
อากาศเริ่มหนาวแล้ว แต่สมองยังงงๆอยู่ เหอะๆ มาอ่านตอนใหม่กันดีกว่าครับ
กีตาร์ ตัวแม่ผมมาถึงที่หมายช่วงก่อนเที่ยง ระหว่างทางที่มา ทั้งโดนัทและไอน้องการ์ดนั่งคุยกันสนุกสนานตลอดทาง ผมจะงีบหลับสักหน่อยก็ไม่ได้ พอจะหลับๆ ไอน้องการ์ดจะมาปลุกทุกที
“ พี่กีครับ เรานอนที่ไหน ” สงสัยระหว่างทาง โดนัทจะบอกให้เรียกผมว่ากีแน่ๆ เพราะปกติไอน้องการ์ดจะเรียกชื่อเล่นเต็มๆ
“ เลือกเอาดิ ตรงไหน ” ผมชี้นิ้วไปที่ลานดิน
“ อ่ะ ... ทำไมอะครับ ต้องนอนบนพื้นนี่อะนะ แล้วๆๆ ” มันชี้มั่วไปหมดเลยครับ เหอะๆ ตลกดีนะไอน้องคนนี้
“ พี่ๆเขาเตรียมที่นอนให้แล้ว ในชั้นเรียนนู่น แต่พี่ว่าจะนอนแถวๆนี้ ”
“ อ๋อ งั้นผมนอนกับพี่นะ ”
“ ได้ไงวะ เต็นท์พี่เล็กนิดเดียว ผู้ชายจะอัดเข้าไปได้ยังไงตั้งสองคน ” ผมรีบแย้ง
“ ตัวพี่เล็กนิดเดียวเอง ”
“ เฮ้ย รู้สึกจะมีปัญหากับรูปร่างของพี่จริงๆนะ ” มันชอบย้ำปมอะ
“ ก็มัน ... ”
“ ทุกๆคนครับ มารวมกันก่อนนะครับ จะได้แบ่งหน้าที่กัน ” มันยังพูดไม่จบครับ ผมเดินมารวมแถวฟังพี่ชี้แจง ภารกิจของเราคราวนี้ไม่มีอะไรมากครับ แค่จัดหมวดหมู่หนังสือ เก็บตามชั้นกับสถานที่ต่างๆ
“ หลังจากนี้เริ่มทำงานได้เลยนะครับ เดี๋ยวพอมืดแล้วจะไม่สะดวก ” พอฟังคำชี้แจงจบแล้ว ผมเดินมาหาพวกเพื่อนๆ ที่กำลังแบ่งสมุดหนังสือกันอยู่
“ นี่ กีตาร์ รู้สึกว่าการ์ดจะตามติดเลยนะ ”
“ อืม นี่ก็งงอยู่เหมือนกัน ” ผมตอบไปส่งๆ ไอน้องการ์ดนั่งลงข้างๆ ยกกองสมุดไปนั่งแยก
“ ไม่รู้จะคุยกับใครนี่ครับ มีแต่ปีสูงๆ ”
“ อ้าว หาว่าพวกพี่ๆแก่เหรอ ซ่อมๆๆ ” กลุ่มนี้มีแต่สาวๆครับ เป็นเพื่อนของโดนัทเขา
“ จะบอกอะไรให้ มาค่ายแบบนี้นะ หาคนที่ถูกตาสิ ” ยัยนี่ก็ไปชี้โพรงให้กระรอก
“ เจอแล้วครับ ” หืม มันพูดพลางยิ้มพลาง
“ ตายแล้ว ทำไมไวแบบนี้ล่ะ คนไหนๆ ” ผู้หญิงนี่เวลาอยู่รวมกัน น่ากลัวเนอะ ถามได้ทุกเรื่องจริงๆอะ
“ ไม่บอกหรอกครับ ” มันยิ้มอีกแล้ว
“ ว้า น่าเสียดาย ” แต่จะว่าไปก็อยากรู้นะ ว่าคนที่มันหมายตาเนี่ยใคร เพราะที่มาด้วยกันไม่เห็นน่าหมายตาสักคน เหอะๆๆ ... ทำไมไอน้องการ์ดมองหน้าแล้วยิ้มกับโดนัทอะ สองคนนี้มีความลับอะไรกันหรือปล่าวนะ
กีตาร์ ตัวพ่อผมได้ติดรถพี่บอลมาที่ค่ายที่กีตาร์ร่วมกิจกรรม พี่บอลโทรศัพท์คุยกับคนๆหนึ่งตลอดเวลา มารู้ทีหลังว่าคือพี่ป้องครับ ค่ายนี้พี่ป้องเป็นหนึ่งในกลุ่มที่ร่วมจัดกิจกรรม
“ มึงจะถ่อมาทำไมถึงนี่วะ ” พี่ก้องบ่นอุบตลอดทาง
“ กูบอกแล้วว่าไม่ต้องมา มึงจะมาทำไม ” พี่บอลสวนตอบ
“ กูก็สงสารน้องมัน เห็นร้องไห้อย่างกับพ่อ ..... เออ ช่างเหอะ ” ฟังแล้วรู้สึกผิดขึ้นอีกหลายเท่าตัวเลย ผมนี่แย่จริงๆ
“ ไอต้า กูบอกอะไรอย่างไหม ” พี่บอลถามผมครับ
“ มีอะไรพี่ ”
“ กูไม่ไว้ใจไอเชนนะ กูว่ามันต้องคิดอะไรกับกีแน่นอน ” ผมถึงกับสะดุ้ง
“ พี่ไม่ได้คุยอะไรกับพี่เชนก่อนหน้านี้ใช่ไหมครับ ”
“ จะคุยอะไรได้ มันปลอบกีอยู่คนเดียว ไม่ได้หลับได้นอน ” นี่ยิ่งทำให้ผมคิดหนักเลยนะเนี่ย
“ กูเบื่อกับพวกมึง แย่งอะไรกันวะ ผู้ชายคนเดียว นู้นๆๆ ไปหาเอาสิวะ ผู้หญิงเดินเต็มมหาวิทยาลัย ” พี่ก้องนี่ติดร่างแหในเหตุการณ์ครั้งนี้แท้ๆ
“ มึงลองมาชอบผู้ชายดูดิ ” พี่บอลแกล้งถามพี่ก้อง พี่ก้องทำท่าขยาด โบกมือรัวๆ
“ กูไม่ลองกับพวกมึงหรอก ”
“ นั่นไง ทีนี้ก็อย่าเผือกให้พวกกูชอบผู้หญิง เข้าใจไหมมึง ” พี่บอลยังคุยเล่นกับพี่ก้องไปเรื่อย แต่ผมนี่สิที่ต้องคิดหนัก ถ้าพี่เชนทำอย่างที่บอกกับผมก่อนมาที่นี่จริง คงไม่ใช่เรื่องดี ต้องรีบปรับความเข้าใจกับกีเสียก่อน
ผมมาถึงสถานที่ออกค่ายของกีตาร์ พี่บอลกับพี่ก้องให้ผมเดินดูรอบๆ พี่เขาจะไปคุยกับพี่ป้องก่อน
“ คุณครับ ” ผมหันไปตามเสียงเรียก ดูจากเครื่องแต่งกาย คงจะเป็นยามครับ
“ ครับ ”
“ คุณมีอะไรหรือปล่าว ถึงมายืนใกล้ๆกับสถานที่ออกค่าย ” โอ้ ทำไมตรวจเข้มจัง ผมรีบหยิบบัตรนักศึกษาให้คนๆนั้นดู พอดูเรียบร้อยก็ส่งยิ้มมาให้ผม
“ มากับคณะเหรอครับ ”
“ ปล่าวครับ ผมตามมาน่ะครับ ยังไงขออยู่อีกเดี๋ยวนะครับ ”
“ โอย ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ... ถ้ามหาวิทยาลัยไม่จัดกิจกรรม ไม่ส่งสิ่งของมาบ้าง โรงเรียนของเราคงแย่ เราซาบซึ้งมากๆ เชิญตามสบายนะครับ ” ผมขอบคุณคนๆนั้น นึกแล้วรู้สึกสบายใจครับ ที่อย่างน้อยคนวัยอย่างเราก็ช่วยสังคมได้ สงสัยผมต้องมาออกค่ายด้วยบ้างเสียแล้วล่ะ
“ ปะๆ มันบอกว่าเข้าไปได้เลย ” สักพักพี่บอลกับพี่ป้องจึงเดินกลับมา ผมกับพี่ทั้งสองเดินทางเข้ามาในถานที่ออกค่าย พี่บอลบอกกับผมว่ากีคงกำลังช่วยแยกหนังสือ ให้ผมไปเดินตามหา ส่วนพี่ๆจะอยู่กับพี่ป้อง ผมเดินแยกออกมาตามหา ในที่สุดก็เจอ ... กีกำลังนั่งคุยกับผู้ชายคนหนึ่ง ท่าทางสนิทกันมากด้วย ผมไม่รอช้าครับ รีบเดินเข้าไปหาทันที
“ เฮ้ยยยยยย !!! ” ผมนั่งลงข้างๆ พอกีหันมาเห็น ถึงขนาดตกใจกระโดดหนีไปอีกฟาก คนในกลุ่มงงกันหมดครับ
“ มึงๆๆ .... มึงมาได้ไงอะ ”
“ มากับพี่บอล มาสิ ให้ต้าช่วยนะ ” ในค่ายนี้นอกจากผู้หญิงที่ชื่อโดนัท คงยังไม่มีใครรู้ว่าผมกับกีเป็นแฟนกัน ผมต้องไม่ทำให้กีรู้สึกอึดอัด
“ ... ” กีกลืนน้ำลาย มองไปทางซ้ายทางขวา ก่อนจะเลือกเดินไปนั่งกับโดนัท
“ เธอ ชื่ออะไรอะ คณะอะไรเหรอ ” สาวๆในกลุ่มชวนผมคุยครับ
“ ชื่อกีตาร์ครับ วิศวะปีสอง ”
“ หา ! ” ผู้ชายที่ตอนนี้นั่งข้างๆผมร้องขึ้น
“ แล้วนายล่ะ ปีสองหรือปล่าว ” ผมหันไปถามคนที่อุทานเมื่อกี้อะครับ
“ ปะ ปล่าวครับ ผมชื่อการ์ด ปีหนึ่ง ”
“ อืมๆ มีอะไรให้ช่วยบ้าง ” กีก้มหน้าก้มตาไม่ยอมพูดยอมจา เอาเถอะ มาถึงนี่แล้ว ต้องมีโอกาสให้นั่งคุยกันบ้างล่ะ ...
กีตาร์ ตัวแม่ผมต้องตกใจจริงๆครับ เมื่อคืนนี้ไอต้ามันเพิ่งพูดว่าผมไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ ทำให้ผมต้องร้องไห้จนหายใจไม่ออก ไม่นึกว่าไอต้าจะมาถึงที่นี่ได้
“ กี นายนอนที่ไหน ” ไอต้าเอ่ยถามผมหลังจากช่วยกันแยกสมุดครบทั้งกองแล้ว
“ เรื่องของกู ”
“ ก็ได้ ถ้าต้าพูดแล้วกีรู้สึกไม่ดี ต้าจะเดินตามเฉยๆก็ได้ ” ผมหันไปหามันแทบไม่ทัน
“ ทำไมต้องมาเดินตามเด็กน้อยอย่างกู ”
“ โอ้ รู้ตัวด้วยเหรอ เป็นเด็กต้องให้ผู้ใหญ่ตามดูแลสิ ” อ้าว ขุดหลุมฝังตัวเองเลยกู
“ ไอ ... ”
“ พี่กีครับ กินข้าวกันเถอะครับ ” เสียงของไอน้องการ์ดครับ ไอต้ามองผมก่อนจะมองไปทางไอน้องการ์ด ทันใดนั้นผมก็นึกแผนออก ผมเดินลิ่วๆไม่สนใจไอต้า
“ เออ การ์ด คืนนี้นอนเป็นเพื่อนพี่ทีดิ ”
“ ห่ะ ... แค่กๆๆ ” เหอะๆๆ พอไอต้าได้ยินถึงกับสำลักข้าว หึหึหึ
“ ค่อยๆกินนะต้า อ่ะน้ำ ” โดนัทยื่นน้ำให้ไอต้า โดนัทนี่ทำไมต้องดูแลมันด้วยเนี่ย
“ ไหนว่าอึดอัดไง ”
“ ไม่หรอกๆ สบายมาก ” ไอต้าแสยะยิ้มใส่ผม มันกำลังคิดอะไรของมันวะเนี่ย
ช่วงบ่ายพี่ๆนำเอาสมุดไปส่งให้ที่อื่น ส่วนพวกผมต้องมาช่วยกันทำชั้นหนังสือ อากาศก็เริ่มร้อน ผู้ชายหลายคนถอดเสื้อทำงานกันแล้ว
“ พวกผู้ชายช่วยกันทำชั้นหนังสือ สาวๆถ้าจัดหนังสือครบแล้ว ยืนให้กำลังใจแล้วกัน ” พี่หัวหน้าผลัดบอกผม
“ หูย ต้านี่หุ่นดีมากเลยอะ ” หืม พวกสาวๆคุยอะไรกัน ... ไอต้ามันถอดเสื้อช่วยเลื้อยไม้อยู่ไม่ไกลจากผมเท่าไหร่
“ น้องการ์ดด้วย ขาวมาก ” ฮึ่มมม พวกนี้นี่ เกินไปแล้วนะ ผมค่อยๆถกเสื้อเตรียมจะถอดออกบ้าง แต่มีมือใหญ่ๆมาคว้าแขนไว้ก่อน
“ ไม่ต้องถอด ” ไอต้าครับ ห้ามกูทำไมอะ
“ กูจะถอด กูร้อน ”
“ หึหึ จะถอดโชว์ใคร ให้ต้าเห็นคนเดียวพอแล้ว ”
“ ไอ้ ... ”
“ จุ๊ๆๆ อยากให้เขารู้ทั้งค่ายว่าเป็นแฟนกันหรือไง ” มันยักคิ้วอีก ไอนี่มันเหลือเกินจริงๆ ผมเดินกลับมานั่งกับพวกสาวๆ สรุปไม่ได้ออกแรงอะไรเลย
เวลาล่วงมาถึงช่วงเย็น พี่ๆช่วยกันกองไฟ กลุ่มที่ไปแจกหนังสือกลับมารวมกัน พวกเรานั่งเป็นวงๆรอบกองไฟ มาค่ายครั้งนี้อาจารย์ไม่ได้คุมอะไรมากมายครับ ทำให้หลายๆคนกินสุราเมลัยกันสนุกสนาน
“ อะไรวะ ทำไมต้องหมูผัดพริกแกงด้วย ” นอกจากผมจะกินเหล้าไม่เป็นแล้ว ยังกินอาหารเผ็ด กับร้อนไม่ได้ด้วย
“ กีไม่กินเผ็ดเหรอ ” สาวในกลุ่มถามผม
“ อือ อะไรอะ ” ขณะที่ผมกำลังพูดๆ ไอต้าเดินมาหยิบข้าวกล่องของผมไป แล้วส่งข้าวกล้องของมันให้แทน
“ อันนี้ผัดใส่น้ำมันหอย ” เพื่อนที่นั่งอยู่ถึงกับนั่งงงเป็นแถบ ใช่สิ เป็นใครก็ต้องมอง
“ ต้าดูแลกีดีจัง มีอะไรกันป่ะเนี่ย ”
“ เพื่อนกันไง ” มันตอบ แล้วหันมายิ้มให้ผม มึงนี่นะ .... ยิ่งมันทำแบบนี้ ผมยิ่งโกรธไม่ลง
“ กี ช่วยนัทล้างแก้วทีสิ ” พอกินข้าวกันเสร็จ ผมโดนโดนัทเรียกให้ช่วยล้างแก้วครับ
“ โดนัทไม่ต้องหรอก ต้าไปเอง ” รู้สึกไอนี่จะยุ่งกับผมจริงๆอะ
“ การ์ดล่ะ การ์ดเว้ย ” ผมหันไปหาตัวช่วยทันทีครับ แต่ไม่เห็นแฮะ ปกติมันติดอยู่กับผมนี่ มันไปไหนซะแล้ว
“ มานี่เลย ” ไอต้าดึงผมให้ไปกับมันครับ ขณะที่กำลังช่วยกันล้างจาน หลายๆคนยังกินข้าวไม่เสร็จ ทำให้ตรงนั้นมีแค่ผมกับไอต้าแค่สองคน
“ ต้ากับแพรว ไม่มีอะไรกันนะ ” ถือโอกาสแก้ตัวเลยไอนี่
“ อืม ”
“ ที่ต้าพูดว่ากีเป็นเด็ก ต้าขอโทษ ต้าไม่ได้ตั้งใจ ”
“ อือ ” ผมแกล้งไม่สนใจครับ แต่มันไม่สนใจ ยังคงพูดไปเรื่อยๆ
“ แล้วก็ .... ต้ารักกีมากนะ ” เอ่อ ... ผมถึงกับช็อตครับ
“ ต้ารักกีจริงๆ ที่ผ่านมาต้าทำผิดไว้มาก ครั้งนี้ต้าจะจำไว้ แล้วจะไม่ทำอีก ... ยกโทษให้ต้านะ ” ความจริงแล้ว ไม่อยากพูดเลยว่า แค่เห็นมันมาที่นี่ ผมไม่รู้ว่าจะโกรธมันไปทำไม เมื่อคืนผมก็ร้องไห้จนหมดไปแล้ว
“ อืม ... เฮ้ย !!! ” ไอต้าพุ้งเข้ามาหอมแก้มผมครับ
“ มึงเล่นอะไรบ้าๆเนี่ย เดี๋ยว .... คนอื่น ”
“ พี่ ... ” ตอนนั้น คนที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกผม คือไอน้องการ์ดครับ ในมือของมันถือขนมกับน้ำอัดลมอยู่
“ เฮ้อ ... น้องมีปัญหาอะไร ” ไอต้าถามไอน้องการ์ดตรงๆ
“ ปล่าวครับ ได้ยินว่าพี่กีบ่นว่ากับข้าวเผ็ด ผมเลย ... ไปหาของหวานมาให้ ” มันต้องเห็นเมื่อกี้นี่แน่ๆ มึงนะมึงไอต้า
“ เอามาสิ ” ผมเดินไปหยิบของจากมือของมัน ผมสังเกตว่าแววตาของมันแปลกๆไป มันเป็นอะไร
“ งั้นผมไปหาพี่ๆก่อนนะครับ ” ไอน้องการ์ดเดินจากไป ส่วนไอต้าถือถาดแก้วมาหาผม
“ น่าเห็นใจ ”
“ หืม อะไรนะ ” พูดอะไรไม่รู้เรื่อง
“ ช่างเถอะ เราไปนั่งดูพี่ๆแสดงอะไรกันดีกว่า ปะๆ ” สุดท้ายมันปล่อยให้ผมสงสัยเหมือนเดิม ... แต่สายตาของไอน้องการ์ดมันต้องสื่ออะไรแน่เลย มันคิดอะไรอยู่นะ