แอบเขิน หายไปหลายวันเกิน อิอิ มาต่อแล้วคร้าบ
ตอนที่ 48
“ ผมจะนอกใจพี่ได้ไงอะครับ ” ผมเริ่มเลื้อยไปมาตามซอกคอขาวเนียนของพี่บอล
“ หึหึ ... เข้าใจเล่นนะ พอๆ ” พี่บอลเขี่ยผมออกมานั่งตรงหน้าตัก แล้วก็โอบไว้ ตอนนี้เหมือนกับกำลังทำอะไรสักอย่างเลย เหอะๆ
“ พักนี้ พี่รู้สึกแปลกๆ ”
“ ครับ ”
“ เหมือนตอนที่โอ๊คมันจะแย่งนุ พี่รู้สึกว่ามีคนจะมาแย่งนุไป ” โห ไปดูดวงที่ไหนมา เหมือนจะแม่น อิอิ
“ ไม่มีหรอกครับ ยังไงผมก็รักพี่ครับ ” พี่บอลเอาปลายจมูกมาบี้ปลายจมูกของผม จีนดั้งโด่งเอ้ย
“ แน่ใจนะ สัญญา ” ยื่นมือมาให้ผมเกี่ยวก้อยสัญญาอีกครับ ผมสองคนเกี่ยวก้อยกัน ผมมั่นใจว่าหลายๆคนที่เข้ามา ไม่ได้ทำให้ผมไขว้เขวเลย ... ผมเชื่ออย่างนั้นนะ
“ มาๆ น้องๆมาลงชื่อที่นี่นะ ใครไม่ลงไม่คลุกข้าวให้กินนะ เร็วๆ ” เรียกซะเป็นหนูน้อยเลย อิอิ ผมมานั่งรอพวกพี่ๆเขาขนของขึ้นรถอย่างใจจดจ่อ เหอะๆ ไหล่ยังไม่หายดีอะครับพี่กรกับพี่ซุนไม่ให้ยกของหนัก
“ น้องนุมานี่หน่อย มาช่วยพี่จดรายการ ” พี่ยศเรียกผมให้ไปช่วยจดอะไรสักอย่าง
“ เฮ้ย พี่! ” ตกใจ ... ใครหาเรื่องกันอะ
“ ถ้าจะมีเฮ้ย เรียกมึงเลยดีกว่าไอซุน มีอะไรวะ ” พี่ยศออกอาการโมโหครับ เหอะๆ พี่ซุนเดินเหงื่อโชกมาทางผม
“ พี่จะทำอะไร ผมทำให้ ” หืม พี่ยศมองหน้าผมกับพี่ซุนสลับกัน ก่อนจะแอบยิ้มกวนๆ
“ มะ ... ไม่มีอะไรนะพี่ ผม ... จริงๆแล้ว มีคนฝากให้ดูแลดีๆอะ ... เออๆ บัดดี้เขาฝากมา ” ตกลงนี่ใครฝากใคร หรือยังไงเนี่ย พูดจนงง
“ รอให้ถึงค่ายก่อนก็ได้ ค่อยเล่นไอบัดดี้ บัดเดอร์อะ ไปมึง ไม่ใช่เด็กน้อยนะเว้ย ต้องโอ๋ๆกัน น้องมันชอบหรือปล่าว เห็นมาวุ่นวายกับร้องมันทุกวัน ” อะโห หน้าจ๋อยเลยครับ ฮ่าๆๆๆ สะใจ ... จริงๆสงสารอะครับ เหมือนจะจริงใจนะนั้น
“ ครับ ” เดินคอตกไปละครับ
ผมกับพวกพี่ๆเดินทางจากมหาวิทยาลัยสู่จังหวัดนครราชสีมา เป็นจังหวัดหนึ่งที่ผมอยากมาเที่ยวมากๆ
แต่ดูท่าทางเขาคงไม่ปล่อยผมแรดแน่นอน อิอิ (ไปรีสอร์ทที่น่าจะเป็นของพ่อนายแบบคนหนึ่งอะครับ *-*)
“ ทำเหม่อนะ คิดถึงมันมากหรือไง ” ชอบทำให้ตกใจครับ คนเก่าคนเดิมนั้นแหละครับ คุณพี่ซุน
“ ก็คิดถึงอะครับ ไปนู้นไม่รู้จะมีคนดูแลหรือปล่าว ” ผมแกล้งไม่มองหน้า แต่จริงๆอะลุ้นให้โมโหครับ
“ นี่! ” ได้ผล หึหึ
“ เฮ้ย มึงสองคนอะ แยกเขี้ยวใส่กันทำไม คนจะหลับจะนอน ... ” พี่กรนอนอยู่หลังผม กับพี่เลขาธิการ ผมยังไม่รู้จักชื่อครับ
“ ไอกร ไอกร ... ไอกร ” อ้าว ๆ เพี้ยนแล้วมั้งครับ เรียกทำไมหลายๆที ยิ่งง่วงๆเดี๋ยวก็มีปัญหา
“ โอ้ย มาดึงทำไมเนี่ย ” พี่กรโดนพี่ซุนดึงไปหาครับ แล้วก็คุกเข่าตรงหน้าเฉยเลย
“ อร๊าย ... อีกร แกให้อีซุนขอแต่งงานเหรอ ” โดน ๆ เหอะๆ
“ ตีนเหอะ แล้วอะไรของมึง ... ถ้าเรื่องวันที่ประชุมคราวที่แล้วไม่เอา เอาแล้วเอาเลย ”
“ กรี๊สส อีกแล้ว มันเอากันแล้วอะ พี่พยศ ” นั้นชื่อเต็มของพี่ยศครับ อิอิ
“ แล้วไง ก็คนจะเอากัน ” นั้น ไปเล่นกับเขาอีก จากนั้นก็กรี๊ดกันอีกระลอก ... รู้สึกจะขึ้นป้ายเป็นสภาสีม่วงโดยปริยาย -*-
“ พอแล้วๆ อย่าเห่าเครื่องบิน ” ผมแอบได้ยินพี่กรคุยกับพี่ซุนครับ ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ใครเห่าอะไรไม่รู้ แต่ที่รู้ๆเหงาเป็นหมาเศร้าละครับพี่ซุนของผม
พอออกจากตัวกรุงเทพฯ รถโดยสารก็จอดแวะปั้มน้ำมัน และที่เริ่มสนุกเกมส์บัดดี้-บัดเดอร์ก็เริ่มขึ้น แต่ละคนได้ของกินบ้าง น้ำบ้าง ดูสนุกสนาน ผมเองก็ต้องไปซื้อของเหมือนกันครับ ผมเป็นบัดเดอร์ของ ... ของพี่ผู้หญิงคนหนึ่งครับ ไม่ได้สวยมากมายครับ แต่เซ็กซี่สุดๆ ชุดนิสิตนี่เล็ก รัด ... โอยยย
“ เฮ้ย! ” ตกใจครับ ใครอีกล่ะเนี่ย
“ อ่ะ บัดเดอร์ฝากมาให้ ไม่ใช่บัดเดอร์นะ เอาไป ” (ผมอาจจะสับสนนิดๆนะครับ จำไม่ค่อยได้เท่าไร แฮะๆ) ผมกำลังหาซื้อช็อกโกแลตอยู่พี่ซุนก็แวบเข้ามาอีก แล้วก็ยื่นขนมให้ผมครับ
“ พี่ๆ ใครบัดเดอร์ผมเหรอ ” พี่ซุนอ้าปากค้าง แล้วก็มาตบกะโหลกผมครับ ประมาณว่าหลอกถามกูเหรอ ผมก็ได้แต่ลูบหัวป่อยๆ
“ พี่ซุนๆ ผมฝากของให้บัดดี้ผมทีดิ ” พี่ซุนทำเลิกคิ้วสูงเชิงถามอะครับ
“ เอาหูมานี่ดิ ” เหมือนไม่เต็มใจเลย ไม่วานก็ได้
“ เอ้าๆ บอกมาเด้ ” ผมกระซิบบอกให้ไปครับ
“ ขอเบอร์ให้ผมด้วยก็ดี ฮะๆ ”
“ ขอเองเหอะ หึ … แล้วแท่งนั้นปะที่จะซื้อให้บัดดี้อะ มาเดี๋ยวเลี้ยงครั้งนึง ” พี่ซุนคว้าขนมไปจากมือผม เอาไปจ่ายเงินครับ ... พี่เขาจัดการเอาไปฝากให้เรียบร้อย แสนรู้จริงๆ
เราออกเดินทางกันช่วงเย็นเกือบค่ำครับ ตอนนี้ฟ้าเลยมืดแล้ว พวกพี่ๆที่ซ่ากันช่วงแรกตอนนี้นอนหลับกันหมดแล้วครับ จะว่าไปผมยังไม่ได้คุยกับคนที่นั่งข้างๆผมเลย เสียมารยาทเนอะ ต้องทำความรู้จักซะหน่อย
“ ดีครับ เราชื่อนุ นายอะ ” นายคนที่ว่ ค่อยๆลืมตามามองผม ไมตาดุจังวะ
“ อืม เราชื่อมด ” ไมไม่ชื่อช้าง เหอะๆ ตอนที่สังเกตแรกๆ ไม่เห็นดูดีเท่าไร แต่ตอนนอนนี่ดู ... ผมเป็นอะไรมากไหมเนี่ย ทำไมมองใครก็หน้าตาดีกว่าผมหมดเลย อิจฉาอะ
“ แล้วจ้องทำไมเนี่ย เหอะๆ เขินเป็นนะ ” แป่ววว ...
“ เห็นหน้านายแล้วนึกถึงเพื่อนน่ะ แฮะๆ โทษที ” โอ๊ะ ... อย่ายิ้ม
“ มองบ่อยๆก็ได้ จริงๆชอบให้คนมอง ” ผมไม่คุยต่อครับ เห็นง่วงๆ อีกอย่างไม่ค่อยมั่นใจ พักนี้มองใครไม่ออกครับ ไม่อยากสร้างงานให้ตัวเอง ผมรีบนอนหลับทันทีครับ
“ น้องๆมาจับสลากครับ มาหาคู่นอนกัน แยกชายหญิงนะครับ ไม่ได้ซื้อถุงยางมาด้วย ” แอบฮาอีกละ ล่อแหลมมากนะครับ อุอุ
“ มีเบอร์ห้องแยกไว้แล้วนะครับ ไปหากันเอาเอง แล้วประมาณ 3 ทุ่มตรง เจอกันที่ห้องประชุมก่อนนะครับ ขอชี้แจงอะไรนิดหน่อยแล้วค่อยแยกย้ายเข้านอน ” ผมไปหยิบกระเป๋าแล้วก็เปิดสลากของตัวเอง เห็นว่าพักได้ 3 คน แยกตามปี 1 ปี 2 ปี 3 ประมาณว่าให้ทำความรู้จักกันครับ
“ ห้อง 211 ” ผมพูดออกมาเบาๆครับ
“ หืม น้องนุได้ห้องอะไรนะ ” ผมหันไปตามเสียงครับ
“ ห้อง 211 ครับ ”
“ ห้องเดียวกับพี่เลย ปะๆ ” พี่คนนั้นผมจำได้ว่าอยู่ปี 2 ครับ คนละคณะกับผม พอมาถึงห้องพี่แกก็เอาเครื่องดื่มแช่ตู้เต็มเลยครับ เจอคนใจใหญ่แบบนี้สบายละผม อุอุ
“ พี่ชื่อบูมนะ จำได้ปะ ” พี่บูมคนนี้ ขาวหนักกว่าผมประมาณ 2/3 ครับ เหอะๆ หุ่นก็บางกรอบน่ากินมาก เอ้าๆ เอาอีกแล้ว คิดอะไรเนี่ยผม
“ เห็นพี่เลขาฯชมนุบ่อยนะ ตอนพี่ทำงานโดนด่าประจำเลย ”
เรานั่งคุยเล่นกันตามประสาคนเพิ่งรู้จักกันอะครับ พี่เขาออกจะสนุกสนานมาก ไม่ค่อยสนใจอะไร นินทารุ่นพี่ให้ฟังบ้าง ที่สำคัญ ถอดเสื้อเชว์หุ่นขาวๆให้ผมอิจฉาเล่นด้วยครับ
“ เออ นุ ”
“ เดี๋ยวเอานี่ไปให้บัดดี้พี่หน่อยดิ ” พี่บูมหยิบกล่องอะไรไม่รู้สักอย่าง แล้วก็บอกชื่อกับชี้รูปให้ผมดูด้วย
“ พี่ไปแลกกับคนอื่นมานะเนี่ย ... จริงๆแล้วที่พี่เข้ามาทำงาน ก็เพราะเค้า ” อะโห รักจริงหวังแต่งครับ อิอิ
“ ทำงานไปด้วย ก็ถือว่าเจ๊าๆกันละกันพี่ ... ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ ” ผมถอดเสื้อแล้วก็ลากเก้าอี้มานั่งเพื่อค้นเสื้อผ้าครับ
“ นุ ตรงไหล่เป็นอะไรน่ะ เหมือนแผลผ่าตัดเลย ” พี่บูมเข้ามาประชิดด้านหลังแบบไม่คิดว่าผมจะคิดลึกเลยครับ ติดแน่น ลูบแผลผมเล่นอีก ... ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย เหอะๆ
“ หึ ทำอะไรกัน ยังไม่ทันข้ามวันเลยนะ พวกนี้ เกรงใจรุ่นพี่บ้างสิ ” อ้าว ใครล่ะ ปากสุนัขซะวันแรกเลย
“ พี่ซุนนี่ สวัสดีพี่ ผมบูมเองครับ พอดีมาดูแผลน้องเขา ” อืมๆ อธิบายไปเลย ปากไม่ดี ชิ ... หา ! ! ! พี่ซุนเหรอ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------