โทษทีค๊าบบบ ช่วงนี้มีมรสุมเรื่องงานรุมเร้า
ตามอ่านกันต่อไปน๊าค๊าบบบ เรื่องนี้ใกล้จะจบล่ะ
(ดีใจที่เขียนจนจบได้ 1 เรื่อง ถือเป็นเรื่องแรกในชีวิตเลย
)
ถ้ายังมีคนอยากอ่านเรื่องประมาณนี้ต่อ จะได้วาง plot เรื่องต่อไปเลย (กล้าจิงๆกรู จะมีคนอยากอ่านเปล่ายังไม่รู้เลย)
**********************************************************************
ตอนที่ 38“หวัดดีครับ พี่มีอะไรอีกกับผมอีกล่ะ” ผมเริ่มรำคาญที่พี่หนุ่ยเค้ามาวุ่นวายไม่เลิก
เค้าจะเลิกกันไปรึยังผมไม่รู้หรอก ก็ไอ้เอกมันบอกผมว่า เลิกไปแล้ว ผมเลือกที่จะเชื่อใจมันคับ เพราะผมบอกมันตั้งแต่ต้นแล้ว ว่าให้บอกผมตรงๆ โตๆกันแล้ว อย่าโกหก เพราะงั้นผมจะเข้มแข็งคับ
“นี่ ให้เงินเอกไปเท่าไหร่ล่ะ เอกถึงไม่ยอมเลิกกับเธอซะที” พี่หนุ่ยวีนใส่ผมเต็มที่ คาดว่าคงมีอาการกรึมแอลกอฮอล์มาด้วยเหมือนกัน ถึงกล้าพูดขนาดนี้
“พี่ พูดดีๆนะ ให้งงให้เงินอะไร อย่ามามั่วกันนะ พี่” ผมเริ่มโวยกลับ “แล้วก็อย่ามาโทรหาผมเรื่อยๆด้วย เราไม่ได้รู้จักกันนะคับ โทรมาอยู่ได้ เราไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ทราบ”
“นี่ แก” พี่หนุ่ยเริ่มตอกกลับ
แต่ผมขอสวนก่อน “พูดดีๆนะพี่ คนมีมารยาทเค้าพูดกัน ผมไม่ขึ้นแกกับพี่ซักครั้งเลยนะ ถ้าพี่เล่นงี้ จะมีเรื่องก็ได้นะ” ที่ผมโกดอ่ะ ไม่ใช่อะไรหรอกคับ เค้าจะโกหกอะไรก็แล้วแต่ แต่ว่ามาบอกว่าผมให้ตังค์ไอ้เอกเนี่ยนะ เอาสมองส่วนไหนคิดว่ะเนี่ย เล็บเท้านิ้วก้อยกรูยังคิดมีสติกว่าที่พูดออกมาเลย
“ไม่รู้อะไรอย่ามาพูดดีกว่า เอกเป็นของชั้นนะ แกจะมาแย่งไปง่ายๆได้ยังไง”
“ผมไปแย่งพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ ผมกับไอ้เอกจะเป็นอะไรกัน แล้วเกี่ยวอะไรกับพี่อ่ะ เออ ใช่ ถ้าผมกับไอ้เอกจะเป็นแฟนกัน มันหนักกบาลคุณพี่หรอคับ พี่เลิกกับมันไปแล้ว ยังจะโทรมาก่อกวนอยู่ได้ เลิกซะทีเหอะ” ผมเริ่มแรงตะโกนใส่โทรศัพท์เลย
อารมณ์เมาๆด้วย ลุบแล้วกรู เห็นไอ้เอกนั่งมองอยู่ แต่ไม่สนใจ คืนนี้มีเคลียร์ กรูรำคาญ โทรมาอยู่ได้ งี่เง่าล่ะ คนไรว่ะ ไม่มีมารยาท
“ชั้นจะให้แกรู้ไว้เลยนะ เอกมันเด็กชั้น ชั้นส่งมันมาตั้งแต่มันอยู่มหาลัยแล้ว
ตอนนี้ก็ยังให้เงินมันอยู่ทุกเดือน คอนโดก็ให้อยู่ แล้วนี่หรอที่หมายความว่าชั้นเลิกกับมันแล้ว แกน่ะ ไม่รู้อะไรเลยซะอย่างมากกว่า”
“เฮ้ย อะไรวะ พูดจา ห_มาไม่แ_ดก แล้วนะเนี่ย” ผมเริ่มโวยวาย แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าที่เค้าพูดมาจะจริงรึเปล่า หรือแค่อยากจะ Discredit ไอ้เอกมัน โห เนี่ยหรอ คนที่เคยรักกัน เลิกกันแล้วก็มาพูดจาว่าร้ายกัน คนอะไรว่ะ ทำนิสัยโคดเด็กเลย อยู่อนุบาลหรอคับ ท่าน ทำตัวงี่เง่ามากๆ
“ชั้นไม่อยากให้แกโง่อยู่อย่างงี้ก็แค่นั้น ชั้นน่ะ ให้ตังค์มันอยู่ทุกเดือน ที่มันไปไหนมาไหนกับแก ก็เงินชั้นทั้งนั้นแหละ &@$#%&*%^$##$@$^&^&&%$#$๔๕฿๔๖๗๔๕฿๕๗๕๘(%^&(%&*%&#$%^#%^#%^$&^%(^)&()*)_*)_ 89-*_(&()&()&)^*(^(^&%^$#@#$%@^&**(&%#@#@@$%^^^” เค้าพูดอะไรอีกหลายอย่างที่ผมจำไม่ได้ เพราะตอนนั้นหูอื้อ ไม่อยากได้ยินอะไรทั้งสิ้น และผมก็ตัดสินใจกดวางสายแล้วก็ปิดเครื่อง
ผมเดินเข้าไปในห้องอีกครั้ง เห็นไอ้เอกมันนั่งเล่นอยู่ที่เตียง พอได้ยินเสียงปิดประตูที่ระเบียงมันเลยมาถามโดยไม่ได้มองมาที่ผมเลยว่า “ใครโทรมาหรอ ต๋อง รีบออกไปรับซะขนาดนั้น”
“…………………………….”
ผมไม่รู้ว่าจะตอบมันว่าอะไรดีจริงๆครับ ผมคงเงียบนานจนมันผิดสังเกตมั๊งคับ มันเลยหันหน้ากลับมามองผม
พอมันเห็นหน้าผม มันก็ลุกมาหา แล้วก็เอื้อมมือจะมาจับมือผม แต่ผมก็ยังยืนนิ่งๆอยู่ โดยที่ไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับที่มันถามมา “ต๋อง เป็นไรไป เกิดอะไรขึ้น ใครโทรมา มีปัญหาอะไรรึเปล่า” ดูน้ำเสียงมันเป็นห่วงผมจริงๆ มันคงเห็นสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีของผมมั๊งคับ ก็จะให้มันดีได้ยังไงล่ะ เพราะตอนนี้ผมเองก็ไม่รู้แล้ว ว่าจะให้เชื่อใคร หรือมองไอ้เอกมันยังไง มันจะโกหกผมต่อรึเปล่า หรือมันไม่เคยโกหกผมเลย แล้วผมก็เพิ่งได้ฟังคำโกหกคำโตจากพี่หนุ่ยมา ผมไม่รู้จะพูดยังไง ทำหน้ายังไง หรือ แค่จะทำอะไรต่อไป ผมยังไม่รู้เลย จนมันถามย้ำอีกครั้ง
“เอก พี่หนุ่ยโทรมาหากรู แล้วเค้าก็บอกอะไรบางอย่างกับกรู” ผมมองไปที่ไอ้เอก “กรูอยากรู้ว่าที่พี่เค้าพูดกับกรู มันจริงรึเปล่า” ผมจะพยายามพูดให้เสียงผมนิ่งที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ จากนั้นผมก็เล่าให้ไอ้เอกฟังว่า พี่เค้าบอกอะไรกับผมบ้าง ทั้งเรื่องของเค้ากับมัน เรื่องที่เค้าส่งให้มันเรียนจนจบปริญญา เรื่องที่เค้ายังให้เงินมันอยู่ทุกๆเดือน เรื่องที่ให้ผมออกไปจากชีวิตมันซะที ฯลฯ
ผมมองไปที่เอก ซึ่งตอนนี้มันนั่งฟังอยู่ที่เตียงแบบเงียบๆ ผมอยากรู้จริงๆว่า มันจะรู้สึกยังไงบ้างที่มันได้ยินจากปากผม ว่าพี่หนุ่ยพูดถึงมันว่ายังไงบ้าง “กรูบอกเมิงทุกครั้งว่า กรูขออย่างเดียวว่าอย่าโกหกกรู กรูไม่รู้หรอกที่แล้วมา เมิงจะโกหกกรูอยู่รึเปล่า แต่ครั้งนี้นะ เอก กรูขอ บอกความจริงกับกรูนะ ว่า ที่พี่หนุ่ยมันพูดมาทั้งหมด มันเรื่องจริงรึเปล่า”
ระหว่างทีผมรอฟังคำตอบจากมัน ช่วงนั้นผมรู้สึกว่าช่วงเวลานั้นมันนานซะจนไม่อยากจะรู้อะไรแล้ว ผมแทบจะไม่หายใจเลยในระหว่างที่รอฟังคำตอบ ตำตอบที่ผมขอไอ้เอกบอกความจริงกับผม และในที่สุด เอกก็ตอบออกมาจากปากของมันเองว่า
.............................................................................................
.......................................................................................
...............................................................................
....................................................................
..........................................................
...............................................
....................................
เอก “ใช่ ทุกอย่างที่พี่หนุ่ยพูดกับต๋อง มันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด กรูขอโทษ”
***************************************************************************
ตอนนี้ไม่อยากเขียนเลยจิงๆ ให้ตายดิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
