มาดูตอนต่อไปกันครับ นี่มาชดเชยให้นะเนี่ย
สำนึกผิดแล้วครับๆ
ตอนที่ 51
ความเดิมในห้องน้ำ อิอิ ไอพี่ซุนกำลังโดนรุมโทรมด้วยสายตาของผม พี่กร และพี่เปา ท่าทางครั้งนี้ไม่มีโอกาสให้แก้ตัวละครับ
“ ไม่เลิกเลย นิสัยปากหมาเนี่ย ” พี่กรยังฉุนไม่เลิกครับ
“ ก็ขอโทษไง ” ง่ายดีนะครับ คงจะยอมหรอกแค่ขอโทษ คางเหลืองแน่ หึหึ
“ เคยพูดแบบนี้กับใครบ้าง ” หืม ทำไมพี่เปาพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติไปงั้นล่ะ
“ ไม่มีเลย จริงๆ แค่อยากแกล้งน้องมันเล่นๆ ”
“ อย่าถือสาซุนเลยนะน้องนุ ” เฮ้ย นี่ยอมกันง่ายไปไหม
“ พ ... พี่เปาครับ พี่ซุนบอก ... บอกว่า บอก ... ” ผมอึ้งจนพูดจาติดขัดไปหมดครับ
“ เมื่อคืนพี่สามคนนอนด้วยกัน มันจะมีเวลาไปเอาไอเปาอยู่หรอก ... หรือถ้ามีพี่ก็ต้องได้ยิน ” ไม่จริงอะ พี่กรไม่น่าเตี๊ยมกับพวกเขานะ
“ แล้วที่บอกกอดๆน่ะ ใครกอด พี่นอนอยู่อีกห้อง กับเปา กับไอกร ” …
“ สงสัยฝันจะฝันมั้งครับ ” เอาแล้วไงทีนี้ ผมจะรู้ไหมเนี่ยว่าใคร ขณะที่ผมกำลังยืนงงๆอยู่ ก็มีคนผลักประตูห้องน้ำเข้ามา
“ อ้าว ทำไมมาชุมนุมกันในนี้ล่ะครับ ” พี่บูมเข้ามาในห้องน้ำครับ
“ เสร็จหมดละ ไปเหอะๆ พี่นอร์ทจะสรุปแล้ว ” พี่เปารีบออกตัวก่อนครับ พี่บูมก็ทำหน้าสงสัยว่าผมคุยอะไรกัน แต่ก็อย่างว่าครับ ถามมาเดี๋ยวโดนหาว่ายุ่งอะนะ อิอิ
กิจกรรมก็จบลงครับ ไม่มีอะไรมากมายนัก แต่ละคนก็เข้าสังกัดฝ่ายต่างๆ กลุ่มเล็กกลุ่มน้อยก็สลายไป เหลือแต่สภาฯที่เป็นปึกแผ่นครับ ^^”
“ เอาละครับ ตอนนี้ถึงเวลาเฉลยบัดดี้ บัดเดอร์กันแล้วครับ ... เอาเป็นว่าให้เวลาไปเตรียมของขวัญ แล้วหลังกินอาหารค่ำ มาเฉลยกันครับ ” ผมก็เข้าไปเอาแฟ้มที่เตรียมไว้เป็นของขวัญไว้ให้บัดดี้ พี่บูมก็มาเอาของของตัวเองเหมือนกันครับ ใส่เป็นห่ออย่างดีเลย ก็เตรียมไว้ให้คนที่แอบชอบนี่นะ
“ พี่บูมๆ ”
“ ครับ ”
“ เมื่อคืนมีใครเข้ามาในห้องเราปล่าวครับ ” แฮะๆ กันพลาด จริงๆกลัวจะตอบว่าไม่มีมากๆ Y-Y
“ เดี๋ยวนะ ... มีๆ เค้าบอกว่าเป็นเพื่อนของนุอะ มาขอนอนด้วย พี่ซุนเค้าแลกห้องไว้ ” หืม ผมมองไปรอบๆเป็นอย่างว่าครับ มีกระเป๋าแปลกๆใบหนึ่งครับ เพื่อนผมเหรอ ใครอีกล่ะเนี่ย ... แฮะๆ จริงจะบอกว่าระแวงพี่บูมเหมือนกันครับ >.<
“ ปะๆ ไว้เดี๋ยวเจอกันที่งาน พี่ขอไปสืบเสาะก่อน อิอิ ” เหอะๆ มีงี้ด้วยครับ
ช่วงค่ำไม่มีอะไรน่าเครียดแล้วครับ พี่ปีสี่ก็ช่วยกันจัดเวที ประมาณว่าจะมีพิธีผูกข้อมือรับขวัญน้องใหม่ ก็คือพวกปีหนึ่งอย่างผมนี่แหละครับ แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น
“ กรี๊ดด ... วิ้ดด ขอบคุณครับ ... ขอบคุณค่ะ ” เขาเฉลยบัดดี้บัดเดอร์กันครับ วิธีก็ให้บัดดี้ไปยืนหันหลัง แล้วบัดเดอร์เดินเข้าไปครับ ผมก็ทำหน้าที่บัดเดอร์จบสมบูรณ์แล้วครับ ... ตอนนี้ถึงคิวของผมแล้วครับ พอพี่ยศให้บัดดี้แถวผมหันหลัง ...
“ ต๊ะเอ๋ !! ”
“ เฮ้ย ... ” เล่นซะตกใจเลยครับ ... ผมว่าหน้าคุ้นๆนะเนี่ย
“ จำกันไม่ได้อะ โห ” หน้าหล่อๆนี่คุ้นๆอะ
“ มด! ” เสี่ยงดวงละผม เหอะๆ มันคุ้นอยู่ชื่อเดียวอะ
“ ... ” เงียบเลย ผมจำตาดุๆของมันได้นะ
“ จำได้ด้วยอะ ฮะๆ ขอกอดที ” ไอตัวสูงชื่อมด โถมเข้ามากอดจนผมทรุดลงไปนอนเลยครับ อะไรจะดีใจขนาดนั้นวะเนี่ยห๊า
“ เว้ย ลุก ๆ ๆ ห้องประชุม ไม่ใช่ห้องนอน ลุกๆ ” เหอะๆ พี่ซุนกวนใส่ผมครับ จากนั้นก็เขินโคตรครับ อิอิ เป็นใครจะไม่เขินล่ะครับ โดนกระโดดกอดเต็มๆ ถ้าอยู่โรงเรียนชายล้วนก็ว่าไปอย่าง นี่สาวๆมองกันตาค้างเลย … ผมยืนงงได้ไม่นาน ต่อมาก็เป็นพิธีผูกข้อมือครับ พวกราชาคณะทั้งหลายก็ไปนั่งประจำแท่นครับ ก็ได้แก่ ประธานสภาฯ รองประธานสภาฯ เลขาธิการสภาฯ เลขานุการสภาฯ และ เหรัญญิก ครับ ห้าทหารเสือของเรา ผมก็เข้าคิวตามลำดับ และคนที่ผูกข้อมือให้ผมคือคนที่ผมเคารพมากที่สุดในสภาครับ พี่ยศ รองประธานฯ
“ ขอให้ตั้งใจ สู้ๆนะน้อง พี่ขอบใจเรื่องซุนมากๆนะ มันกลับมาทำงานแล้ว ต่อไปคงมีเรื่องให้หนักหัวเราแน่ๆ งานในสภา ปีหนึ่ง และต่อๆไป พี่ฝากด้วยนะน้องนุ ” อะโห ซึ้งมากครับ จริงๆผมพลาดไป คงไม่ได้เล่าลักษณะท่าทางของพี่ยศให้ฟัง พี่ยศเป็นคนตัวใหญ่ครับ แถวบ้านผมเรียกว่าอ้วน อิอิ สวมแว่น และมีท่าทางดูดีมาก นิสัยก็สุภาพครับ มีหยอกเล่นกวนๆบ้างพอสนุกสนาน นี่แหละครับ พี่ยศหนึ่งในใจผม
“ เฮ้ย มานั่งง่วงไรคนเดียว ” คราวนี้พี่ซุนครับ ผมแอบมายืนรับบรรยากาศตรงระเบียงห้องประชุม ว่าจะยืนคนเดียวเงียบๆ ไอนี่มายุ่งอีกล่ะ หุหุ
“ รู้หมดแล้วใช่ไหม ... ”
“ ถ้าหมายถึงพี่กับพี่เปา ใช่ครับ ”
“ อืม จริงๆพี่ไม่น่าคิดแบบนั้นกับแก ตอนนั้น ... พี่แค่ ... พี่แค่ ” เหอะๆ มีบทสะดุดด้วยครับ
“ ผมเข้าใจครับ ไม่ต้องบอกผมหรอก ผมเคยเป็นมาก่อน ” พี่ซุนก็ยิ้มๆให้ ... หลายๆคนคงจำได้นะครับ ครั้งที่ผมกับพี่บอลมีปัญหากัน แล้วผมหนีไปหาน้องโอ๊คนั้นแหละครับ ผมคิดว่าคงไม่ต่างกันมากนัก
“ อยากขอโทษว่ะ แต่ไม่ค่อยกล้า ขอกอดไถ่โทษทีเดียวนะ ”
“ ครับ ” พี่ซุนโอบไหล่ผมไว้ แล้วก็เอาหัวชนกันครับ ... ถึงตอนนี้ผมโล่งใจที่สุดแล้วครับ ผมไม่รู้สึกอะไรกับพี่ซุน ไม่รู้สึกว่าเราจะเป็นมากกว่าพี่น้องได้ เฮ้ออ โล่งใจจัง
“ เคลียร์แล้วใช่ไหมไอปากหมา ” โหนั้น คนกำลังซึ้งกันสองคน มีคนมาขัดจังหวะเฉยเลย
“ กร เปา มานี่ดิ ” พี่เปาก็มาด้วย ผมเขินเลยครับ แฮะๆ
“ เปา ซุนอยากขอโทษเปาตรงนี้ ต่อหน้าคนที่ซุนรักและไว้ใจ ซุนจะไม่งี่เง่าอีกแล้ว นะครับ ” พี่ซุนเล่นบทพระเอกครับ คุกเข่าขอร้องพี่เปาต่อหน้าผมและพี่กร ผมอึ้งจริงๆ ไม่นึกว่าพี่ซุนจะมีมุมแบบนี้ด้วย
“ อืม พอแล้ว อายน้อง ” แล้วเขาสองคนก็เดินกลับเข้าไปในงาน เหลือพี่กรคนเดียวครับ
“ เออ พี่กรครับ ”
“ ว่าไง ”
“ จะบอกว่า ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ เรื่องพี่ซุนกับพี่เปา ” พี่ยศก็ยิ้มๆให้ผม
“ นุไม่ได้ทำหรอก แต่บอลทำ ” หา ! ! ! ... หรือว่าโทรศัพท์เมื่อคืน
“ ฮ่ะๆ แสดงว่าบอลไม่ได้เล่าให้นุฟังอะสิ คือประมาณว่า ไอซุนโทรไปหาบอล แล้วก็คุยกัน พี่ไม่รู้รายละเอียดหรอก แต่นั้นแหละ มันไปขอเคลียร์กับเปาเมื่อคืน หมดข้อสงสัยยังน้อง ” หมดอะหมด แต่อึ้งอยู่ เหอะๆ เป็นไปได้นะ พี่บอลจัดการพี่ซุนได้เหรอเนี่ย
“ ไปๆเข้างาน ” และพอเข้ามาในงานครับ ผมก็เห็นพี่ซุนกำลังเล่นแซ็กโซโฟน พี่เปากำลังยืนร้องเพลงรักอยู่ ซึ้งใจจริงๆครับ แต่อย่างว่า จะมีสักกี่คนที่รู้ว่าเขาสองคนคือแฟนกัน
สิ้นเสียงเพลง สองคนนั้นก็แอบประสานตากันอีกครั้ง เป็นการคืนดีที่ยอดเยี่ยมจริงๆในสายตาของผม ... จากนั้นพี่ปลา เลขาธิการใหญ่ ก็มาทำหน้าที่พิธีกร ตอนแรกผมคิดว่าจะไม่มีอะไรน่าสนใจครับ ไปๆมาๆเริ่มตึกตัก
“ ได้ข่าวมาจากคณะบริหารว่า มีผู้ชำนาญการด้านการเป่าขลุ่ยคนหนึ่ง ใครอยู่บริหารยกมือๆ ” ผมก็ยกมือขึ้นครับ ... แล้วทำไมไม่มีใครยกมือวะ
“ ใช่แล้ว น้องนุของเราครับ มาเป่าขลุ่ยให้ฟังสักเพลงครับ ขึ้นมาๆ ”
“ เฮ่ ๆ ” เล่นกูซะแล้ว เหอะๆ ผมเคยอยู่วงดนตรีไทยสมัยอยู่โรงเรียนมัธยมครับ ... มันก็นานแล้วนะครับ ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเป่าขลุ่ยเพลงนางงามตู้กระจก มีพี่คนหนึ่งขึ้นมาร้องให้ครับ (ถ้าจำผิดก็อีกเพลงครับ คาราบาวแน่นอน แต่ส่วนตัวชอบเป่าเพลงนี้ครับ >.<) พอผมเป่าจบ ก็มีเสียงปรบมือให้ครับ ผมก็ก้มคำนับแล้วกลับมานั่งที่โต๊ะครับ
“ เป่าเก่งอะ แล้วที่ใหญ่กว่าขลุ่ยเป่าเก่งไหมอะ ” ปากหมานิ ใครอะ ... อ้าวไอมด กำลังจะสวนมันครับ แต่พี่ปลาประกาศซะก่อน
“ เรามาฟังเสียงนักร้องแห่ง ... แบนด์ กันบ้าง น้องมด ปีหนึ่ง คณะ ... คร้าบบบ ” หืม ไอนี่เป็นนักร้องด้วยครับ อยากจะฟังว่าเสียงจะดีแค่ไหนนักเชียว
ปรากฏว่า นั่งฟังเงียบทุกคนเลยครับ เสียงมันเพราะมาก ถึงมากที่สุด ที่สำคัญมันร้องเพลงเกี่ยวกับแอบรักอะไรเนี่ยแหละครับ พวกผู้หญิงก็โยกหัวตามมัน ฮึ่มมม ... หืม มองมาทางผมเพื่ออะไร
“ สุดยอดครับน้องมด เสียงเพราะมากๆครับ ” มันก็ยิ้ม พอใจเขาแหละ หึ
“ เป็นไงมั่ง เพราะไหม ร้องให้นายเลยนะ ” เออดีมาก
“ เออ หืมม ” ผมหันไปมองมันแทบไม่ทันครับ
“ มดเว้ย นั้นนุ ที่พี่แลกห้องด้วยเมื่อวาน เจอกันยังอะ ” พี่ ... ซุน … พูดจริงอะ
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (บอล กะ นุ) ตอนพิเศษ เชน-คม 26/04/2561 (อ่าน 358456 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก