ช่วงนี้เอาตอนพิเศษไปอ่านให้หายคิดถึงก่อนนะครับ แฮะๆ ฝันร้ายหลอกหลอนไม่จบไม่สิ้น ต้องให้การเรื่องโกงอีกแล้ว แต่ฐานะพยานครับ แต่ผมกลัวๆเวลาอยู่ในคอกพยานครับ เบื่อทนายอะ
คู่รัก นักกีฬา ตอนพิเศษ : มองเฉยๆ
“ ไอต้ามึงอะไรเนี่ย ” วันนี้ผมเข้ากรุงเทพครับ ไอลิงนุมันชวนผมไปเดินจตุจักร จริงๆไม่ค่อยอยากไปหรอก เพราะครั้งก่อนนู้น ผมเป็นลมคาจตุตักรมาแล้ว (ปลาทองทำเหตุ)
“ เดี๋ยวสิ กำลังดูผังอยู่ ” มันกำลังวุ่นวายกับเรื่องผังโรงแรม คุณแม่ย่า (กระดากแทน มันพูดงี้จริงๆครับ - นุ) บัญชามา ให้เตรียมเปิดตึกใหม่ เป็นที่สำหรับพวกชอบความสำราญ แต่ไม่ใช่เนื้อแนบกันนะ
“ ไอนุมันบอกว่า ถ้าไปช้ารถมันจะติด จะอดเที่ยว ” ไม่รู้ล่ะ อ้างมันไว้ก่อน
“ ขับรถไปเองไหม ” โหหห ไอบ้านี่
“ โหล นุหรอวะ มารับกูหน่อย ... ไอบ้านี่มันจะไม่ไปด้วย ” ผมโทรศัพท์หาไอนุเลย แม่ม
“ เอามานี่ ... เออ เดี๋ยวกูไป แปบๆ เออๆ ... เตรียมปลาทองไว้เยอะๆ โอ๊ยยยย !!! ” ผมเตะตัดขามัน ไอนี่นิ ล้อไม่เข้าเรื่อง นึกถึงผมยังขนลุกไม่หายเลย
“ ปะๆ ” มันพับๆเก็บ ระหว่างเดินลงมามันโทรหาคุณแม่ย่าตลอดเวลา ผมไม่ได้คุยอะไรกับมันเลย
“ ต้า ... ” มาถึงรถ จนขับออกมา มันก็ยังเสียบหูฟังคุยกับใครไม่รู้ต่อ เหมือนผมไม่มีตัวตนเลย
“ ครับ ต้องให้กรรมการมาตรวจด้วยครับ ... ครับ ” เออ มึงสนใจธุระมึงไป กูนอนล่ะ พอผมปรับเบาะเสร็จ มันก็วางสาย
“ นี่ๆ ลุกมานั่งเป็นเพื่อนสิ นอนได้ไง ”
“ ไม่รู้อะ กูจะนอน มึงคุยธุระไปดิ ” โมโหมันละ ผมหยิบขวดน้ำมาดื่มอี่กๆแก้เซง
“ อ้าว ผิดอีก ... ไม่ลุกขึ้นมาก็ตามใจ ถึงจตุจักรเมื่อไร จะให้นุเอาปลาทองกรอกปาก ”
“ หา ! … (พรวดด) แค่กๆๆๆ … ” มันพูดซะผมนึกภาพออกเลยอะ ไอบ้า
“ แค่กๆ จำไว้เลย ”
“ ฮ่าๆๆ เดี๋ยวนี้งอนน่ารักนะ ” ผมโมโห มันดันคิดว่างอนเหรอ เออ กูจะงอนให้ดู
ทุกอย่างเป็นไปตามคาดครับ รถติดสุดยอด ติดแบบมองไปทางไหนเห็นแต่ไฟแดง ผมสุดเซงเลยครับ ไอนุก็โทรหาตลอดเวลา ... ทั้งหมดเป็นเพราะมึง ไอต้า
“ กีจัง โทรศัพท์ดัง ”
“ กูไม่ได้ชื่อกีจัง ” มันไปเอามาจากเพื่อนสมัยประถมของผมครับ บังเอิญเจอกันที่งานแต่งงานของเพื่อน
“ รับสิ หรืออยากกินผัดปลาทอง ”
“ อึ๊ก ! … ไอต้า ถ้าพูดอีกครั้งนะ มึง ... มึง ”
“ จะไม่ให้เอาหรือไง ”
“ ไอต้า !! ” มันลามกขึ้นนะผมว่า
“ เออนุ ไม่ทันแน่เลยว่ะ เจอกันที่ไหนดี ” อะไร มันจะไม่ไปจตุจักรแล้วเหรอ
“ เอามาๆ กูคุยเอง ... ไอลิง ”
“ ว่าไงปลาทอง ” ย้อนแสบนะมึง เดี๋ยวกูจะอ้วกใส่โทรศัพท์มัน
“ จะไปไหนกันอะ ”
“ นุบอกว่า ... ”
“ เงียบๆ ขับรถไป ” ผมชี้สั่งไอต้า มันหัวเราะชอบใจใหญ่ ขู่นะมึง
“ เขาเก็บของกันแล้ว มึงมาไม่ทันหรอกกี คืนนี้นอนนี่ พรุ่งนี้กูพาไปเดินก็ได้ ” เซงเลยอะ นานๆทีจะมีโอกาสปลีกตัว เพราะช่วงนี้โรมแรมยุ่งมาก คนพักขาจรน้อย ขาประจำก็สร้างแต่เรื่อง
“ แล้วเอาไง ”
“ มึงไปหาจอดรถแถวๆตลาดนัดรถไฟ เดี๋ยวพวกกูไปหา ” มันมีตลาดชื่อนี้ด้วยเหรอ
“ พวกกูนี่หมายความว่าไง ”
“ ก็มีกู พี่บอล พี่คม พี่เชน ไอซองก็อยู่ จูนนี่แฟนเก็บมึงก็มา (ฮ่าๆๆ) ” เออ หัวเราะชอบใจนะ
“ งั้นเดี๋ยวเจอกัน ” มันยื่นโทรศัพท์คืนให้ไอต้า มันหันมามองตาปริบๆ
“ มองราย ”
“ อ้าว ... จะให้ไปไหนล่ะที่รัก ”
“ เชี่ย ... ” เขินเลยกู ไอบ้านี่ คิดจะพูดไรก็พูดอะ
“ ตกลงพวกนั้นไปไหนกัน ”
“ ไปตลาดนัดรถไฟ ” ผมบอกเท่าที่รู้อะ ผมไม่รู้จักหรอก
“ หืม อ่อ ที่เขาเปิดท้ายกันปะ ”
“ ไม่รู้ ... เอามือออกไป ! ” มันพูดพลางเอามือลูบต้นขาผมพลางอะ เดี๋ยวรถก็คว่ำพอดี
“ ฮะๆๆ ”
มันหาที่จอดแถวๆตลาดที่ผมว่า คนเยอะเหมือนกันครับ ตอนนี้เริ่มค่ำ มีคนมาเปิดท้ายขายของเต็มไปหมด พอลงรถ ผมก็เดินมาเลย
“ โอย โทษครับ ” ผมคงรีบเดินไปหน่อย เผลอไปเหยียบตุ๊กตาไม้ของเขาเข้าครับ คอหักเลยอะ
“ กีจังมีอะไร ... เอ่อ ” มันคงเห็นภาพแล้ว ทำไงดีล่ะกู คนขายมองตาขวางเลย
“ ขอโทษแทนแฟนผมด้วยครับ อันเท่าไรครับพี่ ” เวร ประกาศให้เขารู้ทำไม เขาเป็นผู้หญิงนะเว้ย ... คนขายเผลอยิ้มออกมาครับ
“ ฮิๆ ตัวละยี่สิบจ้ะ ” ไอต้ารีบควักเงิน แล้วส่งให้ พร้อมกับหยิบเอาตุ๊กตาหักๆตัวนั้นขึ้นมา
“ คุณๆ เอาตัวดีๆไปสิคะ ” ไอต้ามองผม แล้วหันกลับไปหาคนขาย
“ ไม่ดีมั้งครับ ”
“ คือ เขาเหมือนฉันเลยค่ะ ชอบเดินไม่ดูทาง ” อ้าว ว่าผมหรือชมล่ะเนี่ย
“ งั้นผมซื้อสามตัวครับ ” ไอต้าหยิบมาอีกสองตัว แล้วจ่ายเงิน ผมก้มหน้างุดๆ
“ รักกันนะคะ ”
“ ครับ ” ไอต้ายิ้มแล้วก็คว้าแขนผมไปเดินใกล้ๆมัน
“ ต้า ... คือ กู ”
“ น่ารักดี เขาขยันทำนะ ให้ต้าทำล่ะไม่เป็นตัวแน่ ” คำขอโทษหายเข้าไปในลำคอ มันไม่ตำหนิผมเลย
ผมเดินไปหากลุ่มเพื่อนๆที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน หน้าอาคารยาวๆ ตรงข้ามอาคารนั้นเป็นโบกี้รถไฟเก่าๆ
“ เป็นไงบ้างวะ ” ไอซองทักผมก่อนใคร
“ ว่าแต่มึงเถอะ หลานกูล่ะ ” ซองชี้ไปที่จูนนี่ ... ตอนนี้เป็นแม่คนแล้ว ไอต้าก็เดินไปสวัสดีพี่ๆ ส่วนไอนุเหมือนมันจะสนใจห้องน้ำของที่นี่ เขาปรับแต่งจากไม้เก่าๆครับ ดูไปก็สวยดี
“ เดินเล่นกันก่อน ไว้สักสามทุ่มค่อยไป ” พี่บอลบอกพวกเรา
“ ไปไหนเหรอ ” พวกนั้นยิ้มๆแต่ไม่พูดครับ ผมเดินเล่นในตลาดกับเพื่อนๆ ผู้ชายในกรุงนี่ยอดจริงๆ แต่งตัวกันสุดๆ บางคนหล่อน่ารักจนผมต้องมอง
“ ไอต้าเป็นไร ทำไมจ้องไอกีขนาดนั้น ” ไอนุทักไอต้า มึงมองกูทำไม
“ ปล่าว ” พอเริ่มดึกเข้าที่ ไอซองกับยัยจูนนี่ขอตัว สงสารหลานชายครับ พี่บอลก็นำผมที่เหลือเดินเลาะๆ เข้าไปในซอยที่เต็มไปด้วย...
“ นี่เธคนี่หว่า ” ในซอยเดียวนั้นมีเป็นสิบร้านได้
“ ปะเลือกเอา ” พี่บอลยิ้มอย่างภูมิใจ
“ พี่บอลไปรู้จักแถวนี้ได้ไง ” นั้นไง ไอนุหึงขึ้นตาครับ มองพี่บอลตาขวาง เหอะๆ
“ เคยมาตามไอเชนแถวๆนี้ ”
“ หืม จริงเหรอเชน ” พี่คมหันไปค้อนพี่เชนบ้าง เหอะๆๆ จะรอดกันไหมวันนี้
“ ผมว่าเราเข้าไปกันเถอะ ” ไอต้าชวนครับ ทุกคนสงบศึก เข้าไปโดยดี ข้างในคนยังไม่มาก แต่ก็พอสมควร พอนั่งเรียบร้อย ตาผมไปสะดุดกับหนุ่มคนหนึ่ง เป็นบริกรครับ สูงเพรียว หุ่นเข้ากับชุดพอดี เขาหันมายิ้มรับผมด้วย
“ ต้า มึงมองไอกีหลายทีแล้วว่ะ เป็นไรป่ะเนี่ย ” ไอนุทักอีกแล้ว มันมองผมจริงๆใช่ไหม
“ ปล่าว ” มันก็ตอบคำเดิม ที่นั่นไม่ใช่เธคแบบตูมๆๆ เสียงดังแสบแก้วหูนะครับ ออกแนวร้านอาหารแต่มีบันเทิงนิดหน่อย ก็ดีไปอีกแบบ ... บริกรน่ารักจริงๆเลย
“ ไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนะ ” ผมปวดฉี่ครับ ผมเดินผ่านประตูห้องน้ำ พอถึงก็เข้าซองเลย
“ คุณครับ ” อ้าว บริกรคนนั้นเอง หน้าตาใสน่ารักมากเลยครับ
“ เอ่อ ผมฉี่อยู่ ”
“ สนใจไหมครับ ผมได้ทั้งสองอย่าง ราคาตกลงทีหลังได้ ” ผมตกใจตาค้าง นี่หรือปล่าวที่เรียกว่าพวกขายน่ะ ผมรีบเก็บเจ้าชาย แล้วรีบเดินไปล้างมือ ในห้องน้ำมีคนเข้ามาหลายคน มีบริกรเดินตามมา เข้าไปบีบไหล่ จับเป้า จับ ... นี่มันอะไรเนี่ย
“ ตกลงไหมครับ ” ผมจะทำยังไงดี เขาค่อยๆเอามือลูบคาง ทำสายตาหื่นกาม ... ทันใดนั้นก็มีคนมาคว้ามือของเขาออก
“ น้อง ไปขายที่อื่น คนนี้เมียพี่ ” ไอต้า
“ เอ่อ ... ผมขอโทษครับ ” ไอคนนั้นรีบวิ่งหนีออกไป ส่วนที่กำลังล้วงๆกันอยู่ก็วงแตก เหลือแค่ผมสองคน
“ เป็นไงล่ะ มองเขาอยู่นั้น ”
“ กูๆ … ”
“ ไปเถอะ บอกพี่ๆ ไปนั่งที่อื่น ” ไอต้าเดินออกมาก่อน ผมรีบตามออกมา พอมันเล่าให้พี่ๆฟังพวกนั้นก็ตกใจ พี่เชนบอกว่าเมื่อก่อนไม่มีขนาดนี้ สุดท้ายพอพี่เชนจัดการค่าใช้จ่าย เราต้องมานั่งกินอาหารตามสั่งแถวนั้นแทน หลังจากแยกกัน ผมกับไอต้าก็กลับคอนโดที่เดียวกับที่ผมเคยอยู่ช่วงเรียนมหาวิทยาลัย
“ ต้า วันนี้ ... ” ไอต้ามันอาบน้ำก่อน มันคงโกรธผมแน่ๆ เพราะปกติมันจะอาบกับผม
“ วันนี้มองคนอื่นมากเลยนะ ต้าไม่หล่อเร้าใจเหรอ ” เอาอีกแล้ว คำขอโทษหายไปอีกแล้ว
“ มันไม่ใช่นะ ”
“ หรือ คิดอยากรักกับเด็ก ... ไม่สิ นอนกับเด็ก ” ทำผมสะอึกเลย น้ำตาคลอเบ้าแล้วผม
“ ฮึก ... กูแค่มอง ฮึก ... แต่กูรักมึงคนเดียวนี่ ฮึก ฮือออ อย่าโกรธกูนะ ” ไอต้าลุกขึ้นมากอดผม ทำให้ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม
“ ต้าแค่ไม่ชอบเวลากีมองคนอื่นแบบนั้น ไม่ร้องแล้วนะ ” ทำอย่างไม่รู้จักผม ใครไม่ให้ร้อง ผมร้องใส่ไม่ยั้งเลย กว่าจะหยุดร้องก็นานครับ
“ ฮึก ... ไป ... ฮึก ไหน ” ไอต้ามันลุกขึ้น มันจะไปไหนอะ
“ ไปเอาสเลอปี้มาให้ ” ผมมองมันงงๆ มันไปซื้อมาตอนไหน
“ ต้าลงไปซื้อตอนกีอาบน้ำ ” มันคงหายโกรธผมแล้วนะ ผมรับสเลอปี้จากมันมา
“ อ่ะนี่ ” ไอต้าหยิบ ... ตุ๊กตาไม้ที่ซื้อให้ผม
“ ทำไม ฮึก ... อะ ” ผมถาม
“ เก็บไว้คนละตัวไง ส่วนตัวที่หัก ก็เอาไว้คนละครึ่ง ”
“ ทำไมเก็บไว้คนละ ฮึก ครึ่งล่ะ ” มันนั่งลงข้างๆ
“ ตัวที่กีเก็บไว้ แทนตัวต้า ตัวนี้แทบตัวกีไง ” อ่อ เล่นเป็นเด็กๆเลย แล้วอีกครึ่งล่ะ
“ ส่วนนั่น แทนความรักของเรา ” ไอหักๆนี่นะแทนความรัก มึงจะเลิกกับกูหรือไง หน้าผมคงตลกมากอะครับ มันยิ้มมีความสุขมากเลย
“ จะบอกว่า ถ้าเราอยู่ด้วยกันเมื่อไร ” ไอต้าหยิบส่วนที่หักๆมาต่อกัน
“ ก็เหมือนกับ ... ตุ๊กตานี่ ” ผมยิ้มจนแก้มแทบฉีก มันคิดได้ไงอะ
“ ต้า ... กูรักมึง ”
“ ครับ ” ผมเอาหัวชนกัน โยกตัวไปมา วันนี้ออกจะมั่วๆไปหน่อย แต่ลงท้ายกลับมีความสุข เฮ้อ ดีจัง
“ ปะ ” หืม
“ อะไรเหรอ ”
“ เอากันเหอะ ” นั้นไง
“ ไอต้า !!! ”
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (กีตาร์ กะ กีตาร์) ส่งข่าว 09/09/2555 (อ่าน 369301 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก