ส่งดอกไม้ขอโทษทุกคนครับ แฮะๆ มาอ่านกันต่อนะๆ
ตอนที่ 50
ดูพูดดิ ยังทำหน้าตาเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก คนเราเป็นไปได้นะ
“ พี่ซุน พี่จะทำให้ผมมีปัญหานะครับ ” ผมพยายามข่มอารมณ์โกรธไว้ครับ อยากจะกระโดดกัดคอจริงๆ
“ อะไรของแก ” อ้าว ยังจะทวนคำถามอีก
“ พี่บอกว่าอาบน้ำกันอยู่ พี่จะทำให้ผมสองคนทะเลาะกัน ” ชักจะโมโหจริงๆละนะเนี่ย พี่ซุนลุกขึ้นมาโชว์หุ่นกึ่งบางกึ่งมีเนื้อมีหนัง เหอะๆ มายืนประจันหน้ากับผม
“ เรื่องเยอะจริง ไปโทรหาผัวตัวเองเลยไป ” แล้วพี่แกก็ใส่เสื่อเดินออกไปนอกห้องครับ ผมล่ะงงกับท่าทีของพี่ซุน ... ผมต่อโทรศัพท์กลับไปหาพี่บอลทันทีครับ
“ สวัสดีครับพี่บอล คือ ... ”
“ เป็นยังไงบ้างครับ อาบน้ำอยู่เหรอ ” เอาแล้วไง เหมือนจะประชด ... แต่ทำไมน้ำเสียงปกติจัง
“ ก็ ... ก็ ”
“ พี่ที่เป็นรูมเมทบอกว่าอาบน้ำกันอยู่ มันเป็นห้องน้ำรวมเหรอครับ ” หืม
“ อ่ะ เอ่อ ... ครับ เพิ่งอาบน้ำกันมาน่ะครับ ” หรือพี่บอลจำเสียงพี่ซุนไม่ได้ เลยนึกไปแบบนั้นแทน เหอะๆ
“ ตอนนี้พี่กลับคอนโดไม่ได้นะเนี่ย คอนโดของนุน่ะ ”
“ ทำไมล่ะครับ ”
“ กีกับต้าน่ะสิ เคลียร์กันเสียงดัง กลางห้องรับแขกเลย พี่กลัวทนไม่ได้ หึหึ ยิ่งไม่มีนุช่วยอยู่ด้วย ” เอาอีกแล้วไอคู่รักแห่งชาตินี่ แต่จะว่าไปพี่บอลแอบหื่นนะเนี่ย
“ ง่วงนอนหรือยัง เดินทางตั้งหลายชั่วโมง ”
“ เดี๋ยวจะพักผ่อนแล้วครับ พี่บอลก็พักผ่อนด้วยนะครับ ”
“ ครับ คงได้พักผ่อนหรอก ไอเชนมาอยู่นี่ ไอคมด้วย ร้องเพลงกันนอกห้อง ” สมัยนั้นถ้าจำไม่ผิด คาราโอเกะยังไม่มาแรงเท่าไรครับ เลยเน้นเปิดเพลงคลอไปตามเนื้อร้อง
“ เออนี่ พี่ว่าคมกันเชนมีอะไรแปลกๆ ”
“ เหอะๆ อะไรครับ แปลกยังไงอะ ” วันนี้ก็ได้ยินมาเรื่องหนึ่งแล้วนะ ขออย่าแปลกแบบนั้นเลย
“ พี่ว่ามันสองคนต้องมีอะไรลึกซึ้งแล้วแน่ๆเลย คือพี่เห็นถุงยางเปื้อนเลือดน่ะ พี่เข้าไปเอางานที่มันยืมพี่ลอก แล้วคมก็เดินขาถ่างๆ ” เอาแล้วนั้น
“ นุคุยกับใครอะ ” พี่บูมเดินเข้ามาพอดี ถือถุงขนม น้ำดื่มมาเต็มเลยครับ
“ แฟ ... พี่ครับ พี่บอลครับ ไว้เราค่อยคุยกันนะครับ ”
“ ครับๆ ไว้จะเล่าให้ฟังนะ ” ผมกดวางสายแล้วส่งสายตายิ้มให้พี่บูม ขณะเดียวกัน ...
“ จะเอามันอีกคนหรือไงล่ะ ” มาเมื่อไรวะ ฮึ่ม ปากน่ามีสีจริงๆ
“ อะไรวะพี่ ว่าไปเรื่อย ” พี่บูมพอเดินเข้ามาก็ถอดเสื้อแกว่งๆ สองคนนี้เค้าจะขี้ร้อนไปไหน
“ บูม แกว่านุหล่อไหมวะ ” อ้าวพี่ซุน คิดแผนสกปรกอะไรอีกล่ะ เหอะๆ
“ หล่อพี่ หล่อกว่าพี่ตอนปีสองอีก นี่เดี๋ยวพอจัดทรงหล่อ ก็หล่อสัดๆละ ” หล่อสัดแบบไหนอะ -*-
“ ถึงว่า มีทั้งหนุ่มทั้งสาวมาติดเต็มเลย ” ปากดี ต้องสั่งสอนซะหน่อย
“ หึหึ ไม่หรอกครับ พี่เปา พี่ซุน ... ก็มีคน ... มา ... ติด เหมือนกันครับ ” ผมแกล้งเน้นเสียง ทำเอาพี่ซุนคิ้วตกเลยครับ ฮ่าๆ ตลกอะ
“ เออ ไปๆ นอนได้แล้ว ” นั้นไง โดนจุดทีเดียวเลิกล้อเลยครับ
ลักษณะห้องนอนก็ดูแปลกตาครับ เป็นเตียงสองชั้นหนึ่งเตียง เตียงเดี่ยวหนึ่งเตียง สรุปแล้วผมค่อนข้างมั่นใจว่าผมต้องนอนล่างแน่นอน เพราะเป็นน้องเล็ก ส่วนรุ่นใหญ่คุยกันยังไง ผมไม่สนหรอกครับ ผมถอดเสื้อ คาดผ้าเช็ดตัวอาบน้ำก่อนนอนครับ
“ อ้าว พี่บูมนานข้างบนเหรอครับ ” ผมเดาว่าพี่บูมน่าจะได้นอนเตียงเดี่ยว เพราะผมเดาว่าไอพี่ใหญ่มันต้องแกล้งผม ให้นอนไม่หลับ ใครเคยนอนเตียงแบบนี้จะรู้ครับ
“ พี่ซุนบอกว่าพี่ตัวเล็ก นอนข้างบนเวลาดิ้นจะได้เสียงไม่ดัง ” ยังมีหัวคิดนี่ ใช้ได้ๆ
“ ผมนอนนะครับ ” ผมจัดสัมภาระเสร็จ ก็จะนอนหลับละครับ ดึกมากแล้ว
“ ปิดไฟเลยนุ ” ผมก็ปิดไฟให้หมดครับ พอหัวถึงหมอนก็เหมือนจะหลับไป ... แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งตื่น
“ พ ... ” ผมกำลังจะเอ่ยปากพูด เพราะมีคนมากอดจากด้านหลัง
“ ชู่วววว ” ผมนอนนิ่งตัวแข็งเกร็งสุดๆครับ ไม่รู้ใครที่มากอดจากด้านหลัง ... หรือว่าไปพี่ซุนเล่นพิเรนทร์
“ พี่ซุน ... ” ผมพยายามกระซิบเรียก
“ ชู่วววว ” ไม่ยอมพูดครับ เอาแต่ชู่วๆ ผมเลยต้องพยายามข่มตา ไม่นานนัก เขาก็จากไป อะไรวะเนี่ย
ตลอดคืน ผมนอนไม่หลับเลยครับ รู้สึกโกรธไอพี่ซุนขึ้นมาจับจิต มันจะมานอนกอดผมทำไม ฮึ่ม เห็นทีจะต้องสั่งสอนเพิ่มเติมซะละ ผมตื่นนอนตั้งแต่หกโมงเช้านู่นครับ นอนไม่ถึงสี่ชั่วโมง จากนั้นก็เดินมารวมกับกลุ่มตอนประมาณเจ็ดโมงกว่า ... แต่ที่แปลกคือในห้องของผมไม่มีใครอยู่เลย
“ เฮ้ย ไอซุน มึงไปหยิบซอสให้เลขานุการกลุ่มซิ ”
“ คร้าบ ท่านรอง ” พี่ซุนว่าง่ายครับ เดินไปหยิบมาให้
“ นี่ พี่ยศฝากมาถามมึงอะ คุยกับเปาหรือยัง ” หุหุ ถ้าผมไม่รู้เบื้องหลัง ผมว่าเป็นบทสนทนาที่ไม่แปลกอะไรเลยครับ
“ คุยแล้ว เมื่อคืนกูก็นอนห้องมันนั้นแหละ ”
“ โกหกละ ” ผมแทรกขึ้นมาแบบไม่ได้ตั้งใจ ก็มันกอดผมอยู่เมื่อคืนอะ
“ อะไรน้องนุ พี่อยู่กับเปาจริงๆ ... ไม่เชื่ออีก เปา ... เปา ” คนที่ผมไม่เคยเห็นหน้าเท่าไร เดินเข้ามาหาผมที่โต๊ะ พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่ผมก็ยังสังเกตเห็นแววตาเศร้าๆอยู่ ... ไม่ยักกะรู้ว่าชอบคนหน้าตาคมเข้มแฮะ ไอพี่ซุนตาถึงนะเนี่ย
“ เปา บอกท่านเลขากลุ่มซุนทีว่าซุนนอนห้องเปาเมื่อคืน ”
“ ครับ เมื่อคืนนอนห้องพี่ พี่ไม่มีเพื่อนอะ เค้าจับกลุ่มกันหมด โทษทีนะ ” ไม่จริงอะ เค้านอนกอดผมจริงๆนะครับ หืม ... หรือว่าที่นี่มีผีอะ
“ กินข้าวครับ พี่เปานั่งด้วยกันสิครับ ” พี่เปาเดินกลับไปหยิบจานมา พี่ซุนก็เขยิบเก้าอี้ให้ซะดิบดี แต่พี่เปากลับมานั่งข้างผมแทนครับ ผมแอบสังเกตพี่กร แกแอบส่ายหัวเล็กๆด้วย
เรานั่งคุยเล่นกัน ไม่มีอะไรมากมาย จนเริ่มสัมมนากัน พี่นอร์ทเริ่มพูดบรรยายเกี่ยวกับสภาฯ จากนั้นก็ให้จับกลุ่มกันดูงานที่มอบหมาย เช่น บางกลุ่มก็ได้ข้อบังคับกิจกรรมชมรม หรือให้สอบถามสมาชิกกลุ่มอื่นๆถึงชื่อนายกสโมสรคณะต่างๆ จนเวลาก่อนเที่ยงพี่นอร์ทให้มารวมกันทำกิจกรรมสนุกสนาน และให้พักทานข้าวครับ ผมก็เดินตามพี่ซุนที่กำลังมาเข้าห้องน้ำ ต้องคุยให้รู้เรื่อง
“ พี่ซุน ” ผมยังค้างกับเรื่องเมื่อคืนครับ
“ อาราย ” มาลากเสียงอีก
“ เมื่อคืนพี่นอนกอดผม แล้วทำไมพี่เปาถึงพูดแบบนั้น ” พี่ซุนแกล้งทำคิ้วสูงๆ ก่อนจะยิ้มมุมปากกวนๆ
“ ทำไมเหรอครับ ไม่ชอบให้นอนกอดเหรอ ... หึหึ เมื่อคืนพอพี่เอากับเปาเสร็จก็ไปกอดนุไง หึหึ ” โอ้โห ทำไมนิสัยทรามขนาดนี้เนี่ย
“ พี่ซุน ... ไอ ... ไอ ”
“ มึงนี่ก็สารเลวไม่เลิกนะกูว่า ” เฮ้ย พี่กรมาครับ ท่าทางแอบสะกดรอยตามมาตลอดเลย
“ อะไร ด่ากูแรงนะมึง ”
“ ก็ต้องแรงสิ ... มาดิเปา ดูน้ำหน้ามัน ” พี่เปาเดินหน้าตาเศร้าเข้ามาครับ ผมว่าบรรยากาศชักไม่ดีแล้ว
“ ทำไมต้องโกหก ... ซุน ” พี่เปาเอ่ยปากออกมาช้าๆ ...
“ ... ซุนขอโทษ ”