MyMarch Short Story : Season 2
Close friend
Part 3 :: รุก(ฆาต?)--------------------------------------------------Previously : เพราะด้วยอารมณ์ที่กำลังเดือด ทำให้อัคคี ตราหน้าว่า ศิวายุ เป็นพวกที่ไปกับใครไม่เลือก
ซึ่งทำให้ศิวายุถึงกับหงุดหงิดไม่น้อย จนในที่สุด วา ถึงกับออกปากว่า จะทำให้อัค มาเป็นคนควงคนต่อไป
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------สโมสรทีมฟุตบอล มหาวิทยาลัย
/เฮ้ย ทศ ตกลงหากองกลางคนใหม่ได้ยังวะ ไอ้พวกเด็กใหม่ๆในทีม มีใครฝีเท้าพอไหวบ้างเปล่า/
*กองกลาง ทำไมต้องหากองกลางใหม่ด้วยอะครับ*
/อ้าว ไอ้นี่ ก็กองกลางมันขาดอยู่ เอ็งจะวิ่งแทนได้สองตัวเลยหรือไงวะ/
*ผมก็เล่นปีกของผมเนี่ยแหละ ส่วนกองกลางอะ ไม่ต้องหาใหม่แล้วพี่*
/หมายความว่าไงวะ/
-โง่อีก ก็หมายความว่า ข้า กลับ มา แล้วไง- วา หรือ ศิวายุ อดีตเพื่อนรักที่ตอนนี้กลายเป็นอย่างอื่นในสายตาอัคคี ยืนตอบคำถามของเพื่อนรักอยู่หน้าประตูสโมสร ด้วยท่าที่เท่ห์ที่สุด แต่ในสายตาของอัค มันเป็นท่าทางที่ กวน.....ชะมัด
/ได้ไงวะ ไอ้คิว จะให้พวกที่อยากไปก็ไป อยากมาก็มา มาเล่นให้กับทีมเราเนี่ยนะ นี่สโมฯนะเว้ย ไม่ใช่โรงแรม/
*เอาน่าพี่ ตอนนี้จะหาใครที่ฝีเท้าแทนพี่วาได้ ไม่มีแล้วมั๊ง อีกอย่างโค้ชก็ตกลงไปแล้วด้วย เอ้อ โค้ชฝากเอกสารอะไรไม่รู้ให้พี่ดูอะ อยู่บนโต๊ะนะ ตอนแรกว่าจะให้ไอ้ไพน์ดูแล้ว แต่มันบอกต้องรีบไปดูไอ้หมาอะไรของมันที่บ้านไม่รู้พี่ แล้วก็ ผมขอตัวก่อน เอ๋รอนานแล้ว*
/อ้าวเฮ้ย เดี๋ยวดิ รอด้วย/
อัคคีวิ่งตามรุ่นน้องที่กำลังจะทิ้งให้เขาอยู่ในห้องสโมฯตามลำพัง แต่มันก็ช้าเกินไป เพราะ วา ยื่นมือมากั้นระหว่างประตูไว้ซะก่อน
/จะทำอะไรวะ หลีกไป/
-เพิ่งมาไม่ใช่เหรอ จะไปไหนอีกล่ะ-
/เรื่องของข้า/
-กลัวเหรอ-
/กลัว กลัวทำไม คนที่ไม่มีอะไรปิดบัง ต้องกลัวอะไรวะ เอ็งนั่นแหละ ที่ต้องกลัว/
-ก็ดี ถ้าอย่างนั้นก็ไปดูเอกสารบนโต๊ะดีกว่ามั๊ง ไปเถอะ ข้าก็จะอยู่นี่เงียบๆ โอเค้- อัคคีย้อนกลับไปนั่งที่โต๊ะ พร้อมกับตรวจดูเอกสารบนโต๊ะ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นเอกสารสำคัญทั้งนั้น โดยไม่ได้หันมาสนใจกับคนตรงประตูอีกเลย
-เฮ้ออ เบื่อโว้ย- วาบ่นเสียงดัง จนคนที่นั่งทำงานใกล้ๆ ต้องเหลือบตาขึ้นมามอง
..
.
-หิวว่ะ- อัคเงยหน้าขึ้นมามองอีกครั้ง พร้อมกับชี้มือมาที่วา ประมาณว่า ถ้ามีอีก โดนแน่
..
.
-ร้อนจริงวุ้ย- อัคคีเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง แต่ภาพเบื้องหน้าทำให้อัค ต้องเป็นฝ่ายหลบหน้าหันไปอีกทาง หากเป็นเมื่อก่อน เรื่องแค่นี้ กับอัคคีเองก็คง เฉยๆ
ศิวายุ นั่งเล่นเวทอยู่ตรงส่วนเก็บอุปกรณ์กีฬา เสื้อนักศึกษาถูกถอดออก ผึ่งไว้กับเก้าอี้อีกตัว แม้ว่าอากาศจะไม่ร้อนมากนัก แต่เพราะต้องออกกำลัง ตามร่างกายและมัดกล้ามของศิวายุ จึงถูกประพรมไปด้วยเม็ดเหงื่อเล็กๆ มืออีกข้างถูกนำมาใช้เสยผมที่กำลังตกลงมา ให้ห่างออกจากใบหน้าได้รูป หากสาวๆมาเห็นเข้า คงมีหลงกันเป็นแน่
-นี่... แอบมองหรือไง-
/ขำตายล่ะ ใครจะแอบมองคุณ/
-ก็เมื่อกี๊นี้ไง เดี๋ยวมอง เดี๋ยวมอง อย่าคิดนะว่าไม่รู้ แต่ไม่เป็นไร เข้าใจๆ ก็หน้าตาหล่อขนาดนี้ ใครก็อยากมอง-
/อย่างนั้นหล่อ อย่างนี้ก็เรียก เทพเจ้า แล้ว อีกอย่างข้าก็มีเว้ย ไอ้ซิกซ์แพ็คน่ะ ทำมาเป็นโชว์ /
-เหรอ.... พูดก็พูดได้ แต่มีจริงรึเปล่า ก็ไม่แน่- ศิวายุ วางสิ่งที่อยู่ในมือลง ก่อนที่จะเดินเข้ามาหาคนที่โอ้อวดเมื่อครู่
-ไหนล่ะ มีก็เอามาโชว์หน่อยดีกว่ามั้ง-
/หึ ฝันไปเถอะ ใครเขาจะมาเปิดเสื้อโชว์พวกที่ชอบผู้ชายด้วยกัน/
-กลัว?-
/ไม่ได้กลัว! นี่เว่ย/ อัคคีดึงชายเสื้อขึ้น โชว์กล้ามหน้าท้องที่ภาคภูมิใจ เพราะทนไม่ได้หากต้องถูกตราหน้าว่าเป็นคนขี้กลัว ซึ่งนิสัยในข้อนี้ ศิวายุ รู้ดีเป็นที่สุด
-เล็กกว่าตั้งเยอะ-
/อะไรวะ ตลกละ เห็นๆอยู่ว่าเท่ากัน ไม่เชื่อดู/ อัคคีวัดขนาดกล้ามท้องตัวเอง ด้วยวิธีวางมือลงไป แล้วกะขนาดด้วยนิ้วชี้และนิ้วโป้ง หลังจากนั้น ก็นำมาทาบกับหน้าท้องของศิวายุ โดยไม่ได้คำนึงเลย ว่าสิ่งที่ทำ จะทำให้ผู้ถูกกระทำรู้สึกอย่างไร
/เนี่ย เท่ากันชัดๆ ถ้ามะ.../
ศิวายุจับชายคางผู้ที่กำลังวัดขนาดให้เงยหน้าขึ้นมา โดยหวังว่า อัคคีจะพอเข้าใจสิ่งที่ เขา ต้องการบอกผ่านสายตาออกไป ชายหนุ่มทั้งสอง สบตากันเนิ่นนาน คนที่สูงกว่าก้มหน้าลงหาใบหน้าของอัค ลมหายใจของทั้งคู่ ต่างสัมผัสกันและกัน และ
/เฮ้ย จะทำอะไรวะ/ อัคคีผลักคนตรงหน้าออก ก่อนที่จะรีบเก็บของ และออกไปทางประตูห้องสโมฯ ปล่อยให้วา ยืนหัวเราะกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น โดยไม่ได้เอะใจเรื่องคนข้างหลังเลย
/ขำดีนะ ไอ้วา เมิง!!/ อัคคีกางแขน เตรียมขว้างลูกฟุตบอลไปที่ คนที่หันหลังให้
'นายเบอร์ 10! จะทำอะไรน่ะ' อัคคีเสียหลักจนเกือบล้มลง หรือแม้แต่กระทั่ง ศิวายุเองก็ต้องตกใจหันหลังกลับมา เพราะเสียงแหลมสูงและดุดัน ที่ดังมาจากประตูห้อง ของอาจารย์ลดา หรือ เจ๊เรดาร์ที่นักศึกษาหลายคนกล่าวขวัญ เดินผ่านมาเห็นเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นพอดี
'ฉันเห็นนะ ว่าเธอกำลังจะทำอะไร นี่คิดจะก่อเรื่องอีกแล้วใช่มั๊ย ฉันละเบื่อพวกนักฟุตบอลจริงๆ เลยให้ตาย'
-อ๋อ ไม่มีอะไรนี่ครับ ผมบอกให้ไอ้อัค เอ้ยนายเบอร์ 10 ที่อาจารย์เรียกน่ะครับ ส่งลูกฟุตบอลให้ แค่นั้นเองครับ- ศิวายุเดินมาขนาบข้างคนที่กำลังหน้าซีด และกอดคอแน่นอย่างสนิทสนมเป็นที่สุด
'จริงเร้อ แต่ที่ฉันเห็นน่ะ มันไม่ใช่อย่างที่พูดเลยนะ'
-จริงสิครับ เนี่ยพวกผมรักกันจะตาย ใช่มะอัค ถ้าอาจารย์ไม่เชื่อนะ-
ฟอดดดด !!!
ศิวายุยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มคนข้างๆ ด้วยอาการที่เรียกได้ว่า แก้มของอีกคนแทบจะติดจมูกมาด้วยเลยทีเดียว จนทำให้อัคคีหันมามองหน้าเหรอหราด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ อย่าว่าแต่ อัคคีเลย แม้แต่เจ๊เรดาร์ก็ถึงกับนิ่งไปเหมือนกัน
-อ้าว อาจารย์ยังไม่เชื่อเหรอครับ งั้น เดี๋ยวผมจูบให้ดูเลยปะครับ อัค... มามะ จุ๊บๆๆๆ- ศิวายุใช้มือทั้งสอง จับหน้าของคนเคียงข้างที่ตอนนี้ แดงเป็นลูกตำลึงสุกไปหมดทั้งหน้า ให้หันหน้ามา พร้อมกับก้มหน้าเข้าไปใกล้ อีกทั้งยังยื่นปากออกมา ทำท่าเหมือนปลากำลังจะกินเหยื่อซะอย่างนั้น
'หยุด หยุดเดี๋ยวนี้ ตายๆๆ ตายแล้ว นี่มันอะไรกันเนี่ย' ภาพตรงหน้าแม้แต่เจ๊เรดาร์เองก็ไม่อาจรับได้ เลยได้แต่บ่นอะไรสักอย่างจนจับใจความไม่ได้ และรีบเดินหนีไป
-ฮะ ฮะ ฮ่าๆ เห็นเปล่า เจ๊แกงงไปเลย ฮ่าๆ-
/ไอ้บ้าเอ้ย ทำอะไรลงไปวะ ไอ้ ไอ้... ไอ้โรคจิต!!!/ อัคคี สบัดตัวออกมาจากศิวายุ พร้อมกับต่อว่าต่างๆนานา ก่อนที่จะรีบหนีออกไปจากห้อง ถ้าเป็นทุกครั้ง เจ้าวาคงจะได้กินหมัดไปสัก สองถึงสามหมัดแล้ว แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ แค่จะให้พูด ก็ยากมากพอแล้ว เพราะตอนนี้ อย่าว่าแต่แค่มือ หรือตัวเลย แม้แต่หัวใจก็ยังสั่นไปเหมือนกันหมด
-อาการมันฟ้องซะขนาดนี้แล้ว เมื่อไหร่จะรู้ตัวซะที อัคเอ๊ย ฮึฮึ-
--------------------------------------------------next : *เออว่ะพี่ เมื่อกี๊พี่วาบอกว่าจะไปอนามัยแถวบ้านแกอะเพราะห้องพยาบาลคงปิดแล้ว สงสัยข้อเท้าอักเสบมั๊ง ตอนโดนเสียบหลังส่งลูกให้พี่อัค ยิงประตูลูกสุดท้ายนั่นแหละ แกบอกเจอกันที่เลี้ยงเลย*
/เฮ้ย ไอ้วา เป็นไรป่าวมากป่าววะ เอางี๊ เดี๋ยวข้าเอาของไปให้มันเอง พวกเอ็งไปก่อนเลย/
TBC
ปล. ตอนนี้แถมให้ยาวหน่อยนะครับ ชดเชยตอนที่แร้ว ที่สั้นกระจึ๋งนึง หวังว่าคงไม่โกรธกันนะครับ
See ya.. 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
