หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[♥a2k♥]

ลุ้นสองคนนี้จนเหนื่อย 

[xiiiNG]

 

[gift_deb]

เหนื่อยจนขี้เกียจลุ้น จนไม่อยากอ่านตอนต่อไป






แต่ก็มาอ่านอยู่ดีแหละ

[aeecd]

เมื่อไหร่  เมื่อไหร่มันจะ จะ จะ........ซะทีโอ๊ยยยย

[iiดาวพระสุขლii]

อ่อน....ปากไม่ตรงกับจวย...ชิส์....

[RomeO_C_Leng]

555+

เดินป่ากันแย้ววววว

ขอบคุณนะครับ

[หลงไหลในม่านหมอก]

สองคนนี้เมื่อไหร่จะลงเอยกันซะที

ฉันหนีไปลุ้นคู่ อู๋กับน้องชีนดีกว่า

แอร๊ยยยยยยยยยยยย คนแต่งยังไม่ได้บอกเลย คิคิ

ไม่รู้ละ ฉันลุ้นไว้ก่อน คิคิ

[nopkar]

ลุ้นต่อๆๆๆ

[bixzz]

เรื่องโจ๊กกะชีนยังไม่ทันจบ มีอู๋เข้ามาอีก...จูนเนื้อหอมจริงๆ
...รอลุ้นโจ๊กต่อไป อิอิ

[โมโม่ที่รัก]

โจ๊กนี่ก็เรื่อยๆ
เดี๋ยวให้ชีนรุกเลยนะ
 

[kp]

"ถ้ากูเจ็บขาเดินไม่ไหว...มึงจะให้กูขี่หลังมั๊ย?"
"ขี้เกียจ..ตัวมึงหนัก..." โคตรจะมีน้ำใจเลยมึง...ไม่เป้นไร เอาใหม่
"ถ้ากูโดนงูกัด...มึงจะดูดพิษให้กูมั๊ย?"
"ไม่อ่ะ..เดี๋ยวิษเข้าตัวกูด้วย..ซวยเลย" อืม ซึ้งใจจริงๆ
"แล้วถ้ากุหลงทาง...มึงจะตามหากูมั๊ย?"
"คาดว่านะไม่..เมื่อยขา อีกอย่างกูคงหามึงไม่เจอหรอก...เดี๋ยวกูก็ต้องหลงด้วยอีกคน ซวยอีก"
........งเฮ้อ!!!!!เหนือยกับพวกนายเจรง เจรงๆๆๆๆ
    

[bosszukung]

ลุ้นต่อไป  ลงต่อด่วน ><

[soya29]

มาเม้นก่อนเดี๋ยวมาตามอ่านจร้า
javascript:void(0);
javascript:void(0);
javascript:void(0);

[SpaTa]

อ๊างงงง

งอนกันน่ารักมากมาย
 

[win200]

จูนรู้ว่าอู๋หลงรัก


จูนรู้ว่าชีนหลงรัก




แล้วจูน







ไม่รู้หรอว่าโจ๊กหลงรัก

[hotladyanyavee]

พ่อแง่แม่งอนกันจริงคู่นี้นะ ปากับใจก็สวนทางกันตลอด แต่ว่านะงานนี้จริงแล้วความรักแบบน้น้องจูนก็เคยเจอ
กับอู๋ แต่เพราะกลัว่ามิตรภาพของเพื่อนที่มีให้จะสั่นคลอน เลยใช้วิธิแบบไม่รับรู้ แต่กับโจ๊กอย่านะ เลดี้ขอร้อง
อยากให้นายเปิดใจ และโจ๊กก็เลิกปากแข็งสักที รู้สึกไงก็บอกไป วัดดวงไปเลย จะเกลียดหรือไรก็ต้องยอมอะ
ถ้าไม่งั้นก็เป็นอยู่แบบนี้อะ

[OHmeza019]

คิดถึงชีนนน 55

[hahn]

  จะปากแข็งใจแข็งกันไปไหน...5555....แต่ยังไงคนอ่านยังไปไหนนะ

[boyza_Casanova]

มาต่อเร็วๆๆนะครับ

[หลงไหลในม่านหมอก]

 :กอด1:ชีนนนนนนนนนนนนน

[NUTTYZERO]

อยู่ในป่ายังน่ารักกันได้อีกนะคู่นี้


แต่รู้สึกว่าอู๋นี่จะมาเป็นคู่แข่งอีกคนแล้วล่ะสิ  เฮ้อออ

คิดถึงนายชีน...ฮ่าๆๆๆ ชีน FC

[kp]

เมื่อไหร่จะมาต่อครับ
เร็ว...ครับ  ดิว
อยากรู้เรื่องแล้ว
 

[due]

 ว่าแล้วผมก็เดินลิ่วๆนำหน้ามันออกไปเลยครับ...จากเดินเริ่มจะวิ่งหนีมันแล้ว
ก็คนมันโมโหอ่ะ...ไหนว่าห่วงกูนักห่วงกูหนา...แต่คำพูดที่พูดออกมาแต่ละที...มันน่าฆ่าให้ตายไปเลยจริงๆ...ชิส์
"เอ๊ย...รอกูด้วย...เดี๋ยวก็ได้หลงกันหรอกมึง..." มันตะโกนเรียกผมไว้..เพราะดูท่าแล้วเราจะมีระยะห่างกันพอสมควรเลยทีเดียว
"ดี... " ผมตะโกนตอบมันกลับไป...
ห๊ะ...นึกอะไรดีดีออกแล้ว...ถ้ากูหลงป่า...มึงจะไม่ออกตามหากูใช่มั๊ย?....เดี๋ยวรู้กัน...ชิส์
...เล่นกับใครไม่เล่น..มาเล่นกับคนอย่างไอ้จูน...จอมมารในร่างเทพบุตรเชียวแหละ...เหรอ?
นึกได้แค่นั้น ผมก็ออกวิ่งทิ้งระยะห่างกับมันให้มากขึ้น
จนผมห่างมันมาไหลพอสมควร
เสร็จแน่มึงไอ้โจ๊ก
ผมวิ่งไปใต้ต้นไม้ใหญ่และพยายามปีนขึ้นไปอยู่ด้านบน
แต่ทำไมมันปีนยากปีนเย็นขนาดนี้นะ
ถลอกปอกเปิกหมดแล้วแขนขา...
แต่ในที่สุดความพยายามของผมก็สำเร็จ เพราะผมได้มาอยู่บนต้นไม้สมใจแล้วนะสิ
ผมหลบอยู่หลังกิ่งไม้ใหญ่...ใหญ่จริงๆ เพราะปิดตัวผมซะมิดเลย

จากด้านบนตรงนี้...ผมสามารถมองเห็นไอ้โจ๊ก...ซึ่งมันกำลังวิ่งตรงมาทางนี้
มันหยุดอยู่บริเวณไม่ไกลจากต้นไม้ที่ผมอยู่ไม่เท่าไร....ผมเห็นมันหันรีหันขวา.....ท่าทางกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด...ไหนว่ามึงไม่ห่วงกูไง...ฮิฮิฮิ
"อ่อน.....อ่อน...จูน..." มันตะโกนเรียกหาผมไปทั่ว...วิ่งกลับไปกลับมา
" อ่อน...อยู่ไหนนะ....อ่อน...อ่อน...อยู่ไหน...ไม่เป็นไรใช่มั๊ย?...ไม่ได้เจ็บใ่มั๊ย?..." มันวิ่งไม่หยุดเลย...วิ่งไปมา โดยไร้จุดหมาย..แต่ก็ยังวิ่ง...ผมกำลังทำไรอยู่?
"อย่าเล่นแบบนี้สิจูน....อยู่ไหน?...ออกมาได้แล้ว...อย่าแกล้งกูเลย....กูขอร้อง..." ความกระวนกระวายมันเพิ่มขึ้น....น้ำเสียงสั่นพร่า..ขนาดอยู่ไกลกันขนาดนี้..ผมยังมองเห็นถึงความกลัวบนใบหน้าของมันเลย
ผมยังคงนั่งนิ่งๆมองมันจากด้านบนตรงนี้...นั่งมองคนเบื้องล่างที่เหลียวซ้ายแลขวา เลิกลัก วิ่งกลับไปกลับมา...ปากก็ตะโกนเรียกหาผม
ใบหน้ามันเริ่มซีด...มันวิ่งไปวิ่งมา...สะดุดรากไม้ตอไม้เล็กล้มแล้วล้มอีก..แต่มันไม่สนใจที่จะก้มดูแผลของมันเองซักนิด...มันยังคงเรียกหาผม...
"จูน...ถ้ากูทำผิดกูขอโทษ...ออกมาเถอะ....เดี๋ยวมันจะเกิดอันตรายกับมึงนะ...มึงไม่ได้บาดเจ็บใช่มั๊ย?..." มันเรียกผมเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ราวกับคนเสียสติ...วิ่งวนไปมาโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหรืออ่อนล้า...
"อ่อน...จูน....กูเป็นห่วงมึงนะ...ห่วงมาก.." น้ำเสียงมันเริ่มเจือเสียงสั่น...ดูจากเสียงมันแล้ว...มันคงพยามยามกลืนก้อนแข็งๆอยู่แน่...เสียงถึงได้ออกมาขืนๆแบบนั้น...
"กูยอมแล้ว..กูแพ้แล้ว...ออกมาเถอะ..."
มันตะโกนเรียกหาผม...ในขณะที่สองขาก็วิ่งตามหาผม...สองมือก็คอยปัดกอหญ้ากิ่งไม้ให้ออกพ้นตัว...มีทั้งพ้นและไม่พ้น...ที่ไม่พ้นก็เกี่ยวแขนเกี่ยวขามันไปทั่ว
"จูน...จูน..อยู่ไหน?...จูน...จูน.." ตอนแรกผมกะแกล้งมันเล่นเพื่อความสนุก...แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมกำลังเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นอยู่ ...คนที่ห่วงผมมากมายขนาดนี้...
โจ๊ก...มึงห่วงกูมากขนาดนี้เลยเหรอ?...
ความห่วงของมึงคงเป็นชนิดเติมจริงๆด้วย เพราะมันไม่เคยหมดไปจากใจมึงเลย
ทุกครั้งที่กูหายไป..ทุกครั้งที่กูไม่ได้อยู่ใกล้ๆมึง...ทุกครั้งที่กูห่างสายตามึง...มึงตามหากูด้วยความร้อนรนแบบนี้ทุกครั้งเลยรึเปล่า?...มึงห่วงกูแบบนี้ทุกครั้งรึเปล่า?...
ทำไมมึงถึงดีกับกูมากขนาดนี้..
ทำไมถึงดูแลกู...ห่วงใยกูขนาดนี้...
ความอ่อนโยนของมึงกำลังทำให้กูกลัว...กลัวใจกูเอง...กลัวใจมึง...กลัวว่าทุกอย่างจะหายไป...กลัวว่ากูจะอยู่ไม่ได้...ถ้าวันหนึ่งมึงไม่ห่วงกูขึ้นมา...
"จูน...จูน..." มันยังคงตะโกนเรียกหาผม...จนเสียงมันเริ่มหาย...ผมเห็นมันไอตั้งหลายครั้งแล้ว...คงเจ็บคอน่าดู..และมันกำลังเดินเข้าในป่าที่รกทึบขึ้นเรื่อยๆ...



ผมปีนลงจากต้นไม้...และเดินไปยืนอยู่เบื้องหลังมึง...หลังมันที่กว้างใหญ่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ...เหงื่อที่ไหลออกมาเพราะความลำบากและพยายามตามหาผม....
"โจ๊ก...." ผมยื่นมือไปแตะบ่ามันเบาๆ
"จูน..." มันอุทานเสียงดังลั่นทันทีที่หันมาพบผม...ก่อนที่จะคว้าผมไปกอดไว้แน่น..เหมือนกลัวว่าผมจะหายไปอีก...ผมสัมผัสได้ว่าใจมันเต้นแรงมาก
"มึงเป็นไรมั๊ย?...เจ็บตรงไหนบ้าง?...หายไปไหนมา?...แล้ว...แล้ว.."
"ปล่อยก่อน....กูฟังไม่รู้เรื่อง...ค่อยๆพูดก็ได้..." มันยอมปล่อยผมแล้วแต่ยังจ้องหน้าผมอยู่...เหมือนกับผู้ใหญ่กำลังดุเด็กทำผิดอยู่เลย
"หายไปไหนมา?...รู้บ้างมั๊ยว่ากูเป็นห่วงมึงมากแค่ไหน?...รุูมั๊ยว่ากูกลัวแค่ไหน?...กลัวว่ามึงจะได้รับอันตราย?...กลัวมันไปสารพัด...?" มันพูดพรั่งพรูออกมาเลยครับ...ผมรู้มันคงกลัวมากจริงๆ
"......." ผมจ้องตามัน..ตามันที่ตอนนี้มีเงาผมสะท้อนอยู่...
"ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับมึง....กูจะทำยังไง?.." แล้วมันก็ดึงผมไปกอดอีกครั้ง...ผมยืนนิ่งๆให้มันกอด..โดยไม่ได้กอดมันตอบ...ผมรู้สึกผิดนะ...ที่แกล้งมันอย่างนั้น
"อย่าทำแบบนี้อีก...อย่าหายไปไหนแบบนี้อีก...อย่าไปไหนอีกถ้าไม่มีกูอยู่ข้างๆ...อย่าไปไหนที่ที่กูไม่สามารถเห็นมึงได้....อยู่ข้างๆกู...อย่างนี้..."
"โจ๊ก...กูไม่ไปไหนแล้ว....กูขอโทษ..." พูดจบผมกอดมันตอบครับ...กอดมัน...กอดที่ผมไม่เคยคาคิดมาก่อน...แต่กอดครั้งนี้มันก็ไม่ได้เลวร้ายนะ...ใจผมสั่นด้วยแหละ..ไม่รู้ว่ามันจะสัมผัสได้รึเปล่า
.
.
.
.
.
.
ผมผลักมันออกเบาๆ..เพราะผมเริ่มที่จะเขินแล้วนะสิ...
"ห่วงกูมากเลยเหรอ?..."
"อืม...."
"มึงห่วงกูแบบนี้ทุกครั้งรึเปล่าที่กูหายไป?"
"อืม..."
"งั้นถ้ากูหายไปจริงๆ...มึงจะออกตามหากูมั๊ย?..."
"อืม..."
"ถ้ากูหายไปแล้วโดนงูกัด...มึงจะดูดพิษให้กูมั๊ย?"
"อืม.."
"แล้วในที่สุดมึงจะให้กูขี่หลังมั๊ย?..."
"อืม..." แปลกนะครับ...ทำไมผมถึงเชื่อทุกคำพูดมันก็ไม่รู้....แค่...อืม...ของมันก็ทำให้ผมเชื่อได้แล้ว...
"แล้วทำไมถึงห่วงกูมากขนาดนี้....หรือเพราะกูเป็นเพื่อนมึง?..."
"......." มันจ้องตาผมครับ...ตาของมันนิ่ง...เหมือนกำลังสะกดให้ผมต้องพูดในสิ่งที่ผมไม่เคยแม้แต่จะคิด..
"หรือเพราะ..............มึงชอบกู?...." ผมยังไม่อยากเชื่อตัวเองเลยว่าผมจะถามคำถามนี้ด้วยเสียงนิ่งๆแบบนี้...ที่ผมถามออกไปแบบนี้เพราะ...มันทำอะไรหลายๆอย่างเหมือนที่ไอ้อู๋มันเคยพูดเคยทำกับผม...
ผมไม่เคยนึกถึงข้อนี้มาก่อน....แต่ตอนเช้าไอ้อู๋มันทำให้ผมได้คิด...ด้วยคำพูดที่ว่า...'ลองมองคนรอบตัวให้ดี...มึงคิดว่าเค้าคือเพื่อน...แต่เค้าคิดแค่นั้นรึเปล่า?...อย่าทำร้ายใครด้วยการทำเป็นไม่รับรู้...อย่าทำร้ายใครด้วยการยิ้มหรือหัวเราะกับเค้า...และที่สำคัญอย่าเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น...เพื่อนรัก...กับรักเพื่อนนะ...มันเกิดขึ้นบ่อยนะ...' ผมกลัวคำตอบที่จะออกจากปากมัน...ถ้าใช่ผมก็กลัว...ถ้าไม่ใช่ผมก็กลัว

"อืม...." แค่อืม...เหรอ?...แล้วมันหมายความว่าไง?
"........"
"หรือมึงว่าไง?...."

[win200]

"หรือเพราะ..............มึงชอบกู?...." ผมยังไม่อยากเชื่อตัวเองเลยว่าผมจะถามคำถามนี้ด้วยเสียงนิ่งๆแบบนี้...ที่ผมถามออกไปแบบนี้เพราะ...มันทำอะไรหลายๆอย่างเหมือนที่ไอ้อู๋มันเคยพูดเคยทำกับผม...





"อืม...." แค่อืม...เหรอ?...แล้วมันหมายความว่าไง?



แค่นี้จูนก็น่าจะได้คำตบแล้วน่ะ ว่าโจ๊กคิดยังไงกับจูน

[taroni]

ตอนหน้ามีลุ้น 

[Yunatsu]

โอ้ยยยย แอบรักอู๋เลยยย
มาพูดให้จูนคิดได้เนีย่ยยยยยยย

ตอนหน้าจาเปนไงงง
ลุ้นนนนนนน

[โมโม่ที่รัก]

โจ๊กพูดไรที่มากกว่านี่ำได้ป่ะ
อยากรู้
 

[hahn]

ดิว ๆๆๆๆๆๆ  ใจคอจะให้ลุ้นกันไปถึงไหน............ จูนก็นะ  ยังไงก็มาต่อนะ รอลุ้นอยู่ 55555


Ps.คนอ่านซาดิสม์หรือคนเขียนซาดิสม์กันแน่เนี่ย ชอบทรมานให้ลุ้น คนอ่านก็อ่านเนอะ

[lasom]

จบแบบนี้ฆ่ากันเหอะคุณดิว
บีบหัวใจมากกกกกกกกกกกกก
ตอนอ่านนี้ลุ้นมาก ต้องค่อยๆอ่านช้า กลัวจบ
เพราะคุณดิวชอบมาแบบสั้นๆ เราก็เลื่อนหน้ามาที่ละบรรทัด
พอเจอ โจ๊กตอบ "อืม" เราก็ตายล่ะกว่าจะยอมรับกันได้
วิ่งกันเป็นหนังอินเดียเลย
แต่สุดท้ายคุณดิวก็ยัง ใจร้ายที่สุด ฮึ
 
อ๊ะ!! เค้าล้อเล่นรักคุณดิวน้าส์  

[hotladyanyavee]

"หรือเพราะ..............มึงชอบกู?...." คำถามดีมากน้องจูน เริ่มมองความรู้สึกคนรอบข้างอย่างที่น้องอู๋ว่า
แล้ว อย่าทำเป็นหัวเราะ อย่าทำเป็นไม่รับรู้ หากรู้จะรู่ว่าเขาไม่ได้คิดแค่เพื่อน อย่างที่โจ๊กทำไง
ดีแล้วที่ถามไป แต่อิตาโจ๊กก็ตอบให้หวาน หรือย้อนถามกลับก็ได้ จะได้รู้กันไปที