“ติงตอง ขณะได้มีข้อความมาถึงท่านหนึ่งฉบับ กรุณาเปิดอ่านด้วยคระ. เสียงข้อความเข้า
ติงตอง ขณะนี้.........”
+6681-xxxxxxx
22/05/200.. 03.30
Option
Open
ถึงบ้านละ ขอโทษที่ทำให้ไม่สบาย หลับฝันดีนะ
“ใช่สิ ฝันถึงมึง”’ 5555555555
ผมมองไปที่หมวกกันน็อคที่วางอยู่โต๊ะปลายริมเตียงแล้วยิ้ม เอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียงอีกครั้ง
มันช่างเป็นวันแรกของปีที่ 21 ของผมที่มีความสุขจริง ๆ ถึงจะไม่สบายเป็นของแถมมานิดหน่อยก็ตาม
แล้วผมก็หลับไป...................................
เสิร์ฟจานที่.......... 16 ยำผ้าขี้ริ้วขาว
“ติงตอง ขณะได้มีข้อความมาถึงท่านหนึ่งฉบับ กรุณาเปิดอ่านด้วยคระ. เสียงข้อความเข้า
ติงตอง ขณะนี้..........”
ผมงัวเงียตื่นมาอีกครั้งเพราะเสียงข้อความเข้า มือก็เอื้อมไปหยิบมือถือที่หัวเตียงมาอ่านโดยอัตโนมัติ
+6681-xxxxxxx
23/05/200.. 15.30
Option
Open
ตื่นหรือยัง รออยู่ที่ห้าง...................นะ
และเจอกันเด็กเสิร์ฟ
Option
ตายแล้วๆ อกอีแป้น เอ้ย อกEปอร์จะแตก อะไรยังไงไอ้ลุงมึง
เท่าที่จำได้ไม่ได้ไปตกลงนัดเดทกับใครนะ เมิงอย่าทำเนียนมอบโชคแบบไม่ให้ตั้งตัวนะไอ้ลุง
เมื่อคืนก็สติสัมปชัญญะครบดี ไม่ได้หลวมตัวไป เออ ออ ห่อหมก(ปลาช่อน)ตกลงกับอะไรกับใครนะ
ทำไงดีหว่าหรือว่าจะแกล้งทำเป็นตายดีไหม ไอ้ลุงมันก็ไม่ใช่หมี555
ฝนตก รถติด ไปไม่เป็น ห้างอยู่ไกล เอ๊ะ มันคงไม่เชื่อเพราะบ้านห่างกันไม่เท่าไร
หรือว่าจะแกล้งป่วยดี อุ้ย คิด สิ คิด สิ
เออ กรูก็ป่วยอยู่นี เอาเหตุผลนี้ละกันน่าเชื่อถือที่สุดแล้ว
งั้นแกล้งป่วยหนักกว่าเดิมดีกว่า การแสดงที่เรียนมางัดออกมาใช้ แอ็คโ้ต้่ง แอ็คติ้งขนออกมา
ตอนนี้เข้าโหมดป่วยหนักอยู่นะ
Messag
New Messag
Taxt massage
Select
คงไปไม่ได้เพราะไม่สบาย ขอโทษด้วยนะ
To. +6681-xxxxxxx
Option
Send
กรูไม่ผิดทำไม่ต้องไปขอโทษมันด้วยนะ มันสิต้องมาขอโทษกรู กรูไม่สบายเพราะมัน
นอนต่อดีกว่า หัวถึงหมอนก็หลับอีกครั้ง
“ติงตอง ขณะได้มีข้อความมาถึงท่านหนึ่งฉบับ กรุณาเปิดอ่านด้วยคระ. เสียงข้อความเข้า
ติงตอง ขณะนี้........”
อะไรกันอีกนี่กรูจะนอนทำไมกวนกรูจัง วันอื่นไม่ส่งขยันส่งมาวันที่กรูแกล้งป่วยกันจัง เชี่ยนี่ โมโหแล้วนะ
+6681-xxxxxxx
23/05/200.. 16.00
Option
Open
ตื่นหรือยัง รออยู่ที่หน้าบ้าน
ออกมารับหน่อยเด็กเสิร์ฟ
Option
หยิบมือถือมากด กด สาม สี่ครั้ง
กรอกสายตายไปอ่านแบบไม่ค่อยใส่ใจอ่านเท่าไร
เออ มึงจะส่งมาซ้ำอีกเพื่ออะไรไอ้ลุง กรูบอกแล้วนี่ว่ากรูไปไม่ได้ ยังจะส่งมาย้ำอยู่ทำไม
อย่าให้คนสวยอารมย์เสียนะ เดี๋ยวปัดเหนี่ยวเข้าให้ดีไหมนี่
นอนต่อดีกว่า เอ๊ะ อะไรแปลก ๆ ตงิดๆ ในใจ
ทำให้ต้องกดอ่านข้อความอีกครั้ง
+6681-xxxxxxx
23/05/200.. 16.00
Option
Open
ตื่นหรือยัง รออยู่ที่หน้าบ้าน
ออกมารับหน่อยเด็กเสิร์ฟ..
Option
ตื่นน่ะมันตื่นแล้ว แต่ แต่ แต่
“รออยู่ที่หน้าบ้าน”
อยากร้อง(กรี๊ด) ให้ดังไปได้ยินสามบ้านแปดบ้าน อะไรยังไง มึงใช้สิทธิ์อะไรของเมิง
ตายหละ หน้าบ้านเลยหรือ มึงจะเอาใหญ่แล้วนะ
หน้าบ้านกรูเปล่านี่ ชักไม่แน่ใจ แล้วเมิงมีตัวช่วยไรให้กรูบ้างวะ
ผมรีบวิ่ง4คุณ100จากบนบ้านลงมาชั้นล่างอย่างนักวิ่งทีมชาติ เขาวิ่งกัน
บันไดมี10 ขั้น ผมสัมผัสมันไม่ถึง3 ครั้ง
แง้ม ๆ ประตูบ้านอย่างช้า ๆ ดูว่าไอ้ลุงมาจริงหรือเปล่า
รางวัล เลขท้าย2ขา ที่ออกงวดประจำวันนี้คือ......ไอ้ลุง ผมถูกมันมอบโชคเข้าแล้ว
มันยืนหันหลังให้กับประตูบ้าน
เอาไงดี เอาไงดี
ทั้งตัว ใส่แค่บ๊อกเซอร์กับเสื้อกล้ามเน่า ๆ
ต้องขึ้นไปเปลี่ยนชุด ผมคิดได้แค่นี้ 4คูณ100 จึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง
กลับลงมาอีกที สำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง
ตกลงนี้ดีหรือว่าแย่กว่าเดิมวะ
เปิดประตู อย่านะ ยังไม่พร้อม แบบว่า ขอสวยนิดนึง
ตายละ ต้องแกล้งป่วย ตัวร้อนพอหรือยัง พรางมือขึ้นแตะที่หน้าฝาก วิ่งไปวิ่งมา
สีหน้าท่าทาง ดูป่วยพอไหม กระจกช่วยได้ ส่อง ส่อง
หัวๆ ยุ่งพอเปล่า คิดหนัก ทีนี้กรูจะทำยังไง
กรี่งหน้าบ้านดังขึ้น ยิ่งเพิ่มความ ตื่นเต้นมากขึ้นไม่รู้จะทำไรก่อนหลัง ลำดับไม่ถูกแล้ว
ดังอีก เออ ได้ยินแล้ว เดี๋ยวออกไป กดอยู่ได้
ผมรีบวิ่งออกไปเปิดประตู ด้วยสีหน้าท่าทางป่วยระยะสุดท้าย 5555
ไอ้ลุงหันมามองผม ด้วยสีหน้าท่าทางที่ตกใจ……….ใช่สิปอร์ทำได้ทุกอย่าง
อ้าวได้ผลจริงๆ ด้วย มันเชื่อ มันเชื่อผมสนิทใจเลยครับ
การแสดงที่กรูเรียนมา มีประโยชน์ก็ตอนนี้ล่ะวะ ช่วยชิวิตกรูได้ ชะงัดนัก
มันเอามือมาแตะที่หน้าฝากผมทีนึง
อ้าวตายละไม่ได้การละ ท่าทางแสดง แกล้งทำได้
ที่กับการสัมผัสนี้สิ แกล้งไม่ได้จริง ๆ…..จะรอดไหมนี่กรู
“งั้นไปหาหมอกัน” มันลากผมขึ้นรถ ทั้งที่ผมอยู่ในชุดราตรียาว555
เปล่าครับ ชุดอยู่บ้าน เน่าก็เน่า มีกลิ่นหรือเปล่ายังไม่รู้เลย ที่สำคัญ กกน. ม่ายยยมี
เวสป้าจอดหน้าคลีนิคใกล้บ้านผมเท่าที่ไอ้ลุงจะหาได้ตอนนี้
มันเดินนำเข้าไปเปิดประตูให้ ส่วนคนแกล้งป่วยเดิมตามเข้าไป ....สุภาพบุรุษอีกแล้ว
ใช่สิ สำนึกแล้วใช่ไหม ว่ากรูไม่สบายเพราะใคร
จนในที่สุดก็ตรวจเสร็จ รับยา แก้ไข้หวัดธรรมดามากิน
“เป็นไรมากเปล่า”
เป็นไข้ใจ55555 “เปล่าเป็นไข้ธรรมดา ไม่เป็นไรมาก” ผมตอบ พรางแกล้งไอ ค๊อกแคร๊กไปหนึ่งครั้งเพื่อความเนียน
“กินไรหรือยัง”
“ยัง ยังไม่หิวอยากกลับบ้านไปนอน ” …..เปล่านะครับนี่ไม่ใช่แผนหลอกล่อชายเข้าบ้านนะ 55
เวสป้าวิ่งมาจอดที่เซเว่นข่างทาง ไอ้ลุงวิ่งเข้าไปแล้วกลับออกมาอีกที่ได้ของ สองสามอย่างติดมือออกมา
แล้วเวสป้านั้นก็มาจอดที่หน้าบ้านผมเหมือนเดิม ประตูบ้านถูกเปิดออก
ไม่ใช้สิถูกเปิดไว้แบบนั้น เพราะขาไปก็ยังไม่ได้ปิดแต่อย่างใด
ตุบ ตุบ ตุบ อะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตกรูอีกนี่
อย่านะ กรูกำลังป่วยอยู่ อย่าทำอะไรแบบนั้นนะ กรูสยิว
คิดไปได้คนเรา55555
ไอ้ลุงเดินนำเข้าบ้านอย่างรู้ทาง เปิดประตูบ้านให้อีก................. โอ้ย ยอมก็ได้ อิอิอิ
ถึงมารยา จะไม่มีเป็น 100 เล่มเกวียนเท่าชะนี ก็คงพอทำไอ้ลุงเชื่อได้ว่าป่วยจริง 55
“ไปห้องนอนเลยไหม” กรี๊ด มึงถามแบบนี้กรูคิดนะ ตุบ ตุบ ตุบ
“อยู่ข้างล่างก็ได้ ข้างบนมันร้อน” ผมปฏิเสธการเสียตัว เอ้ย ความหวังดีที่ไอ้ลุงมันบอกมา
แล้วเดินไปยังโต๊ะรับแขกที่สามารถใช้เป็นที่นอนได้
“งั้นนอนตรงนี้ละกัน”พูดจบพรางจัดหมอนให้เข้าที่เข้าทาง อย่างรู้งาน
ไอ้ลุงเดินเข้าไปในครัวอย่างรู้ทางอีกแล้ว ไม่ถึง5นาที ไอ้ลุงออกมาพร้อมกับโจ๊ก 1 ถ้วยที่ซื้อมาจากเซเว่น
วางลงที่โต๊ะ แล้วบอกให้ผมรีบกิน กลัวมันจะเย็นเดี๋ยวจะไม่อร่อย……..อยากกินไอ้ลุงมากกว่า
ผมทำตามคำสั่งนั้น อย่างว่าง่าย แล้วทานยาตาม(มันเตรียมให้อีกแล้ว)
ต้องให้มันได้อย่างนี้สิ ไหนก็โดนกรูอำแล้ว ขออำต่ออีกหน่อยละกัน
พอกินโจ๊กเสร็จ ผมก็โน้มตัวลงนอน ในที่ๆ มันเตรียมให้ อย่างช้าๆ ( เตรียมแค่หมอน )
ผมแกล้งหลับตาอย่างช้า ๆ เหมือนกำลังว่าจะเคลิ้มหลับ แต่จริง ๆ รู้ตัวตลอดเวลา 555
ดูสิว่าไอ้ลุงมันจะทำไรต่อ…………แผนการเอาคืนได้เริ่มแล้ว ณ บัดนี้
เวลาผ่านไป เวลาผ่านไป บรรยากาศในบ้านเริ่มมืดลงเรื่อย ๆ ไอ้ลุงก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม
ยังจ้องมองมาที่ผมตลอดเวลา.........ผมกำลังจะท้องแล้ว
“หนาว” ปากพูดออกไปเบา ๆ สายตายังจ้องอยู่ที่ไอ้ลุง ภายใต้ม่านตาที่ปิดอยู่
ไอ้ลุงหันมามองหน้าผมแล้วหันไปสำรวจบริเวณบ้านอย่างช้าๆ
มันออกเดินไปแล้วกลับเข้ามาอีกครั้ง พร้อมด้วยผ้าห่มผืนบางที่พอทำให้ร่างกายอบอุ่นได้
เวลาผ่านไป เวลาผ่านไป ความมืดเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ตายละ ผมเริ่มร้อนจริงๆแล้วสิ ทำไงดี ๆ
“ร้อน” พูดไปด้วยเสียงงึมงำ เนื้อตัวมีเหงื่อเล็กน้อย พร้อมทำมือกำลังจะดึงผ้าห่มนั้นออกจากตัว.. ...การแสดงนี้สมบทบาท จริงๆ55
แล้วผ้าห่มผืนเล็ก ๆก็ถูก ดึงออกไปอย่างช้าๆ ด้วยมือไอ้ลุง........รางวัลดารานำกำลังมาเยือน
ไอ้ลุงเดินเข้าครัวอย่างเชี่ยวชาญ กลับเข้ามาอีกครั้งด้วย กะละมังเล็กๆ แล้วผ้าเช็ดหน้าหนึ่งผืน
ค่อยๆ จุ่มผ้าลงไปในกะละมังบิดหมาด ๆ แล้วเช็ดทีหน้าผาก ใบหน้า ตามแขนอย่างบรรจง
อย่านะ ไอ้ปอร์ มึงอย่า มึงอย่าเด็ดขาด ผมกำลังสั่งตัวเองว่าอย่าหลุดขำออกมาเชียวนะ เดี๋ยวแผนการจะพังเอาได้
ไอ้ลุงค่อย บรรจงทำต่อไปอย่างช้า ๆ
เห็นแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า คนที่กรูเพิ่งรู้จัก มาทำอะไรให้กรูมากมายขนาดนี้ มันมากเกินไปหรือเปล่า
หรือว่ามันสำนึกผิดที่ทำให้กรูไม่สบาย เลยต้องค่อยดูแลเป็นการไถ่โทษ
“เออ เออ เออ อือ อือ ” เสียงละเมอออกมาอย่างต่อเนื่องกัน
พร้อมกับส่ายหน้าไปมาเหมือนกำลังฝันร้าย แต่ตายังหลับอยู่55
สร้างความตกใจให้ไอ้ลุงเป็นอย่างมาก ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ถูกเข้าแล้ว…………การแสดงยังคงดำเนินต่อไป
“ปอร ปอร์” เสียงไอ้ลุงเรียก พรางเขย่าตัว ให้ผมรู้สึกตื่นจากละเมอ
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ มองที่หน้าไอ้ลุงอย่าพิจารณา
“เป็นอะไรเปล่า ไปหาหมออีกไหม” เสียงเอ่ยออกมาอย่างเป็นห่วง
ตายล่ะกรู อ่อนไหวสิครับ นี้เป็นครั้งแรกที่มันเรียกชื่อผมนอกจากคำว่าเด็กเสิร์ฟ
“ปอร์ ปอร์”
“หือ” ผม ตอบสั้น สายตายังมองที่หน้าไอ้ลุงตลอด …………..acting must go on
ผมค่อยๆ พยุงตัวขึ้นจากการนอนมานั่งด้วยอาการที่เหนื่อยหล้า...............กรูจะบาปไหมนี่
“เป็นไงบ้าง รู้สึกตัวยัง”………ไม่รู้สึกตัวจะลุกมานั่งได้ไง ถามแปลก
ไอ้ลุงยกมือขึ้นมาแตะที่หน้าฝากผมอีกครั้ง ด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
มองแล้วทำให้รู้ว่า อาการของผมน่าจะดีขึ้นแล้ว.............ไม่ได้แย่ลงอะไรเลย อิอิอิ
ผมเดินไปเปิดไฟ เพื่อให้มองเห็นอะไรชัดเจนยิ่งขึ้น
เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลา1ทุ่มแล้ว
ตายละ กำลังเล่นละครเพลิน ที่ร้านคงกำลังจะยุ่งแน่ ๆ
แล้วพี่เอกจะมาหรือเปล่าวันนี้.............อิอิิอ
ผมบอกไอ้ลุงให้ขับรถออกไปส่งที่ร้าน
มันก็ทักท้วงว่าไม่สบายแบบนี้น่าจะนอนพักจะได้หายไหว ๆ
แต่ผมแย้งมันว่าสบายขึ้นมากแล้ว ได้นอนพักให้เหงื่อออกทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น
ไอ้ลุงจึงเชื่ออย่างสนิทใจ
มันขับรถไปส่องผมที่ร้าน เตือนให้ทานยาจนกว่ายาจะหมดแล้วก็ขับรถออกไป
ผมก็เดินเข้าไปที่ร้านเพื่อจะทำหน้าทีเด็กเสิร์ฟตามเดิม
อุ้ย นั้นอะไร......................
**
**
สูตรเด็ด ยำผ้าขี้ริ้วขาว
เดี๋ยวมาลงให้คัรบผม
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1312583 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก