ก่อนอารมณ์ของเรื่องจะพุ่งทะยานราวกับจรวดพุ่งแหวกชั้นบรรยากาศ, ดิฉันว่ามังกรต้องคู่น้องธูป แล้วพอเขาพัฒนาความสัมพันธ์เร่าร้อนกันขนาดนี้ ก็ได้แต่กรี๊ดกับหมอนข้าง ชอบที่สุดกับการ "เล่าเรียน" บทพิศวาสที่พี่มังกรสอนให้น้อง เนิร์ดใช่หรือไม่ ความรักก็เลยต้องเอนเอียงไปในทำนองค่อยๆ เรียนรู้กันอย่างนี้แหละดีที่สุด ซีนกอดจูบลูบคลำนี่ทำดิฉันอ่านไปจิกหมอนไป ชอบมากๆ เลยนะคะคุณเวสต์
นอกจากเรื่องด้านบนที่กล่าวมาแล้ว ยังได้ความรู้เล็กๆ น้อยเกี่ยวกับอาการต่างๆ ของคนในสังคมยุคใหม่ด้วยค่ะ ได้ล้วงลึกเข้าไปในอารมณ์ของลูกชายโทนที่มีพ่อเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ต้องต่อสู้กับความคาดหวังต่างๆ แม้เรียนมหาวิทยาลัย ทว่าก็ยังนับว่ากำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ดังนั้นวุฒิภาวะอาจไม่พอกับการต่อกรกับความกดดันรอบด้าน อ่านแล้วชอบนะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ ^_____^
ป.ล. ตั้งแต่รู้ใจตัวเอง อิพี่มังกรก็หื่นกับน้องตลอด แม้ภายนอกจะหน้านิ่ง แต่ในใจนี่ฮ็อตยิ่งกว่าเอลนิลโย่