หัวข้อ: คำสารภาพของเด็กขาย ภาค "ดินกะชล" ตอนพิเศษ ถวายเพล (8 กันยายน 2015)

[DIN]

เอามาฝากก่อนวันหยุดครับ
...............................................

ตอนที่ 11 แค่เพื่อน...

หลังจากวันที่ผมไปง้อไอ้ชลมันวันนั้นแล้ว ดูเหมือนว่าเราสองคนจะสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิม เพราะตอนนี้ไม่ว่าผมจะนั่งอยู่ตรงไหน ก็จะมีไอ้ชลนั่งอยู่ข้างๆ เสมอ ไปกินข้าวด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน โดยเฉพาะเรื่องเที่ยว ดูเหมือนว่า คราวนี้ไอ้ชลจะไม่ยอมให้ผมไปโดยที่ไม่มีมัน

ถ้ามันติดลูกค้า เวลาเราไปเที่ยวกัน มันก็จะตามไปทีหลังทุกครั้งๆ แต่ถ้าวันไหนนัดกันแล้ว ผมเกิดติดลูกค้าขึ้นมา ไอ้ชลมันก็หาเหตุ ปวดหัวตัวร้อน ไม่ไปกับพวกไอ้แอ๊ดซะงั้น แต่ก็ยังไม่มีใครผิดสังเกตุ ยกเว้น... ผมเอง

ความรู้สึกทั่วๆ ไปก็เหมือนคนอื่นคือ ไอ้ชลมันเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด ซึ่งคนอื่นก็มองอย่างนั้น แต่ลึกๆ แล้วผมกำลังคิดว่า

“ไอ้ชล แมร่ง หวงกูเกินเพื่อนหรือเปล่าวะ”

เพราะทุกครั้งที่ไปเที่ยวกัน ไอ้ชลจะเกาะติดผมแจเลย แทบจะเรียกได้ว่า ผมไม่สามารถจะเหลือบตาไปมองผู้หญิงคนไหนๆ ได้เลย... ตอนอยู่ที่โต๊ะ ถ้ามีหญิงคนไหนเดินผ่านเข้ามา หรือผมมองคนไหนนานไปหน่อย ไอ้ชลก็จะชวนผมออกไปเต้นที่ฟลอร์ หรือบางครั้งตอนอยู่ที่ฟลอร์ ถ้าผมหันไปเต้นกับผู้หญิง คนไหน หรือทำท่าจะเดินเข้าไปสี ไอ้ชลก็จะเดินเข้ามาแทรกอยู่ตรงกลาง หรือไม่ก็ชวนผมเข้ามานั่งที่โต๊ะ... หรือถ้าเจอศึกรอบด้าน... มันก็จะชวนผมกลับซะงั้น... ทั้งๆ ที่เพิ่งจะมาได้ไม่นานเท่าไร

บางที มันติดลูกค้า ผมไปก่อนกับพวกไอ้แอ๊ด... ซึ่งบางที ก็มีส่งสายตากับหญิงไปบ้างแล้ว แต่พอไอ้ชลมา... วงแตก... เพราะมันจะทำท่าไม่พอใจ... และเข้ามาเกาะติดกับผมจนไม่สามารถสานสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้นได้อีกต่อไป...

ช่วงแรกๆ ผมก็ยังไม่เข้าใจเท่าไร... ก็คิดว่ามันคงหวงผมแทนน้องษา เหมือนคดีน้องแจง ซึ่งผมก็ไม่ว่ามัน...และก็ยังเที่ยว ไปค้างบ้านมัน หลังจากกลับมาจากเที่ยว หรือไม่ก็วันไหนที่ขี้เกียจนั่งแท็กซี่ ผมก็นอนบ้านมันบ้าง ซึ่งมันก็ขอนอนกอดผมทุกครั้ง... สอง - สามครั้งแรก ก็นอนกอดเฉยๆ... จนกระทั่ง...

วันนั้น... หลังจากกลับจากไปเที่ยวกันมา ผมก็กลับมานอนบ้านไอ้ชลมันเหมือนทุกครั้ง... ตามเคย หลังจากอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย มันก็มานอนกอดผม แต่ครั้งนี้มันเริ่มแปลกๆ ไป...

หลังจากนอนกอดไปได้สักพัก พอผมเริ่มจะเคลิ้มๆ กำลังจะหลับ มือไอ้ชลที่ตอนแรกอยู่นิ่งๆ บนอกผมก็เริ่มลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อ เริ่มจากเบาๆ ก่อน

‘เมิงจะทำอะไรฟะ...ไอ้ชล’ ตอนนั้นผมเริ่มสงสัยตะหงิดๆ แต่ยังทำเป็นนิ่งอยู่

ครู่ใหญ่ ไอ้ชลก็ผงกหัวขึ้นมาจากซอกใหล่ผมที่มันหนุนอยู่ คงเงยหน้าขึ้นมามองว่าผมตื่นหรือเปล่า... จนมันเห็นว่าผมไม่ขยับตัว คิดว่าผมหลับสนิทมันก็เริ่มรุกคืบมาเขี่ยหัวนมผมเล่น เริ่มจากเบาๆ ก่อน

จนผมเห็นว่า มันชักจะเลยเถิด เลยจับมือมันไว้ ทั้งยังหลับตาอยู่

“อืมม... ชล...มึงอย่าซนดิ...” ผมบอกมันเบาๆ

มันสะดุ้งนิดนึง ก่อนจะเอาหัวมาหนุนใหล่ผมอย่างเดิม... ทำทีเป็นหลับต่อ... ครู่นึงผมก็ปล่อยมือมัน ปล่อยให้มันนอนกอดไปตามปรกติ... แต่ความรู้สึกภายในของผม กลับไม่เป็นอย่างนั้น...

..................................................................

ความรู้สึกตอนนั้น มันบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไงกับไอ้ชล... ไม่อยากให้มันเป็นอย่างที่ผมสงสัย มันเป็นเพื่อนผม... ไม่อยากให้มันคิดกับผมมากไปกว่านั้น

แล้วถ้ามันเป็นอย่างที่ผมคิดล่ะ...

จากตัวอย่างที่เคยเห็นไม่ว่าจะ เรื่องของ ไอ้เอก กับไอ้คม หรือ ไม่ว่าจะเป็นลูกค้าที่มาหลงรักเด็กในร้าน ผลสุดท้ายมักจะจบลงอย่างไม่สวยทุกครั้ง...

ตัวผมเอง ก็เป็นผู้ชายธรรมดาๆ คนนึง เข้ามาทำงานเพราะความจำเป็นทางเศรษฐกิจ ซึ่งผมก็จะทำงานส่งตัวเองแค่เรียนจบ และตัวผมเองก็มีแฟนคือน้องษาอยู่แล้ว... ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาทั้งหมด... ผมคงไม่สามารถจะไปมีความสัมพันธ์ทางใจกับมันมากกว่าความเป็นเพื่อนแน่ๆ

แต่ผมก็ไม่อยากให้มันเสียใจ ยังเสียดายความเป็นเพื่อนระหว่างมันกับผมอยู่...

..................................................................

ความคิดของผมวนเวียนในหัวสมองอยู่พักใหญ่...จนกระทั่งผมเริ่มเคลิ้มๆ จะหลับไม่หลับแหล่....

ในความรู้สึกของผม ในขณะครึ่งหลับครึ่งตื่น... เหมือนกับว่าผมนอนกอดอยู่กับน้องษาแฟนผม ซึ่งน้องษาเอง ก็ชอบที่จะลูบหน้าท้องของผมเล่นเป็นประจำ... (บางทีก็เลยเถิดไปถึง ไอ้ดินน้อยอีกต่างหาก หุ หุ)

แต่แล้วในจิตของผมก็นึกขึ้นมาได้ว่า

‘กรูไม่ได้นอนอยู่กับษานี่หว่า... แล้วใครวะ ลูบหน้าท้องกรูเล่น... ไอ้ชล!!!!!...’

พอรู้สึกตัวเต็มที่ ผมก็จับมือของไอ้ชลที่กำลังจะลงไปถึง จุดสำคัญไว้... กระซิบเสียงหนัก...

“มึงเป็นเพื่อนกูนะ... ชล...”

พูดจบผมก็พลิกตัวไปอีกทาง นอนคว่ำหน้านิ่ง... ส่วนไอ้ชลก็นอนนิ่งตัวแข็งไปเหมือนกัน

เรานอนนิ่งกันไปพักใหญ่... เหมือนหลับ... แต่ไม่หลับ... ผมรู้... ว่ามันก็ไม่ได้หลับ... เหมือนผม...

นานพอดู... จนในที่สุดไอ้ชลมันก็เริ่มก่อน... มันเอาแขนมากอดผมจากด้านหลัง

“มึงโกรธกูเหรอ... ดิน” มันกระซิบ...

“...เปล่า... แต่มึงเป็นเพื่อนกูนะ... เราเป็นเพื่อนกัน มันคงไม่ดี...”

ไอ้ชลมันเงียบไปพักใหญ่... ก่อนจะบอกออกมา...

“กูขอโทษ...”

ผมพลิกตัว หันมาทางมัน...

“มึงเป็นเกย์เหรอ... ชล” ผมถามมันตรงๆ จริงๆ ตอนนั้น ผมไม่รู้หรอกครับ เพราะท่าทางไอ้ชลมันก็ไม่ได้บอกอะไรสักนิด หรือมันอาจจะส่งสัญญาณมาแล้ว แต่ผมโง่เองก็ไม่รู้....

“กูชอบมึง...” มันตอบไม่ตรงคำถามเท่าไร... “ชอบมานานแล้ว... มากกว่าความเป็นเพื่อน... กูไม่รู้เหมือนกันว่าอย่างนี้เค้าเรียกว่า กูเป็นเกย์หรือเปล่า... กูอยากอยู่ใกล้มึง... อยากนอนกอด อยากมีอะไรกับมึง.... กูไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใครมาก่อนเหมือนกันนะ ดิน”

ผมถึงกับอึ้ง กับสิ่งที่มันสารภาพออกมา... อะไรวะ... เพื่อนกู มึงเป็นไปได้ขนาดนั้น... ได้ยังไงวะ...

ผมพลิกตัวนอนหงาย ขึ้นมองเพดานอยู่พักใหญ่... ก่อนจะบอกมันออกมาในที่สุด... “กูเป็นเพื่อนมึง...กูรักมึงแบบเพื่อน... กูไม่อยากให้เราเป็นมากไปกว่านั้นนะ...ชล”

ผมหันมาสบตาไอ้ชลที่นิ่งไปพักใหญ่ แล้วมันก็พยักหน้า

“เอาเถอะ ดิน... มันคงไม่ง่ายหรอก ที่กูจะทำได้อย่างมึงว่า... แต่กูจะพยายาม... ดีกว่ากูต้องเสียเพื่อนอย่างมึงไปทั้งหมด...”

ผมเห็นน้ำใสๆ ไหลออกมาจากตาของมัน หยดลงบนหมอน... พอมันพูดจบ... แต่มันก็รีบกระพริบตา... แล้วหันหน้าไปอีกทางนึง...

......................................................

หลังจากวันนั้น ดูเหมือนว่า เราจะเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น... ยังไปทานข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน บางวัน ผมก็ยังไปนอนบ้านมัน เหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ ผมระวังตัวมากขึ้น ไม่ทำอะไรประเจิดประเจ้อ... ที่จะทำให้มันลำบากใจ จนมันแอบยิ้ม เมื่อเห็นผมคว้ากางเกงขาสั้นมาใส่หลังจากอาบน้ำเสร็จ

“มึง จะนอนแก้ผ้าเหมือนเดิมก็ได้...ดิน”

“ม่ายอ่ะ” ผมส่ายหน้า... ยิ้มให้มัน “กูควรจะรับผิดชอบส่วนของกูด้วย... มึงจะได้ไม่ลำบากใจ” ผมพูดยิ้มๆ แต่ไอ้ชลหน้าแดงก่ำ....

สังเกตุดู... ไอ้ชลมันดูหงอยๆ ไปในช่วงแรกๆ เหมือนกัน แต่พอหลังจากนั้นไม่นาน ก็ดูเหมือนมันจะทำใจได้... กลับมารื่นเริง และ กวนตีนเหมือนเดิม... จนผมสบายใจว่าไม่ได้ทำร้ายจิตใจมันเกินไป

แต่เรื่องหวงผม มันก็ยังหวงไม่เลิกรา...

“ก็หวงแทนแฟนมึงไง...ดิน” มันบอก เมื่อผมถามมัน

เหตุผลของมันทำให้ผมพูดไม่ออก อยากจะเบิ้ลกระโหลกมันสักสองสามที เมื่อมันทำวงแตก แต่ได้ชลมันเหมือนนกรู้ หลบไปอีกทางแถมมีการยักคิ้วให้ เป็นเชิงว่า... ถ้ากูไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหวังเลย... ประมาณนั้น

เรื่องของผมกับมัน... คงไม่คืบหน้าไปไหน ความสัมพันธ์อาจจะยังคงสถานะภาพอยู่แค่ความเป็น “เพื่อนที่สนิทที่สุด” ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าไม่เกิดเรื่องที่ทำให้ความสัมพันธ์ของเราเปลี่ยนไป.... โดยความยินยอมของผมเอง...

เดาถูกไหมครับ.... ว่าเรื่องอะไร????

มาต่อเฉลย... ตอนหน้าครับ....

..........................................

เคยได้ยินเพลงนี้ไหมครับ...

เธอกับฉัน เมื่อวันวาน เป็นเช่นเพื่อน
กลับลางเลือน คำว่าเพื่อนจางหายไป
เหตุได้ชิด เคียงใกล้ จึงได้รักฝังใจ
ไม่ผิดใช่ไหม เพราะรู้ใจกันตลอดเวลา
ก่อนเคยเศร้าซึม เงียบเหงาและขืนข่ม
เธอมาประโลม ปลอบโยนให้ สุขอุรา
ไม่เคยทิ้งร้างลา สุขและทุกข์ฟันฝ่า
กาลเวลา ล่วงมาแปรเปลี่ยนใจ
เปลี่ยนความรัก ฉันท์เพื่อน กลบลบเลือนหายไป
เกิดความรักขึ้นใหม่ ซึ้งใจ ทดแทน...

ไม่รู้ขาดหายไปบางท่อนหรือเปล่าอ่ะครับ... ไม่เคยได้ยินใครเอามาร้องอีกเลย....

........................................

ถูกใจใครหรือเปล่าไม่รู้ครับ

Happy Weekend นะครับ

 

[bixzz]

^
^
คุณดินมาแล้วววว  
+1 และขออนุญาต "จิ้ม" นะครับ  
สุขสันต์วันหยุดเช่นกันนะครับ
เดาว่าตอนหน้าจะมีการเสียเลือด(ซะที)ใช่ไหมครับ

[orangedew]

จิ้ม ไม่ได้

งั้น

เจิม

[menano]

ว้า สงสารพี่ชลจังเลยเนอะ

ต้องพยายามทำเพื่อจะไม่ให้เสียเพื่อนไปด้วยอ่ะ

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกเศร้าจัง 

[myxt]

แอบเศร้าแทนชล ตอนนั้นคงรู้สึกแย่ๆสิเนอะ
แต่ยิ่งอยู่ใกล้กันมากๆ มันก็คงมีสปาร์กบ้างละน๊า ใช่มั้ยคะคุณดิน
รอลุ้นตอนหน้า (หรือจะแอบกลับไปอ่านของเก่าดีน๊อ อิอิ)
  สำหรับคุณดินค่ะ

[ltahset]

 

สงสารพี่ชลจัง

^^

ขอบคุณค่ะ

[broke-back]

ความสนิทสนม คุ้นเคย  ชอบพอคนใกล้ชิด
บางทีตัวเราเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน จู่ๆมันก็มาเอง โดยไม่ได้ตั้งใจ
มารู้ตัวเองอีกที ก็...อ้าววว ตรูรักไปแล้วเหรอเนี่ยะ  

คนเรานี่ก็แปลก อยากจะห้ามอะไรก็ห้ามได้หมด
ยกเว้น....ห้ามใจตัวเอง  

ความรู้สึกของชล เข้าใจดีเลยแหละ เคยมีมาแล้วเหมือนกัลล์

 :กอด1:ขอบคุณครับ Bro.DIN แม้ว่าตอนนี้จะไม่มีบทอย่างว่า แต่จิ้มบวกให้กับซีนอารมณ์ครับ

ป้อล่อ....เพลงที่แนะนำตอนท้าย ความหมายลึกซึ้ง ชัดเจนดีครับ

[Ak@tsuKII]

สงสารพี่ชลจัง  เฮ้อ  รักข้างเดียวมันซ้ำอยู่แล้ว

ชอบพี่ชลจัง  น่ารักดี ที่คอยตามหวงพี่ดิน555 ^^ 

พี่ดินก็น่ารักดี  พยายามรักษาน้ำใจที่ชลมากๆๆ


เป็นกำลังใจเหมือนเดิมจ้าาาา
 [+1]

[a22a]

สงสารชลเนาะ ต้องห้ามใจไม่ให้คิดเกินเพื่อน มันทำยากมากยิ่งใกล้ชิดกันเห็นกันทุกวัน เฮ้ย.....สงสารจังเลย

[andy_kwan]

เห็นใจชลนะ เป็นเหมือนมดแดงเฝ้ามะม่วง
แต่สุดท้ายแล้ว มะม่วงก็สุกจนปริแล้วมดแดงก็ได้กินมะม่วง อิอิ

แสดงว่าชลมีความพยายามสูงมาก หรือว่าสุดท้ายคุณดินเมา?????

[amito]

บอกรักเพื่อนนี่เป็นอะไรที่ต้องอาศัยความกล้าหาญมากๆเลยค่ะ เพราะนอกจากจะไม่ได้คนรักแล้วอาจจะเสียเพื่อนไปด้วย โดน 2 เด้งเลย

รู้สึกดีกับชลนะคะที่กล้าที่จะบอกความรู้สึกของชลกับคุณดิน เราว่าชลคงโล่งไปเลยค่ะ

และก้อรู้สึกดีกับคุณดินที่ไม่ชอบก้อบอกกันตรงๆ

และที่ยิ่งรู้สึดดีไปยิ่งกว่า คือ ทั้งคู่ยังสามารถคบหากันได้สนิทเหมือนเดิม

จะรออ่านนะคะว่าจะรักษาสภาวะแบบนี้ได้นานขนาดไหน

[mecon]

  เรื่องแบบนี้คงต้องให้เวลาพี่ชลทำใจนิดส์นึง
เฮ้อออ ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ..แต่เหมือนอยู่แสนไกล (อินเพลงได้อีก)
แต่การแสดงออกของพี่ชลนี่เจ๋งจริงๆคะ เหอะๆ เป็นก้างได้ทุกสถานการณ์สิน่า
แต่ก็ยังดีคะ ที่พี่ดินยังใจกว้างไม่ได้ตัดเป็นตัดตายเพื่อน แค่บอกให้รู้
เพราะถึงยังไงค.สัมพันธ์แบบเพื่อนนั่นก็ยังจีรังยั่งยืนกว่าค.สัมพันธ์ในแบบนี้สินะ

  still สงสารพี่ชล

รอตอนน่าคะ อั๊ยยยยยยย ลุ้นๆ 555
+1 จัดให้คะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่ดิน 

[kungyung]

 :เฮ้อ:เป็นอีกตอนที่ไม่ฉาก :oo1:แหมมมมม เสียดายจัง
พี่ชลน่าฉงฉานจังครับ คงต้องทำใจ&สงบจิตสงบใจอย่างมาก
ก็ในเวลานอนด้วยกัน พี่ดินนอนให้ท่าแบบไม่ได้ตั้งใจ(หรือป่าวไม่รู้)อ่ะ
+1ให้กะพี่ดินคนดีคร้าบบบบบบบบบ

[mma419109]

   น้องชลเป็นคนดีนะที่เข้าใจและเคารพในจุดยืนของคุณดิน หันมารับบท
 เพื่อนสนิทที่ไม่ใช่แฟนทำแทนได้เป็นบางเรื่อง ที่ดีต่อไป 

[patz]

คุณดินโชคดีนะครับ ที่คุณชลรู้ว่าอะไรเป็นอะไร และยอมรับกับเรื่องระยะห่างนี้ได้ เป็นคนอื่น ดีไม่ดี อาจจะมองหน้ากันไม่ติด เลิกคบเลิกคุยกันไปเลยก็ได้


แต่อยากรู้จังว่า หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นอีก... 

[Junrai_Hyper™]

เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อจริงๆ

[DIN]

แวะมาทักทายครับ

เห็นมีคนสงสารแต่ไอ้ชล อย่างนี้ต้องแกล้งมันเยอะๆ หุหุ

 

[broke-back]

^
^
ยกจั๊กกะแร้ สนับสนุนความคิดของ Bro.DIN

เอาเลยครับ แกล้งชลเยอะๆ เลย

    

ฮ่า ฮ่า 555+++ 

[DIN]

เอามาต่อให้ก่อนวันทำงานครับ.... เด๋วหายไปนานจะมาโทษผมอีก...

แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเกี่ยวกับไอ้ชลเท่าไรครับ

......................................................

ตอนที่ 12 ไอ้น้องชาย

ตอนที่เขียนจบ ตอน 11 คิดว่าจะเอาเรื่องของผมกับไอ้ชลมาเล่าต่อ... แต่นึกขึ้นมาได้ครับ ว่า มันมีอีกเรื่องนึงที่เกิดก่อนฉากนั้น.... (น่า... ไม่ต้องกลัว ว่าไอ้ฉากนั้นจะหายไป... เด๋วผมก็เอามาเล่าจนได้นั่นแหละ...หุ หุ)

วันนั้น ผมเดินเข้าไปในร้านประมาณทุ่มกว่าแล้ว สังเกตเห็นว่า ที่เก้าอี้ตัวในสุด หน้าเคาน์เตอร์ มีเด็กหนุ่มคนนึงนั่งจ๋องๆ อยู่ หลังจากยกมือไหว้พี่รัตน์กับพี่ปิ๊ก ผมก็หันไปยิ้มให้.... พี่ป้อมได้โอกาส ก็เลยบอก

“เพชร นี่พี่ดินนะ... ดาวของร้านเลยละเนี่ยะ”

เด็กหนุ่มยกมือไหว้ ผมรีบบอกว่า “วันหลังไม่ต้องไหว้แล้วละ เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันนะ”

“น้องเค้ามาหาเงินเรียนหนังสือ...” พี่รัตน์บอกผมก่อนจะหันไปหาเจ้าเพชร “เพชร... ที่เราบอกอยากเรียนหนังสือน่ะ ถามพี่ดินเค้าดูก็ได้นะ... เค้าเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายแล้ว...”

เจ้าเพชร มองหน้าผม... ผมเองเพิ่งได้มีโอกาสสังเกตเจ้าเพชร เต็มๆ ตา... มันเป็นเด็กหน้าหล่อ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ตาโตแต่หม่นเศร้ามาก... ขนตายาวเป็นแพ... ตัวไม่โตเท่าไรแต่สมส่วน... น่าจะสูงประมาณ ร้อยเจ็ดสิบ ประมาณนั้น...

“ไปกินข้าวกัน...” ผมชวน...

ไอ้เพชร เดินตามผมออกมา... ไอ้ชลรออยู่แล้ว... เราเลยไปกินข้าวพร้อมกันสามคน...

จากการพูดคุย... ไอ้เพชร อายุเพิ่ง สิบแปดปี กำพร้าพ่อแม่ อยู่กับยาย และน้องสาว ที่ต่างจังหวัด พอเรียนจบ มอสาม ก็ไม่มีเงินเรียนต่อ เลยออกมาหางานทำเพื่อจะส่งตัวเองเรียนให้ได้

เพชร ผ่านงานมาหลายอย่าง ทั้งโรงงาน เด็กเสริฟจนกระทั่ง มีคนแนะนำให้มาทำงานนี้ มันจึงมาสมัคร วันนี้เป็นวันแรก...เท่าที่คุยกัน ไอ้เพชร ยังไม่เคยมีประสบการณ์ กับผู้ชายคนไหนมาก่อนด้วยซ้ำ...

“แล้วผู้หญิงล่ะ...” ไอ้ชลถามตรงๆ เล่นเอาไอ้เพชร หน้าแดง

“ก็... เคยมาบ้างครับ...” ตอบพลางก้มหน้างุด... ไอ้ชลหัวเราะก๊าก...

“มึงจะรู้ไปทำไมวะ ชล...” ผมถามเมื่อเห็นน้องมันอายแทบแทรกโต๊ะหนีแล้ว....

“กูอยากรู้เฉยๆ...” ไอ้ชลมันตอบพลาง ยักคิ้วท่าทางกวนตีน...

ผมทำปากขมุบขมิบพอให้รู้กันสองคน... “น้องนะมึง...”

ไอ้เพชรมันถามผมเรื่องเรียน ผมก็บอกมันไปตามตรง... มันทำตาเป็นประกาย... “พี่ดินเก่งจังครับ... ผมอยากเรียนมั่ง...”

“อือ... ก็ทำงานเก็บเงินเก็บทอง แล้วก็ไปสมัครเรียนศึกษาผู้ใหญ่ จบมอหก แล้วก็เรียนได้นี่หว่า... เพชร” ผมบอกมัน

“ครับพี่...”

เพื่อเป็นการรับน้อง ประกอบกับท่าทางที่ไม่ค่อยมีตังค์ของมัน ผมเลยเลี้ยงมันไป 1 มื้อ ก่อนเราจะเดินเข้ามาในร้านด้วยกัน

คืนนั้น ลูกค้าเข้าร้านไม่เยอะ... ไอ้ชลได้ออกไปก่อน... ก็ หล่อใสปิ๊งอย่างมัน... ไม่ยากที่จะมีลูกค้าสะดุดง่ายๆ ส่วนตัวผมเอง พี่ปอง ลูกค้าประจำเรียกไปนั่งไล่ๆ กับมันแต่ ลูกค้าของผมชอบนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ ก่อน

สักห้าทุ่มได้แล้ว เด็กในร้านเหลืออีกเยอะเหมือนกัน รวมทั้งไอ้เพชรเองที่นั่งหลบมุมอยู่ในสุด...

“ดิน... วันนี้ พี่อยากทำอะไรสนุกๆ น่ะ...” ลูกค้าของผมที่เริ่มเมานิดๆ เอ่ยบอกผม

“อะไรครับ”

“อยากโดนรุม...” พี่ปองกระซิบอายๆ...

ผมหัวเราะกับท่าทางของพี่แก... คือปกติ พี่ปองจะค่อนข้างขี้อาย... แต่พอเมาจากขี้อาย ก็กลายเป็น ขี้(โดน)เอา ไปได้... เวลาไปกับผม บางทีก็ไปแวะร้านอื่น เรียกเด็กไปอีกคนก็หลายครั้ง...

“เอาใครดีล่ะครับ” ผมถามเบาๆ...

“ไม่รู้อ่ะ... ให้ดินเลือก” พี่ปองพยักหน้าให้ผมเลือก... อะไรฟะ ตัวเองจะโดนเอา แต่ให้ผมเลือก... แต่ก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง
ผมเดินไปที่เคาน์เตอร์ กระซิบถามพี่รัตน์เบาๆ...

“พี่รัตน์ครับ... ใครเทสต์ไอ้เพชร เมื่อเย็นครับ”

“เจ๊เอง ทำไมเหรอ” พี่รัตน์ ลอยหน้าถาม

“Kมันเป็นไง...”

“ผู้ชายธรรมดา ที่ไม่ธรรมดา...” เจ๊รัตนตอบเป็นรหัสว่า... เกินมาตรฐาน

“โอเค... เดี๋ยวคิดตังค์โต๊ะผม... เอาผมกับไอ้เพชรออกไปด้วย” ผมบอก

พี่รัตน์ชะโงกมองลูกค้าโต๊ะผม ก่อนจะพยักหน้า... “โอเค... ได้... ยังไงสอนๆ น้องมันหน่อยนะ ดิน” พี่รัตน์บอกผม ก่อนจะเอื้อมไปดึงบิลมารวมเงิน... เห็นตูเป็นอาจารย์สอนตั้งแต่เมื่อไรกัน...

ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ... ไม่นานไอ้เพชร ก็เดินเอาบิลมายื่นให้

พอยื่นเงินส่งให้มัน กลับไปทอนแล้ว พี่ปองก็หันมาถามผม... “คนนี้หรือเปล่า...”

“ครับ... เพิ่งมาใหม่วันนี้เลย... ถามแล้วว่า ได้ขนาดเข้ามาตรฐาน” ผมบอกพี่ปอง พลางทำตาล้อแก เล่นเอาพี่ปองอายจนหน้าแดงก่ำ ทำปากขมุบขมิบพึมพำ

“บ้า...เหรอดิน...” แต่ท่าทางพี่ปองคงจะถูกใจไอ้เพชรอยู่ไม่น้อย...

...........................................

ไม่นาน... เราก็มาอยู่ในห้องที่โรงแรมค่อนข้างหรู... พี่ปองไม่ชอบไปโรงแรมชั่วคราว... “ไม่รู้มันซักผ้าสะอาดหรือเปล่าน่ะ” นั่นคือเหตุผลของพี่เค้า...

ผมให้ไอ้เพชรไปอาบน้ำก่อน ไม่นานมันก็นุ่งผ้าขนหนูเดินออกมา... บา...ไอ้น้องชาย หุ่นไม่เลวเลย... ถึงจะไม่สูงนัก แต่ไอ้เพชร ก็รูปร่างสมส่วน กล้ามเนื้อเกร็งคงเพราะทำงานหนักตั้งแต่เด็ก... กล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นลูกชัดเจนอย่างกับรางระนาดเลย...
ผมเห็นพี่ปองแอบกลืนน้ำลายเอื๊อก ก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป... พอพี่ปองปิดประตู ผมก็บอกไอ้เพชร...

“ทำใจให้สบาย... ปล่อยอารมณ์ให้เต็มที่... ไม่ต้องอาย ถือว่าเป็นงาน...”

ไอ้เพชรพยักหน้า ไม่พูดอะไร สังเกตดูมันยังมีอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด

“นึกว่าพี่เค้าเป็นผู้หญิงแหละ...” ผมบอกเป็นอย่างสุดท้าย ก่อนที่พี่ปองจะเปิดประตูห้องน้ำออกมา

ถึงคิวผมเข้าไปอาบบ้าง โดยทิ้งไอ้เพชรให้อยู่กับพี่ปองตามลำพัง... เอาเหอะ ยังไงพี่ปองก็เป็นรับ มันคงยังไม่มีอะไรลำบากใจเท่าไรนัก....

ผมอาบน้ำเสร็จ เปิดประตูห้องน้ำออกมา ไอ้เพชร นั่งพิงหัวเตียงอยู่มีพี่ปองนอนหมอบอยู่ตรงหว่างขา...ทำหัวผงกขึ้นลง... พอเห็นผมออกมา มันทำท่าเขินนิดๆ  แต่ผมก็แก้เขินให้มันด้วยการดึงผ้าขนหนูที่นุ่งอยู่ออก โยนไปพาดบนเก้าอี้นวมตัวนึง แล้วเดินไปนั่งข้างมัน...

ไอ้เพชรทำตาโต เมื่อเห็นKผม... ทำไมวะ... มันแปลกกว่าชาวบ้านซักแค่ไหนเชียว...แค่ใหญ่กว่า ยาวกว่าชาวบ้านเค้า แล้วก็ฝังมุกเป็นปุ่มๆ รอบๆ ลำอีกหกเม็ดแค่นั้นเอง หุ หุ....

หันไปมองKมันที่พี่ปองจับอยู่... ไอ้ห่า... เมิงจะมาตาโตอะไรกับKกูวะ... เพราะเท่าที่ดู Kไอ้เพชรที่พี่ปองกำลังจับถอก จับดูดอยู่น่ะ มันไม่ใช่อันเล็กๆ เลย... เกินมาตรฐานมาหลายหุนแน่ๆ ความยาวผมว่าไม่น่าจะต่ำกว่าหกนิ้ว...โดยเฉพาะส่วนหัวที่บานอย่างกับดอกเห็ดเกือบเท่าของผม...

ไอ้เพชรมันผิวขาวอยู่แล้ว Kมันเลยขาว... ยิ่งโดนพี่ปองจับถอกสุดๆ แบบนี้ ยิ่งทำให้เห็นเส้นเลือดโปนๆ ชัดเจน หัวบานแดงก่ำ ตรงปลายมีน้ำใสๆ ใหลเยิ้มออกมาตลอด... พอโดนพี่ปองตวัดลิ้นเลียหัวบาน ไอ้เพชรก็สะดุ้งเฮือกครางซี๊ด ไม่ขาดปาก...

“อูยซซซซ ซี๊ดซซซซ อูยซซซซ ซี๊ดซซซซ”

ผมนั่งดูพี่ปองที่ยังคงเอร็ดอร่อย อยู่กับKหัวเห็ด ของไอ้เพชร พลางรูดKของตัวเองขึ้นลงอยู่ไปมาจนมันตั้งลำตระหง่านเต็มความยาวเกือบเจ็ดนิ้วหัวบานแดง...

ผมกดที่โคนK จนมันถอกเหยียดเต็มความยาวใหญ่ เส้นเลือดกับเม็ดมุกโปน น้ำใสๆ เริ่มเยิ้มออกมาจากส่วนปลายที่บานเป็นดอกเห็ด... พลางส่งสายตาเชิญชวนพี่ปอง... อันนี้ใหญ่กว่า ยาวกว่าน๊า... ฝังมุกด้วยน๊า...

แต่พี่ปองยังคงเห็นKอันใหม่ดีกว่า ถึงแม้มันจะเล็กกว่าก็ตาม... เพราะของผมน่ะ แกดูดมาไม่ต่ำกว่าสามรอบแล้วตั้งแต่ผมเข้ามาทำงาน... แกทำท่าไม่สนใจของผม... ยังคงอมหัวบานๆ ของKไอ้เพชร ตุ่ยเต็มปาก...

“พอได้Kใหม่ ลืมKอันเก่าเลยน๊า...” ผมแกล้งแหย่พี่ปอง... ปากแกไม่ว่างหรอกครับเลยได้แต่ส่งสายตาค้อนๆ มาให้ผม... ครู่นึงแกก็ขยับจากท่านอนเป็นคลานเข่า แต่ปากยังอมKของไอ้เพชรอยู่ไม่ยอมปล่อย...

แกอมของไอ้เพชรลงไปจนสุดโคน ก่อนจะรูดปากขึ้นมาดูดหัวKบานๆ ของไอ้เพชร แรงๆ หลายต่อหลายครั้ง... เล่นเอาไอ้เพชรครางตัวสั่นกระเส่า...

“อูยซซซ พี่คร๊าบ... ผมเสียว...”

แล้วพี่ปองก็ทำในสิ่งที่ผมนึกไม่ถึง... คือ...

................................................................

เอาค้างไว้อย่างนี้แหละ... ดูอารมณ์คนอ่านคนดีของไอ้ดิน หุ หุ....

 

เลือกเอาซักอันนะครับ... แต่ห้าม
 
ไอ้ดินนะคร๊าบ... เด๋วไม่มีคนมาต่อให้น๊า...

สวัสดีครับ.... ดิน

[Soulmate]

  + + + + + =  ,

[DIN]

+ + + + + =  ,

อ๊ากซซซซ ......
โดนคนอ่านทำร้ายร่างกาย บาดเจ็บสาหัส ขอลาพักผ่อนรักษาตัวซัก...

กี่วันดีหว่า.... ไม่รุ ดูคอมเมนต์กับ โหวตก่อน อารมณ์ดีแล้วค่อยมาต่อ... หุ หุ

ดิน

[bixzz]

เลือกอันไหนดี...อันนี้แล้วกัน  เอ้ย...ไม่ใช่แล้ว นี่ต่างหาก 
คุณดินนะคุณดิน...ทำอารมณ์ค้างซะแล้ว จะรับผิดชอบคนอ่านยังไงล่ะครับ
งั้น...มาต่อเร็วๆ แล้วกันครับ
+1 ให้แล้วนะครับ

[broke-back]

  มาต่อที่ค้างซะดีๆ

  ม่ายงั้น...จะเจื๋อน ของดี...ของดิน

+1 ให้คับ Best Bro.DIN 

[andy_kwan]

มาต่อซะดีๆ ไม่งั้นป้าจะเลาะมุกหกเม็ดออกมานะ อิอิ

พี่ปองแกหันมาอมทีละสองหรือเปล่า(ปากฉีกแน่ๆ)

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ครั้งืที่อ่านเรื่องนี้ เคยเห็นมานานเหมือนกัน แต่ทำแบบนี้  มันแย่มากต้องโดน
  ๕๕๕

[amito]

+ 1 คะแนนที่ 129 ให้กับความค้างคาที่คุณดินจัดมาให้นะคะ

 

[mecon]

  555 กำลังได้ เลยอ่ะ
ค้างให้ซับโลหิตชิมิคะ
น้องเพชร หนุ่มน้อยธรรมดาที่ไม่ธรรมดา อั๊ยยยยยยยยย
+1 จัดให้คะ

[น้ำค้าง]

คิดเหมือนคุณ  andy_kwan อยากจะเลาะเอามุก 6 เม็ดออกมา อยู่ดีๆ ก็ตัดตอนไปซะเฉยๆ แบบนี้

+ 1 ให้ค่ะ

[menano]

โหหหหหหหหหหหหหหหห

พี่ดินแอบใจร้ายนะเนี่ย

 

ใจร้ายจะปล่อยให้เค้ารอหรอออออออ

เกิดรอนานเค้าขาดใจตายทำไงอ่ะ

 

[kungyung]

 
พี่ดินทำไมถึงทามอย่างนี้ เล่นบรรยายซะกำลังเคลิ้มๆๆเลย แล้วไยท่านพี่ถึงได้ตัดไปซะงั้นหล่ะคร้าบ
+1ให้กะพี่ดินโรคจิตที่ชอบทำให้คนอ่านค้างงงงงงงง