จากนั้นพวกเราก้อทานข้าวไป น้าเนตรก้อชวนผมพูดคุยเป็นอย่างดี ผมก้อเลยไม่ค่อยอึดอัดเท่าไหร่ พี่สาว และน้องชายของดิวก้อน่ารักดีครับ ให้ความเป็นกันเองกับผมเป็นอย่างมาก ส่วนไอ้ดิวเหรอ ไม่ค่อยพูดอะไร ยิ้มเล็กยิ้มน้อยอะไรของมันไม่รู้ แล้วน้านเนตรก้อบอกว่า เดี๋ยวทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว ให้ไปคุยเรื่องงานกันที่นั่งเล่นริมสระว่ายน้ำ
จากนั้นพอทานอาหารเสร็จผม น้าเนตร และไอ้ดิวก้อเดินออกมาทางหลังบ้าน ออกจากนอกบ้านไปทางฝั่งขวาของบ้านจะเป็นสระว่ายน้ำ ขนาดใหญ่อยู่ในส่วนหลังบ้าน ตรงริมสระจะมีโต๊ะไว้สำหรับนั่งเล่นอยู่ พวกเราก้อไปนั่งลงตรงนั้น จากนั้นน้าเนตรก้อสั่งให้คนรับใช้นำอาหารว่าง และของหวานออกมาให้พวกเราทาน จากนั้นเราก้อพูดคุยกันเรื่องงาน โดนน้าเนตรจะจ้างให้ผมเป็นคนดูแลการแต่งตัว และการแต่งหน้าทำผมต่าง ในการออกงานสังคมต่างๆของเธอ ผมก้อตอบไปว่า ผมไม่แน่ใจว่าจะมีเวลาทำให้รึป่าว เพราะว่าแค่นี้ผมก้อทำงานให้กับ 3 ที่แล้ว น้าเนตรบอกว่าไม่ต้องซีเรียส ทุกครั้งที่น้าเนตรจะออกงาน น้าเนตรจะโทรบอกผมก่อนว่าน้าเนตรจะไปออกงานอะไรและงานส่วนมากจะเป็นช่วงเย็น ถ้าผมว่างก้อไปแต่งหน้าทำผมให้ได้ แต่ถ้าไม่ได้ ก้อให้ผมหาช่างแต่งหน้า ทำผมที่เชื่อใจได้ และสั่งงานกับเค้าเอา น้าเนตรเชื่อในฝีมือของผมมาก และอยากให้ผมช่วยดูแลตรงนี้ น้าเนตรใช้คำว่าขอร้องเลยล่ะครับ มันเลยทำให้ผมปฏิเสธได้ยาก
สักพักมือถือผมก้อดังขึ้น พอดีป้อมโทรมา ผมเลยขอตัวน้าเนตรออกมารับสาย ป้อมบอกว่าผมว่า ลืมไปรึป่าวว่าวันนี้วันเกิดป้อม ตอนนี้เพื่อนๆจะไปฉลองกันที่ร้านอาหารแห่งนึง แถวรัชดา ให้ผมตามมาด่วน ผมเองก้อมัวแต่ทำงานเลยลืมไปสนิทเลย ก้อเลยบอกว่าเดี๋ยวจะตามไปเร็วๆนี้ ผมเลยขออนุญาตน้าเนตรไปงานวันเกิดเพื่อน
“ แม่ครับ เดี๋ยวดิวไปส่งอี้เองน่ะครับ และดิวอาจจะไปเที่ยวต่อกับเพื่อนน่ะครับ “ ไอ้ดิวบอกกับน้าเนตร
“ อืม ก้ออย่ากลับดึกแล้วกันน่ะ ช่วงนี้งานที่บรษัทเยอะ เราเองก้อเพิ่งมาทำใหม่ อย่าให้เสียงานเสียการล่ะ แล้วก่อนจะไปไหนกับใครก้อไปส่งอี้เค้าก่อนน่ะ อย่าให้เค้ากลับเองล่ะ “ น้าเนตรบอกไอ้ดิวไป
“ ได้ครับแม่ ดิวไม่กลับดึกหรอกครับ และเรื่องงานแม่ก้อไม่ต้องห่วงน่ะครับ ดิวจะพยายามพิสูจน์ตัวเองให้พ่อรู้ว่า ดิวก้อทำงานอย่างที่คนอื่นเค้าทำได้ ส่วนอี้ ดิวจะไปส่งให้ถึงที่เลยครับ “ ไอ้ดิวพูดเสร็จมันก้อพาไปลาพ่อมันที่นั่งดูข่าวอยู่ในห้องดูทีวี ท่านก้อรับไหว้แต่ไม่มองหน้าผม ไอ้ดิวก้อทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย แล้วมันก้อมาผมไปขึ้นรถแล้วก้อขับรถออกไปส่งผม
“ นายจอดชั้นลงหน้าปากซอยแล้วกัน ชั้นไปต่อเองได้ ขอบใจน่ะที่มาส่ง “ ผมบอกไอ้ดิวตอนที่มันขับรถมาส่งผม
“ ได้ไงล่ะ ชั้นบอกแม่แล้วว่าจะมาส่งนายให้ถึงที่ไง ไม่เป็นไรหรอกชั้นมได้ลำบากอะไร เดี๋ยวอีกสักหน่อยนายก้อจะเป็นน้องแฟนชั้นแล้ว ชั้นยินดีทำน่า เล็กน้อยๆ “ ไอ้ดิวบอกกับผม
“ นี่นายยังไม่เลิกยุ่งกับพี่อ้ออีกเหรอ นายจะเอายังไงกันแน่ ชั้นเริ่มหมดความอดทนแล้วน่ะ ครั้งที่แล้วพี่อ้อก้อโดนพวกหลิง หลิงทำร้าย แล้วนี่ถ้าพวกนั้นมันไม่ยอมหยุดล่ะ พี่อ้อจะโดนอะไรอีก “ ผมตะโกนว่ามันออกไป
“ ก้อชั้นรู้สึกผิดนี่นาที่ชั้นทำให้พี่สาวนายเจ็บตัว ชั้นเลยไปขอโทษพี่สาวนาย และพ่อแแม่ นายที่บ้านเมื่อเช้านี่เอง จากนั้นชั้นก้อว่าจะแวะไปคุยกับพี่ติ๊บเรื่องงานที่แม่ชั้นอยากให้นายมาทำ แล้วชั้นก้อซื้อของฝากแวะไปหาพี่ติ๊บที่ทำงานนายไง ไม่เอาน่า เรื่องหลิง หลิง ชั้นจะพยายามไม่ใช่เค้ามายุ่งกับพี่สาวนายแล้วกัน พอใจไหม “
“ นายเลิกเล่นละครได้แล้ว เรามาจบเรื่องนี้กันดีกว่า ชั้นจำได้ว่า ถ้าชั้นทำอะไรให้นายอย่างนึง นายจะเลิกยุ่งกับพี่อ้อ บอกมาเลย ตอนนี้ชั้นพร้อมแล้ว “ ผมเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ ฮ่าๆๆๆ นายยอมแล้วล่ะสิ ได้ๆๆ ถ้างั้น คืนนี้นายต้องให้ชั้นไปงานวันเกิดเพื่อนนายด้วย และคืนนี้ นายต้องอยู่กับชั้นทั้งคืน ได้รึป่าว มันไม่ยากเกินความสามารถนายหรอก ทำได้ไหมล่ะ “ ไอ้ดิวเสนอผมมา
“ ถ้านายสัญญาว่าจะเลิกยุ่งกับพี่อ้อ ชั้นจะยอมทำตามข้อเสนอนาย แค่คืนนี้ใช่ไหม “ ผมถามมันกลับไป