Sex Toy 18
เมื่อกลับมาถึงห้องนอนปากหนาก็ประกบเข้าจูบอีกคนทันทีโดยที่ปากบางก็เปิดรับอย่างเต็มใจ สองลิ้นเกี่ยวตวัดกัน
อย่างร้อนแรงปนอ่อนโยน มือหนาเค้นคลึงไปทั่วกายบางก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อของอีกคนออกทำให้ผิวขาวเนียนปรากฏสู่สายตา
ปากหนาถอนจูบจากริมฝีปากบางก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ซอคอขาวและไล่ลงมาจนถึงยอดอกสีชมพูที่ชูชันล่อตาล่อใจ
“อ๊ะ...อ๊า” เสียงหวานครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อลิ้นร้อนของอีกคนแตะลงที่ยอดอก มือบางที่ยึดไหล่หนาเป็นที่
พึ่งก็จิกลงที่ไหล่หนาเพื่อระบายความเสียวซ่าน จินพาอีกคนมายังเตียงนอนก่อนจะผลักร่างบางลงไปก่อนจะขึ้นคร่อม ตา
คมสบเข้ากับตากลมที่บ่งบอกถึงแรงอารมณ์ทำให้เบียร์เบนสายตาหนีทันที ความร้อนแรงในนัยน์ตาของอีกคนมันทำให้หัวใจ
ของเขาสั่นไหวไปหมด
“มองหน้าฉัน” จินว่าด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับจับใบหน้าของอีกคนหันมามอง
“แล้วดูการกระทำของฉันดีๆ” สิ้นเสียงทุ้มปากหนาก็ประกบลงมาอีกครั้ง ความอ่อนโยนของรสจูบทำให้เบียร์เผลอไผลไป
ทั้งตัวและหัวใจ ลิ้นร้อนที่เกี่ยวตวัดอย่างนิ่มนวลทำให้เหมือนกับว่ากำลังชิมของหวานอยู่ยังไงยังงั้น จินถอนจูบออกจากอีกคน
ก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองออกทำให้เบียร์ได้เห็นร่างกายอันแข็งแรงของอีกคน แม้ว่าจะเห็นกันมาหลายต่อหลายครั้งแต่ร่างบางก็
ยังคงไม่ชิน ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่ออย่างหน้ามองก่อนจะแปลเปลี่ยนไปเป็นสีแดงจัดเพราะแรงอารมณ์เมื่อปากหนาเริ่มละเลง
ความเสียวซ่านที่ร่างกายของเขาอีกครั้ง กางเกงของเบียร์ถูกถอดออกไปพร้อมกับชั้นในทำให้ร่างบางเปลือยเปล่า ขาเรียว
พยายามหนีบเข้าหากันอย่างอายๆแต่มือหนาก็จับมาแยกออกทำให้แก่นกายของร่างบางที่กำลังตื่นตัวปรากฏแก่สายตาคม
“อ๊ะ...คุณจิน” เบียร์ร้องอย่างตกใจเมื่อปากหนาเข้าครอบครองแก่นกายของเขา ทั้งๆที่อีกคนไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ร่าง
บางบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน อีกคนใช้ปากและลิ้นได้เก่งจริงๆไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ความเสียวซ่านก่อตัวมาถึงส่วน
ปลายก่อนที่เบียร์จะปลดปล่อยออกมาจนเต็มปากหนา จินกลืนน้ำรักของอีกคนลงคอไปอย่างไม่รังเกียจทำให้เบียร์อดที่จะอึ้งไม่
ได้
“คายออกมานะครับมันสกปรก” เบียร์ว่าออกมา
“อร่อยต่างหาก” จินว่าหน้าตาย เบียร์หน้าขึ้นสีทันที ร่างสูงถอดปราการส่วนร่างของตัวเองออกก่อนจะคร่อมอีกคนอีกครั้ง
มือหนาจับขาเรียวพาดที่บ่าแกร่งก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางของอีกคน
“อ๊ะ” เบียร์สะดุ้งทันที
“ฉันจะทำเบาๆ” จินว่า เบียร์พยายามผ่อนคลายเพื่อให้ตัวเองไม่เจ็บ จากหนึ่งนิ้วก็เป็นสองนิ้ว สามนิ้วจนเมื่อช่องทางของ
อีกคนพร้อมจินก็ถอนนิ้วออกก่อนจะสอดสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน
“อ๊า” เบียร์ครางออกมา จินสอดแก่นกายไปจนสุดและหยุดแช่เอาไว้เพื่อให้ช่องทางของอีกคนปรับตัวเมื่อเห็นว่าร่างบาง
ผ่อนคลาย สะโพกสอบก็ค่อยๆขยับเข้าออก
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...” เบียร์ครางออกมา ความเสียวซ่านก่อตัวขึ้นทันที ยิ่งอีกคนกระแทกตัวจนสุดความยาวก็ยิ่งถูกจุดเสียว
ภายในทำให้เบียร์ครางเสียงสั่น จินขยับสะโพกแรงและเร็วขึ้นจนได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงนอน ปากหนาพรมจูบทั่วซอก
ขาของอีกคนอย่างหลงใหล เบียร์ที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนร้องครางและระบายความเสียวโดยการจิกไหล่อีกคนเท่านั้น
“อ๊า!!!” ทั้งคู่ปลดปล่อยออกมาเมื่อจุดหมาย มือหนาจับอีกคนพลิกตัวเป็นท่าคลานโดยที่ไม่ได้ถอนแก่นกายออก เมื่อ
จัดแจงท่าให้อีกคนเสร็จสะโพกสอบก็ขยับอีกครั้ง สะโพกบางแอ่นรับสัมผัสของอีกคนด้วยความเสียว มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น
พร้อมครางออกไม่ขาดปาก
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ”
“อื้มมมม” จินเองก็อดครางในลำคอไม่ได้เพราะความเสียวซ่าน เบียร์ค่อยๆทรุดตัวลงกับเตียงนอนเพราะไม่สามารถรับ
ความเสียวซ่านได้แต่สะโพกบางก็ยังคงแอ่นรับสัมผัสของอีกคนโดยมีมือหนาจับยึดเอาไว้ มือหนาอีกข้างจับที่แก่นกายของ
อีกคนพร้อมขยับมือรัวจนในที่สุดทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง จินพรมจูบพร้อมกับสร้างรอยที่แผ่นหลังบางอย่างหลงใหลก่อน
จะค่อยๆถอนแก่นกายออกมาเพราะคิดว่าอีกคนคงเหนื่อยมากแล้ว
“นอนไปเถอะเดี๋ยวจะทำความสะอาดให้” จินว่า เบียร์ทำท่าจะร้องห้ามแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว จินเอาน้ำใส่กะละมังเดินออก
มาจากห้องน้ำก่อนที่จะใช้ผ้าเช็ดตามตัวให้อีกคนและใช้นิ้วล่วงเข้าไปในช่องทางของอีกคนเพื่อเอาน้ำรักออกมา
“อ๊ะ” เบียร์อดที่จะร้องออกมาไม่ได้ จินมองหน้าอีกคน
“เดี๋ยวก็ได้ต่ออีกรอบหรอก” เบียร์หน้าขึ้นสีทันทีก่อนจะพยายามเม้มปากเพื่อกั้นเสียงเมื่อนิ้วของอีกคนสัมผัสเข้ามา หลัง
จากที่ทำความสะอาสดและเช็ดเนื้อเช็ดตัวเสร็จเบียร์ก็หลับไป จินมองอีกคนพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก ปากหนาประทับเข้าที่
หน้าปากของอีกคนก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆแล้วดึงอีกคนเข้ามากอด...ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ที่เบียร์เข้ามาอยู่ที่บ้านของจิน
เหตุการณ์ระหว่างคนสองคนดีขึ้นจนผู้เป็นแม่สังเกตได้ ไม่มีบรรยากาศอึมครึมตอนกินข้าวหรือไปเรียนด้วยกันก็นับว่าทำให้ผู้
เป็นแม่อย่างเธอภูมิใจไม่น้อย
“ปรับความเข้าใจกับน้องแล้วเหรอคะ” คุณหญิงของบ้านถามลูกชายขึ้นขณะที่ทานข้าวกลางวันด้วยกัน วันนี้เบียร์มีเรียน
เช้าและจินไม่มีเรียนทำให้ร่างบางขอไปเองแม้ว่าจินจะออกตัวว่าไปส่งก็เถอะแต่ร่างบางก็หนีไปเรียนก่อนจนได้
“...” จินไม่ตอบแต่กลับยกยิ้มแทน
“แล้วทำอะไรๆให้มันชัดเจนหรือยังคะ ไม่ใช่น้องมาน้อยใจอะไรอีกล่ะ” ผู้เป็นแม่ว่า จินมองหน้าแม่อย่างงงๆ
“แปลว่ายังไม่ได้บอกรักน้องสินะคะ” ผู้เป็นแม่ว่าอย่างขัดใจ
“ต้องบอก?” จินเลิกคิ้วถาม ผู้เป็นแม่หน้าบึ้งตึงทันที
“ต้องบอกสิคะ เรื่องแบบนี้จะให้น้องคิดเองหรือไงล่ะคะ ไม่ได้ดั่งใจจริงๆลูกชายคนนี้”
“ผมก็ใช้ภาษากายบอกไปแล้ว” จินว่าหน้าตาย ผู้เป็นแม่อดชะงักไม่ได้
“ภาษากายไม่พอหรอกค่ะ ชิ...ตั้งแต่เอาน้องมาอยู่ด้วยเอาเปรียบน้องไปเยอะแล้วสิ เดี๋ยวแม่จะจับแยกเลย” ผู้เป็นแม่ว่า
อย่างขู่ๆ...จินมารอรับอีกคนที่มหาวิทยาลัยในตอนเย็นเพราะรู้เวลาเลิกเรียนของอีกคน คนที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างพากันจับจ้อง
มาที่ร่างสูงที่พักนี้มักจะวนเวียนมาที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์บ่อยเสียเหลือเกิน
“เลิกเรียนแล้วไปกินไอติมกันนะเบียร์” โมพูดขึ้นหลังจากที่คาสสุดท้ายมีเรียนด้วยกัน
“ไอ้เบียร์มันไม่ว่างหรอกโม” พุว่า โมทำหน้างง เบียร์เองก็เช่นกัน
“ก็มีคนมารอรับแล้วอ่ะ” พุว่าก่อนจะพยักพเยิดหน้าไปทางร่างสูงที่ยืนพิงรถคันหรูอยู่
“ตกลงเบียร์กับคุณคนนั้น...” โมถาม เบียร์หน้าแดงทันที
“ไม่มีอะไรสักหน่อย”
“หน้าแดงขนาดนี้ยังบอกไม่มีอะไร เบื่อคนโกหกจริงๆ” พุแซว เบียร์หันไปแยกเขี้ยวใส่เพื่อนก่อนจะขอโทษขอโพยโมว่า
ไม่สามารถไปกินไอศกรีมด้วยได้ก่อนที่ร่างบางจะเดินมาหาอีกคนที่รออยู่
“รอนานมั้ยครับ” เบียร์ถามขึ้นอย่างทุกวัน จินส่ายหน้าก่อนจะดึงกระเป๋าใส่กระดานวาดรูปของอีกคนไปเก็บที่เบาะหลัง
เบียร์มองอีกคนยิ้มๆก่อนจะขึ้นไปนั่งรถข้างๆคนขับทันที ไม่รู้ว่าบรรยากาศระหว่างเขาสองคนมันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่
เบียร์กลับรู้สึกดีมาน้อย แม้ว่าอีกคนจะยังหน้านิ่งๆ พูดน้อยเหมือนเดิมก็เถอะแต่การกระทำที่แสดงออกมาที่เหมือนคู่รักกันอยู่นี้
มันทำให้เบียร์มีความสุข เดี๋ยวนะ...เมื่อกี้เขาบอกว่าคู่รักงั้นเหรอ?
“เป็นอะไนหน้าแดงๆ” จินถามขึ้น เบียร์รีบส่ายหน้าทันที จินขมวดคิ้วก่อนจะจับใบหน้าของอีกคนให้หันมาประชันหน้า
“ไม่สบาย?” จินว่าก่อนจะเอาหน้าผากของตัวเองมาแตะเข้ากับหน้าผากของอีกคนเพื่อวัดไข้ การกระทำที่อ่อนโยนและ
ใกล้ชิดแบบนี้ทำให้เบียร์ใจเต้นรัวยิ่งกว่าเดิม
“เปล่าสักหน่อย” เบียร์ว่าพร้อมดันอีกคนออก จินกระตุกยิ้มนิดๆกับท่าทางของอีกคนพอจะรู้แหละว่าอีกคนเป็นอะไรแต่
เมื่อกี้แค่แกล้งเท่านั้นแหละ...ช่วงค่ำจนถึงดึกจะเป็นเวลาที่คนทั้งคู่แยกย้ายกันทำงานและจัดการเรื่องของตัวเอง ช่วงนี้เบียร์มี
งานไม่หนักมากนักเพราะใกล้สอบแล้วส่วนจินก็กำลังยุ่งๆทั้งเรื่องเรียนและบริษัท อีกคนกำลังจะเรียนจบและกลายเป็นรอง
ประธานบริษัทเต็มตัว เบียร์ก็อดกังวลใจขึ้นมาไม่ได้ กลัวว่าระยะห่างจะทำให้อีกคนเปลี่ยนไป กลัวว่างานยุ่งๆของอีกคนจะทำให้
ไม่มีเวลาให้กัน แต่เดี๋ยวนะ...เขาสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยจะต้องมีเวลาให้กันทำไม บ้าๆๆ คิดแบบนี้อีกแล้ว เบียร์ยีหัว
ตัวเองแรงๆกับความคิดของตัวเองทำให้จินที่เดินเข้ามาในห้องนอนถามขึ้น
“คันหัวหรือไง”
“เปล่าสักหน่อย แล้วนี่คุณมาทำไมเนี่ย ดึกแล้ว” เบียร์ว่าทั้งๆที่รู้คำตอบแหละแต่แกล้งเปลี่ยนเรื่อง
“ฉันนอนนี่ทุกคืนยังจะถามอีก” จินว่าก่อนจะล้มตัวลงนอนที่ข้างอีกคน
“กลับไปนอนห้องตัวเองบ้าเถอะ ฝุ่นขึ้นแล้ว” เบียร์ว่าอย่างแขวะๆ จิน กระตุกยิ้มก่อนจะดึงคนที่นั่งอยู่ลงมานอนข้างกัน
แล้วรวบตัวเข้าไปในอ้อมกอด
“อื้ออออ ปล่อยเลยนะ” เบียร์ดิ้นไปมา
“นอนเฉยๆน่า” จินว่าทั้งๆที่ตาคมหลับอยู่
“ไม่เอา ปล่อยสิ” เบียร์ว่าพร้อมดิ้นต่อ
“ไม่หยุดดิ้นเดี๋ยวไม่ต้องนอน” เบียร์ชะงักทันทีกับคำพูดของอีกคน ตาคมค่อยๆลืมมาสบกับตากลม
“คนหื่น” เบียร์เชิดปากใส่
“หึๆ ก็หื่นกับนายคนเดียว” จินว่าก่อนจะรวบตัวบางขึ้นมานอนบนตัว เบียร์ทำตาโตอย่างตกใจทันที
“ทำอะไรของคุณเนี่ย”
“สิ่งที่ฉันแสดงออกทุกวันนายเข้าใจมันมั้ย” อยู่ๆจินก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เอ่อ...ผม” เบียร์กัดปาก ความจริงก็เข้าใจนะแต่บางทีถ้ามีคำพูดด้วยก็คงจะดีกว่าใช่มั้ยล่ะ
“หรือต้องให้พูดออกมา” จินว่า เบียร์พยักหน้า ขอให้เขาได้ยินคำๆนั้นสักครั้งหนึ่งเถอะแล้วเขาจะมั่นใจและไม่เรียกร้อง
อะไรอีกเลย
“นายรู้ใช่มั้ยฉันไม่ใช่คนโรแมนติก” จินว่า เบียร์พยักหน้า
“คุณมันทั้งนิ่ง หน้าตาย เอาแต่ใจด้วย” เบียร์ได้ทีก็ว่าอีกคนออกมา จินยิ้มขำๆ
“หึๆ เพราะฉะนั้นฉันจะบอกแค่ครั้งเดียว...” จินมองหน้าอีกคน เบียร์รู้สึกสั่นไหวไปหมด
“...ฉันรักนาย” เบียร์รู้สึกสมองขาวโพลนไปหมดกับคำสามคำที่ออกมรจากปากหนา หัวใจสั่นระรัวจนกลัวว่าอีกคนจะ
ได้ยินมัน จินมองท่าทางจิตหลุดของอีกคนขำๆ ไม่คิดว่าจะเป็นหนักขนาดนี้เหมือนกัน
“นายล่ะ” จินถามกลับ เบียร์กัดปาก อะไรหลายๆอย่างมันทำให้เขารู้สึกดีกับอีกคนแต่อะไรหลายๆอย่างในอดีตก็ทำให้
รู้สึกไม่ดีเช่นเดียวกัน เพียงตอนนี้เขาต้องใช้หัวใจคิดแทนสมองว่าสิ่งใดมันมากกว่ากัน
“ผม...”
ครืดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ของเบียร์ดังขัดขึ้นก่อน จินขมวดคิ้วทันที เมื่อร่างบางลุกจากตัวเขาไปรับโทรศัพท์
“ครับ...ว่าไงนะครับ!! ได้ครับๆๆ” เบียร์วางสายด้วยสภาพมือสั่นเทาจนจินอดตกใจไม่ได้
“เกิดอะไรขึ้น “ จินถามขึ้น เบียร์หันมามองอีกคนตาสั่นๆคล้ายจะร้องไห้ออกมา
“ลุงครับ...ฮึก ลุงตกบันได อาการสาหัส ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล”
กรี๊ดดดดดด เขาบอกรักกันแล้วค่า!!! >___< ปลื้มใจประดุจถูกหวยรางวัลที่1!5555 แต่เรื่องราวยังไม่จบเนอะ ยัง
ไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ เนื้อเรื่องดำเนินมาถึงตอนท้ายๆแล้ว
ปล เรื่องรวมเล่มยังไม่ลงตัวเรื่องโรงพิมพ์ วาดปกเลย งื้อออออ หนักใจมากค่ะ เอาไว้ถ้าจะรวมเล่มจริงๆจะเปิดพรีทีเดียวเลยนะ
คะ T^T
___จางบิวตี้___