ตอนนี้ กับอีกสองสามตอน จะออกแนวดราม่านิดหน่อยนะครับ
น่า... ดราม่ากันสักหน่อยก็ดี จะได้ไม่โดนประนามจากคนอ่านคนดีของผม หุ หุ
..........................................................................
ตอนที่ 39 กูผิดหรือเปล่าชลกลับมาจากบ้าน มาทำงานวันรุ่งขึ้น พี่รัตน์ก็บอกว่า “ดิน... มีลูกค้าจะอ๊อฟเราไปต่างจังหวัด สองคืน วันศุกร์กับเสาร์ที่จะถึง ไปได้ไม๊... ติดเรียนอะไรหรือเปล่า”
“ได้ครับพี่” ผมตอบอย่างไม่ต้องคิด... “ว่าแต่ว่า... ลูกค้าคนไหนครับ”
“เหอะน่ะ...” พี่รัตน์ตอบอย่างมีเลศนัย “วันศุกร์ มาที่ร้านตอนสิบโมงนะ ยังไงก็เบาๆ หน่อยละกัน... สงสารเค้า... เฮ้อ... ม่ายรุไปชอบมันได้ยังไง คิดการณ์ใหญ่เกินตัวจริงๆ... ” แล้วแกก็ค้อนลมค้อนแล้งไปตามเรื่อง...
ผมเดินออกมาที่ ไอ้ชล “ลูกค้าเค้าจะอ๊อฟกู ไปต่างจังหวัดวันศุกร์นี้อ่ะ...” ผมบอกมันโดยไม่ต้องรอให้มันถามออกมาเป็นคำพูด เพราะแค่มองผมก็รู้ว่ามีคำถามในลูกตามัน
ผมเดินกอดคอมันไปกินข้าวตามปกติ... “ขายดีเหลือเกินนะมึง...” มันทำเสียงงอนๆ ตอนเดินออกมาพ้นร้านแล้ว...
ผมหัวเราะ ตบกะโหลกมันเบาๆ “เมิงจะงอนไปทำอะไรวะ ไปบ้าน มึงดูดกูไปกี่รอบแล้ว...หุ หุ” นั่นแหละไอ้ชลถึงหัวเราะออกมาได้...
วันศุกร์ตอนเช้า ผมมาที่หน้าร้านตามเวลานัด ไม่นานลูกค้าที่นัดไว้ก็มา ไม่ใช่ใครที่ไหน “น้องโก้” นั่นเอง น้องโก้พาผมไปเมืองกาญจน์ สามวัน สองคืน ก่อนจะพามาส่งที่หน้าร้าน ในบ่ายแก่ๆ ของวันอาทิตย์...
(ส่วนนี้ ผมขอไม่เล่านะครับ ใครยังไม่รู้เรื่องให้กลับไปอ่านภาคแรกตอนที่ 38 “หลงรูปเด็กขาย” นะครับ ตามลิ้งค์นี้เลยครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=5576.870)
พอน้องโก้ขับรถออกไป ผมก็สะพายเป้เดินไปที่ห้องของไอ้ชลทันที ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ตอนนั้นผม “ง่วง” จนหนังตาจะปิดให้ได้ (ไม่ใช่ “ง่วง” นะครับ ไม่ใช่ “ง” อย่างอื่น แหะ ๆ) เพราะตลอดสามวัน ผมโดนน้องโก้รีดจนแทบจะไม่เหลือพลังอยู่แล้ว
ไอ้ชลอยู่ห้องพอดี พอเข้าห้องมันได้ผมก็เหวี่ยงเป้ไปทางนึง เอนตัวลงนอนที่โซฟาตัวยาวอย่างหมดเรี่ยวแรง เสียงมันหัวเราะหึๆ...
“หมดแรงเลยสิมึง...”
“อือมมม ง่วงชิป...” ผมบอกมันทั้งหลับตาอยู่อย่างนั้น
“แล้วมึงจะนอนทั้งกางเกงยีนส์อย่างนี้เลยอ่ะ...” ไอ้ชลท้วง
“กูง่วง...” ผมย้ำคำเดิม
เสียงมันหัวเราะหึๆ ก่อนจะได้ยินเสียงเปิดแอร์ พร้อมกับหมอนที่มันเอามาหนุนหัวให้ผม กับผ้าห่ม...
...ผมหลับไปนานพอดู... ตื่นขึ้นมาอีกทีก็มืดแล้ว... ไอ้ชลอาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมจะออกไปทำงาน...
“ตื่นแล้วเหรอ ดิน”
“ฮื่อ กี่โมงแล้ววะ...” ผมถามมันพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง...
ไอ้ชลดูนาฬิกาที่ข้อมือ... “ทุ่มกับห้านาทีแล้ว มึงจะไปทำงานป่ะ”
ผมส่ายหน้า “ม่ายอ่ะ เด๋วกูอาบน้ำ แล้วว่าจะกลับหอ พรุ่งนี้กูมีเรียน มะรืนค่อยมาทำงาน”
ผมพูดพลางลุกขึ้นยืน เพิ่งสังเกตว่า หัวเข็มขัดผมหลุดออก พร้อมกับกระดุมกางเกงยีนส์เม็ดบน ก็คงเป็นไอ้ชลละครับ ที่ปลดออกตอนผมหลับ มันคงจะอยากให้ผมนอนสบายๆ มากกว่าจะคิดเป็นอย่างอื่น...
ผมอาบน้ำเสร็จออกมาห้องน้ำ รู้สึกสดชื่นขึ้นมาอีกพะเรอ... ไอ้ชลนั่งอยู่ที่โซฟาที่ผมนอนเมื่อกี้ ผ้าห่มกับหมอนถูกมันพับเก็บเรียบร้อยเรียงซ้อนกันอยู่ทางนึง
“น้องเค้าคงชอบมึงนะ ดิน” มันเอ่ยขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
ผมหันมามองหน้ามัน “มึงรู้เหรอ ว่าใคร”
“อือ... พี่รัตน์เล่าให้กูฟัง... แกบอกว่า น้องเค้าโทรมาอ๊อฟมึงเองเลย จองไว้ตั้งแต่มึงไปบ้าน...เจ๊บอกว่า บ้านน้องเค้ารวยมาก... พ่อแม่ตามใจ แต่ไม่ค่อยมีเวลาให้เท่าไรหรอก มีพี่เลี้ยงเป็นญาติห่างๆ คอยดูแล... ใช่ไหมวะ... ดิน”
“ก็คงงั้น... มั๊ง...” ผมบอกมัน... ไม่ต่อความยาว เพราะไม่ได้ให้ประโยชน์ใคร
ไอ้ชลมันเห็นผมไม่ค่อยอยากคุยเรื่องนี้ มันก็เลยไม่ถามต่อ ผมแต่งตัวจนเสร็จก็เลยเดินออกมาพร้อมมัน...จนถึงถนนใหญ่ เรียกแท็กซี่ได้ ค่อยหันมาบอกมัน
“แล้วเจอกัน...ชล ...” ก่อนจะปิดประตูรถแท็กซี่กลับไปที่หอ...
ผมหยุดงานไปอีกวัน และมาทำงานในวันถัดไป พอเห็นหน้าผม พี่รัตน์ก็กวักมือเรียก
“ไงยะไอ้ตี๋เจี๊ยวโต... ไปทำอะไรเด็กเค้าเข้าล่ะ...”
ผมยิ้มให้พี่รัตน์เมื่อเดินเข้าไปยกมือไหว้... “เปล่านี่ครับ”
“เปล่าอะไรล่ะ... ได้ข่าวว่าถึงกับเพ้อเลย...”
“อย่างนั้นเลยเหรอเจ๊...” พี่ป้อมที่ยืนเช็ดแก้วอยู่ข้างๆ หันมาถามเจ๊รัตน์
“ฮื่อ...” เจ๊รัตน์หันไปบอกพี่ป้อม “เด็กไม่เคย... โดนไอ้ดินเข้าไป สามวันสองคืน... พี่เลี้ยงบอกแทบจะหายใจเข้า หายใจออกเป็นไอ้ตี๋นี่...” พี่รัตน์บุ้ยปากมาทางผม...
“ร้ายว่ะ... น้องกู...” พี่ป้อมพึมพำ... เด็กทั้งหมดในร้าน พี่ป้อมดูเหมือนจะสนิทกับผมมากที่สุด...
“ร้ายสิ... ไม่ปราณีปราศรัย เด็กนั่นเลย... เด็กนั่นเจอเข้าไป ก็หลงหัวปักหัวปำ...” พี่รัตน์บอก หันมาค้อนผมประหลับประเหลือก... ก่อนจะบอกเบาๆ “พี่ว่ามันจะยุ่งนา... ดิน”
“ยังไงครับ” ผมไม่เข้าใจ...
“เฮ้อ... ช่างเถอะ... ไหนๆ มันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว...” พี่รัตน์ตัดบท... ก็พอดีกับที่พี่ปิ๊กเดินเข้ามา ผมยกมือไหว้พี่ปิ๊ก
“ดิน มาก็ดีแล้ว มีลูกค้าถามหาพอดี...” พี่ปิ๊กบอก ก่อนจะดึงผมไปที่ ลูกค้า...แล้วผมก็โดนอ๊อฟออกไปตั้งแต่หัวค่ำ...
..............
วันรุ่งขึ้น พอผมไปทำงานอีกวัน พี่รัตน์ ก็บอกว่ามีคนจองผมไว้ตอนสามทุ่ม พอผมเดินออกมาเจอไอ้ชลมันก็บอก
“เมื่อคืน... มีลูกค้ามาหามึง... หน้าตาเคร่งเครียดมากเลย เข้าไปคุยกับพี่รัตน์”
“ใครวะ...” ผมถาม
“ไม่รู้ว่ะ... กูไม่เคยเห็น... ไม่สูงเท่าไร หุ่นเพรียวๆ ท่าทางจิ๊กโก๋หน่อยๆ...”
ผมนึกไม่ออก ว่าใคร แต่ก็ไม่เก็บมาสนใจนาน... เดี๋ยวก็รู้... ผมคิด...
สามทุ่มกว่า... ลูกค้าที่จองผมไว้ก็มา... พี่เปี๊ยก พี่เลี้ยงของน้องโก้นั่นเอง...
พี่เปี๊ยกบอกว่า น้องโก้ไปเซ้าซี้พี่เปี๊ยกให้มารับผมไปอยู่ด้วย น้องโก้บอกว่า ผมรักน้องเค้า... นี่เองที่พี่รัตน์บอกว่า “มันจะยุ่ง...”
ผมบอกพี่เปี๊ยกไปตามความเป็นจริง พี่เปี๊ยกขอให้ผมไปบอกน้องโก้อย่างที่บอกพี่เปี๊ยกด้วยตัวเอง
เราสองคนมาที่โรงแรม ที่น้องโก้รออยู่... ผมใช้เวลาไม่นานนักในการชี้แจง... แล้วผมก็เดินออกมาจากโรงแรมพร้อมกับอาการหัวใจสลายของน้องโก้... ภาพที่เห็น มันทำให้ผมรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย
ผมกลับมานั่งจมอยู่ในห้องไอ้ชลพร้อมกับเบียร์หอบนึง... เวลาผ่านไปเท่าไรไม่รู้ จนไอ้ชลมันกลับมา...
“อ้าว ดิน... กลับมานานแล้วเหรอ”
“อือ...” ผมบอกมันเบาๆ ถือแก้วเบียร์อยู่ในมือ ไอ้ชลเดินมานั่งข้างๆ ดึงแก้วเบียร์ที่ผมถืออยู่ในมือไปดื่มรวดเดียวจนหมด... ก่อนจะหันมาบอกผมเบาๆ อย่างคนที่รู้เรื่องมาก่อนแล้ว
“มึงลืมเรื่องนี้ไปเถอะ... มึงทำดีที่สุดแล้ว...”
ผมหันมามองหน้าไอ้ชล ก่อนจะบอกมันเบาๆ... “กูก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี...”
“มึงชอบน้องเค้าเหรอ” ไอ้ชลถามผม
“เปล่า... แต่กูคิดว่า มันโหดร้ายไปหน่อยที่จะทำให้คนๆ นึง ที่คาดหวังอะไรอยู่ดีๆ แต่ต้องมาผิดหวังอย่างกะทันหัน จริงๆ มันก็ไม่ได้เป็นอะไรที่ต้องรีบขนาดนั้น... น้องเค้ายังเด็ก...”
ไอ้ชลพยักหน้า “อือ... กูเห็นด้วยกะมึงนะ... แต่คนอื่นเค้าไม่คิดอย่างเราหรอก เค้าก็คิดว่า เราจะไปหลอกน้องเค้าหรือเปล่านะสิ...”
ผมถอนหายใจ... “กูทำดีที่สุดแล้วใช่ไหมชล”
“อือ... ก็ในสภาพอย่างเราแหละ... ดิน ก็ได้แต่ภาวนาให้น้องเค้าคิดได้เร็วๆ...”
ผมเงียบไปพักนึง... “พรุ่งนี้กูจะกลับบ้าน... มึงลาพี่รัตน์ให้กูด้วยละกัน...” ผมบอกมันเบาๆ
“เออ... เดี๋ยวกูบอกพี่รัตน์ให้... ไปอาบน้ำนอนกันเหอะ...ตีสองแล้ว” ไอ้ชลบอก....
ตื่นขึ้นมาตอนเช้า อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมก็กลับมาที่หอ ก่อนจะเดินทางต่อไปที่บ้านที่ต่างจังหวัดทั้งๆ ที่เพิ่งกลับมาไม่นาน... จนม๊าแปลกใจ แต่ก็ชอบ...
ผมใช้เวลาเกือบทั้งอาทิตย์อยู่ที่บ้านกับป๊ากับม๊า... จนสบายใจแล้วผมถึงกลับเข้ามากรุงเทพอีกครั้ง...