จาแก้ตัวเรื่องขี้งกว่าไงดีอ่ะจ๊ะโม 
เหงบ่นว่าแต่ละตอนสั้นเกินไป เลยเพิ่มให้เปง2ตอนต่อวันเยยนะจ๊ะ 
******************************************************************************
ตอนที่ 26“โม ครับ แตงโม” เสียงแว่วๆ ที่มาเข้าหูทำให้ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมอง
หือ ใครวะ ....ไม่รู้จัก...เอามือขยี้ตา แรงๆ สบัดหัวพรืดๆ ขับไล่ ความมึนงง แล้วมองไอคนตรงหน้าอีกที ..พอเห็นมันยิ้ม..สมองก็ประมวลผลอย่างด่วน กูมาทำไรที่นี้วะ..อ๋อ ..อะ .อืม...ไอตี๋ นั้นเอง...
แล้วผมก้อลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินเข้าไปหาไอตี๋ที่นั่งอยู่บนเตียงสีขาว..เสื้อสีขาวยังเปื้อนเลือดอยู่ หน้าตามันยังมึนๆ คง ยังไม่ส่างเมาดี แต่คงดีกว่า ตอนแรกเยอะ...ผมกับมันจ้องหน้ากันนิ่ง...
“ขอบใจ นะโม ที่ไม่ทิ้งเราไว้แล้วหนีกลับ” มันยิ้ม กว้าง แล้วพูดกับผมเสียงร่าเริง
ความจริงกูก็จะทิ้งมึงเหมือนกันแหละไอตี๋ แต่กูเป็นคนดีไง มึงรู้ไหมกูเป็นคนดี แม่ม ...
.ผม.เอามือล้วงกระเป๋า ยักไหล่ เบะปากไม่พูดอะไรยังมองมันอยู่..อืม ไอตี๋นี้ก็ หน้าตาดีเหมือนกันนี่หว่า...
“และก็ ขอบใจ ที่ช่วยเราไม่ให้โดน ..ไอพวกนั้นซ้อม จนตาย” แหมะ กูก้อไม่อยากช่วยมึงหรอก กูกลัวมึงตายแล้วน้องกูจะซวยเว้ย ไอตี๋
ยักไหล่ให้มันไปอีกทีนึง..ประมาณว่าไม่เป็นไร ...
“เราเป็นหนี้นาย...อ๋อ คุยกันมาตั้งนาน...” มึงคุยของมึงคนเดียวกูไม่ได้คุยด้วย อย่ามาตู่เว้ย
“ เรา..ชื่อ ปอด์น นะ เรียน ใน ม..ปี 1 เป็นรุ่นน้องที่ภาคฯ พี่นัท...” อ๋อ ปี 1 หรอกเหรอ แม่ม กูนึกว่าปี 4 ตัวยังกะควาย
“อืม กุ เอ่อ...เราชื่อ แตงโม..” ผมก็ต้องพูดเพราะกับมันหน่อย คืออายที่จะพูดกู..มึงหน่ะ แฮะ...แหมะ ก็มัน พูดเพราะกับผมหนิ...ชิ
“เรา ...รู้ แล้วน่า...เอ่อ …เรา” ไอปอด์น มันก้มหน้าลง แล้วพูดตะกุกตะกั๊ก...
“มีไรว่ามา...เรา มีเวลาไม่มาก...จะได้กลับ ซักที เร็ว” เริ่มหงุดหงิดครับ
“เอ่อ...คือ วันนั้น ที่ลานเบียร์ เรา...” ไอตี๋มันมองหน้าผม ตาละห้อย
ผมจ้องหน้ามันเขม็ง..เอามือกอดอก ...กระดิกเท้ายิกๆ เริ่มจี๊ด ครับ คือ ผม อุตสาห์ไม่พูดถึงหน่ะครับ..
“แฮะ เรา ขอโทษ นายด้วยนะ..คือ เราไม่ได้ตั้งใจ...เราเห็นว่าพวกนายสนิทกันมาก เหมือน...เอ่อ” มันหยุดพูดแล้ว มองหน้าผม ยิ้มแหยๆ
“เหมือนอะไร” พูดมาดิวะ อ่ำอึ้ง กูรำคาญ
“เหมือน..เอ่อ....ผัว. เมียกัน” ไอตี๋มึงตายยยยยย
“เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ฟังเราก่อน”ผมตรงเข้าไปขย่ำคอเสื้อไอตี๋ แล้วจ้องหน้ามัน
“กูให้โอกาสมึงพูดใหม่อีกที”
“คือ...เราไม่รู้ว่าพวกนาย..อยู่หอเดียวกันแล้วก็รู้จักกันมาหลายปีหน่ะ...เราแค่แซวเล่น หน่ะ ...ก็นาย ออกจะหน้าตา แบบว่า น่ารัก ใช่มะ ..แล้วพี่นัทก็ดูจะเป็นห่วงเป้นใยนายอะไรอย่างเนี๊ยะ เราก็เลย คิดไปโน้น เลย เหอๆ เราขอโทษจริงๆ นะ...ยกโทษให้เราด้วยนะ....นายจะต่อยเราก็ได้นะ”
มันพูดแทบจะไม่หยุดหายใจ ผมก็ ใจอ่อน ตั้งแต่ที่บอกว่าผมน่ารักแล้วหล่ะครับ อาฮุ อาฮุ แต่ยังเคืองมันอยู่มากฮะ ...ไม่ยอมง่ายๆหรอกว้อย
ผมปล่อยมือออกจากคอเสื้อมันแล้วผลักมันแรงๆ ทีนึง...จนไอปอด์นมันหงายหลังลงไปนอนที่เตียงเหมือนเดิม......ผมค่อยๆขึ้นไปคร่อมตัวมันไว้….เอามือ รวบมือมันไปไว้บนหัว..มันมองหน้าผมงงๆ .หึหึ มึงไอตี๋ ...เป็นไงหล่ะมึง ... หน้าซีดไปเลย..ฮ่าๆเล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับท่านโม...หาว่ากูกับไอนัทเป็นผัวเมียกันงั้นเหรอมึง หึหึ
หัวข้อ: ที่นายทำ...นี่เรียกว่ารัก ...งั้นเหรอ ภาคll (^_^)"(โมโม) (อ่าน 311984 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก