<เรื่องสั้น และ นิยาย> เด็กฝึกงาน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: <เรื่องสั้น และ นิยาย> เด็กฝึกงาน  (อ่าน 159297 ครั้ง)

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #90 เมื่อ19-01-2010 21:38:34 »

คุณแพรวจะทำไรเนี่ย นางฟ้าจะลอกคราบเหรอ หรือไง 
ยังคง งง อย่างต่อเนื่อง  :really2:

OhJa

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #91 เมื่อ19-01-2010 22:01:27 »

ตกลงคุณแพรวเป็นคนยังไงเนี่ย 
คิดทำอะไรอยู่เนี่ย ไม่นะ :serius2:

Solar cell

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #92 เมื่อ21-01-2010 01:05:14 »


พี่หยกอย่ายอมให้ใครมาพรากน้องพีร์ไปได้เน้อ
รีบไปจัดการ :z6:ยัยนวลพรรณด่วน

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #93 เมื่อ26-01-2010 02:43:18 »

:call:  :call:

ออฟไลน์ railay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 983
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +117/-0
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #94 เมื่อ26-01-2010 10:51:25 »

 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Aon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 311
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #95 เมื่อ26-01-2010 12:53:23 »

 :really2: 555+
 
ฮาดีอ่าเรื่องนี้ถึงตอนแรกๆจะดู

เศร้าๆไปบ้างก็เฮอะนะตัวเอง

มาต่อเร็วๆนะจ๊ะอยากรู้อ่ะ

iliili

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #96 เมื่อ26-01-2010 16:43:23 »

ต่อคับต่อๆๆๆๆๆ ภาคพิเศษ มาเร็วๆนะคับ

ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #97 เมื่อ26-01-2010 17:38:44 »

 :pig4:  ค่ะ  สำหรับเรื่องราวดีๆ

pretty_prince

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #98 เมื่อ27-01-2010 22:52:47 »

 :call: :call: :call:เปงกำลังใจให้งับ
มาต่อเร็วเร็วละกันสนุกมากงับ
  o13 o13 :bye2: :bye2:

ออฟไลน์ น้ำพริกแมงดา

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 316
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +272/-0
    • เข้ามาเป็นคุยกันกับ "น้ำพริกแมงดา" ใน facebook page นะคะ
<เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #99 เมื่อ28-01-2010 18:22:43 »

โอ้ ขอโทษนะคะที่มาต่อช้า เพราะว่าช่วงนี้ทำงานเป็นอาสาสมัครอ่ะค่ะ เลยไม่ได้แตะคอมฯเลย วันนี้มีเวลาว่างก็นำมาลงให้แล้วค่ะ

ขอบคุณทุก ๆๆ คนมากค่ะ

ตอนพิเศษ 3
“เป็นไงมั่งตาพจน์” ผู้เป็นพี่สาวถามศิริพจน์ขณะขับรถพาน้องชายไปส่งที่บ้าน
“อะไรเหรอครับพี่แพรว”
“ก็ น้องพีอ่ะ พจน์ว่าเค้าเป็นไงมั่ง”
ศิริพจน์ทำหน้านึกได้ แล้วมองหน้าพี่สาวอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม “ทำไมอ่ะพี่ พี่หมายความว่าไงอ่ะฮะ”
“ก็ ไม่ไงหรอก ก็เจอกันครั้งแรกไง พี่ก็เลยถามว่าเป็นไงมั่ง”
“ก็ดีหนิครับ...น่ารักดี” เขาตอบไป
“น่ารักเหรอ” นลพรรณทวนคำตอบน้องชายด้วยความแปลกใจเล็กน้อย
“ก็พี่แพรวพาผมมาเจอเค้าเองหนิ จะจับคู่ให้ผมให้ไหมฮะ”
“ได้ไง เราเป็นผู้ชายนะ แล้วน้องพีก็เป็นผู้ชาย บ้าเหรอ พี่ก็แค่เห็นว่าน้องพีเค้าเป็นเด็กดี ถ้าเค้าเป็นเพื่อนกับเราพี่ก็คงดีหนิ”
“แค่นั้นจริงเหรอครับ” ศิริพจน์ถามด้วยน้ำเสียงคาดคั้น
“อ่าว ตาพจน์นี่ ทำไมล่ะ ถ้าพี่จับคู่ให้เราเราจะว่าไง”
ศิริพจน์เงียบ ไม่ตอบอะไรพี่สาว ได้แต่หันไปมองนอกกระจกอย่างปลีกวิเวก
 หญิงสาวมาส่งน้องชายที่บ้านเสร็จก็รีบขับรถกลับบ้าน เมื่อถึงห้องนอนเธอก็พบกับศิลาที่ยืนมองหน้าเธออยู่คาดคั้น
“เป็นแม่สื่อให้ตาพจน์สนุกไหม” เขาถามอย่างเก็บอารมณ์ที่ปะทุอยู่ข้างใน
“หยก นี่คุณหมายความว่าไงคะ” หญิงสาวสงสัย
“วันนี้คุณนัดน้องพีไปทำไม แล้วทำไมต้องเอาตาพจน์ไปด้วย”
นลพรรณชะงัก ก่อนที่จะพูดอะไรไปมากกว่านั้น ศิลาก็ชิงพูดออกมาก่อน
“คุณจะทำอะไรกันแน่แพรว ทำไมคุณทำแบบนี้หะ!” เขาปราดเข้าไปจ้องหน้านลพรรณอย่างคาดคั้ด
“แพรวก็แค่อยากให้เค้ารู้จักกัน”
“แล้วไง แล้วตาพจน์จะได้แย่งน้องพีไปเหรอ”
“หยก ตาพจน์เค้าไม่ได้เป็นแบบคุณนะ” นลพรรณหมดความอดทน
“แล้วไง ก็อย่าให้เค้าเป็นสิ  นี่คุณคิดอะไรอยู่หะแพรว ผมไม่เข้าใจคุณจริง ๆ” เขาถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
“แพรวก็แค่อยากให้พจน์มีเพื่อนใหม่บ้าง แพรวเห็นน้องพีเค้าเป็นคนดี เลยน่าจะเป็นเพื่อนกับตาพจน์ได้ อีกอย่างนะ วันนี้แพรวก็อยากเจอน้องพีอยู่แล้วด้วย”
“ทีหลังไม่ต้อง!” ศิลาได้ยินอย่างนั้นจึงเกิดความโกรธขึ้นมาอีกครั้ง “คุณจะเจอ คุณก็เจอแค่คนเดียว ทีหลังไม่ต้องเอาใครมาด้วยทั้งนั้น”
 นลพรรณมองหน้าสามีอย่างขุ่นเคือง เธอแปลกใจที่เห็นศิลาออกอาการหึงหวงอย่างออกนอกหน้าเป็นครั้งแรก ไม่ใช่กับเธอแต่เป็นกับเด็กหนุ่มคนนั้น

“จับคู่เหรอ หึหึ” ศิริพจน์ยิ้มขำเมื่อนึกถึงเรื่องที่คุยกับพี่สาวเมื่อเย็น ถ้าหากนลพรรณทำอย่างนั้นจริง เขาก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะดีใจหรือเสียใจดี
  เมื่อนึกแล้วใบหน้าจิ้มลิ้มของร่างอวบที่เจอกันเมื่อเย็นก็ลอยเข้ามาในหัว เขายอมรับว่าไม่เคยสะดุดตาใครเท่านี้มาก่อนเลย
   แต่นี่เป็นผู้ชาย
  เขาเองก็ได้แต่มองหน้าฝ่ายนั้นตลอดเวลาที่คุยกัน เขารู้สึกเพลิดเพลินและมีความสุขเมื่อมองท่าทางสดใสจากชายหนุ่มคนนั้น
  “ก็ดีนะว่าไป หุหุ” เขานึกแล้วยิ้มออกมากับสิ่งที่ตัวเองคิด ก่อนจะล้มตัวนอน
พีร์มองดูตั๋วเครื่องบินในมืออย่างคิดหนัก  ศิลาเป็นคนมอบให้เขาเมื่อเย็นนี้ตอนที่ศิลาพาเขาไปชมวิวบนตึกใบหยก  โดยชายหนุ่มบอกว่า เขาอยากจะไปใช้เวลากับพีร์สองคนอย่างที่เขาอยากทำมานานแล้ว อาทิตย์หน้าเขาต้องไปติดต่องานพอดี เลยอยากจะพาหนุ่มน้อยไปด้วย
    เขารู้สึกลำบากใจที่ต้องทำให้คนรักทุ่มเทอะไรให้เยอะขนาดนี้
   แค่ศิลารักเขาอย่างนี้ เด็กหนุ่มก็พอใจแล้ว
   เอาเถอะ หวังว่าไปเที่ยวกันครั้งนี้มันก็คงจะไม่เกิดเรื่องอะไรอีกละกัน เด็กหนุ่มภาวนา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

<เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
« ตอบ #99 เมื่อ: 28-01-2010 18:22:43 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #100 เมื่อ28-01-2010 19:05:30 »

อ๊ะมาต่อเเล้ว

แต่ทิ้งไว้เหมือนจะไม่ค่อยดีเเฮะตอนหน้า


ม่ายยยยยยยย น้าาาาาาา

McDeliVery

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #101 เมื่อ28-01-2010 19:27:28 »

เห็นเค้าลางพายุมาเเต่ไกลเลย


 :เฮ้อ:

ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #102 เมื่อ28-01-2010 21:15:53 »

 :serius2:ลางร้ายมาแต่ไกลลลลลลลลลลลเลย สู้ๆๆๆๆๆผ่านไปไห้ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #103 เมื่อ28-01-2010 21:52:10 »

พี่ศิลากะน้องพีร์เข้มแข็งนะ
ไม่เห็นจะจัดการกะยัยตัวแสบเลย    :beat:
หวังว่าคงไม่มีโศกนาฎกรรมนะ writer   :z13:

OhJa

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #104 เมื่อ28-01-2010 21:58:45 »

อุปสรรคเริ่มมีให้เห็นลางๆ
เฮ้อๆ ลุ้นไปกับความรักของน้องพีร์ :เฮ้อ:

ออฟไลน์ railay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 983
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +117/-0
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #105 เมื่อ29-01-2010 11:45:41 »

 :pig4: :pig4: :pig4:

mysunsa

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #106 เมื่อ29-01-2010 14:35:54 »

เวงกำ สับสนการกระทำแปลกๆวุ้ยๆ

 :m15:


 :angry2: ไม่นะ น้องยันพรงยัยแพรวไรนั่นอ่ะ อย่ามายุ่งกับน้องพีร์นะ  :angry2:

 :monkeysad:

ออฟไลน์ น้ำพริกแมงดา

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 316
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +272/-0
    • เข้ามาเป็นคุยกันกับ "น้ำพริกแมงดา" ใน facebook page นะคะ
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #107 เมื่อ09-04-2010 15:16:35 »

มาแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ พอดีว่าเป็นช่วงสอบพอดีเลยไม่มีเวลามาเขียนจริงจัง ตอนนี้กลับมาแล้วค่ะ ขอบคุณทุกคนนะคะสำหรับการติดตาม
ตอนพิเศษ จบ

“น้องพีๆๆ” ศิลาเรียกชื่อคนรักที่หลับอยู่เบา ๆเพราะอีกไม่นานก็จะถึงจุดหมายการเดินทางแล้ว
“ครับ” หนุ่มน้อยใต้กรอบแว่นสายตาพยายามปรับสายตามองคนข้าง ๆ
“ถึงฮ่องกงแล้วครับ” เขากระซิบเบา ๆ พร้อมกับลูบผมหนุ่มน้อยอย่างเอ็นดู ศิลาเองก็ยอมรับว่าตื่นเต้นพอสมควร ถึงนี่จะไม่ใช่การมาที่ฮ่องกงครั้งแรกของเขา แต่ก็เป็นครั้งแรกของเขาที่ได้มากับคนที่เขารัก
  หลังจากทั้งสองเข้าถึงที่พัก ซึ่งเป็นห้องพักส่วนตัวของศิลาที่เขาเองซื้อไว้สำหรับเวลามาทำธุระที่นี่ ศิลาอยากจะพาพีรไปเดินเที่ยวข้างนอกแต่พีร์ขอนอนต่ออีกสักครู่ เขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่นอนโอบร่างคนรักไว้เหมือนเช่นเคย
   แค่อยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้เขาก็รู้สึกดีแล้ว ศิลาคิดอย่างนั้น
 จนถึงคล้อยบ่ายทั้งสองก็ได้พากันไปหาอะไรกินในตลาด ตลอดทางที่เดินด้วยกัน ศิลากุมมือหนุ่มน้อยตลอดทาง ถึงแม้คนบนถนนจะมากมาย แต่เขารู้สึกว่าในสายตาของเขามีแต่พีร์คนเดียวเท่านั้น
  ศิลาเพิ่งเข้าใจว่าอานุภาพของความรักมันมากมายอย่างนี้นี่เอง  
“พี่หยกครับคิดอะไรอยู่เหรอ” พีร์ถามชายคนรักที่กำลังมองวิวข้างนอก ขณะที่ทั้งสองอยู่บนกระเช้าเพื่อไปภูเขาพระใหญ่
“เปล่าครับ พี่ว่าวันนี้ฮ่องกงสวยดีนะ พี่ไม่เคยเห็นฮ่องกงในมุมแบบนี้มาก่อนเลย” ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ พร้อมกับลูบหน้าคนรักเบา ๆ ก่อนจะโอบพีร์จากข้างหลังอย่างรักใคร่
“หมายความว่าไงเหรอครับ”
“ก็หมายความว่า ปกติแล้วตรงนี้มันจะมีหมอกหนาบ่อย ๆ ไง แต่วันนี้แปลกนะ พอเราสองคนมา ท้องฟ้าสดใสมากเลย เห็นมั๊ย” ชายหนุ่มชี้ให้พีร์ที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมอกเขาดู บรรยากาศข้างนอกที่สามารถเห็นทิวทัศน์ของทะเลและภูเขาอย่างชัดเจน
“สวยจังเลยนะครับ” พีร์อุทานออกมา แต่ศิลาจัดวางร่างของพีร์ให้หันมามองหน้าเขา พีร์เองก็หันมาตามความต้องการของตัวเองเช่นกัน
 สองร่างกอดกันอย่างอบอุ่น ก่อนที่ทั้งคู่จะมอบจูบอ่อนโยนให้กันและกันจนกระทั่งใกล้ถึงจุดหมาย ทั้งสองจึงเปลี่ยนเป็นจับมือกันลงมาจากกระเช้า
  คู่รักทั้งสองกราบไหว้พระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ตั้งตระหง่านเหนือยอดเขาด้วยความศรัทธา ศิลาเองที่ตอนนี้ชิวิตเปลี่ยนไปจากแต่ก่อนแล้ว แหงนมองพระพักตร์ของพระพุทธรูปอย่างขอความเมตตา ศิลาไม่ได้อธิฐานขออะไรมากมาย เพียงแต่เขาขอแค่กราบไหว้สิ่งที่เขาศรัทธาให้มีแรงไปสู้กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้าก็เท่านั้น
  ศิลาหันมองคนข้าง ๆ ที่กำลังพนมมือและแหงนมองไปข้างบนเหมือนเขา ดวงตาคู่สวยนั้นฉายแววอ้อนวอน จนทำให้เขาเองอดใจหายไม่ได้ ที่มองเห็นสายตาแบบนั้นจากคนรัก
 เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าพีร์คิดอะไรอยู่...
  
   “น้องพี เมื่อตอนที่ไปไหว้พระ น้องพีอธิฐานอะไรกับท่านไปบ้างครับ” ศิลาถามคนรักที่นอนซบไออุ่นในวงแขนอย่างอ่อนแรงจากภารกิจรักเมื่อครู่นี้
“พี่หยกอยากรู้เหรอครับ”
“อืม ..พี่เห็นเรามองท่านนานหน่ะ เลยอยากรู้ว่าเราขออะไรไปมั่ง”
“อยากรู้จริง ๆเหรอครับ” พีร์ขยับตัวขึ้นมองหน้าศิลาก่อนจะบอกว่า “พีก็ขอให้ท่านเมตตาพีกับพี่หยกบ้างไงครับ”  
“น้องพี…” เขาพลางลูบหน้าคนรักอย่างปลอบโยน
“พีรู้นะครับว่าสิ่งที่เราทำมันมีความสุข แต่มันก็ไม่ถูกนัก”
ศิลาได้ยินดังนั้น พลันตอบไปว่า “เลิกพูดถึงคำว่า ผิดถูกเถอะครับ” เขาพูดต่อ “ชีวิตพี่ถูกคนอื่นเลือกให้มาเยอะแล้ว น้องพีเป็นคนแรกที่ทำให้พี่รู้ว่า พี่ก็มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรเพื่อตัวเองเหมือนกัน นั่นก็คือการเลือกที่จะมีคนรัก”
พีร์สลดลงเมื่อได้ยินดังนั้น เขารู้ตัวว่าทำให้คนรักรู้สึกแย่ จึงกอดชายหนุ่มอย่างขอโทษ ศิลาเองก็เหมือนจะรู้ว่าพีร์ต้องการจะสื่ออะไร จึงกอดหนุ่มน้อยตอบเช่นกัน
“พี่อยากให้น้องพีจำไว้นะครับว่า น้องพีเป็นคนที่พี่รัก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าทิ้งพี่ไปนะครับ”
“ครับ” พีร์รับคำพร้อมมองหน้าคนรักอย่างให้ใจ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น “เรา” จะมีกันและกัน...เขาคิดอย่างนั้น

http://www.youtube.com/v/TGHcHbUxCRs?fs

จบตอนพิเศษแล้วค่ะ ว่าแต่อยากให้มีภาคต่อกันไหมคะ (อันนนี้มาถามความคิดเห็นผู้อ่านนึดนึง) รบกวนช่วยลงความเห็นกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-10-2010 14:29:16 โดย น้ำพริกแมงดา »

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #108 เมื่อ09-04-2010 15:57:52 »

ขอบคุณที่กลับมาอัพ
นายศิลาควรเคลียร์
กะสองพี่น้องให้ชัดเจน
มันค้างคาแปลกๆ
อย่ารอจนเป็นเรื่อง
อยากอ่าน ขออย่าเศร้าเป็นพอ
+1 เป็นกำลังใจ  :L2:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-04-2010 16:00:16 โดย Little Devil »

ออฟไลน์ •ผั๑`|nกุ้va’ด•

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-69
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #109 เมื่อ09-04-2010 16:15:40 »

พึ่งจะได้เข้ามาอ่าน คร๊า~!!!!~  >,,,,,<  อยากบอกว่าน่ารักมากมาย
 
แต่เห็นตอนพิเศษแล้ว ชักกลัวว่า การที่ คุณศิลา ไป โมโหใส่คุณแพรวขนาดนั้น จะทำให้คุณแพรวที่แสนดีเปลี่ยนไปรึป่าว
 
แล้ว ตาพจน์นี่จะมีบทบาทมากอีกแค่ไหน สงสัย จะไม่สั้นแล้ว มั๊งค่ะ  เอิ๊กๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
« ตอบ #109 เมื่อ: 09-04-2010 16:15:40 »





ออฟไลน์ n2

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +113/-4
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #110 เมื่อ09-04-2010 20:33:18 »

อยากอ่านอีก แต่ขอแบบไม่เศร้าๆนะค่ะ :call:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #111 เมื่อ10-04-2010 00:05:31 »

เห็นด้วยกับ รีบน ค่า

ออฟไลน์ น้ำพริกแมงดา

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 316
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +272/-0
    • เข้ามาเป็นคุยกันกับ "น้ำพริกแมงดา" ใน facebook page นะคะ
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #112 เมื่อ11-04-2010 13:49:08 »

ภาคต่อมาแล้วค่ะ ขอต่อในกระทู้นี้เลยนะคะ

ภาคต่อ ตอนที่1
   การทำงานของศิลาที่ฮ่องกงผ่านพ้นไปด้วยดี การติดต่องานในครั้งนี้ไม่มีใครรู้ว่าเขาพาพีร์มาด้วย เพราะเขาชิงมาล่วงหน้าก่อนบรรดาทีมงาน 2 วัน เพื่อที่จะมีเวลาอยู่กับพีร์อย่างเป็นส่วนตัว และใช้เวลาอยู่ต่อหลังเลิกงานเสร็จแล้ว
   ศิลาไม่กลัวพวกหูตาสัปปะรดจากเมืองไทย เพราะตั๋วเครื่องบินของทีมงานทั้งหมดเขาเป็นคนจัดการ ดังนั้น วันที่ไปและวันที่กลับของทีมงานเขาเป็นคนกำหนดทั้งสิ้น และเขาก็รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรบ้างกับตารางเวลาเหล่านั้น
  และเมื่อทีมงานทุกคนกลับไปแล้ว ก็ถึงเวลาที่เขารอคอยอีกครั้ง คือการได้กลับมาอยู่กับพีร์สองคน สองวันแล้วที่เขาทิ้งให้พีร์ต้องอยู่คนเดียว เพราะเขาต้องปลีกตัวเองมาอยู่ที่โรงแรมกับพวกพนักงาน เพื่อความเป็นปกติเหมือนทุกครั้ง เขาทำได้เพียงแต่โทรหาและส่งข้อความในยามว่างและก่อนนอนเท่านั้น แต่ในใจก็นึกเป็นห่วงพีร์อยู่เหมือนกัน แต่เขาก็ต้องทำงานให้เสร็จก่อนถึงจะสามารถทำตามที่ใจเรียกร้องได้
  หลังจากแน่ใจว่าทีมงานกลับหมดแล้ว เขาก็รีบกลับบ้านที่มีคนรักรออยู่ ศิลากะว่าจะกลับไปกินข้าวเย็นฝีมือพีร์ ช่วยหนุ่มน้อยล้างจานและก็ดูรายการทีวีด้วยกันเหมือนคู่รักทั่วไป เขาอมยิ้มเมื่อนึกถึงตรงนี้
 เมื่อถึงที่หมายแล้วก็ไม่รอช้าที่จะเข้าบ้าน เขารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเคาะประตูบ้านก็เป็นไปตามคาดที่หนุ่มน้อยของเขาส่งยิ้มสดใสออกมาต้อนรับ เขาไม่รอช้าที่จะสวมกอดร่างอวบให้หายคิดถึง พีร์เองก็กอดตอบคนรักเช่นกัน ศิลาเองละจากอ้อมกอดก่อนจะหอมเบา ๆ ที่หน้าฝากพีร์
“น้องพีเป็นไง อยู่คนเดียวเหงาไหม”  เขาถามพลางลูบหน้าลูบตาหนุ่มน้อย
พีร์พยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะสวมกอดศิลาอย่างคิดถึง
“หืม...เชื่อแล้วว่าคิดถึงพี่จริง ๆ” ศิลายิ้มขำ “หืม ว่าไง วันนี้ทำอะไรให้พี่กินมั่งเนี่ยะ”
“วันนี้พีทำปูนึ่งที่พี่หยกชอบไว้ด้วยหล่ะ และก็ ปลาหิมะนึ่งซีอิ๊ว นี่กะจะทำผัดผักอีกอย่างหน่ะครับ”

“สองอย่างก็พอมั๊งครับน้องพี” แล้ว ศิลาก็ก้มลงกระชิบเบา ๆ บอกกับหนุ่มน้อยด้วยสายตากรุ้มกริ่มว่า
“กินมากเดี๋ยวจุก...ทำอย่างอื่นต่อไม่ได้นะ”
“พี่หยกอ่า....” พีร์เขินจนหน้าแดง พร้อมกับเขย่าที่แขนของคนรักอย่างเสียไม่ได้
“ฮ่ะ ๆๆๆ” ศิลาหัวเราะร่า

   ร่างของพีร์และศิลาเกี่ยวกระหวัดรัดแน่นเหมือนเกลียวเชือก ศิลาโลมไล้ร่างอวบด้วยความสิเน่หา เขาระดมจูบไปทั่วใบหน้าอย่างกระหายในรสรัก ชีพจรของพีร์เองก็เต้นระรัวไปกับการตอบรับของชายคนรัก เสียงใสครางแผ่วออกมาอย่างสุดจะกลั้น
  หลากลีลารักที่ความต้องการชักนำให้ทั้งสองหลอมรวมกันเป็นคนเดียวทยอยออกมาจากความต้องการเบื้องลึกของทั้งสอง เป็นเวลาเนิ่นนานที่จังหวะรักนำพาคู่รักให้พลิ้วไหวไปตามท่วงทำนอง ศิลาและพีร์ต่างเรียกชื่อกันและกันไม่ขาดปาก จนเมื่อถึงจุดหมายของภารกิจรัก ร่างกายของทั้งสองสะดุ้งเฮือกจากการปลดปล่อย ทั้งสองรับรู้ถึงเสียงหัวใจที่เต้นรัวของคนรักจากร่างกายที่แนบแน่นจนจะหลอมรวม
  ศิลาก้มมองดวงหน้าไร้เสียงสาที่ฉายแววเหนื่อยอ่อนของพีร์อย่างมีความสุข เขาลูบหน้าโทรมเหงื่อนั้นไปทั่ว ก่อนจะจุมพิตที่ริมฝีปากสวยอย่างดูดดื่ม มือของทั้งสองยังคงยึดกันแน่นไม่คลายจากเมื่อครู่นี้เช่นเดียวกับแก่นกายที่ยังคงอยู่ที่เดิม นานเนิ่นกว่าเขาจะละริมฝีปากออกจากคนรัก ก่อนจะกกกอดร่างอวบอย่างหวงแหน
   “พี่หยกครับ รู้ไหมว่าเราทำกันนานแค่ไหน” หนุ่มน้อยถามร่างสูงที่แสดงความเป็นเจ้าของอยู่
“หืมมม์..” ศิลาแหงนมองดูนาฬิกาที่หัวเตียง ก็พบว่านี่ก็เกือบจะห้าทุ่มแล้ว เขากับพีร์เข้านอนตอนสามทุ่ม แสดงว่าเขา....
“แล้วไม่ดีเหรอครับหึ ที่เราทำกันนานอ่ะ...หึหึ” ศิลาหัวเราะในลำคอพลางลูบหัวคนรักอย่างเอ็นดู
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรหนิครับ” พีร์เริ่มเขิน จึงพูดตัดบทไปดื้อ ๆ  
  ศิลาเห็นคนรักเขินเลยไม่ต่อความยาว เขาพลันนึกประหลาดใจในความต้องการพีร์ของตัวเองอยู่เหมือนกัน วัยขนาดเขานี้ ความต้องการตามธรรมชาติน่าจะลดลงได้แล้ว เขานึกถึงตอนที่คุยกับกลุ่มเพื่อนสนิทในเรื่องนี้ยามเจอหน้า เพื่อน ๆ ของเขาทุกคนต่างมีปัญหาความต้องการถดถอย เขาเองก็ได้แต่เออออ เพราะคิดว่าตนเองก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน เพราะหลังจากมีลูกคนที่สอง เขาเองก็รู้สึกไม่อยากจะทำอะไรแบบนั้นอีกต่อไป
 เหมือนที่ผ่านมา มันเป็นแค่หน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ว่าหลังแต่งงานแล้ว ต้องมีลูกสักสองคน
 ซึ่งเขาก็ทำไปแล้ว
    ศิลาเองก็เพิ่งค้นพบว่าความต้องการที่ตอนแรกเขาเข้าใจว่าถดถอยนั้น อันที่จริงเขาไม่ได้ใช้มันออกมาตามวัยที่ผ่านมาเลย แต่พอพบกับพีร์ เมื่อเขากับพีร์เป็นของกันและกัน เขากลับมีความต้องการมากมายในตัวคนรัก ไม่ว่าจะในทางใดก็ตาม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทางกายแล้ว เขาไม่เคยรู้สึกพอกับความต้องการในตัวคนรักต่างวัยเลยแม้แต่น้อย

“มาบ้ากามเอาตอนแก่เนี่ยนะเรา..หึหึ” เขายิ้มเขากับความคิดตัวเอง เพราะในบางครั้งแค่เห็นหน้าพีร์เขาก็มีความคิดใน “เรื่องอย่างว่า”  ลอยมาในหัวอย่างฉับพลัน จนบางครั้งเขาเองก็แทบทนไม่ได้เหมือนกันที่ไม่ได้อยู่กับคนรักอย่างที่เขาต้องการ
  ศิลาค่อย ๆ ถอนร่างออกมาจากพีร์เพื่อยั่วยวนคนรัก พีร์นั้นครางเสียงแผ่วออกมา ขาทั้งสองของหนุ่มน้อยหนีบคนรักแน่นไม่อยากให้ไปไหน ศิลาเองก็รับรู้ความต้องการนั้นเช่นกัน
“พี่จะต่อโดยไม่ต้องถอนล่ะนะ” เขากระซิบข้างหู หนุ่มน้อยข้างล่างก็พยักหน้ารับอย่างเต็มใจเช่นกัน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-04-2010 16:21:54 โดย น้ำพริกแมงดา »

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #113 เมื่อ11-04-2010 14:40:25 »

 :m25:
แต่ค้างงงงง
writer รีบมาต่อนะ

+1 เป็นกำลังใจ

ANUNTAYA

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #114 เมื่อ11-04-2010 16:55:34 »

 :-[ :-[ :-[ :-[


 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[





บอกได้คำเดียวว่า  ค้าง...............................


สอบได้เกรดเยอะป่ะครับ  ไร้เตอร์   ผมเกรดพุ่งมาเลยเทอมเนี้ย



พุ่งลง T_T

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #115 เมื่อ11-04-2010 17:35:16 »

แบบว่า...ตอนพิเศษ ค้างอ่ะครับ

bbyuqin

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #116 เมื่อ11-04-2010 18:15:28 »

ขอกรี๊ดดังๆๆๆๆ เพิ่งรู้ว่ามีตอนพิเศษแล้วก็ภาคต่อด้วย เย้ๆๆ :mc4: ดีใจมากมาย นี่เหมือนเป็นช่วงเวลาที่พีร์กับพี่หยกมีความสุขในแบบคนรัก แต่ก็งงกับกาพกระทำของคุณแพรวอ่ะตกลงจะจับคู่น้องพีร์ให้พจน์ใช่มั้ยเนี่ย ดูพจน์ก็สนใจพีร์มากด้วย ท่าจะมีเรื่องยุ่งๆๆอีกแล้วสิ 

รออ่านต่อนะจ๊ะ มาไวๆเน้อ o13

ออฟไลน์ น้ำพริกแมงดา

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 316
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +272/-0
    • เข้ามาเป็นคุยกันกับ "น้ำพริกแมงดา" ใน facebook page นะคะ
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #117 เมื่อ12-04-2010 14:14:27 »

ภาคต่อ ตอนที่ 2
 “น้องพี เป็นไง ไหวไหม” ศิลาถามคนรักที่เขาประคองเดินมาด้วยกันขณะไปหาอะไรกินในย่าน ครอสเวย์เบย์  เขาเองเป็นห่วงหนุ่มน้อยที่จะมีอาการบาดเจ็บจากการผ่านสมรภูมิรักเมื่อคืน
 ศิลาก็งงตัวเองเช่นกันว่าไปเอาแรงมาจากไหนเยอะ เพราะกว่าจะหมดแรงจริง ๆ ก็ปาเข้าไปเกือบตี2
“ไหวครับพี่หยก ไม่ต้องเป็นห่วง” พีร์ตอบคนรักให้ไม่ต้องเป็นห่วงมากมาย ขณะประคองการเดินของตัวเองให้เข้าที่ เขามีอาการแปลบปร่าอยู่บ้างเวลาย่างก้าว แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับร่างกายของผู้ชายที่ต้านทานและปรับสภาพ
  เขามองศิลาอย่างขัดใจเล็ก ๆ “พีไม่ใช่ผู้หญิงซะหน่อย ไม่ต้องห่วงพีขนาดนี้ก็ได้”
“น้องพี เราหน่ะเหมือนคนอื่นที่ไหนล่ะ ตัวเราหน่ะช้ำง่ายจะตาย” ศิลาว่าให้ “อีกอย่าง เมื่อคืนเราก็ไม่ได้นอนเฉย ๆ กันนะ” เขาสัพยอกคนรักที่กำลังงอน
“ไม่ต้องพูดมากก็ได้ครับว่าทำอะไรมา” พีร์ตอบกลับ “พีรู้แล้วครับว่าเป็นห่วง แต่พีก็ดูแลตัวเองได้นะ”
“โอเค ๆ พี่เชื่อ” ศิลาทำหน้าเหมือนจะทำอะไรบางอย่าง “งั้นก็วิ่งให้ทันพี่ละกันนะ” เขาฉวยหมวกแบเร่ต์ที่พีร์สวมอยู่วิ่งไกลออกไป พีร์เองก็ตกใจแต่ก็วิ่งไล่คนรักอย่างสนุกสนานเช่นกัน จนศิลาหยุดรอและสวมหมวกนั้นคืนให้พีร์ แล้วพาคนรักไปร้านบะหมีสำหรับอาหารมื้อแรกของวันนี้ เขาโอบเอวร่างอวบเพื่อจะเดินไป แต่ทันใดนั้น
“อ้าว!หยก” เสียงห้าวๆเป็นภาษาไทยดังขึ้นมาจากทางขวามือไม่ไกลคนทั้งสอง ปรากฎร่างสูงขาวของพลกฤษณ์ ในชุดเสื้อยืดขาวกับกางเกงขาเดฟสีดำธรรมดา แต่ทว่าสะดุดตา หน้าหล่อเหลานั้นทักทายศิลาที่กำลังโอบเอวพีร์
“แจ๊ค..” ศิลาอุทานดังนั้นก็ตกใจว่าไม่คิดจะเจอเพื่อนเก่าได้ที่นี่ เขาละจากพีร์เพื่อไปหาชายหนุ่มคนดังกล่าวที่รอคุยกับเขาอยู่
“มาไงวะเนี่ยะ” พลกฤษณ์ถามไถ่
“อ๋อ..มาทำงานหน่ะ” เขาตอบเก้อ ๆ พลางเหลือบไปมองคนข้างหลัง พีร์เองเหมือนรู้แกวเลยทำเป็นหันหลังให้คนทั้งสอง
“แน่ใจเหรอวะ”
“เออสิ ใครจะเป็นฮ่องกงนีสอย่างแกล่ะวะ” เขาแซวเพื่อนที่มีเชื้อสายเป็นชาวจีนฮ่องกง
“เปล่า ชั้นก็ถามไป..ว่าแต่ นั่นใครวะ?” พลกฤษณ์มองไปยังพีร์ที่ทำเป็นไม่ได้มาด้วยกัน
“ใครวะ?”  ศิลาลุ้นว่าเพื่อนตนหมายถึงใคร
“ก็น้องคนนั้นไง” พลกฤษณ์พยักเพยิดให้ดูข้างหลัง
“คนไหนวะ”
“แกเดินมากับใครล่ะเมื่อกี๊ อย่าบอกนะว่า คนที่เดินโอบมาเมื่อกี๊ เป็นไก่ที่แกหิ้วมาได้..”
ศิลารู้ว่าพลกฤษณ์หมายถึงใครและเปรียบเทียบเป็นอะไรก็เริ่มขุ่นลง
“บ้าเหรอ ไก่อะไร นั่นน้องที่บริษัท”
“เหรอ...” พลกฤษณ์ทำหน้าเออออ “แล้วนี่แกจะไปไหนวะ” เขาเปลี่ยนเรื่องถามศิลา
“อ่อ จะไปกินบะหมี่หน่ะ”
“เฮ้ยยย จิงดิ ชั้นก็จะไปกินบะหมี่พอดีเลย” ศิลาทำหน้าไม่ถูก เมื่อได้ยินดังนั้น
“งั้นก็ไปด้วยกันเลยหยก มื้อนี้ชั้นเลี้ยงเอง ชวนน้องคนนั้นมาด้วย” พลกฤษณ์ชักชวน
“อืม ๆ งั้นก็ได้ เดี๋ยวรอแปบนึงนะ” ศิลาขอตัวไปเรียกพีร์ที่เดินทางออกไปก่อน
  พลกฤษณ์มองตามเพื่อนไป เพื่อสังเกตว่าเขาคุยอะไรกับเด็กคนนั้น พลกฤษณ์คิดว่าศิลากับหนุ่มน้อยคนนั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์กันแค่เจ้านายกับลูกน้องอย่างแน่นอน เขาทันเห็นศิลาสวมหมวกให้เด็กคนนั้นพร้อมกับโอบเอวเดินมาด้วยกัน
“มีอะไรเหรอครับพี่หยก” พีร์ถามคนรักที่ทำหน้ากังวลเดินมาหา
“คือ น้องพี มื้อนี้มีเพื่อนพี่ชวนพวกเราไปกินข้าวด้วยหน่ะ”
“เพื่อนพี่..ใครเหรอครับ”
“ขวามือ เสื้อขาว เจาะหูซ้ายครับ” เขาพูดเกรง ๆ “น้องพีรู้จักเค้าใช่ไหม” ศิลาถามอย่างหวาดหวั่น เพราะพลกฤษณ์เป็นหนุ่มไฮโซชื่อดังที่ใคร ๆ ก็เรียกว่า
“แจ๊ค....เก้งตัวพ่อ” พีร์อุทานเบา ๆ ด้วยความตกใจว่าไม่คิดจะได้เจอคนดังที่นี่
พลกฤษณ์  หรือ Jack Wong ไฮโซรูปหล่อที่มีภาพลักษณ์เป็นเกย์หนุ่มเจ้าชู้ จากข่าวนักธุรกิจนำเข้ารถหรูลูกครึ่งฮ่องกงกับบรรดาดาราหนุ่มหน้าหวานที่สื่อบันเทิงตีพิมพ์อย่างโจ่งแจ้ง ทำให้เขาเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปในฉายาที่สื่อมวลชนขนานนามเขาว่า “เก้งตัวพ่อ” ด้วยพฤติกรรมที่เปิดเผยความเป็นเกย์ของตัวเองต่อสังคม บวกกับความหล่อเหลาและฐานะที่หรูเลิศ ยิ่งทำให้ชีวิตรักของพลกฤษณ์มันช่างร้อนแรงเต็มไปด้วยสีสันจากคู่ขาหนุ่มที่มาจากหลายวงการ ทั้งดารานักร้อง,นายแบบ,ไฮโซด้วยกันแม้กระทั่งนักศึกษาน้อยใหญ่ ถ้าได้ขึ้นชื่อว่าเป็น “เด็กคุณแจ๊ค” แล้วละก็ มักจะทำให้เพื่อนฝูงอิจฉาตาร้อนไปนานเลยทีเดียว
“แจ๊คเป็นเพื่อนสมัยมัทยมของพี่หน่ะ” เขาพูดถึงวัยเด็กของเขากับพลกฤษณ์ที่โรงเรียนชายล้วนชื่อดัง เขานึกถึงวัยเด็กและวัยรุ่นที่พลกฤษณ์เป็นขวัญใจของเด็กหนุ่มในโรงเรียน และดูเหมือนเจ้าตัวจะชอบที่เป็นอย่างนั้นซะด้วย
“ครับ”
“น้องพีโอเคนะ” เขาถามอย่างหวงแหน
“ครับ..พี่หยกเองล่ะ อย่าหึงพีจนออกนอกหน้าละกัน” เขายิ้มให้ร่างสูงที่ฉายความหึงหวงออกมา ศิลายิ้มให้ก่อนจะพากันไปหาพลกฤษณ์ที่ยืนคอย
“แจ๊ค นี่ น้องพี” พีร์ยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าอย่างสุภาพ พลกฤษณ์ก็รับไหวพีร์เช่นกัน
“อ่าวแล้วไม่แนะนำชั้นให้น้องเค้ารู้จักหน่อยเหรอ” พลกฤษณ์แซวเพื่อน
“ไม่ต้องมั๊ง แกดังซะขนาดนี้ ใคร ๆ ก็รู้จักแกอยู่แล้วหนิ”
“ครับ ๆๆ คุณศิลา” ชายหนุ่มหัวเราะเพื่อนที่แซวตัวเอง ก่อนจะพากันเดินไปร้านบะหมี่ที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนี้เท่าไหร่นัก

“อ่ะ น้องพีสั่งได้เลยนะครับ มื้อนี้ไอ้แจ๊คเป็นเจ้ามือ” ศิลากล่าวกับพีร์ที่กำลังดูเมนูอยู่ โดยพวกเขานั่งโต๊ะอาหารทรงสี่เหลี่ยม ศิลานั่งข้าง ๆ พีร์ และพลกฤษณ์นั่งด้านตรงกันข้าม
“เอางี้ ชั้นสั่งของว่างมากินก่อนละกัน” พลกฤษณ์กล่าวยิ้ม ๆ ก่อนจะเรียกพนักงานมาสั่งอาหาร พีร์ตกใจเมื่อเห็นพลกฤษณ์พูดคุยกับพนักงานเป็นภาษาจีนกวางตุ้งอย่างคล่องแคล้ว พลกฤษณ์รู้ตัวว่ามีคนมองจึงตัดบทกับพนักงาน และหันมามองพีร์ด้วยสายตาเป็นมิตรแนวหยั่งเชิงตามประสาคนเจ้าชู้
  พีร์เองก็ไม่ชอบสายตาแบบนั้น จึงเชิดใส่อย่างไม่สนใจพร้อมกับดูเมนูต่อ แต่พลกฤษณ์ไม่ถือสาอาการแบบนั้นของเด็กหนุ่ม แต่กลับยิ้มชอบใจ
 “น้องครับ น้องชื่ออะไรนะครับ เอ่อ น้องพีใช่ไหม” พลกฤษณ์ถาม
ศิลามองหน้าพลกฤษณ์อย่างประหลาดใจ พีร์ก็เช่นกัน แต่ก็ตอบไปว่า
“ครับ”
“น้องพีทำงานอะไรเหรอครับ”
“ถามทำไมวะ” ศิลาถามแทน เพราะรู้ว่าพลกฤษณ์ถามไปเพื่อหยั่งเชิง
“เปล่า...เห็นน้องเค้าอายุยังน้อยหน่ะ ก็ถามดู” หันไปก็พบอาหารยกมาพอดี
“อืม มาพอดีเลย” พลกฤษณ์อุทาน “นี่ ๆ ลูกชิ้นกุ้ง อร่อยมาก ๆ นี่ติ่มซำกับซาลาเปานะ ลองกินดู” เขาพูดพลางแจกจ่ายเข่งอาหารไปให้คนทั้งสอง “อ่ะนี่ กินเลย”
พีร์เองที่ร่างกายอ่อนล้าตกค้างจากภารกิจรักเมื่อคืน บวกกับเจออากาศที่หนาวชื้นแบบฮ่องกง และเจอไอร้อนจากอาหารลอยเข้าจมูก ทำให้เขาเริ่มปรับตัวไม่ได้ทัน จึงมีอาการหน้ามืดเล็กน้อย มือที่จับตะเกียบอ่อนลง ศิลาสังเกตได้จึงหยิบตะเกียบออกจากมือคนรัก และหยิบยาดมในกระเป๋าเสื้อพีร์ออกมาให้เจ้าตัวสูดดม พร้อมกับลูบหน้าลูบตาอย่างเป็นห่วง
“น้องพี เป็นอะไรไป” ศิลาถาม
“เวียนหัวนิดหน่อยครับ”
“ดื่มน้ำนะ” เขาหยิบแก้วน้ำแล้วจ่อหลอดดูดที่ปาก แล้ววนยาดมไปรอบ ๆ ปลายจมูกโด่งของหนุ่มน้อย “อ่ะ สูดหายใจลึกๆ”
“โอเคครับ พีโอเคแล้ว” เขาขยับตัวไล่ความล้าก่อนจะตั้งสติ
ศิลามองตามอย่างเป็นห่วง แต่พอนึกได้ว่ามีพลกฤษณ์นั่งอยู่ด้วยก็ตกใจ แต่ก็โล่งใจเพราะหันมาก็พบว่ารายนั้นไม่ได้อยู่แถวนี้แล้ว เมื่อหันไปทางซ้ายมือก็พบเจ้าตัวเดินมา
“อ่าวไปไหนมาวะ”
“อ่อ ไปสั่งอาหารกลับบ้านเพิ่มหน่ะ เมื่อกี๊ม้า BB มาบอกว่าให้ซื้อกลับบ้านไปด้วย เดี๋ยวมีญาติมาหน่ะ”
“เหรอ” ศิลามองอย่างโล่งใจ
“มีไรเหรอวะ”
“เปล่า ๆ เห็นหายไปแล้วใครจะจ่ายวะ ฮ่ะ ๆๆๆ”
“เออ ๆ โทษที มากินกัน”
กินไปได้สักพักพีร์ก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ที่โต๊ะจึงเหลือแต่ศิลากับพลกฤษณ์สองคน
“ไอ้หยก...น้องพีเนี่ยะ เค้าเป็นเกย์ป่ะวะ” คำถามนี้ทำเอาศิลาตกใจเป็นอย่างมาก
“เอ่อออ อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าแต่มีอะไรเหรอวะ” ศิลาตอบเรียบ ๆ
“เหรอ..แล้วแกพอจะรู้ไหมว่าเค้ามีแฟนหรือยัง”
“เฮ้ย อันนี้ไม่รู้ใหญ่เลยว่ะ”
“อืม...” พลกฤษณ์พยักหน้ารับรู้

   “อืม แจ็ค วันนี้ขอบใจนะเว้ยที่เลี้ยงข้าวชั้นกับน้องพี” ศิลาขอบใจเพื่อนก่อนแยกย้าย พร้อมจับมือและตบไหล่เป็นการอำลา
“ไม่เป็นไร ๆ”  พลกฤษณ์ตอบ และเข้าไปกระซิบข้างหูศิลาว่า
“เพลา ๆ มือกับน้องพีเค้าบ้างนะเว้ย วันนี้น้องเค้าช้ำหมดแล้ว” พร้อมยิ้มให้อย่างคนที่มีประสบการณ์มากกว่า
ศิลามองหน้าเพื่อนอย่างคาดไม่ถึง พลกฤษณ์ไม่รอช้าที่จะสมทบไปว่า “อาการแบบนี้ กลับไปให้กินน้ำใบบัวบกเยอะ ๆ นะ”
 พลกฤษณ์มองเห็นท่าเดินของพีร์แล้ว ก็ดูไม่ยากว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับคนทั้งสอง โดยเฉพาะหนุ่มน้อยที่ บ่งบอกว่าผ่านศึกหนักมา ยิ่งเห็นตอนที่พีร์หน้ามืดนั้น ก็ยิ่งแน่ชัดเลยว่า เพื่อนของเขาและน้องพีร์สำลักความสุขมากเพียงใด
“อืม ขอบใจนะแจ๊ค” เขากระซิบกลับ
“อืม ไม่เป็นไร ถนอม ๆ น้องเขาหน่อยละกัน ชั้นรู้ว่าแกฟิต ฮ่ะ ๆๆๆ”
“เออ ๆๆ เจอกันใหม่นะ”
“โอเค บาย” พลกฤษณ์ขอตัวไปก่อน พีร์ยกมือไหว้ฝ่ายนั้นอีกครั้ง พลกฤษณ์เองก็รับไหว้ยิ้ม ๆ ก่อนจะไป
“พี่หยกครับ เมื่อกี๊คุณแจ๊คเค้าว่าอะไรเหรอ” พีร์ถาม เพราะเห็นจากแววตาเจ้าเล่ห์ที่เขาไม่ชอบคู่นั้นแล้ว ทำให้ไม่ไว้ใจ
“อ่อ ไม่มีอะไรครับ แซวกันตามประสาเพื่อนหน่ะ”
“ครับ”
ศิลาตอบเรียบ ๆ แต่ในใจก็คิดว่า “ไอ้แจ๊คนี่มันร้ายจริง ๆ” แล้วอดขันเพื่อนตัวเองไม่ได้


ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นต์,โหวตและกำลังใจค่ะ
@K'ANUNTAYA เกรดเท่าเดิมค่ะไม่ขึ้นไม่ลง หุหุ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-04-2010 14:19:57 โดย น้ำพริกแมงดา »

kikilalakik

  • บุคคลทั่วไป
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #118 เมื่อ12-04-2010 14:33:22 »

 :z13:

ออฟไลน์ j4c9y

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2820
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-7
Re: <เรื่องสั้น> เด็กฝึกงาน
«ตอบ #119 เมื่อ12-04-2010 15:35:38 »

อยากรู้ความคิดคุณแพรวอ่ะครับ
ช่วยเขียน ความคิดคุณแพรวให้หน่อยสิครับ

ว่าเค้าคิดยังไงบ้าง  สงสัย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด