ยังจำที่ผมเล่าค้างไว้ได้ใช่มั้ยครับ เมื่อประมาณครึ่งเดือนที่แล้วผมและครอบครัวจะไปลอยอังคารคุณป้าใหญี่ที่อุบล
ผมได้โทร.หาเทียนเพื่อจะชวนเค้าไปด้วยกัน แต่เค้าไปไม่ได้เพราะพี่เขยเค้าเสีย ต้องเดินทางไปฮ่องกง
ต้องไปช่วยจัดการงานศพแทนพี่สาวซึ่งเสียใจมาก และเค้าก็ตั้งใจจะอยู่ดูแลพี่สาวกับหลานอีกระยะนึง
ตอนที่เค้าไปถึงฺฮ่องกงใหม่ๆก็โทร.มาบอกว่า เดินทางปลอดภัยดี และกำลังจัดการเรื่องรับศพมาทำพิธี
ตอนนั้นก็ไมได้คุยอะไรกันมากเพราะเห็นว่าเค้าติดธุระอยู่ จนกระทั่งอีก2-3วันต่อมา เค้าโทร.มาอีกที
ก็เป็นช่วงเวลาที่ผมไปเทสอาหารที่โรงแรมแห่งใหม่ซึ่งติดต่อให้ผมเข้าไปทำงานในเดือนหน้าอ่ะครับ
สรุปคือโทร.คุยกันทั้งสองครั้ง ต่างก็ติดธุระของตัวเองจนไมได้สอบถามรายละเอียดอะไรกันมากนัก
ผมเองก็ยุ่งๆหลายเรื่อง และเป็นนไม่ชอบโทร.จิก โทร.ตาม จริงๆก็คือไม่ชอบโทรศัพท์หาใครโดยไม่จำเป็นอ่ะ
อย่างกรณีของเทียน ผมก็ไมอยากรบกวนเวลาของเค้า งานแบบนี้ยุ่งแค่ไหนผมผ่านมาแล้ว ก็เข้าใจล่ะครับ
คิดว่าเค้าว่างหรือสะดวกเมือ่ไหร่ รึว่ามีอะไรคืบหน้าอยากเล่าให้ผมฟัง เค้าก็คงจะโทร.มาเอง
ผมก็รอต่อมาอีกสามวัน เทียนก็ยังเงียบหายก็เลยเป็นฝ่ายโทร.ไป แต่เค้าก็ไม่รับสายซักที
จนล่าสุดที่โทร.หาเค้าคือวันก่อน และเมื่อเช้านี้โทรศัพท์ของเค้ากลายเป็นระบบฝากข้อความ ติดต่อไม่ได้ไปซะละ
ที่จริงแล้ว ก็ไม่ได้อยากจะเอามาคิดมาก หรือ เก็บมาเป็นเรื่องรกสมองหรอกนะ เพราะมีความไว้ใจเชื่อใจกันดีอยู่
ส่วนที่กังวลจากการติดต่อไม่ได้เนี่ย คือเป็นห่วงครับ ห่วงเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วย ห่วงว่าจัดการธุระเรียบร้อยรึยังมากกว่า
นี่เป็นความกังวลใจของผมมาหลายวันแล้วล่ะ แต่ไม่รู้จะเอามาเล่าดีมั้ย ใจนึงคิดว่ามันอาจเป็นเรื่องที่คิดมากไปเอง
เป็นแค่เรื่องว้าวุ่นใจของผม คนอื่นๆคงไมได้อยากอ่านหรือมารับรู้อะไรด้วย เพราะดีไม่ดีคนอ่านจะเครียดตามไปเปล่าๆ
อีกใจนึงก็กะว่าไม่นานหรอก เดี๋ยวเทียนคงติดต่อมา อีกไม่นานคงมีข่าวอัพเดท ไว้ติดต่อกันได้ค่อยมาเล่าในนี้ละกัน
แต่อีกไม่นานก็กลายเป็นอีกไม่รู้เท่าไหร่ ที่ต้องรอคอยและกังวลในสิ่งที่ไม่สามารถคาดเดาเองได้ ต้องรอให้เทียนมาตอบ
ซึ่งไม่รู้ครับ ผมไม่รู้จริงๆว่าจะเป็นเมือไหร่ถึงจะได้รับการติดต่อจากเทียน เพื่อตอบคำถามของผมว่าเค้าหายไปไหน
ช่วงที่ผ่านมาก็ลั้นลา บ้าบอไปเรื่อยเพื่อจะได้ไม่คิดมากในเรื่องที่ยังหาคำตอบไม่ได้ จนละเลยกระทู้ตัวเอง
ตอนนี้ก็ยังไม่มีคำตอบอะไรเหมือนเดิม ตะกี้นี้ทาน้าวเที่ยงแล้ว กลับมานั่งหน้าคอมก่อนจะพิมพ์เนี่ย
ผมก็ลองโทร.หาเทียนอีกครั้ง ..........ไม่มีหมายเลขที่ท่านเรียก............. อ้าว เวรแล้วไง
จะไม่มีได้ไงอ่ะ ก็โทร.เบอร์นี่อยู่ตลอดนี่นา ลองกโทร.ออกอีกหลายครั้ง ปลายสายยังเหมือนเดิม
กดวางสายแต่ยังไม่วางใจ ในใจยังหงุดหงิด ร้อนรน สิ่งท่ทำในขณะนี้ คือ ขอพื้นที่ระบายความอึดอัดใจครับ
ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนจะได้คำตอบจากคนไกลๆมาเล่าสู่กันฟังอีกครั้ง แต่ผมก็จะรอ รอ จนกว่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเค้าจะมีคนใหม่จริงๆก็ขอให้ผมได้รู้ ดีกว่าอยู่ในความสงสัยไปตลอดว่าทำไมเค้าถึงหายไปจากชีวิตผม
ไม่ชอบบรรยากาศชีวิตในช่วงเวลาแบบนี้เลย มีแต่คำถามว่าทำไมๆเต็มสมอง จะไปก็ไม่ได้จะถอยก็ไม่ได้อีก