อยากร้องก็ร้องเถอะ ไม่ต้องอาย ”
“ ฮืออออ ” พี่เชนนี่รู้ใจจริงๆ ผมกลั้นน้ำตาตั้งแต่ออกจากห้องแล้ว
“ ร้องออกมาเยอะๆ ไม่ต้องกลัวเสื้อพี่เปียก ” พี่เชนกอดผมไว้ ผมเสียใจจริงๆ ทุกคำพูดของไอต้า ทำเอาผมเจ็บใจจริงๆ
“ ฮือออ ... แค่ผมห่วง แค่ผมหวง มันกลับบอกว่าผมทำให้มันหนักใจ ในฐานะคนที่รักมึง กูทำไม่ได้หรือไง ฮือออ ” ทำไมมึงถึงทำให้กูเจ็บแบบนี้วะไอต้า ไอเลว
“ หายสะอื้นหรือยัง ” พอกลับมาถึงคอนโด พี่เชนดูแลผมอยากดีครับ ไล่ผมไปอาบน้ำล้างตัว แล้วให้ผมนอนอีก เหมือนเด็กเลยกู เหอะๆ
“ หายแล้ว ฮึก ”
“ ถึงนอนไม่หลับ ก็นอนๆไป พรุ่งนี้ต้องออกค่าย ... พี่นอนอยู่ข้างนอก ถ้าหายใจไม่ออกก็ตะโกนเรียกนะ ” หืม พี่เชนรู้ได้ยังไงว่า ถ้าผมร้องไห้หนักๆ ผมจะหายใจไม่ออก
“ พี่รู้ด้วย ฮึก ... เหรอว่าผมจะหายใจ ฮึก ... ไม่ออก ”
“ ไอบอลโทรบอกนุ นุบอกมาอีกที ” แหม ไวจริงพี่บอล
“ นอนๆ ” พี่เชนไล่ผมอีกครั้ง
“ พี่เชน ฮึก ... ครับ ”
“ หืม ”
“ ขอบคุณนะครับ ” พี่เชนยิ้มให้ ก่อนจะเดินออกไป พี่เชนออกจะอบอุ่นขนาดนี้ ทำไมพี่คมถึงทำแบบนั้นกับพี่เชนได้นะ ขนาดน้องคนหนึ่งยังดูแลดีขนาดนี้ ... เอ ปกติ เขาดูแลคนอื่นแบบนี้ไหมนะ
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (กีตาร์ กะ กีตาร์) ส่งข่าว 09/09/2555 (อ่าน 367937 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก