อร๊าย อ่านทันแล้ว
TTVTT สงสารน้องมิ จัง ตอนแรกอ่านก็หลงใหล ไปๆมาตอนสอง เจ็บปวดกระดองใจกันเลยทีเดียว
ไอ้พี่จอมทัพบ้า
มาทำร้ายน้องมีเค้าทำไม
ซิกๆ สงสารน้องมากค่ะ
(แต่ก็นะ เวรกรรม ชาติที่แล้วคงไปทำเขาเจ็บปวดไว้เยอะ {อุ๊บนอกเรื่อง
})
คนเขียนขา ดราม่า หรือ กดดัน หรือ ทำให้ขมขืน ดิฉันไม่ว่าค่ะ
แต่ขอตอนที่พี่จอมทัพรักน้องมิจนหมดใจ ขอให้น้องมิใจแข็งสุดๆไปเลยแล้วกัน!!!!!!!!!!!!
Ps.ถึงอังเดร จะไม่ได้เป็นอิมเมจที่คนเขียนวาดฝันไว้ แต่ทว่า อังเดร คือหนูมิในใจหนู
ชอบอังเดรมากกกกกกกกกก