ผมมองผ่านกระจกหน้ารถเห็นไอ้เดชกำลังเดินมา จึงขอตัวลงจากรถ
เพื่อปล่อยให้ไอ้ลุงได้กลับไปยังที่ๆ มันสิงห์สถิต
ผมปิดประตูรถเบาๆ พรางกระจกก็เลื่อนลงช้า ๆ...................เอาอีกแล้วกรูไม่ได้ส่งเนื้อย่างนะ55
“เดี่ยวเย็นนี้มารับ” กระจกค่อยๆ เลื่อนขึ้นแล้วขับออกไป ทั้งที่ผมยังไม่ได้อนุญาตอะไรเลย
แล้วเย็นนี้น้องปอร์จะไปลั้นล้าที่ไหนได้ไหมนี้..........
ตอนที่ 19.......... เนื้อทอดแดดเดียว
วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ (((((((((((((0))))))))))))))
วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ (((((((((((((0))))))))))))
วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ ((((((((((0)))))))))
ตายล่ะ วันนี้เกิดอาการแบบนี้ทั้งวันเลยครับท่านผู้อ่าน
ทำไงได้ละครับ เปิดเทอมใหม่ อะไรก็ใหม่ ผู้ชายก็ใหม่ มีแต่อะไรใหม่ ๆ
โดยเฉพาะน้องปีหนึ่งนี่ โหย น่ารักน่ารับประทานเกลื่อนกลาดอยู่เต็มมหาลัย
ทั้งในคณะ ต่างคณะ สนามบอล ร่มไม้ มองไปทางไหนก็เจริญหู เจริญตาไปหมด
วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ (((((((((((((0))))))))))))))
อย่างนี้ละครับ พวกเริ่มแก่ จะมองหาอะไรที่ยังอ่อน ไม่ได้เข้าไว้เคี้ยวนะครับ เพราะไม่ใช่โค
แต่เอาไว้กิน คงอร่อยน่าดูน้องขนมหวานทั้งหลาย
แปลกนะ มหาลัยเขาให้คนเข้าเรียนกัน แต่ทำไม มองไปทางไหนผมกลับเห็นผี
มองซ้ายที ขวาที ผีเต็มไปหมด ................ ตายแล้วคนเห็นผี หรือผีเห็นผีกันนี่
วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ (((((((((((((0))))))))))))))
นี่ล่ะครับเหตุผลที่เรดาร์กลับมาทำงานอย่างหนัก
วันนี้ผมบอกเพื่อนเดชให้กลับบ้านคนเดียว เพราะสวยมีนัดแล้ว 55555
มันก็ไม่ขัดข้อง แต่อย่างใดกลับดีซะอีก มันจะได้รีบกลับไปลั้นล้ากับบรรดาน้องนีในสังกัด
ผมนั่งรออยู่ที่คณะ รอใครบางคน(ของผู้อ่าน) ตามคำสั่งมองมัน...อันนี้ไม่ได้กลัวนะขอรับ
แต่ไม่ได้นั่งเฉยๆนะครับ นั่งไปเช็ค เรตติ้ง ตัวเองไปด้วย
แหมถึงจะอยู่ปี4แล้วก็ตาม ยังได้อยู่ นะ55 วิ้งค์ วิ้งค์ ถี่เชียวล่ะ
วันนี้แม่ค้าเต็มมหาลัยไปหมด เดินไปไหนมาไหน ก็ได้ยินแต่ไก่ย่าง
เผามันบ้าง เสียบตูดซ้ายบ้าง ขวาบ้าง ผมเลยสงสารไก่เป็นธรรมดา.....เสียบตูดคนอ่านดีไหม อิอิอ
อย่าให้กรูได้เอาส้มตำ น้ำตก มาวางข้างๆนะ ไก่ย่างอร่อยแค่ไหนก็บ่ยั่น 555
กำลังปล่อยอารมย์ได้ที่เชียว ก็ต้องสะดุดจนได้เมื่อคนที่เดินเข้ามาข้างหลัง
เป็นไอ้ลุงนั้นเอง ผมเก็บอาการทันทีปรับอารมย์เข้าโหมดปกติ
“รอนานไหม ทำไรอยู่” ลุงถาม
“จะเอาจริงๆ หรือจะเอาแบบโกหก” ผมก็กวนตามประสาของผมไป
ไอ้ลุงหน้าตาเฉยไม่ได้พูดอะไร
“ปะกลับกันหรือยัง ไปหาอะไรกินกัน” ไอ้ลุงชวนแล้วมันก็เดินนำผมไปที่รถ
อยากตอบจังว่ายังไม่อยากกลับ เพราะทั้งมหาลัยตอนนี้ก็เต็มไปด้วยขนมหวานกรุบกรอบ555
ไอ้ลุงเดิมนำผมเดิมตามหลังมันช้าๆ เว้นช่วงห่างเยอะพอสมควร ด้วยเพราะกลัวสายตาคนรู้จัก
เดี๋ยวจะรู้ว่ามีชายมาหมายปองแล้ว เดี๋ยวจะไม่มีใครมาเสี่ยงมาลัยอีก 555
“อ้าวนนท์” เสียงลุงทักใครที่ผมไม่รู้จัก อีกคนยิ้มกลับ
เด็กเสิร์ฟนี่นนท์ เพื่อนที่คณะ ไอ้ลุงแนะนำ หลังจากที่เดินมาถึงที่รถ
นนท์กำลังพิงอยู่ที่รถ สายตามองผ่านไอ้ลุงมาที่ผม ผมจับคลื่นความถี่นั้นได้
เอาอีกแล้ว ครับ
วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ (((((((((((((0))))))))))))))
นั่น นั่น มันไม่ใช่คนธรรมดาครับ เพราะนั่นมันคือคนที่เป็นดารา...555
นนท์หน้าตาเหมือนคนที่ผมเคยเห็นทางทีวี
แค่รู้ว่าเรียนที่เดียวกัน แต่ไม่คิดว่าจะเจอตัวเป็น ๆ วันนี้
อึ้ง อีกแล้วครับ คนธรรมดาอย่างเรา กำลังจะรู้จักดารากำลังจะมีชื่อเสียง
“นนท์ นี่เด็กเสิร์ฟ” ไอ้ลุงแนะนำอาชีพผมแทนชื่อ55
นนท์มีสีหน้า งง สงสัยเล็กน้อย ก่อนที่ไอ้ลุงจะบอกซื่อเล่นผมไปอีกครั้ง
“นนท์ไปด้วยกันไหม” ไอ้ลุงหันมาถามนนท์และผม
ผมเป็นอันงง ว่านนท์มารอ หรือนัดกันไว้ก่อน
แล้วนนท์ก็จัดการเปิดประตูเข้าไปนั่งอย่างรวดเร็วข้างๆคนขับซะด้วย
ตอนนี้รถของไอ้ลุงวิ่งออกจากมหาลัยแล้วครับ โดยที่ผมนั่งเบาะหลัง
ปล่อยให้เพื่อนสองคนนั่งคุยกันไป
นนท์มองผมเป็นระยะ ผ่านกระจกหน้า มองแล้วมองอีก
คงอยากรู้ว่าผมเป็นใคร แต่คงไม่กล้าถามผมตรง ๆ
“นนท์จะให้เราไปส่งที่บ้านเลยไหม” ไอ้ลุงถามขึ้น
นนท์นิ่งไปสักพัก บอกกับไอ้ลุงว่ายังไม่อยากกลับบ้าน
ถามไอ้ลุงต่อว่าไอ้ลุงจะไปไหนขอไปด้วยคน
ไอ้ลุงมองกระจกส่องหลังมาสบตาผมหนึ่งครั้ง ปิ๊ง ปิ๊ง
เหมือนกำลังจะขออนุญาตพานนท์ไปด้วยได้ไหม..555
เกี่ยวไรกับกรู ไม่ได้เป็นไรกันสักหน่อยอยากไปก็แล้วแต่มึงสิผมคิดในใจไม่มีเสียง
“ไปส่งปอร์ก่อนก็ได้ดูท่าทางจะรีบ แล้วค่อยไปส่งนนท์”
นนท์พูดพร้อมกับหันหน้าไปหาไอ้ลุง ..ท่าทางกรูรีบงั้นเหรอ55
ผมยิ้มที่มุมปากไม่ได้พูดไรต่อ หลังจากที่ฟังนนท์สรุปเอง ไอ้ลุงมองผ่านกระจกส่องหลังมาอีกครั้ง
แต่ตอนนี้สายตาผมไปอยู่ที่บรรยากาศข้างทางแทน.......โกรธแล้วนะว้อย
“ว่าไงปอร์ รีบกลับบ้านหรือเปล่า”
ผมยิ้มๆ เหมือนเป็นคำตอบว่าใช่ คงไม่มีทางเลือกอื่นเพราะนนท์เลือกให้แล้ว
“งั้นไปส่งปอร์ก่อนแล้วเราไปหาไรกินกันนะกอล์ฟ”นนท์จัดแจงให้ผมอีกครั้ง
พร้อมถามว่าบ้านผมแถวไหน ผมตอบตามความเป็นจริงว่าบ้านแถวเดียวกับไอ้ลุง
สายตาของไอ้ลุงมองผ่านกระจกนั้นเป็นระยะๆ
แต่ผมก็ไม่ได้สบตากลับแต่อย่างใด
รถวิ่งถึงห้างแห่งหนึ่งที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี ไอ้ลุงหักพวงมาลัยเข้าไปทันใด
“ อ้าว ไม่ไปส่งปอร์ก่อนเหรอ” นนท์พูดตามที่ตนสงสัย
“อ่อ เราหิวมาก ขอกินก่อนละกัน เดี๋ยวอิ่มแล้วค่อยไปส่ง” ไอ้ลุงตอบข้อสงสัยนั้น
“จอดตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวเรานั่งรถเมล์กลับเอง ไม่ต้องไปส่งหรอก”ผมรู้สึกว่าจะเป็นส่วนที่เกิน
ผมเสนอทางเลือกที่ดูเหมือนจะถูกใจใครบางคน 555
ไอ้ลุงเลือกกินบาร์บีคิวตามข้อเสนอของนนท์
ผมก็ชอบอยู่ไม่น้อย ไปกินกับบักเดชบ่อย ก็ได้แต่เงียบไว้ไม่ส่งเสียง
นนท์เดินนำเข้าไปเลือกที่นั่งริมสุดไอ้ลุงและผมเดิมตาม ผ่านการทักทายของพนักงาน
“นั่งฝั่งนี้นะ” ไอ้ลุงออกคำสั่ง พร้อมกับใช้มือโอบเอวผมเบาๆ
ให้ผมนั่งตรงข้ามกับนนท์แล้วไอ้ลุงก็นั่งลงฝั่งเดี๋ยวกันกับผม……การีดกรี๊ดๆเขาเลือกรู
“อ้าวกอล์ฟไม่มานั่งฝั่งเดียวกันกับนนท์ละ ปอร์จะได้นั่งสะดวก ๆ”……ลูกอีช่างจัด
“ไม่เป็นไร นั่งตรงนี้ก็ดีแล้ว จะได้ไม่เกะกะนนท์ไง เห็นชอบกินนี่ จะได้ย่างสะดวกๆ” นนท์ทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
หุย ไม่ยอมนะ พุดแบบนี้แสดงว่ามาด้วยกันบ่อยใช่ไหม ถึงรู้อะไรขนาดนี้อย่าให้กรูได้มาบ้างนะ
นนท์สั่งเมนูตามที่เขาต้องการโดยให้ไอ้ลุงเป็นตัวช่วยในการเลือก
นนทั่งเสร็จวางเมนูลงตามเดิม ไอ้ลุงหยิบเมนูนั้นขึ้นมากางแล้วถามผมว่าอยากกินไรเพิ่มไหม
ผมกับไอ้ลุงตกอยูในสายตาของใครบางคนด้วยความสงสัยถึงสถานะภาพของเราสองคน
อยากรู้ใช่ไหมเดี๋ยวตอบให้ แต่รอให้แน่ใจก่อน5555555555555
อาหารมื้อนี้ดูจะทำให้นนท์มีความสูขเหลือเกิน แต่คนที่เซ็งสุด ๆ คือผมนี่ล่ะครับ
ทำอะไร หยิบจับไรตกอยู่ในสายตานนท์ทุกตลอดเวลา
แม้แต่เวลาไอ้ลุงหันมาถาม นนท์ไม่พลาดเลยที่จะสังเกตุ........เปลี่ยนจากลูกอีช่างจัดมาเป็นลูกอีช่างสังเกตแทน
แต่ยังดีที่ยังไม่ถามออกมาตรงๆ ถ้าถึงตอนนั้นคงไม่รู้จะตอบว่ายังไง…….ตอบว่าแฟนดีไหม555
“อ้าวนี้กอล์ฟ เบค่อน” นนท์พูดพร้อมกับคีบเบค่อนที่สุกแล้วใส่จานให้กอล์ฟ……ทนไม่ไหวแล้วนะกรี๊ด
ผมยังคงก้มหน้าก้มตา กินอย่างเงียบ ๆ ของผม โดยไม่กล้าเจรจาสนทนาอะไรกับดารานนท์คนนี้เลย
“อ้าวนี้กอล์ฟ กินเยอะ ๆ เห็นบอกว่าหิวมาก ตั้งแต่อยู่ในรถแล้ว”
“พอแล้วเดียวกินไม่หมด.ไอ้ลุงปฏิเสธ เสียงนุ่มนวล
พลางคีบของที่อยู่บนเตามาให้ผม มาแล้วครับสายตาพิฆาตของไอ้นนท์........ชิส์
กรูจะรอดจากครั้งนี้ไปได้ไหมนี้ ผมคิดในใจ พรางนั่งแง่วตัวฟีบแทบจะแซกเข้าไปสิงห์พนังอยู่แล้ว
เมิงจะแสดงออกเกินไปแล้วนะว่าเมิงชอบไอ้ลุง……กรูไม่ยอมนะของๆกรู
ไม่น่ามาเลยกรู กิน ส้มตำน้ำตกยังอร่อยและไม่อึดอัดแบบนี้เลย
กรูจะทนไม่ไหวแล้วนะผมคิดในใจ
พนักงานเสิร์ฟ แวะเวียนเข้ามาเรื่อยๆ
สงสัยจะเป็นเพราะอยากเข้ามามองนนท์ที่หล่อเว่อร์อยู่ในร้าน
เวลาแห่งความอึดอัดจากสายตาพิฆาตเดินไปอย่างช้าๆๆ
ผมหยิบของกินเข้าปากอย่างช้า ๆ ไม่อร่อยเอาซะเลย ทั้งๆ ที่ก็ชอบอาหารแนวนี้อยู่ไม่น้อย
นนท์กับไอ้ลุงคุยกันไปเรื่อย ๆ
มีบ่อยครั้งที่ไอ้ลุงหันมาสนใจตักอะไรให้ผม
และทุกครั้ง กลับมีแสงอำมหิตส่งตรงมาถึงผมตลอดเวลาเช่นกัน.....มันมาพร้อมกับอาหาร555
นนท์เป็นคนดูเปิดเผยกับการกระทำของตัวเองไม่น้อยเลย
เหมือนรู้ว่าผมกับไอ้ลุงกำลังมีอะไรพิเศษมากว่าคนรู้จัก
เวลาที่ผมรอคอยมาถึงแล้วครับ มันเหมือนเป็นเวลาที่สวรรค์กำลังเปิด
ไอ้ลุงเรียกพนักงานเก็บเงิน
ได้เวลาที่ผมจะเป็นไทยแล้ว( ก่อนนี้เป็นพม่า )หลังจากที่นั่งแง่วตัวฟีบอย่างไม่มีตัวตน
ผมรู้สึกโล่งออกมากที่จะได้ออกไปไกล ๆจากดารานนท์และไอ้ลุง
รู้สึกอึดอัดที่อยู่ต่อหน้าคนหล่อ ๆ เปล่าครับ ต่อหน้าคนที่รู้สึกว่าไม่เป็นมิตรเลย
ผมขอตัวกลับหลังจากที่เราออกมาจากร้านบาร์บีคิวแล้ว
ดูเหมือนใครอีกคนจะพอใจกับคำพูดของผมไม่น้อยเลย……...กรูก็เหมือนกัน
“เดี๋ยวไปส่งเอง” อีกคนแสดงความคิดเห็น
“ไม่เป็นไรหรอก บ้านเราแค่นี้เองไปส่งนนท์เถอะ บ้านไกลกว่า”ผมปฏิเสธ
พูดพรางขยับตัวเป็นนัย ๆ ว่ากรูจะชิ่งจากตรงนี้แล้วนะ
“เดียว ววว...” ส่งนนท์แล้วจะกลับไปเอาเนื้อย่าง บอกพี่ทำไว้รอด้วยนะจะเอาไปฝากที่บ้าน
ผมสะดุดตามเสียงไอ้ลุง....แดกไม่เบื่อบ้างเหรอมึงเนื้อย่างอะ
นนท์มองผมกับไอ้ลุงไปมาด้วยความสงสัยว่าที่ไอ้ลุงพุดมันคืออะไร...นางมารร้ายในคราบดาราชัดๆ ปลวกมาก
ผมเดินออกหน้าห้าง ด้วยความ งง
คิดไปเรื่อย มีใครมาด้วยก็น่าจะบอกกรูก่อนไม่น่าเซอร์ไพรซ์ กรูแบบนี้เลย
เมิงรู้ได้ไงว่ากรูบ้าดารา กรูอุตส่าไม่พูด ไอ้ลุงบ้า
วันนี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินยังไงไม่รู้
นึงหนึ่งดารา หล่อเว่อร์
อีกคนนึง หล่อ รวย
ส่วนกรู เด็กเสิร์ฟ มันเข้าพวกกันตรงไหนฟะ
ผมเดินเข้าบ้าน ด้วยอาการเหงาหงอย เศร้าสร้อยเล็กน้อย
ไม่สนใจที่ไอ้ลุงสั่งไว้แต่อย่างใด
สงสัยต้องยอมแพ้ ให้แก่ดาราหน้าหล่อแล้วมั่งนี่เจ้าปอร์
หมายเหตุ นนท์เป็นชื่อสมมุติขึ้นเพื่อเป็นการปกปิดชื่อจริงนะครับ **
**
เมนูเด็ด........เนื้อทอดแดดเดียว
หั่นเนื้อสดเป็นชึ้น เล็กๆ พอประมาณ หรือถ้าชอบแบบติดมันก็แล้วแต่
หมักด้วย กระเทียม พริกไทย ซอสปรุงรส น้ำตาลทราย ผมชูรส นมสด น้ำมันหอย
ทอดในน้ำมันที่ดำลังเดือด คนบ่อยๆ เพื่อไม่ให้ติดกระทะ จนเหลืองน่ากิน แล้วใส่ใบมะกรูดลงไปปิดฝา อย่างราดเร็ว เพื่อกันน้ำมันกระเด็น พอใบมะกรูดกรอบ(5วินาที )พักขึ้นพักบนตะแกรงกรองน้ำมัน
เสิร์ฟพร้อมซอสพริก หรือน้ำจิ่มแจ่ว
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1311546 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก