หัวข้อ: Re: [ Will You Be Mine ♥♥♥ คุณครับ...ผมรักมาก ] ตอนที่ Specialแยม 14/02/60 P.17

[janji]

น่ารักเหมือนเดิมเลยมะนาว

[Gutjang]

มะนาวอ้อนๆๆ

[CarToonMiZa]

นาวขี้อ้อน

[greensnake]

เรียบร้อยก็ไม่ใช่มะนาวน่ะสิ เปรี้ยวสุดใจจริงๆ
เวลากวนก็ทำให้เราอดโมโหแทนติณห์ไม่ได้เลยนะ
แต่บทจะหวานจะอ้อนก็ทำได้ดีจนเราเขินไปด้วย
เวลามะนาวอยู่กับติณห์ดูเป็นตัวของตัวเองมากๆ
บางครั้งก็ดูจะโตขึ้นด้วย แม้ความดื้อจะไม่ได้ลดลงเลยก็ตาม
แต่ก็เชื่อฟังติณห์มากขึ้น (อาจจะเพราะเจ็บตัวมาแล้ว)
รู้จักเอาใจและกล้าแสดงออกกับติณห์มากขึ้นด้วย
ว่าแต่เรื่องหึงหวงนี่ไม่เกี่ยวกับโตหรือไม่โตหรอกเนาะ
ถ้าพี่ติณห์รู้จะปลื้มแค่ไหนกันนะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[อิงจันทร์]

    นํ้าตาจะไหลที่คนแต่งมาต่อ

ขอบคุณมากๆครับ เรื่องนี้น่ารักมากอ่ะ อยากให้รวมเล่ม

[kik]

คนเขียนหายไปไหนมาาาาาาาาาาาาาาาา รอนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Zarunghaja]

งื้ออออออ นาวน่ารักขี้อ้อนมากน่ารักสุดๆ 


รอตอนต่อไปน้าา

[A_THan]

  ตอนที่แล้ว ตอน 29 จริง ๆ ด้วย ฮาาา...พิมพ์ผิด อายเบา ๆ

งั้นมาอ่านต่อตอนที่ 30 กันเลยนะคะ 


ตอนที่ 30
[ติณฑ์]
   ตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นเจแล้ว แม่บ้านบอกว่าออกไปแต่เช้า ไปเรียนพิเศษ...ผมเปิดประตูห้องที่ยกให้เตี้ยมันตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เข้าไปดู มันยังนอนกับไอ้หมาน้อย ท่าจะยังไม่ตื่นง่าย ๆ
   ที่ต้องทำห้องแยกให้มันเพราะว่าพ่อกับแม่มันไม่ยอมให้เรานอนห้องเดียวกัน ถึงแม้ท่านจะรู้ว่าผมมีอะไร ๆ กับลูกเขาแล้วก็ตาม ของมันที่ขนมาทั้งหมดก็อยู่ห้องนี้ แต่ส่วนใหญ่มันจะไปนอนห้องผมมากกว่า ถ้าเจไม่มานอนด้วยนะ...หึหึหึ ผมเดินตามหาโทรศัพท์ตัวเอง เมื่อคืนยังวางไว้หัวเตียง เช้ามาจะเอามาโทรหาคุณประกอบ มันไม่ได้วางอยู่ที่เดิมเสียแล้ว นึกก็นึกไม่ออกว่าเอาไปวางไว้ไหน
   “กาแฟให้ผมด้วยครับ”ผมบอกแม่บ้าน เจ้ากระถางเดินเข้ามาคลอเคลีย ไอ้นี่มันหยิ่ง ๆ นะ...ผมลูบหัวมันไปสองสามทีมันก็เดินเชิด ๆ เข้าครัวออกไปด้านหลัง เตี้ยมันมีหมาตัวใหม่...ไอ้กระถางมันเลยเป็นหมาหัวเน่าไปเลย
   เดินไปหยิบโทรศัพท์ไร้สายของบ้าน มากดเข้าเบอร์ตัวเอง...แล้วเดินตามหาเสียงที่ชั้น 1 เงียบสนิท...หรือว่าจะอยู่บนห้อง ผมโทรแล้วเดินเข้าห้องตัวเอง สักแปป...มีคนรับสาย~
   “ครับ”

   เฮ้ย!!!!!!

   “เตี้ย~”ลองเรียก
   “อะไร”น้ำเสียงงัวเงียไม่ยอมตื่น ผมเลยเดินเข้าห้องมันเพื่อไปดูว่าโทรศัพท์ผมอยู่ที่มันรึเปล่า พอเข้าไปเห็นเคสก็จำได้แล้ว หยิบมาไม่บอกเลย!!!!
   “เอาโทรศัพท์มา”ผมบอก มันสะดุ้งลืมตาโพรง...มองโทรศัพท์ในมือ
   ฮี่ฮี่ฮี่.....ทำหน้าทะเล้นใส่อีก

   “เอามา ของตัวเองก็มีทำไมไม่ใช้”
   มันทำหน้ายั่วกำมือถือชูขึ้นเหนือหัว...บิดขี้เกียจไปมา
   “อย่ามากวนตีน แล้วก็ลุกได้แล้ว...นี่มันสายแล้ว วันนี้นัดใครไว้”ผมถาม
   “กี่โมงแล้ว”มันถามกลับอีกเรื่อง แล้วดูนาฬิกาที่โทรศัพท์
   9.30 น.
   “โหอีกนาน คิ้วมันต้องพาลูกชิ้นไปรพ.ก่อน”เตี้ยบอก มันแย่งโทรศัพท์มาจากมือมัน มันดึงให้ถึงที่สุดแล้วลุกนั่งเมื่อเห็นว่ากำลังเพลี่ยงพล้ำ...
   “อ๊ะ ๆๆๆๆ”
   “อะไร ๆ นี่ของใคร...เดี๊ยะ ๆ”ผมใช้นิ้วชี้ผลักหน้าผากมันจากหน้าหงาย
   “จึ้ก!!! เอามาเด้!!!!”มันหงุดหงิดใส่
   “นี่แบตจะหมดแล้ว ไม่ยอมชาร์จให้อีก ไปอาบน้ำแปรงฟัน...แล้วลงไปข้างล่าง”ผมบอก
   “ไม่!!!! เอามือถือมา!!!”มันร้อง
   ชักยังไง ๆ ปกติไม่เคยมายุ่ง...ผมสำรวจโทรศัพท์ตัวเอง จนเห็นความผิดปกติ มองคนตัวเล็กมีน้ำตาเอ่อใสคลอ...นั่งกอดลูกหมาตัวน้อยในมือ ผมจับมันมานั่งตัก...กอดเอวไว้หลวม ๆ
   “อย่าคิดมากครับ”
   “ก็เขามาด่า พูดไม่ดีใส่”มันสารภาพ
   “ช่างเขา...กูไม่ได้อะไรกับเขาแล้ว เขาจะพูดจะว่าอะไรก็ช่างเขา”
   “เขาบอกว่า มึงเคยคิดจะแต่งงานกับเขาด้วย ฮึก...”มันก้มหน้า น้ำตาหยดแหมะ แหม่...ไหลเร็วจริงวุ้ย
   “นานมาแล้วน่า ก่อนจะเจอมึงด้วยซ้ำ”
   “ถ้าเขากลับมา....”
   “ไม่กลับแล้ว เขาอยู่ที่โน่นมีแฟนแล้ว เขาไม่เคยมายุ่งกับกู...ถึงกลับมากูก็รู้ว่าตอนนี้ใจกูอยู่ที่ใคร ที่หลังระแวงอะไร...ก็อย่าคิดมากหรือคิดไปเองคนเดียว แล้วนี่แอบคุยกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมถาม
   “เป็นอาทิตย์แล้ว ตั้งแต่เอารูปคู่ลง เขาก็เด้งแชทมาประจำ”
   “กูไม่ค่อยได้เข้าไปดูหรอก ไม่ได้ค่อยคุยกับเขา เพราะฉะนั้นไม่ต้องมีอะไรให้มึงต้องระแวงนะครับ”
   “อือ”
   “รักกูมากใช่ไหม”ผมถาม จับคางเล็กเชิด มันพยักหน้ากระพริบตาถี่ ๆ น้ำตาร่วงแหม่ะอีก ผมจูบซับน้ำตาให้...คลอเคลียมันไม่ห่าง
   “บอกกี่ทีแล้วว่ารักมาก ทำไมชอบกังวลอะไรอยู่อีกนะ”
   “กะ ก็ขนาดคนที่มึงเคยคิดจะแต่งงานด้วย มึงยังตัดเขาได้ง่าย ๆ เลย...ถ้าวันนึงกูทำไม่ดีมึงก็อาจจะตัดกูได้ง่าย ๆ เหมือนกัน”
   “ไม่เหมือนหรอกเตี้ย มึงไม่มีวันเหมือนเขา...” ถ้าผมบอกแค่นั้น...ตัวเล็กนี่ก็คงจะไม่สบายใจอยู่ดี เลยเล่าให้หมดแล้วกัน ไม่งั้นปล่อยให้รู้เองจะเก็บไปคิดมากอีก
   “เขาไปมีคนอื่น ขณะที่ยังมีกูอยู่...กูตัดได้ เพราะกูไม่ได้รักเขามากเท่าที่รักมึง”
   “จริงนะ!!!”มันเบิ่งตาโต...
   “อือ...”
   “รักกูคนเดียวนะ ห้ามรักใคร”
   “คร้าบ...คนเดียวก็จะตายแล้วคร้าบบบบ”ผมบอก
   “เย้ ๆ ๆ”มันโผกอดผม จุ๊บปาก จุ๊บคาง จุ๊บแก้มรัว ๆ กว่าจะยิ้มได้...555+
   “ติณฑ์คิดชื่อลูกหมาได้หรือยัง”
“เอ้ากูคิดว่ามึงคิดกับเจได้แล้ว”
“ก็คิดไว้หลายชื่อนะ แต่กูอยากให้มึงตั้งให้มากกว่า”
“ทำไมล่ะ เพราะว่ารักกูมาก...ใช่ไหม ถึงจะให้กูตั้งให้เนี่ย”
“ก็ด้วย แต่กูซื้อมาฝากไง.....”
“.........!?????................”
“ที่เมื่อวานมึงบอกว่าให้ซื้อของฝาก กูก็ซื้อนี่มาฝากไง นี่ไงครับ...ผมน่ารักไหมครับ อย่าตีผมนะครับ”มันจับหน้าหมามาเกือบจะชนหน้าผม
“ตลกล่ะเตี้ย!!! ของฝากที่ไหนว่ะ...เงินไอ้หมวดชัด ๆ แล้วของฝากที่ไหนมึงเอามานอนกกทั้งคืน ถ้าเป็นของของกูก็เอามา มึงไม่มีสิทธิ์อุ้มมันแล้ว”ผมแกล้ง
“ง่ะ ไม่เอาอ่ะ!!!!!!”มันกระโดดลงจากตักผม อุ้มหมาแนบอกไว้
“หึหึหึ มานั่งนี่...”
“ไม่เอาอ่ะ มึงจะแกล้งกู”
“ไม่แกล้งแล้ว มานั่งตักนี่...จะตั้งชื่อหมาให้”มันโดดมานั่งตักอย่างรวดเร็ว ผมหอมแก้มไปหนึ่งฟอด
“ให้มันชื่อ.....อะไรดี”
“อ้าว!”
“555+ ใจเย็นดิครับ พ่อชื่อติณฑ์ แม่ชื่อมะนาว ลูกจะชื่ออะไรดีน้า...”ผมแกล้ง เตี้ยมันเอามือตีปากผม
“กูนี่พ่อ...!!!”
“ไหนเตี้ยบอกซื้อให้กูไงครับ”ผมท้วง
“เออ ซื้อให้แต่ว่ากูจะเป็นพ่อมันอ่ะ”
“แล้วกูเป็นอะไร?”
“เป็น...ผู้พิทักษ์”
“พิทักษ์เชี่ยไรว่ะ”
“พิทักษ์ลูกกูจากไอ้กระถาง อย่างให้มันมาใกล้ลูกกูนะ เมื่อวานมันมาดม ๆ ด้วย กูดูหน้าไอ้กระถางแล้วเหมือนมันอยากจะงาบลูกกูยังไงไม่รู้”มันบอก
“เยอะนะมึงน่ะ!!!”555555+ อาการหนัก
“เร็ว ๆ ตั้งชื่อให้หน่อย”
“ชื่อไอ้เตี้ยดีไหม...ตัวมันเตี้ยๆ”ผมบอก
“หน็อยยยย!!!! ให้มันชื่อไอ้ตินดูบ้างไหมล่ะ”มันสวนกลับมา
555555555555555+
“อย่าเหวี่ยงครับ”
“มึงอ่ะขี้แกล้ง ไม่ต้องตั้งก็ได้...กูให้คนอื่นตั้งให้”
“ใคร?”
“พี่ฟ้า...”มันแกล้งยั่ว เพราะสีหน้ามันยิ้ม ๆ ยักคิ้วกวนตีนอีก ผมลูบริมฝีปากมันเบา ๆ ยังยิ้มได้อยู่เหมือนกัน
“พี่บุ้ง...”มาอีกชื่อ สบาย ๆ ครับ~
“พี่หมวด...”
“พี่พุท...”
“เดี๋ยวเจงอนนะ”ผมบอก
“พี่กาว...”
“โรล...”
“ต้น ต๊ะ บอล โหน่ง ~~”ชื่อพวกนี้ไม่เคยได้ยิน
“หึหึหึ ยั่วเข้าไป...กูโมโหจริงแล้วจะหนาวนะครับเตี้ย”ผมบอกอย่างรู้ทัน
“พี่ธัน คนนี้หล่อด้วยมาจีบกูตอนรับน้อง เอ๊ะหรือว่าหมอนะดี ว่าที่หมอเรียนแพทย์ด้วยนะ”
“แลดูรู้จักคนเยอะเนอะ”
“กูฮอตอ่ะ”
“กูพูดชื่อคำเดียว ทำให้มึงหุบปากได้เลย”ผมบอก มันทำหน้ากวนตีน
“ใคร?”
“เอาแบบ คำเดียวแล้วร้องไห้ได้เลยเอาป่ะ”ผมท้า มันอุ้มลูกมันกระชับขึ้น มองหน้าผม
“ใครว่ะ????”
“ไม่เอา ไม่อยากแกล้งเดี๋ยวมึงร้องไห้”ผมบอก แต่นิสัยมันต้องแบบ...รู้ให้ได้
“ใครว่ะ!?! ป๊าเหรอ? นี่มึงเล่นถึงชื่อพ่อเลยเหรอ??? เดี๊ยะ ๆ”มันเอาขาหน้าหมาน้อยมาตีคางผม
“หึหึหึ....”
“น้องวี~”ผมบอกเสียงเบา เตี้ยมันชะงักมือ...อ้าปากค้าง หึหึหึ....ก่อนมันจะลุกหนี ผมรีบคว้าเอวมันไว้
“55555555555+ เป็นไง...กูบอกแล้ว”
“ไอ้ติณฑ์ ฮึกกก...ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้ขี้แกล้ง~”
5555+ นี่แค่พูดชื่อยังไม่ได้ เป็นเอาหนักนะ...เด็กน้อยของผม
“ไม่แกล้งแล้ว ๆ ชู่ว อย่าร้องดิ...ดูตัวน้อยมันมองหน้าแล้ว ร้องไห้...ทำไมครับผม”ผมจับหน้าลูกหมา
“ฮึกกก ๆ ๆ”เริ่มสะอื้นแล้วฮะ

โอ๋ ๆ ๆ ๆ ๆ เด็กน้อย ๆ ๆ ๆ เอามือลูบหลังปลอบ
“มานี่...กูจะเรียกลูกหมาตัวนี้ว่า ไอ้มะกรูดดีไหม แม่ชื่อมะนาว ลูกชื่อมะกรูดดีไหมครับ”
มันกระพริบตาถี่ ๆ พยักหน้า ผมเช็ดน้ำตาให้...โอ๋...เด็กน้อย~ บทสรุปการตั้งชื่อที่ยาวนานก็ได้แล้ว หึหึหึ...ต้องให้ได้น้ำตาก่อน
“พอได้แล้วเดี๋ยวตาแดง”
“ร้องให้แมร่งปวดหัวไปเลย”มันบอก ผมจับไอ้มะกรูดหนี มันก็วิ่งปรูดเล่นทั่วห้อง จับแม่มันนอนลงแล้วพรมจูบตาม
“จุ๊บ”
“ทำอะไรไอ้มะกรูดมันมองอยู่นะ”มันกระซิบ
น้านนน...อายหมาอีก 5555+
“พ่อจะสวีทกับแม่...หมารอก่อน”ผมไซร้หลังใบหูจนมันหัวเราะออกมาได้ ...5555+

-------------------------------------------------------------------
เกือบบ่ายคิ้ว ไอ้ชัด และลูกชิ้นพากันมาเล่นที่บ้าน ลูกชิ้นท้องโตขึ้นมาก ไอ้ชัด...ก็เดินได้คล่องกว่าเดิมแม้ขาจะเข้าเฝือกยังไม่ถอด ส่วนที่เดินตามหลังมาคิ้วกับ....กาว ใครเชิญว่ะ....หงุดหงิด ๆ ไอ้เตี้ยเห็นเพื่อนแล้วก็รีบวิ่งออกไปรับ คงจะดีใจมาก
“ไฮ ดู๊ดด...”ไอ้ชัดทัก เตี้ยมันเบิ้ดกะโหลกเพื่อนมันไปที
“กองไว้ตรงนั้น”
55555555555555+
ไอ้ชัดทำปากขมุบขมิบ
“มาช่วยขนเร็ว ๆ”คิ้วสั่ง เอาขนมและของกินมาเพียบ วันนี้คงจะได้อยู่กันทั้งวัน
“เป็นไงบ้างลูกชิ้น”ผมยื่นมือออกไปจับพุงยื่น ๆ ลูกชิ้นเดินจับแขนพี่ชายเข้ามา ไอ้เตี้ยเดินโผล่มาจากไหนไม่รู้ ตีมือผมเพลี๊ยะ...
“ทะลึ่ง!!!!”มันทำหน้าเหวี่ยงแล้วเดินสะบัดตรูดเข้าบ้าน ทุกคนหัวเราะ...
“วันนี้จะทำอะไรกินกันดีเฮีย”ไอ้ชัดถาม
“เดี๋ยวผัดมาม่า ทำยำ...ทอดไส้กรอก”
“คิ้วซื้อเฟรนฟรายมาด้วยอ่ะ”
“อือ...งั้นก็ทอดให้หมด”ผมบอก วันนี้คนมาเยอะอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวเจกลับมาตอนเย็นกับไอ้พุทคงจะมาร่วมด้วย ไอ้หมวดไปส่งไอ้กล้าที่ชลบุรีเสร็จแล้วก็คงจะแวะมา (ไอ้กล้าไปสัมมนางานที่ชลบุรี) โรล...เลิกกะตอน 4 โมง โห...ปาร์ตี้ย่อม ๆ เลย ผมจูงลูกชิ้นขึ้นบันไดบ้าน เข้าไปนั่งในห้องรับแขก
“เตี้ยออกไปขนของอีก...ยังไม่หมด”ผมร้องบอก มันเดินออกมา
“คร้าบบบ”
“เดี๋ยวนี้เชื่องโว้ย”ไอ้ชัดปากไวแซว 555+
“หวัดดีครับ”
“เออ ตามสบายนะ”ผมบอกกาว ที่เดินเข้ามายกมือไหว้ ในบรรดาคนที่มาไอ้นี่...มีกาลเทศะมากที่สุด ฮ่าฮ่าฮ่า
“บ้านหลังใหญ่จังเลยนะครับ”
“ครอบครัวใหญ่น่ะ”
“เอาไว้ในครัวเลยเปล่า”คิ้วถาม ผมชี้นิ้วให้แม่บ้านนำทาง...
“ตามสบายนะ ลูกชิ้นเอาน้ำอะไรดี...”
“อะไรก็ได้ค่ะ”
ผมให้เด็กยกน้ำมาเสิร์ฟ ไอ้มะกรูดวิ่งเข้ามาคลอเคลีย
“อุ๊ยน่ารักจัง”ลูกชิ้นอุทาน เรียกหมาเข้าไปใกล้ ๆ
“ชื่ออะไรคะ”
“มะกรูด”
“หึหึหึ...รู้เลย แม่มันที่ปากหมา ๆ หน่อยใช่ป่ะ”ไอ้ชัดแซวอีก ไอ้เตี้ยเดินผ่านมาได้ยินพอดี
“เออ ๆ ที่พ่อมันโหด ๆ กระโดดเตะปากคนได้ด้วย”แล้วมันก็เดินผ่านไป
5555555555555555555555555555555555555555555555555555+

ศึกนี้ท่าจะมันส์~~~

เข้าข้างเมียว่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!

   ไอ้ชัดหัวเราะแหะ ๆ ทำเอาคนในห้องหัวเราะร่วน
*--------------------------------------*
    เตี้ย คิ้ว กำลังพาลูกชิ้นลงน้ำ คิ้วประคองไม่ห่าง...ผมให้แม่บ้านยืนกันอยู่ขอบ ๆ สระ เผื่อเหตุฉุกเฉิน ส่วนผม กาว ไอ้ชัด นั่งดื่มเบียร์อยู่ใกล้ ๆ คิ้วบอกว่าไปอ่านเจอในเว็บ การให้คุณแม่มือใหม่ลงน้ำนอกจากจะช่วยให้สดชื่นผ่อนคลายแล้ว ยังจะช่วยให้ลูกชิ้นสบายกับการที่มีน้ำมาผ่อนรับน้ำหนัก ซึ่งนับวันจะเพิ่มมากขึ้น...คิ้วเคยพาลูกชิ้นซื้อคอร์สไปทำ แต่ลูกชิ้นบ่นว่าแพง เลยต้องทำเอง นั่นแหล่ะ...ถึงต้องให้คนอยู่รอบ ๆ สระ เผื่อลูกชิ้นเกิดเป็นตะคริวขึ้นมา เล่นไปได้สัก 15 นาที คนท้องก็ขึ้นไปเปลี่ยนชุด เหลือแต่พ่อรูปหล่อนอนกลางสระ...สงสัยจะหลับจริง
   “แหม่เฮีย...มองไม่วางตาเลยนะ”ไอ้ชัดแซว ผมยักคิ้วให้ รู้สึกดีที่มันพูดต่อหน้าไอ้กาวหน่อย ๆ เหมือนได้โอ่ยังไงไม่รู้
   “เฮียแมร่งเจ๋งจริงว่ะ เอาซะอยู่หมัด”มันพูดชม
   “กูนี่ของจริง ตัวจริง!!!!”ผมก็ชมตัวเอง ไอ้ชัดหัวเราะ
   “เจ๋ง ๆ เอ้าดื่ม”ไอ้กาวเงียบ แต่มองเมียกูไม่วางตาเหมือนกัน แมร่ง...หงุดหงิด ทำอะไรไม่ได้...
   “ขาเป็นไงมั่งว่ะ”
   “จริง ๆ หายแล้วนะเฮีย ขยับได้ละ...แต่หมอแมร่งงี่เง่า บอกว่ายังเอาออกไม่ได้ วัยรุ่นเซ็งเลยไปไหนก็ไม่ได้”
   “มึงก็ทำตามที่หมอเขาบอกหน่อย แล้วแม่เป็นยังไงบ้าง”ผมถามไปถึงแม่มัน
   “แกก็แข็งแรงขึ้นมาก ไม่ต้องอยู่คนเดียว...ช่วยทำงานบ้านไอ้คิ้วมัน ดูเขามีความสุขมากนะเฮีย”
   “แล้วบ้านตกลงจะเอายังไง? ขาย”
   “อือ คิ้วมันจัดการให้แล้ว...”
   “ตกลงนี่...น้องคิ้วเป็นเมียหรือแม่ว่ะ?”ผมถาม มันช่วยเยอะนะ...เอาจริง ๆ เพื่อนปกติเขาจะช่วยกันขนาดนี้เหรอ ให้ไปอยู่บ้าน เลี้ยงแม่ เลี้ยงน้อง
   “เพื่อนโว้ย!!!!!!!”ไอ้ชัดรีบพูด ไอ้กาวจ้องตามันเขม็ง~
   “เฮียหาเรื่องว่ะ”
   “หาเรื่องห่านไรว่ะ มึงคิดดู...เพื่อนที่ไหมแมร่งทำกันแบบนี้ว่ะ ดูแลขนาดนี้มีแต่คู่ชีวิตแล้ว~”ผมบอก

   กึก!!!!! ไอ้กาววางแก้วเบียร์แล้วลุกหนีออกไป

   ผมกับไอ้ชัดหยุดขยับปากแล้วมองหน้ากัน หน้าไอ้ชัดเหมือนอยากจะด่าอะไรผมสักอย่าง
   “เหอ ๆ ๆ เฮียไม่รู้เหรอ...ไอ้พี่กาวมันคบอยู่กับไอ้คิ้ว~~~~”

   ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

   หน้าผมเอ๋อแดรกไปแล้ว คบกันเนี่ยนะ???? ไปสปาร์กกันตอนไหนว่ะ ที่ผมรู้ไอ้กาวมันยังตามไอ้เตี้ยต้อย ๆ อยู่เมื่อเดือนก่อนไม่ใช่เหรอ?
   “ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ”
   “วุ้ย สองอาทิตย์ฝ่า ๆ แล้ว”
   “นึกยังไงว่ะถึงได้มาคบกัน”
   “เอ้าเฮี๊ยยยยย....ไอ้คิ้วมันเฝ้าของมันมานานหล่ะ เห็นว่าพี่เค้าเพิ่งอกหัก...มันเลยได้เสียบแทน มันก็เร่งทำคะแนนอยู่นา ไอ้พี่กาวแมร่งก็หน้านิ่งเหลือเกินเดาทางมันไม่ค่อยถูก”
   “อกหัก? จากใครว่ะ?”
   “ไม่รุดิ คงจะหนักมาก...คนที่คณะบอกว่าเฮิร์ตมาก”
   “เฮิร์ตแล้วมาเอาคิ้วได้ไงว่ะ?”ผมถามต่อ
   “ทำให้ลืมมั่ง ไม่รู้ดิ”
   เออ...แปลกดี อย่างนี้ก็มีด้วย...ดีเหมือนกัน จะได้ไม่วกเข้ามาหาเมียกรู ผมมองคนที่นอนเบาะลอยน้ำ ท่าจะหลับจริงซะละมั้ง ไม่กระดิกตัวเลย
   “ไอ้เตี้ยตื่น!!! ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว”ผมร้องบอก มันสะดุ้งลุกขึ้นมาเสียหลักตกน้ำ

   ตูม~~~~!!!!!

   “55555555555+ หมาตกน้ำว่ะเฮีย”ไอ้ชัดแซว ไอ้เตี้ยมองค้อน
   “สาส”
   ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้ มันคว้าได้ก็สะบัดตรูดหนีเดินเข้าบ้าน เอ้า...งอนกูอีก =_=!?
   “เฮ้ย...เฮียไม่ง้อนะโว้ย”ไอ้ชัดตะโกน ไอ้เตี้ยยืนทำหน้ายักษ์
   “ไอ้ชัด ไอ้ค.วาย”
   55555555555555555555555555+ ไอ้ชัดแกล้งเดี๋ยวคอยดูงานจะเข้าตรูเปล่า?
   เด็ก ๆ นั่งทานอาหารกันสนุกสนานละฮะ ตกเย็นเจกลับมากับพุทก็รีบมาที่นี่กันเลย
   “เจมากินไส้กรอก”เตี้ยมันเรียกน้อง วันนี้เตี้ยใจดี แบ่งอาหารให้ลูกชิ้นและดูแลน้องเป็นพิเศษ ผมเห็นมันปฏิบัติกับคนอื่นดี อย่างนี้ก็ชื่นใจ...จริง ๆ มันคงเห็นคิ้วดูแลลูกชิ้นมากกว่า คงอยากเป็นพี่ที่ดีบ้าง แค่มันไม่จับชิ้นเหวี่ยงแบบเจผมก็ดีใจแล้วล่ะครับ 555+
   “ออกไปกินเหล้าข้างนอกนะ”ผมเดินมาบอกมัน แค่กระซิบมากกว่า มันไม่สนใจเลย...ผมก็ไม่กล้าทำอะไรประเจิดประเจ้อ
   “ไปด้วยดิว่ะ”พุทบอก พากันเดินออกมา...นั่งข้างนอก กาวกับชัดกำลังก่อไฟเตาปิ้งย่าง สักแปปหมวดมันก็ขับรถเข้ามา
   “ช่วยขนเบียร์หน่อยคร้าบ”ไอ้หมวดเรียก ผมกับพุทเดินไปพอดี ยกลงมา 3-4 ลังเลยทีเดียว
   “โห...จะหมดไหมว่ะนี่”
   “นอนนี่ก็ได้นะโว้ย”ผมเดินไปบอกชัดกับกาว
   “ไอ้คิ้วกับลูกชิ้นมันจะนอนเหรอเฮีย”
   “เดี๋ยวให้เตี้ยชวน น่านาน ๆ อยู่ด้วยกันสักที”ผมบอก
   “เฮียพูดยังงี้ ผมเสียงตรูดนะเนี่ย!!!!!”
   “ถุ้ย!!! หน้าอย่างมึงกูเอาไม่ลงหรอกว่ะ” 555555555555+
   เรานั่งดื่มนั่งคุยกับชิลล์ ๆ ไปเรื่อย ๆ ปิ้งโน่นนี่กินตามปกติ ลูกชิ้นนั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่น คิ้วจับน้องเจมัดเปีย สนุกสนานกันใหญ่ ไอ้เตี้ยผมหายไปไหน?????
   ผมกระดกเบียร์หมดแก้ว แล้วลุกขึ้นได้ยินเสียงแซวตามหลังมา
   “เมียหายเหรอเฮียยยยย”
   แสรดดดดด~
   เดินผ่านเด็ก ๆ ก็ยิ้มให้นิดนึงดูเป็นพี่ชายใจดี เดินขึ้นไปบนชั้นสอง...เห็นมันเอาโทรศัพท์ผมมากด ๆ อีกแล้ว
   “เอาอีกแล้ว...ไปยุ่งกับเขาทำไม”ผมบอก มันสะดุ้ง...หันมาแต่เก็บโทรศัพท์ไม่ทัน ผมคว้าทั้งคนทั้งโทรศัพท์ไว้ในอ้อมกอด
   “มานี่ ๆ ลบแมร่ง หมดเรื่องหมดราว”ผมบอก ลบวีออกจากเฟรนด์ เพื่อความสบายใจ
   “นี่ส่งข้อความไปยั่วเขาอีก~ มึงนี่มันแสบจริง ๆ”ผมบอก
   “ทำไม แตะไม่ได้เหรอ?”มันกวนกลับ
   “ครับแตะไม่ได้~”ผมบอก มันชักสีหน้า
   “เมียกรูคนนี้ ใครก็แตะไม่ได้~” หึหึหึ...มันจุ๊บแก้มผมแล้วโผกอด
   “แค่เห็นเขาออนไลน์กูก็หงุดหงิด”
   “อารมณ์มึงเหมือนคนท้อง...นี่มึงท้องป่ะว่ะ”ผมถาม
   “แสรดดดด~”
   “หือ!?!?! พูดจาไม่เพราะเลย...มาทำโทษทีนึง”ผมจูบปากมันดูดดื่ม ไอ้มะกรูดวิ่งออกจากใต้เตียงมาแซะขาแม่มัน ไอ้เตี้ยมันเลยเทความสนใจให้ลูกมันหมด ห่านเอ้ย~
   “ติณฑ์จูบมะกรูดด้วยดิ”
   “ไม่เอาบ้าเปล่า หมาได้เมาเบียร์”ผมบอก มันหน้าแดง
   “กูอยากกินบ้างอ่ะ...”
   “เอาจริง?”ผมถาม มันคงได้รสจากรสจูบเมื่อกี้ มันพยักหน้า
   “ขมนะ~”
   “อยากลอง...ได้ไหม”
   “เรียกคุณพ่อก่อนดิ แล้วเดี๋ยวให้กินแก้วนึง”
   “อิโด่แค่แก้วเดียว”
   “แก้วเดียวมึงก็น็อคแล้วเตี้ย เร็ว ๆ เพื่อน ๆรออยู่”
   “คร้าบ ๆ คุณพ่อ~”มันเอาหมาจุ๊บแก้มผม แมร่งเลียหน้ากูด้วย =_=
   “แก้วเดียวนะ”
   “คร้าบบบบบ~”
   

[~ณิมมานรฎี~]

หวานตล้อดดดดดดดดดดดดดดดดด 

[greensnake]

หนูมะนาวมาเร็วจัง  แล้วก็ยังขยันทำตัวน่ารักได้ทุกวัน
ขี้น้อยใจก็ที่หนึ่ง ขี้หึงก็ปานนั้นแต่ก็รักพี่ติณห์ที่หนึ่งเหมือนกันนะเออ
อย่างนี้จะให้พี่ติณห์ไปมองคนอื่นได้ยังไง น้องได้ร้องไห้ตายเลย
คราวนี้พี่ติณห์ได้ปวดหัวคูณสองแน่ ได้ลูกเพิ่มมาอีกหนึ่งตัว
ใครได้ยินชื่อมะกรูดก็เดาไม่ยากเลยว่าเป็นลูกใคร
ตอนนี้มากันพร้อมหน้า นานๆจะได้รวมตัวกันที ครึกครื้นไม่เบา
อยากรู้เหลือเกินว่าน้องมะนาวกินเบียร์แล้วจะเป็นยังไง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[A_THan]

 

ตอนที่ 31
   “โห...เฮีย ใจป้ำว่ะ...”ไอ้ชัดร้อง เมื่อเห็นผมกำลังเทเบียร์ให้เตี้ยแก้วใหญ่ มันยิ้มแฉ่งเลยฮะ
   “เอ้าดื่มเร็ว ๆ เดี๋ยวไอ้คิ้วออกมาได้โดนพร่องกระบาล”
   “มันไม่ใช่แม่กูนะโว้ย”เตี้ยร้อง
   “จิบ ๆ ทีละนิดก่อน”ผมบอก จะว่าสอนให้มันดื่มก็ว่าได้ มันอายุถึงแล้ว...และอีกอย่างผมก็อยากให้มันกินเป็น เล็ก ๆ น้อย ๆ พอให้รู้รสชาติและดูแลตัวเองได้ ให้รู้ว่าดื่มแค่ไหนควรจะพอ มันดม ๆ ไอ้พวกผมก็นั่งลุ้น
   “แจ็บ ๆ ~~ ขมว่ะ”
   “ค่อย ๆ ละเมียดดิ เหมือนกินกาแฟอ่ะ”ผมบอก มันจิบไปอีกนิดก็วาง ผมหัวเราะ...
   “ไม่ชอบ”
   “ดีแล้ว ถ้าไม่ชอบอย่าให้เห็นไปกินอีกนะ”
   “คร้าบบบบ~”
   มันรับคำ ไอ้ชัดถ้าจะเห็นเพื่อนมันมีความสุขเลยมาขัด ๆ
   “เชื่องว่ะ”
   “K”ไอ้เตี้ยด่า 5555+
   “ลองอีกทีสิ๊”น้าน...เมียกู
   ลองไปลองมา หึหึหึ...หมดแล้วล่ะนั่น ไอ้หมวดหัวเราะใหญ่เลย ยิ่งตอนมันหน้าแดง  ๆ มันยิ่งน่ารัก...
   “หมดแล้ว~”
   “พอเข้าไปข้างใน”ผมบอก เอาแก้วมาวาง
   “อือ!!!!!!! ไม่พอ!!!!!!!!!!”
   มันดื้อ...แก้วเดียวเห็นผล เริ่มแล่ะ...
   “อ้าว แก้วเดียวน็อคแล้วครับ”หมวดแซว ผมจับแขนมันไว้
   “เอามาอีก!!!!”มันบอก
   “ไม่ต้อง!!! เข้าไป”ผมจะดุก็ไม่เชิง มันชักสีหน้า...
   “นะ~”เอาหัวมาคลอเคลียอกหนา ในพวกรอบโต๊ะก็หัวเราะฮากันสิทีนี้
   “เฮียแพ้แล้วว่ะ”ไอ้ชัดแซว
   “นะ ขออีกแล้วนะ”มันอ้อนครับ
   “รู้ตัวป่ะเนี่ย เมารึเปล่า”ผมถาม
   “บ้า เมาที่ไหนว่ะ แก้วเดียวเอง...อ่ะโด่ กูนะ...นาวานะโว้ย เก่งที่สู้ดดดดดด...ในสามโลก  ไอ้ชัดเอามาอีกแก้วเลยเร็ว ๆ”
   “คร๊าบบบบ...นาวาเก่งที่สู้ดดดดดดด”
   “555555555+” ไอ้พวกนี้หัวเราะกันร่วน
   
   ไม่น่าเลยตรู....
   
   พอได้แก้วที่สอง...มันก็กระดก เอือก ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่เกรงใจฝูงคน ทุกคนมองอย่างอ้าปากค้าง รวมทั้งกูด้วย!!!!!
   
   เอิ๊ก~

   หมดแก้ว!!!!!

   หมดกัน!!!! เมียกู ไม่แปลกใจแล้ว...ที่มันเคยโดนมอมยาคราวนั้น
   
   “หึหึหึ หมดเยยยย~” มันคว่ำแก้ว ยิ้มแฉ่งประมาณว่ากูเก่ง
   ทุกคนนั่งทำหน้าเอ๋อและปรบมือไปด้วย
   แปะ ๆ ๆ ~
   “กูว่าพาเข้าข้างในก่อนเถอะ”พุทบอก
   “ป่ะ”ผมเห็นด้วย ลุกขึ้นฉุดมัน
   “อือ...!!!! ไรเล่า!!!!! ยังกินไม่เสร็จ!!!!!”มีเหวี่ยงครับ
   “ไปกินต่อข้างใน”ผมบอก
   “อ้าวเหรอ ๆ ป่ะ ๆ”มันลุกตามอย่างว่าง่าย แค่ลุกนะ!!!!!
   
   มันร่วงล้ม เหมือนคนอ่อนเปลี้ยเสียขา
   “เฮ้ยยย!!!!!”ไอ้หมวดใกล้สุด ถลามาคนแรกประคองอีกด้านของผม
   “5555+ สองแก้ว จอด!!!!”ไอ้ชัดแซว
   “พอไปล้างหน้าก่อนป่ะ โห...ถ้าจะอ่อนขนาดนี้ ลำบากมึงแล้ว...เพื่อน”ไอ้หมวดบอก
   “ป่ะเตี้ย”
   “ไอ้ชัดเอามาอีกแก้วดิ๊ กูยังงงกับรสชาติ”มันร้องบอกเพื่อนมัน
   “ป่ะ ๆ กูเอาให้กิน ป่ะ...”
   บ้าเอ้ยยยย!!!!
   ลากมันเข้ามาในบ้านล่ะ ให้มันนอนแต่มันก็ไม่ยอมนอน จะลากเอาของเล่นออกมา ผมเลยจับมันไปจัดการบนห้อง เบิร์นเอาพลังมันออก หึหึหึ...ได้ผล แมร่งหน้าแดงจัด สร่างเมากันเลย
   “จะลงไปข้างล่างไหม”ผมถาม เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ มันนอนตะแคงหันไปกอดไอ้สติชตัวใหญ่ของมัน
   “ฮึ...”
   “งั้นกูลงไปกินต่อนะ”
   “ไปด้วย”
   ผมกดจูบทั้งซีกแก้ม ก่อนจะกัดหูไปทีด้วยความหมั่นไส้ อาบน้ำกันใหม่แล้วมันก็ลงมานอนข้างล่างหน้าโซฟา มีเจ คิ้ว ลูกชิ้นนอนดูหนังกันอยู่
   ออกมาดื่มต่อก็โดนแซว ก็ตามสบายครับ ผมสังเกตไอ้กาวมันเงี๊ยบบบบบ...เงียบบบบ คุยบ้างแต่ไม่เยอะ ส่วนใหญ่มันคุยกับไอ้ชัดถูกคอกันมากกว่า นั่งดื่มกันดึกโขละครับ ไอ้พุทก็ขอตัวกลับบ้าน พรุ่งนี้เห็นว่าต้องบึ่งรถไประยอง ไอ้หมวดก็รีบกลับอีกคน เข้าเวรแต่เช้า
   “นอนนี่ไหม”ผมร้องถามไอ้ชัดกับกาว
   “ไม่พี่ เรียกคิ้วกับลูกชิ้นออกมาเถอะ”
   “เฮ้ย...ให้ลูกชิ้นนอนนี่ก็ได้”ผมบอก ไม่อยากให้น้องกลับกันดึก ๆ อันตราย
   “ไม่ได้เอาชุดมาเปลี่ยนดิพี่ เดี๋ยววันหลังก่อน”
   พอเข้ามาตามจริง ๆ คิ้วกับลูกชิ้นดันไม่อยากกลับ เดือดร้อนสองหนุ่มว่าจะเอายังไง คิ้ว...ออกไปคุยกับกาว เหมือนว่ากาวอยากจะกลับ เคลียร์กันเองนะครับพี่น้อง....
   “น้องเจครับ กลับบ้าน”พุทเข้ามาเรียกน้องเจ ซึ่งนอนดูหนังอยู่ นิ่งครับ...
   “เจครับ”เรียกครั้งที่สองก็ยังนิ่ง
   “เจ...”
   พวกผมมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไอ้เตี้ยมองหน้าพุทกับเจสลับไปมา ปกติเรียกครั้งเดียวก็ลุกแล้ว หรือว่าหลับ...เตี้ยมันชะโงกหน้าไปดูใกล้ ๆ ยังกระพริบตาอยู่เลย
   “เจ พี่พุทมาตามอ่ะ”เตี้ยสะกิด
   “นอนนี่”ห้วน สั้น...แปลได้คำเดียวว่า งอน...แต่เรื่องอะไรก็ไม่ทราบ ไอ้พุททำหน้ายุ่งยากใจซะแล้ว ท่าทางจะคดีใหญ่ หึหึหึ...นอนเจงอนไม่ใช่เรื่องปกติล่ะครับ
   “ไม่ได้เอาชุดมานะ บ้านพี่ติณฑ์คนนอนเยอะแล้วด้วย” ไอ้พุทลงไปนั่งยอง ๆ ข้างโซฟา
   ไอ้ผมก็อยากจะบอกว่า..ถ้าจะนอนก็นอนได้ ห้องหับก็เยอะอยู่ แต่ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเรื่องของมัน แต่แฟนกูนี่...ยังแทบจะเอาหน้าชนเวลาเขาคุยกับอยู่แล้ว ไม่ค่อยเจือกเลยเนอะ!!! 555+
   “ก็บอกว่าจะนอนนี่”
   ป๊าด...เสียงแข็งได้อีก เอาแล้วจุ้ย~~!!! พี่พุทเครียดครับท่าน หันมามองหน้าผม...ผมก็ยิ้มให้เจื่อน ๆ กระดิกนิ้วเรียกไอ้เตี้ยออกมา แหม่...นั่งเปิดหูฟังเขาคุยกันเพลินนะมึงน่ะ สักแปป...คิ้วก็เดินเข้ามาพอดี
   “เดี๋ยวคิ้วกับชิ้นนอนนี่นะพี่ ไอ้ชัดกับพี่กาวกลับ”
   “ได้ ๆ”ผมบอก
   “โทรบอกแม่แล้วเหรอพี่คิ้ว”ลูกชิ้นถาม
   “อือ แม่ให้คนเอาชุดมาให้ ไม่ให้ชิ้นมันเดินทางตอนกลางคืนอ่ะ”ผมพยักหน้า สรุปคือ ไอ้หมวดกลับคนเดียว กาวขับรถไปส่งไอ้ชัดที่บ้าน น้องเจงอนอะไรพี่พุทมันไม่รู้ กระซิบคุยกันงุงงิงกันอยู่สองคน
   “เอาเบาะมานอนตรงนี้กันดีกว่า ชิ้นจะได้ไม่ต้องเดินขึ้นบันได”คิ้วมันจัดการ ผมเห็นด้วย
   เลยพากันลากโต๊ะเล็กออกจากมุมห้อง คนท้องนั่งไม่ไหวแล้ว ผมให้แม่บ้านเอาเบาะนิ่ม ๆ มาให้ลูกชิ้นนอน กว่าจะอาบน้ำและมานอนได้แทบตาย เตี้ยมันไม่ยอมอาบอ่ะ ไอ้ผมก็เหนียวตัวทนไม่ไหว ลากมันขึ้นไปอาบด้วย เสื้อผ้าคิ้วกับลูกชิ้นมาตอน เกือบ ๆ 3 ทุ่ม แต่ลูกชิ้นหลับไปแล้ว

เจเป็นอะไรไม่รู้นอนนิ่งไม่พูดกับใครเลย เตี้ยมันก็จะโผล่หน้าไปหาเขาอยู่ได้ ผมต้องลากมันออกมาอีก 2 คนนอนบนโซฟานอกนั้นนอนเรียงกันข้างล่างมีผม เตี้ย ลูกชิ้น แล้วก็คิ้ว
ไอ้เตี้ยทำท่าจะนอนดิ้นผมเลยปลุกมันขึ้นมานอนบนห้องดีกว่า เพื่อความปลอดภัยของลูกในท้องของลูกชิ้น
“เหนื่อยจัง”มันบอก
“เหนื่อยก็นอน”
“เจเป็นอะไรอ่า”มันถาม
“ไม่รู้งอนพี่พุทมั้ง เดี๋ยวก็หาย”
“มึงไปถามดิ นะ ๆ ๆ”
“บ้ารึเปล่า ไม่ใช่เรื่อง ไปไป...ไปนอน”
“ง่ะ ติณฑ์อ่ะ”

แง้ว ๆ ไอ้ลูกหมามันมาเลียเท้า ผมอุ้มมันขึ้นมา ปล่อยให้นอนบนห้อง...มันฉี่ด้วยอ่ะ! ผมสำรวจพื้นที่ ดูว่ามันอึรึเปล่า ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปห้ามมันขึ้นมานอนที่นี่อีก
“มะกรูดดดดด~ จุ๊บบบบ~”เตี้ยมันจูบปากหมา!?!??! เห้ย!!!!
   “ไอ้เตี้ย!!!!”เดินไปเบิ้ดกะโหลกที แมร่ง...!!!
   “ปวดฉี่”
   “ไปฉี่ ล้างมือล้างเท้าแล้วมานอน ก่อนจะไม่ได้นอน”ผมบอก
   “พาไปหน่อย กลัวผี~~”มันกระโดดเกาะแขน ผมก็ลุกเลย...ขืนช้าได้งี่เง่าใส่แน่ ๆ พามันมาในห้องน้ำ พอมันยืนฉี่ ผมก็นั่งลงบนโต๊ะอ่างล้างหน้า  มันหันมายิ้ม...
   “เล็งดี ๆ”ผมบอก มันหัวเราะตาเยิ้ม
   อดไม่ไหวว่ะ รวบกอดแมร่ง...ยืนดูแฟนปัสสวะคงไม่ผิดใช่ไหม มันหน้าแดง...
   “สวย~”ผมบอก ก้มดูของมัน...มือมันสั่นอ่ะ! 5555+ ไอ้เด็กน้อยเอ้ย
   ผมล้างมือให้ กดชัดโครกแล้วพามานอน แต่ถ้ามันยังยุกยิก ๆ แบบนี้อีกล่ะก็ ผมจะไม่ทนเหมือนกันนะ!!!
   “มึงนอนนิ่ง ๆ ได้ไหม”
   “ไม่ได้!!!!”ตอบทันควัน นิสัยมัน...ต้องยียวนกวนประสาทชาวโลกก่อน เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนเถอะนะมึง..นะ
   “ทำไมชอบกวนว่ะ”
   “ทำไมชอบกวนว่ะ”มันพูดตามครับท่านผู้ชม
   “กวนตีน”
   “กวนตีน” แน่ะ...!!!!!
   “เดี๋ยวโดนจับกด”
   “เดี๋ยวโดนจับกด” หึหึหึ...
   “เตี้ยยยย”
   “เตี้ยยยยยยยยยย”น้ำเสียงแมร่งกวนตีนมาก
   “อยากโดนใช่ไหม”
   “อยากโดน...ใช่ไหม”ลอยหน้าลอยตา กวนตีนนะมึงน่ะ!!!
   “เดี๋ยวจัดให้สักดอก”
   “เดี๋ยวจัดให้สักดอก”มันพูดตามไม่เลิก
   “เริ่มเลย!”
   “เริ่มเลย เย้ยยย~!! ไม่เอา ๆ นอน ๆ ”มันถอยห่างผมกระชากกลับ หึหึ
   “ไม่ทันแล้ว”
   สงครามบนที่นอนเลยเริ่มขึ้นอีกครั้ง คราวนี้...ผมจัดหนักให้ความกวนตีนของมัน เอาให้ครางลั่นไปสามโลกเลย ท่าทางที่ศึกษามา ยากง่าย...ใช้แมร่งหมดทุกระบวนท่าแล่ะครับ หึหึหึ...กวนตีนนัก มันทั้งร้อง ทั้งดีดดิ้น กำชายผ้าแน่น ด้วยความเสียวซ่านล้วน ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า...
   “พะ พอ”
   “ม่ายพอออ”ผมกวนตีนกลับ จอร์จตั้งอ่ะ...เอาไม่ลง เห็นมันแล้วหื่นขึ้น ฮ่าฮ่า...พอมันหุบขา มันก็จับกางออก...จอร์จมันก็ตั้งเด่เหมือนกัน กินแมร่ง...เขมือบหมดอย่าให้เหลือ
   “อ๊ะ...อ๊ะ!!!!! พะ พอ พอ!”มันร้อง ผมเงยหน้ามา ทำหน้ากวนตีน ๆ ใส่
   “ม่าย....พอ”
   
   กร๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

-------------------------------------------------------------------------------------
 [พุท]
   นอนนิ่งมาเกือบชั่วโมงแล้ว ไอ้ติณฑ์กับมะนาวขึ้นไปนอนข้างบน ผมหันมามองคิ้วกับลูกชิ้นยังนอนอยู่ จะขึ้นไปเคลียร์กันข้างบนบ้าง ก็ห่วงเด็กผู้หญิงสองคน เจก็งอนยาว...นอนกดโทรศัพท์เล่น ไม่สนใจผมเลย
   “เจครับ...ปิดโทรศัพท์ได้ไหม พี่นอนไม่หลับ”ผมบอกน้อง นอนกอดน้องอยู่...เจปิดตามที่บอกแล้วแกะมือหนาของผมออก มีเรอะ..จะยอม
   “ปล่อย...เจจะขึ้นไปนอนกับพี่นาว”
   “เง้อ...ไปได้ไง ป่านนี้พี่เค้านอนกันแล้ว”ผมบอก เห็นสภาพมะนาวแล้ว...คงยังไม่นอนหรอก ทำกิจกรรมกันอยู่
   “เดี๋ยวเจจะไปเคาะห้องดู”
   “เจครับ อย่าดื้อสิ...พี่เค้านอนแล้วจริง ๆ เมื่อเย็นพี่นาวบ่นว่าปวดหัว”ผมโกหก
   “บ่นตอนไหน ไม่เห็นได้ยิน”
   “บ่นเบา ๆ เจจะได้ยินได้ไง”
   น้องถอนหายใจ...นอนตะแคงหันหลังให้ผม ผมก็ตามไปกอดเอาแผ่นหลังน้องแนบชิดหน้าอก นี่เราก็คุยกันเบา ๆ นะ...กลัวคนอื่นรำคาญ
   “ขอโทษนะครับ หายงอนพี่นะ”ผมง้อ รู้ตัวว่าผิดเต็มประตู น้องเงียบ...แต่ผมรู้ว่าน้องงอนไม่นานหรอก...น้องไม่เคยดื้อกับผม
   “เขาเป็นใครหรอฮะ...”น้องถามเสียงเบา
   เรื่องของเรื่องคือ มิเชลโทรเข้ามาตอนน้องอยู่ด้วย ผมบอกแล้วว่าวันนี้ผมอยู่กับน้องทั้งวัน...อย่าโทรมา เผอิญเขาโทรมาแจ้งข่าวเรื่องสำคัญเรื่องนึงให้ทราบ น้องเห็นเข้าเลยไม่พอใจ...
   “ครับ”ผมแกล้งทำไม่ยิน
   “บอกไม่ได้เหรอฮะว่าเป็นใคร...”น้องถาม ผมเงียบบ้าง น้องไม่เคย...ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของผม ที่ทำอยู่นี่คงสุด ๆ แล้ว
   “บอกได้ครับ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะ”ผมบอก สักวันผมคงต้องบอกน้อง แต่ของประวิงเวลาออกไปอีกนิด
   “ทำไมล่ะฮะ”น้องถาม
   “ก็...รอนะครับ รอพี่หน่อยนะครับ”ผมบอก
   “ถ้าจะไปวันไหนก็บอกล่วงหน้าด้วยนะฮะ”คนตัวเล็กเหมือนสะอื้น ผมรีบลุกดู...ไปกันใหญ่แล้ว
   “จะไปไหน...พี่ไม่ไปไหนหรอกนะครับ”ผมร้องบอก
   “เจครับ...ร้องไห้ทำไม”ผมเริ่มใจไม่ดีแล้ว ไม่ได้อยากทำให้น้องรู้สึกไม่ดีเลยนะ
   “ฮึกก...”น้องร้องไห้ ร้องไห้...เสียงเบามาก ผมกอดร่างเล็กนั้นที่กำลังสะอื้นด้วยความปวดใจ
   “ถ้าพี่พุทอยากจะไปจากเจ...ก็บอกกันนะฮะ อย่าทำแบบนี้”น้องบอก
   “ไม่ครับ...ไม่ไปไหนทั้งนั้น อย่าคิดมากสิครับ พี่มีเจคนเดียวนะ”
   “แล้วคนนั้นเขาเป็นใคร? บอกเจมาสิครับ เขาเป็นใคร...ทำไมเวลาเขาโทรมาพี่พุทต้องเดินหนีไปรับสายที่อื่นด้วย!!!”
   “...........................”
   “หึหึ ตอบไม่ได้ใช่ไหมฮะ ที่พี่ไปสวิสบ่อย ๆ ไปเจอเขาใช่ไหมฮะ”น้องเดาทาง ถูกเสียด้วย...
   “ไม่เอาน่า...น้องเจ”
   “โกรธที่ผมพูดถูกเหรอฮะ...”
   “เจครับ...”
   “เจนี่มันโง่จริง ๆ พี่พุทว่าไหม พี่เก่งอยู่แล้วโกหกอะไรเจก็พร้อมจะเชื่อ”
   “ไม่ครับ น้องเจ...อย่าเอาแต่อารมณ์สิครับ มันไม่มีอะไรจริง ๆ นะ...”
   “หึหึหึ...”
   “พี่รักหนูคนเดียวนะครับ มีหนูคนเดียวด้วย เจเชื่อพี่ไหม”
   น้องเงียบ...
   “รักคนเดียว รักมาก...พี่รักหนูมากนะครับ แต่พี่ก็ยังพูดเรื่องคนนั้นไม่ได้...ไม่ใช่ว่าพี่ไม่เชื่อใจหนู แต่ว่า...ถ้าถึงเวลาที่เหมาะสม และอะไร ๆ มันชัวร์ พี่จะบอกหนูนะครับ”ผมพูดเสียงอ่อนโยน แต่น้องยังร้องไห้ไม่หยุด
   “คนดีครับ พี่รักหนูนะ”ผมย้ำ กดจูบกับไหล่บาง น้องสอดประสานมือเล็กเข้ากับผม
   “มีเจคนเดียวนะ”น้องบอก
   “ครับ มีคนเดียว...รักคนเดียว”ผมบอกน้อง จูบซับน้ำตาให้...เกือบต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อไหร่ทางโน้นจะเสร็จสิ้น ถ้าผมยังต้องบินไป บินกลับอย่างนี้...น้องได้ร้องไห้บ่อย ๆ แน่
   อยากตายจริง ๆ
   
   
 

[silverspoon]

อาร้ายย เป็นเรา ถ้าไม่ยอมบอก เราก็จะไม่หายงอนหรอก เชอะ 

[yuyie]

ก็บอกไปเลยดิ ถ้าไม่มีอะไรก็ไม่ต้องปิดบัง

อย่างนี้น้องก็ระแวงอยู่เรื่อย 

[iforgive]

มะนาวยังคงน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
ว่าแต่เมื่อไหร่จะจัดการน้องวีอะไรนั่นซักที  หมั่นไส้จริง ๆ

[greensnake]

ขนาดไม่เมาก็ยังสร้างความปวดหัวให้พี่ติณห์ไม่น้อย
นี่เมาด้วยความกวนเลยเพิ่มเป็นสองเท่า แต่พี่ติณห์เอาอยู่
ทางด้านน้องเจนี่สิ ร้องไห้ได้น่าสงสารซะจริง
ถึงจะสำคัญขนาดไหนก็เถอะ ถ้าน้องต้องเข้าใจผิดแบบนี้
หวังว่าจะไม่นานจนน้องต้องเสียใจอย่างนี้อีกนะพี่พุท
หรือว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับน้องเจด้วยหนอ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[Zarunghaja]

เจหายงอนง่ายไป พี่พุทมีอะไรทำไมไม่บอก แงง

 

[supizpiz]

เย้~ อ่านทันแล้ว 

มิเชลนี่ใครอ่ะ อยากรู้ด้วยคน 

[~ณิมมานรฎี~]

ถ้า จะ อ้อน รั่ว ซนขนาดนี้ หึ หึ หึ 

เจอย่าคิดมากนะลูกนะ มามา โอ๋ๆๆๆ 

[kinly]

ขอบคุณครับ อ่านมาหลายวันจนตามทันแล้วสนุกดีมีให้ลุ้นตลอดเลยนะครับ

[Zarunghaja]

คิดถึงมะนาว คิดถึงเจ 

[ิbenejeng]

คิดถึงมะนาวกะพี่ติณจังเลย

[aeecd]

 

[KARMI]

 

[A_THan]

 
ไม่มีข้อแก้ตัวสำหรับการหายไป เชิญด่าได้ตามสบายครับ

อ้าแขนน้อมรับ....



 




ตอนที่ 32 :: ตอนพิเศษ :: โรล

 [โรล]

   สวัสดีคร๊าบบบบ...ท่านผู้ชม กระผมแยมโรลสุดหล่อ คึคึคึ วันนี้นัดกับเพื่อนฝูงเอาไว้ ว่าจะไปปาร์ตี้...ไอ้ผมก็เลิกงานตอนประมาณ 5 โมง แต่ว่ามีเหตุจำเป็นฉุกเฉินนิดหน่อย คือการต้องรอพี่ผู้จัดการเคลียร์สต๊อกสินค้า เลยทำให้เลทไปประมาณ 2-3 ชั่วโมง

   ผมรู้ว่าสายเลยซื้อเหล้าไปทดแทนกันโดนไอ้คิ้วด่า มันชอบด่าพวกผมประจำเลย จริง ๆ แล้วมันก็ด่าทุกคนที่อะไรไม่ถูกใจมันล่ะนะ

   ช่วงนี้ผมทำงานหนักขึ้น เพราะว่าต้องจ่ายค่าห้องคนเดียว ไอ้ชัดมันย้ายไปพักฟื้นบ้านคิ้วนี่ฮะ แต่ผมก็สะดวกดีนะ อยู่คนเดียว ห้องสะอาดสะอ้านขึ้นเยอะ ไม่งั้นได้ชัดแมร่ง...สกปรกซกมกน้ำไม่อาบ และวางข้าวของทิ้งไว้ทั่วห้อง ให้ผมตามเก็บอีก
 
   ผมละอิจฉาไอ้นาวมันนะ...บางที มีเงินใช้สบาย แฟนดี ครอบครัวดี การเรียนก็...เหมือนจะดี (ฮา...อันหลังนี้ ได้ข่าวว่าสอบตัวสุดท้ายก่อนปิดเทอมมันทำไม่ได้ ต้องรอลุ้นเกรดเอา)

   ตรงข้ามกับผมสุด ๆ ที่หาเงินเรียนเอง อดมื้อบ้างกินมื้อบ้าง แต่ผมว่าผมใช้ชีวิตสนุกนะ ไอ้นาวยังบอกเลยว่าอยู่กับผมแล้วสนุก ผมลองพามันไปทำโน่นทำนี่ มันชอบจะตาย ได้ร้องเพลงบ้าง ดีดกีต้าร์บ้าง มันก็สอนผมขับรถผมแลกเปลี่ยน รถมันโก้หรูอย่างกับอะไรดี แต่มันไม่ชอบขับ...ให้เพื่อนฝูงได้อาศัยบ้างเลย ไม่เหมือนไอ้คิ้ว...รถสาธารณะของจริง รับส่งคนทั่วราชอาณาจักร เพราะคิ้วมันเป็นเจ้าแม่กิจกรรม...สิ่งที่ต้องทำเวลานั่งรถไอ้คิ้วคือ ต้องทนฟังมันบ่นให้ได้ แค่คนพอ

   ส่วนรถไอ้ชัด หึหึหึ ผมไม่เค๊ยยยยย...ไม่เคยขึ้นเลยสักครั้ง ไอ้รถคันโคตรเก่าของมันอ่ะ พิเศษแค่ไอ้นาว...แอร์แมร่งก็ไม่มี เครื่องเสียงก็ไม่มี วิ่งได้กูก็โคตรแปลกใจสุด ๆ แล้ว

   สงสารมันเหมือนกันนะ ตอนพากันเอารถไปฝากเต็นท์ขาย ดูมันทำหน้าจะร้องไห้ให้ได้ ก็รถคันนี้มันรักอย่างกับอะไรดี ขายใช้หนี้พนันบอลเป็นไงล่ะมึง...คงเข็ดอีกนาน

   ผมมาถึงห้องพี่ติณฑ์แฟนไอ้นาว แต่ห้องก็เงี๊ยบบบบ...เงียบ ถามพนักงานได้ความว่า เจ้าของห้อง...ไม่ได้กลับมาหลายอาทิตย์แล้ว มีแต่แม่บ้านขึ้นไปทำความสะอาดอาทิตย์ละสองครั้ง อ้าว!!! ผมโทรหาไอ้นาว แต่ไม่ติด โทรหาไอ้คิ้วก็ไม่ติด

   เลยไม่รู้จะติดต่อใคร ตกลงนัดกันที่ไหนว่ะ!!!!

   มานั่งร้านเหล้าของเพื่อน...เลยเอาไอ้ที่ซื้อมานั่นเปิดชงกันซะเลย 55555+ ของดีมีอยู่~ กะว่าแค่พอกึ่ม ๆ ละฮะ พรุ่งนี้หยุดงาน

   “เฮ้ยโรล งานวันศุกร์มีเปิดบูธมึงไปป่ะว่ะ”

   “ไปดิ ๆ เงินทั้งนั้นนะมึง”ผมบอก

   ผมทำงานทุกอย่างอะไรที่ปั่นเป็นเงินได้พี่เหมาหมด หึหึหึ กำลังดื่มอย่างติดลม เห็นพี่ชายมะนาวเดินเข้ามานั่งกับกลุ่มเพื่อน พี่เค้าเห็นมองรอบ ๆ ร้านและหันมาเห็นผมพอดี ผมยิ้มและพยักหน้าให้ พี่เค้าก็ยิ้มตอบกลับมาเช่นกัน

   “เออ โรล เห็นว่าพี่แช่มจะเอามือกีต้าร์คนใหม่มาหรอว่ะ”ไอ้อ้วนถาม

   “อือ...”

   “แล้วมึงอ่ะ”

   ผมส่ายหน้า ไม่รู้ว่าพี่เค้าจะให้ผมออกหรือเปล่า ถ้าไอ้นั้นมาออดิชั่นแล้วพี่เค้าชอบ เค้าก็คงรับไว้แล่ะมั้ง

   “ทำงี้ได้ไงว่ะ ไอ้อั่วแมร่งตั้งใจจะเอามึงออกแน่เลย”

   ไอ้อั่วคือนักร้องนำและเป็นเมียไอ้พี่แช่ม ซึ่งเป็นเจ้าของวง ผมไปมีเรื่องกับมัน...เพราะมันบอกว่าผมไปให้ท่าผัวมัน ซึ่งกูเปล่า ช่วยดูหน้าผัวมึงด้วย กูก็เลือกเหมือนกันนะ...

   ออกก็ดี...อยู่ไปชีวิตแมร่งก็ไม่ได้เจริญขึ้น เอาเวลาไปขายเสื้อที่ตลาดนัดจตุจักรดีกว่า อยู่ไปแมร่งดีแต่เสียสุขภาพจิต
   “ออกก็ออกโว้ย กูไม่แคร์~~”ผมยกแก้วชน

   เอ้า...ชนนนนน~~


   ดื่มมมมม~


   เอิ๊กกกก~



   โลกเริ่มหมุนได้ แมร่งชีวิตโคตรไม่ยุติธรรม กูทำดีมาตลอดชีวิตเคยได้อะไรตอบแทนบ้างไหม!!??!
ไม่มี๊!!!!


   “ไอ้โรลมึงเมาแล้ว สัส...ถือแก้วดี ๆ หกแล้ว ๆ”เสียงร้องบอกรอบโต๊ะ
   “เมาที่หนายยยย ไม่เม๊า...แสรดดดด กูไม่มาววววว~”

   “555+ เมาแล้วไอ้เหี้ย พอ ๆ”

   “สัส...นี่เหล้าใคร!!!!”

   “เอ้อ!! นี่...กูจัดการให้แล้ว เหล้ามึงเชิญกินได้...”ไอ้อ้วยตบกระโหลกเพื่อนมัน มันหัวเราะกันแฮะ ๆ แสรดดดด...เหล้ากู กูเอามา

   “มาวววว ไม่มาววววว จิจ๊ะจิจ๊ะ”

   “จิ๊จ๊ะพ่องเมิ่งเหรอว่ะไอ้โรล ห่านนี่...แดกเหล้าแล้วเป็นอย่างนี้ตลอด”

   “เฮ้ย...!!! มึงเทเร็ว ๆ หน่อยไอ้เหี้ย!!! ชักช้า!!!”

   “คร๊าบบบพี่คร๊าบบบ ใจเย็นครับพี่โรลล~~”

   
   ยิ่งดึกยิ่งมันส์ ยิ่งมันส์กูก็ยิ่งเมา เอิ๊ก ๆ หน้าเหน่อแดงหมด ตอนนี้ใครยกแก้วให้ชนกูชนแมร่งมั่ว หลัง ๆ เดี๋ยวกระดก ๆ แมร่งไม่รู้มาจากไหนเยอะแยะ ที่ร้านเพลงมันส์ด้วย ผมก็ออกไปเต้นสีสาว ๆ พอให้ได้เหงื่อ แล้วกลับมานั่งที่เดิมรู้สึกว่าระยะทางมันไกลว่าเดิมเยอะจังว่ะ คนแมร่งทั้งเดินทั้งโยกตาลายไปหมดแล้ว แสรดด~

   “เฮ้ยน้อง~”เสียงคนเขย่าตัว ผมพยายามจ้องมองหน้าดี ๆ แมร่งทำภาพเบลอไว้บนหน้าหรือไงฟ่ะ!!!!

   “ผิดโต๊ะแล้วน้อง!!!”

   “ไม่ผิด แสรดดด~ นี่เพื่อนกู~~”ผมจับแขนเพื่อนเขย่า มันทำหน้างง ๆ กัน แสรดดดด~ เหล้าก็เลี้ยงอย่ามาทำซึนทิ้งกูนะมึง!!!

   “ไอ้น้องกวนตีนเหรอ!?!?!”

   “คริคริคริ กวนตีนแสดดดด...หน้าเหมือนพ่องกูเยยยย~”

   “เอ้าไอ้เหี้ยนี่...เมาแล้วหมา”ไอ้พวกนั้นตะโกน

   “หมาพ่องมึงสิ คริคิคริ”

   ก่อนจะได้สนทนาอะไรอีก ก็มีมือมาดึงผมออกมา

-----------------------------------------------------

[ฟ้า]


   นั่งมองดูมันอยู่นานแล้วครับ ตั้งแต่เข้ามานั่งแล้ว ผมมาติดต่อเรื่องที่ดินให้กับพ่อใหญ่ เลยมานั่งดื่มกับเพื่อน ๆ เห็นเพื่อนของมะนาวก็จำได้ฮะ แต่ไม่สนิทกัน จริง ๆ รู้จักกับคิ้วและชัดมากกว่า ส่วนโรลนี่ เห็นว่าเป็นเพื่อนรูมเมทของชัดอีกที ก็เคยได้ยินมะนาวเล่าให้ฟังบ้างฮะ ว่าโรลก็นิสัยดี...


   แต่วันนี้สงสัยจะไม่ดีแล่ะ เมาหมดสภาพ ป่วนไปทั่วร้าน พวกเพื่อนมันก็เหมือนกัน...กินกันจนหมดสภาพ เห็นเพื่อนมันแต่ละคน...ผมละต้องส่ายหน้า

   ไอ้ตัวเล็กนี่ท่าจะอาการหนักกว่าชาวบ้าน ไปก่อกวนโต๊ะของขาโหด...ผมเลยต้องดึงมันออกมา เพื่อนผมนั่งอยู่ก็มองอย่างงง ๆ

   “เพื่อนน้องฟ้า ช่วยหน่อย”ผมบอก เพื่อนผมก็พากันไปลากไอ้โรลออกมา ดูท่ามันไม่ยอม เมาหนักซะขนาดนี้

   “เฮ้ย!!! ครายยยแว๊!!!! กล้ามึงมือกู~”

   ผมก้มหัวให้โต๊ะพี่ขาโหด แล้วเอามันมานั่งที่โต๊ะ

   “น่ารักดีว่ะฟ้า”เสียงผู้หญิงชม มันเอาหัวไปถูแขนเพื่อนผม

   “อ๊า...น่าร๊ากกก แล้วร๊ากกกกไหมมมม”ผมตะลึง...กับมัน เพื่อนนี่หัวเราะกันร่วนเชียว

   “เชี่ย น่ารักจริง ๆ ด้วยว่ะ”

   “ชื่ออะไรน่ะเรา”ต้นถาม มันยักคิ้วและยิ้มให้ผม เหมือนจะล้อเล่นกับไอ้โรล

   “แยมโรลคร๊าบบบบบ”

   “โห ชื่อน่ากินมาก กินได้ป่ะ”ต้นล้อ

   “ไอ้ต้น!”ผมปราม ดูเหมือนจะเกินเลยไป

   “กินด้ายยยยยย”

   “สัสสสสสส~ น่ารักโคตรว่ะ”ไอ้ต้นท่าจะถูกใจ

   “อ่ะ ๆ พี่ให้แก้วนี้ อยากกินป่ะ”หลวงมันยื่นแก้วให้น้อง น้องมันก็รับ แต่ไอ้หลวงกลับชักคืนซะงั้น

   “อยากกินเด้~~ เหล้ากู~~”

   “อะไรโรลนี่เหล้าพี่ เหล้าน้องอ่ะโต๊ะโน้น แต่ถ้าอยากกินอ่ะ...หอมแก้มพี่ก่อนเด้~”ไอ้หลวงแกล้ง

   “ด้ายยยยย~ กูจัดห้ายยยย~”มันหอมแก้มไอ้หลวงฟอดใหญ่ เฮ้ยยยยยยย!!!!!!




   เงียบกันทั้งโต๊ะ!!!!





   “เชี่ย น้องแมร่งแรงจริงอะไรจริง”ต้นบอก

   “เฮ้ย ๆ หอมคนเดียวได้ไงว่ะ กูบ้าง ๆ”ไอ้แก่นสาวทึนทึก อ้วนกลมประจำกลุ่มถือแก้วล่อบ้าง ไอ้โรลเห็นแก้ววิบวัมทำตามเยิ้มใส่ แล้วมันก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มอันอวบอิ่ม ฟอดยาวเหมือนกัน

   “กรี๊ดดดดดดดดด~ ผู้จายหอมแก้ม ๆ ๆๆๆ”

   มันสะดิ้งสุด ๆ 5555+   


   “พอ ๆ ไปแกล้งมัน”ผมบอก

   “ไหน ๆ จูบปากไอ้ฟ้าหน่อยดิ๊น้อง เดี๋ยวพี่ให้กินแบบไม่อั้น”ไอ้หลวงจับล็อคผม ไอ้ต้นจับหน้าไอ้โรลหันมาทางผม ไอ้สองคนนี้ทำงานประสานกันได้ดีมาก!!!

   “ไอ้บ้าเล่นไรกันว่ะ”

   “เร็ว ๆ ดิน้อง ของดีมีน้อยน้า”

   “ด้ายยยยยย แยมโรลจัดห้ายยยยย”
   
   จ๊วบบบบบบบ!!!!!!!

   ไอ้โรลมัน จะ จูบผมอ่ะ!!!!!!!!!

   มันพยายามจะเอาลิ้นเข้ามาให้ได้ แต่ผมผลักมันออกก่อน
   ไอ้เด็กเวร!!!!!!


   เพื่อน ๆ หัวเราะกันใหญ่

   “เฮ้ย ถ่ายรูปไม่ทันเลยว่ะ เอาใหม่ได้ป่ะว่ะฟ้า!”

   “บ้าแล้ว พอ ๆ กลับไปนั่งโต๊ะเราได้แล้ว”ผมทำเสียงดุ ยกมือเช็ดปากตัวเอง

   “ม่ายปายยย”

   “โรล!”ผมดึงแขนน้องออกห่าง

   “ฟ้า...ช่างน้องมันเถอะ อยากนั่งก็ให้นั่งพี่ไม่ถือ”

   “คร๊าบบบบบ~”

   แล้วมันก็โคตรเนียนนั่งดื่มเหล้าจนหมดไปหลายขวด! นับถือมันจริง ๆ
   “เฮ้ยพอ ๆ เปลืองเหล้าชิบ ไปเลยกลับโต๊ะไปเลย”ผมไล่ ตัวมันนั่งโงนเงนแทบจะตกเก้าอี้อยู่แล้ว เพื่อน ๆ ผมก็มองแล้วหัวเราะ ดีเนอะ...เพื่อนมันไม่มีใครลุกมาตามสักคน

   “แสรดดดด~ เหล้ากูนะแสรดดดด~”

   “พูดจาไม่เพราะเลยว่ะ! เมาแล้วดิเนี่ย!”ผมตบหน้ามันเบา ๆ

   “หาเรื่องเหรอว่ะ เดี๋ยวเมิ่งเจอตีนพี่โรลลลลล....โอ้ เหล้าจ๋า...หนายยย ลองหานน มาหยิบหน่อยยย สิ~”มันร้องเพลงบ้า ๆ บอ ๆ แล้วลุกขึ้นเต้น โคตรตลก

   “กูว่ามันไม่ไหวแล้วว่ะฟ้า พาไปส่งบ้านเถอะ”

   อย่าผลักภาระครับพี่น้อง ถึงจะห่วงว่าเมาหนักขนาดนี้จะกลับบ้านยังไง แต่ว่าเพื่อนมันยังมี ผมเดินไปที่โต๊ะเพื่อนมัน

   “น้อง ๆ เป็นเพื่อนโรลใช่ป่ะ”พวกมันเงยหน้ามามอง แล้วมองเลยมาที่โต๊ะผม

   “น้องพาเพื่อนกลับบ้านทีมันเมามากแล้วน่ะ”

   “บ้านมันอยู่ไหนว่ะ”เพื่อนมันหันไปถามกัน อ้าว...!?!?!?! เป็นเพื่อนกันยังไงว่ะ

   “บ้านมันอยู่ปราจีนโน่นนนน~”เพื่อนไอ้คนเมาสุดในโต๊ะมันบอก อย่างไร้สติ...คนอื่นก็พลอยปรบมือเฮกัน แมร่ง...รั่วกันทั้งโต๊ะนี่หว่า ผมถามอะไรไปไม่มีใครตอบได้อย่างมีสติสักคน ส่ายหน้าแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะ

   “ตกลงอยู่ไหน”หลวงถาม

   “ไม่รู้ว่ะ”

   “แล้วจะทำไงกับน้องมันล่ะเนี่ย!?”

   ผมมองสภาพแล้วส่ายหน้าระอา กินเหล้าน่ะกินได้...แต่ใช่กินแล้วเป็นภาระของคนอื่นแบบนี้ ดีนะ...มะนาวไม่เป็นแบบนี้ ไม่งั้นผมคงต้องให้พ่อใหญ่เหลาไม้เรียวยาว ๆ ไว้คอยฟาด

   “เอามันไปรวม ๆ กับเพื่อนมันแล้วกัน เดี๋ยวสร่างเมาคงหาทางกลับเอง”

   “จะดีเหรอว่ะ ดูเพื่อนมันแต่ละคนดิ ปากหมา ๆ ทั้งนั้น...เดี๋ยวได้โดนยำตีนตาย ไอ้นี่ยิ่งตัวเล็ก ๆ อยู่ด้วย”ต้นบอก ผมทำหน้าหนักใจ

   “งั้นก็ฟ้าก็เอาน้องกลับด้วยดิ รู้จักกันอยู่แล้วนี่”

   ผมทำหน้าโคตรหนักใจ ใช่รู้จัก...แค่ผิวเผินน่ะ คุยกันไม่กี่คำ นาน ๆ ทีเจอด้วย

   “ป่ะ เอามันขึ้นรถเถอะ ปล่อยไว้อย่างนี้...สภาพแมร่งน่าถูกลากไปข่มขื่นมาก”หลวงบอกอีกที ผมกับต้นก็ประคองมันขึ้นรถ แล้วพามาส่งที่คอนโดผมด้วย

   โรลมันวุ่นวายมาก รื้อโน่นรื้อนี่...จะเต้น จะเมาอย่างเดียว ส่งเสียงดังรบกวนการนอนมาก ผมอาบน้ำแล้วมานอนลงที่เตียงแต่ก็ไม่หลับ ตัวมันนอนพื้นหน้าโซฟา....อย่าเรียกว่านอนเลย ร้องเพลงแหกปากอยู่ จะบ้าตาย!

   “โรล ๆ ได้ยินพี่ไหม เงียบหน่อย!”

   “ชีวิตตตตต แค่ โดน ทำ ร้ายยยยยยยย~~”

   “โรลลล!!!”ไม่มีสติร้อยเปอร์เซ็นเต็ม เพลีย~

   นอกจากเสียงดังแล้วยังเมาแล้วเรื้อน อาเจียนเต็มห้อง!!!!!! ลำบากผมไหมเนี่ย!!!!! ใครต้นคิดให้เอามันกลับม๊า...มาแล้วก็ไม่ช่วยดู พากันแยกย้ายไปนอนห้องตัวเองเฉยเลย!!!!

   ผมทำความสะอาดห้องตอนตีสอง แล้วมาดูมัน...ตอนนี้มันคลานขึ้นไปนอนบนเตียงผมเฉยเลย!

   “เฮ้ย!!! ไอ้น้อง!!! ลงมา สกปรก!!!! ไปอาบน้ำ!!!!”ผมบอก ลากมันลงมา

   “จานอนนนน~”

   “นอนไม่ได้! ตัวเลอะ ไปอาบน้ำก่อน!!!”   

   “แสรดดดดด ครายกล้าว่ะ เหล้ากูนะโว้ยยยย~”สติสตัง =_=!

   “เหล้าอะไรว่ะ! หมดแล้วเหล้าน่ะหมดแล้ว”พยายามลากมันลงมา

   “ไอ้เหี้ย!!! หมดด้ายงายยยยย เหล้าแพงงง...นะสัสส!”

   “เออแพง! เดี๋ยวซื้อให้ใหม่!”ผมบอก ทั้งปลอบทั้งอยากจะด่า

   “คริคริคริ ซื้อใหม่ แพง ๆ”

   “เออ แพง ๆ ตอนนี้อาบน้ำก่อนเดี๋ยวพาไปซื้อใหม่”

   “คริคริคริ ซื้อใหม่ๆ”
   
   เหนื่อย.....เปิดฝักบัวราดมันทั้งตัว ชุดเชิดไม่ต้องถอดให้เสียเวลา...มันก็ไม่ได้ให้ความร่วมมืออะไรเลย ผมล้าง ๆ ตัวให้มัน...ไม่ถนัดเลยต้องถอดเสื้อ มันก็ผู้ชายนี่นะ...จะต้องไปอายอะไร! ผมนี่จับมะนาวอาบน้ำตั้งแต่เด็ก ไอ้นี่มันก็เหมือนน้องชายคนนึงล่ะ

   ถอดเสื้อมันออกแล้วเลยถอดกางเกงด้วย ตัวมันก็ปัดมือสะเปะสะปะ...ตบหน้าผมบ้าง อะไรบ้าง! ไอ้ผมก็ถือคติ อย่าโกรธคนบ้า อย่าว่าคนเมา แต่ถ้าเมาแล้วเรื้อนขนาดนี้! จะถีบตกคอนโดเอาได้ง่าย!
   

   ฉ่า!!~



   เปิดน้ำอุณหภูมิปกติให้มัน มันก็แทบดิ้นพล่านเลยฮะ
   “หนาววๆๆๆๆๆ”
   “หนาวอะไรว่ะ น้ำกำลังพอดี”

   ไม่สนแมร่งแล้ว สระหัวอะไรให้ด้วย...นรกมาก!!!!!! นี่ถ้ามันได้สติขึ้นมาก็คงอายน่าดู ผมถูสบู่ให้...ผิวมันขาวดีนะ มีกล้ามแขนหน่อย ๆ ด้วย มะนาวว่าโรลมันทำแต่งานไม่ค่อยมายุ่งกับพวกมะนาวเท่าไหร่ ผมชักอยากรู้แล้วสิว่าที่บ้านมันทำอะไร?

   “เพราะ เป็น สิ่งงงง...ที่ ม่ายยย..เคยบอกกกก เพราะ ยางงง คง กลัวว หนายยย คำ ตอบบบบ”มันร้องเพลงบ้าบอ ผมอาบให้เสร็จก็ลากมันออกมา  เอาผ้าขนหนูพัน แล้วถอดบ๊อกเซอร์กับกางเกงในมันออก

   “คริคริคริ ไอ้ก้อหน้ามึงตลกว่ะ”มันเอานิ้วจิ้ม ๆ หน้า คิดว่าผมเป็นเพื่อนมันสินะ

   “อย่า!”ผมรำคาญปัดออก

   “ฮ่าฮ่าฮ่า หน้าเหมือนยักษ์เลยมึง! ตลกว้ะ”

   “อยู่เฉย ๆ เป็นไหมเนี่ย!!”

   “โย่วว ๆ ๆ ๆ ๆ วู้วววว~”

   “เฮ้ยจะตะโกนทำไม! เดี๋ยวข้างห้องได้ออกมาด่า!!!ผมอุดปากมัน พยุงมันไปนอนที่เตียง หัวเปียกพอหมาด ๆ ก็ให้นอนเลยแล้วกัน
   เฮ้อ~~~ ปาดเหงื่อ!!!!

   เอาชุดมันใส่ตระกร้าไว้ พรุ่งนี้ค่อยลงให้ทางโรงแรมขึ้นมาเอาไปซัก เดินเข้ามาอีกที...ช็อคตาค้าง!!!!!!!!!!!!!!

   ไอ้โรลมันนอนแผ่อ้าซ่า!!!!!!!!!!!!! กลางเตียง!!!!!!!!!!!!

   เฮ้ยยยย!!!!!!!!!!!!

   “คริคริคริ โยก ๆ ๆ ๆ โยกเข้าปายให้มันหลุดโลกกกกก~”

   แล้วมันก็โยก ๆ น้องตัวเอง!!! อยากจะบ้าตาย

   ผมเดินไปเอาผ้าห่มสะบัดคลุมใส่มัน ใกล้นิดเดียว...มันก็ดีดใส่ผมเสียหลักทันที!!!!!!

   “โยก ๆ ๆ โยกเข้าไปให้มันหลุดโลกกกกกกกก~~” ตามันโคตรเยิ้มอ่ะ ใครก็ได้ช่วยที!!!!!!!!


จบตอนที่ 32... 

[malula]

โรลเมาเหล้าหรือเมายาบ้า

[Noo_Patchy]

 

 รอนาว อิอิ

[iforgive]

อัพให้ทันอีกที่เลยนะคะ ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ
ชอบเรื่อง  ไดอารี่ มากด้วยเหมือนกัน

[kik]

 

[A_THan]

ตอนที่ 33 : ตอนพิเศษ ฟ้าโรล

[โรล]
   ผมลืมตาขึ้นมา ขยับตัวด้วยความเมื่อยขบ คงนอนท่าเดียว...ทั้งคืน ปวดหัว...เพราะยังไม่สร่างเมา กะจะนอนอีกรอบ วันนี้ลางานดีกว่า...กำลังจะหลับตาอีกรอบ มือใครว่ะ! พาดอยู่ที่เอว

   ผมก็ค่อย ๆ มองมือ ไล่ ๆ ขึ้นมา เย้ยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!
   ใครว่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!
   สมองพยายามประมวลผลให้ได้รวดเร็วที่สุด แต่ก็ทำไม่ได้...เหมือนมันขาวโพลนไปหมด! เกิดอะไรขึ้นกับกูว่ะเนี่ย!!!


[เหตุการณ์เมื่อคืน]

[ฟ้า]

   ผมดันร่างคนตัวเล็กที่ไม่เจียมสังขารออกจากการเกาะกุม นอกจากมันจะทะลึ่งตึงตังแล้ว ยังแหกปากร้องเพลงไม่หยุด จนผมนึกอนาถใจ จะทำยังไงกับมันดีว่ะ

   “มามะ มาจูจุ๊บ จูจุ๊บบบบบบ~”คนเมามีแรงไม่เยอะ แต่เวลามันดึงตัวผมเข้าไปเกี่ยวพัน แมร่งโคตรน่ารำคาญ ร่างมันเย็นเหยียบคงเพราะมันเปลือยตากแอร์อยู่นานสองนานแล้ว ผมไม่มีเสื้อผ้าให้มันใส่นี่!

   “โรล!”ผมตะโกน จับแขนทั้งสองข้างเขย่าให้ได้สติ แต่คนเมาก็คือคนเมาล่ะครับ ผมถอนหายใจแรง ๆ รัว ๆ

   “แยมโรลคร๊าบบบ เรียก...พี่แยมมมมมโรลลลล”มันพูดยานคาง

   “มีสติหน่อยได้ไหม”ผมร้องตะโกน”

   “คริคริคริ จิ๊จ๊ะๆๆ”มันทำท่าจะจูบ ผมต้องผลักหน้ามันหนี เสียหลักแล้วล้มลงที่นอนอีกที คราวนี้มันล็อคตัวไม่ให้หนีไปทางไหนได้ ไอ้คนตัวเล็กไซร้คอจะผมขนลุก! แมร่งยั่วยวนดีเหลือเกิน

   “โรล ไอ้โรลลล!!!!”ผมทนไม่ไหว หลุดคำหยาบใส่ มันผงกหัวขึ้นตั้งมองหน้าทั้งที่ตาเยิ้ม

   “จุ๊ ๆ ๆ ๆ พูดไม่เพราะเดี๋ยวพี่...ทำโทษน้า”

   มันก้มหน้าลงมาประกบปากผมแล้วพยายามจะส่งชิ้นส่วนในปากมัน เข้ามาในปากผม ผมพยายามผลักมันออก ไอ้เชี่ย! เด็กเวร! สองรอบแร่ะนะ!!!! มันไม่ยอม...ที่ผมไม่โอนอ่อน คราวนี้มันเข้ามาใหม่ ทั้งกัดทั้งดูดทั้งดุน เอาให้ครบสูตร รสจูบของมันสะเปะสะปะ จนน่าหมั่นไส้! ผมอยากจะกัดปากแมร่งให้บวมช้ำ จะได้สร่างเมาบ้างอะไรบ้าง แต่ก็แค่คิดไม่ได้ทำ ปล่อยให้มันจูบตามใจ คิดว่านอนนิ่ง ๆ เบื่อมันก็คงลุกหนีไปเอง

   แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นน่ะสิครับ ยิ่งนานยิ่งเร้าใจ คนตัวเล็กจูบทุกเครื่องหน้าของผม จนคิดว่าน้ำลายนี่คงเปื้อนเต็มไปหมด พรุ่งนี้สิวมาเยือนแน่ ๆ

   ไอ้ผมก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนมาจากไหนนะ! ถ้าจะไซร้กันขนาดนี้...ก็ต้องมีอารมณ์ขึ้นกันมั่ง ไอ้ส่วนล่างมันก็ทับ ๆ กันอยู่ รู้สึกเริ่มอึดอัดล่ะ

   “คริคริคริ พี่โรลเก่งไหมคร๊าบบบ”คนเมาพูด ปรบมือให้ตัวเอง

   “หึหึ!! ลงไป!!!”ผมผลักมันออก คราวนี้มันไม่ยอม นั่งคร่อมผมแล้วคว้ามันที่น้องชายอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

   “เฮ้ยๆๆๆๆ ลามปามนะ!! ปล่อย!!!”ผมจับมือมันทิ้ง แต่มันกำแน่นเลย =_=!!

   “อาหย่อยๆ คึคึคึ”มันก้มลงเลีย ส่วนที่นูนขึ้นมา จนผมรู้สึกอึดอัดมากกก! ถอยตัวเองร่นจนติดหัวเตียง มันลงลิ้นร้อน ๆ กับส่วนนั้น จนกางเกงเปียกชุ่ม!
   “พี่โรลเก่งมากกก~ โย่ววว~~ ๆๆ”คนเมาร้องตะโกนพร้อมกับโยกตัวไปด้วย

   ผมรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าว มองคนเปลือยล้อนจ้อน ส่วนนั้นตั้งเด่ออกมาผงกหัว อยากจะเบือนหน้าหนี แต่ไอ้คนเมาก็ควบไม่หยุด! มันน่าตีนัก!!!

   “ลงไปดิว่ะ!”ผมบอกดึงร่างตัวเองออกมามันไม่ยอม

   “อือออออ~ รักพี่โรลหน่อยน้า รักพี่โรลหน่อย”น้ำเสียงนั้นโคตรอ้อนอ่ะ ผมสลัดหัว...ไล่ร่างมืดในใจตัวเองออก ท่องไว้ ๆ คนเมาโว้ยคนเมา

   กำลังสะกดจิตตัวเอง ไอ้อีกคนมันก็ไม่ให้ความร่วมมืออะไรเลย มันจับน้องชายตัวเองรูดขึ้นรูดลง จนหน้ามันแดง

   “อ๊ะ อ๊ะ อ๊า ร๊ากกกไหมมมม”

   ผมละอายแทนเจ้าตัว!

   “ร๊ากหน่อย ฮึกกกก!”

   เอ้าร้องไห้ซะอย่างนั้น…ร่างขาว ๆ หน้าแดง ๆ มีน้ำตาคลอ นั่งก็ไม่ต้องโงนเงนหน้าหลังตลอด!

   “ไม่มีใครรักพี่โรลเลย พี่โรลร๊ากกกทุกกก...คนนน”มันเพ้อ ๆ บ้าบอ มือยังทำหน้าที่รูดของตัวเองไม่หยุด!
   ผมจับมือมันออกมันร้องอย่างขัดใจ

   “อื้อ!!!”

   “โรล มีสติหน่อย!!!”ผมบอก

   “อ๊ะ อ้า...อ๊ะ...ส์”มันร้องครางลั่น

   ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยย!!!!!!




   มา!!!! จะเอาให้ครางแมร่งหายเมาเลย!!!!




   ผมตวัดร่างมันมานอนแทนที่ตัวเอง มันหัวเราะคิกคัก...ปัดมือกลางอากาศ ผมปลดอาภรณ์ทุกชิ้นที่ร่างกายตัวเอง อึดอัดแย่แล้ว น้องชายอยากออกมาดูโลก! พอปลดชิ้นสุดท้ายออก น้องชายก็ดีดผึงละครับ! โตเต็มที่...พร้อมออกรบ!

   ผมก้มลงมาจูบร่างเล็กที่นอนยั่วไม่รู้เรื่องรู้ราว เอาว่ะ!!! ตื่นมาค่อยเคลียร์!!! มันผิดที่มายั่วผมเองนี่หว่า

   ร่างเล็กบิดเร้าอย่างชอบใจ เมื่อผมลงชิ้นไปทุกส่วนของร่างกาย เหลือแค่แก่นกายที่ทิ้งค้างไว้ให้แกล้งมันด้วยความสะใจ ส่วนหัวมีน้ำออกมาเล็กน้อย คงจะได้ที่แล้ว รูดให้มัน...มันก็ดิ้นเร้าน่ามองมาก! ผิวขาว ๆ ตัวเล็ก ๆ โคตรน่ารัก ผมมองเครื่องหน้าเวลามันคราง แล้วหัวเราะ...ไอ้ตัวเล็กเอ้ย หายเมาจะว่าไงมั่งว่ะเนี่ย!

   “อ๊า...รักพี่โรลลลลลล รักพี่โรลลลลลหน่อยยย”มันคราง ผมจับขามันแยกออกจากกัน จัดการกับตัวเองแล้ว ดูดนิ้วส่งเข้าไปสำรวจร่างเล็กก่อน มันผวาจับข้อมือผมแน่น

   “อึก!”

   ได้ที่แล้วค่อยส่งน้องชายถูกับร่องก้น สองมือมันจิกที่นอนแน่น

   “สะ เสียว~”มันร้อง เดี๋ยวได้เสียวกว่านี้แน่ หึหึ! อยู่ดีไม่ว่าดี ปลุกมังกรตื่นซะแล้ว!

   “พร้อมยัง?”ผมร้องถามคนเมา มันไม่ตอบ...ทำหน้าเหยเก กัดปากตัวเองแน่น ผมก้มลงไปจูบระหว่างนั้นก็ค่อยๆ ยัดมังกรเข้าถ้ำ

   “อึก อึก...”มันส่งเสียงร้องในคอ ผมก็ยิ่งจูบมันหนักเข้าไปใหญ่

   ใช้เวลาพอดู...ทางเข้าถ้ำมันเล็กไปหน่อย แต่พอเข้ามาได้ ผมก็นอนแช่ไว้นิ่ง ๆ รอให้ร่างมันปรับสภาพก่อน แล้วค่อย ๆ เดินเครื่อง

   ทั้งมือทั้งปากปรนเปรอมันสุดกำลังที่มี ยั่วกันนัก!!!! ร่างเล็กครางไม่หยุด ผมจงใจทิ้งรอยไว้ตามตัว...ทั้งหน้าอก รอบสะดือ ซี่โครง แผงคอนี่หลายดอกที่เดียว เอาให้สำนึก!




 
   “ซะ ซี้ดดด อึก อึก อึก”มันร้องครางออกมา เสียงดัง...ผมดูดจ๊วบเข้าที่ข้างแก้ม แล้วลุกขึ้นมาจับขามันยกสูงตั้งฉาก ก่อนจะกระแทกมังกรไปเนื้อ ๆ เน้น ๆ มันครางออกมาไม่เป็นภาษาแล้วคราวนี้
   “หึหึ ไงครับ...รู้สึกดีไหม”ผมร้องถาม ปากเหงื่อให้มัน...
   “คริคริ”
   “ที่หลังเมาแล้วอย่าซ่านะครับ”ผมบอก
   “ไม่มาวเว้ย...พี่โรลไม่เคยมาวววว”ยังจะปากดี ขอแกล้ง...มันสักหน่อยเถอะ ผมหยุดควบแล้วทำตัวนิ่ง ๆ ไอ้คนเมาทำคิ้วขมวด
   “อืออออออออ”ร้องอย่างขัดใจ ผมหัวเราะ แกล้งโยกเข้าไปเน้น ๆ หนึ่งที แล้วหยุด!
   “อึก!”
   “555+”
   ร่างเล็กไม่พอใจ...ยกสะโพกตัวเองขึ้นมาแล้วโยกสู้ โอย...โคตร ๆ น่ารักอ่ะ! ผมอยากจะกดสะโพกตัวเองสวนกลับแต่อดใจไว้ก่อน น้องชายมันแกว่งไกวตามร่างกายมัน...ผมคว้ามือออกไปรูด ๆ ดึง ๆ มันก็ทั้งร้องทั้งส่าย 555+
   “อ๊ะ อ้ะ อ๊า...ส์”
   “มะ มะ ไหว ละ แล้ววว~”มันร้องยานคราง ผมได้ยินก็ยิ่งรูดน้องมันจนน้ำไหลออกมา
   “แฮ่ก ๆๆ”มันทิ้งตัวลงหอบแฮ่ก แต่ผมยังไม่เสร็จ...รอให้มันนอนให้ร่างกายเข้าที่สักแปป แล้วดำเนินการในส่วนของตัวเองอีกต่อไป...
   “อ้าาาา อ๋าาาา อ๊ะ...ส์”มันร้องคราง เมื่อผมรัวสะโพกเข้าออก...รวดเร็ว...

   ตั่บ ๆ ๆ ๆ เสียงเนื้อตีกัน...
   ร่างเล็กชักกระตุกทางเข้าถ้ำตอดมังกรของผม ตุบ ๆ ๆ ๆ รีดน้ำออกหมดแม็กซ์ มันหายใจหอบ...พอ ๆ กับผม เห็นมันหายใจจนอกกระเพื่อม ไอ้มังกรที่เพิ่งถูกรีดน้ำไปแหม็บ ๆ เกิดอยากจะตีปีกขึ้นมาอีกครั้ง
   
   ขอโทษโรลล่วงหน้าเลยล่ะกันนะ...มังกรมันนอนไม่เป็น~
----------------------------------------------------------------
   ตอนสาย ๆ ของอีกวัน ผมตื่นขึ้นมา...มองหาคนข้าง ๆ แต่ก็ไม่มีเสียแล้ว ตอนแรกก็ตกใจ...แต่คิดว่าน้องมันคงรู้ตัวแล้วล่ะ ผมกำลังจะนอนต่อ...แต่ตาเหลือบไปเห็นรอยเลือดสีแดงที่อยู่บนที่นอน รีบสำรวจตัวเอง...ไม่ใช่เลือดผมแน่ ๆ!
   งั้นก็คง....!!!!!
   นึกย้อนไปเมื่อคืน จัดให้โรลหลายยก...ไม่ได้ดูด้วยสิว่ามีอะไรผิดปกติ ผมตกใจ...ตายห่าแล้ว! น้องมันจะเป็นยังไงบ้างว่ะ!!!! ผมสำรวจห้องตัวเอง...
   เสื้อผ้ามันไม่ได้เอาไปซัก...กางเกงยีนส์มันและเสื้อยืดผมหาย แต่กางเกงในกับเสื้อเปื้อนอ้วกมันยังอยู่ ให้ตายสิว่ะ!!!! ผมลูบหน้าตัวเอง! ทำยังไงดี! แล้วมันออกไปตอนไหนไอ้ผมก็นอนไม่รู้เรื่องเลย!
   





   
   

[A_THan]

 ตอนที่ 34

[ติณฑ์]

ตอนสายของวันผมตื่นก่อนอาบน้ำแล้วลงมาข้างล่าง คิ้วกับลูกชิ้น แต่งตัวเสร็จนั่งหน้าแป้นแล้นกันที่โต๊ะอาหารแล้ว แม่บ้านจัดอาหารชุดใหญ่ เพราะเห็นว่าลูกชิ้นทานเก่งมาก ยิ่งทานยิ่งเอาออกมาเสิร์ฟ อิอิอิ

“มะนาวล่ะพี่”คิ้วร้องถาม ผมชี้ไปข้างบน คงยังจะไม่ตื่นหรอกครับ เพลียสุด ๆ เมื่อคืนกว่าจะได้นอน...ทำเอาผมหมดแรงไปเหมือนกัน

“แล้วนี่จะกลับกันยังไง”ผมถาม ลูกชิ้นกับคิ้วจะกลับกันตอนนี้แล้วครับ คิ้วมีงานต่อ
“แม่ให้คนมารับแล้วค่ะ”คิ้วบอก ลงมือทานอาหารกันอย่างอร่อย พอทานเสร็จผมประคองลูกชิ้นมาส่งที่รถหน้าตึกบ้าน
“ถ้าเหงาก็มาเล่นที่นี่ก็ได้นะชิ้น ถ้าไม่มีคนมาส่งก็โทรมาหาพี่ เดี๋ยวพี่ให้คนไปรับ”ผมบอก เอ็นดูน้อง
“จ้า...”
ทั้งสองคนขึ้นรถออกไป ผมก็เดินเข้ามาดูอาหารสำหรับคนที่นอนบนห้อง และเรียกคนมาเก็บห้องรับแขกที่ตอนนี้รกมาก ให้เข้าที่
“เจออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมถามแม่บ้าน เพราะตื่นมาก็ไม่เห็นแล้ว
“ตั้งแต่เช้ามืดแล้วค่ะ พอคุณคิ้วตื่นก็พากันเดินกลับกันเลย หนูบอกว่าให้รับข้าวเช้าก่อนก็ไม่ยอม”
ผมพยักหน้า สงสัยไปง้อกันต่อที่บ้านแล้วมั้ง เดินขึ้นมาบนห้องอีกที...ไอ้เตี้ยมันก็ยังไม่ตื่น ผมหรี่แอร์แล้วเดินมาเปิดผ้าห่มมันออก ตายยังว่ะ? 555+ เอานิ้วจิ้ม ๆ แก้มใส ๆ นั่นสักสองที มันนอนนิ่ง...
ผมเลยก้มลงจูบปากมันเบา ๆ ก็ยังนิ่ง
เลยจูบอีกทีคราวนี้ดูดแรง ๆ มันค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา หึหึหึ น่ารัก
“อื้อออ~”ทำเสียงขู่
“ตื่นได้แล้ว จะเที่ยงแล้ว”ผมบอก
“ไม่เอาจะนอนนนนนน~”คนเก่งโคตรดื้อ...สีหน้ายังอิดโรย แน่ละเมื่อคืนกว่าจะได้นอนเกือบตีสามตีสี่ละมั้ง ฮ่าฮ่าฮ่า
“ตื่นมากินข้าวก่อน แล้วค่อยนอนต่อ”ผมบอก
“หึ!”มันพูดแล้วหันนอนตะแคงอีกด้าน ผมก็ไม่อยากจะไปเซ้าซี้มันมากรู้ว่าเหนื่อย

ติ๊ด ติ๊ดดดด...เสียงโทรศัพท์ผมรับสาย
“ว่า...”พุทโทรมาครับ
“จะไปพาเจไปซื้อของ มะนาวไปด้วยมั้ย?”มันโทรมาถาม
“ยังนอนอยู่เลย เมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย ฮ่าฮ่าฮ่า”ผมหัวเราะ
“ถามให้หน่อย...ถ้ามะนาวไม่ไปเจก็จะงอแงไม่ยอมไป”พุทบอก
“ยังงอนไม่หายเหรอว่ะ”
“อือ”
“นี่แหล่ะน้า....มีอะไรไม่บอกไปตรง ๆ”ผมบอก มันเงียบ...ผมพูดแค่นั้นแหล่ะครับ เรื่องของมันไม่อยากจะไปยุ่งโต ๆ กันแล้ว ทำอะไรรู้กันอยู่แก่ใจ และผมมั่นใจมันกับน้องเจมาก มันรักของมันมาก...เรื่องนี้มันคงแก้ปัญหาของมันเองได้
เดินมาหาเตี้ย...พูดใส่หูมัน
“เตี้ย พี่พุทจะพาไปกินเค้กไปเปล่า”
“หือ!?!?”มันลืมตาโพลง!!!!! หันกลับมาอย่างว่อง!!! หึหึหึ...เมียกู!
“ไปกินข้าว ซื้อของ ไปไหม?”ผมถามย้ำ มันพยักหน้า... “ตอนนี้เลยเหรอ”
“พุทไปกี่โมง”ผมถามพุทตามสาย
“สักสาม สี่โมงเย็นก็ได้ ให้น้องมันนอนเต็มอิ่ม”
“น้องไหน น้องนาวหรือน้องเจ?”ผมแซว หึหึหึ...มันหัวเราะ
เป็นอันสรุปว่า สี่โมงเย็นผมวางสายแล้วจูบกระหม่อมบางของไอ้เตี้ย มันบิดขี้เกียจแล้วค่อย ๆ ลุกขึ้น
“อาบน้ำ”ผมบอก มันเกาะแขนอ้อน ๆ จะน่ารักเกินไปล่ะ
“แปปนึง”มันบอก
“กูไม่ไปด้วยนะ”ผมบอก มันเงยหน้ามามอง
“อ้าว??!?!”
“ทำงานครับ มีเอกสารเยอะแยะเลย...ตอนเย็นคุณประกอบให้คนมาเอาแล้ว ยังอ่านไม่เสร็จเลย”ผมบอก ไอ้เตี้ยเอาหัวมาซบแขนผม
“อืออออออ”มันคงหมั่นเขี้ยวผมมาก 555+
“ไปซื้อของมาไว้ ไปทะเลด้วย”
“ห๊ะ! ไปทะเลเหรอ”
“อือ”
“เมื่อไหร่”มันถามตาวาววิบวับขึ้นมาทันที
“มะรืนนี้ รอกล้ากลับมาจากชลบุรีก่อน”
“เย้ๆๆๆๆ”มันจุ๊บปากผมเร็วรัว แล้วยิ้มกว้าง โอย...โคตรรักโคตรหลงอ่ะ
“ทำแบบนี้เดี๋ยวเหอะมึง...เดี๋ยวจะไม่ได้ไปกับน้องเจ”ผมขู่ยิ้ม ๆ มันแล่บลิ้น กำลังจะลุก...แต่ร่างเปลือยอยู่ เลยไม่กล้าลุก หน้าแดงน่ารัก ผมหัวเราะ...ทำนิ่ง รู้ว่ามันอาย
“ออกไปเด้~ จะไปอาบน้ำ”มันบอก ผมยิ่งหัวเราะ
“ก็ลุกไปดิ”
“ก็ออกไปเด้!”มันผลักผมให้ลงจากเตียง 555555+ ไอ้ผมก็ขืนตัวไว้...มันเห็นว่าแรงตัวเองไม่มี เลยส่งตรีนมาเลยคร้าบ...เข้าเอวเลย ยัน ๆ ให้ผมลงจากเตียง หึหึหึ เดี๋ยวเหอะ ๆ
เห็นเด็กเริ่มหน้าแดงจัด เพราะความอายสุด ๆ แล้วสงสาร เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาส่งให้ มันคว้าไปแล้วทำยุกยิกใต้ผ้าห่ม ก่อนจะโผล่ออกมาทำหน้ากวนตีน แล้วหยิกแก้มยืดออกทั้งสองข้าง
“คริคริคริ”
กวนตีน...เสร็จก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป หึหึหึ ออกมานั่งรอ...พี่เค้าอาบเสร็จละครับ รอจนผมเกือบ ๆ หลับไปอีกรอบ มันอาบน้ำนานมาก ได้ยินเสียงร้องเพลงในห้องน้ำด้วย ท่าจะมีความสุขมาก พอออกมาหน้าตามันก็สดใสน่ารักมาก เห็นผมนอนอยู่บนเตียงก็หน้าแดงแล้ว อร๊ากกกก..ไม่ต้องไปซะดีมั้ง ผมนอนมองมันเดินหาเสื้อผ้าทำโน่นนี่ จนเจ้าตัวหันมาหงุดหงิด
“มองบ้าอยู่ได้!”ตวาดออกมา 555+
“ไมอ่ะ มองเมียผิดตรงไหน”ผมบอกมันหันมามองค้อน ๆ
“ประสาท!”
มีความสุขจริงโว้ยยยยยย~
ตอนมันแต่งตัว...ผมแทบจะอดใจนอนมองไม่ไหว อยากจะกระชากร่างนั้นมากอดจูบให้สมอยาก...แต่สงสารมัน เดี๋ยวออกไปเที่ยวได้ไม่เต็มที่ ฮา...มันเองทำโน่นทำนี่ตามธรรมชาติ กลายเป็นยั่วผมไม่รู้ตัว...
ทาครีมเยอะมาก...มันหยิบน้ำหอมขวดที่ผมซื้อให้ออกมา เปิดดม ๆ ชื่นใจ แต่ก็ไม่ฉีด...แค่นั้นก็เก็บเข้ากล่องตามเดิม ไม่เห็นมันเคยใช้เลย...กว่าจะเสร็จ เที่ยงพอดี...
“ไหนมาสำรวจก่อน”ผมดึงมันมาก่อนออกจากห้อง
“ไรเล่า...อย่าเด้”มันเบี่ยงตัวออก ผมหอมแก้มฟอดใหญ่ อ๊า...ชื่นใจจจจจจ~
“แก้มช้ำหมด”มันยกมือลูบแก้มตัวเองปอย ๆ
“ไหน ๆ ช้ำจริงเปล่า อีกข้างดิ๊”ผมก็หอมอีกข้าง ฟอดใหญ่กว่า ฮาาาา มันทำหน้าเหวี่ยง ชักไม่อยากปล่อยลงข้างล่างแร่ะ จะน่ารักไปไหนว่ะเมีย...

พากันเดินลงมาข้างล่าง แม่บ้านกำลังตั้งโต๊ะกันอยู่ เตี้ยมันรีบวิ่งเข้าไปนั่ง...ที่ประจำตัวเอง ทุกคนในนั้นยิ้มอย่างเอ็นดู ผมเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบน้ำแอปเปิ้ลมารินใส่แก้ว
“กินด้วย”เตี้ยร้อง ผมรินใส่แก้วให้มันอีกแก้ว แล้วลงมือทานอาหารกัน
“ไม่ไปด้วยจริง ๆ เหรอ”มันถาม ทำปากจู๋น่ารัก ผมส่ายหน้ายิ้ม ๆ
“งานไม่เสร็จ”
“ง่ะ...”
“ไปก็อย่าดื้อ อย่าซนนะโว้ย มีอะไรให้พุทแมร่งโทรสายด่วนเข้ามาเลย”ผมขู่ มันโยกไหล่กวนตีน
“หึหึหึ แมวไม่อยู่~ หนูร่าเริง~~~ คริคริคริ”มันหัวเราะคิก ผมส่ายหน้าพร้อมยิ้มน้อย ๆ พักนี้อารมณ์ดีนะครับ
“พูดไม่ฟังคราวหลังไม่ให้ไปจริง ๆ ด้วย”ผมบอก
“แบร่~~”
หึหึหึ ถ้าไม่มีคนอยู่รับรองได้เลยว่าเตี้ยมันไม่ได้นั่งลอยหน้าทานอาหารหน้าชื่นแบบนี้แน่ หึหึหึ

*************************************************
“พี่ฟ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา”เตี้ยมันกระโดดโผหาพี่มัน คือแบบตัวมันก็ไม่ใช่เล็ก ๆ นะ พี่มันเกือบรับไม่ทัน ที่สำคัญกูหงุดหงิดมากแล้วด้วยตอนนี้!!!! ฮึ่ม!!!!

ฟอดดดดดดดดดดดด~~~

นึกในใจ พี่น้องหอมกัน ๆ ๆ ๆ ไม่คิด จ่ะ...ไม่คิด!!!!!

ผมเดินตามหลังออกมาติด ๆ
“มาได้ไง”เตี้ยถามฟ้า ซึ่งหน้าตาค่อนข้างอิดโรยและมีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด
“มาทำธุระครับ”
“มากี่วันแล้ว ทำไมไม่มาเค้า!”
“3 วันแล้ว พี่ลงมาสัมมนา พรุ่งนี้ก็กลับแล้วครับ”ฟ้าบอก พร้อมหันมาสวัสดีผม ผมผงกหัวให้เล็กน้อย และยืนฟังพี่น้องเค้าคุยกัน
“ทำไมไม่มาหาเค้า!!!!!!”เตี้ยมันแทบจะตะโกนใส่หูพี่มัน
“พอดีจองโรงแรมไว้แล้วครับ”ฟ้าค่อย ๆ อธิบาย แต่มีรึคนตัวเล็กจะยอม...! มันทำท่าขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพี่มัน หน้านี่งอไปเรียบร้อยแล้ว
“แล้วนี่จะออกไปไหนกันเหรอฮะ”ฟ้าลูบหัวเจ้าตัวแสบ มันไม่ยอมตอบเลยหันมาถามผม
“จะออกไปซื้อของน่ะ”ผมบอก
“อ้าวเหรอครับ”
มันรู้สึกว่านายฟ้ามีเรื่องอะไรจะพูดนะ...แต่ก็ไม่พูด รอให้พี่น้องเค้าคุยกันเอง ไอ้เราก็ยังมีอาการหึงหวงซะนี่!
“ป่ะ ๆ เข้าบ้าน ไม่สบายรึเปล่า...หน้าดูโทรมจัง”เตี้ยลากพี่มันเข้าบ้านครับ
ผมให้เด็ก ๆ ยกน้ำและของว่างเข้ามา
“พี่ฟ้า มีอะไรรึเปล่า?”เตี้ยถาม
“ปะ เปล่าครับ”ฟ้าบอก
“หือ? ตัวเองหน้าซีดมากเลย ไม่สบายเหรอ”เตี้ยมันเกาะแขนพี่มันไม่ห่าง กูหึงนะ!!! ไอ้เตี้ย!!!
“ไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ ครับ”พี่มันบอก มันก็พยักหน้า แล้วก็กุ๊กกิ๊ก ยุกยิกกับพี่มันสองคน ผมเดินหนีเลย! ไม่งั้นได้ฆ่าไอ้เตี้ยแน่ หึงอะไรขนาดนี้ก็ไม่รู้เนาะกู
ออกมาโทรหาไอ้พุทเลยครับ บอกให้มันมารับไอ้เตี้ยเร็ว ๆ พุทมันก็เออ ๆ บอกว่าเจอาบน้ำอยู่ รอแปปนึง...แล้วก็วางสายไป ผมเดินเข้ามาห้องทำงาน นั่งอ่านเอกสารไม่มีสมาธิเลย ใจเต้นแรงมาก แกล้งนั่งหลับตาสักพัก...ไอ้เตี้ยก็วิ่งเข้ามา
“จะไปแล้วน้า”มันบอก ผมแยกเขี้ยวยิ้มให้มัน ไม่รู้ตัวหรอกครับ...
“เจมาแล้วเหรอ”ผมถาม
“อือ”
“แล้วฟ้าล่ะไปไหม”
“ชวนแล้ว ไม่ยอมไป...ให้พี่ฟ้านอนนี่นะ เหมือนจะไม่สบายยังไงไม่รู้”เตี้ยมันบอก ผมเดินออกมา...เห็นฟ้ายืนอยู่กับพุทและเจพอดี
“ไม่สบายเหรอฟ้า”ผมถาม ฟ้าอายุน้อยกว่า...และตอนนี้เราก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันแล้ว เลยพูดสบาย ๆ ใส่กันได้
“อะ ครับ เหมือนจะอย่างนั้น”ฟ้าบอก
“ขึ้นไปนอนห้องเค้านะ นะ นะ...”เตี้ยมันอ้อนพี่มัน ฟ้าลูบหัวเบา ๆ หันมาทางผม
“อือ ไปนอนข้างบนรอเตี้ยกลับมาค่อยลงมาทานข้าวพร้อมกันแล้วกัน”ผมบอก
“ครับ”

   แล้วเตี้ยมันก็ออกไปเชิบ ๆ ลั้นลากับน้องเจและพี่พุทสบายใจ ผมให้มันใส่แค่สามพัน แค่นั้นก็เยอะแล้วนะ...แต่มันหน้างอไปเรียบร้อยแล้ว ไม่ยอมจะพกเงินไปเยอะ ๆ ให้ได้...ผมบอก ถ้าจะซื้ออะไรเกินวงเงินให้โทรมาบอกก่อน แล้วจะให้พุทสำรองจ่ายให้ มันหน้างอ...จะไม่ยอมลูกเดียว จนผมเริ่มมีอารมณ์โมโหเหมือนกัน พุทกับเจก็รีบลากมันขึ้นรถเลยฮะ เฮ้อ~
   ผมเดินนำทางฟ้าขึ้นมาบนห้องเตี้ย ความจริงฟ้าเคยเข้ามาแล้ว ตอนมาส่งเตี้ยพร้อมพ่อและแม่ของมัน ห้องนี้ข้าวของก็ยังอยู่ดี ไม่ค่อยได้มานอนเท่าไหร่
   “มีอะไรก็เรียกเด็กแล้วกันนะ”ผมบอก
   “เดี๋ยวครับ!”ฟ้าเรียกผมก่อน ผมเลิกคิ้วขึ้น ทำหน้าฉงน...
   “คือว่า....”
   ผมกำลังตั้งใจฟัง ไม่รู้ทำไม
   “คือว่ามีเรื่องอยากให้ช่วยหน่อยครับ”ฟ้าพูดหนักแน่น สีหน้าค่อนไปทางยุ่งยากลำบากใจ ผมเดาจากสีหน้า...คงไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เท่าไหร่ เลยตั้งใจฟัง...ไม่ได้ท้วงติง หรือทำหน้าตกใจอะไร
   ฟ้ากัดปากตัวเองก่อนจะเล่า...เรื่องทุกอย่างให้ผมฟัง!

   เหี้ยแล้ว!!!! ฟ้ากับโรล

   โรลกับฟ้า!!!!

   “แล้วน้องมันเป็นไงมั่ง”ผมถาม เหมือนจะหายใจหอบแรงขึ้น
   “ผมก็ไม่รู้ ตื่นมาน้องมันก็หายไปแล้ว”
   “ชิบหายแล้วไหมล่ะ”ปวดกระบาลแทน ไอ้โรลท่าจะเจ็บหนักเสียด้วยนะ เห็นฟ้าบอกเลือดเยอะเหมือนกัน! เข้าใจอยู่คนเราเวลามันหน้ามืดอ่ะ ถุงยงถุงยางก็ไม่มีใช้เพราะไม่ได้เตรียม
   “พี่ช่วยพาผมไปหาโรลได้ไหม”ฟ้าพูด แหม่...ได้เลื่อนอันดับไวแท้ ก่อนหน้านั้นมันเรียกผมว่า คุณ มาตลอด ยิ่งรู้ว่าผมมาจิ๊จ๊ะกับน้องมัน ยิ่งจะแดรกหัวผมบ่อย ๆ ทีงี้...เรียกพี่!
   ผมยกมือลูบหน้า!
   “จึ้ก!”
   “ก็ได้ว่ะ! ป่ะรีบไป...ก่อนไอ้เตี้ยจะกลับมา!!!”
   
   ผมเคยไปห้องพักไอ้โรลตอนไปขนของของไอ้ชัด ไอ้สองคนนี้มันเป็นรูมเมทกันนี่ฮะ ตั้งแต่ไอ้ชัดย้ายไปอยู่บ้านคิ้วกับแม่กับน้อง ก็เห็นว่าไอ้โรลก็อยู่คนเดียวมาตลอด หวังว่ามันคงอยู่ที่เดิมนะ...ผมรีบขับรถมา ไม่นานก็ถึงฮะ หอพักมันมียามแก่ ๆ คนนึง ไม่ต้องแลกบัตรอะไร...เข้าได้เลย ระบบรักษาความปลอดภัยเห้มาก! ผมเดินนำขึ้นมาบนห้อง...พอถึงห้องก็เคาะ ๆ สักสองสามที เห็นว่าห้องไม่ได้ล็อค มีคนอยู่แน่ ๆ ล่ะ ลองเอาหูแนบประตูดูมันเงียบ ๆ ว่ะ
   “อยู่รึเปล่าไม่รู้”ผมหันมาหาฟ้า ฟ้าก็ลองเอาหูแนบเหมือนกัน
   “นั่นสิ ห้องนี้แน่เหรอ”
   “คิดว่าใช่นะ ไม่ได้มานานแล้วเหมือนกัน”
   “อ้าว...”
   ฟ้าเริ่มไม่มั่นใจ...หึหึหึ
   
   ก๊อก ๆ ๆ
   “โรล อยู่ไหม...นี่พี่ติณฑ์แฟนนาวนะ”ผมทั้งเคาะ ทั้งแสดงตน...
   “โรล ๆ อยู่ไหม”
   “หรือไม่มีคนอยู่ว่ะ”ผมหันมาถามฟ้าอีกที แล้วประตูก็ค่อย ๆ เปิด เพื่อนไอ้เตี้ย...ที่ผมเคยเห็นเหมือนคนละคนกับที่ยืนตรงหน้า คือแบบ...แมร่งเหมือนศพเดินได้ หน้าเหน่อเต็มไปด้วยรอยจุด เอ่อ...รอยดูดอ่ะนะ มันทำท่าจะล้มผมต้องประคองมันขึ้น
   “เฮ้ย!! โรล!!!”เกือบไปกองกับพื้น ฟ้ามาประคองอีกข้าง
   “ตัวร้อนจี๋เลย”ฟ้าบอก เออว่ะ! โคตรร้อนอ่ะ
   “เอาไง”ผมถาม
   “ไปหาหมอดีกว่า”ฟ้าบอก ผมพยักหน้าเห็นด้วย แต่เหมือนไอ้ตัวเล็กนี่...มันยังพอมีสติอยู่บ้าง
   “ไม่ไป!!!!”มันตวาดออกมา แต่หลับตาอยู่นะฮะ เหมือนไม่มีแรง
   “ไป!!! แมร่งจะตายอยู่แล้วยังทำเก่ง ไป ๆ เดี๋ยวแมร่งตายคาหอพัก”ผมสั่งเสียงมีอำนาจ ไอ้พวกขี้ดื้อต้องทำแบบนี้แหล่ะฮะ
   ไอ้โรลมันเงียบ แล้วจู่ ๆ มันก็ร้องไห้!
   เฮ้ย!!! กูเปล่านะ!!!!
   ฮึกกกก ฮืออออออออออออออออออออ
   อั๊ยย่ะ...คราวนี้ร้องไห้ แบบร้องเหมือนเด็กเลย! โคตรงอแงอ่ะ!! ไอ้ฟ้ามองหน้าผม เหมือนว่าผมทำมันร้อง ไอ้เชี่ย!!! ไม่ช่วยแล้วซ้ำเติมทางสายกูอีก รู้งี้ไม่พามาก็ดีหรอก!!!
   “เออ ๆ กูขอโทษ ป่ะ ๆ พาไปโรงพยาบาล!”ผมบอก ประคองมันออกมา แต่ไม่ทันใจ..ไอ้ฟ้านี่วีรบุรุษตัวจริง มันอุ้มโรลเองเลยฮะ ผมยืนมองอึ้ง ๆ
   “เอ้าพี่เร็ว ๆ ดิ ผมหนัก”ฟ้าเร่ง
   “อ่อ เออ ๆ” ผมไม่ลืมปิดห้องให้มัน แล้วพากันลงมา ข้างล่าง ยามก็มอง ๆ แล้วเข้ามาถาม...ผมก็บอกว่าน้องชายไม่สบาย เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมยังโบกรถให้ตอนผมขับรถวนมารับ เหอ ๆ นี่ถ้าเป็นโจรคงยกเค้าทั้งหอได้สบาย
   “นั่งข้างหลังแล้วกัน”ผมบอก เปิดประตูหลังให้โรลเข้าไปนั่ง แล้วฟ้าลงก็ไปนั่งประคอง หึหึหึ...เหมาะกันดีเหมือนกันนะ คริคริคริ เป็นไง...มีเป็นตัวเป็นตนจะได้ไม่มายุ่งกับไอ้เตี้ยผมอีก ดูท่าทางไอ้ฟ้า...ก็ไม่ใช่คนที่จะไข่ไว้ทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ
ผมรีบขับรถมาโรงพยาบาลเลย เอกชนหรูหราซะด้วย ระดับไอ้ฟ้ามีเงินจ่ายแน่ ๆ พอมาถึงหมอก็ให้แอดมิทเลยเพราะไข้สูงมาก ผมกับฟ้าก็นั่งรอ ผมสั่งห้องพิเศษไว้ พยาบาลมาเรียกว่าได้ห้องแล้ว ให้ผมไปดูว่าถูกใจรึเปล่า...ผมก็เอาที่แบบสบายที่สุด หมั่นไส้ไอ้ฟ้าอยากแกล้งมันด้วยส่วนนึง อีกส่วนคือ...สงสารโรลมันน่ะ ให้มันอยู่สบาย ๆ ที่สุด เพื่อไอ้เตี้ยรู้ความจริงที่หลัง จะได้เอาดีเข้าตัว กร๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ในห้องนี่แบบโคตรหรูอย่างกับโรงแรมห้าดาว ไอ้โรลก็ไปตรวจร่างกาย ตรวจโน่นนี่ มาอีกทีก็ห้อยสายน้ำเกลือมาด้วยแล้ว ฟ้าเดินตามเข้ามา
“ต้องนอนนี่ดิ”ผมถาม
“อือ”
โรลมันนอนหลับตาพริ้มเลยฮะ โธ่...น้องโรล 5555+ มีปั๋วซะแล้ว ถ้าเตี้ยมันรู้ความจริง มันจะเข้าข้างใครผมละอยากรู้ ระหว่างพี่มันที่มันโคตรหวง กับเพื่อนมัน...ส่วนคิ้วนี่ไม่ต้องบอก รู้ไม่ได้ไอ้ฟ้าตายสถานเดียว! ไอ้ชัดนี่...เห็นมันปากหมา ๆ แต่มันก็รักเพื่อนนะ ยิ่งเพื่อนที่เป็นรูมเมทมันด้วย ได้อึ้งรับประทานแน่ ๆ ผมนั่งเงียบตรงโซฟา นั่งรออะไรก็ไม่รู้...รู้แต่ไอ้ฟ้ามันก็จ้อง ๆ ไอ้โรลไม่วางตาเหมือนกัน กามเทพแผลงศรทีเถ๊อะ!!! แมร่งจะได้ไม่มายุ่งกับเมียกู!!! หึหึหึ (ไอ้เฮียแอบชั่วเบา ๆ : คนเขียน)
นั่ง ๆ รอ ๆ จนหลับไปได้ตื่นนึง พอหยิบนาฬิกามาดูผมก็เกือบผวา!!!! นี่มันจะหกโมงกว่าแล้ว รีบชวนไอ้ฟ้ากลับเลย จริง ๆ ฟ้ามันจะอยู่ต่อ ผมเลยบอกว่า...งั้นกลับไปเอารถ แล้วบอกลาน้องมันซะ เดี๋ยวมันจะสงสัย ฟ้ามันก็พยักหน้าเออออ...เลยทิ้งไอ้โรลไว้คนเดียว แอบถามนางพยาบาลได้ความว่า อีกนานกว่าคนไข้จะตื่นเพราะหมอให้ยานอนหลับไป ห่าน...ให้นั่งรออะไรอยู่ตั้งนาน!
พอมาถึงไอ้เตี้ยก็นั่งหน้าสลอนอยู่ห้องอาหารแล้ว ไม่มีพุทกับเจ
"ไปไหนกันมา ไหนบอกจะอยู่บ้านทำงานไง" เตี้ยมันถาม ผมมองหน้าเลิ่กลั่กกับฟ้า  คิดว่ามันจะกลับช้ากว่านี้ซะอีก
“พี่พุทกับน้องเจล่ะ”ผมถามไปอีกทาง เตี้ยมันกัดปาก...เหมือนกำลังเคือง ๆ อะไรสักอย่าง
“กลับบ้านไปแล้ว”มันบอก ผมแกล้งเดินไปล้างมือ เหลือไอ้ฟ้าที่เดินตามเข้ามา หึหึหึ
“ไปไหนกันมา!!!!!!”เสียงเมียกูโคตรโหดอ่ะ ผมก็ล้าง ๆ มืออยู่นาน หูก็คอยฟังไปด้วย พี่มันนี่...เหงื่อแตกเต็มแล้ว
“ไปเอ่อ....”ท่าทางจะโกหกไม่เนียน ผมเลยต้องแสดงตนออกหน้ารับแทน! มันใช่เรื่องกูไหมนี่! พี่น้องคู่นี้ดีจัง! แทบจะแดรกหัวกันได้
“รถกูช่วงล่างไม่ดี เลยเอาเข้าศูนย์”ผมมั่ว
“แล้วทำไมต้องให้พี่ฟ้าไปด้วย”มันสงสัยต่อ
“ก็เผื่อเสียกลางทางไง จะได้มีคนช่วยเข็น”กูโคตรมั่วอ่ะ! 5555555555555555555+
“เหรอ~”เตี้ยมันเสียงอ่อนลง เห้ย...เชื่อโคตรง่าย ฮา!! 5555555555555+ ผมพยักหน้าให้ฟ้านั่งลงกินข้าว ทำตัวกันปกติ ไอ้เตี้ยก็กินข้าวไป...เล่าโน่นนี่ให้พี่มันฟังไป มีผมนี่...หัวเราะในใจ หน้าพี่มันฮามาก 555+

“จะไปแล้วเหรอ”เตี้ยทำเสียงหวาน เกาะแขนพี่มัน...กระพริบตาปริบ ๆ ทานข้าวเสร็จฟ้ามันก็บอกว่าจะกลับไร่เลย จริง ๆ จะไปดูเมียอยู่โรงพยาบาลตั้งหาก ผมเดินออกมาส่งด้วย
“ครับ ไว้พี่จะมาใหม่นะ”ฟ้าบอก
“อือ อย่าขับรถเร็วถึงไร่แล้วโทรหาเค้าด้วย”มันบอกพี่มัน
“ครับ”
แล้วก็ตามธรรมเนียมบ้านมัน หอมแก้มซ้ายขวา...ไม่รู้จะหอมอะไรกันหนักหนา!!!! เดี๋ยวกูไปหอมเมียมึงบ้างเอาไหมฟ้า หึหึหึ! (แอบคิดอกุศล) กร๊าก ๆ ๆ เตี้ยมันมองพี่มันตาละห้อยเลย...คงคิดถึงละสิ คิดว่าฟ้าจะมานอนด้วย! มันหันมาหาผม ผมก็ยิ้มให้
“จัดเสื้อผ้าป่ะ พรุ่งนี้ไปทะเล~”ผมบอก กอดเอวพากันเข้าบ้าน หึหึหึ...ตามันลุกวาวเลย คงตื่นเต้นมาก