ให้เวลากันบ้างจิ พี่ทำหลายอย่างนะจ๊ะน้องถุงตุง กะลังมึนอยู่
นี่ยังห่างไกลจากตอนล่าสุดที่เคยลงไว้เยยแหล่ะน้องคับ + คุณpongsj เฮ้อ....
นี่ล่ะน๊า ผลของการมะยอมอัพเว็บถี่ๆ มัวแต่ชวนกันไปเที่ยว เลยต้องมานั่งลงใหม่เยย 555+
*********************************************************************************************
ตอนที่ 44.....ผมเอามือทั้งสองข้างของผม ...จับหน้าไอนัทให้มันเงยขึ้นมาสบตากับผม.....พอมันเงยหน้าขึ้นมองผม.......ผมค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อยที่ไม่เห็นน้ำตาของมัน ที่เห็นก็แค่แววตาเศร้าๆ.......ของมันเท่านั้นเอง นี้ผมทำให้ไอนัทมันเสียใจอีกแล้วเหรอ .........แล้วผมทำอะไร....ไอนัทมันเริ่มเองไม่ใช่เหรอ..........
“พี่เป็นอะไร...พี่ไม่พอใจอะไรผมทำไม พี่ไม่พูด.......”ผมถามมันถึงสิ่งที่มันคาใจผมมาตั้งแต่ ตอนเช้า...
“พี่ กลัว...พี่กลัว ว่า...พี่จะเสียตาหวานไป....” ผมมองหน้ามันนิ่งๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงได้กลัวอะไรแบบนั้น
“ทำไมอะ...อะไรทำให้พี่คิด แบบนั้นอะ พี่นัท...” ผมถามมันกลับด้วยความสงสัย
“เรื่องที่ โม บอกว่า โมโดนลักหลับ....” ไอนัท มันพูด แล้วจ้องหน้าผม....ผมอายจนหน้าชาเลยครับ...ไอนัทมันยกมือขึ้นลูบแก้มผมเบาๆ
“ถ้า มันเป็น ความจริง ไม่ใช่ฝันหล่ะตาหวาน...” ผมจ้องตามันไม่หลบแล้วครับอยากรู้ว่ามันจะพูดอะไร
“พี่ เป็นคนทำงั้นเหรอ........” ก็มีแต่มันคนเดียวนั้นหล่ะ ....ถ้าเรื่องนั้นมันเป็นความจริง
“พี่ ...เมาไม่รู้เรื่องแบบนั้น ....พี่จะไปทำอะไรใครได้........” ไอนัทมันหยุดพูด แล้วลุกขึ้นมานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับผมแล้วดึงผมให้ไปนั่งคร่อมบนตัวมัน จากนั้นมันก็กอดผมไว้แน่น....
“พี่เสียใจ ที่พี่ดูแล ตาหวานไม่ดี.....ถ้าเป็นเรื่องจริง......ไอ 5 คนนั้นแหละที่มันเป็นคนทำ.. ... พี่ก็ขอภาวนาว่าอย่าให้มันเป็นเรื่องจริงเลย..”ไอนัทมันพูดแล้วดันผมออกให้มองตามัน...ไอนัทมันดึงหน้าผมลงไปหามันแล้วจูบผม แบบที่มันเคยทำบ่อยๆ...
“พี่ทนไม่ได้...ที่จะให้ใคร...มาทำแบบนี้กับตาหวานของพี่... พี่ไม่ยอม ...” ไอนัทมันพูดแล้วจูบผมอีกครั้ง ผมก็ได้แต่ อยู่นิ่งๆ ให้มันทำอะไรตามใจมันหล่ะครับ...
“จะบอกว่าหึง ใช่มะ...”ผมยกมือขึ้นลูบแก้มไอนัทมันเบาๆ หลังจากที่มันถอนริมฝีปากมันออกจากริมฝีปากผม...
“ก็ใช่หน่ะ สิ...หึง มากด้วย...หวงมากด้วย...ก็พี่ ทั้งรัก ทั้งถนอม ของพี่มาตั้ง หลายปี...กว่าที่ตาหวานจะยอมให้พี่กอด ให้พี่จูบแบบนี้....แล้วอยู่ๆ ก้อมีใครไม่รู้ มาแอบทำแบบนั้นกับตาหวาน....พี่แทบทนไม่ได้เลยนะรู้ไหมครับ”ไอนัทมันพูดแล้วซบหน้าลงซบซอกคอผม....หยึย ขนลุกซู่เลยครับ
“อืม รู้แล้ว....”ผมยกมือขึ้นโอบกอดมันไว้บ้าง....ซาบซึ้งนะเนี๊ยะ
“ผมว่า มันไม่จริงหรอกนะ...ผมคงฝันไปหน่ะ...อย่าคิดมากสิ...ดูท่าทางพวกมันก็ไม่มีใคร...ที่น่าจะเป็นเกย์เลยซักคนนี้นา...นะอย่าคิดมากให้ตัวเราไม่สบายใจสิ” ผมพูดเบาๆ แล้วลูบหลังไอนัทมันอะครับ เพื่อปลอบใจมันหน่ะ ไม่อยากให้มันมาทุกข์ร้อนกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้
“ตาหวาน คิด งั้นเหรอครับ...”ไอนัทมันพูดอู้อี้ อยู่กับซอกคอของผม ..ลมร้อนๆจากลมหายใจของไอนัท เป่ารดอยู่ที่ซอกคอของผม ...ทำให้ผมชักร้อนๆหนาวๆขึ้นมาแล้วครับ....
“อืม...ชะ ใช่...พี่นัท...คราวหน้า คราวหลัง โกรธอะไร ไม่พอใจอะไร ก็พูดออกมาซะบ้างนะ อย่าทำแบบนี้อีก...ผมไม่ชอบนะ...ถ้าเป็นแบบนี้อีก ผม..ไม่คุยด้วยเลยนะ เลิกคบกันไปเลย” ผมดึงหน้ามันออกจากซอกคอผม แล้วพูดกับมันเสียงจริงจัง...ไอนัทพยักหน้าหงึกหงัก...
“ขอ จูบ หน่อยนะ...”อ้าว ..ไหง..เปลี่ยนเรื่องเปลี่ยนอารมณ์แบบนี้อะ...ผมผวาลุกขึ้นจากตักมันเลยครับ....แต่ไอนัทมันไวครับ คว้าเอวผมไว้ให้ผมนั่งทับมันไว้เหมือนเดิม
“น่านะ...แค่จูบ...เดียวจริงๆ นะครับ..” ไอนัทมันทำหน้าอ้อนๆ มือมันก็ลูบ ที่สะโพกผมไปมาแหละครับ...แน่ใจนะว่าจะแค่จูบอะ แล้วที่มึงทำกะกูเมื่อกี้มันไม่เรียกจูบไงวะ...ผมก็เอามือปัดๆ มือไอนัทที่มันเริ่มหายเข้าไปในตัวเสื้อผมแล้วอะครับ....
“เฮ้ย ............อือ ....” ก่อนที่ผมจะทันได้ตอบมัน ไอนัท ก็ดึงเสื้อผมให้หลุดออกทางหัวอย่างรวดเร็ว แล้วมันก็ประกบปากกับปากผมทันที...ช้ากว่ามันอีกแล้วครับ...เซ็งมากมาย...
ไอนัท...มันจูบ ผมอย่างดูดดื่ม เรียกร้อง...แต่อ่อนหวาน...มันบอกรักผมผ่านริมฝีปากอีกแล้วครับ...นาน แสน นาน ที่ไอนัทมันจูบผมอยู่อย่างนั้น มือมันก็ลูบ คลำไปทั่วเนื้อตัวผม...
“จูบ...ดะ เดียว งะไง พี่นัท...อย่าผิดคำพูดสิ...ผะผมยังไม่พร้อมนะ” ผมพูดเสียงหอบๆ หลังจากที่ไอนัทมันถอนริมฝีปากออกจากปากผม แล้วมันก็ลากลิ้นมันลงไป หยุดอยู่ที่หน้าอก ลงไปที่หน้าท้อง...แล้วมันก็เงยหน้าขึ้นมองผม แล้วกลับมาจูบผมที่ปากอีกครั้ง
“คร้าบ..... รู้แล้วคร้าบ....พี่...รักตาหวานนะครับ เมื่อไหร่ ตาหวาน จะพร้อมซะทีหล่ะครับ...พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะครับ...”ไอนัทมันพูดเสียงสั่นๆแล้วประกบปากของมันเข้ากับปากผมอีกครั้ง...
.ผมก็ปล่อยให้ไอนัทมันจูบผมจนพอใจ...หล่ะครับ…ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันครับว่าทำไมถึงได้ยอมไอนัทมันขนาดนี้ ทำไมถึงได้ยอมให้ผู้ชายที่เป็นเพศเดียวกับตัวเอง มาทำแบบนี้....ผมก็ยังไม่มีคำตอบให้ตัวเองอีกเช่นเคย
“ไหนๆก็รอ มาตั้งนานแล้วนินา ...รออีกหน่อยไม่ได้เหรอครับ” ผมพูดกับไอนัทเสียงหวาน แล้วซบหน้าลงกับซอกคอมัน แอบจูบคอมันด้วยหง่ะ แฮะ..หอมดี
“เฮ้อ........คร้าบ...รู้แล้วคร้าบ....ก็รักเค้าไปแล้วนี้ครับ จะให้พี่ทำอะไรได้..”ไอนัทมันถอนหายใจเฮื้อก..แล้วมันก็เอาลิ้น เลียๆที่หัวไหล่ผมด้วยหง่ะ หยึย ขนลุก...
“นี้ว่าแต่ตาหวานหน่ะ....พี่ขอหล่ะนะ...อย่า..ไปถอดเสื้อผ้าต่อหน้าใครต่อใครแบบวันนี้อีกได้มะ...พี่ไม่ชอบอะ...นะครับ พี่ขอร้องหล่ะ ...” ไอนัทมันดึงผมให้มามองตากะมันอะครับ...
“หวง อีกแล้วเหรอ” ผมก้อทำหน้ายุ่งๆ ใส่มันอะครับ เรื่องมากจัง ถอดเสื้อ ก้อไม่ได้....แล้วนี้มันมาจับผมถอดเสื้อทำไมหล่ะเนี๊ยะถ้ามันไม่ชอบ
“แล้ว พี่มาถอดเสื้อผมทำไมหล่ะเนี๊ยะ ถ้าไม่ชอบอะ...”
“ก็เฉพาะกับ พี่ไง...”มันพูดแล้วมองผมทั้งตัว ด้วยแววตาหื่นๆ ของมันอะครับ หยดหยองมากมาย เลยผม
“รับปากพี่มาสิครับ ....ไม่งั้นพี่...”ไอนัทมันยังพูดไม่ทันจบประโยคเลยครับ..มันก็จับเอวผมแล้วยกตัวผมขึ้น มันกดริมฝีปากมันลงกับหน้าท้องแบนๆของผม ลิ้นชื้นๆของมันทำเอาผมสะดุ้งเฮือก ขนลุกซู่เลยครับ..........อึ๊ย จะรอดไหมวะมึงอ้ายโม...เสร็จไอนัทแน่ๆมึงคราวนี้
“อือ...คะคร้าบ ...ดะ ได้ ครับ อือ..พะพอ แล้ว พี่นัท พอ” ไอนัทมันหยุดแล้วลากลิ้นจากหน้าท้องกลับมาที่ริมฝีปากผมอีกครั้ง ..มันเป็นจูบที่เนิ่นนาน และอ่อนหวานมากมายเลยครับ....แต่ในจิตใต้สำนึกของผม...ผมอยากให้ไอนัทมันจูบผมให้เหมือนกับความฝันเมื่อคืนจัง.....
พอไอนัทมันปล่อยริมฝีปากผม ผมก็ผวาเข้ากอดมันเลยครับ...ก็ผมอายนี้ครับ...ไอนัทอะมันจูบผมมากเกินไปแล้วครับวันนี้...มันทำให้ผมหมดแรงต่อต้านมันแล้วครับ ดีที่มันยังรักษาคำพูดไม่งั้นผมต้องแย่ แน่ๆ เลยครับ...
ไอนัทมันหัวเราะ หึหึ...แล้วกอดผมไว้แน่น... ผมอยากอยู่แบบนี้นานๆ ผมชอบแบบนี้มากกว่านะแค่กอดไว้แน่นๆ ไม่ต้องมีเรื่องเซ็ก มาเกี่ยวข้อง.
.ผมรู้สึกเป็นสุขทุกครั้งที่ไอนัทมันกอดผมแบบนี้... มันทำเหมือนผมเป้นของมีค่าที่มันจะคอยดูแลทะนุถนอมผมไปจนชั่วชีวิต...ผมถึงกลัวที่จะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น...ผมกลัวว่าความรู้สึกของผมกับไอนัทจะไม่เหมือนเดิม...ผมอยากให้ความสัมพันธ์ของมันกับผมเป็นแบบนี้ตลอดไป...แค่มีผมกับมันและใจของเราแค่นั้นก็พอ.....แค่ได้รับรู้ว่ามันรักผม...และผม มีมันเป้นคนพิเศษ ถึงผมจะไม่รู้ว่าผมรักมันรึเปล่า แต่ผมก็รู้สึกดีที่มีมัน...อยากอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปตลอด...
**....ไม่อยากให้มากกว่านี้ หรือน้อยกว่านี้...แค่เท่าที่มีอยู่นี้ก็เพียงพอแล้ว..........**
หัวข้อ: ที่นายทำ...นี่เรียกว่ารัก ...งั้นเหรอ ภาคll (^_^)"(โมโม) (อ่าน 312757 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก