หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[win200]

ถ้างั้นก็เอาให้คู่กันสามคนไปเยยจิพี่ดิว ม่ะต้องคิดมาก

แต่ถ้าจาอาวพระเอกคนเดียวก็เอาโจ๊กหล่ะ เพราะเจอกานนานแร้ว

[lasom]

มาสมัครเป็นFC พี่ดิวด้วยคน
หายไปไหนมาคิดถึ้ง คิดถึง
ตอนนี้จะกลายเป็น"เราสองสามคน"อ่ะป่าวน้าส์

p.s แม้จะป่วยก็ยังมีแรง มาอ่าน

[aeecd]

อู๋นี่ยังงัยอะมันมีไรรึป่าว

[nopkar]

ใช้อะไรเลือกล่ะครับ ความคิด?ความรู้สึก?
ปล.แฟนคลับคนเขียนก็อยู่ทั้งกระทู้ไงค้าบบ

[TON1974]

       ดิวครับ...พี่ต้นว่าจูนต้องการตัวช่วยครับ....พี่ต้นก็ไม่อยากให้ซีนเจ็บเหมือนกัน....ถ้ามีตัวแปลเพิ่มขึ้นมาอีกตัว...อาจจะทำให้ความสัมพันระหว่าง...โจ๊ก-จูน-ซีน....ดีขึ้นแล้วดูท่าว่าจะรักกันมากกว่าเดิม...แต่ตอนนี้อาจจะต้องเล่นซีนอารมณ์กันไปก่อน....ถ้ามีคู่ของซีนเกิดมาหลังจากช่วงนี้สักนิดพี่ต้นว่าน่าจะมีความสุขดีกันทุกคน....มันเป็นความคิดของพี่ต้นนะครับ....เพื่อดิวจะพิจารณา.....เพราะปัญหารักสามเศร้าต้องมีคนใดคนหนึ่งเจ็บแน่นอน.....เพราะดูท่าว่าจะเจ็บมากด้วยซิ

[hotladyanyavee]

ก็คนที่อ่านเรื่องนี้นะแฟนคลับดิวทั้งนั้นแหละนะ แต่ตอนี้ก็มองชีนแล้วน่าสงสารอะนะ แต่ทำไงได้ก็เรามาทีหลัง แต่ก็ได้แค่เพื่อนบางที
ก็ถือว่าคุ้มนะ โจ๊กจ๋าเลดี้ว่ารีบบอกตัวตรงกับจูน อย่ามากั๊กกันเลย เลดี้อยากตาย

[katook]

เอา อีก ง่ะ


ก็สงสารชีน นะ หลงรักมาตั้งแต่ ต้น เลยนี้ โอ้ย!!!!

[Nichdia]

มาเชียร์ชีน หาให้ชีนสักคนดิ ที่ไม่ใช่จูน อิอิ

[lomekung]

 

[iforgive]

เค้าเป็น FC ดิวที่ชอบชีนและชอบโจ๊กด้วย
แต่ตอนนี้เริ่มเอียง ๆ มาทางชีนเยอะขึ้น
เพราะรำคาญโจ๊กที่ปากแข็ง  ไม่พูดซักที
ตกลงโจ๊กรู้ใจตัวเองหรือยัง  หรือว่ายังสับสนอยู่อีก

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

เฮ้อออออ
เครียดแทนจูน

[SPSJ]

ถ้าจูนจะเลือกก็ต้องใช้ใจเลือกด้วยความรัก
อย่าเลือกความรักแค่มองเห็นเขาเป็นคนดีมีน้ำใจ

[iiดาวพระสุขლii]

ทำไมจะไม่มีล่ะน้องดิว...

มาม่ะ...เจ๊ยกป้ายไฟ กระพริบ   " V3 (P)  N'  ดิววววว "   ให้เลยนะ....

เจ๊ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่อง คนสองคนที่เข้ามาในชีวิตเท่าไหร่ เพราะเป็นคนค่อนข้างชัดเจนกับความรู้สึกตัวเอง...
ถ้าชอบใครแล้ว รู้สึกดีดี กับใครแล้ว ไม่ค่อยเผื่อใจ ไปคิดอะไรกับคนอื่น....
แต่ของจูนอาจจะต่างกัน เพราะมันเป็นความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัว โดยที่เจ้าตัวเองก็ดูเหมือน จะยังไม่อยากยอมรับเท่าไหร่....

   คนเขียนแน่นๆ

[Killua]

ไม่อยากให้เป็นรักสามเศร้าอ่ะ อยากให้มีอีกคนขึ้นมา เพื่อมาเติมให้มันครบคู่นะ
สงสารชีน...

[bigeye]

สงสารซีน...แอบเชียร์ซีนอยู่ห่างๆ....เหอๆ


เราเป็นFC ดิว น๊า...มารอทุกวันที่มีโอกาสเลย.....เป็นกำลังใจให้จ้า

[♥a2k♥]

ถ้าจูนหวั่นไหวขึ้นมาก็เจ็บกันทุกคน เฮ้ออออ
ชอบโจ๊กสองตอนนี้ค่ะ น่ารักก
ชอบเวลากุ๊กกิ๊กๆกัน อร๊ายยยยย
ปล.เป้นแฟนคลับดิวนะ รอเรื่องนี้ทุกวันเลยย

[bixzz]

เป็น FC ดิวนะครับ..รออ่านเรื่องทุกวันเลย
...โจ๊กใกล้จะยอมสารภาพแล้ว ดิวอย่าเพิ่งแกล้งเค้าเลยนะ
ส่วนชีน เป็นผู้เสียสละอยู่เบื้องหลัง แล้วค่อยเพิ่มคนมาเป็นคู่ก็ได้นะครับ
หรือเอาสองมาคู่ชีนเป็นไง...อิอิ...
แค่ข้อเสนอนะครับ สุดท้ายก็เคารพเตามสิ่งที่คนแต่งคิดอยู่แล้วครับ

[NUTTYZERO]

ฮ่าๆๆ เลือกไมถูกเหมือนกันแฮะ แรกๆก็เชียร์โจ๊กอยู่นะ แต่ก็เห็นใจชีน

แต่ยังไง ผมก็เป็น FC ของดิวดีก่า ฮ่าๆๆๆ

[beambeam]

  เป็นนั้นไปไวน์เตอร์ กำลังสับสนในตัวเองซะงั้น 5555+ อย่างไงก็พยายามเขียนให้จบก็แล้วกันนะ อย่าทำตัวแบบบางไรเตอร์ที่เขียนๆไปแล้วจบไม่ลง คนอ่านก็ค้างสิครับงานนี้ อิอิ อย่างไงก็เป็นกำลังใจให้ดิวนะครับผม 

[gang]

 :sad11:ชอบโจ๊กครับทานอร่อยดี(มั้ง)ฮิฮิ

[Classical]

ตามมาอ่านแล้วพี่ดิว แบบว่าที่ผมหายไปหลายวันเพราะสอบกลางภาคอ่ะ(ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ)




เหมือนว่าทั้งความรู้สึกของทั้งจูนและโจ๊ะจะริ่มกระจ่างขึ้นแล้วนะ  เหมือนจะเริ่มรู้ใจตัวเองกันมากขึ้น

โจ๊กนอนกอดจูนอ่ะ อ่านไปจิ้นไปก็เขินไป ฮ่าๆๆๆ


ก็น่าสงสารชีนมันอยู่นะพี่ดิว  จับชีนมันไปคู่กับเสกดิ  

[หลงไหลในม่านหมอก]

ถ้าจูนชัดเจนกับความรู่้สึกตัวเองที่มีให้โจ๊กเมื่อไหร่

วันนั้น ชีนก็คงเจ็บสินะ

แต่คงเจ็บแบบสุขๆ 

เชื่อว่าอย่างนั้น  เพราะชีนเองก็มองจูนมาตั้งแต่แรก

คงรู้และเห็นอะไรๆทุกอย่างแหละ  แต่สิ่งที่ชีนทำ ก็แค่แสดงความรู้สึกที่ตัวเองมีให้จูนเท่านั้นเอง

รักนะและแสดงออก ถึงไม่หมดก็เหอะ

ปล.เค้าก็เอฟซีน้องดิวด้วยยยยยยยยยยย สู้ๆ หาคู่ให้ชีนด้วยน๊า

[@BUA@]

เพิ่มบทซีนยังพอไหว  แต่อย่าเปลี่ยนพระเอกเลยนะ 

[RomeO_C_Leng]

เคยที่เข้ามาแบบพร้อมกัน 2 คน แล้วก็นอนด้วยกัน เลย 2 คนกลายเป็น 3P มันก็สนุกไปอีกแบบ 555+

ขอบคุณนะคร้าบบบรออ่านอยุ่ครับผม

[sakuu]

คุณดิวคะ  (((เปิดสมัครแฟนคลับคุณดิวกันเลยดีกว่าค่ะ ยกมือสมัครหนึ่งคน ))))
แบบว่าขออภัยบรรดาแม่ยกเอ๊ยย แฟนคลับโจ๊ก..................โจ๊กนั้นน่ารัก แสนดีค่ะ......แต่..ตัดใจจากชีนไม่ได้ค่ะ
เปลี่ยนพระเอกเถอะค่ะคุณดิว  ((((วิ่งหลบรองเท้า))))  ไม่งั้นก็ขอคนน่ารักมาดามอกตาชีนที

[โมโม่ที่รัก]

เราชอบชีนนะ โจ๊กก็ชอบ
แต่จูนจะเลือกใครนี่ดิ
 

[due]

ก้าวแรกที่เท้าผมสัมผัสสะพาน....ทั้งตัวผมกระตุกวูบเลยครับ รีบดึงขากลับมายังพื้นดินโดยอัตโนมัติเลย
"กลัวเหรอ?..."
"อืม...กูกลัวความสูง..."
"ปากดีขนาดนี้...ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าจะมากลัวความสูงแบบนี้..." ปากดีนะมึง
"ทีมึงแล้วนี้ที่จะทับถมกูนะ...เอาซิ..." ชิส์..เกลียดมันจริงๆ คิดว่าจะเป็นคนดีขึ้นมาหน่อย..เปล่าเลย
"ที่จริงกูก็ต้องทำอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ?...ทับถมคนอื่นอ่ะ..งานอดิเรกของกูเลยล่ะ..หึหึหึ..."
"ไปเลย...เชิญมึงไปเลยคนเดียว...กูไปถึงช้า...กูก็โดนลงโทษคนเดียว...ไปเลย...ชิ้วๆๆๆๆ..."
"เอ้อ....ถ้ากลัวก็หลับตาซะ...จะได้ไม่ต้องมอง..."
"หลับตา...แล้วใช้ตาตุ่มมองรึไง..."
"ถ้ามึงสามารถก็โอเค..."
"ชิส์..." ผมเกลียดหน้ามัน....เอาหน้ามันออกไปหน่อย
"หลับตาซะ...เดี๋ยวกูเป็นตาให้มึงเอง..." ฮึ...
"........"
"บอกว่าหลับตาซิ.....เดี๋ยวกูพาข้ามเอง..กูไม่ทำมึงตกหรอกน่า...กูยังไม่อยากตัดอนาคตตัวเอง...."
"ชิส์...ไม่อยากจะเชื่อ..."
"งั้นไปเองล่ะกัน...." มันเดินขึ้นสะพานไปแล้ว
"เอ้อ...เดี๋ยวรอกูด้วยสิ....หลับตาแล้ว...มารับกูด้วย..."
"ท่ามากชะมัด..." มันพูดมาก...แต่ก็ยังย้อนกลับมารับผม
.
.
.
"กูหลับตาแล้ว....ทำไงต่อ..."
"รักกู...."
"อะไรนะ?..."
"หูหนวกรึไง....กูบอกว่าให้ส่งมือมึงมา..." หูผมเพี้ยนแล้วจริงๆ...เมื่อกี้มันพูดสั่นกว่านี้นะ...
มือผมคงเคว้งมากไปหน่อย...มันเลยมาจับมือไว้ซะเอง...สัมผัสจากมัน ทำให้ผมกระตุกอีกแล้ว
"อย่ากลัว...ไว้ใจกู...เชื่อใจกู..." นั่นแหละที่น่ากลัวที่สุด...
" อืม..."
มันจับมือผมเพียงเบาๆ
ก้าวแรกที่ผมสัมผัสพื้นสะพานอีกครั้ง...ผมหยุดกึกอยู่กับที่เลยครับ
ก็สะพานมันแกว่งนิ...รู้สึกเหมือนหัวเริ่มโยก...
เอ้าลมพัดอีก...สะพานก็แก่วงสิครับที่นี้..
ด้วยความกลัวหรือความตกใจหรือด้วยอะไรก็ไม่รู้...
ผมเลยกระโดดกอดไอ้สิ่งที่อยู่ข้างตัวผมทันที...ผมคว้าคอมันมากอดไว้เลย...ถึงผมจะต้องเขย่ง..และมันก็ต้องยอมก้มหัวให้ผมหน่อย...แต่ผมก็ยอมอยู่ในท่านั้น...จนกระทั่งลมหยุดพัด.....
พอผมรู้สึกว่าสะพานมันหยุดแกว่งแล้วก็แอบลืมตานิดหนึ่ง.....
"เห้วอ....." ก็ผมเผลอมองลงไปข้างล่าง....หน้ามืด...แทบล้มทั้งยืนเลยครับ...ดีที่มันจับผมไว้ซะก่อน
"แล้วจะลืมตาทำไม...หลับตาซะ...."
แต่ก่อนที่ผมจะหลับตาอีกครั้ง...ก็รู้ตัวแล้วว่ามันกำลังกอดผมอยู่...และผมกำลังโอบคอมันไว้...ช่างเป็นภาพท่ีชวนคิดมากๆเลยครับ...บรรยากาศก็เป็นใจซะเหลือเกิน...แต่มันไม่ใช่อย่างน้านนะ...
ผมผลักตัวมันและตัวเองออกพร้อมๆกัน....ก็แล้วทำไมมึงไม่บอกกูล่ะว่ากูกำลังทำไรอยู่...อายนะเว้ย
"ทำไมไม่บอกล่ะว่ากู...กำลัง....กำลัง....กอดมึงอยู่..."
"ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องบอก...กูเองก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร....กลับชอบซะอีก..."
"ไอ้บ้า...ไอ้โรคจิต"
"จะไปกันได้ยัง...โน่นกลุ่มอื่นเค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว.....หลับตาซะ...."
"ชิส์...."
" บอกให้หลับตาไง...." สั่งกูอีก....
"อืม...หลับแล้ว..."
แล้วมันก็มาจับมือผมไว้เหมือนเดิม
คราวนี้ผมเริ่มคุ้นจากสัมผัสของมันแล้ว..แต่ก็ยังไม่ชินอยู่ดี
"เดินตามกูนะ...ไม่ต้องกลัว....กูถึงฝั่งโน้น...มึงก็ต้องถึงเหมือนกัน..."
"อืม..."
มันก็ดีนะครับไม่ได้เร่งผม
แถมยังคอยถามตลอดว่า..มึนหัวมั๊ย....เดินยากมั๊ย....
ผมเกือบจะล้มตั้งหลายครั้ง แต่ก็ได้มันนั่นแหละที่ช่วยไว้

ในที่สุดผมก็มาถึงจุดหมายจนได้
ลาก่อนสะพานแขวน....ผมขอบคุณมัน..แต่แอบบอกในใจนะ...ไม่อยากให้มันรู้...ชิส์


ด่านต่อไป...ปีนหน้าผาจำลอง...
ตายแน่จูนเอ๊ย...
ผมลองปีนแล้วปีนอีก...ก็ยังไม่ผ่าน...
ส่วนไอ้ชีนมันก็ดีครับไม่โวยวายว่าผมอย่างที่คิดไว้...มันกลับบอกผมว่า...เดี๋ยวก็ทำได้...
ทำได้
ทำได้
ทำได้
จนตอนนี้...เหลือแค่สองกลุ่มสุดท้ายแล้ว

"เอ๊ย.....แผละ.." ก็มีคนมาชนผมล้มเลยครับ เจ็บ
"ปีนไม่ได้..ก็ออกไปก่อนสิ..คนอื่นเค้าจะได้ไปก่อน...." ก็ไอ้คนที่ชนผมนะสิครับ มันด่าผมอีก
"เอ๊ย...ชนคนอื่นแล้วยังมีหน้ามาปากหมาอีก....มันน่านัก..." มันไม่ใช่แค่น่าหรอกมึง...เพราะตอนนี้มึงกำลังกระชากคอเสื้อมันแล้วไอ้ชีน....ผมเลยต้องรีบเข้าไปห้ามมันไว้...ก่อนที่เรื่องมันจะบานปลายไปกว่านี้..
"ชีน...พอแล้วมึง...กูไม่อยากมีเรื่อง..." มันยังไม่ยอมปล่อยคอเสื้อไอ้นั่นเลยครับ...หน้าไอนั่นซีดแล้วครับ..มันก็น่าอยู่หรอก...ก็หน้าไอ้ชีนดุซะขนาดนี้...ขนาดผมยังแอบกลัวมันเลย
"มึงไสหัวมึงไปเลย ก่อนที่กูจะอดใจกระทืบมึงไว้ไม่ไหว..." น้าน...ยังผลักเค้าซะล้มกลิ้งปิดท้ายอีก...


สรุปตอนนี้...ก็เหลือมันกับผมแค่สองคนจริงๆแล้วครับ
โดนแน่พวกกู...ก็ครูฝึกตะโกนมาว่า...กลุ่มไหนสุดท้ายโดนลงโทษ...กลุ่มไหนผ่านด่านนี้ไแล้วให้ไปด่านต่อไปได้เลย
"เจ็บมั๊ย?..."
"เอ๊ย!!!!!!" ก็มันก้มล้มนวดขาให้ผมนะสิครับ
"อยู่นิ่งๆ...เดี๋ยวก็ได้เดี้ยงจริงๆหรอก..." ขู่กูอีก... มันนวดให้เบาๆ...
".........."
"ไหวรึเปล่า?..."
"ไหวสิ..นิดเดียวเอง.." ผมไม่อยากให้มันมาดูแลเยอะ...ไม่อยากเป็นภาระของมัน


"ทำอะไร...." ก็มันเดินไปนั่งยองที่กำแพงนั่น
"หรือว่ามึงจะปีนไปฝั่งโน้นกับขากะเผลกๆของมึงงั้นเหรอ?..."
"มึงอย่าบอกนะว่า..."
"เร็วๆสิ...ช้าอยู่นั่นแหละ.."
"ไม่...."
"หรือว่าจะให้กูอุ้มมึงไปฝั่งโน้น...เหมือนทาซานอุ้มลูกลิงเอามั๊ย?...."
"ไอ้..."
"หุบปากแล้วเหยีบบ่ากูขึ้นไป...เร็ว..."
"ชีน...กูขอบใจนะ...แต่..." ถึงขั้นนี้แล้ว..ผมคงต้องบอกคำนี้แล้วล่ะครับ...แต่
"ทำไมต้องมีแต่...?"
"มึงนั่นแหละปีนไปก่อนเลย...เดี๋ยวก็ได้โดนทำโทษหรอกมึง..."
"ถ้ากูไป มึงก็ต้องโดนลงโทษเหมือนกัน...ผลก็ไม่เห็นจะต่างกัน..." เข้าใจยากจริงแฮะ
"เดี๋ยวกูบอกครูฝึกเองว่าขากูเจ็บ.. .แต่มึง..."
"อย่ามาพูดมาก...ขึ้นมาเร็ว..." ถ้ามึงไม่ขึ้นเสียงใส่กู...มึงจะลงแดงตายใช่มั๊ย
"ไม่เอา..." ผมไม่อยากเอาเปรียบมันหรอกครับ ถึงผมจะยังไม่ค่อยกินเส้นกับมันเท่าไร (แล้ว)
"มึงคิดว่ากูจะทิ้งมึงลงจริงเหรอ?...มึงคิดว่ากูจะแล้งน้ำใจขนาดที่จะทิ้งเพื่อนได้จริงๆเหรอ?...ถึงแม้ว่ามึงจะไม่เคยมองว่ากูเป็นเพื่อนหรืออะไรก็ตามเหอะ...มึงว่า.."
"พอแล้วๆๆๆๆ...กูปีนก็ได้...." คราวนี้ยอมแพ้มันครับ
ในที่สุดผมปีนมาได้สำเร็จ...โดยที่มีมันปีนมาเป็นคนสุดท้าย
บทลงโทษของมันคือ...เฝ้ายาม...ของค่าย
"ขอบใจ...."
"ไม่ได้ต้องการคำนี้...." งั้นก็ไม่ต้องเอา...ชิส์



พวกผมทำกิจกรรมไปเรื่อยๆ...ขาผมก็เจ็บขึ้นเรื่อยๆ...
ตอนเดินเปลี่ยนฐาน..ผมเห็นไอ้โจ๊กกับคู่ของมัน....หัวร่อต่อกระซิกกัน...เทคแคร์กันอย่างนั้น..ดูแลกันอย่างนี้...เห็นแล้วอยาก...อยาก....ชิส์...ไม่สนใจกูเลยนะมึง....กูเกลียดมึงแล้วไอ้โจ๊ก...
"ทำไม...เห็นภาพบาดตารึไง?..."
"พร่ามไรของมึง...ชิส์..."
"หึหึหึ...ตอนกูเห็นมึงกับ......กูก็รู้สึกอย่างนั้นแหละ..."
"เลิกพร่ามแล้วไปได้แล้ว...." คราวนี้ผมลากแขนมันเองเลย....แต่เอ๊ะ..มันยักไม่ขัดขืน..กลับตามมาง่ายๆซะงั้น
ฐานต่อไป...โอ๊ย เจ็บขามากๆเลย...แต่ยังไงก็ต้องมันไว้เพราะไม่อยากเป็นภาระของไอ้ชีนมันมากไปกว่านี้แล้ว....มันดีกับผมมากๆเลยครับ ถ้าตัดเรื่องปากเสียออกไป...
"ไหวมั๊ยนิ?"
"สบาย...."
"ตัวแค่นี้...สู้ยิบตาเลยนะมึง..."
"กูจะคิดว่ามึงชมกูละกันนะ..."
"ไม่ไหวก็บอกแล้วกัน...อย่าอวดเก่งจนตัวเองเจ็บอีกล่ะ..." สั่งอีกและ...
"คร้าบ...คุณชีน..."

ด่านนี้โหดสุดๆเลยครับ
คือเค้าให้ทั้งคู่ปิดตา..แล้วใช้เสียงเป็นสัญญาณในการหาคู่ของตัวเองให้เจอ
คิดดูนะครับ...10 คนที่มองไม่เห็น...แล้วต้องหาคนๆหนึ่งท่ามกลางคนจำนวน10คน...
เจอแล้วก็กินกล้วยหอม...ย้ำนะครับกล้วยหอมอีกคนละ 3 ใบ...
กินกล้วยเสร็จ...ก็มีคำใบ้จากพี่ๆครูฝึกให้เราไปหาของปริศนาที่ซ่อนตัวอยู่ในป่า...คล้ายๆกับเกมส์ล่าสมบัติ..อะไรประมาณนั้นมั้ง
ด่านนี้ใช้เวลามากที่สุด..เริ่มตั้งแต่บ่ายสามจนถึงหกโมงเย็น






ตอนนี้ขอชีนเป็นพระเอกนะ

[win200]

อ่า ขออีกตอนได้ม้ายคร๊าบเพ่ดิว

ปิดตา 

10 คน

ชีน

หรือ

โจ๊ก

จูนจะจับใครได้ก็หน้าลุ้น

มาต่ออีกน้าครับ พลีส

[naiin]

เห้อ รอตอนหน้าพระเอกตัวจริงมา

[pattybluet]

เข้ามารวบหัวรวบหางน้องชีนกับน้องจูนไว้ด้วยกัน 
รักโจ๊กจูนนะ แต่แอบเชียร์น้องชีนในมุมมืด หุหุ

เป็นกำลังใจให้นะคะ