ข้อความที่ 2 เสียงจากระบบตอบรับอัตโนมัติดังอีกครั้ง
* ........................... วินาทีที่ 1………… เสียงเงียบ
* ..........................วินาทีที่ 2 ผ่านไป ......................( เสียงบรรยากาศ บวก เสียงหายใจ )
* .......................... วินาทีที่ 3 .. ..................( เสียงบรรยากาศ บวกเสียงหายใจที่ดังขึ้น
* .......................... วินาทีที่ 4 .................( เสียงบรรยากาศ บวกเสียงหายใจที่ดังขึ้น ดังขึ้น ๆ )
( เหมือนกำลังรวบรวมความกล้า )
* ....................... แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะ เด็กเสิร์ฟ
เงียบไปอีก 3 วินาที
“วันนี้ยอมให้หนึ่งวันเท่านั้นนะ..
ฟังข้อความซ้ำกด 1
เสิร์ฟจานที่.......... 14 ส้มตำคอหมูย่าง
เวลาก็เลยเข้าสู้เที่ยงคืนแล้ว วันแรกของปีใหม่ในชีวิตผม และของใครอีกคนได้เริ่มขึ้นแล้ว
แต่ยังรู้สึกว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิม
ผมยังรู้สึกว่าตัวเองยังอายุ 20 ปีเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย
อาจเป็นเพราะมันเพิ่งผ่านไปเมื่อไม่กี่วินาที
ทุกคนต่างสนุกสนานกับงานวันเกิดเล็กๆ ของผม
อาหารง่าย ๆ จากที่ร้าน ไม่กี่อย่าง ก็ทำให้มีความสุขได้
เสียงเวสป้าดับลงที่ข้าง ๆ ร้านผมอีกครั้ง
โดยไม่มีใครสนใจเลย นอกจากสายตาผมเท่านั้น
ภาพที่ผ่านไปเมื่อกี้ ภาพที่ใครกำลังนั่งอยู่บนเวสป้านั้น มันยังคงอยู่ในหัวผม
และนี้เองเป็นเหตุผลที่ผมต้องหยุดสายตาไว้ที่เวสป้าคันนั้น
อ้าว เพื่อนไอ้ลุงนี่กลับมาทำไมอีก
หรือเขาลืมของอะไรนี่ ก็เปล่านะเพราะตอนที่มาก็ไม่ได้เอาอะไรมา
นอกจากถุงพลาสติกที่ใส่มือถือมาคืน
หรือว่าจะซื้อของเพิ่ม
จะให้ผมเรียก ผมก็จำชื่อเขาไม่ได้ เพราะไม่ได้ถาม
ไม่ใช่สิ เ ขาไม่ได้แนะนำต่างหาก ....เรื่องไรผมจะผิด ไม่มีทาง555
“ปอร์ ปอร์” เสียงเรียกตามด้วยกวักมือ จากเพื่อนไอ้ลุงด้วยท่าทางที่ตกใจ
ผมวางช้อนแล้วเดินเข้าไปหา ถามว่าเกิดไรขึ้น ถึงได้กลับมาอีกด้วยท่าทางที่ตกใจขนาดนี้
“พอดีว่าไอ้กอล์ฟมัน มัน ขึ้นมาก่อนเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง เร้ว”
ด้วยสีหน้าท่าทีที่ตกใจบวกกับเสียงเร่งของเพื่อนไอ้ลุง ทำผมพลอยตกใจไปด้วย
ผมรีบกระโดดขึ้นรถซ้อนท้ายเพื่อนไอ้ลุง ที่ตอนนี้ติดเครื่องไว้แล้วพร้อมที่จะออกทันที
สองมือผมเกาะที่เอวเพื่อนไอ้ลุง
“เกิดไรขึ้นครับ กอล์ฟเป็นไรครับ” ผมเริ่มถามในสิ่งที่สงสัย
แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบจากเพื่อนไอ้ลุงแต่อยากใด
อาจเป็นเพราะเสียงรถที่วิ่งค่อนข้างเร็วคงทำให้เขาไม่ได้ยินเสียงผม
ความเร็วของเวสป้าก็ได้ถูกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำให้ผมคิดไปในทางที่ไม่ดี
ผมพยายามที่จะถามอีกครั้ง อยากรู้เหลือเกินว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ตอนนี้รถค่อยถูกลดความเร็วลง อย่างช้าๆ
ภาพที่ผมเห็น คือเงาดำๆ ของใครอีกคนกำลังนั่งอยู่ทีริมฟุตบาท
จิตเริ่มตก รถเริ่มวิ่งเข้าไปใกล้
สายตาผมมองไปยังเบื้องหน้า รถวิ่งเข้าใกล้เรื่อย ๆ เรื่อย ๆ
ตอนนี้เงาดำ ๆนั้นชัดเจนยิ่งขึ้น
รถเวสป้านั้นจอดตรงหน้าของเงาดำๆ นั้น ทั้งๆ ที่ยังไม่ดับเครื่อง
ไอ้ลุง นั่งก้มหน้าอยู่ริมฟุตบาท ร่างกายไม่ ขยับ ไม่เคลื่อนไหว ใดๆ ทั้งสิ้น
เป็นไรนะ ผมจิตตกมากขึ้น
ทันทีที่รถจอด เพื่อนไอ้ลุงรีบ ลุกออกจากตัวรถเดินเข้าไปหาไอ้ลุงอย่างรวดเร็ว
ยิ่งสร้างความตกใจให้ผมขึ้นไปอีก…………ทำไมไม่ตอบกรูเลย แม่ง
“เกิดไรขึ้น” ผมถามด้วยความเป็นห่วง ทั้งที่ยังนุ่งอยู่บนรถนั้น แต่เท้าซ้ายยันที่พื้นถนน
ผมเพ่งไปทีไอ้ลุงที่กำลังนั่งอยู่ สังเกตความเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ
ของไอ้ลุงที่กำลังนั่งอยู่บนฟุตบาท มันลุกขึ้นอย่างเร็วรวดเดินเข้ามาหาผมอย่างรดเร็ว
สร้างความ งวย งงสงสัยว่ามันเกิดไรขึ้นกันแน่
มึงเจ็บหรือเป็นไรหรือเปล่าอยากตะโกนถามจริงๆ
แต่..แต่อยู่ดีมันก็สอดเท้าขวาขึ้นมาที่รถเว้สป้านั้น ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
สองมือ จับที่แฮนด์ของเวสป้านั่น
มันเล่นไรของมันวะ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ
“เออ กรูช่วยได้แค่นี้แหละ ต่อไปเป็นหน้าที่มองเมิงเองนะ” เพื่อนไอ้ลุงพูด
จบเสียงนั้น รถเวสป้าค่อยๆเลื่อนตัวออกไป
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า นี้มันคือแผนของไอ้ลุง เลวมาก สุมหัวหลอกกรู
และตอนนี้ผมโดนดีเข้าให้แล้ว
คิดไปไกล เป็นไหน ๆว่าจะเกิดไรขึ้นกับกรูอีกล่ะคราวนี้
ไหนมันบอกวันนี้มันจะไม่แกล้งกรูไง ตุบ ตุบ ตุบ
ผมนึกถึงข้อความที่มันส่งมา ......................กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บางอ้อเริ่มมาในหัวผมแล้ว
1 วันของผมมี 24 ชั่วโมง หรือ 1440 นาที หรือ 86400 วินาที
แต่สำหรับไอ้ลุงแล้ว 1 วัน มันมีแค่ 5 นาที หรือ 300 วินาที เท่านั้น
ถ้าผ่าน 5 นาทีนี้ไปแล้วก็จะเข้าสู่วันใหม่
ฉลาดจริงนะ เล่นส่งข้อความมาตอน 23.55 นาฬิกา แบบนี้ผมเสียเปรียบเต็มๆ ใช่ไหมครับ
แล้วไหนจะที่กรู นั่งวินมอไซด์ไปส่งของมึงถึง 3 รอบ นั้นไม่นับใช่ไหม .............แสด
รสเว้สป้าค่อย ๆ เพิ่มความเร็วขึ้น
มุ่งหน้าไปเรื่อยๆ แล้วทีไหนคือจุดหมายล่ะ
“……………………...” ไอ้ลุงพูด
ผมเงียบ เพราะได้ยินไม่ชัด จึงไม่รู้ว่าเขาถามผมหรือว่าพูดคนเดียว ไม่แน่ใจ
“……………………...” ไอ้ลุงพูดอีกแล้ว ผมก็ยังไม่ได้ยินตามเดิม
คงเป็นเพราะเสียงรถมันดังเกินกว่าที่ผมจะได้ยินเสียงนั้น
ตอนนี้รถค่อย ๆ ลดความเร็วลง ไอ้ลุงคงจะรู้ว่าผมไม่ได้ยินที่มันพูด
“บอกว่าให้.........”
“อะไรนะ ไม่ค่อยได้ยิน” ผมตอบไอ้ลุง เบา ๆ ............อย่างกลัวดอกพิกุลจะร่วง จริงๆ555
“บอกว่าให้.............ว”
ให้ตายเถอะ ผมไม่ได้แกล้งนะ แต่มันไม่ได้ยินจริงๆๆๆ
“บอกว่าให้กอดเอว” เสียงดังฟังชัดเจนมากๆ หลังจากทีเวสป้าจอดสงบที่ข้างทาง
ผม หน้าแดงสิครับ แต่มันคงไม่เห็นหรอกนะเพราะมันหันหลังให้ผม…..
มือก็ยังจับอยู่ที่เดิมไม่ได้ทำตามคำสั่งนั้นแต่อย่างใดครับ
ทำก็กลัวอะดิ ผมคิดในใจ มือก็เกาะที่ ที่ใกล้ๆ ไฟท้ายของเวสป้าเหมือนเดิม
“จะกอดเอวไหม”
ผมก็ยังเหมือนเดิม ไม่ได้ทำตามคำสั่งแต่อย่างใด กลัวซะทีไหนล่ะ ผมท้าทายในใจ
“ได้” ไอ้ลุงลากเสียงยาว ๆ ท่าทางจะโกรธแล้ว
รถเวสป้านั่นค่อยๆออกตัวอีกครั้ง แต่ แต่
ผมกับรู้สึกว่ามันวิ่งไม่เป็นจังหวะ
วิ่งไปแล้วก็หยุด แล้ววิ่งต่อ
วิ่งไปแล้วก็หยุด แล้วก็วิ่งต่อ เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง
บ้างก็เพิ่มความเร็ว และเบรกหนักหน่วง เป็นจังหวะ
หน้าอกผม กระทบแผ่นหลังไอ้ลุง ตามจังหวะเบรคนั้น
ผมพอจะตอบคำถามได้แล้วละครับว่า ทำไมเวสป้า ถึง วิ่ง ๆหยุด ๆ แบบนี้
ตอนนี้ผมจึงเป็นคนที่ตกที่นั่งลำบากเข้าซะแล้ว จะกลับก็กลับไม่ได้
จะไปก็ไปไม่ถึง 5555555555555 (พี่เบิร์ทมาเอง) เพราะไอ้ลุงมันขับๆ หยุด ๆ
“ตกลงจะไม่กอดเอวใช่ไหม”
มึงแกล้งกรูหรือว่ามึง กลัวกรูตกกันแน่ไอ้ลุง ผมคิด
“เอองั้นได้” ไอ้ลุงท้าทาย
แล้วเวสป้านั้นก็พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ทำผมหงายเงิบเลย 5555
มือผมทั้งสองข้าง ได้วางแนบอยู่ที่ข้างเอวของมันแล้วครับ ท่านผู้อ่าน
เป็นครั้งแรกที่ผมได้อยู่ใกล้ ๆ และสัมผัสไอ้ลุงมากมายขนาดนี้
ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ
วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ ((((((((((((((((((((0)))))))))))))))))))))))))) มันมาอีกแล้ว แต่ครั้งนี้มันมาช้า
นี่ แกล้งกรูได้แกล้งไป ทีของเมิงแล้วนี้
และตอนนี้เวสป้าก็ขับไปเรื่อยๆ ผ่านบ้านผู้คนสองข้างทาง ผ่านป้ายรถเมล์
แสงไฟส่องสว่างสองข้างทางวิ่งสวนทางกับเราสองคน
เวสป้าค่อยๆ วิ่งผ่านความเงียบ ของถนนเส้นนี้ที่ไม่ค่อยมีรถแล้ว
อาการวิ่งๆ หยุดๆ ก็ได้หายไปแล้วเหลือไว้แค่จังหวะของหัวใจที่ยังเต้นผิดปกติอยู่
ผมมองสองข้างทาง อย่างแปลกตา ไม่เคยเลยที่จะได้นั่งเวสป้าในตอนกลางคืนแบบนี้
ส่วนอีกคน ยังอยู่ในอาการเงียบ หน้ามองตรง ผมลู่ตามลม เผยให้เห็นใบหูเล็กๆ อย่างชัดเจน
อะไรจะตั้งใจขับขนาดนั้น มึงจะไม่ชวนกรูคุยบ้างเหรอ ผมคิด
เวสป้าก็ลดความเร็วลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ
แล้วตอนนี้ ก็จอดเทียบฟุตบาท บนสะพานพระราม.......... แล้ว
ที่สองข้างทางตอนนี้เป็นแม่น้ำ เจ้าพระยา
ไอ้ลุงค่อยๆ ก้าว ลงจากรถแล้วเดินไปที่ขอบสะพาน ใช้มือทั้งสองพาดราวสะพาน
สายตามองออกไปยังสายน้ำแห่งนี้ ที่ตึกใหญ่น้อยถูกปลูกเรียงรายไว้ข้างๆ
ส่วนผมยังคงนั่งอยู่บนเวสป้าตามเดิม ที่จอดไม่ห่างจากไอ้ลุงมากนัก
ไม่กล้าแม้แต่ขยับตัวไปไหนเลย
ลมเย็น ๆ พัดมา เสียงรถนานๆ ผ่านมาสักครั้ง
เวลาค่อยๆ เดินไปช้าๆๆ
ไอ้ลุงมันหันหน้ากลับมา มือสองข้างยังพิงที่ราวสะพานเหมือนเดิม
มันมองที่ผมหรือมองสายน้ำอีกฝั่งอันนี้ผมไม่แน่ใจ
ไม่กล้าหันไปมอง ได้แต่มองตรงไปยังด้านหน้าที่เป็นถนน
อ้าว ตายล่ะ กรูจะทำยังไงล่ะนี่..............ชิ้ว ชิ้ว หันกลับไปอย่างเดิมสิ
กรูเขิล หน้าแดงแล้วนะ 555
ผมกับไอ้ลุงยังอยู่ ในความเงียบนั้น ไม่มีใครเอ่ยปากพูดแต่อย่างใด
อยู่แบบเงียบ ๆ บวกกับความตื่นเต้นก็ดีเหมือนกันนะ
เวลาผ่านไป ผ่านไป ลมพัดมาเรื่อย ๆ
มันกลับมาที่รถอีกครั้ง
มันเอื้อมมือไปหยิบหมวกกันน็อคที่ตะกร้าหน้ารถ แล้วมาใส่ให้ผมอย่างช้าๆ
หวายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาใส่ทำไมตอนนี้ทีตอนมาไม่เห็นใส่ให้อิอิอิ
อายสิครับ ณ จุด ๆ นี้ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ ใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะ
ผมอยากพูดว่าขอบคุณจริงๆ แต่ไม่กล้าพูด...ให้ตายสิผู้อ่าน
เสียงเวสป้าดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่จะขับวนไปยังอีกฝั่งของถนนสายนี้
ผ่านที่เดิมที่เราเพิ่งผ่านมาเมื่อกี้ แสงไฟส่องทางบนสะพานยังวิ่งสวนทางกับเราเหมือนเดิม
ผ่านไปทะล่ะอัน ทีละอัน
แล้ว ………………..
แล้ว ………..........................
แล้ว ........................................................................
แล้วผมกระซิบข้างๆหูไอ้ลุง เบา ๆ ขณะที่ไอ้ลุงกำลังลดความเร็วของเวสป้านั่นอย่างช้าๆ
ว่า ...................
ว่า...............................
ว่า..............................................
"สุขสันต์วันเกิดนะ "………….ที่รัก( อันนี้ผมพูดต่อในใจ5555 )
ทั้งที่มือทั้งสองของผมไม่ได้ปล่อยจากเอวไอ้ลุงแต่อย่างใด
ไอ้ลุงได้ยินเปล่านะ ทำไมยังเงียบอยู่ได้ หรือจะพูดอีกครั้ง ไม่ดีกว่า เขิลลลล
พอกลับมาถึงร้าน ไฟก็ถูกปิดกันหมดแล้ว
พี่เข้าบ้านกันแล้ว กุญแจก็ไม่มี กรูจะนอนทีไหนละคืนนี้
...........................................
**
**
สูตรเด็ดส้มตำคอหมูย่าง
คอหมูย่างหั่นเป็นชิ้น เล็กๆ พอคำแล้วแต่ชอบ
นำพริกขี้หนู 3 เม็ด กระเทียม 3 กลีบ ถั่วฝักยาว 3 – 4 ท่อนหักพองาม
ตำรวมกันในครกให้แตก อย่าละเอียดมาก
ใส่น้ำตาลปีบ ¼ ทัพพี น้ำปลา ¼ ทัพพี
ชูรสเล็กน้อย น้ำมะหนาวครึ่งลูก(ปีบสด ๆ) กุ้ง ถั่วลิสง
มะเขีอเทศ ใส่ลงไปในครก ตำให้เข้ากัน แล้วใส่ เส้นมะละกอ 1 กำมือ
และคอหมูย่างที่หั่นเป็นชึ้น แล้วตำให้เข้ากัน ชิมตามใจชอบ
โพลล์
หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ (อ่าน 1204855 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก