รักนี้…มีน้ำยา
By: Dezair
…………………………
ผมมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ข้างฝาผนัง สองทุ่มกว่าแล้ว แต่ผัวสุดเลิฟยังไม่กลับบ้านเลย ช่วงนี้มันทำงานหนักประหนึ่งว่าจะหาเงินได้เดือนละสองแสนล้าน บางวันถึงขั้นกลับมาอาบน้ำกินข้าวเช้า แล้วก็ออกไปอีกรอบชนิด ไม่ต้องหลับต้องนอนกันเลยชีวิต
‘ลีลามึงไม่เร้าใจรึเปล่า เขาเลยไม่อยากกลับมานอนกับมึง’ เพื่อนประเสริฐนามว่าเจริญ หรือชื่อเล่นโคตรเชยว่าโจเคยกล่าวเอาไว้ หลังจากผมเปรยๆให้มันฟังถึงความน่าสงสารของไอ้พี่ธันสุดที่รักซึ่งออกไปทำงานเหมือนไปรบ เพราะพอกลับบ้านมาแม่งก็หมดแรงไร้น้ำยามาจิ้มจุ่มผมเหมือนเคย
‘กูว่าพี่ธันเขาอาจจะกำลังเบื่อมึง คบกันมากี่ปีแล้วล่ะ 7ปีเปล่าวะ เลขอาถรรพ์กำลังอร่อยเลย’ ไอ้แป๊ะเอกว่าอย่างนั้นพร้อมกับง่ำลูกชิ้นเอ็นหมูเข้าไปทั้งไม้ ครับ อ่านไม่ผิด ไอ้นี่สามารถฟาดลูกชิ้นเอ็นหมูสี่ลูกในหนึ่งไม้เข้าปากได้ในรวดเดียว ประมาณว่าไม่มีสมบัติผู้ดีในการรับประแดกเลยแม้แต่น้อย
‘หรือไม่อย่างนั้น พี่ธันก็หมดน้ำยา เพราะเอาน้ำยาไปลงกับอีหนูหมด’ ตบท้ายด้วยไอ้เป้ เพื่อนที่เหมือนมนุษย์มากที่สุดในกลุ่มผม เพราะพอมันให้เหตุผลปุ๊บ ผมก็นิ่งปั๊บ ไม่อยากจะสนับสนุนทฤษฎีของมันเลย ว่าช่วงนี้ที่ไอ้พี่ธันหาเรื่องไม่ชูว้าบชูว้าบกับผมเหมือนเดิม อาจจะเป็นเพราะ ‘หมดน้ำยา’ จริงๆ
…มันอ้างว่าเหนื่อย อ้างว่าต้องตื่นเช้า อ้างว่างานหนัก…ทุกวันนี้ผมอาศัยเมียน้อยทั้งห้า อันได้แก่ โป้ง ชี้ กลาง นาง ก้อยในการดูแลลูกชายผม ผัวเผอไม่ต้องไปพูดถึง มีก็เหมือนไม่มี ไม่พึ่งมันมาหลายสัปดาห์แล้วครับ
เสียงประตูเปิดดังปลุกสติให้ผมหลุดออกมาจากวังวนคำพูดของเหล่าเพื่อนรักที่พากันประณามการกลับบ้านมืดค่ำของไอ้พี่ธันว่าส่อไปในทาง ‘นอกใจ’ ผมหันไปมองสภาพสุดที่เลิฟซึ่งเพิ่งกลับมาถึงบ้านแล้วกวาดตาสแกนไปทั่วเสื้อผ้าของมันที่ค่อนไปทางไม่เรียบร้อย ชายเสื้อออกนอกกางเกง แขนเสื้อพับขึ้นไปถึงศอก เนคไทที่เมื่อเช้าผูกคอไปดีๆ ตอนนี้ดันยัดอยู่ในกระเป๋าเสื้อซะงั้น!
…สภาพเหมือนผ่านการอาบ อบ นวดและนาบมาเลย!!!!...
“ถ้วยฟู?...” ไอ้พี่ธันคงเห็นผมจ้องเอา จ้องเอา มันก็เลยเรียก ผมรีบฉีกยิ้มให้ ไม่บอกมันหรอกว่าตอนนี้กำลังสงสัยพฤติกรรมกลับดึกของมัน
“กินข้าวมายัง” มันส่ายหน้า แล้วเดินมาทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาตัวเดียวกับผม ก่อนจะเอนศีรษะไปทางด้านหลังวางท้ายทอยกับพนักพิงอย่างอ่อนล้า
…ล้าเพราะงานน่ะไม่ว่า แต่ถ้าล้าเพราะแอบซุกอีหนู มึงโดนแน่!!!...
“งั้นเดี๋ยวฟูอุ่นข้าวให้นะ” ในใจคาดโทษนะครับ แต่ปากต้องยิ้มไว้ก่อน คุณนายปานดาวสอนเอาไว้
ผมลุกจากโซฟา เดินเข้าครัวไปหากับข้าวมาอุ่นให้มัน ผมทำข้าวผัดเอาไว้เมื่อตอนเย็น แถมด้วยน้ำซุปร้อนๆฝีมือพ่อครัวเอกแห่งร้านอาหารเตาถ่าน แปบเดียว ไอ้พี่ธันก็อัญเชิญตัวเองจากโซฟามานั่งรอที่โต๊ะอาหารแบบไม่ต้องเป่าปากเรียกเลยทีเดียว
“กินข้าวแล้วเหรอ” มันเงยหน้าถามผมที่ยกข้าวผัดร้อนๆกับน้ำซุปมาวางตรงหน้ามัน
“กินแล้ว เดี๋ยวฟูไปเปิดน้ำใส่อ่างให้นะ จะได้แช่สบายๆ” ผัวเหนื่อยต้องเอาใจผัว ประกาศิตข้อแรกที่แม่บังคับให้ผมท่อง ถ้าท่องไม่ได้ คุณนายปานดาวยื่นคำขาดว่าไม่ต้องย้ายมาอยู่กับไอ้พี่ธัน ไอ้ตอนนั้นผมก็อยากจะเสียตัวให้มันใจจะขาดล่ะครับ ท่องหน้ามืดตามัว ท่องจนเก็บเอาไปฝันว่าผมปรณนิบัติพัดวีประมาณว่าเป็นเมียทาส ส่วนมันเป็นผัวคุณหลวงอะไรทำนองนั้นทีเดียว
ผมลุกจากโต๊ะอาหาร เดินกลับเข้าไปในห้องนอน ทะลุไปยังห้องน้ำ ก่อนจะเปิดน้ำร้อนใส่อ่าง โรยเกลืออาบน้ำลงไปหน่อยให้กลิ่นหอมผ่อนคลาย ก่อนจะเดินกลับออกไปหามัน ไอ้พี่ธันซัดข้าวหมดไปแล้วครึ่งจานภายในเวลาไม่ถึงห้านาที ดูก็รู้ว่ามันหิว แม่งข้าวกลางวันได้กินบ้างรึเปล่าวะเนี่ย
“มานั่งนี่สิ” แม้จะหิวซกๆ แต่มันก็ยังหันมาสนใจผมนะครับ เพราะมีการเรียกให้เข้าไปนั่งข้างมัน ตบเก้าอี้ข้างตัวปุ๊ๆเหมือนสั่งหมาสั่งแมวทำนองนั้น แล้วไอ้หมาแมวที่ชื่อถ้วยฟูก็ดั๊น!! ว่าง่ายเดินไปนั่งซะด้วยสิ
“มองอะไร” มันเห็นผมจ้องมันเอาจ้องมันเอาเป็นครั้งที่สอง เลยเอ่ยปากถาม
“มองผัว ไม่รู้ชาติที่แล้วทำบุญมาด้วยอะไร ชาตินี้ได้ผัวหล้อหล่อ โอ๊ย!” ถูกมันเขกหน้าผากเข้าให้ โทษฐานซะจนมันยิ้ม แหมๆ…ยิ้มเพราะเขินล่ะสิ กูรู้นะ…
“ที่ร้านเป็นยังไงบ้าง” มันกินไปถามไป
“ก็เรื่อยๆ” ผมตอบแค่นั้นก็เงียบ ได้แต่มองมันเงียบๆ ไอ้พี่ธันมันหล่อนะครับ อย่างที่เคยบอกด้วยความรักและหลงจนโงหัวไม่ขึ้นว่ามันหน้าตาดี แต่พักนี้หน้ามันโทรมไปตามพฤติกรรมทำลายคอลลาเจนทั้งหลายแหล่ ไม่ว่าจะโหมงาน กลับดึก นอนน้อย ไม่จ้ำจี้กับผมให้เอ็นโดรฟินหลั่ง สุดท้ายก็เข้าสู่โหมดโทรมตามวัย และนอกจากหน้ามันจะโทรมแล้ว กระทั่งไหล่มัน ท้ายทอยของมันก็ดูเกร็ง ดูเครียดไปหมด ผมเอื้อมมือไปแตะที่ต้นคอของมันแล้วลูบเบาๆ จนมันหันมามอง
“เส้นแข็งมากเลยนะ เครียดมากไปรึเปล่า”
สาบานว่าไม่เคยไปเรียนจับเส้น เรียนนวด หรืออะไรมาก่อน แต่เพราะอยู่กับมันมานาน เรื่องกายวิภาคของนายธันวา มีเหรอที่ผมจะไม่รู้
“ช่วงนี้งานยุ่งน่ะ” มันหันมาตอบ สายตาดูเหนื่อยล้า หากแต่แค่วูบเดียวที่มันมองผม มันก็หันกลับไปตักข้าวผัดเข้าปากต่อ…กลายเป็นว่ากูแพ้ข้าวสินะ…ใช่ซี่!! อยู่กันมา 5ปี อะไรๆของกูมันก็เก่า ก็แก่ มันไม่เร้าใจเหมือนเดิม!!
“พรุ่งนี้ได้หยุดรึเปล่า” ผมทำเสียงอ่อนลงเล็กน้อยให้ฟังดูเซ็กซี่เพื่อเรียกความสนใจ อยากน้อยถ้ามันให้ความสนใจกับเสียงแหบเสน่ห์ของผม ผมก็อาจจะเอาไปแย้งเอาไปค้านกับไอ้เพื่อนๆทั้งสามว่าผมยังคง ‘เร้า’ มันได้เหมือนเคย และนั่น!...มันคิ้วขมวดฉับทันทีเลยครับ!! ไหมล่ะ!! คนอย่างถ้วยฟูมีเหรอจะไม่ ‘สะท้านใจ’ นายธันวา!!!
“เสียงแปลกๆ เป็นหวัดเหรอ”
หอยหลอด!!!! กูพยายามเซ็กซี่!!!! ไม่ใช่หวัดลงคอ!!!!
“ป…เปล่า…แล้วสรุปพรุ่งนี้วันเสาร์ หยุดมั้ย” ไม่ต้องเอาเสียงอ่อนเสียงหวานแม่งแล้ว! ด๋อยจริง กูจะเซ็กซี่เสือกเอาโรคมายัดเยียดให้กู
“หยุด” อาทิตย์ที่แล้ว อาทิตย์ก่อนอาทิตย์ที่แล้ว และอาทิตย์ก่อนนั้นไปอีก มันไม่ได้หยุดเลยทั้งเสาร์ทั้งอาทิตย์ ออกจากบ้านทุกวันประหนึ่งมีอีหนูจริงๆ
“ถ้วยฟูอยากไปไหนรึเปล่า พี่จะพาไป” โธ่ถัง สภาพระโหยเหมือนปลาขาดน้ำยังจะมาทำตัวเป็นแฟมิลี่แมนอีก มึงลุกจากเตียงไหวรึเปล่าเถอะ พรุ่งนี้น่ะ
“ไม่ได้อยากไปไหนหรอก พี่ธันไปอาบน้ำเถอะ จะได้นอน จานเอาไว้นี่แหละ เดี๋ยวฟูเก็บเอง” ไอ้พี่ธันพยักหน้าหงึกๆอย่างล้าๆ ผมลุกขึ้นทำเป็นเก็บจานชาม ส่วนมันก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้องไปอาบน้ำ ผมล้างจานชามทั้งหมดอย่างใจเย็น นับเวลาเคาท์ดาวน์ตัวเองตั้งแต่ 10 ถึง 1
‘ลีลามึงไม่เร้าใจรึเปล่า เขาเลยไม่อยากกลับมานอนกับมึง’
‘แต่กูว่าพี่ธันเขาอาจจะกำลังเบื่อมึง คบกันมากี่ปีแล้วล่ะ 7ปีเปล่าวะ เลขอาถรรพ์กำลังอร่อยเลย’
‘หรือไม่อย่างนั้น พี่ธันก็หมดน้ำยา เพราะเอาน้ำยาไปลงกับอีหนูหมด’
เสียงของเพื่อนทั้งฝูงดังก้องอยู่ในหัวผม ทำเอายิ่งอยากมุ่งมั่นหาคำตอบให้ได้ว่าแท้จริงแล้ว ไอ้พี่ธันกกอีหนูไว้จริงรึเปล่า ผมจ้องเข้าไปในห้องนอน ด้วยความหมายมาด
…คืนนี้…ความจริงต้องกระจ่าง!!!...
………………………………
เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ กับบ็อกเซอร์สั้นเสมอ ‘จ๊วบ’ ส่วน…กางเกง…ไม่ต้อง!!!
…เอ่อ…มันควรจะเอ็กซ์กว่านี้เปล่าวะ?! ทำไมกูใส่แล้วเหมือนพวกไม่สมประกอบที่ใส่เสื้อผ้าไม่ครบเลย! ชุดอื่นก็ไม่มีแล้ว คราวหน้าคราวหลังคงต้องหาซื้อเสื้อผ้าเอ็กซ์ๆมาใส่ยั่วผัวบ้างล่ะ!!...
ผมเปิดตู้เสื้อผ้าฝั่งตัวเอง แล้วก็ปิด จากนั้นก็ไปเปิดตู้ฝั่งไอ้พี่ธัน เปิดไปเปิดมาก็หาชุดที่ ‘เอ็กซ์’ กว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว สุดท้ายเลยช่างแม่ง ถ้ามันเห็นแล้วซู่ซ่าก็นับว่าเป็นบุญตามัน แต่ถ้ามันเห็นแล้วหดจ้อยเหลือเท่าหอยมดก็ถือว่าเป็นโชคร้ายที่ได้เมียอย่างผมแล้วกัน
พอตัดสินใจว่า ‘ภารกิจ’ นี้จะใส่แค่เชิ้ตกับบ็อกเซอร์ ผมก็เดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที ผลักประตูห้องน้ำเข้าไปเบาๆ เห็นไอ้พี่ธันนอนหลับตาแช่อ่างอยู่ ไม่ได้รับได้รู้เลยแม้แต่น้อยว่าเมียอย่างผมกำลังพยายามยั่วให้มันไม่ทันมีสติ และผมจะได้สำรวจร่างกายมันว่ามีร่องรอยอารยธรรมของเมียน้อยที่ไหนแอบประทับเอาไว้รึเปล่า?!!!
ผมย่องเข้าไปหามันเบาๆ หยิบเก้าอี้เตี้ยใต้อ่างล้างหน้าไปวางใกล้อ่างที่มันนอนแช่อยู่ พอนั่งได้เรียบร้อยก็แตะมือเบาๆที่ข้างขมับมัน ไอ้พี่ธันสะดุ้งลืมตาหันมามองทันที
คิดว่ากูเป็นโจรรึไง? มือน้องถ้วยฟูอุ่นนุ่มขนาดนี้ เสือกทำเป็นตกใจ
“ถ้วยฟู” มันเรียกชื่อผมเบาๆ ก็ลองเรียกชื่ออื่น มีเฮแน่มึง
“นอนสิ จะนวดให้” มันมองหน้าผมนิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าตกลงแล้วหันกลับไป ผมสำรวจท้ายทอยมันอย่างถี่ถ้วน ไม่มีรอยจูบรอยกัด หรือรอยแปลกปลอมอื่นใดที่แสดงให้เห็นว่ามันมีคนอื่น แต่ก็ไม่แน่…อีหนูของมันอาจจะไม่ทิ้งหลักฐานเอาไว้ตรงที่สังเกตง่ายก็ได้…
“ถ้วยฟู…” มันเรียกอีกครั้ง คงเพราะผมไม่ลงมือนวดให้มันสักทีนั่นล่ะ
“เออๆ” เมียทาสอย่างผมจะทำอะไรได้ ผัวให้นวดก็ต้องนวด ทั้งๆที่นวดเป็นที่ไหนล่ะ อาศัยว่าเคยนวดเนื้อหมูเนื้อวัวบนเขียง ก็ถือซะว่าไหล่ไอ้พี่ธันเป็นเนื้อหมูแล้วกัน
ผมนวดไหล่มันได้พักนึง ไม่เห็นว่าตรงไหล่ตรงคอมีรอยอื่นใดอีก แอบเอามือลูบลงไปที่หลังมัน ก็ไม่มีรอยข่วนให้สากระคาย ผมเริ่มชักจะหมดความสนใจแล้ว เลยลุกขึ้นเดินไปนั่งที่ขอบอ่างด้านข้างแล้วยกแขนมันมาพาดตัก ก่อนจะลงมือนวด แต่ตานี่กวาดทั่วตั้งแต่แขนไปจนถึงอก
…อุวะ!! นังหนูของไอ้พี่ธันไม่ทิ้งรอยอะไรไว้ที่อกเลยแฮะ! หรือกูจะคิดมากไป มันอาจไม่ได้มีเมียนงเมียน้อยอย่างที่ไอ้พวกเพื่อนประเสริฐทั้งหลายใส่ไฟก็ได้!! แต่…แต่ไอ้พี่ธันเป็นคนฉลาด ถ้ามันมีเมียน้อยจริง มันก็คงไม่ยอมให้เมียน้อยทำรอยเอาไว้ตรงที่ที่ง่ายต่อการมองเห็นแน่ๆ แล้วถ้ามันไม่ให้เมียน้อยของมันทำรอยที่ไหล่ ที่คอ ที่หลัง ที่อก ถ้าอย่างนั้นก็เหลือแค่ที่เดียวแล้วล่ะ!!!
“เฮ้ย!!”
ไอ้พี่ธันร้องลั่น เมื่อผมกระโดดลงไปในอ่างร่วมกับมันทั้งที่เสื้อและบ็อกเซอร์อยู่ครบ
“จะนวดขาให้ไง”
ผมเงยหน้าบอกมันเสียงขุ่น เริ่มหงุดหงิดเล็กๆ เพราะไม่ว่าตรงไหนๆของไอ้พี่ธันก็ไม่มีร่องรอยบอกว่ามันมีอีหนูเลย โอเค! ผมควรจะดีใจที่มันยังอยู่กับร่องกับรอยเหมือนเดิม แต่ก็แอบเจ็บใจเหมือนกัน เพราะผมคิดแผนเอาไว้ซะสูงลิ่ว ว่าถ้าเจอมันกกอีหนู ผมจะจัดการยังไง…อย่างงี้แผนการอันครีเอทของกูก็เป็นหม้ายน่ะสิ!!...
ผมจุ่มมือลงไปในน้ำ แล้วยกขามันขึ้นมานวด ตาก็ไล่สำรวจไปแทบจะทุกรูขนบนขาของมันว่ามีรอยอะไรแปลกๆหรือไม่ แต่ขาซ้ายก็แล้ว ขาขวาก็แล้ว…ก็ยังไม่มี!!!
…อะไรวะ!!! ไม่มีอีหนูจริงๆเหรอเนี่ย!!!!...
เริ่มหงุดหงิด คิ้วขมวดหน้าหงิกที่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด สมมติฐานที่มันกลับบ้านช้าเพราะมีเมียน้อยไม่มีหลักฐานมาสนับสนุน เล่นเอาหมดอารมณ์จะทำอะไรต่อ
…เลิกก็เลิก!! วุ้ย!!! เซ็ง!!!!...
“พี่ธันอย่าแช่นานล่ะ เดี๋ยวไม่สบาย ฟูขึ้นก่อนแล้วกัน” ผมบอกมัน หมดความสนใจจะตามหาร่องรอยอารยธรรมที่อีหนูทิ้งไว้ แต่พอตั้งท่าจะลุกขึ้นจากอ่าง มือของไอ้พี่ธันก็คว้าหมับเข้าที่แขนแล้วกระชากผมลงไปล้มใส่ตัวมัน
“โอ๊ย! ทำ…อื้อ!!!...”
กำลังจะด่าที่มันเล่นแรง กระชากไม่ดูห่าอะไรเล้ย! ล้มใส่ตัวมันนี่เจ็บไม่แพ้ล้มกระแทกคอนกรีตนะขอบอก แต่…ไอ้พี่ธันเป็นผัวผมมา 5 ปี มันเคยปล่อยให้ผมด่ามันนานเสียที่ไหน พี่แกหามุมได้ปุ๊บ จูบประกบปากผมปั๊บ! แถมเป็นการประกบปากที่โคตรร้อนแรง แม่งบดขยี้ซะแบคทีเรียบนปากผมตายสนิท
มือสองข้างของไอ้พี่ธันอุ้มผมขึ้นนั่งทับตักมัน ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาขย้ำไปทั่วอกผม บีบบี้หัวนมจนเสียววาบถึงสันหลัง ในขณะที่ปากตะโปมจูบดูดปากดูดลิ้นซะจนวิญญาณจะหลุดออกจากร่าง ผมได้แต่ครางอื้ออึงในคอ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็พยายามตอบสนองด้วยจูบที่ร้อนแรงไม่แพ้มัน แน่นอน…ตอนแรกผมคิดว่าผมจะชนะมันบ้าง อย่างน้อยให้มันเป็นฝ่ายถอนปากออกไปหอบแฮ่กๆนี่ก็คงทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเอง ‘เป็นพระเอก’ ไม่น้อย ทว่า…ยิ่งผมจูบตอบมันหนักเท่าไหร่ มือของมันที่ขย้ำไปทั่วตัวผมก็ยิ่งลงแรงหนักขึ้น
แคว่ก!!!!
เสียงหนึ่งดังเข้ามาในหัว ตอนแรกผมไม่สนใจเลย มารู้ตัวอีกที แขนสองข้างของตัวเองก็ถูกเชิ้ตที่เมื่อกี้ยังใส่อยู่ มัดรวบไพล่หลังไปแล้วเรียบร้อย
“อื้อ! อื้ม!!!” ยิ่งจูบกันนานเท่าไหร่ก็เหมือนอากาศที่มีในปอดจะยิ่งน้อยลงเท่านั้น ผมจะทุบมันก็ไม่ได้เพราะมือถูกมัดอยู่ข้างหลัง ปากจะบอกก็ไม่ได้เพราะมันจูบอยู่ สิ่งที่ทำได้คือบิดตัวไปมา…อาฮะ! นึกภาพออกใช่มั้ยครับ ผมนั่งทับตักมัน และผมบิดตัวบนตักมัน พยายามจะบอกมันให้รู้ว่าผมหายใจไม่ออก แต่กลายเป็นว่าพอผมบิดตัวไปได้แปบเดียว อะไรบางอย่างของไอ้พี่ธันก็ซู่ซ่าทิ่มแทงก้นผม…ฉิบหายล่ะ!
มือสองข้างของมันที่เมื่อกี้ขย้ำอกผมอยู่เลื่อนลงไปขย้ำก้นผมแล้ว ทั้งขย้ำทั้งบีบ แล้ววกกลับมารูดรั้งน้องชายผมด้านหน้า…บิ้วท์อารมณ์กูเหลือเกิน ไม่อยากจะบอกว่ากูพร้อมตั้งแต่มึงจูบกูตอนแรกแล้ว!!
“ฮ้า…” กว่ามันจะปล่อยปากออกมาได้ เล่นเอาสมองผมแทบขาดออกซิเจน แต่ดูเหมือนไอ้พี่ธันจะกลายร่างเป็นกบเป็นคางคกหายใจทางผิวหนัง เพราะพอมันถอนปากจากปากผม มันก็ไซ้คอผมต่อทันที
“เจ็บ…อ๊ะ! อื้อ…พี่ธัน ปล่อยแขน…อื้อ…” ซอกคอถูกกัดไปแล้วสองจุด เจ็บจี้ดๆ แต่ที่เริ่มเมื่อยคือแขนสองข้างที่ถูกมัดไพล่หลังอยู่นี่
“ไม่” มันเงยหน้าขึ้นมาตอบสั้นง่าย ตามันสบตาผม ในสายตามันไม่มีข้อความใดๆอยู่เลย ยกเว้น…ความหื่น…
“อ๊ะ!! เดี๋ยว!...อื้อ…อ้า…” บ็อกเซอร์ถูกดึงร่นไปที่หน้าขา และผมกำลังถูกเบิกทางด้วยปลายนิ้วแข็งๆ ในขณะที่ริมฝีปากของมันไม่ได้อยู่เฉย หลังจากกัดคอผมไปสองที มันก็ไล่ลงไปดูดนมผมอีก ทั้งดูดทั้งเม้มจนผมได้แต่แอ่นอกสู้ปากมันอย่างอดไม่ไหว และหลังจากนั้นเพียงแปบเดียว…ไอ้พี่ธันก็พาลูกชายมุดอู่ผมอย่างรวดเร็ว!!
“อ้า!!!!!” ผมครางไม่ยั้ง เพราะไอ้ผัวเวรทะลึ่งใส่เข้ามาทีเดียว ตอนนี้มันหื่นมาก ชนิดที่ผมบอกให้มันช้าๆ มันเสือกเร็ว บอกให้มันหยุด มันก็เสือกขยับ เอาเป็นว่า ณ เวลานี้ไอ้พี่ธันหูดับและหื่นชนิดหน้ามืดตามัวไปแล้วครับ
“อ๊ะ! พอ…พอแล้ว…อ้า…” ผมนั่งอยู่บนตักมัน ถูกมันบังคับให้ขยับขึ้นลงจนเสียดเสียวไปหมด แต่ไอ้พี่ธันไม่ฟังเมียเลยสักนิด มันตั้งหน้าตั้งตาจูบผมไม่หยุด เดี๋ยวก็วกไปจูบแก้ม ไซ้คอ แล้วก็กลับมาจูบปากใหม่ ส่วนข้างล่างนี่กระแทกลึกถี่ยิบจนหัวสั่นหัวคลอน
“ถ้วยฟู…อ่า…อ่า…”
“อ๊ะ! ไม่ไหวแล้ว…ปล่อย…ปล่อยมือที…อื้อ…อ้า!!” ผมบิดตัวเกร็ง สองขาหนีบเข้าหากันอย่างสุดกลั้น อยากใช้มือประคองลูกชายตัวน้อยที่บวมเป่งอยู่ใต้น้ำ แต่แขนสองข้างถูกจับมัดอยู่ ผมร้องบอกมันให้ปล่อย แต่ก็อย่างที่บอก ว่าตอนนี้มันหูดับไปแล้วเรียบร้อย นอกจากจะไม่ยอมปล่อย แล้วยังกระแทกไม่หยุดอีกต่างหาก
“อ๊ะ! อย่า…อื้อ! อื้อ!! อ้า!!!!” มันอัดกระแทกเข้ามาครั้งสุดท้าย พร้อมๆกับที่ท้องน้อยผมบิดมวนและลูกชายกระตุกพรวดอย่างสุดกลั้น ในสมองผมเห็นแต่หมอกขาวๆ ตาเบลอแทบไม่รับรู้ แต่หูได้ยินเสียงมันหอบหายใจหนักหน่วง และริมฝีปากรับรู้ถึงความร้อนรุ่มของปากมันที่ประกบจูบแนบชิด
“อื้ม…” ครั้งนี้มันจูบแผ่วเบา พอความหื่นจางลง มันก็คงเพิ่งนึกได้ว่าผมเป็นเมียที่ควรทะนุถนอมไม่ใช่นางทาสสนองนี้ด
“ถ้วยฟู…” ผมปรือตาขึ้นเล็กน้อย ครั้งเดียวของมันทำเอาชีวิตผมแทบหาไม่ อดอยากมากนักรึไงวะเนี่ย
“…อีกครั้งนะ” คุณพระ!!! มึงขออะไรนะ?!!!
“เอ้ย! เดี๋ยวๆ อ๊ะ! อย่า…อื้อ…” ไม่ทันแล้วครับ ณ จุดนี้ไอ้พี่ธันพลิกตัวผมหันหลังให้มัน จากนั้น…ไอ้ที่ยังค้างอยู่ในตัวผมก็เริ่มออกฤทธิ์อีกรอบ…อีกรอบ…และอีกรอบ…
…ทำไมไม่บอกแต่แรก ว่าโหมงานหนักแล้วหื่นอยากข่มขื่นเมีย…ถ้ารู้อย่างงี้ กูได้หางานให้มึงโหมอีกเยอะๆ!!!!...
………………………….
แทบเอาชีวิตไม่รอด
แถมแขนผมเคล็ดไปแล้วเรียบร้อย เนื่องจากไอ้พี่ธันจัดหนักไม่ดูตาม้าตาเรือ มัดแขนผมเป็นชั่วโมง มาระลึกได้ตอนเสร็จไปสามยกและพากันกลับมาที่เตียง มันถึงได้รีบแกะซากเสื้อเชิ้ตออกจากแขนผม พอแขนหลุดเท่านั้นล่ะครับ เหมือนง่อยถามหาทันที ตะคริวกินเจ็บยิ่งกว่าถูกผัวนอกใจอีก
“เจ็บมากมั้ย” ผมนอนนิ่งอยู่บนเตียง มีไอ้สามีตัวดีนั่งอยู่ข้างๆคอยจับแขนพลิกซ้ายพลิกขวาเหมือนพ่อค้าหมูปิ้งขยันพลิกยังไงอย่างงั้น
“เพิ่งนึกได้รึไง ทีตอนนั้นทั้งร้องทั้งบอก ไม่มีฟัง”
“ก็…” มันเถียงไม่ออก คงเพิ่งนึกได้จริงๆว่ามันมัดผมตลอดรายการจัดหนักนั่นเลย
“ก็อะไร”
“ก็…ก็ถ้วยฟูยั่วพี่”
“ยั่ว?! ยั่วตอนไหนวะ!!”
“ก็…ที่ไปนวด…แล้ว…ไหนจะเสื้อเชิ้ตกับบ็อกเซอร์อีก”
ผัวรักผัวหลงของจริงไม่อิงนิยาย ขนาดแต่งตัวเหมือนคนไม่สมประกอบใส่เสื้อผ้าไม่เสร็จ มันยังคิดว่าผมยั่วมัน กูดูตัวเองในกระจกยังตกใจจะตายห่า มึงเสือกบอกว่ากูเอ็กซ์ซะงั้น!
“ฟูไม่ได้ยั่ว ฟูแค่เห็นว่าเหนื่อย ก็เลยจะนวดให้ ก็เท่านั้น” จริงๆแล้วจะยั่วให้มันไม่มีสติเฉยๆ ไม่ได้ตั้งใจยั่วให้หื่น เพราะผมจะได้มีเวลาสอดส่องร่างกายมันว่ามีร่องรอยของอีหนูที่ไหนรึเปล่า ซึ่ง…หลังจากโดนมันจัดหนักไปหลายยก ผมก็รู้ซึ้งว่าถ้ามันมีอีหนูจริง มันคงโคตรอึดยิ่งกว่าแรมโบ้ เพราะยังกลับมาฟันผมได้ตั้งหลายที
“แต่เป้บอกพี่ว่า ถ้วยฟูคิดว่าพี่กลับดึกเพราะมีเมียน้อย”
ผมตาเหลือก หันไปมองหน้ามันแทบไม่ทัน ไอ้พี่ธันยิ้มบาง สายตามองผมอย่างอ่อนโยน ก่อนจะยื่นมือข้างหนึ่งมาลูบแก้มผม
“…พี่ขอโทษที่ทำให้ถ้วยฟูกังวล ช่วงที่ผ่านมา งานมันเยอะมาก แต่พี่อยากให้ถ้วยฟูรู้ ว่าพี่ไม่มีใครนอกจากถ้วยฟู” มันก้มหน้าลงมาใกล้ จูบเบาๆที่หน้าผากผมทีนึง ผมงี้ได้แต่เงียบ ไม่ได้ซึ้งนะครับ แต่กำลังคาดโทษไอ้เพื่อนเป้! แม่งเอ๊ย!! เสือกไปบอกไอ้พี่ธันว่ากูคิดอะไร!! ความลับมันควรจะมีในโลกบ้างสิเว้ย!! ไม่ใช่บอกเขาไปหมด!!!
“…แต่…เป้ไม่ได้บอกพี่นะ ว่าถ้วยฟูจะใช้วิธีนี้กับพี่” ผมเงยหน้ามองไอ้คนที่กำลังจูบหน้าผากผม มันก้มลงยิ้มน้อยๆส่งมาให้ ดวงตาเป็นประกายวาววับ
…อ่า…ประกายที่น่ากลัว…
“ก็บอกว่าไม่ได้ยั่ว ไม่ได้ยั่ว ที่ใส่เชิ้ตกับบ็อกเซอร์ก็เพราะว่ามันใส่ง่าย สบาย เปียกได้ แล้วที่นวดก็เพราะเห็นว่าเหนื่อย แล้วที่เข้าไปนวดตอนอาบน้ำก็เพราะ…”
“…ก็เพราะอยากจะดูว่าบนตัวพี่มีรอยอะไรรึเปล่า” เงียบจ้า! เงียบกันไปเลย ถูกผัวรู้ทัน
ตาไอ้พี่ธันวิบวับกว่าเดิม มือมันเริ่มลูบเอวผมเบาๆ …เอาแล้วไง…ท่าทางจะเริ่มอีกยก…
“ใช่มั้ย…” มันถามย้ำ เรื่องอะไรกูจะตอบความจริง
“ไม่ใช่…อื้อ…” ผลของการโกหก เลยถูกจูบไปที มันสอดลิ้นเข้ามารุกไล่กับลิ้นผมอยู่ครู่นึง ก่อนจะถอนออกไป ตอนนี้มือมันลูบไปที่ก้นผมแล้ว
“ให้ตอบอีกที ที่เข้าไปตอนพี่อาบน้ำเพราะอยากดูใช่มั้ยว่าบนตัวพี่มีรอยรึเปล่า”
“ก็บอกว่าไม่ใช่…อื้อ!!” โกหกอีกก็โดนอีก คราวนี้มันส่งนิ้วไปทักทายช่องทางที่มันกระทำชำเราเมื่อกี้อีกต่างหาก ผมแอ่นแทบไม่ทันเพราะความตกใจ แต่ไอ้พี่ธันมีกลวิธีหลอกล่อถ้วยฟูตัวน้อยๆตัวนี้เสมอ นอกจากจูบอ่อนหวานแล้ว มืออีกข้างก็เริ่มลูบคล้ำน้องชายของถ้วยฟูจนมันเริ่มจะฟูตามชื่อ
“รู้มั้ย ว่าถ้าโกหกพี่ อะไรจะเกิดขึ้น” มันละจูบออกมาพูดยิ้มๆ ไม่ต้องมาทำเป็นถามกูเลย มือมึงขยับยิกๆจนตากูเยิ้มไปหมดแล้วเนี่ย
“ไม่รู้…อ๊ะ…อื้อ…ต…แต่…แต่ไม่เอามัดแขนแล้วนะ อื้อ…” มันหัวเราะเบาๆ ก่อนที่วินาทีต่อมา สายตาผมก็มองไม่เห็นอะไรอีกเพราะถูกมันเอาเนคไทปิดตาซะมืดสนิท ก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหูผมด้วยเสียงโคตรหื่น
“ไม่มัดแขน แต่ปิดตาแทนแล้วกัน”
แล้วหลังจากนั้น ยอดชายนายถ้วยฟูก็โดนลงโทษฐานโกหกผัวไปอีกหลายยก หลายยก และหลายยก
“พี่ธัน…อ๊ะ…อ๊ะ…รู้เปล่า…อื้อ…ไอ้เป้มันบอกฟูว่า พี่หมดน้ำยาแล้ว” ผมแอบกระซิบ ตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข้มรอบที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้ เสียงเตียงลั่นเอี้ยดอ้าด ท่อนล่างถูกกระแทกไปมาจนหัวผมแทบจะชนกับหัวเตียง
“งั้นคราวหลัง ถ้วยฟูบอกเพื่อนไปเลยนะ อ้า…”
“บ…บอก…อ๊ะ…อื้อ…บอกอะไร…”
“บอกว่า…น้ำยาพี่มี แต่พี่ให้ถ้วยฟูคนเดียว”
ถ้ามึงจะพูดจาหวานหูกับกูซะขนาดนี้ ก็อย่าคิดเลยว่านี่จะเป็น ‘น้ำยาชุดสุดท้าย’ ที่กูจะสูบในคืนนี้!!!
รักนี้…มีน้ำยา จูฮุ้กกรู๊!!!!
FIN
เป็นฉากที่…เลือดสาดกระจายใช่มั้ย ฮ่าฮ่า 
ระหว่างที่เขียนสเปของถ้วยฟู บัวก็เขียนสเปของของขวัญไปด้วยค่ะ ซึ่งทั้งสองเรื่องมีฉาก ‘จิ้มจุ่ม’ เหมือนกัน แต่ว่าให้อารมณ์คนละแบบกันเลย ฮ่าฮ่า (สเปของของขวัญยังไม่เสร็จดี ถ้าเสร็จดีจะเอาลงให้อ่านแน่นอนค่ะ)
สเปตอนนี้เขียนขึ้นมาด้วยเหตุผลที่ว่า ‘อยากให้พี่ธันจิ้มจุ่มถ้วยฟูอ่ะ!!’ เพราะเหมือนบัวจะเขียนตอนจิ้มจุ่มของคู่นี้น้อยมากๆๆๆๆ ทั้งๆที่ถ้วยฟูก็ออกจะเซ็กซี่ ซู่ซ่าจะตายไป ก๊ากๆๆๆๆ
แล้วถ้าคิดตอนพิเศษได้อีก จะเอามาลงให้อ่านอีกน้า ไปพิมพ์สเปของขวัญต่อล่ะ
ขอบคุณคนอ่าน คนเม้นท์ คนติดตาม และทุกๆคนที่ยังคิดถึงพี่ธันและถ้วยฟูนะคะ
ขอบคุณพื้นที่บอร์ดด้วยค่ะ
หัวข้อ: รักนี้...ลิ้นกับฟัน ตอน 28 ธันวา (อัพ 28/12/2016) หน้า 67 (อ่าน 1110790 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก