หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

 


“ ชั้นจะไว้ใจได้ไง ก้อได้ ชั้นจะบอกไว้อย่างน่ะ คนอย่างชั้นน่ะไม่มีพิษสงอะไรมากมายหรอก แต่เพื่อนรักของชั้นน่ะ มันเป็นเจ้าพ่อขายอาวุธสงครามอยู่ชายแดน แล้วถ้าชั้นเกิดมีปัญหาอะไรขึ้นมาล่ะก้อ มันจะมาช่วยชั้นทันที แล้วชั้นก้อมีสายอยู่ทั่วเมือง แกอยากจะลองดีกับชั้นดูไหมล่ะ ฮ่ะ ! ว่าไง “ ผมตะคอกใส่ไอ้บิ๊กซึ่งตอนนี้กลัวหัวหดอยู่

“ จ้ะๆๆๆ ชั้นกลัวแล้วอย่าทำอะไรชั้นเลยน่ะ น่ะๆๆๆ “ ไอ้บิ๊กร้องขอแบบระล่ำระลัก

“ ได้ ชั้นจะไม่ฆ่าแก หรือตัดเจ้าโลกแกหรอก แต่ชั้นก้อไม่ปล่อยแกไปหรอกน่ะ ถ้าแกมีบุญคงมีคนมาช่วยแกเองแหละ แต่ชั้นจะเอาเสื้อผ้า กระเป๋าตังค์ และมือถือแกไปด้วยน่ะ ขอให้โชคดี ป่ะดิวไ ปกันเหอะ “ จากนั้นผมก้อเดินนำดิวออกไปที่รถโดยไม่พูดอะไรเลย

“ เจ็บมากไหม นายยังไหวรึป่าว ม่ะชั้นช่วยขับดีกว่า “ ผมเอ่ยถามดิวขณะที่เราเดินถึงรถแล้ว

“ อืมมมม ไม่เป็นไรหรอกชั้นยังไหว “ แต่ผมดูท่าดิวแล้วคงไม่ไหวจริงๆ ผมเลยดึงกุญแจรถจากมือดิวมาแล้ว จากนั้นกเอพาดิวไปนั่งฝั่งข้างๆคนขับ ส่วนผมก้อเดินมาฝั่งคนขับแล้วขึ้นบนรถ จากนั้นผมก้อขับรถออกมา

“ อี้ นายจะฆ่าไอ้นั่นจริงๆเหรอ เมื่อกี้อ่ะ “ ดิวถามผมขณะที่เราเดินทางออกมา

“ ฮ่าๆๆๆ ไม่หรอก ชั้นไม่สิ้นคิดขนาดนั้นหรอก ชั้นก้อแค่ขู่มันไปอย่างนั้นแหละ ไอ้พวกนี้มันต้องเจอไม้แข็งอย่างชั้น ชั้นก้อแข็งใจเกือบตายน่ะกลัวจะหลูดกลัวๆออกมาเหมือนกัน แต่พวกนั้นเจอแบบนี้ก้อดี จะได้รู้ซะบ้างว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า ฮ่าๆๆๆ “ ผมพูดไปหัวเราะไป

“ แต่รู้ไหมว่าเมื่อกี้ชั้นกลัวนายจะฆ่าไอ้บิ๊กมากๆเลย นายดูน่ากลัวมากเลยรู้ไหม “ ดิวบอกกับผม

“ กลัวก้อดี นายจะได้ไม่ต้องมายั่วประสาทชั้นอีก “

“ ใครบอกล่ะ ยิ่งนายน่ากลัวเท่าไหร่ ชั้นยิ่งว่าท้าทายดีออก อิอิ ว่าแต่ว่า นายมีเพื่อนเป็นเจ้าพ่อค้าอาวุธจริงๆเหรอ “ ดิวถามผม

“ นายถามทำไม ชิ ชั้นไม่บอกหรอก เดี๋ยวนายรู้ความลับชั้นหมด “ ผมบ่ายเบี่ยงไป

“ แต่ชั้นก้อต้องขอโทษนายด้วยน่ะ ที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดเรื่องบ้าๆแบบนี้ขึ้น ชึ้นไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นอย่างนี้เลยน่ะ ชั้นอยากจะบอกว่า  ที่ชั้นทำไมทั้งหมดเพราะ...” ดิวพยายามที่จะพูดบางอย่างกับผม

“ อะไรก้อช่างเหอะ ว่าแต่ว่านายรู้ได้ยังไงว่าชั้นกำลังจะไปหาใครบางคนอ่ะ “ ผมถามแทรกขึ้นมา

“ อ๋อออ เพราะว่าชั้นไปแอบสืบมาน่ะเดะ ที่ชั้นหายไปหลายวันเพราะเรื่องนี้ล่ะ ชั้นแอบรู้มาว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของหลิง หลิง และชั้นก้อรู้ว่า มีคนนัดนายให้ออกไปหาข้างนอก ชั้นจึงต้องรีบตามออกมาช่วยนายไง “ ดิวเฉลยในสิ่งที่ผมสงสัยมานานว่า ดิวรู้ได้ยังไง?

“ ยังไงก้อขอบใจน่ะที่อุตส่าห์ตามมาช่วยชั้นจนได้ ไม่งั้นชั้นคงคิดไปแล้วว่านายเป็นคนสั่งพวกนั้นให้มาทำร้ายชั้น หลิง หลิงคงอยากให้ชั้นเกลียดนายจริงๆน่ะเนี่ยะ ว่าแต่ว่านายตามหาชั้นได้ยังไงล่ะ “ ผมถามกลับไป

“ ก้อเพราะว่า หัวใจชั้นมันอยู่กับนายไง ชั้นเลยตามหัวใจชั้นมาจนเจอ “ แล้วไอ้ดิวก้อเอามือมาจับผม ที่วางอยู่ข้างๆเกียร์รถ

“ นี่ไม่ใช่เวลามาเล่นน่ะ “ แล้วผมก้อดึงมือผมออก

“ ว่าแต่ว่าเราจะทำยังไงต่อดีล่ะ เรื่องมันมาถึงขนาดนี้นี่แล้ว “ ผมเอ่ยถามดิวไปอีกที

[Alexie333]

เขียนผิดไปบ้าง อย่าว่ากันน่ะครับ
แล้วจะมาลงให้เรื่อยๆ

รักๆๆๆๆๆๆๆ



---------------------

 


“ ยังไงก้อขอบใจน่ะที่อุตส่าห์ตามมาช่วยชั้นจนได้ ไม่งั้นชั้นคงคิดไปแล้วว่านายเป็นคนสั่งพวกนั้นให้มาทำร้ายชั้น หลิง หลิงคงอยากให้ชั้นเกลียดนายจริงๆน่ะเนี่ยะ ว่าแต่ว่านายตามหาชั้นได้ยังไงล่ะ “ ผมถามกลับไป

“ ก้อเพราะว่า หัวใจชั้นมันอยู่กับนายไง ชั้นเลยตามหัวใจชั้นมาจนเจอ “ แล้วไอ้ดิวก้อเอามือมาจับผม ที่วางอยู่ข้างๆเกียร์รถ

“ นี่ไม่ใช่เวลามาเล่นน่ะ “ แล้วผมก้อดึงมือผมออก

“ ว่าแต่ว่าเราจะทำยังไงต่อดีล่ะ เรื่องมันมาถึงขนาดนี้นี่แล้ว “ ผมเอ่ยถามดิวไปอีกที

“ อ้าว แล้วนายยังไม่คิดเหรอ เห็นบอกว่าจะไปเจอหลิง หลิง ไม่ใช่เหรอ “ ดิวถามผมกลับมาแบบงงๆ

“ อืม ตอนนั้นแบบว่าอยากท้าทายอ่ะ ไม่รู้เดะ เดี๋ยวค่อยไปแก้สถานการณ์เองแล้วกัน แต่นายไม่ต้องไปกับชั้นน่ะ เดี๋ยวแผนแตก นายจะกลับบ้านนายก่อนก้อได้ ยังไงก้อขอบคุณมากๆน่ะ “

“ โอ๊ยยยย ไม่ได้หรอก ถ้าพ่อกับแม่ชั้นเห็นสภาพนี้น่ะ ชั้นโดนซักแย่เลย ให้ชั้นไปกับนายน่ะ ถึงยังไงหลิง หลิง ก้อต้องรู้อยู่แล้วล่ะว่าชั้นไปช่วยนายมาวันนี้ น่ะๆ คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนน่ะจ้ะ “ ดิวพยายามขอไปกับผม

“ ไม่ได้หรอก อ้ออออ ชั้นคิดแผนออกแล้ว เอาเป็นว่านายไปรอชั้นที่คอนโดใหม่ชั้นแล้วกัน ชั้นจะไปเจอกับหลิง หลิงเอง แล้วมีอะไรชั้นจะติดต่อกลับไปน่ะ ตกลงตามนี้ “ จากนั้นผมก้อขับรถมาส่งดิวที่ห้องผมพร้อมกับให้กุญแจดิวไป แล้วผมก้อจอดรถดิวไว้ที่คอนโดผม แล้วนั่งรถแท็กซี่ไปหาหลิง หลิงตามที่นัดหมายกันไว้ ระหว่างทางผมก้อพยายามคิดหาทางที่จะตกลงหรือเคลียร์กับหลิง หลิง ให้รู้ๆกันไป และหาทางหนีทีไล่ด้วย คิดไปคิดมาก้อคิดว่าน่าจะติดต่อต้งดูเผื่อจะมีความคิดดีๆ ว่าแล้วผมก้อโทรหาต้ง

   พอหยิบมือถือขึ้นมาก้อพบว่ามีสายไม่ได้รับเยอะมาก นี่ผมคงปิดเสียงไปตอนที่ไปหาไอ้บิ๊กแน่ๆเลยไม่รู้ว่าครโทรมาบ้าง เบอร์ที่ไม่ได้รับมีทั้งเบอร์พี่ติ๊บ 5 สาย  เบอร์ต้ง 13 สาย เบอร์พี่กรณ์ 7 สาย เบอร์อ้วน 20 สาย และเบอร์อื่นๆที่ไม่มีชื่ออีก 9 สาย ตายแล้วนี่อ้วนโทรหาผมบ่อยขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยะ ใช่แล้ว ผมนัดว่าจะไปทานข้าวงานวันเกิดอ้วนนี่นา แต่วันนี้เกิดเรื่องพอดีเลยไม่ได้สนใจอย่างอื่น ทำไงดี ตอนนั้นผมเลยโทรหาอ้วนก่อน แต่อ้วนปิดเครื่อง ผมเลยมาดูที่ข้อความมีข้อความของอ้วนฝากไว้บอกว่า โทรหาผมหลายครั้งแล้วแต่ผมไม่รับ วันนี้จะไปกินข้าวกับเพื่อน อ้วนไม่อยู่ห้อง ไว้จะโทรหาอีกที ผมเลยกะว่าไว้จะโทรอีกทีดึกๆ แต่ตอนนี้ขอโทรหาต้งก่อน
แบตมือถือก้อจะหมด อะไรมันจะประจวบเหมาะขนาดนี้เนี่ยะ พอผมโทรไปต้งรับสายก้อถามว่า

“ อี้อยู่ทีไหนอ่ะ เป็นอะไรมากไหม ตอนนี้ต้งแจ้งความไว้คร่าวๆแล้วน่ะ แต่ตำรวจรอเจ้าของคดีมาแจ้งความเองอ่ะ “

“ ตอนนี้อี้ยังไปแจ้งความไมได้หรอก เพราะว่าอี้นัดเคลียร์กับหลิง หลิงไว้ บอกตำรวจว่าเดี๋ยวอี้จะไปจัดการทีหลัง ตอนนี้อี้ต้องการความช่วยเหลือ ต้งช่วยตามอี้ไปที่.... หน่อยได้ไหม หลิง หลิง นัดอี้ไปที่นั่นอ่ะ อี้กลัวว่าหลิง หลิง จะคิดไม่ซื่อ รบกวนหน่อยน่ะ “

“ ได้ๆๆๆ เดี๋ยวต้งตามไป อี้รับสายต้งด้วยน่ะ อย่าปิดเสียงหรืออะไรอีกล่ะ “ ต้งกำชับผม

“ ไม่แน่ใจเหมือนกันน่ะต้ง แบตมือถืออี้จะหมด เอางี้ ถ้าอี้ไปถึงที่นัดไว้กับหลิง หลิง แล้วอี้จะโทรหาต้งน่ะ งั้นตอนนี้อี้ขอปิดเครื่องก่อนแล้วกัน แล้วเจอกันน่ะ “ แล้วผมก้อวางสายไป

[Alexie333]

 

   ลงให้ก่อนที่จะไปเลี้ยงฉลองกับน้องชายน่ะครับ
   ยังไงว่างๆ ผมจะมาลงให้อีกนะครับ

 


----------------------------------------------------------------------


 

“ ได้ๆๆๆ เดี๋ยวต้งตามไป อี้รับสายต้งด้วยน่ะ อย่าปิดเสียงหรืออะไรอีกล่ะ “ ต้งกำชับผม

“ ไม่แน่ใจเหมือนกันน่ะต้ง แบตมือถืออี้จะหมด เอางี้ ถ้าอี้ไปถึงที่นัดไว้กับหลิง หลิง แล้วอี้จะโทรหาต้งน่ะ งั้นตอนนี้อี้ขอปิดเครื่องก่อนแล้วกัน แล้วเจอกันน่ะ “ แล้วผมก้อวางสายไป

   ไม่นานนักผมก้อถึงสถานที่ที่ผมนัดเจอกับหลิง หลิงไว้ แล้วผมก้อลงจากรถและเดินหาตู้โทรศัพท์สาธารณเพื่อโทรหาต้ง แต่เผอิญว่าต้งเดินมาหาผมที่ตู้โทรศัพท์พอดี

“ อี้ ตกลงนี่อี้คิดจะทำอะไรอ่ะ ต้งงงไปหมดแล้ว ช่วยบอกต้งหน่อยได้ไหม “ ต้งถามผม

“ ตอนนี้อี้ยังบอกรายละเอียดมากไม่ได้ ไว้อี้แน่ใจแล้วจะบอกอีกทีได้ไหม ตอนนี้อี้แค่ต้องการให้ต้งชวยเป็นแบ็คให้อี้ไปก่อนน่ะ เชื่ออี้อีกสักครั้ง ไว้จบจากนี่แล้วอี้จะเล่าให้ฟังทุกอย่าง “ ผมตอบต้งไป

“ ต้งไม่สบายใจเลย รู้ไหมว่าอี้กำลังเล่นกับอะไร หลิง หลิง ไม่ใช่ธรรมดาน่ะ แล้วนี่โทรหากรณ์รึยัง มันกระวนกระวายมากลเลยที่อี้ไม่บอกอะไรมันเลย เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ ไหนบอกว่ามีอะไรจะบอกกันทุกเรื่องไง “ ต้งคาดคั้นผม

“ ต้งอี้ขอล่ะ ตอนนี้อี้ยังตอบอะไรไม่ได้จริงๆ ถ้าต้งอยากช่วยน่ะ ทำตามที่อี้บอกน่ะ อย่าเพิ่งถามอะไรน่ะ อี้ต้องไปแล้ว อย่าลืมน่ะ ถ้าอี้หายไปนาน ต้งต้องแจ้งตำรวจทันทีน่ะ ขอโทษน่ะที่ทำให้เป็นห่วง แล้วเจอกัน “ พูดจบผมกำลังจะไป แต่ต้งดึงมือผมไว้

“ อี้ แบตมือถืออี้จะหมดไม่ใช่เหรอ นี่ ต้งเอาแบตสำรองมาให้เปลี่ยน จะได้ติดต่อกันได้ อย่าปิดเครื่องเป็นอันขาดน่ะเข้าใจไหม “ แล้ว
ต้งก้อหยิบเอาแบตเตอรี่มาให้ผม ต้งฉลาดมากครับ เป็นคนช่างสังเกต สงสัยจะเคยเห็นว่าผมใช้มือถือรุ่นไหน เลยเอาแบตมาให้ถูก

จากนั้นผมก้อเอามือถือของไอ้บิ๊กโทรหาหลิง หลิง ( ยังแอบเก็บไว้อยู่ เผื่อมีอะไรฉุกเฉิน ) หลิง หลิงบอกให้ผมไปหาหล่อที่ชั้น 15 ผมก้อเลยขึ้นไปหาหล่อน ตึกที่ผมไปเป็นตึกอาคารสำนักงานทั่วไป แต่เวลาที่ผมไปก้อเกือบ 3 ทุ่มแล้ว คนเลยไม่ค่อยมี จากนั้นผมก้อขึ้นลิฟต์ขึ้นไปชั้นที่นัดไว้ พอออกจากลิฟต์ ก้อมีใครไม่รู้ 2 คน มาพาตัวผมไป ตอนแรกพวกมันจับแขนผมเดิน แต่ผมสะบัดออกแล้วบอกว่าเดินเองได้ ห้องที่เข้าไปนั้น เป็นอาคารสำนักงานทั่วไป แต่ไม่มีพนักงานคนอื่นหลงเหลืออยู่แล้ว อืมมม ผมจะโดนอุ้มไหมเนี่ยะ???

   และพวกนั้นก้อพาผมเข้าไปห้องๆนึง เป็นห้องทำงานที่ใหญ่พอดู มีโต๊ะขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลางห้อง มีชุดโวฟารับแขกอยู่ริมซ้ายมือ ส่วนที่เหลือของห้อง ก้อเป็นชั้นที่เก็บเอกสาร และรูปถ่ายมากมาย และนังหลิง หลิง ก้อนั่งอยู่ตรงโต๊ะที่ตั้งอยู่กลางห้อง

“ รู้ไหมทำไมชั้นนัดแกมาที่นี่ ชั้นอยากจะพูดให้แกฟังว่า คนที่แกยืนคุยอยู่นี่เป็นใคร และแกรู้ไหมว่าแกกำลังเล่นกับใครอยู่ ชั้นอนุญาตให้ถามได้น่ะ ตอนที่ยังมีโอกาส “ หลิง หลิง เปิดประเด็นกับผม

“ อ๋ออออ จะเรียกมาอวดบารมีว่างั้น ??? “ ผมยวนหล่อนกลับไป

“ อย่ามาปากดี แกยังไม่รู้เลยว่า นาทีต่อไปนี้ แกจะมีชีวิตอยู่รึป่าว ฉะนั้น ยื้อเวลาไว้จะดีกว่าน่ะ แล้ว ไหนแกบอกว่าจะเอาไอ้บิ๊กมาให้ชั้นไง มันอยู่ไหนล่ะ “ หลิง หลิง ถามผมกลับมา

“ ชั้นเอามันไปฝากไว้กับตำรวจชั่วคราวก่อน ไว้คิดถึงค่อยไปหามัน ทำไม เธอคิดถึงลูกน้องเธอเหรอ “ ผมกวนประสาทมัน

“ คิดเหรอว่าไอ้บิ๊กมันจะพูดอะไรที่มันวกกลับมาหาชั้น ชั้นไม่ได้เลี้ยงใครมั่วซั่วน่ะ และแกคงไม่รู้สิว่า พวกของพ่อชั้นมีทั้งนายทหารชั้นผู้ใหญ่ หรือไม่ก้อ นายตำรวจระดับเสทั้งนั้น การที่จะยืนอยู่ตรงนี้ได้ รู้ไหมว่าชั้นต้องใช้อะไรเลี้ยงคนพวกนี้บ้าง พวกชั้นถึงจะได้มีอิทธิพลขนาดนี้ มันต้องมีทั้งพระเดช และพระคุณน่ะจะบอกให้ “ หลิง หลิง สาธยายอำนาจของพวกหล่อน

“ อืมมมม ก่อนที่เธอจะพูดต่อชั้นแนะนำให้เธอฟังและดู พวกนี้ซะก่อน แต่ชั้นว่าคงมีคนรายงานเธอแล้วมั้ง แต่ยังมีบางอันที่ชั้นเพิ่งได้มาใหม่ๆ ลองฟังหน่อยน่ะ “ จากนั้นผมก้อเปิดวีดีโอให้หลิง หลิงดู เป็นวีดีโอที่ผมอัดไว้ตอนพวกหลิง หลิง รุมทำร้ายพี่อ้อ ส่วนคลิปเสียง เป็นเสียงตอนที่หลังจากที่ผมเข้าไปช่วยพี่ผมแล้ว อัดไว้ตอนที่หลิง หลิง ด่าและขู่พวกผมยังไง ( คลิปนี้ผมแอบอัดไว้ตอนนั้น ) จากนั้นก้อเป็นคลิปเสียงอันล่าสุดที่ผมเพิ่งแอบบันทึกตอนที่ผมเอาโทรศัพท์ของไอ้บิ๊กโทรหาหลิง หลิง ตอนแรก พอหลิง หลิง ฟังแรกก้อหน้านิ่วไป จากนั้นก้อทำหน้าตาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซ้ำยังหัวเราะเยาะผมซะเสียงดังอีก

“ ก้อแค่นี้ มันจะทำอะไรชั้นได้ หลักฐานแค่นี้มันเพียงพอแล้วเหรอ บอกให้อีกอย่าง ทนายชั้นน่ะ ไม่เคยแพ้คดีน่ะจะบอกให้ “

[khozz]

5555+

ต่อเลยไม่ได้เหรอครับพี่

want ครับ

[โน๊อา]

รอรอ พรุ่งนี้เช้า จะได้อ่านมั๊ยน้า 

[LoveNineTeen]

  สันดานจริงๆเลยอีหลิง หลิง  




ไปเลี้ยงฉลองอะไรกันหรอ

แล้วน้องชายหล่อป่ะ

แนะนำให้เจ๊รู้จักบ้างซิหุ หุ

[konan6688]

ว้ามาพรุ้งนี้เลยหรอครับ   มันเป็นอะไรที่น่าติดตามสุดยอด

[fannan]

หลิง หลิง เธอจะร้ายไปไหนเนี่ย



จะทำไงล่ะทีนี้

[jokirito]

รอต่อไปแบบลุ้นระทึก

[ืnuttykung]

รีบๆมาต่อนะคับ


เด๋วพรุ้งนี้สอบเสร็จแล้วจะกลับมานอนอ่านคับ


ปล.  พี่โน๊อาคับ


มีนิยายเรือง่ไหนมั้ยที่พี่ไม่อ่านเนี่ย??


เห้นเข้าไปเรือ่งไหนก็เจอพี่เต็มไปหมดเลย


อิอิอิ  แต่ก็ดีคับ  มีพวกๆ

[YO DEA]

 

[three]

เป็นนิยายที่ยาวสะใจคนอ่านมากๆครับผมขอบคุณมากๆนะครับผม

[jpkoko]

ดีคับ อ่านแบบว่ามาราธอนเลย

เนื่อเรื่องหนุกดีคับ อ่านแล้วน่าติดตามมากมาย

มาต่ออีกน้าคับ

เลวได้ใจมากเลยหลิง หลิง

ปอลอ ตัวหนังสือสีสันมันมากไปหน่อยอ่ะคับ  อ่านบางทีแสบตาเลย ปรับสีไม่ทัน

[โน๊อา]

แหะ แหะ ยังไม่มา รอจ้า

[Alexie333]

มาแล้วก๊าบบบบบบบบบบบบบ   



------------------------------------------------------


 

“ อืมมมม ก่อนที่เธอจะพูดต่อชั้นแนะนำให้เธอฟังและดู พวกนี้ซะก่อน แต่ชั้นว่าคงมีคนรายงานเธอแล้วมั้ง แต่ยังมีบางอันที่ชั้นเพิ่งได้มาใหม่ๆ ลองฟังหน่อยน่ะ “ จากนั้นผมก้อเปิดวีดีโอให้หลิง หลิงดู เป็นวีดีโอที่ผมอัดไว้ตอนพวกหลิง หลิง รุมทำร้ายพี่อ้อ ส่วนคลิปเสียง เป็นเสียงตอนที่หลังจากที่ผมเข้าไปช่วยพี่ผมแล้ว อัดไว้ตอนที่หลิง หลิง ด่าและขู่พวกผมยังไง ( คลิปนี้ผมแอบอัดไว้ตอนนั้น ) จากนั้นก้อเป็นคลิปเสียงอันล่าสุดที่ผมเพิ่งแอบบันทึกตอนที่ผมเอาโทรศัพท์ของไอ้บิ๊กโทรหาหลิง หลิง ตอนแรก พอหลิง หลิง ฟังแรกก้อหน้านิ่วไป จากนั้นก้อทำหน้าตาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซ้ำยังหัวเราะเยาะผมซะเสียงดังอีก

“ ก้อแค่นี้ มันจะทำอะไรชั้นได้ หลักฐานแค่นี้มันเพียงพอแล้วเหรอ บอกให้อีกอย่าง ทนายชั้นน่ะ ไม่เคยแพ้คดีน่ะจะบอกให้ “

“ เหรอ อืมมม ก้อเอาเป็นว่าถ้าชั้นเป็นอะไรไปใน 2 ชั่วโมงนี้น่ะ ตำรวจก้อจะมุ่งมาที่เธอทันที เพราะชั้นได้นำหลักฐานพวกนี้ส่งให้ตำรวจแล้ว แบบว่า ชั้นก้อต้องป้องกันตัวเองบ้างล่ะ ถ้าเธอคิดว่าเธอจะเอาทุกอย่างที่เธอมีมาแลกกับชั้นล่ะก้อ เธอคิดผิด ตัวชั้นน่ะไม่มีอำนาจหรืออิทธิพลอะไรหรอก แต่คนที่ชั้นรู้จักทุกคน ล้วนยินดีจะช่วยชั้นแน่ ถ้าชั้นเกิดมีภัย เธอคงรู้น่ะว่า หมาน่ะ เวลามันจนตรอก มันกัดไม่เลือกหรอก หรือว่าเธอจะลอง “ ผมพูดจบ หลิง หลิงก้อโกรธจนหน้าแดงที่โดนผมลูบคม ทุบโต๊ซะเสียงดังก้อง

“ แล้วแกจะเอายังไง ว่ามาเลย ชั้นเริ่มหมดความอดทนกับแกแล้วน่ะ “ หลิง หลิง ตะโกนเสียงดัง

“ อย่าใจร้อนนักสิ ตอนนี้ชั้นอยากรู้ว่า ทำไมเธอต้องทำอะไรที่มันรุนแรง และเลวร้ายขนาดนี้ด้วย มันเป็นเรื่องอะไรกันแน่ ถึงขนาดต้องแกล้งเอาคนมาหลอกว่าจะจ้างงงานชั้น แล้วเธอก้อเอานางแบบชั้นไปซ่อน ชั้นก้อโดนเล่นงานซะอ่วม หรือไม่จะเป็นเรื่องก่อนที่เธอให้คนมาทำร้ายชั้นถึงที่ห้อง แล้วยังให้ไอ้บิ๊กลวงชั้นไปเพื่อทำมิดีมิร้ายอีก มันเรื่องอะไรกันแน่ชั้นอยากรู้ “ ผมถามไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“ ก้อไม่มีอะไรหรอก แต่แกรู้ไหมว่า ชั้นไม่เคยผิดหวังมาก่อนในชีวิต แล้วก้อไม่เคยมีใครทำชั้นเหมือนที่แกทำ ที่จริงชั้นว่าจะจัดการแกตั้งแต่ครั้งแรกๆที่แกทำชั้นแล้ว แต่ชั้นยังสงสารแกอยู่ แต่มาล่าสุด แกถึงขนาดให้พี่สาวแกมายั่วดิว พยายามแย่งดิวไปจากชั้น แล้วแกยังมาทำร้ายร่างกายชั้นอีก ตั้งแต่เกิดมา แม้แต่ยุงยังไม่มีสิทธ์ได้เกาะตัวชั้น แล้วเป็นเป็นใครมีสิทธิ์อะไร ถึงมาทำชั้นได้ แล้วยิ่งชั้นเห็นว่าดิวช่วยแก และเป็นห่วงแกน่ะ ชั้นยิ่งนึกเครียดแค้นแกมากขึ้น ชั้นก้อเลยต้องคิดจัดการขั้นเด็ดขาดซะที รู้ไหม ว่าชั้นน่ะรักดิว และดิวก้อรักชั้น แต่พอแกมาอะไรมันก้อเปลี่ยนแปลงไปหมด ดิวแทบไม่มาหาชั้น ดิวพยายามหาทางที่จะไปเจอแกให้ได้ แกมันมีดีอะไร ผู้หญิงก้อไม่ใช่ ดิวก้ออีกคน ไม่รู้จะยังไง รู้ไหม ว่าชั้นแทบจะเป็นบ้าไปเลย เพราะแก.... “ หลิง หลิง พรั่งพรูออกมาจนหมด

“ นี่หรือคือเหตุผลทั้งหมดของเธอ หลิง หลิง เธอคิดได้แค่นี้เหรอ เธอเกือบจะฆ่าคนทั้งคนเพราะเรื่องแค่นี้เหรอ ฮ่ะ ! แล้วขอบอกไว้น่ะที่ชั้นต้องทำร้ายเธอ เพราะว่าชั้นทนให้ใครมารังแกพี่สาวชั้นไม่ได้ เป็นเธอเธอก้อคงทำเหมือนชั้น “ ผมโต้กลับไป

“ ชั้นทำอะไรไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล ถ้าชั้นอยากฆ่าใคร แค่มองหน้าชั้นนิดเดียว ชั้นก้อสั่งเก็บแล้ว “ หล่อนตอบอย่างไม่ยี่หระ

“ เธอนี่มันสุดๆเลยจริงๆ เธอเคยคิดถึงคนอื่นบ้างไหม “ ผมพยายามพูดดีๆกับหล่อน

“ ไม่จำเป็น ชั้นไม่ได้เกิดมาเพื่อใคร แต่คนอื่นต้องเกิดมาเพื่อชั้น เข้าใจม่ะ “

“ แสดงว่าเธอจะไม่ตกลงกับชั้น หรือประนีประนอมกับชั้นใช่ไหม “ ผมวกเข้าเรื่อง

“ แล้วแกต้องการอะไร ชั้นถามดูเฉยๆน่ะ ชั้นไม่ได้กลัวแกหรอก “

“ ชั้นขอแค่ให้เราเลิกแล้วต่อกัน ชั้นจะไม่ยุ่งกับดิว แต่เธอต้องไปแก้เรื่องที่เธอทำไว้เรื่องงานของชั้นต้องเสียหายทุกเรื่อง “

“ ทำไมชั้นต้องทำตามที่แกบอกด้วย แกเป็นใคร มาจากไหน มีสิทธิ์อะไร “ หลิง หลิง ยียวนผม

“ งั้นชั้นว่า เราก้อคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ ชั้นไปดีกว่า “ พอพูดเสร็จผมก้อหันหลังจะเดินหนี

“ คิดว่าจะมา จะไปได้ง่ายๆงั้นเหรอ รู้ไหมว่าพวกของชั้นน่ะ เวลาอุ้มใครน่ะ ปิดข่าวเก่งจะตาย “

“ งั้นเหรอ อ่ะ ชั้นจะบอกอะไรให้เอาบุญ ระหว่างที่เราคุยกันอยู่ตอนนี้ ชั้นต่อสายไปที่โรงพักที่ชั้นไปแจ้งความไว้แล้ว และตอนนี้ตำรวจคงบันทึกทุกอย่างไว้ ตอนนี้อยู่ที่ว่าชั้นจะเอายังไงดี จะแจ้งความไหม แต่เมื่อถึงหูตำรวจแล้วมันคงยากแล้วล่ะ เธอแน่ใจน่ะว่า อยากจะลองแลกกับคนอย่างชั้น “ พูดเสร็จผมก้อยกมือถือของผมให้ดู ซึ่งโชว์หน้าจอว่าโทรออกหาใครสักคนอยู่

   หลิง หลิง กรี๊ดดดดดด เสียงดังมาก แล้วก้อทุบโต๊ะ หลายที ปัดข้าวของกระจัดกระจาย ส่วนผมก้อเดินออกมา แต่พวกนั้นจะขวางผมไว้ ผมก้อยกมือถือขึ้น พวกนั้นมองหน้ากันแล้วก้อปล่อยผมออกมา ผมก้อเดินออกมาโดยไม่ฟังเสียงที่หลิง หลิง อาละวาด โวยวาย

   จากนั้นผมก้อเดินออกมาจากตึก ก้อเจอ ต้ง และพี่กรณ์ยืนอยู่ด้วยกันแล้ว ผมเห็นทั้งสองก้อวิ่งไปกอดทั้งสองคนพร้อมกัน ความรู้สึกตอนนั้นผมกลัวมาก กลัวว่าจะไม่ได้ออกมา ผมต้องแกล้งทำเป็นแข็งใส่พวกนั้น เพื่อเอาตัวเองให้รอด เหตุการณ์ของผมอาจะดูเว่อร์เกินจริงน่ะครับ แต่ผมอยากจะบอกทุกๆคนว่า เวลาเกิดเหตุการณ์คับขันน่ะครับ ต้องตั้งสติให้ดีๆ แล้วเราจะรอดครับ เชื่อผม

                        --------------------  จบตอนที่ 16 ----------------------

[kittyfun]

ดูหลิงหลิง ทำเลวจนเจ้าตัวเขาจับได้ยังไม่ยอมรับผิดอีก

ไม่สำนึกกันบ้าง

คนอย่างนี้มันน่าจำคุกตลอดชีวิต

[Alexie333]

 


บทที่ 17 น้ำตาตกใน ( Crying Inside )

   พอผมกอดทั้งสองคนนั้นจนรู้สึกดีขึ้นแล้วผมก้อผละออกจากพวกเค้าครับ ดูหน้าทั้งต้งและพี่กรณ์เป็นห่วงผมมากๆ ผมเองก้อรู้สึกผิดเหมือนกันที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วง

“ ทีนี้อี้พร้อมจะเล่าให้พวกเราฟังกันรึยัง พี่ขอเลยน่ะว่า คราวนี้เอาทุกเรื่องเลยน่ะ “ พี่กรณ์ถามผมขึ้น

   จากนั้นพวกเราก้อพากันขับรถออกไปคุยกันที่อื่น ผมเลยเลือกเป็นร้านอาหารร้านนึง แถวราชเทวี พอไปถึงร้านนั้นผมก้อสั่งอาหารและเครื่องดื่มมาทานกัน ลืมไปว่าตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังไม่ได้ทานอะไรเลยแล้วผมก้อเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้พี่กรณ์ และต้งฟัง

“ นี่ทำกันขนาดนี้เลยเหรอ มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอ “ พี่กรณ์พูดแบบโมโหหลังจากที่ได้ฟังที่ผมเล่า

“ ใช่ หลิง หลิงนี่ล้ำเส้นมากไปแล้วน่ะ แล้วเรื่องนี้อ่ะ มันไม่มีเหตุผลสิ้นดี ไม่ได้ล่ะ เราต้องทำอะไรซักอย่าง “ ต้งเสริม

“ ตอนนี้อี้คิดอะไรไม่ออกแล้วล่ะ อี้ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป “ ผมพูดแบบเหนื่อยๆ

“ ไอ้ดิวก้ออีกคน ถ้าไม่ใช่มันน่ะ เรื่องคงไม่เกิด ต่อไปนี้อี้ต้องอยู่ห่างๆมันไว้น่ะ “ พี่กรณ์เอ่ยห้ามผม

“ แต่เค้าก้อช่วยอี้ไว้น่ะพี่ ไม่งั้นอี้ก้อคง...... “

“ ถึงอย่างนั้นก้อเหอะ ไอ้นี่น่ะ พี่คงต้องจัดการขั้นเด็ดขาดซะแล้ว “ พี่กรณ์พูดแทรกขึ้นมา

“ พี่กรณ์ไม่ต้องทำอะไรเค้าหรอก เด๋วอี้จัดการเอง ขอบคุณน่ะครับที่ช่วยเหลืออี้มาตลอด แค่นี้อี้ก้อเกรงใจแย่แล้ว “

“ ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่ว่าเรื่องงานเราเป็นยังไงบ้าง เห็นว่าที่ทำงานเราก้อวุ่นวายมากกนี่ “ พี่กรณ์ถามผม

“ อืมมมม ยังไม่ได้คุยกับพี่ติ๊บเลย ไม่รู้ว่าพี่ติ๊บจะเชื่ออี้ไหม เอออออออออ ช่าย อี้ลืมไปสนิทเลย แล้วนี่นางแบบอี้อยู่ไหน อี้ยังไม่รู้เลย ตายแล้วๆๆๆ ทำไงดีเนี่ยะ เป็นห่วงเค้าจังเลย ทำไงดีๆ โอ๊ยยย เครียด “ พูดเสร็จแล้วผมก้อกุมขมับ

“ เอางี้ เราทั้งสามคนนี้ไปเจอหลิง หกลิงด้วยกันเลยดีกว่าตอนนี้ ไปพูดให้รู้เรื่อง “ ต้งเอ่ยขึ้นมา

“ แล้วหลิง หลิงจะยอมเหรอต้ง นังนี้ร้ายใช่ย่อย อี้ไม่ห่วงอะไรหรอก อี้ห่วงความปลอดภัยของนางแบบมากกว่า “

“ ไม่ลองก้อไม่รู้ งั้นเราไปกันเถอะ น้องครับเช็คบิลด้วย “ ต้งพูดจบก้อเรียกพนักงานมาเก็บเงิน แล้วพวกเราก้ออกเดินทางไปหาหลิง หลิง ระหว่างทางที่ไปหาผมก้อโทรหาหลิง หลิง หล่อนก้อรับ ผมก้อถามว่าอยู่ทีไหน หล่อนก้อบอกว่าอยู่ที่เดิม ผมเลยบอกว่ามีเรื่องต้องเคลียร์อีก ขอเวลา 10 นาที หลิง หลิง ก้อยินดีแล้วยังบอกอีกว่าจะรอผมอยู่ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน แล้วพวกเราก้อไปหาหลิง หลิง กันที่เดิมที่หล่อนเคยนัดผมไปเมื่อตอนหัวค่ำ ซึ่งก้อคือ ออฟฟิซของหล่อนนั่นเอง[/color]

[โน๊อา]

รัก รัก มาจุ๊บ ๆ

ให้รางวัล 1 แต้ม

[Alexie333]

   พอถึงที่นัดหมายไว้ ผมก้อเห็นหลิง หลิง ออกมายืนรออยู่ที่นอกรถของหล่อนแล้ว และก้อเห็นผู้ชายคนนึงยืนอยู่ที่รถอีกคันนึง คงเป็นบอดี้การ์ดของหลิง หลิง จากนั้นผมก้อลงไปคุยกับหลิง หลิง ส่วนพี่กรณ์กับต้ง ก้อออกมายืนดูผมห่างๆ

“ เมื่อไหร่เธอจะปล่อยนางแบบชั้นซะที รู้ไหมว่าถ้าชั้นแจ้งความเธอจะโดนข้อหาหนักเลยน่ะ “ ผมเริ่มพูดก่อน

“ ทำไมชั้นต้องกลัวด้วย จำไม่ได้เหรอว่าเส้นชั้นใหญ่แค่ไหน “ หลิง หลิงกวนประสาทผม

“ เธอต้องการอะไรกันแน่ นี่มันไม่ใช่เรื่องเลยน่ะ แล้วทำไมต้องเอาคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องมาเกี่ยวข้องด้วย “ ผมเริ่มโมโหแล้ว

“ ชั้นทำได้ทุกอย่างที่ชั้นต้องการ อย่าว่าแต่นางแบบเล้ยยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆ ”

“ เธอบอกมาสิว่าจะให้ชั้นทำยังไง เรื่องนี้ถึงจะจบ “ ผมพยายามใจเย็นให้ถึงที่สุด

“ แก ก้อ เลิก ยุ่ง เกี่ยว กับ ดิว ซะทีสิ แล้วก้อหายๆไปจากกรุงเทพซะ ถ้าไม่อยากให้เรื่องมันแย่ลงกว่านี้ “ หลิง หลิง เสนอผม

“ มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอ นี่เธอมีเหตุผลหน่อยได้ไหม “ ผมเริ่มเก็บอาการไม่อยู่แล้ว

“ ไม่จำเป็น อย่าว่าแต่นางแบบเลย ชั้นจะอุ้มใครก้อได้ทั้งนั้น แม้กระทั่ง คนในคอรบครัวแก “

“ อย่าเพียงแม้แต่จะคิด “ ผมพูดเสร็จพรางเดินไปดึงคอเสื้อหลิง หลิง บอดี้การ์ดของหลิง หลิง จะเดินเข้ามา แต่พี่กรณ์เดินไปขวางไว้

“ คิดว่าชั้นจะกลัวเกย์กระจอกๆอย่างแกเหรอ ฮ่ะ !!! “ แล้วหลิง หลิงก้อผลักผมซะแรงเลย

“ ถึงชั้นจะเป็นเกย์ แต่จิตใจชั้นก้อไม่ได้หยาบช้า เหมือนพวกเพศปกติอย่างแกหรอก แกนี่มันรกโลกจริงๆเลยน่ะ อย่าบอกน่ะว่า แกภูมิใจมากที่ได้ทำตัวเลวๆอย่างนี้ พ่อแม่แกก้อคงเลี้ยงดูแกมาแบบเลวๆนี้ใช่ไหม ลูกถึงได้... “ ผมพูดยังไม่ทันจบหลิง หลิง ก้อตบที่หน้าผมอย่างแรง ผมก้ออึ้งไปเลยครับ แต่มีหรือผมจะยอม ผมก้อต่อยไปที่หน้าหลิง หลิง เหมือนกัน หลิง หลิง ไม่ทันตั้งตัว หน้างายไปเลยครับ  ขณะนั้นบอดี้การ์ของ หลิง หลิง ก้อจะเข้ามาช่วย แต่พีกรณ์กับต้ง ยืนขวางและล็อคตัวไว้ ทำให้มันมาช่วยหลิง หลิงไม่ได้

[jokirito]

รออย่างใจจดใจจ่อ

[three]

เลวเข้ากระดูเลวหาที่ติไม่ได้

[khozz]

5555+ โดนต่อยด้วย

[Alexie333]

 

 จากนั้น หลิง หลิงก้อกระโจนเข้ามาหาผม แต่ผมไวกว่า ถีบไปที่ท้องหล่อนอย่างแรง จนหล่อนตัวงอลงกับพื้น จากนั้นผมก้อเข้าไปจิกผมหล่อนขึ้น แล้วเอามืออีกข้างบีบปากไว้

“ ชั้นถามอีกครั้งนึง ว่าแกจะปล่อยนางแบบชั้นออกมาไหม “ ผมตะคอกออกไปเสียงดัง

“ ม่ายยยยยยย แกปล่อยชั้นน่ะ ไม่งั้นคนที่ครอบครัวแกไม่เหลือแน่ “ หลิง หลิง ตะคอกกลับมาที่ผม ผมโมโหมากที่หล่อนเริ่มลามปามใหญ่แล้ว ผมเลย จิกหัวหล่อนไปโขกกับรถ อีกทีนึง หลิง หลิง ร้องกรี๊ดเสียงดังมากครับ ( ใครจะว่าผมรุนแรงผมก้อยอม สถานการณ์แบบนั้น ผมต้องทำ ไม่งั้นผมคงไม่รอดมาจนป่านนี้หรอกครับ )

“ ชั้นถามอีกครั้ง ว่าแกจะปล่อยไหม ไม่งั้นแกไม่มีหน้าไปออกคำสั่งอะไรใครทั้งนั้น ว่าไง “ ผมถามกลับไปอีกที

“ แกกล้ามากที่ทำอย่างนี้กับชั้น รู้ไหมว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกับแก “ หลิง หลิงตะโกนใส่ผม แต่ผมไม่สนใจครับ จิกหัวหล่อนโขกที่รถอีกที หล่อนก้อพยายามดิ้นแต่สู้แรงผมไม่ไหวหรอก เวลาผมโกรธแรงผมจะเยอะมาก แล้วผมก้อโขกหัวหลิง หลิง ไปอีกหลายครั้ง หลิง หลิง ทั้งกรี๊ด ทั้งดิ้น ส่วนไอ้บอดี้การ์ดก้อทำอะไรไม่ได้เนื่องจากโดนสองคนนั้นล็อคไว้ซะแน่น

“ ชั้นจะให้เวลาแกถึงพรุ่งนี้ ถ้าชั้นยังไม่เห็นนางแบบชั้นตัวเป็นๆ แกเจอหนักกว่านี้แน่ ไม่เชื่อก้อลองดู “ พูดจบผมก้อโขกหัวหล่อนแถมไปอีกทีนึง จากนั้นผมก้อปล่อยหลิง หลิง แล้วเดินออกมาที่รถของต้ง ส่วนต้งและพี่กรณ์ก้อปล่อยบอดี้การ์ดหลิง หลิง ไป มันก้อเลยวิ่งไปดูหลิง หลิง ที่ยังนั่งอยู่กับพื้นอย่างนั้น จากนั้นพวกเราก้อขับรถออกมา

“ อี้ทำอย่างนั้น อี้ไม่กลัวหลิง หลิงจะเอาคืนเหรอ “ ต้งถามผมขึ้นขณะที่เราขับรถออกมา

“ ไม่รู้เหมือนกัน แต่อี้ต้องทำอะไรสักอย่างให้มันกลัว ตอนนั้นคิดไม่ออกจริงๆน่ะต้ง “

[khozz]

เมียดิวโหดว๊าาาาาา
 

[Alexie333]

“ อืมมมม แล้วเราจะไปไหนกันต่ออ่ะ “ พี่กรณ์ถามผมขึ้นมา

“ อี้ว่าเราต้องไปแจ้งความแล้วล่ะ อี้ห่วงความปลอดภัยของทุกคน “

“ พี่ก้อคิดอย่างนั้นเหมือนกัน งั้นเราไปด้วยกันหมดนี่แหละ “ จากนั้นพวกเราก้อตรงไปที่สถานีตำรวจที่ต้งได้แจ้งความไว้คร่าวๆเมื่อตอนเย็น แล้วผมก้อเข้าไปแจ้งความกับร้อยเวรที่นั่น ร้อยเวรก้อสอบถามรายละเอียดต่างๆ ผมก้อบอกไปตามจริงที่ผมรู้ทั้งหมด แล้วผมยังเอาคลิปวีดีโอ และคลิปเสียงทั้งหมดให้กับทางตำรวจไว้เป็นหลักฐานอีกด้วย แต่ผมบอกตำรวจว่า อย่าเพิ่งแจ้งจับหลิง หลิง ไว้รอพรุ่งนี้ถ้านางแบบผมยังไม่กลับ ค่อยไปแจ้งจับ หลิง หลิง ซึ่งตอนแรกทางตำรวจบอกว่านี่เป็นคดีที่ค่อนข้างแรงอยากให้ดำเนินคดีโดยเร็ว แต่ผมบอกว่า ผมยังไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายไปมากกว่านี้ ซึ่งทางตำรวจก้อตกลง

   พอผมแจ้งความเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พี่กรณ์ก้อถามว่าผมจะไปไหนต่อ ผมเลยบอกว่าจะกลับบ้านไปพักผ่อน วันนี้ผมเหนื่อยและเครียดมาก พี่กรณ์ถามว่าจะให้ไปอยู่เป็นเพื่อนไหม ผมบอกว่าไม่เป็นไร จากนั้นพี่กรณ์ก้อให้ต้งไปส่งผมที่ห้อง ส่วนพี่กรณ์จะนั่งรถแท็กซี่กลับเอง ผมก้อตกลง ตอนนั้นผมเหนื่อยมากอยากนอนเต็มทีแล้ว

   ระหว่างเดินทางกลับบ้านกับต้ง ผมก้อนึกขึ้นได้ว่าผมจะเอาของขวัญไปให้อ้วนแฟนผม แต่เพราะว่าวันนี้ผมยุ่งทั้งวัน เลยไม่มีเวลาเอาไปให้ และข้อความที่อ้วนส่งมาบอกว่าไม่ว่างไปเที่ยวกับเพื่อน เลยทำให้ผมอยากแวะเอาของขวัญไปวางไว้ในห้องอ้วน เผื่ออ้วนกลับมาจะได้เห็น เค้าคงดีใจที่ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้ไปทานข้าวกับเค้า แต่ผมยังไม่ลืมที่จะให้ของขวัญเค้า และเป็นสิ่งที่เค้าอยากได้ด้วย ซึ่งของขวัญที่ผมจะให้อ้วนคือ นาฬิกายี่ห้อ Diesel เรือนสีน้ำเงิน ที่อ้วนบอกว่าอยากได้มานานแล้ว ผมเลยถือโอกาสนี้ซื้อให้ซะเลย

   ผมเลยบอกให้ต้งพาผมไปที่อพาร์ทเม้นต์ของแฟนผมที ซึ่งต้วก้อพาไปครับ แม้ว่าผมจะแอบเห็นว่าหน้าตาของต้งเหมือนไม่พอนัก แต่ต้งก้อไม่ได้แสดงอาการดๆออกมาเลย พอผมถึงอพาร์ทเม้นต์ของอ้วน ผมก้อให้ต้งรอข้างล่าง ส่วนผมจะขึ้นเอาของไปวางไว้ให้ที่ห้อง และจะรีบลงมา พอผมไปถึงห้องอ้วน ผมกำลังจะเอากุญแจห้องที่อ้วนเคยให้ไว้มาไขเข้าไปในห้อง แต่ผมก้อแปลกใจว่าถ้าอ้วนไม่อยู่ห้อง อ้วนจะล็อคกุญแจอีกชั้นนึง แต่นี่ไม่ได้ล็อค อ้วนคงจะลืมมั้ง พอผมเข้าไปในห้อง แล้วก้อเปิดไฟในห้อง ผมก้อเห็น......

[khozz]

       

อ้วนนอนก่ายคนอื่นอยู่เหรอครับพี่

หะอยากรู้ๆๆๆๆๆๆ..........

[~NeMeSiS_PURE~]

เอ่ออ  ตั้งแต่ลงเรื่องมานี่  พี่คนโพสต์หยุดพักยังคับ


ถ้ายัง  พักคุยกับคนอ่านนิดนึงก็ดีนะคับ นึกเสียว่าสงสาร 




อ่านไม่ทันเฟ้ยยยยยยยยยยยยยยย

[Alexie333]

ไว้ค่อยคุยกันทีหลังน่ะครับ

ไม่เห็นมีใครอยากคุบกับผมเลย ฮือๆๆๆ

มาทักทายกันบ้างน่ะครับ อิอิอิ

----------------------------------------

 

   สิ่งที่ผมเห็น ผมแทบไม่อยากเชื่อสายตา มันเป็นภาพผู้ชาย 2 คนนอดกอดกันหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ตามเนื้อตัวไม่มีเสื้อผ้าเหลืออยู่เลยมีเพียงผ้าห่มเท่านั้นที่คลุมท่อนล่างของทั้งสองไว้ ผมช็อคกับภาพที่เห็นมาก แล้วคนบนเตียงนั้นก้อเป็นอ้วนแฟนผม กับใครไม่รู้นอนกอดกันอยู่ หน้าตาของเค้าทั้งคู่ดูมีความสุขมาก แล้วผู้ชายคนนั้นก้อตื่นขึ้นมา ขยี้ตานิดหน่อยแล้วก้อมองหน้าผมงงๆ ส่วนอ้วนก้อหลับอยู่

“ มาหาใครเหรอครับ แล้วทำไมเปิดห้องนี้ได้ “ เค้าถามผม

“ เอ่ออออ คุณเป็นใครเหรอครับ “ ผมถามเค้าไปแบบอึ้งๆ

“ ผมก้อเป็นแฟนของอ้วน เจ้าของห้องนี้น่ะสิครับ “ พูดเสร็จเค้าก้อลุกขึ้นออกมาจากเตียง ทั้งเนื้อทั้งตัวใส่แต่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว จากนั้นเค้าก้อเดินมาหาผมที่ยืนอึ้งอยู่หน้าห้อง

“ คุณเป็นเพื่อนของอ้วนเหรอครับ อ้อ สงสัยอ้วนให้กุญแจคุณไว้ คืออย่างนี้ครับ คืนนี้เป็นงานวันเกิดอ้วนอ่ะครับ อ้วนเลยไปเที่ยวกับเพื่อน ดื่มไปซะเยอะเลย คนไม่เคยดื่มเลยเมาซะขนาดนี้ นี่ผมก้อลากกลับมาห้องเกือบตาย มีอะไรรึป่าวครับ “

“ อ้อออ เปล่าๆๆครับ คือผมแวะมา เอ่อออ เอาของขวัญให้นิดหน่อย เนื่องในงานวันเดกิดเค้าอ่ะ เอ่อออ ว่าแต่ว่าคุณเป็นแฟนกับ เอ่อออ อ้วนเค้านานรึยังล่ะ ทำไมผมไม่เคยเห็นสักที “ ผมถามไปแบบตะกุกตะกัก เพราะว่าผมยังช็อคไม่หาย

“ อ้ออออ ก้อเป็นแฟนกันมานานแล้วล่ะครับ เกือบครึ่งปีได้แล้ว แต่ก่อนผมจะไปมาหาสู่กันประจำอ่ะครับ แต่คืนนี้อ้วนเค้าขอให้มานอนค้างที่ห้องเค้าน่ะครับ เป็นวันเกิดเค้าผมเลยต้องมา เอ๊ธ แต่ผมก้อไปพบไปเจอเพื่อนเค้ามาก้อบ่อยน่ะ แต่ทำไมไม่เคยเห็นคุณสักที อ้วนนี่ก้อจริงๆเลย ไม่ยอมบอกว่ามีเพื่อนน่ารักๆอย่างนี้ด้วย อิอิ “ เค้าถามผม ซึ่งผมก้ออึ้งรอบสอง ว่านี่มันเรื่องอะไรหันเนี่ยะ

“ เหรอครับ ผมก้อ เอ่ออออ งั้นผมฝากของไว้ให้อ้วนหน่อยแล้วกัน ผมขอตัวกลับก่อนน่ะครับ “ พูดจบผมก้อเอานาฬิการฝากไว้ให้กับผู้ชายคนนั้น จากนั้นผมก้อเดินออกจากห้องนั้น ระหว่างทางที่เดินลงมา ผมก้อเดินลอยๆ แบบไม่มีสติ สมองผมมันโล่งๆ ว่างๆ เคว้งๆ  แบบแปลกๆ ผมคิดอะไรไม่ออก เดินเหม่อไปเรื่อยๆแบบไร้จุดหมาย

[C2U]

อ่าว  อ้วน   ไมทำงี้ เนี่ย     


+1 ให้คนแต่ง  ขยันมากๆ 

[ErosAmor]

สรุปเเล้วงอ้วนเลว 

ชั่วมากๆ สงสารอี้จัง

เจอเรื่องร้ายมาทั้งวันเลย