Part ...11
“น้ำซุป เปิดประตูให้ลีโอหน่อยคร้าบ” ร่างสูงเคาะประตูห้องของตัวเองอย่างใจเย็น
“...................” ไม่มีสัญญาณตอบรับจากอีกฝ่ายของประตู กรุณาเคาะไปจนตายค่ะ ( คนแต่งเมาเพลงดงบังฯหรือเปล่า 555+ )
“อีหนู เจ้าพอขอโทษ”
“..............................”
“สัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ทำอีก” เมื่อคนใจร้อนอย่างลีโอรอไม่ไหว เจ้าตัวเลยตัดสินใจพังประตูเข้าไป และภาพที่เห็นคือ
คนตัวเล็กกำลังนอนดูการ์ตูนชินจังจอมแก่น พร้อมทั้งกำลังหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตาย ปล่อยให้เขายืนประสาทแดกอยู่หน้าประตูนานสองนาน อย่างนี้มันต้องเอาคืน
“ลีโอ!” น้ำซุปร้องชื่อคนรักอย่างตกใจ เพราะไม่ได้ยินเสียงร่างสูงเข้ามาตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ใต้คนเจ้าเล่ห์ซะแล้ว
“ไอ้เราก็นึกว่าร้องไห้ขี้มูกโป่ง ที่ไหนได้หนีมาดูการ์ตูนนี่เอง อย่างนี้มันต้องลงโทษ” แล้วร่างสูงก็ระดมจี้ไปที่เอวของคนตัวเล็กอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะจุดอ่อนของน้ำซุปอยู่ที่เอวที่คอ
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ....หยู๊ดดดด” ร่างบางดินอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ไม่หยุด”
“ไอ้เจ้าพ่อบ้า ฮ่าๆๆ หยุดได้แล้ว อีหนูหายใจไม่ออก” น้ำซุปตอนนี้อยู่ในสภาพเสื้อหลุดลุ่ย หอบหายใจแรง ใบหน้าเห่อแดงจากการหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตาย ดวงตากลมโตเยิ้มเล็กน้อย “เซ็กซี่” เมียเขานี่เซ็กซี่จริงๆ
“หายใจไม่ออกหรอ จัดไป!” แล้วร่างสูงก็ก้มลงไปมอบลมหายใจให้ร่างบางผ่านทางริมฝีปากอย่างอ่อนหวาน
“อื้อออ” เมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ร่างบางจึงดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของคนตัวสูง
“ขอโทษ.....” ร่างสูงล้มตัวลงนอนช้อนด้านหลังร่างบาง ร่างสูงดึงคนตัวเล็กมาพิงอกเขา แล้วเอ่ยปากขอโทษเรื่องที่เขาก่อไว้ที่ห้างอย่างออดอ้อน
“เจ้าพ่อขอโทษ เจ้าพ่อหึงอีหนูมากไปหน่อย เรื่องก็เลยบานปลายมาอย่างนี้”
“อีหนูก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะเจ้าพ่อ แค่ไม่พอใจที่เจ้าพ่อไปทำร้ายพี่ของอีหนู โดยที่เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย”
“ก็ตอนนั้นความหึงมันบังตานี่น่า ถ้าคิดกลับกัน ให้เจ้าพ่อไปกอดสาวอื่นบ้างล่ะ”
“หึหึ จะไม่มีเหตุการณ์ตบตีแย่งเจ้าพ่อแน่นอน แต่อีหนูจะหนีออกจากบ้าน” ทำเอาร่างสูงสะดุ้งไม่น้อย กลับความคิดหนีออกจากบ้านของร่างบาง
“ห้ามทำ อนุญาตให้แค่คิดเท่านั้น” ลีโอดุเสียงเรียบ
“รู้แล้วน่า....” แล้วทั้งสองคนก็เงียบเสียงลง ไม่มีใครพูดอะไรออกมาแม้ประโยคเดียว ทั้งสองต่างนอนกอดกันอย่างเงียบ
“อย่าทำอย่างนี้อีกนะน้ำซุป ผมใจจะขาด คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบให้เราสองคนทะเลาะกัน” จนในที่สุด ลีโอก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นมา
“ผมก็ไม่ชอบ คุณก็รู้ว่าผมมีคุณคนเดียว คุณยังจะหึงอีก” เมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่ได้ตอบกลับ ร่างบางจึงพูดต่อไป
“ชีวิตคู่ ต้องดำรงอยู่บนพื้นฐานของคำว่า เชื่อใจ ถ้าคุณไม่เชื่อใจผม ผมไม่เชื่อใจคุณ สุดท้ายความรักของเราก็ถึงทางตัน....ถ้าคุณยังหึงอย่างไม่ดูหน้าดูหลังอีก นั่นก็พิสูจน์ให้ได้รู้ว่า ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน คุณไม่เคยไว้ใจผมเลย” ร่างสูงฟังร่างบางอย่างเงียบๆ ไม่ได้พูดแทรกหรือเทียงแต่อย่างใด เขาคิดตามคนตัวเล็กไปด้วย
“น้ำซุป....ผมขอโทษ ผมขี้หึงมากไปหน่อย ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อใจคุณ เพียงแต่ผมกลัว กลัวว่าผมจะเสียคุณไป กลัวว่าจะมีคนมาพรากคุณไปจากผม....” ริมฝีปากหนาของลีโอกดจูบลงไปบนขมับของน้ำซุปอย่างรักใคร่ และต้องการยืนยันว่า คนๆนี้เป็นของเขา ของเขาคนเดียว
“ผมจะหนีคุณไปไหนได้ ไหนคุณเคยบอกว่า ผมเป็นอากาศของคุณไง ถ้าผมไปคุณก็ตายซิ”
“ถูกต้องแล้ว คุณเป็นอากาศ เป็นหัวใจ เป็นชีวิตของผม ถ้าวันไหนผมอยู่โดยไม่มีคุณวันนั้นคือวันตายของผม”
“น้ำซุปรักลีโอ” มือบางยกมือหนาขึ้นมาจูบอย่างแผ่วเบา แต่เนิ่นน่าน เขาต้องการสื่อให้ลีโอรู้ว่า ความรักของเขาทั้งหมดก็ทุ่มไปให้ร่างสูงมากมายเหมือนกัน
“เราสองคนดีกันแล้วนะ” นิ้วก้อยของลีโอเกี่ยวไปที่นิ้วก้อยของน้ำซุป ใบหน้าหล่อของร่างสูงส่งยิ้มให้ร่างบางอย่างงอนง้อ
“ได้....แต่วันนี้คุณไปนอนนอกห้องเป็นเพื่อนงี่เง่านะ” แล้วคำทำนายของน้องสาวก็เป็นจริง ร่างสูงส่งยิ้มเซียวๆ ไปให้ร่างบาง แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะชินจังจอมแก่นแย่งความสนใจไปจากร่างสูงเสียแล้ว
หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555| (อ่าน 744697 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก