มาแว๊ววววววววววว หลังจากเอ้อระเหยอยู่นาน
วันนี้เขียนต่อจนได้ 5 5 5
ภูมิใจนะเนี่ย แอบเขียนตอนสัมมนา
ว่าแล้วก็ ............. ไปอ่านกันเลยนะค๊าบบบบ
***********************************************************
ตอนที่ 41หลังจากผ่านวันวาเลนไทน์มาได้ 2 วันแล้ว ชีวิตผมก็ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยน มีคนโทรมาปลุกทุกเช้าเหมือนเดิม มีคนโทรคุยก่อนนอนเหมือนเดิม เพียงแต่
คนเท่านั้นที่เปลี่ยนไป แล้วทำไมใจของผมมันดูหวิวๆ แห้งๆ แปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้ 2 วันที่ผ่านมาผมไม่ได้ร้องไห้ให้เค้าอีกเลย อาจจะเป็นเพราะว่างานยุ่งพอสมควร แล้วก็ไอ้โจ๊กมันโทรมาคุยเล่นบ่อยๆมั๊งคับ เลยรู้สึกไม่เหงาเท่าไหร่
โจ๊กมันก็ดีนะครับ มันพยายามชวนผมกินข้าวเย็น ดูหนัง แต่เสียอย่างเดียว บ้านมันไกลไปหน่อย เลยรู้สึกขี้เกียจ ความพยายามไปหาไอ้โจ๊กของผม ค่อนข้างมีจำกัดอ่ะคับ ไกลจะตาย ผมเลยขี้เกียจไปหามันบ่อยๆ
คืนวันศุกร์ ผมนัดไอ้นิวออกมากินเหล้าตามปกติ แต่วันนี้บอกมันว่า ผมมีเรื่องจะคุยด้วย ไม่ต้องเอาอิหญิงมาด้วย เด๋วคุยไม่รู้เรื่อง เพราะกลัวจะต้องซัดเหล้าอย่างเดียว แล้วคืนนี้ผมไม่อยากเป็นแบบนั้นซักเท่าไหร่ กว่าไอ้นิวจะมาถึง ผมก็นั่งรอไปเกือบครึ่งชั่วโมงตามสูตร พอมันมาถึงผมก็ขี้เกียจอ้อมค้อมล่ะ บอกมันไปเลยล่ะกันจะได้รู้เรื่องกันไปเลย
“ เฮ้ย นิว กรูเลิกกับไอ้เอกแล้วนะ” ผมพูดกับมันทันทีที่มันมาถึงโต๊ะ
นิว “
อะไรของเมิงเนี่ย ไป ออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่า คุยในนี้ไม่ค่อยได้ยิน”
ผมเล่าให้ไอ้นิวฟังทุกอย่าง ตั้งแต่ เรื่องที่บ้านมัน มาจนถึงโทรศัพท์ที่พี่หนุ่ยเค้าโทรมาหาผม ทั้งตอนที่อยู่ที่ทำงาน และอยู่ในห้องมัน ไม่สิ ห้องพี่หนุ่ย
“ทำไมเมิงไม่บอกกรูวะ” ไอ้นิวเริ่มโวย “มันทำอย่างงี้กับเพื่อนกรูได้ไง” แล้วมันก็ควักโทรศัพท์ออกมาโทรเลย
“เมิงจะโทรหาใคร”
“ก็ไอ้เอกไง จะใครอีกล่ะ”
“นิว ฟังกรูนะ ช่างมันเหอะ จริงๆนะเว้ย กรูไม่เป็นไรแล้ว ที่กรูบอกเมิงเรื่องมันเพราะเมิงเป็นเพื่อนกรู กรูอยากให้เมิงเข้าใจกรู แต่ไม่ต้องไปพูดต่อ เพราะเรื่องนี้พูดไปมันจะเสีย บอกไอ้หญิงแค่ว่า เลิกกันก็พอ ถ้าที่ทำงานมันรู้ กรูก็ยิ่งรู้สึกไม่ดีเข้าไปอีก แค่นี้ก็แย่จะตายอยู่แล้ว อีกอย่างจะได้ไม่ต้องพูดถึงมันอีก เพราะกรูอยากจะลืมมัน กรูอยากให้เมิงช่วยกรูหน่อยก็แค่นั้น ไม่ต้องพูดถึงมันอีก ไม่ต้องไปยุ่งกับมันด้วย ได้ป่ะ”
“แล้วตัวเมิงเองอ่ะ เป็นไงมั่ง” ไอ้นิวมันพูดพลางเอาแขนมาโอบไหล่ผม ส่วนมืออีกข้างมันก็มาจับมือผมเอาไว้ “กรูรู้นะ เมิงอ่ะ ชอบทำตัวว่าไม่มีอะไร แต่เด๋วก็กลับไปเศร้าเองทุกที”
“กรูหรอ ก็แค่เหงาๆแหละ เศร้าด้วย หลายๆอย่างว่ะ แต่ที่แบบแย่ๆอ่ะนะ เพราะมันรู้สึกเหมือนถูกหลอกไง นิว กรูโง่เชื่อมันมาได้ตั้งนานแล้วกลายว่ามันเป็นเด็กขาย มันมีคนเลี้ยงอยู่แล้ว แล้วมันมายุ่งอะไรกับกรูอีกเนี่ย กรูรู้สึกไม่ค่อยดีที่แม่กรูก็รู้จักมัน ยายกรูก็รู้จักมัน หมากรู 2 ตัวยังชอบมันเลย กรูเอามันเข้ามาในชีวิตของกรูแล้วไง นิว” ผมเริ่มค่อยๆระบายให้เพื่อนฟัง
“แล้วที่กรูไม่เข้าใจเลย คือ มันพูดมาตลอดว่า มันไม่มีอะไรกับพี่เอกแล้ว แล้วมันก็รู้สึกดีๆกับกรูมากๆ มันไม่เคยเจอใครที่เข้ากับมันได้ขนาดนี้เหมือนกรู แล้วดูที่มันทำดิ แปลว่ามันโกหกกรูมาตลอดเลย” ผมเริ่มหยุดไม่อยู่ ทั้งน้ำตา ทั้งสิ่งที่ผมเก็บเอาไว้มาตลอด 2-3 วันทีผ่านมา
“กรูเป็นอะไรของมันวะ นิว มันถึงมาทำกับกรูได้แบบนี้………..” พอผมพูดถึงตอนนี้ก็สะอื้นจนพูดต่อไม่ได้แล้ว เพราะผมเริ่มหยุดร้องไห้ไม่ได้ น้ำตามันไม่รู้มาจากไหนมากมาย อย่างที่ผมเคยบอกแหละ ผมไม่ค่อยร้องไห้ให้ใครเห็นเท่าไหร่
ครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกๆที่ไอ้นิวเห็นผมเป็นแบบนี้ ผมนั่งร้องไห้ แบบไม่อายมันเลยครับ............
ที่ริมฟุตบาท ตรงข้ามร้าน “ราตรีสโมสร” ที่ RCA ถ้ามีคนเดินผ่านไปในคืนวันศุกร์หลังวาเลนไทน์ ก็จะเห็นผู้ชาย 2 คนนั่งอยู่ตรงนั้นเกือบชั่วโมง .........
คนนึงนั่งร้องไห้แบบไม่อายใคร ทั้งนั้น เหมือนหมาข้างถนนที่ไม่สนว่าใครจะมองมันยังไง
ส่วนอีกคน นั่งปลอบใจ โอบและกุมมือหมาตัวนั้นอย่างเข้าใจโดยที่ไม่พูดอะไรทั้งนั้น
มือของผมที่ถูกมันบีบอยู่ รู้ได้ว่า มันเข้าใจผม และพร้อมที่จะอยู่เป็นเพื่อนตลอดเวลาที่ เท่าที่ผมต้องการ
น้ำตาที่ผมคิดว่ามันหมดไปแล้ว มันไหลออกมาเรื่อยๆ เมื่อรู้ว่า ใครไม่สนใจกรูก็ช่าง กรูยังมีเพื่อนที่เข้าใจ.........
จากนั้นเราก็เข้าไปในร้าน โชคดีที่รู้จักหุ้นส่วนของร้านนะเนี่ย ถ้าเป็นผมปล่อยโต๊ะไปแล้ว เล่นหายกันไปเกือบชั่วโมง แล้วเราก็เข้าไปซัดเหล้ากันแบบลืมหูลืมตาเลยคับ ไปกัน 2 คน 2 ขวด ขอดื่มเพื่อลืมเธอจิงๆ 5 5 5 เมากลิ้งกลับบ้าน
เพลงที่เล่นวันนั้นก็เอาซะ ได้ใจจิงๆ เหมือนไม่ได้นัดหมาย ขนมาเล่น กะเอาให้ตายกันไปเลย
ทั้ง “ใจนักเลง” “รักเก่าๆ” “ยื้อ”
แต่ที่เล่นเอาผมตายไปเลย แบบ ร้องไห้กลางร้านอีกรอบ “แด่คนเคยรัก” ครับ
แด่คนที่ฉันเคยรัก แด่คนที่เคยซื่อตรง
ที่พาชีวิต ฉันพลัด ชั้นหลง ไม่มีชิ้นดี
เธอทำให้ฉันหัวเราะ เธอทำให้ฉันร้องไห้
เธอทำชีวิตที่มีความหมาย ฉันตายทั้งเป็น
ฉันมันไม่ดีตรงไหน โง่เกินไปหรือเปล่า
แผลที่เธอทำ มันลึก มันร้าว มันเข้าไปฝังใจ
ฉันมันไม่ดีตรงไหน จะบ้า จะตาย เพราะเธอ
หัวใจยังจำยังคิดเสมอถึงเธอคนทำ
เธอทำให้ฉันหัวเราะ เธอทำให้ฉันร้องไห้
แต่คงเป็นคนสุดท้ายที่ฉัน จะยอมให้ทำ........."เอาล่ะน่า ไอ้ต๋อง ร้องเข้าไป และก็พอได้แล้วที่จะเสียน้ำตาให้คนอย่างมัน ขอให้เป็นวันสุดท้ายละกัน กรูรู้ว่า เพื่อนกรูเข้มแข็งพอ จะไปเสียดายอะไรมากมายกับคนที่เมิงเจอมาไม่ถึงปี รวมที่เจอกันอยู่ด้วยกันจริงๆ แบบ นับชั่วโมงยังไม่ถึงเดือนนึงด้วยซ้ำ จะไปเศร้าอะไรมากมาย ปล่อยมันไปเหอะ คนอย่างงี้ ใครไม่รักเมิงก็ช่างมัน เมิงยังมีแม่ มีกรู ที่รักเมิงนะ"
จากประโยคที่ไอ้นิวพูดกับผมในวันนั้น......................และคืนนั้นเป็นคืนสุดท้าย ที่ผมจะร้องไห้ให้มันครับ
ผมให้สัญญากับตัวเอง ผมต้องทำให้ได้ดิ