ตอนที่ 46
ปากพี่แกตุ๊ดมากกว่ามั้งครับ ไม่รู้จักกันแต่ด่าพวกผมซะงั้น พี่บอลที่ไม่รู้มาตอนไหนมองหน้าแบบโคตรเครียดเลย
“ ไอซุน ปากหมานะไอสัด ” พี่จอมด่าเฉยเลยครับ เป็นเพื่อนกันเหรอเนี่ย ทำไมคบแต่ละคนแสบๆทั้งนั้นเลยพี่จอม
“ สถุน ” กรรม พี่บอลด่าต่อครับ
“ มึงด่าใคร ” เอาแล้วไง ท่าทางจะเปิดศึกกัน
“ ด่ามึงไงไอสัด (ผลั่ววววว) ” เสียงดังสะท้านทรวง คนที่ชื่อซุนร่วงไปนอนเรียบร้อย มันทำท่าจะลุกขึ้นมาแต่พี่จอมล็อคไว้ครับก่อน พวกพี่ๆที่ยืนตกใจรีบวิ่งเข้ามากันใหญ่ พี่บอลจะแย่ไหมเนี่ย
“ เฮ้ย มีไรวะ ”
“ ไอซุนปากหมาด่าไอนุ พี่มันเลยโกรธ ไป ๆ ไม่มีอะไรหรอก ” พี่จอมแก้ตัวให้ผมสองคนครับ
“ เออ สม ” นั้น แสดงว่าไอนี่ปากสุนัขใช้ได้ถึงขั้น เพื่อนๆคงรู้กันหมด
“ อ้าว ไอซุน ” ... ใครหว่า
“ พี่กร ! ! ” พี่กรทำหน้าตกใจนิดหน่อย หึหึ วันนี้มีเคราะห์แต่ก็มีโชคครับ ไม่ต้องไปตามตัวให้เสียเวลา
“ เป็นไงครับพี่กร หายไปเลยนะครับ ” ผมทักก่อนเลยครับ
“ สองคนเลยเหรอมึง โคตรมักมากเลย ” อ้าว ... กี่ตัวล่ะนั้น เหอะๆ
“ ไอซุน ปากมึงจะดีไปไหน มีเรื่องพวกกูไม่ช่วยนะมึง ”
“ ตัวแห้งๆงั้น ตัวๆเลยก็ได้ ”
“ ขออีกทีเหอะ ... ดึงทำไมนุ ” ไม่ดึงก็ตายดิครับ ท่าทางหมัดจะหนักใช้ได้ครับ ไอพี่ซุนปากเริ่มบวมแล้ว
“ พามันไปนั่งที่อื่นดิ๊ ขอเคลียร์กับไอเวรนี่หน่อย มึงมานี่ไอกร ” กรรมการแยกสองฝ่ายออกไป
“ พี่บอลครับ ... พี่บอล ”
“ ต้องให้ไหล่หลุดอีกทีก่อนถึงจะฟังพี่ใช่ไหมครับ ”
“ ผมขอโทษ คือจริงๆแล้ว ... ” จะบอกว่าถ้าไม่โดนกระแทกขนาดนี้คงไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้าพูดไอพี่ซุนอาจจะไม่ปลอดภัย อิอิ
“ อะไรครับ ”
“ คือ ... ผมแค่มาช่วยซ้อมให้พวกรุ่นพี่ครับ ” โกหกอีกละผม
“ ไม่เคยฟังเลยนะ ไปกลับ ”
“ ผมขอคุยกับพี่กรก่อนได้ไหมครับ นะครับ ” ผมจับมือพี่บอลเขย่าๆ ขอความเห็นใจ
“ หึหึ หวานจนฟ้าม่วงแล้วม้างงงง ”
“ เสือก ” น่าน ๆ ๆ ๆ จะวายตีปากกันอีกแล้วมั้ง เหอะๆ ไหนกันออกไปแล้วไง ทำไมมาปากมอมที่นี่ได้
“ แล้วไหล่ยังเจ็บอยู่ไหม ไปหาหมอดีกว่านะ เรื่องพี่กรเดี๋ยวค่อยคุยก็ได้ ” จริงๆตอนนี้ปวดครับ แต่อยากคุยกับพี่กรด้วย
“ กะอีแค่กระแทกสองสามที อยากอ้อนผัวมั้ง ”
“ ลองไหล่หลุด กระดูกหักดูไหมล่ะ แล้วมาให้คนกระแทกๆ ลองดูไหม ” สงสัยสติจะกลับมา พี่บอลพูดเรียบร้อยขึ้นครับ ส่วนไอพี่ซุนหน้าเหวอไปเลย
“ แล้วทำไมไม่บอกพี่ๆ ” อ้าว หล่อเข้มซะงั้น เอ้ยไม่ใช่ หน้าเข้าซะงั้นครับ อาการกวนบาทาหายไปเลย
“ ขอดูหน่อยนะ ” ไอพี่ซุนมาจับดูตรงไหล่ พี่บอลรีบปัดออกไปครับ ลืมบอกไปว่าผมยังเปลือยกายอยู่เลย อิอิ
“ ผมดูแลของผมเอง พี่ไม่ต้องยุ่งครับ ” แสดงว่าพี่บอลโกรธจริงๆนะเนี่ย พอหายโกรธพูดดีขึ้นเยอะ
“ เออ พี่ไม่รู้ ขอดูหน่อย ” ยังไงเนี่ย เมื่อกี้ยังกูมึง ด่ากันเสียหาย ไปๆมาๆพูดกันดีซะงั้น
“ พอละครับ ผมไม่เป็นไร เดี๋ยวผมไปหาพี่กรก่อนครับ ” ปล่อยให้พวกพี่เค้าคุยกันเองแล้วกัน
“ หึหึ ไงคร้าบพี่กร ” ผมเดินไปตบไหล่พี่กรครับ
“ มึงอะส้นตีนมากนะ ตอนอยากได้เขาร้องไห้จะเป็นจะตาย ข่มขืนเค้าอีก ถึงเวลาทิ้งกันง่ายๆ ” พี่จอมเทศนารอแล้วนี่หว่า เหอะๆ
“ ตกลงยังไงพี่ พี่ดอกท้อเศร้ามากนะครับ ตกลงพี่จะเอายังไง ”
“ พี่คงไม่ดีพอ ตอนอยู่กับเขา เขาทำพี่เจ็บสารพัดนะ ” ยังไงอีกเนี่ย
“ เขาพาผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาอยู่ด้วย พอพี่ถามก็ไม่บอก แล้วไหนจะเที่ยวปล่อยตัวไปนอนที่นู้นที่นี่ พี่ก็หนักใจนะ ” ฮึ่มมมม พี่ดอกท้อ แสบนะ เล่าก็เล่าไม่หมด ตัวเองก็ใช่ย่อย
“ มึงก็เลยปี้สนั่นหวั่นไหวเลย สมเหตุสมผม เลิกกันสะสิไอควายยยย ” โอ้วแร๊ง อิอิ
“ กูไม่ได้ไปทำอะไรใครทั้งนั้นแหละ คณะ ... จะมีงาน ประธานสั่งให้ไปทำงาน กูก็ไปทำ ส่วนที่มีสาวๆมาทำงานก็ปกติ ผู้ชายที่ไหนมันจะมานั่งทำงานประดิษฐ์ประดอย ”
“ มึงไม่คิดจะบอกให้พวกกูฟังเลยว่างั้น แล้วก็ไม่เล่าให้เมียมึงฟังด้วย ”
“ เค้าจะฟังเหรอ กูทำมาขนาดไหนแล้ว ประชดจนกูไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ” จู่ๆพี่จอมก็ลุกขึ้นครับ คงไม่ต่อยปากกันอีกนะ
“ ไปๆ รีบไปเคลียร์ กูรำคาญแล้ว ปะนุ ... ไอซุนไปกับกูทีดิ๊ ” พี่จอมพาผมกับพรรคพวก รวมถึงพี่บอลด้วย มาถึงที่ซ้อมลีดตรงข้ามกับคณะของผม ... พี่ดอกท้อยืนส่ายไปส่ายมาอยู่ พอเห็นพวกผมก็เดินหนีครับ
“ หยุดนะ ! ” พี่กรเปล่งเสียงดุดันจนพี่ดอกท้อนิ่งเงียบ หยุดอยู่เฉยๆเลยครับ
“ มาคุยกันดีๆซิ ตกลงมันยังไง ” จะว่าไปพี่จอมก็มาช่วยหลายครั้งนะครับ เค้ารักกันดีจัง
“ มึงไปเที่ยวที่นู้นที่นี่ทำไม ” พี่จอมเปิดฉากถามพี่ดอกท้อครับ
“ ชั้นไปไหน ชั้นก็ไปที่ๆมันไปนั้นแหละ ” โบ้ยมาที่พี่กรครับ
“ กรไปตามดูดอกท้อนะ แล้วที่ดอกท้อพาผู้ชายไปสนุกทั้งที่ยังมีกรอยู่ หมายความว่าอะไร ”
“ สนุกบ้าอะไร เรียกมาระบายที่มีผู้ชายห่วยๆอย่างแกให้ปวดหัวไง ”
“ ตกลงยังไงวะ แล้วที่มึงไปเที่ยวดึกๆดื่นๆไม่กลับคอนโดล่ะ ”
“ ชั้นเหนื่อย เข้าใจไหม กลับคอนโดนชั้นก็หลับโดนโทรมคาแท็กซี่สิยะ แล้วที่ไปนอนห้องคนนู้นคนนี้ มีผู้ชายแท่สักตัวไหมยะ อี ... อี ... อี ... บลาๆ ” ซะงั้นครับ สรุปไปนอนกับพวกเก้ง และก็มีเพื่อนผู้หญิงนอนอยู่ด้วย ... พี่กรก็เล่าเรื่องของตัวเองให้พี่ดอกท้อฟังครับ
“ สรุปแล้วมึงอะผิด ไอกร ” พี่จอมพิพากษาครับ อิอิ
“ มึงเป็นตัวผู้ มึงก็น่าจะเป็นคนถาม เป็นคนพยายามที่ต้องเข้าใจเขา ถามจากเขาไม่ได้ก็ถามจากเพื่อนเขา ได้มาแล้วรักษาหน่อยสิวะ ” พี่กรมองหน้าพี่ดอกท้อตลอดเลยครับ
“ ดอกท้อ กรขอโทษ ” พี่ดอกท้อได้ทีเชิดใส่ครับ เหอะๆ ไม่ยอมรับครับ แอบสะบัดหนี
“ ... ยกโทษให้ผมนะครับ ” มีเสียงโห่ฮิ้วตามมาครับ ไม่ให้โห่ฮิ้วได้ไง พี่กรคุกเข่าจับมือพี่ดอกท้อ อิอิ พี่ดอกท้ออายม้วนวิ่งหนีไปเลย เหอะๆ
“ ดีนะ ดีกันได้ ขอบใจมากเว้ยนุ ” พี่จอมขอบใจผมครับ เฮ้อ เรื่องวุ่นๆคงหมดไปซะทีนะ
“ เอ้าๆ ลืมไปเลย ... ไอซุน มานี่จะแนะนำรุ่นน้องให้รู้จัก ไอนุ เด็กสภามึงอะ ”
“ อืม ” พี่ซุนรับแบบนิ่งๆ
“ หืม ... พี่ซุนทำงานในสภาเหรอครับ ” ... กระดาษที่ชอบส่งมาให้ผม ไอกีบอกว่พวกพี่ลีดเดอร์บอกมาว่าเป็นคนที่ทำงานสภา แล้วพี่กรก็บอกว่ามีปีสามอีกแค่คนเดียว ... โอ้ว ไม่จริงนะ พี่คนนั้นคือพี่ซุนเหรอ โอ้วไม่ ...
“ หึหึ ทำไมทำหน้าแบบนั้น เดี๋ยวได้เจอกันอีกนาน ” ยังมาย้ำอีก โอย รูปหล่อจะเป็นลม
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าแดงหน้าดำหมดเลยอะ