มาแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ พอดีว่าเป็นช่วงสอบพอดีเลยไม่มีเวลามาเขียนจริงจัง ตอนนี้กลับมาแล้วค่ะ ขอบคุณทุกคนนะคะสำหรับการติดตาม
ตอนพิเศษ จบ
“น้องพีๆๆ” ศิลาเรียกชื่อคนรักที่หลับอยู่เบา ๆเพราะอีกไม่นานก็จะถึงจุดหมายการเดินทางแล้ว
“ครับ” หนุ่มน้อยใต้กรอบแว่นสายตาพยายามปรับสายตามองคนข้าง ๆ
“ถึงฮ่องกงแล้วครับ” เขากระซิบเบา ๆ พร้อมกับลูบผมหนุ่มน้อยอย่างเอ็นดู ศิลาเองก็ยอมรับว่าตื่นเต้นพอสมควร ถึงนี่จะไม่ใช่การมาที่ฮ่องกงครั้งแรกของเขา แต่ก็เป็นครั้งแรกของเขาที่ได้มากับคนที่เขารัก
หลังจากทั้งสองเข้าถึงที่พัก ซึ่งเป็นห้องพักส่วนตัวของศิลาที่เขาเองซื้อไว้สำหรับเวลามาทำธุระที่นี่ ศิลาอยากจะพาพีรไปเดินเที่ยวข้างนอกแต่พีร์ขอนอนต่ออีกสักครู่ เขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่นอนโอบร่างคนรักไว้เหมือนเช่นเคย
แค่อยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้เขาก็รู้สึกดีแล้ว ศิลาคิดอย่างนั้น
จนถึงคล้อยบ่ายทั้งสองก็ได้พากันไปหาอะไรกินในตลาด ตลอดทางที่เดินด้วยกัน ศิลากุมมือหนุ่มน้อยตลอดทาง ถึงแม้คนบนถนนจะมากมาย แต่เขารู้สึกว่าในสายตาของเขามีแต่พีร์คนเดียวเท่านั้น
ศิลาเพิ่งเข้าใจว่าอานุภาพของความรักมันมากมายอย่างนี้นี่เอง
“พี่หยกครับคิดอะไรอยู่เหรอ” พีร์ถามชายคนรักที่กำลังมองวิวข้างนอก ขณะที่ทั้งสองอยู่บนกระเช้าเพื่อไปภูเขาพระใหญ่
“เปล่าครับ พี่ว่าวันนี้ฮ่องกงสวยดีนะ พี่ไม่เคยเห็นฮ่องกงในมุมแบบนี้มาก่อนเลย” ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ พร้อมกับลูบหน้าคนรักเบา ๆ ก่อนจะโอบพีร์จากข้างหลังอย่างรักใคร่
“หมายความว่าไงเหรอครับ”
“ก็หมายความว่า ปกติแล้วตรงนี้มันจะมีหมอกหนาบ่อย ๆ ไง แต่วันนี้แปลกนะ พอเราสองคนมา ท้องฟ้าสดใสมากเลย เห็นมั๊ย” ชายหนุ่มชี้ให้พีร์ที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมอกเขาดู บรรยากาศข้างนอกที่สามารถเห็นทิวทัศน์ของทะเลและภูเขาอย่างชัดเจน
“สวยจังเลยนะครับ” พีร์อุทานออกมา แต่ศิลาจัดวางร่างของพีร์ให้หันมามองหน้าเขา พีร์เองก็หันมาตามความต้องการของตัวเองเช่นกัน
สองร่างกอดกันอย่างอบอุ่น ก่อนที่ทั้งคู่จะมอบจูบอ่อนโยนให้กันและกันจนกระทั่งใกล้ถึงจุดหมาย ทั้งสองจึงเปลี่ยนเป็นจับมือกันลงมาจากกระเช้า
คู่รักทั้งสองกราบไหว้พระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ตั้งตระหง่านเหนือยอดเขาด้วยความศรัทธา ศิลาเองที่ตอนนี้ชิวิตเปลี่ยนไปจากแต่ก่อนแล้ว แหงนมองพระพักตร์ของพระพุทธรูปอย่างขอความเมตตา ศิลาไม่ได้อธิฐานขออะไรมากมาย เพียงแต่เขาขอแค่กราบไหว้สิ่งที่เขาศรัทธาให้มีแรงไปสู้กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้าก็เท่านั้น
ศิลาหันมองคนข้าง ๆ ที่กำลังพนมมือและแหงนมองไปข้างบนเหมือนเขา ดวงตาคู่สวยนั้นฉายแววอ้อนวอน จนทำให้เขาเองอดใจหายไม่ได้ ที่มองเห็นสายตาแบบนั้นจากคนรัก
เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าพีร์คิดอะไรอยู่...
“น้องพี เมื่อตอนที่ไปไหว้พระ น้องพีอธิฐานอะไรกับท่านไปบ้างครับ” ศิลาถามคนรักที่นอนซบไออุ่นในวงแขนอย่างอ่อนแรงจากภารกิจรักเมื่อครู่นี้
“พี่หยกอยากรู้เหรอครับ”
“อืม ..พี่เห็นเรามองท่านนานหน่ะ เลยอยากรู้ว่าเราขออะไรไปมั่ง”
“อยากรู้จริง ๆเหรอครับ” พีร์ขยับตัวขึ้นมองหน้าศิลาก่อนจะบอกว่า “พีก็ขอให้ท่านเมตตาพีกับพี่หยกบ้างไงครับ”
“น้องพี…” เขาพลางลูบหน้าคนรักอย่างปลอบโยน
“พีรู้นะครับว่าสิ่งที่เราทำมันมีความสุข แต่มันก็ไม่ถูกนัก”
ศิลาได้ยินดังนั้น พลันตอบไปว่า “เลิกพูดถึงคำว่า ผิดถูกเถอะครับ” เขาพูดต่อ “ชีวิตพี่ถูกคนอื่นเลือกให้มาเยอะแล้ว น้องพีเป็นคนแรกที่ทำให้พี่รู้ว่า พี่ก็มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรเพื่อตัวเองเหมือนกัน นั่นก็คือการเลือกที่จะมีคนรัก”
พีร์สลดลงเมื่อได้ยินดังนั้น เขารู้ตัวว่าทำให้คนรักรู้สึกแย่ จึงกอดชายหนุ่มอย่างขอโทษ ศิลาเองก็เหมือนจะรู้ว่าพีร์ต้องการจะสื่ออะไร จึงกอดหนุ่มน้อยตอบเช่นกัน
“พี่อยากให้น้องพีจำไว้นะครับว่า น้องพีเป็นคนที่พี่รัก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าทิ้งพี่ไปนะครับ”
“ครับ” พีร์รับคำพร้อมมองหน้าคนรักอย่างให้ใจ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น “เรา” จะมีกันและกัน...เขาคิดอย่างนั้น
http://www.youtube.com/v/TGHcHbUxCRs?fs จบตอนพิเศษแล้วค่ะ ว่าแต่อยากให้มีภาคต่อกันไหมคะ (อันนนี้มาถามความคิดเห็นผู้อ่านนึดนึง) รบกวนช่วยลงความเห็นกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ