หุหุ แอบย่องมาต่อ กลางดึก อิอิ
อ่านให้สนุกนะค้าบบบบบบ
------------------------------------------------
Chapter 17 ตีสองกว่า ขึ้นปีใหม่แล้วสิ สองชั่วโมงแรกของปีนี้เราประเดิมด้วยงานแล้วก็งานเลยเหรอ เฮ้อ..ถือว่าเป็นลางที่ดีแล้วกันนะ.. ซูเปอร์สตาร์หนุ่มพึมพรำถึงชีวิตการงานของตนในช่วงต้นปีที่เลยผ่าน พลางเหลือบไปเห็นเจ้าตุ๊กตากบเคโระที่ใครบางคนจงใจหอบมาประดับไว้ที่คอนโซลรถของเขาและอีกมากมายหลายตัวที่เบาะหลังนั่น
..คิดถึงเจ้าเคโระจัง ป่านนี้คงเมาไปกับพวกไมค์แล้วมั้ง หายโกรธเรารึยังไม่รู้
.
.
เอ๊ะ! รถใคร ดึกป่านนี้แล้ว รถเสียเหรอ..??
นักร้องหนุ่มแตะเบรคหักพวงมาลัยรถเข้าข้างทางแทบไม่ทัน เมื่อได้เพ่งดูเจ้าของรถคันงามที่เปิดไฟฉุกเฉินอยู่ข้างทางจนแน่ใจแล้วว่า.. เป็นเจ้าคนช่างคิดมากที่เขากำลังคิดถึงอยู่นี่เอง
น้ำเชี่ยว!.
.
“โหหห..น่ากินจัง ไปหามาจากไหนอ่ะดึกป่านนี้แล้ว” พีมมองดูเสต็กเนื้อชิ้นโต พร้อมกับไก่อบซอส ผักโขมอบชีสและไวน์แดงขวดใหญ่ที่ถูกจัดเรียงรายอยู่บนโต๊ะสวยงามจนอดถามขึ้มาไม่ได้
“ร้านโอลทาวน์เรสเตอรองค์ ไง บริการ24ชั่วโมงสำหรับน้ำเชี่ยวคนเดียว..นี่อันนี้ไอ้ไมค์ช่วยหามาให้ ขนมเค้กแล้วก็ช็อคโกแล็ต น่ากินมั้ย”
“อืมน่ากิน ของโปรดพี่เลย เค้กกับช็อคโกแล็ตเนี่ย” ซูเปอร์สตาร์หนุ่มกลายร่างเป็นเด็กสิบขวบมายืนเกาะโต๊ะแล้วทำตาลุกวาวทันทีที่เจอของหวาน และอาหารโปรดทั้งหลาย
“มา..กินกันพี่” เหมือนลืมเรื่องราวเมื่อเย็นไปชั่วขณะ แค่ได้เห็นหน้าคนน่ารักตรงหน้าก็ทำให้ลืมทุกสิ่งทุกอย่างได้ ในเมื่อเขาให้ความรักให้ใจกับพีมไปทั้งหมดแล้ว อย่างไรก็ต้องเชื่อใจ ไว้ใจกันให้ได้มากที่สุด อะไรที่เขาพออดและทนได้ก็ต้องลองปล่อยเลยและผ่านๆมันไปบ้าง ดีกว่าให้เขาโดนพีมเบื่อเอาที่อะไรนิดๆหน่อยๆก็เอะอะหึงหวงท่าเดียว
หลังจากที่เด็กหนุ่มได้เล่าเรื่องเหตุการณ์ทั้งหมดให้เจ้าไมกี้เพื่อนสนิทฟังไป ก็ทำให้น้ำเชี่ยวได้รับการเตือนสติจากเพื่อนซี้ว่า อย่างไรคนรักกันบนพื้นฐานของการเชื่อใจไว้วางใจเป็นที่ตั้งนั้น ก็จะทำให้ความสัมพันธ์ยืนยาวกว่าแน่ๆ ฉะนั้นตัวเขาเองก็คงจะต้องลองปรับเปลี่ยนอะไรๆบ้าง อย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจและความสุขของพี่พีม
“Happy New Year ! น้ำเชี่ยวรักพี่พีมน๊า”“คร้าบบบ .. .Happy New Year คร้าบบน้ำเชี่ยวของพี่ เป็นเด็กดีอย่าขี้งอนบ่อยรู้มั้ย”
…….. ^_^ ……...
หลังจากที่ทั้งคู่จัดการกับอาหารมื้อดึกกันจนเต็มคราบ ทั้งสองก็ได้ใช้โอกาสเงียบๆสบายๆคุยไปดื่มไปถึงเรื่องงานแถลงข่าวที่เพิ่งผ่านมา เรื่องงานต่างๆของน้ำเชี่ยวกับพีม และงานที่จะต้องทำร่วมกันต่อไป รวมไปถึงเรื่องตลกฮาๆของน้ำเชี่ยวกับเพื่อนในวงการที่เพิ่งไปฉลองปีใหม่กันมา
“บ้านพี่สวย สะอาด น่าอยู่จัง ไม่น่าเชื่อ พี่ทำความสะอาดเองเหรอ” เด็กหนุ่มร่างโปร่งเอ่ยถามเมื่อได้ลองเดินไปดูรอบๆบ้านก่อนจะกลับมายืนจัดการกับจานกองโตที่เพิ่งกินกันเสร็จ คงติดเป็นนิสัยไปแล้วกับการกินเสร็จแล้วต้องล้างจาน
“บ้า..พี่จะเอาเวลาที่ไหนไปทำ มีคนทำให้นะ สองวันเค้าก็จะมาทำให้ทีนึง” ในขณะที่เจ้าของบ้านหลังสวยกลับได้แต่นั่งโงนเงนหน้าแดงแปร๊ดจากฤทธ์ไวน์ แต่ก็ยังไม่วายหยุดเพลิดเพลินกับเค้กก้อนโตบนโต๊ะต่อ เด็กหนุ่มเหลียวมองท่าทางการจ้วงเค้กนั่นเข้าปากอย่างไม่สนใจคำถามของเขาแล้วก็อดขำไปด้วยไม่ได้
..พี่พีมนี่เวลาเจอของอร่อยๆแล้วก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กๆเลยแฮะ
“อืม..มิน่ามันถึงได้สะอาด ถ้าพี่ทำเองคงไม่เป็นแบบนี้แน่” ไม่ใช่ไม่มีเวลาหรอกเป็นข้ออ้างไปงั้นอ่ะดิ จริงๆแล้วทำไม่เป็นต่างหาก รู้ทันหรอกน่า ฮ่าๆๆ
“เคโระบ๊องเอ้ย..ปากดีอีกแระ เดี๋ยวเหอะ” เมื่อถูกเด็กน้อยเหน็บเอาเข้า พีมจึงหันไปเหล่เจ้าคนปากดีที่ยืนล้างจานอย่างสบายอารมณ์บ้าง
“พี่เมาป่าวอ่ะ หน้าแดงเป็นลิงเลยนะ ไวน์หมดขวดด้วย น้ำจำได้ว่าน้ำกินไปแก้วเดียวเอง” น้ำเชี่ยวเหลือบไปเห็นขวดไวน์ที่ว่างเปล่า จึงนึกขึ้นได้ถึงเหตุการณ์วันนั้น ไม่อยากจะคิดถ้าพี่พีมเมา บ้านสวยๆนี้คงเละแน่ๆ คิดแล้วก็เสียวสันหลังวูบๆแปลกๆแฮะ >.<’
“หึ ไม่นี่ ก็แค่มึนๆ น้ำเชี่ยวกินเค้กนี่ดิ อร่อยอ่ะ” เสียงหวานงุงิ๊งตอบเด็กหนุ่มมาแว่วๆ แต่เมื่อหันกับมาก็พบว่าคนตัวขาวๆได้หอบจานเค้กก้อนเขื่องมายืนอยู่ข้างๆ พร้อมกับยื่นช้อนที่พูนไปด้วยเค้กคำโตมาที่ปากเค้าซะแล้ว
โอ้ย~อิ่มขนาดนี้แต่เห็นตาแป๋วๆนั่นแล้วไม่อยากขัดใจเลยอ่ะ แถมยังมายืนออดอ้อนคอยป้อนเขาซะด้วย โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยเลยนะเนี่ย อา...
“อ้ำ~”
“
เฮ้ยยพี่..นี่มันเค้กรัมนี่! พอๆๆๆ! เมาตายแน่ กินไวน์หมดขวดไปแล้วด้วย พอเถอะไม่ต้องกินแล้ว เอาไปเก็บเลย” ทันทีที่เค้กเข้าปาก ได้ลิ้มรสชาดของมัน ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวทันที เหตุการณ์ที่เขาเองยังขยาดมาจนทุกวันนี้ พี่พีมเป็นคนที่โดนแอลกอฮอลไม่ได้เลยจริงๆ ถ้าเมาแล้วสติหลุดอาจจะทำเรื่ออะไรแผลงออกมาอีกก็ได้ เห็นตัวแค่นี้เถอะ แรงเยอะสุดๆ ยิ่งตอนนั้นที่เมาอาละวาดแล้วด้วย ฮือๆๆหวาดเสียวอ่า >.<
เหอๆ~.. ไม่ทันแล้วเหรอเนี่ย เด็กหนุ่มเดินวุ่นมาถึงที่โต๊ะก็ได้พบกับสภาพเค้กที่เหลือ ไม่สิ. ต้องบอกว่าเป็นซากเค้กที่เหลืออยู่น่าจะเหมาะกว่า 2ปอนด์เชียวนะนั่น น้ำเชี่ยวเหลือบไปดูตัวเขมือบร่างขาวๆ ที่เดินกะหย่องกะแหย่งวนไปวนมา เหมือนเจ้าตัวก็ยังเดินตรงทางไม่เซไม่เป๋อยู่ คงไม่น่าเมา.. แต่ยังไม่อิ่มเหรอนั่น ควานหาอะไรบนโต๊ะมากินอีกล่ะ ตัวแค่นั้นเอาไปยัดไว้ตรงไหน.. เฮ้อออ อารมณ์ไหนกันนะ ไปล้างจานต่อดีกว่า
“น้ำเชี่ยว..กินช็อคโกแล็ตป่ะ อร่อยดีนะ”
เฮ้ยยย! มาอีกแล้ว ช็อคโกแล็ตเลยเหรอ อยากจะเมาปลิ้นเหรอไงเนี่ย.. เด็กหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับคนน่ารักที่อยู่ๆก็ ชะแว๊บบบ มาแอบยืนอยู่ข้างๆพร้อมกับยื่นช็อคโกแล็ตชิ้นโตมาจ่อปากเขาอีก
อะนั่น!ตาแป๋วมาเชียว อย่าทำบ่อยได้มั้ย มันขัดไม่ด้ายยยย >๐<
“อ้ำ~”
เฮ้ยยยยย!!! ทันทีที่ช็อคโกแล็ตเข้าปาก น้ำเชี่ยวก็แทบช็อคอีกรอบ ไอ้ไมค์มันคิดไงว่ะเนี่ย เค้กรัมยังไม่พอ ยังจะเสือกเอาช็อคโกแล็ตเหล้าขมปี๋มาให้กันเนี่ย แม..ร่งไม่รู้รึไงฟระว่า เวลาพี่พีมเมาเนี่ย แสบแค่ไหน
ไอ้เพื่อนฟ..รา..ย เอ้ย ไอ้ๆๆๆฝรั่งขี้นก มันบ้าไปแล้วใช่มั้ยยยยยย!!! 
“พี่เลิกกินเถอะ เดี๋ยวเมา ไหนๆเอามา น้ำจะเอาไปเก็บ ไม่เอาแล้วไปอาบนอนได้แล้วไป๊”
อ่า..ค่อยยังชั่ว ยังไม่หมดหายไปแค่สี่อันเอง คงไม่เท่าไหร่ มั้ง
“เมื่อไหร่จะล้างเสร็จอ่ะ” แนะ..ยังมาถามอีก ช่วยก็ไม่ช่วย มายืนเท้าเอวถามอยู่ได้ แล้วมองไมอ่ะไม่เคยเห็นคนหล่อล้างจานรึไง? ..แต่หน้าตาแบบนี้ไม่เมาแน่นะ มันดูแปลกๆพิกลแฮะ..
“.....”
น้ำเชี่ยวเหลือบมองคนหน้ามึนที่ยังคงยืนจ้องเค้าล้างจานได้เป็นนานสองนานไม่ยอมไปไหน แม้เขาจะไล่ยังไงก็ตาม ..ดวงตาเรียวใสแป๋วที่จ้องมาอย่างไม่วางตา ทำเอาเด็กหนุ่มเริ่มจะรู้สึกเขินๆขึ้นมาทีละนิด คงเป็นเพราะฤทธิ์ไวน์และของหวานมากมายที่พี่พีมกินเข้าไปแน่ๆ ที่ทำให้คนนิ่งๆเก็บอารมณ์อย่างพี่พีมกล้ามายืนจ้องเขาด้วยแววตาอย่างนี้
.. พี่ต้องการจะบอกอะไรกับผมกันแน่ครับ
“ขอโทษนะน้ำ..” พีมเอ่ยพร้อมกับสวมกอดเข้าที่แผ่นหลังของอีกคน ใบหน้าใสแต้มด้วยสีเลือดฝาดซบลงที่บ่าลาดของเด็กหนุ่มอย่างไม่นึกอาย ครั้งแรกที่พีมแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมามากที่สุดทำเอาน้ำเชี่ยวนิ่งอึ้งตัวแข็งไป
“ขอโทษเรื่อง..” ไม่รู้จานที่ล้างอยู่หมดไปแล้วหรืออย่างไร แต่การกระทำและคำพูดของคนข้างหลังก็ทำให้เขาต้องหยุดทุกสิ่งไว้ ความร้อนจากร่างกายที่ได้สัมผัส กลิ่นลมหายใจอุ่นๆเจือด้วยไอระเหยจากไวน์ชั้นดี ช่างปลุกเร้าความรู้สึกบางอย่างได้ดียิ่งนัก
“เรื่องเมื่อตอนเย็น พี่ขอโทษ นะครับ” น้ำเสียงแหบ ทว่านุ่มทุ้ม และวงแขนแกร่งที่กำลังโอบเขาอยู่นี้ช่างแสนอบอุ่น แค่เท่านี้เขาก็ยอมแล้ว ให้อภัยแล้วทุกสิ่ง
“ครับ” พอแล้ว ไม่ต้องการคำอธิบายอะไรอีก เด็กหนุ่มขานตอบคนช่างอ้อนที่กอดซบเขาอยู่ด้านหลัง
..จากท่าทีที่อีกคนแสดงออกทำให้น้ำเชี่ยวย้อนคิดไปถึงคำพูดของเพื่อนซี้ตอนที่ไอ้แสบนั่นมันกำลังเจ้ากี้เจ้าการจัดแจงช่วยเตรียมอาหารทั้งของหวานของคาวทุกอย่างเพื่อให้เขามาเซอร์ไพส์พี่พีมถึงที่บ้าน พร้อมทั้งกำชับให้เขาใช้เวลาที่อาจจะเป็นโอกาสดีๆที่เกิดขึ้นให้คุ้มค่าที่สุด ไม่น่าเชื่อว่าว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆด้วย เพราะคืนนี้เป็นคืนที่พี่พีมดูจะแสดงอะไรๆออกมาชัดเจนที่สุด ไม่ใช่พี่พีมคนเดิมที่เอาแต่ระแวดระวังตัวแจเหมือนที่แล้วมา ..เด็กหนุ่มก้มมองนิ้วมือยาวเรียวสวยของคนข้างหลังที่เอื้อมมาเกาะเกี่ยวประสานกันอยู่ที่เอวของเขา และใบหน้าใสซับสีเลือดที่กำลังซบหลับตาพริ้มอยู่บนบ่า ลมหายใจอุ่นที่พรมทบต้นคอของเขาอย่างแผ่วเบา ขอยู่แบบนี้นานๆได้มั้ยนะ
“พี่พีม.. ขอน้ำอยู่กับพี่คืนนี้ได้มั้ย ครับ .. น้ำอยาก อยู่กับ พี่ ..คืนนี้” ริมฝีปากบางยักยิ้มพร้อมกับดวงตาพริ้มที่เหลือบขึ้นมองเด็กหนุ่มอย่างมีคำถามทันทีที่น้ำเชื่ยวเอ่ยออกมา ..เด็กน้อยเอย นายแน่ใจเหรอว่าถ้าได้อยู่ค้างคืนที่นี่แล้วทุกอย่างมันจะเป็นไปอย่างที่นายต้องการน่ะ เรื่องอย่างว่า อา..น่าจะเป็นครั้งแรกสิใช่มั้ย กับพี่ที่เป็นผู้ชาย นายจะเริ่มมันยังไงหือ?
“ขอกอดนะครับ” เสียงแหบเอื้อนเอ่ย พร้อมกับวงแขนที่ค่อยๆพลิกร่างของน้ำเชี่ยวหันมาพร้อมกับซุกหน้าลงบ่าลาดที่เจ้าของดูเหมือนกำลังพยามบังคับไม่ให้มันสั่นไหว
“จะค้างอย่างเดียวใช่มั้ย หืม?” พีมได้รับคำตอบกลายๆจากอาการอึกอักแล้วสั่นศีรษะเป็นพัลวันจากน้ำเชี่ยว ท่าทางของเด็กหนุ่มที่พยามข่มความหวั่นไหวภายในแล้วทำทีแสดงออกว่าตัวเองกล้าอย่างมากมาย เหมือนยิ่งเพิ่มความรู้สึกต้องการภายในตัวพีมขึ้นมากขึ้นไปอีก แม้ว่าความคิดเดิมเขาจะอยากให้ทุกอย่างค่อยๆเป็นค่อยไป ให้น้ำเชี่ยวได้เรียนรู้และปรับตัวไปกับการคบหาเพศเดียวกันอย่างเขา รวมไปถึงความต้องการในบทบาทต่างๆที่อาจต้องแชร์ร่วมกันอย่างเรื่องบนเตียง แต่ดูเหมือนตอนนี้เด็กน้อยใจร้อนอย่างน้ำเชี่ยวคงอยากจะชวนเขาให้เดินทางลัดเสียแล้วล่ะมั้ง นี่เพิ่งผ่านมากี่เดือนเอง จะรีบร้อนไปไหนนะ เด็กแก่แดดเอ้ย..
“แน่ใจเหรอ” เด็กหนุ่มพยักหน้าทันทีอย่างไม่ต้องคิด ด้วยสัมผัสจากริมฝีปากบางที่กำลังรุกเร้าอยู่ที่ต้นคอของเขา
“พี่ต้องทำอะไรบ้างล่ะน้ำ หืม? อะไรที่พี่จะทำให้น้ำเชี่ยวได้บ้างครับ” น้ำเสียงแหบที่คลอเคลียฝากคำถามสลับกับจูบหวานๆอยู่ที่ขมับและใบหูของเขา เหมือนจงใจจะแกล้งกัน พี่พีมกำลังจะทำให้เขาละลายจนแทบยืนไม่อยู่อยู่แล้ว
“อ..อะไรก็ได้ ที่ทำให้พี่เป็นของน้ำ ล..และให้น้ำเป็นของพี่ น้ำรักพี่ รักพี่พีม ..น้ำอยากให้พี่รักน้ำ คิดถึงแต่น้ำคนเดียว อ..อะไรก็ได้ ให้เราเป็นของกันและ..” เด็กหนุ่มพริ้มตาเคลิ้มไปกับรสสัมผัสจากมือบาง ก่อนจะอึกอักตอบออกมาอย่างไม่เป็นภาษา เมื่อถูกริมฝีปากบางจู่โจมอย่างหนัก พีมเริ่มออกแรงบดจูบและฝากรอยไปตามซอกคอ คางและหลังใบหูของคนตรงหน้า ทั้งยังเอ่ยปากร้องขอให้เด็กหนุ่มสนองตอบตนกลับมาเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นจูบ หรือสัมผัสใดๆ
..พีมรู้ตัวเองดีว่า ถ้าไม่ได้ฤทธิ์ของไวน์และของหวานมากมายที่กินเข้าไป เขาก็คงจะยังลังเลและไม่กล้าทำอะไรแบบนี้ ที่สำคัญเขาคงไม่รู้สึกเคลิบเคลิ้มหวั่นไหวไปกับท่าทางไร้เดียงสาและกับพูดว่ารัก รัก รัก จากเจ้าเด็กหนุ่มตรงหน้าแน่ๆ ว่าแต่เจ้าเด็กนี่มันฟลุคหรือว่ามันไปแอบรู้มาได้ยังไงกันนะ ว่าจุดอ่อนของเขา คือพวกสิ่งมึนเมาพวกนี้เนี่ย
.. ไม่นานลิ้นนุ่มทั้งสองกระหวัดพันแลกรสชาดความหอมหวานเค้ก ช็อคโกแล็ต และไวน์เมื่อครู่อย่างรัญจวนใจ น้ำเชี่ยวใช้มือหนารุกไล้ไปตามแผ่นหลังแน่นขึ้นไปถึงท้ายทอย สัมผัสได้ถึงขนอ่อนที่ตั้งชันของอีกคน ขณะที่พีมก็ไม่แพ้กัน ชายหนุ่มปัดป่ายมือซุกซนเข้าไปภายในเสื้อยืดตัวโคร่ง ขีดข่วนเบาๆด้วยปลายเล็บไปตามแผ่นหลังเรียบ ไล่มาถึงหน้าท้องแบนราบก่อนจะล่วงล้ำไปถึงส่วนล่างที่ดูเหมือนจะตื่นตัวอยู่เต็มที่
“อา~ น้ำ.. แน่ใจแล้วใช่มั้ย รู้หรือเปล่าว่ามันจะเป็นยังไง” มือเรียวของพีมลูบวนลงไปถึงก้นแน่น แล้วออกแรงขยำเบาๆก่อนจะเอ่ยประโยคออกมาด้วยน้ำเสียงสั่น
“....” แน่สิ อะไรก็ได้ที่จะทำให้น้ำและพี่เป็นของกันและกัน เป็นคนเดียวกัน น้ำรักพี่ รักพี่
“อา~ พี่หมายถึง พี่จะไม่ยอมให้นายเป็นฝ่ายเริ่มก่อน อา.. เข้าใจมั้ย เจ้าบ้า..” เด็กหนุ่มไม่ได้เอ่ยตอบ เพราะริมฝีปากหนากำลังลิ้มชิมรสหวานบนลำคอขาว แต่การพยักหน้ารับและตอบจูบนั้นไปอย่างเร่าร้อนก็ทำให้อีกคนรับรู้ได้
..ช่างมันปะไร ในเมื่อตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างเขาก็ให้พี่พีมไปหมดแล้ว หัวใจทั้งดวง ความรู้สึกนึกคิดทั้งวันทั้งคืน และถ้าพี่พีมจะต้องการอะไรจากเขาอีก ตัวตนของเขา ความเป็นผู้ชาย ความบ้าบอ!อะไรในตัวเขาก็ช่าง อยากจะตะโกนบอกออกไปว่า
มาเอาไปเลย! เอาไปให้หมดที่พี่ต้องการ ถ้ามันจะทำให้น้ำเป็นของพี่ แล้วพี่จะรักน้ำมากขึ้น ก็รีบๆทำอย่างที่พี่ต้องการได้เลย ..ไม่นานต่างฝ่ายก็ต่างบดจูบเร่าร้อนอีกครั้งพร้อมกับช่วยกับปลดเปลื้องอาภรณ์ให้กันและกัน ขณะที่สองเท้าของทั้งสองก็พร้อมใจก้าวไปที่จุดหมายปลายทางคือ ห้องนอน.. ความร้อนของอารมณ์แห่งรักและความต้องการทางการสัมผัสลึกซึ้ง นำพาเอาร่างเปล่าเปลือยของทั้งคู่ถลามาทับกันบนเตียงนุ่ม ทว่าบทรักเล้าโลมของทั้งคู่ก็ยังดำเนินต่อไปได้อย่างไม่มีใครยอมใคร กระทั่งพีมพลิกตัวขึ้นมาคร่อมเด็กหนุ่มเอาไว้ เขาใช้ปลายจมูกแหลมซุกไซร้ไปที่ผิวเนียนนุ่ม ตามด้วยริมฝีปากบางพรมจูบไปทั่วซอกคอของน้ำเชี่ยวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลิ้นอ่อนนุ่มไล้โลมเลียไปทุกอณูของร่างกาย สลับกับดูดเม้มไปตามรอยทางจนถึงเนินอกแกร่ง ชายหนุ่มหยุดเล่นและดูดเน้นที่ยอดอกจนแข็งชูชัน จากซ้ายย้ายมาขวา ขณะที่มือเรียวก็เข้าเกาะกุมท่อนเนื้อแกร่ง แล้วเริ่มปลุกเร้าเป็นจังหวะ
“อืม...” ทำเอาเด็กหนุ่มครางออกมาไม่เป็นภาษา เพราะความเสียวซ่านจากการกระทำของคนข้างบน
ในขณะที่พีมต้องชะงักเล็กน้อยกับสิ่งที่สัมผัสและเหลือบลงไปเห็น .. พลันทำให้หวนคิดถึงคำที่โจ้เคยบอกไว้
‘เด็กมันยังเวอร์จิ้น..ไม่น่ามาพลาดท่าให้เสืออย่างนายเลย’ ..นายเป็นเด็กดี หรือว่าโชคช่วยกันแน่นะ ที่รอดพ้นพวกเสือสิงห์กระทิงกระเทยมาได้จนอายุปานนี้น่ะ
..ชายหนุ่มจงใจใช้ลิ้นร้อนค่อยโลมเลียเปิดผิวเนื้อบางพลางขยับท่อนเนื้อแข็งอย่างเบามือที่สุด ก่อนจะค่อยครอบริมฝีปากลงลิ้มชิมรสหวานของเด็กหนุ่ม
..นายกำลังจะทำให้พี่รักและหลงนายได้แบบโงหัวไม่ขึ้นเชียวล่ะน้ำเชี่ยว
“อือ..อาาา~..” ถ้าจะบอกว่านี่คือครั้งแรกของเขา พี่พีมจะเชื่อมั้ยนะ ครั้งแรกที่ได้รับรสสัมผัสเสียวซ่านด้วยน้ำมือของคนอื่น ไม่คิดว่ามันจะมีความสุขมากขนาดนี้
“น้ำ.. รูสึกดีมั้ยครับ หืม..” เสียงหวานเอ่ยถามบางเบาและสั่นเครือของพีม ทำให้รู้ว่าเขาต้องเก็บกดอารมณ์ที่พุ่งพล่านไว้แค่ไหน
“อ้า..าาา..อืม..” เด็กหนุ่มไม่ตอบเพราะถ้าพูดออกไปคงไม่เป็นประโยค ทำได้แค่พยักหน้ารับ
“แต่ถ้ามันเจ็บล่ะ..ทนได้มั้ย” พีมดันตัวขึ้นจ้องมองดวงตาคู่หวานแล้วถามเป็นเชิงเตือนไว้กลายๆ ถ้าเกิดบังเอิญทำให้เจ็บ
“อา าาา~” เด็กหนุ่มเลือกที่จะไม่ตอบแต่ก็พยักหน้ารับ พร้อมกับเคลื่อนมือเข้ากุมใบหูเล็กและพวงแก้มใสที่กำลังดูดกลืนส่วนนั้นของเขาอย่างไม่หยุด พี่จะทำอะไรน้ำก็ยอมทุกอย่าง ขอแค่เป็นพี่ คงไม่ต้องบอกเหตุผลว่าเพราะอะไร พี่รู้ดีอยู่แล้ว
..เมื่อคนตรงหน้าอนุญาต พีมจึงเอื้อมไปค้นที่ลิ้นชักหาตัวช่วยบางอย่าง โดยที่มืออีกข้างยังคงบรรเลงบทรักต่อไปอย่างเป็นจังหวะเร็วขึ้นและเร็วขึ้น
“
อา..อา~..เสียว..พี่” ริมฝีปากบางอิ่มของพีมเข้าครอบครองท่อนเนื้อแข็งแกร่งอีกครั้ง ครั้งนี้เขาเพิ่มแรงดูดแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะสลับกับดูดเน้นๆตรงส่วนปลาย รับรู้ได้ว่าคนข้างล้างเสียวซ่านแค่ไหนจากก้นและกล้ามเนื้อต้นขาที่เกร็งแน่น พีมกลับขึ้นไปสร้างความสุขตรงเนินอก ซอกคอและติ่งหู ก่อนจะกระซิบด้วยเสียงสั่นเครืออีกครั้ง
“น้ำทำให้พี่มีความสุขมากรู้มั้ย” ชายหนุ่มกระซิบแผ่วพร้อมกับช่วยพลิกตัวให้คนข้างล่างอยู่ในท่าที่ต้องการ
เขาเริ่มละเลงจูบและไล้ลิ้นอีกครั้งตั้งแต่ซอกคอด้านหลังไปจนถึงบั้นเอว โดยไม่ลืมที่จะดูดและเม้มทิ้งร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้ตามรายทาง มือบางช่วยลูบไล้มาจนถึงก้นเนียนก่อนจะใช้ลิ้นเล็กสร้างความชุ่มชื้นและเสียวซ่านตรงช่องทางแคบ
“
อาา~” เด็กหนุ่มครางออกมาเรื่อยๆทุกครั้งที่ถูกลิ้นเล็กพริ้วพราวไล่สัมผัสไปตามจุดไวต่อความรู้สึก
..กระทั่งผู้เป็นฝ่ายเล้าโลมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะทานทนไม่ไหว เพราะบางส่วนด้านล่างเกร็งแข็งจนแทบจะระเบิด พีมยกสะโพกของน้ำเชี่ยวเข้ามาให้อยู่ในท่าโก้งโค้ง ลูบไล้เจลที่ของรักให้ตัวเองจนชุ่ม แล้วใช้ส่วนที่เหลือป้ายไปที่ช่องทางแคบของอีกคน ก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วตามเข้าไป
“เจ็บมั้ย..” แม้จะแทบทานทนกับอารมณ์ของตัวเองไม่ไหว แต่ก็พยามบอกกับตัวเองว่าถ้าอีกคนไม่ต้องการหรือไม่รู้สึกดีที่ถูกทำแบบนี้ เขาก็จะยอมที่จะหยุด
“ไม่.. แค่ มันแปลกๆ” เมื่อช่องทางเริ่มขยายและลื่นขึ้น จำนวนนิ้วก็เริ่มเพิ่มขึ้นจากหนึ่งเป็นสองและสาม แม้จะมีเสียงร้องโอดโอยเมื่อนิ้วเพิ่มจำนวน แต่เมื่อเขาขยับเข้าและออกช้าๆ กดย้ำเข้าที่ผนังด้านใน เสียงนั้นก็กลับกลายเป็นครางแผ่วเบาๆ
“อย่าเกร็งครับ” พีมค่อยๆสอดนิ้วเข้าและออกเป็นจังหวะจนช่องทางเริ่มคุ้นเคย ก่อนจะเตรียมเคลื่อนบางสิ่งที่ตื่นตัวเต็มที่เข้าไปที่ปากทาง
“อย่าเกร็งนะ คนดี..” เสียงแหบของพีมกระซิบแผ่วที่ข้างหู ก่อนจะกระชับร่างไว้แน่นพร้อมกับดันตัวเข้าช่องทาง
“
อ๊ะ! อะ...อาา
อา..!!" สองมือจิกที่นอนแน่น ตาคู่โตปิดสนิท
"
อา..!! พี่..จะ เจ็บบบ...” คิ้วขมวดขุ่นเข้าหากัน จนน้ำใสไหลซึม ทำเอาใจพีมแทบดับวูบ ..
“น..น้ำ อาาาา” พีมเอื้อมมือสัมผัสข้างแก้มที่สันกรามกำลังขบกันแน่นจนนูนแล้วพรมจูบไปทั่วร่างที่สั่นเทิ้ม โอบกอดลูบไล้ ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ หวังว่าคนตรงหน้าจะคลายความเจ็บเกร็งลง
“ย..อย่า อย่าหยุด..พี่ เอาเลยครับ เอาให้สุด น้ำรักพี่ ต้องการพี่” เมื่อรู้สึกว่าคนด้านหลังชะงักนิ่ง ก็ทำเอาเด็กหนุ่มออกใจเสีย เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาเป็นที่แสดงออกนั้นทำให้พีมรู้สึกไม่ดีหรือเปล่า ..แต่ให้ตายเถอะ ที่เขารู้สึกเจ็บนั้นมันยังไม่เท่าเสี้ยวความรู้สึก รัก และดีใจที่เขากับพีมกำลังจะเป็นของกันและกันเลย
“อา~ แน่นจังครับ คนดี อาาา” ..ไม่รีรอ ร่างที่กำลังสั่นเทิ้มไม่แพ้อีกคนก็เดินหน้าเต็มกำลัง ดันท่อนเนื้อแข็งจนแทบแตก เข้าช่องทางที่รัดแน่นจนสุด ม้วนเดียวจบตามมาด้วยเสียงครางยาว จากการถูกรัดแน่นจากช่องทางคับแคบ
“
อ่าาา.. อา~ อา~..” เสียงกัดฟันครางของน้ำเชี่ยวดังกังวานจากในลำคอ ทั้งเจ็บและจุก เสียววาบตั้งแต่สันหลังไปถึงปลายเท้า เหงื่อผุดเป็นเม็ดทั่วใบหน้าและลำตัว
“
อาาาา! น้ำเชี่ยว.. พี่เสียว อา~ อย่าเกร็งครับ อย่า..เกร็ง~” เสียงพูดและครางของพีม เครือสั่นจนแทบฟังไม่เป็นภาษา สองมือพยามขยับขยำสะโพกแน่นและแผ่นหลังเนียนเพื่อระบายความเสียวกระสันจากภายใน อาการตอดนึบของช่องทางแคบเริ่มถี่ๆขึ้นจนหน้าท้องเขาแทบระเบิด อยากขยับแรงๆแต่ก็ไม่กล้า ไม่รู้จะทนไปได้อีกนานแค่ไหน เกิดมาไม่เคยใจเย็นกับใครมากเท่านี้มาก่อน
“ดีขึ้นมั้ย ครับ” ชายหนุ่มถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเริ่มรู้สึกว่าคนเบื้องล่างเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น หลังจากที่เขาพยามแช่และขยับสะโพกเข้าออกทีละน้อย
“น้ำ อา~.. พี่ทำแรงอีก ได้มั้ยครับ
ซี๊ดด..อา” เนิ่นนานเท่าไรไฟราคะก็ยังไม่พวยพุ่ง คงเพราะฤทธิ์ของไวน์และของหวานอาจทำให้ด้านชา อยากจะเน้นๆ กระแทกแรงๆ ถ้าคนข้างหน้าจะยอม
“
อื้อ~” โอยย ถ้าคำตอบมาช้ากว่านี้ก็คงไม่ไหวแล้วที่จะรอ ขืนปล่อยไว้นานอีกซักหน่อยเค้าต้องใจขาดตายลงตรงนี้เป็นแน่ พีมเริ่มเพิ่มแรงบดขยี้สะโพกและร่างกายที่ชุ่มเหงื่อเข้าและออกทันที ริมฝีปากบางจูบ ดูดเม้มไปตามแผ่นหลัง ซอกคอ ใบหู มีบ้างที่ร้องขอให้เด็กหนุ่มเบี่ยงหน้าขึ้นมาแลกสัมผัสลิ้นร้อนจากปากกันและกัน ไม่นานเสียงโอ้ย..โอดโอยก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงครางกระเส่า ดังขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่น้ำเชี่ยวเองก็เริ่มขยับตัว ขยับสะโพกเน้นๆให้เข้าจังหวะของอีกคน สองกายร่วมกันช่วยกันบรรเลงบทรักเร่าร้อนจากแรงกระสันตามธรรมชาติของมนุษย์ ทั้งคู่ปล่อยเสียงครางดังระงมไปทั่วห้อง เข้าและออกตามกันอย่างไม่ลดละ
กระทั่งพีมเริ่มขยับเร็วขึ้นๆ และกระแทกเน้นเป็นจังหวะช้าบ้าง เร็วบ้าง ชายหนุ่มกระแทกกระทั้นตามอารมณ์ของตัวเองที่พุ่งพล่าน สองมือจิกลากไปตามแผ่นหลังและลำตัวแกร่ง ขยำบีบคลึงที่ก้นเนียนก่อนที่จะกระชับเอวให้นิ่งแล้วซอยถี่อย่างเร็วและแรงขึ้น เรียกเสียงครางชุดใหญ่จากคนข้างหน้า ฟังอย่างไรก็ไพเราะกว่าบทเพลงรักทั้งหมดที่เค้าเคยได้ยินมา ขณะที่น้ำเชี่ยวเองที่ดูเหมือจะคุ้นเคยกับบทรักบทนี้มากขึ้น เด็กหนุ่มาแอ่นตัวรับเป็นจังหวะตามการเข้าออกของพีม และปล่อยครางเสียงดังกว่าปกติทุกครั้งที่โดนเน้นๆ ยิ่งถูกกระแทกแรงขึ้นเด็กหนุ่มก็ร้องดังขึ้นอย่างไม่นึกอาย ท่วงทำนองรักเร่าร้อนถูกบรรเลงไปเรื่อย จนพีมเริ่มรู้สึกถึงลาวาที่ใกล้จะพวยพุ่ง เขาโน้มตัวลงไปจูบซอกคอนวลเนียน ปลายจมูกแหลมไล้ไปตามแผ่นหลังกว้างอีกครั้งพร้อมกับมือเรียวบางที่ปัดป่ายไปตามแผงอกและยอดอกชูชัน บีบ และเคล้าคลึงอย่างรัญจวน ก่อนจะย้ายมากระชับสะโพกของน้ำเชี่ยวไว้อีกครั้ง แล้วถอนของรักออกมาจนเกือบสุดปลาย แล้วกดเข้าออกแบบถี่ๆอีกเป็นชุดสุดท้าย ไม่นานช่องทางรักของน้ำเชี่ยวก็บีบเค้นชายหนุ่มจนเสียวสุด ทำให้พีมต้องกระแทกรัวบดบั้นท้ายลงจนลึกสุด เล่นเอาสติแทบหลุดฟังไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงโอดโอยโหยหวนของคนข้างล่าง
“โอ้ยย~..พี่ น้ำจะไม่..ไหวแล้ว อืม~
อา~” แรงกระแทกกระทั้นทำเอาเสียงครางของคนข้างล่างขาดเป็นห้วงๆ แต่มันกลับดังจนก้องไปทั่วโสตประสาทของพีม
“น้ำ..อา~ พร้อมกันนะครับ..คนดี..” พีมโน้มตัวลงกระซิบเสียงกระเส่าที่ข้างหู พร้อมกับเลื่อนมืออีกข้างกุมกระชับท่อนเนื้อแกร่งของน้ำเชี่ยวไว้แล้วรูดตามจังหวะของตน
“
อา~พี่..
แรงอีก เร็วๆ..อา~
จะเสร็จแล้ว อะ!”
“อาา..าาาาาา!!” “น้ำ..อะ!!~ น้ำเชี่ยว
อาา..าาาา!!” พีมโน้มตัวลงกอดรัดร่างของน้ำเชี่ยวไว้แนบแน่น ซุกหน้าลงกับซอกคอขาวเนียน เมื่อลาวาของเหลวพวยพุ่งออกมาแทบจะพร้อมๆกัน สองร่างที่ชื้นแชะไปด้วยเม็ดเหงื่อ สั่นเทิ้มกระตุกเกร็งเป็นระยะ หอบหายใจจนตัวโยนรู้สึกได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจของอีกคนที่แรงไม่แพ้กัน ในที่สุดน้ำเชี่ยวก็มอบราบไปบนเตียง
“ขอพี่อยู่อย่างนี้ซักพักนะครับ” ..ชายหนุ่มค่อยๆพรมจูบไปตามลำตัว ซอกคอและบ่าเพื่อให้อีกคนรู้สึกผ่อนคลายลงโดยที่ยังค้างส่วนนั้นไว้ข้างใน.. พีมค่อยๆพลิกตัวน้ำเชี่ยวให้ตะแคงข้างแล้วสวมกอดร่างโปร่งไว้แนบแน่น แผ่นหลังเรียบเนียนกับอกแกร่งของเขา ส่วนล่างที่ยังคงเชื่อมต่อถึงกันและกัน อยู่อย่างนี้มันให้ความรู้สึกดีเหลือเกิน..
..รัก...พี่รักน้ำเชี่ยว..มาก
'ขอบคุณมากนะครับที่น้ำไม่ทิ้งพี่ไปในตอนนั้น ขอบคุณจริงๆ'********************************
To be con.. คร้าบบบบบบ
B a l l o o n
หัวข้อ: จังหวะรัก..จังหวะร็อค((My Sexy Darling))~จบseason1~ มาแจ้งข่าวจองFicหน้า56คับ (อ่าน 434137 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก