ตอนที่ ...............5
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“หลับตาก่อนซิ” ร่างบางต่อรองอีกครั้ง
“ต้องหลับด้วยหรอ”
“บอกให้หลับก็หลับเถอะน่า จะหลับไม่หลับ” ลีโอขมวดคิ้วอย่างขัดใจ เพราะไม่ว่ายังไง เขาก็ไม่เคยชนะคนตัวเล็กนี่ได้สักที เปลือกตาของลีโอค่อยๆ ปิดลงอย่างช้าแต่ก็ขยุกขยิกไปมาอย่างน่ารัก เรียกรอยยิ้มจากร่างบางได้ไม่น้อย
จุ๊บบบบบบบบ
ริมฝีปากบางของน้ำซุปแตะลงบนริมฝีปากของลีโออย่างหนักๆ เพราะหมั่นเขี้ยวในความน่ารักของคนร่างสูง แต่มีหรือที่เจ้าพ่อแห่งแอ็คซายน์จะหยุดอยู่แค่เพียงแค่นี้ มือหนาเอื้อมไปกดท้ายทอยของร่างบางเอาไว้แล้วตัวเองก็เป็นฝ่ายจูบร่างบางเอง
“อื้อออ” น้ำซุปประท้วงเบาๆ แต่นั่นกลับทำให้เรียวลิ้นของลีโอดุนดันเข้าไปข้างในได้
ลิ้นของคนร่างสูงกวาดต้อนเกี่ยวกวัดลิ้นของร่างบางเอาไว้อย่างหิวกระหาย รสจูบอันแสนอ่อนหวานจากตอนแรกเปลี่ยนเป็นลุ่มหลงและดูดดื่มยิ่งขึ้น และในที่สุดลีโอก็ได้ดื่มกินน้ำหวานจากโพลงปากของน้ำซุป ร่างสูงค่อยๆ ละเมียดกินคนตัวเล็กอย่างช้าๆ เพราะเขามีเวลาทั้งคืนที่จะหาความหวานจากคนตัวเล็ก
.
.
.
.
.
.
6 โมงเช้า ( วันเสาร์ เดือน- - ปี- - )
แผ่นฟ้ากว้างค่อยๆ คลายความมืดและรับแสงสว่างของดวงอาทิตย์เข้ามาแทนที่ แต่ ณ เวลานี้ เป็นเวลาที่ร่างสองร่างในห้องสี่เหลี่ยมสีฟ้า กำลังหลับอย่างมีความสุขหลังที่เมื่อคืนได้ผ่านศึกสิเน่หากันมา ภาพร่างบางของน้ำซุปในอ้อมกอดของลีโอ แถมยังมีแสงอาทิตย์ที่รอดผ่านผ้าม่านเข้า ช่างแลดูสวยงามยิ่งนัก เมื่อคืนกว่าเขาจะอุ้มร่างบางมาถึงเตียงได้ ใช้เวลาไม่น้อยนัก เพราะร่างบางคอยแต่จะยั่ว จนแวะไปหลายที่อยู่เหมือนกัน
เมื่อแสงอาทิตย์แยงตา ร่างหนาจึงพลิกตัวหนีไปซุกซอกคอของร่างบาง แต่ก็นอนได้ไม่นาน เพราะกลิ่นหอมกรุ่นจากซอกคอของน้ำซุปได้ไปกระทบโสตประสาทของลีโอเข้าอย่างจัง ตอนแรกที่กะว่าจะหลบแสงอาทิตย์ กลับกลายเป็นใบหน้าหล่อเข้มของลีโอซุกไซ้ซอกคอของคนตัวเล็กอย่างหลงไหล พร้อมทั้งสำรวจดูรอยรักจากเมื่อคืนว่า ยังอยู่ดีหรือเปล่า และก็ไม่ผิดหวัง เพราะไม่ว่าจะเป็นซอกคอ หน้าอก หน้าท้อง แผ่นหลังของน้ำซุป ก็เต็มไปด้วยรอยตีตราจองของคนตัวสูง
.
.
.
.
.
.
.
มาต่อแล้ววววววววววววววววววววววว เม้นเยอะๆ น้าๆๆๆ 5555+