หวัดดีครับบบบ แวะมาต่อนิยาย ใกล้จบแล้วครับ อีกสัก 25%จะจบ
อิอิ ตอนนี้ติดอ่านนิยายในเล้านี่ ถอนตัวยากจริง มีแต่เรื่องสนุกๆทั้งนั้น ผมจะชอบเป็ยพิเศษกับเรื่องเศร้าๆ ดราม่าๆ แบบว่าอ่านแล้วร้องห่มร้องไห้ เรื่องกุ๊กกิ๊กๆปนหื่นก็ชอบ ฮ่าๆๆ~ ในบอร์ดนี้ก็มีหลายเรื่องเลยที่โดนใจ กำลังอ่านอยู่ ..ถ้าใครไปอ่านเรื่องไหนมา ก็มาบอกกันมั่งนะครับ
Chapter 29.
.
.
‘ขวัญ..น้ำเชี่ยวขอโทษนะ น้ำเชี่ยวมีแฟนแล้ว และน้ำเชี่ยวคงจะ............’น้ำเชี่ยวมีแฟนแล้ว...จริงเหรอ...ตั้งแต่เมื่อไหร่...ทำไม...ทำไม...สาวสวยร่างอวบตาคมผมยาวนั่งจ้องโทรศัพท์ที่ถูกตัดสายไปโดยไม่รู้สาเหตุ ในหัวมีเพียงประโยคเดียวที่ก้องอยู่ในหัว
‘ขวัญ..น้ำเชี่ยวขอโทษนะ น้ำเชี่ยวมีแฟนแล้ว และน้ำเชี่ยวคงจะ............’ ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะโทรกลับไปถาม ในใจลึกๆก็หวังไว้ว่าสิ่งที่เพิ่งได้ยินอาจจะผิดเพี้ยนไปก็ได้ เพื่อนชายคนแรกในวงการ เพื่อนชายกับการทำงานครั้งแรกบนเส้นทางสายบันเทิง ผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่เธอหลงรัก...หลงรักมาตลอด2ปี
‘ขวัญ..น้ำเชี่ยวขอโทษนะ น้ำเชี่ยวมีแฟนแล้ว และน้ำเชี่ยวคงจะ............’ “ไง..เป็นยังไงล่ะ ชั้นก็บอกแกแล้ว ให้รวบหัวรวบหางมันซะเลย แกก็มัวแต่อิดออด ทำเป็นอินโนเซ้นส์ มารยานะหัดมีซะมั้ง ในละครที่แกเล่นมีตั้งเยอะแยะ ทีเวลาแสดงน่ะทำได้ กะอีแค่เอามาใช้ในชีวิตจริงนิดหน่อยน่ะโง่ สมน้ำหน้า ม.ค.ป.ด” สาวร่างอวบกว่าหน้าบ่งบอกยี่ห้อว่าผ่านมือหมอมานับครั้งไม่ถ้วน พี่สาวและผู้จัดการส่วนตัวของจอมขวัญ สำทับทันทีที่เห็นน้องสาวนั่งหมดอาลัยตายยาก
“พี่นุ่น...บางทีน้ำเชี่ยวเค้าอาจจะพูดขึ้นมาเพราะโกรธก็ได้” ด้วยนิสัยใสซื่อแบบเด็กต่างจังหวัด ไม่เจนโลก และมักจะคิดอะไรเป็นบวกเสมอ ทำให้จอมขวัญยังคงเลือกที่จะมองทุกอย่างเข้าข้างตัวเองต่อไป แม้มันจะฝืนความจริงอยู่บ้าง แต่มันก็ทำให้เธอเจ็บน้อยลง
“
เออๆ..แล้วแต่แกจะคิดก็แล้วกัน..แต่สำหรับชั้น ถึงมันจะมีแฟนแล้วยังไง มันไม่ได้แต่งงานแล้วสักหน่อย ต่อให้มันมีเมียแล้วก็เหอะ ถ้าแกรักจริงก็แย่งเอามาสิว่ะ จะกลัวอะไร แกทั้งสวยทั้งอวบอึ๋มขนาดนี้ เป็นนางเอกดังขนาดนี้ เหมาะกับมันจะตาย ดูซิในวงการน่ะ เดี๋ยวนี้พวกดาราเค้าก็มีแฟนเป็นนักร้องกับถมไป เวลาควงกันเดินไปไหนต่อไหน ยิ่งดังเข้าไปใหญ่”
.
.
.
“อืม..ที่รัก ทำแรงๆหน่อยซิครับ แรงๆเลยแรงๆ ..อา~” ดวงตากลมโตลุกวาวจับจ้องไปที่สะโพกขาวๆแน่นๆภายใต้กางเกงบ็อกเซอร์ตัวบาง ต้นขาเนียนทั้งสองข้างและสะโพกที่กำลังยักย้ายไปมาทำเอาจินตนาการของคนหื่นพุ่งเตลิดเพลิดไปไกล
“
อื้อ..แรงพอยัง อือ อือ”
“อา~..เซ็กซี่จังเลย อา~..ขาว เนียน อา~ แรงๆอีกสิครับ ไม่ต้องเกรงใจ เอาให้เต็มที่เลยครับ” มือหนาเอื้อมไปลูบๆคลำๆ ต้นขาเนียนทั้งสองข้าง ไล้ขึ้นไปภายในกางเกงเนื้อบางแล้วบีบเค้นเนื้อแน่นๆอย่างมันส์มือ
“นี่ก็แรงแล้วนะ จะหมดแรงแล้วด้วย ยังไม่ดีอีกเหรอ หือ”
“อา~ยังไม่ทั่วเลย อย่าทำแต่ตรงนั้นสิครับ ขอตรงนี้ด้วย เร็วๆครับ ที่รัก อา~เซ็กซี่จริงๆ”
--
-ปัง!!---
“
ไม่เอาแล้ว! ไม่ทำแล้ว.. เนี่ย ก็ออกแรงถูสุดๆแล้ว ยังจะมาว่าไม่แรงอีก
แกล้งกันใช่มั้ยหะ! ไอ้กบบ้า พี่เจ็บมือไปหมดแล้วนะ” หนุ่มตัวขาวๆในชุดผ้ากันเปื้อนลายเคโระน่ารักกับกางเกงบอกซ์เซอร์สีขาวเพียงตัวเดียวบนร่างกาย โวยวายลั่นพร้อมกับเขวี้ยงไม่ถูพื้นลงกับพื้น หน้าบูดบึ้งทำแก้มพองกระฟัดกระเฟียดตั้งท่าจะเดินออกจากห้องเพราะถูกเด็กหนุ่มแกล้งเอาคืนที่ตนไปอาละวาดจนข้าวของพังไปหมด
“
หยุดนะ!! จะไปไหน กลับมานี่เดี๋ยวนี้เลยนะพี่พีม ตัวเองเป็นทำห้องคนอื่นรก ก็ต้องรับผิดชอบเก็บกวาดซิ อยากให้น้ำใช้กำลังใช่มั้ย หะ” เจ้ากบตัวดีที่นอนสั่งการอยู่บนเตียง ลุกขึ้นมาแหวเสียงแข็งใส่คนข้างล่างอย่างเป็นต่อ
“กะ ก็น้ำแกล้งพี่อ่ะ พี่ทำทุกอย่างตามที่น้ำบอกแล้วนะ ถูพื้นก็ถูแรงจนมือเจ็บ มือแหกไปหมดแล้วนะ.. ถ้าน้ำเชี่ยวไม่พอใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาหนูมาลีมาทำให้เอาป่ะ แต่วันนี้พอเถอะนะ.. นะน้ำเชี่ยวนะ แล้วพี่ก็หนาวแล้วด้วย เสื้อก็ไม่ให้ใส่ มีแต่ไอ่ผ้าลายเคโระเนี่ย เสี่ยวชะมัด..” เกิดมาชาตินี้ไม่เคยต้องมานั่งทำงานบ้านปัดกวาดเช็ดถูพวกนี้เลย แต่ครั้งนี้อุตส่าห์ยอมทำหมดทุกอย่างทุกทางแล้ว เจ้าตัวแสบก็ยังไม่พอใจซักที พีมเลยจำต้องงัดลูกอ้อนไม้ตายสุดท้าย เข้าไปเกาะแข็งเกาะขาทำหน้าทำตาแป๋วแหว๋วน่าสงสารใส่ หวังให้เจ้าตัวดีใจอ่อน และเลิกใช้เขาเหมือนทาสซักที
“เหรอ~ ถ้าไอ่ผ้าลายเคโระนี่มันเสี่ยว พี่ไม่ต้องใส่ก็ด้ายยย นะ.. ถอดออกดิ ถอดออกเลย นะ นะ ถอดเลยครับที่รัก หืม~..เร็วสิครับ มา มะ น้ำไม่แกล้งแล้ว ไม่ต้องถูแล้วก็ได้พื้นน่ะ เอาผ้าชุบน้ำมาถูตรงนี้ดีกว่า เนี่ยดูสิรอบหัวเตียงเนี่ย มีฝุ่นด้วยนะ มามะ มาเร็วครับที่รัก”
เสียงหวานๆกับสายตาเชื่อมๆหยาดเยิ้มที่ถูกส่งมา ฟังและดูยังไงก็หื่นสุดๆ อ้อนแล้วก็ยังไม่ได้ผล - -‘สุดจะทน พีมยืนเท้าเอวมองและถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับภาพเจ้าเด็กแก่แดดที่นอนไข่วห้างหนุนตุ๊กตาเคโระตัวบิ๊กเบิ่มออกคำสั่งใส่เค้าอย่างสบายอารมณ์อยู่บนเตียง.. หึ่ม! จะให้เราถอดหมดให้มีแต่ไอ่บอกซ์เซอร์สีขาวตัวเดียวนี่นะ เชอะ..ยากเว้ย!
“โอ้~ว
ที่ร๊ากกก เซ็กซี่! เซ็กซี่จริงๆเลยอ่า~ ก้มอีกหน่อยสิครับ ถูเข้าไปลึกๆตรงนั้น อ่า~ตรงนั้นแหละ โอ้~ว ก้นงอนขาวเนียนจริงๆเล้ย หลังก็ข๊าว..ขาว ขาของที่รักก็ อา..ดูสิ ขาวเนียนขนไม่มีซักเส้น ฮืม..” เมื่อออกคำสั่งให้หลอกล่อให้คนตัวขาวๆมาเช็ดมาถูบริเวณรอบๆเตียงได้สำเร็จ เจ้าตัวแสบก็เริ่มปฏิบัติการหื่นทันที สายตาเป็นประกายวิ๊งๆจดจ้องโลมเลียไปตามร่างกายที่เกือบจะเปล่าเปลือยมีเพียงกางเกงเนื้อบางสีขาวตัวเดียวกับผ้ากันเปื้อนลายเคโระปกคลุมอยู่ มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังขาว บีบเค้นเล่นที่สะโพกแน่นๆ และเรียวขาวสวยๆของสาวใช้จำเป็นอย่างสุดหื่น ทำเอาพีมสุดจะกลั้น...
“
หลีกไป๊!! เกะกะว้อยย!!”
---โครม!!!---..วงขาเรียวๆแต่แฝงไปด้วยแรงช้างสานยันโครมเจ้าคนหื่นกามจนตกลงจากเตียง กลิ้งไปนอนจูบพื้นอยู่ขอบระเบียงอย่างหมดท่า แถมด้วยเจ้าเคโระตัวเบิ่มลอยตามมาเป็นเพื่อนอีกตัว
“
เพ่!! จะมากไปแล้วนะ” ไม่ยอม..เด็กหนุ่มลุกขึ้นทุ่มเคโระตัวเบิ่มพร้อมกับโวยวายใส่สาวใช้ทันที
“ก็อยากมาขวางทางเองทำไม ช่วยไม่ได้ เดี๋ยวไม่สะอาด ดูซิ
อ๊ะ! นี่! ตรงนี้! มีฝุ่นอยู่นิดนึง” สาวใช้จำเป็นปั้นหน้าตาบ้องแบ๊วตาแป๋วตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงกระตือลือล้นเอาจริงเอาจังสุดๆ
แต่... ยิ่งดูกลับยิ่งกวนใจกวนอารมณ์เด็กหนุ่มเสียเหลือเกิน ยิ่งไอ้ท่าโก้งโค้งก้มๆเงยๆเช็ดถูตามหลืบตามซอกเตียงเนี่ย ... ทนไม่ไหวแล้ว อ๊ากกกกกกก!!
“มานี่
มานี่! พอ พอแล้ว ไม่ต้องช๊งไม่ต้องเช็ดมันแล้ว มาเน่! ยั่วกันนักใช่มั้ย! ไอ้พี่จอมกวน” สุดท้ายน้ำเชี่ยวก็ทนกับท่าทางยั่วยวน(แบบที่เจ้าตัวเองก็คงไม่รู้ว่าไปยั่วมันตอนไหน)ของคนเกือบเปลือยบนเตียง ร่างสูงกระโจนเข้ารวบอีกคนไว้ทันที มือหนารวบเอาสองข้อมือไว้ได้มั่น พร้อมกับขึ้นคร่อมนั่งทับสะโพกแน่นแล้วล็อคลำตัวไว้เสร็จสรรพ สายตาหื่นๆจดจ้องไปที่เป้าหมายต่อไป ภายใต้ผ้ากันเปื้อนลายเคโระนั่น ฮ่าๆๆ
“เอ้ย! ทำไรอะ
ไม่เอา ไอ้บ้า ไอ้หื่นกาม ไม่ถอด มันหนาว ไม่เอา
ปล่อยยยยย!!” พีมพยามดิ้นพลิกตัวไปมาแต่ก็ไร้ผล เพราะมือสองข้างที่ถูกล็อกไว้เหนือหัวกับน้ำหนักของน้ำเชี่ยวที่กดทับเขาไว้ทั้งตัว ไม่ว่าจะดิ้นอย่างไรจะพลิกข้างไหนก็ดูจะเปิดโอกาสให้เจ้าตัวดีสอดมืออีกข้างมาดึงเอาเสื้อลายเคโระออกจากตัวเขาไปได้ทุกที
“ดิ้นทำไมเล่า ที่ร๊ากกกก ดูซิ ตัวแดงไปหมดแล้ว อยู่เฉยๆสิครับ จะได้ไม่เจ็บตัวไม่เหนื่อยด้วย หืม~” เมื่อจัดการให้คนข้างล่างล่อนจ้อนเหลือแต่บอกซ์เซอร์สีขาวตัวบางได้ มือหนาก็รุกล้ำลวนลามไปทั่วบนผิวขาวเนียนของคนตัวเล็กกว่าที่นอนดิ้นขลุกขลักอยู่ น้ำเชี่ยวมองดูแก้มใสๆ ปากอิ่มสีชมพูสด ลำคอสวย เนินอกแน่นขาวนวล หน้าท้องแบนราบกับลอนคลื่นเล็กๆ ยิ่งทำให้รู้สึกย่ามใจเข้าไปใหญ่โดยเฉพาะไรขนอ่อนตามตัวของพีมที่ตั้งชันเพราะถูกปลายนิ้วสากๆของเขาสัมผัส
“น้ำเชี่ยว~อย่าเลยนะ พี่ไม่ค่อยพร้อมน่ะ เมื่อวานหนูมาลีทำกับข้าวเต็มบ้าน พี่กินเยอะปวดท้องยังไม่หายเลย แล้ว..แล้วพรุ่งนี้ก็มีงานด้วยนะ นะครับ หื~” เมื่อรู้ชะตาว่าคงหนีไม่พ้นจุดประสงค์อันแน่วแน่ของเด็กหนุ่ม พีมจึงอ้อนวอนขอร้องเสียงอ่อน พลันสายตามองตามไปที่มือหนาๆที่ซุกซนเล่นอยู่บนตัวเขา .. แทบไม่เคยคิดเลยว่า เกิดมาชาตินี้จะมีแฟนทึกและอึดขนาดนี้ ขนาดคราวก่อนในคืนสุดท้ายที่ฮ่องกงเขาใส่เต็มแม็กซ์ไม่มีกั๊กแล้ว จากประสบการณ์กับคนก่อนๆเค้าต้องพักกันเป็นอาทิตย์ แต่เจ้ากบนี่แค่สองวันก็กลับมากระโดดได้เหมือนเดิมละ ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ.. ไม่รู้มันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน
“ทำไมล่ะ หรือว่าพี่เบื่อน้ำแล้ว”
เฮ้ย! อย่านะ อย่ามาใส่ร้ายกันอย่างนี้นะไอ้กบบ้า..“ไม่ใช่อย่างนั้น.. น้ำเชี่ยว~” ไม่ได้เบื่อเลยจริงจริ๊งงง แต่ของบางอย่างเราก็ควรจะใช้มันอย่างทะนุถนอมไม่ใช่เหรอ ชั้นยังอยากจะเป็นหนุ่มหล่อเพอร์เฟค์ตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่นานๆ ยังไม่อยากสละตำแหน่งตอนนี้นะเฟ้ย ไม่เห็นใจกันมั่งเล่า
ฮือๆ~
“
อ๊ากกกกกกกก! น้ำ น้ำเชี่ยว~ อา~” ดูเหมือนเจ้าเด็กหื่นนี่จะหน้ามืดตามัวไม่ฟังอะไรแล้ว มือหนาล่วงล้ำไปพื้นที่ทางใต้อย่างรวดเร็ว
เฮ้ย! ไอ้สติ๊ชน้อยตัวดีของเราเสือกยังมาโด่เด่สูมือไอ้แสบนี่อีกซะด้วยดิ “ไง..ของมันฟ้องขนาดนี้ แล้วยังจะปากแข็งอีกเหรอครับ ที่รัก หืม?” เมื่อร่างกายของอีกคนตอบรับ เด็กหนุ่มก็สนองตอบกลับไปอย่างดี ปากหยักพรมจูบแผ่วเบาไปทั่วร่าง ลิ้นนุ่มถูกส่งออกมาโลมเลียไปทุกที่อย่างใจต้องการ เมื่อจูบสัมผัสเคลื่อนไปถึงจุดต่างๆที่ไวต่อความรู้สึก ยอดอกสองข้างถูกโลมเล้าดูดเม้มจนพีมต้องเผลอครางออกมาอย่างอดไม่ได้ โดยที่อีกมือหนึ่งก็ยังคอยลูบไล้คลึงคลำไปที่ส่วนแกร่งจากภายนอกกางเกงตัวบาง
“ไม่ใช่ คะ คือ อา~ พะ พรุ่งนี้ เราต้อง อืม~ เข้า บะ บริษัทไม่ใช่ เหรอ~ มันจะ อา~..” ไม่ใช่ไม่อยาก ถ้าบอกว่าไม่อยากตอนนี้ก็คงโกหกตัวเองเต็มทนแล้ว ลิ้นแพรวพราวนี่ แล้วก็มืออุ่นๆที่กำลังเคล้าคลึงส่วนนั้น รู้สึกได้ถึงน้ำใสๆที่ปริ่มๆอยู่บริเวณส่วนปลาย อืม~
“พี่พีม.. รู้มั้ยแค่น้ำมองพี่มันก็อดใจไม่ไหวแล้ว น้ำเชี่ยวอยาก อยากจะ.. ทำอย่างนี้กับพี่ทั้งตัวเลย อยากจับ อยากจูบ อยากสัมผัส อยากให้พี่ร้องครางเสียงหวานๆ น้ำอยากฟัง นะ” น้ำเชี่ยวพรมจูบไปตามลำตัว เอื้อนเอ่ยประโยคหวานไปตามที่รู้สึก
“ให้น้ำช่วยนะ สัญญาว่าจะไม่ทำมากว่านี้ แค่ให้น้ำช่วยนะ นะที่รัก” มือหนาที่เคยพันธนาการสองข้อมือที่เล็กกว่าไว้ ค่อยๆคลายออก เปลี่ยนเป็นลูบไล้กอดรัด คลำคลึงตามร่างกายที่เขาลุ่มหลงสุดหัวใจ จนไร้ซึ่งการขัดขืนจากคนบนเตียง มีแต่เสียงครางเบาที่เล็ดลอดออกมาทุกครั้งที่ปากหนาดูดเม้มเนื้ออ่อนๆตามให้เป็นรอยแดง สองมือค่อยๆถอดร่นกางเกงเนื้อบางออก ปลายลิ้นสัมผัสแตะชิมเข้าที่ส่วนปลาย ไม่เคยนึกรังเกียจมีแต่ความลุ่มหลง รสชาติใดๆก็ไม่หวานเทียบเท่าได้
“อา~” สติกระเจิดกระเจิงเมื่อส่วนแกร่งถูกครอบครอง พีมยันตัวขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนมองไปที่คนเบื้องหน้า ริมฝีปากหนาและมือที่กำลังทำงานอย่างสัมพันธ์กันเป็นอย่างดี อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปประคองใบหน้าหล่อๆให้เร่งจังหวะขึ้นตามที่อารมณ์เขาต้องการ
“อือ~ น้ำ.. แรงๆ อีกๆ อา~” มือบางจิกดึงเส้นผมคนตรงหน้าเร่งจังหวะอย่างเร่าร้อนจนสุดขอบของอารมณ์หวาม ปลดปล่อยน้ำรักให้อีกคนดูดกลืนจนหมด ก่อนจะประคองเอาร่างเด็กหนุ่มขึ้นมากอด มอบจูบแสนหวานแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงให้คนตรงหน้าทาบทับตัวเขาไว้อย่างอบอุ่น
“ชอบมั้ย” สายตาหวานเยิ้มที่ส่งมากับรอยยิ้มแป้นแบบกบ ให้ตายเหอะ..ไม่เขินเราบ้างรึไง เด็กสมัยนี้มันแก่แดดจริงๆ
“อืม..” ตอบเรียบๆ คงหน้าตาให้เฉยๆเข้าไว้ เดี๋ยวจะได้ใจ
“อ่าวววว..แล้วเมื่อกี่ไมร้องซะ..อื้อ อัง เอย อา อือๆๆ” แทบไม่ต้องรอให้เจ้าเด็กซื่อ(บื้อ)พูดจบ พีมก็พลิกเอาคนตรงหน้าให้นอนอยู่ข้างล่างแล้วประกบจูบดูดดื่มหวาบหวามเร่าร้อนไปแทนถ้อยคำล้อเลียนที่ตัวแสบเตรียมส่งออกมาให้เค้าได้อายเขินจนหน้าแดง
“มันก็ดีแล้วล่ะ.. แต่.. มันอาจจะ..ยัง..ไม่..ดี..พอ..มั้ง” น้ำเสียงหวานลอดมาจากริมฝีปากที่กำลังทำหน้าที่จูบ ดูด เม้ม ไปตามจุดไวสัมผัสต่างๆบนร่างกาย
“ทีหลังต้องทำแบบนี้นะ ..คอยดู” สายตาวิ๊งๆเป็นประกาย รอยยิ้มนิดที่มุมปาก มือเล็กถูกสอดเข้ามาที่ใต้กางเกง
พี่พีม~
จะทำให้น้ำเชี่ยวใช่ม๊ายยยยยย อ๊ากกกกกก~ อย่า! ..
อ ย่า ช้า!!!~
.
.
GS เอนท์ฯ – ห้องทำงานยีนส์
“ว่าไงนะครับ.. พี่ยีนส์” ซูเปอร์สตาร์หนุ่มถึงกับต้องละจากBBในมือ แล้วถามย้ำกับARคนสนิท เมื่อได้ยินว่างานตัวใหม่ที่ติดต่อมาเป็นของบริษัทโฆษณาที่จีจี้เป็นเจ้าของอยู่
“งานเนี๊ย บริษัทฯของจีจี้เค้าเป็นคนติดต่อมาตั้งแต่อาทิตย์ก่อนนู้นแล้ว เค้าดูแลเรื่องภาพลักษณ์สินค้า งานโฆษณา แล้วก็อีเว้นท์ทั้งหมด เห็นว่ากำลังแข่งกันตีตลาด แบ่งมาร์เก็ตแชร์กับไอ้เจ้าน้ำอัดลมอีกยี่ห้อนะ เค้าสนใจพีมกับน้ำเชี่ยวนะ งานนี้แค่ให้เป็นพรีเซ็นเตอร์อย่างเดียว เพลงไม่เกี่ยว สัญญาเรื่องพรีเซ็นเตอร์ 2ปี ทำอีเว้นท์หนักๆแค่ ครึ่งปีแรก ก็ไม่มีอะไรมาก ถ่ายโฆษณา บิลบอร์ด โชว์ตัว ถ่ายแบบ ออกรายการทีวี สัมภาษณ์สื่อต่างๆเหมือนเดิม พี่เช็คดูสัญญาของสินค้าที่พีมกับน้ำเชี่ยวเซ็นต์ไว้ก่อนหน้าแล้ว ไม่มีปัญหา เหลือแค่เราสองคนจะโอเคมั้ย”
“.....”
“.....” ติดต่อมาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว งั้นก็ไม่น่าจะเกี่ยวกับเรื่องที่เราบอกกับจีวันนั้น อีกอย่างเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าเรากับน้ำเชี่ยวคบกัน แต่ทำไมมันต้องบังเอิญขนาดนี้ด้วยละเนี่ย ไอ้เด็บบ้านี่มันจะคิดมากอีกมั้ยนะ
ซูเปอร์สตาร์หนุ่มครุ่นคิด เหลือบมองคนตัวสูงข้างๆ ..
“พี่ยีนส์ครับ พีมว่า..พีมไม่รับงานนี้ดีก..ว่..า”
“น้ำเชี่ยวไม่มีปัญหาครับ โอเค” !!! สองเสียงประสานตอบกลับแต่ความหมายดันไปคนละทางซะอย่านั้น เล่นเองคนฟังงงงวย
อ้าว..ไอ่เคโระ เป็นไรเนี่ย กินยาผิดอีกแล้วเหรอ - -‘
“อ้าวพีม พี่คิดว่าเราจะดีใจซะอีก ที่จะได้ทำงานให้กับบริษัทของจีน่ะ” ฝนสงสัย ยิ่งเป็นงานของแฟนตัวเองด้วยแล้ว ร้อยวันพันปีพีมไม่เคยปฏิเสธงานไหนมาก่อนถ้าไม่นับตอนแรกที่บ่นๆว่าไม่อยากทำงานกับน้ำเชี่ยว แต่สุดท้ายก็เห็นเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย
“
เอ๋า..! พี่ฝนไม่รู้เหรอครับ พี่พีมน่ะเค้าเลิกกับพี่จีจี้ตั้งนานแล้ว เนี่ยน้ำเห็นแอบไปเลี้ยงต้อยเด็กนักศึกษาตาดำๆ น่าสงสารเด็กคนนั้นจริงๆ นะเนี่ย
” ไอ้กบ ปากดีแต่หัววันเลยนะ หน้าตาลั๊นล๊าขนาดนี้คงไม่คิดมากหรอกใช่มั้ย ห๊ะ?
“เลิกกันแล้วเหรอ ทำไมล่ะ พี่ว่าจีจี้กับเราเหมาะสมกันดีออก ผู้หญิงดีๆไม่ได้หาง่ายๆหรอกนะ” นั่นสิครับพี่ บางทีที่ไอ้แสบนี่มันก็กวนโอ้ยบ่อยๆ พีมคงจะต้องกลับมาคิดถึงคำพูดนี้ของพี่ฝนเรื่อยๆแล้วล่ะครับ..
ไงล่ะ? เจ้ากบ ฟังคำแสลงหูจนหน้าจ๋อยไปเลยดิ 555+
“เลิกกันแล้ว แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะครับ ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน แต่พีมแค่..เอ่อ คือจีจี้เค้าเป็นคนคิดมากน่ะครับ ไม่รู้ว่างานนี้เค้ารู้เรื่องรึยัง หรือถ้าเค้ารู้แล้วมันจะมีผลกระทบกับงานหรือเปล่า พีมก็ไม่แน่ใจอ่ะครับ”
“แต่พี่ว่า ไม่หรอกมั้ง โตๆกันแล้ว เรื่องส่วนตัวเรื่องงาน เค้าคงแยกแยะออกอยู่แล้วล่ะ เอาเป็นว่าเราก็รับผิดชอบหน้าที่ในส่วนของเราให้ดีล่ะกัน อาทิตย์หน้าพี่ต้องให้คำตอบลูกค้า ช่วงนี้พีมก็ไปคิดดูก่อนก็ได้”
“เออ.. เพลงอัลบั้มใหม่ของเราน่ะ ใกล้เสร็จแล้วนะ ช่วงนี้พีมคงต้องเข้ามาบริษัทบ่อยหน่อย มาคุยกับโจเค้า เพลงไหนชอบไม่ชอบ จะปรับยังไงให้มันตรงกับเรามากที่สุด นี่ไม่รู้โจอยู่รึเปล่า ก่อนกลับก็ลองแวะไปดูซักหน่อยนะ”
“ครับ”
.
.
“โว่ๆโว้ๆ! ไงนายสองคน วันนี้พายุลูกไหนมันหอบพวกนายมาหาชั้นได้ล่ะห๊ะ .. แล้วนี่ อะไร..ใครเอายู้ฮูมาทาตัวพวกนายไว้กันไง ถึงได้ติดกันแงะไม่ออกเงี้ยห๊ะ
ฮ่าๆๆ” คำทักทายและถากถางประโยคแรกของโจ เมื่อสองหนุ่มเดินเข้ามานั่งเคียงกันอยู่ที่โซฟาตัวยาว
“....” ไร้ซึ่งคำตอบ และคำแก้ตัวใดๆ สองหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาได้แต่นั่งอมยิ้มแป้นแล้นมองหน้ากันไม่สะทกสะท้านกับคำถากถางจิกกัดจากโจเลยแม้แต่น้อย
“
เออๆ เวลารักกัน น้ำต้มผักมันก็หวาน หึ เวลางอนกันอย่ามานึกถึงพี่โจแล้วกันโว้ย” หึ ไอ้คู่นี้ หมั่นไส้จริง ทำเป็นมีความลับ เดี๋ยวพ่อเขียนเพลงอกหักใส่ให้ทั้งอัลบั้มเลยหนิ เชอะ..
“แล้วนี่อะไร มาทำไม รึกะจะมานั่งจ้องตากันให้ป่องกันไปเลยข้างนึงมั้ยว่ะ ห้องทำงานชั้นไม่ใช่ม่านรูดนะเว้ย” ในที่สุดหนุ่มหัวสีก็เอ่ยออกมาอย่างอดรนทนไม่ได้ กับปฏกิริยาของสองหนุ่มที่ทำให้เขาเนฃจ็บยอกเพราะงานยุ่งจนยังไม่มีเป็ยตัวเป็นตนกับเขาสักที
“เฮ้ย..อะไร ม่านรงม่านรูดอะไร พูดมาได้ไอ้หัวสิงโต น้องชั้นเสียเด็กหมด
เหอะ ถามได้..ก็จะมาดูเพลงอัลบั้มใหม่อ่ะเด่ะ เกือบเสร็จแล้วไม่ใช่ไง?” ไอ้เพื่อนตัวแสบนี่นับวันจะปากดีไปใหญ่แล้ว.. อย่างเราต้องโรงแรมห้าดาวเท่านั้นเฟร้ย
“เออๆ..เกือบแระ เดโมยังอยู่ห้องอัดอยู่เลย เดี๋ยวชั้นไปเอาให้ .. ไงแล้วนายอ่ะ? ไอ้เด็กแก่แดด” โจพูดพลางลุกจากโต๊ะจะไปห้องอัด แต่ยังไม่วายหันมาจิกกัดเจ้าเคโระที่นั่งหน้าแป้นเป็นกบได้น้ำ ไม่สะทกสะท้านใดๆ
“น้ำเชี่ยวก็มารอพี่พีม เดี๋ยวจะไปดูผลสอบที่มหาลัยด้วยกัน อ้อ..เพลงอัลบั้มใหม่พี่พีมก็อยากฟังด้วย” งุงิ
“อ๋อ..กำลังจะรอคุณพ่อพาไปงานประชุมผู้ปกครองที่โรงเรียน ว่างั้นซิ ต้องจ่ายค่าหน่วยกิจให้ป่ะล่ะเนี่ยยย” เออ..เอากะมันสิ ไอ้หน้ากบ แป้นแล้นตอบมาได้ตาแป๋วเชียว นี่ไม่รู้รึไงว่าเค้าประชดถามไปงั้นอ่ะ
“โอเคๆ..พอล่ะ พอได้ละ ไอ้หัวสิงโต ชั้นไม่ได้แก่ถึงขนาดต้องเลี้ยงต้อยนะเว้ย ค่าหน่วยกงหน่วยกิจอะไร ไปเลย เดโมน่ะไปเอามาเลย พูดมากอยู่ได้” พีมพูดพลางลุกขึ้นถลึงตาไล่เตะเพื่อนตัวแสบให้กระโจนออกนอกห้องแทบไม่ทัน
“
โอ๊ะ!..อื้อ..น้ำเชี่ยว” ทันที่ที่โจพ้นไปจากห้อง มือหนาก็คว้าแขนพีมเอาไว้จนร่างขาวเซถลามาอยู่บนตักพร้อมกับฉกเอาความหอมบนแก้มใสๆไปอีกหนึ่งฟอดใหญ่..ไม่รู้ทำไมแก้มเนียนๆและกลิ่นหอมๆของคนน่ารักคนนี้ถึงทำให้เขาหลงหัวปรักหัวปรำได้ขนาดนี้นะ
“จริงๆแล้วพี่โจก็พูดน่าคิดนะ ให้น้ำเชี่ยวเลิกเป็นนักร้อง แล้วมาอยู่บ้านเฉยๆเป็นพ่อบ้านให้ ส่วนพี่ก็ไปทำงานเอาตังค์มาจ่ายค่าหน่วยกิจให้น้ำ เอาป่ะ?” หนุ่มร่างสูงพูดพลางทำหน้าทะเล้นใส่คนบนตัก ปากก็พูดไปจมูกก็ระดมหอมไปจนทั่วใบหน้า
ชิ คิดง่ายไปมั้งอยากให้เราเลี้ยงงั้นเหรอ มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยน..หุหุ
สองมือเรียวยกคว้าสองหูของเจ้าตัวแสบดึงไปดึงมาเล่น ก่อนจะตอกกลับด้วยประโยคเด็ดไปทันควันตามด้วยอมยิ้มแสนเจ้าเล่ห์สุดๆ
“เหอะ..บ้า ฝันไปเถอะ ขี้เกียจอ่ะดิไอ่เคโระ.. ทำไม อยากอยู่บ้านเฉยๆเหรอไง ถ้าอยากอยู่แต่บ้านไม่ทำอะไรก็มาเป็นเมียพี่สิ เอาป่ะ ต้องเป็นเมียอย่างเดียวนะ เข้าใจมั้ย? ห๊ะ” อิอิ
“อืม..เป็นเมียพี่เหรอ ถึงมันจะเสียเปรียบแต่มันก็ยังคุ้มอยู่นะ ขอเอากลับไปคิดก่อนละกัน.. ว่าแต่ พี่ไม่เสียดายแย่เหรอ หืม.. เห็นร้องเสียงหลงทุกที ..
น้ำเชี่ยว~ แรงๆ.. อา~ น้ำ แรงๆ~” เมื่อกล้าเชิญมา ตัวแสบหน้าด้านหน้าทนก็กล้าสนองกลับ ก็คนมันรักไปแล้ว ให้เป็นแบบไหนก็เอาทั้งนั้น เด็กหนุ่มไม่วายแซวกลับด้วยเสียงกระเส่าที่ทำเอาคนบนตักหน้าเหวอแทบจะแทรกแผ่นดินหนีกันเลยทีเดียว
“
ไอ้ปากห้อย.. เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวนายจะไม่มีวันได้ยิน ได้ทำ แล้วชั้นก็จะไม่ทำอะไรแบบนั้นกะนายอีก คอยดู”
เมื่อเถียงสู้ไม่ได้ ก็ของัดไม่ตายสุดท้ายที่ยังไงก็ใช้ได้ผลทุกครั้งออกมาสู้ให้ถึงที่สุด ให้มันรู้ไปใครจะใจขาดก่อนกัน
“โอ้ย..ไม่เอา ไม่เอาน๊า ที่รักของน้ำเชี่ยว น้ำขาดใจตายแน่ๆ ถ้าไม่ได้กิน
เอ่ย! ไม่ได้กอด ไม่ได้จูบ ไม่ได้หอม ไม่ได้.. เอ่อ ไม่ได้ฟังเสียงเพราะๆ ของพี่อีก นะ น๊า ที่รัก เป็นเมียก็เมีย แล้วเมียคนนี้จะช่วยทำงานหาเงินให้ด้วยเอ้า หน่วยกิจจ่ายเองก็ได้น้ำเชี่ยวมีปัญญา น่านะ ที่รัก น๊า~” ลูกอ้อนเที่ยวสุดท้าย มีเท่าไหร่ต้องงัดออกมาใช้ให้หมด.. ไม่มีทาง ให้อย่าอะไรก็อย่าได้ แต่ถ้าให้ไอ่น้ำเชี่ยวอย่าขาดจากสุดที่รักคนนี้ ไม่มีทาง! .. ดูสิแก้มใสๆ ป่องๆ ปากแดงๆ อ๊ากกกกกกกก!! ไม่น๊า ไม่งอนๆ น๊า
“โอ๋ๆ ไม่เถียงกันแล้ว ไม่เถียงๆ.. ไหนๆ มามะ ขอจุ๊บทีนึงมัดจำไว้ก่อน นะนะ ที่รัก ไม่งอนกันนะ” โอ้ย.. เวลางอนก็ยังน่ารักน่าหลงขนาดนี้ ไม่ไหวแล้วโว้ย.. นอกจากจะน่ารักน่าหยิกแล้วปากยังเก่งอีกด้วยสติ๊ชตัวนี้ เป็นเพราะเจ้าขี้แมลงวันเล็กๆตรงปากหวานๆนี้รึเปล่าน๊า ไหนต้องขอโดนหน่อยสิ อืมมมมมมมม...จะ..จุ๊บ
!!??!? เอ๋..? อะไร ทำไมมันแข็งๆหว่า???
..ลืมตาขึ้นมาก็พบก็กล่องซีดีสีฟ้าสดที่พ่อหนุ่มหัวสิงโตแทรกเข้ามาแทนที่ริมฝีปากบางอิ่มและจุดขี้แมลงวันเม็ดนั้น
“
เน่!...พอ พอได้แล้ว ทั้งคู่อ่ะ มาทำอะไรบัดสีบัดเถลิงในห้องชั้น เดี๋ยวฟ้าได้ผ่าตายห่า เห้ออ..หายไปพักเมื่อสองอาทิตย์ก่อน ยังทำลูก!กันไม่พออีกหรือไง ..เอานี่ เดโมของนาย เพลงป็อบนะ ไม่ต้องไปเปลี่ยนทำนองมาเป็นเพลงรักหวานซึ้งทั้งอัลบั้มล่ะ”
อ๊ากกกกกกกกกกก!!#$? หมดกันๆ กำลังเคลิ้มเชียว!
พี่โจ นะพี่โจ นอกจากจะมีหน้าที่ทำเพลงและยังเป็นก้างชั้นดีได้อีกด้วย งื้อๆๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
((ต่อข้างล่างครับ))