[ต่อค่ะ]
นาคินทร์รีบเปิดประตู วางผมลงบนที่นั่งประจำ รัดเข็มขัดให้ ผมนั่งบิดเกลียวอย่างทรมาน นาคินทร์รีบวิ่งไปที่ฝั่งตัวเอง ความต้องการพุ่งสูงเรื่อย ๆ จนผมกระสับกระส่าย ปวดเป่งตรงส่วนนั้นสุด ๆ อยากปลดปล่อย
“คุณหนู คุณหนูพอจะมีคู่ขาที่สามารถโทรเรียกมานอนด้วยได้ไหมครับ เอาที่ปลอดภัยที่สุด มีปัญหาน้อยที่สุด”
ผมส่ายหัว
“ไม่มี ฉันเคยบอกแล้วไงว่ายังไม่เคยแม้แต่จะขึ้นครู”
นาคินทร์นิ่งไป
“เอ่อ…ขอโทษครับ นาคินทร์ลืม แล้วพอจะติดต่อหาใครสักคนมาช่วยได้ไหมครับ”
ผมส่ายหัวอีกรอบ เม้มปากแน่น
รู้สึกอับอายอยู่เหมือนกัน ผมเป็นผู้ชาย วัยเบญจเพสแล้วด้วย ผู้ชายอายุขนาดผม ส่วนใหญ่ก็เคยผ่านเรื่องพวกนี้มากันแล้วทั้งนั้น ยิ่งไปอยู่เมืองนอกเมืองนา เมืองแห่งอิสรเสรีของเซ็กส์ยิ่งไม่น่าจะพลาด
นาคินทร์จะคิดว่าผมผิดปกติไหม
แต่ผมไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้จริง ๆ อีกอย่างคือเห็นตัวอย่างจากพ่อและพี่ชายคนโตมาแล้ว เลยไม่อยากทำตัวแบบพวกเขา
ผมไม่ได้หัวโบราณ แต่แค่อยากมีบางสิ่งที่แตกต่างบ้างเท่านั้น
นาคินทร์ต้องดูถูกผมอยู่แน่ ๆ ทั้งเรื่องไม่เคยมีแฟน เรื่องบริสุทธิ์ แล้วไหนจะเรื่องที่โดนยาจากผู้ชายอีก ผมพยายามดึงชายเสื้อมาปกปิดสิ่งที่กำลังตั้งชัน ขยับหันหลังให้นาคินทร์
“คุณหนูครับ ถ้าคุณหนูทรมาน ช่วยตัวเองได้เลยครับ ไม่ต้องอายนาคินทร์ นาคินทร์จะไม่มอง กว่าจะถึง ปล่อยไว้เฉย ๆ มันคงทรมาน”
“ไม่เป็นไร ฉันทนได้”
“แต่คุณหนูครับ มันจะทรมานคุณหนูนะครับ”
“ไม่เป็นไร รีบ ๆ ออกรถเถอะ”
ผมบอกปนหอบ ทั้งที่ตอนนี้อยากจับน้องตัวเองชักแรง ๆ ให้มันหยุดทรมาน
“ครับ”
นาคินทร์รีบสตาร์ทเครื่อง ขับรถออกจากบริษัทอย่างรวดเร็ว
“อื้ม”
ผมครางออกมาเบา ๆ
“อดทนหน่อยนะครับ”
ผมไม่เคยต้องอดทนกับเรื่องพวกนี้มาก่อนจริง ๆ ปกติอยากก็ทำเลย แต่ที่ผมไม่ทำ ก็เพราะนาคินทร์นั่นแหละ ผมไม่อยากให้เขาเสียความรู้สึกกับผมจริง ๆ
นาคินทร์จอดรถไว้ที่ลานจอดประจำ ก้าวออกจากรถวิ่งตรงมาทางผม เปิดประตูออก ช้อนอุ้มไว้ในอ้อมแขนเหมือนเดิม
“อดทนหน่อยคุณหนู ผมจะพาขึ้นห้องเดี๋ยวนี้”
ผมไม่ตอบ กอดคอนาคินทร์แน่น เพราะตอนนี้สิ่งที่อยู่ภายในแทบจะระเบิดแล้ว ผมพยายามไม่กระทบกระเทือนมัน นาคินทร์กำลังจะก้าวเข้าบ้าน แต่ชะงักเท้ากึก
“มีแขกมาบ้าน ขืนเข้าไปตอนนี้ทุกคนคงสัยสัยอาการของคุณหนูแล้วสอบถาม เอาไงครับ พร้อมตอบไหม”
ผมดึงเสื้อนาคินทร์ไว้
“ไม่นาคินทร์ ฉันอาย ตั้งเด่ขนาดนี้ ขอฉันอายแค่นาคินทร์คนเดียวพอ พาฉันไปไว้ที่รถก่อนก็ได้ ทิ้งไว้ที่นั่น”
“ไม่ได้หรอกครับ อึดอัดแย่”
“งั้นไว้ในห้องน้ำนาคินทร์ก็ได้ ฉันจะไปจัดการเอง”
นาคินทร์มองหน้า
“ถ้าคุณหนูไม่รังเกียจ ใช้ห้องนาคินทร์ก็ได้ครับ นาคินทร์จะคอยข้างนอก”
ผมมองตาคนตัวสูง ใจอยากให้นาคินทร์กอดใจแทบขาด หรือไม่ก็ให้คนตัวสูงเป็นคนปลดปล่อยผมเหมือนพวกในหนังสือที่นางเอกโดนยาแล้วเสร็จพระเอก แต่แบบนั้นมันน้ำเน่าและทุเรศเกินไป นาคินทร์คงรู้สึกไม่ดี และผมก็คงจะรู้สึกแย่ ถ้าตื่นขึ้นมาแล้วปรากฏว่านาคินทร์มาลาออกเพราะเรื่องของผม
ผมต้องอดทนให้มากที่สุด จะมาทำให้นาคินทร์เดือดร้อนหรือรังเกียจจนหนีผมไปไม่ได้เด็ดขาด ผมพยักหน้า นาคินทร์รีบพาผมวิ่งเข้าไปในห้องตัวเอง วางผมลงบนที่นอน ตัวผมสั่นจนน่าสมเพช
“คุณหนูครับ ไหวไหม”
นาคินทร์ถามเสียงแหบ ผมพยักหน้า
“นาคินทร์อย่าเกลียดฉันนะ” ผมพูดออกมาจากความรู้สึก “ฉันไม่ได้อยากให้นาคินทร์มาเห็นสภาพที่ทุเรศของฉันแบบนี้ ฉันขอโทษ”
น้ำตาผมร่วงลงมา มันอัดอั้นจากภายใน ทั้งจากความต้องการและจากหัวใจลึก ๆ
“โธ่ คุณหนูครับ จะให้นาคินทร์ยืนยันแบบไหนถึงจะทำให้คุณหนูรู้ว่า นาคินทร์ไม่คิดรังเกียจหรือดูถูกคุณหนูเลย นาคินทร์เข้าใจ ไม่ใช่ความผิดของคุณหนู อย่าเพิ่งคิดเรื่องนาคินทร์เลยครับ ช่วยปลดปล่อยตัวเองก่อนเถอะ นาคินทร์เคยโดนมาก่อน รู้ว่ามันทรมานแค่ไหน ถอดกางเกงไหวไหมครับ”
ผมพยักหน้า พยายามจะปลดเข็มขัดแต่มือมันสั่นมากจริง ๆ
“ใจเย็นคุณหนู เดี๋ยวนาคินทร์ช่วย ช้า ๆ นะครับ”
ผมพยักหน้า ปล่อยให้นาคินทร์ปลดเข็มขัด รูดซิปให้
อายจริง ๆ ก่อนหน้านี้ผมเคยยั่วนาคินทร์ แต่มาเวลานี้ มันบอกไม่ถูก ความอยากมันตีกันยุ่งกับความกระดากอาย กลัวจะสูญเสียนาคินทร์มากกว่า ผมจับแขนนาคินทร์ไว้ ตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัดกว่าเดิม
“ใจเย็น ๆ ครับ เดี๋ยวนาคินทร์ช่วย”
นาคินทร์ล้วงดึงบางสิ่งออกมาจากกางเกงผม ผมครางออกมาทันที
“นาคินทร์ อ๊า”
ผมพุ่งทันทีที่มือนาคินทร์กุมมันไว้ ผมตัวสั่นริก น้ำสีขาว ๆ หยาดเยิ้มเลอะมือนาคินทร์ไปหมด ผมหอบหายใจแรง ซุกหน้ากับอกคนตัวสูง สะอื้นออกมาเบา ๆ
“ขอโทษ ฉันขอโทษ”
“อย่าคิดมากครับคุณหนู สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ”
นาคินทร์ลูบหัวผมเบา ๆ มือยังไม่ละไปจากน้องผม คำปลอบประโลมและท่าทีที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนนั้น ทำให้ผมรู้สึกเบาใจขึ้น ผมเลื่อนมือไปกุมเสื้อตรงสีข้างของคนตัวสูงไว้ สไลด์ขากับที่นอนเบา ๆ เพราะความอยากที่ยังไม่จบ
“นาคินทร์…”
ผมครางเรียกเสียงพร่า
“ครับ”
นาคินทร์ตอบรับด้วยน้ำเสียงโทนเดียวกัน
“กอดฉันได้ไหม”
“ครับ”
นาคินทร์เลื่อนมือที่ลูบหัวผมอยู่สอดเข้ามาใต้แผ่นหลัง ยกขึ้นจนแผ่นหลังผมลอยเหนือพื้น กระชับกอดแน่น ในขณะที่มืออีกข้างยังขยับไม่หยุด
ความหมายแท้จริงที่ผมอยากให้เขากอดไม่ใช่แบบนี้ แต่นาคินทร์คงไม่เข้าใจ ผมสไลด์จิกปลายเท้ากับที่นอนมากขึ้น สองมือขยุ้มกอบกำเสื้อคนตัวสูง
“กอดฉันแน่น ๆ นาคินทร์” ผมร้องขอเพิ่มเติม เลื่อนมือไปโอบกอดนาคินทร์ตอบ “อื้อ นาคินทร์” ผมซี้ดปากครางออกมาเสียงดัง
“ผมอยู่ตรงนี้ครับ”
นาคินทร์ตอบรับ ผมชอบเสียงของนาคินทร์จริง ๆ
“นาคินทร์”
ผมครางเรียกอีกรอบ มองตาคนตัวสูง
“ครับ”
นาคินทร์ตอบรับคำเดิม ใบหน้าได้รูปนั้นดูเซ็กซี่มาก ๆ ผมมองนาคินทร์ตาปรอย
“จูบฉัน”
ผมเผยอริมฝีปากคอย นาคินทร์มองหน้าผม เลื่อนต่ำลงมายังริมฝีปาก
“ได้โปรด”
ผมร้องขออีกรอบ ขยับบดเบียดร่างกายเข้าหาคนตัวสูงมากขึ้น
“ครับ”
เสียงตอบรับแผ่วเบาเอามาก ๆ เบาจนผมแทบไม่ได้ยิน ก่อนนาคินทร์จะค่อย ๆ ก้มหน้าลงมา ปากร้อนทาบลงมาแนบสนิทกับปากผม
ผมจำริมฝีปากนี้ได้ จำความรู้สึกนี้ได้ ผมเคยสัมผัสมาแล้วจากในความฝัน ผมเลื่อนมือขึ้นไปโอบรอบหัวของคนตัวสูงไว้ กดเข้าหาหนัก ๆ นาคินทร์เอียงหน้าใช้ปากบดปาก ผมไม่เคยจูบใครมาก่อน นี่คือจูบแรกของผม จูบแรกจากคนที่ผมรู้สึกดี ๆ ด้วย สองริมฝีปากห้ำหั่นกันโดยไม่มีใครยอมใคร ผมร้อนเพราะฤทธิ์ยาและในส่วนลึกของหัวใจที่ต้องการนาคินทร์อยู่ก่อนหน้า ส่วนนาคินทร์ผมไม่รู้ อาจจะแค่ต้องการช่วยเหลือผมอย่างเดียวก็ได้
แต่มาตอนนี้ ผมไม่คิดจะหาคำตอบแล้ว แค่นาคินทร์ตอบสนองผมได้ก็ถือว่าดีแล้ว จะเพราะอะไรก็เถอะ เสียงลมหายใจของเราดังเคล้ากันรุนแรง ผมบดเบียดร่างกายเข้าหาคนตัวสูง ถ้าหล่อหลอมร่างกายเข้ากับนาคินทร์ได้ ผมจะทำเดี๋ยวนี้เลย
รู้สึกถึงบางส่วนที่กำลังชนขาผมอยู่ มันแข็งเป็นหินเลย ผมถอนปากออกมอง หน้านาคินทร์ตอนนี้เซ็กซี่สุด ๆ ผมเลื่อนมือลงไปจับมัน นาคินทร์ครางอื้อหลับตาเบา ๆ ใบหน้านั้นเอ็กซ์กว่าเดิมอีก
“นาคินทร์”
ผมครางเรียก นวดคลึงสิ่งนั้นเบา ๆ
“ครับ”
นาคินทร์ครางรับ
“นาคินทร์อยากไหม”
นาคินทร์สบตาผม บดกรามแน่น
“นาคินทร์พยายามจะไม่อยาก แต่ร่างกายนาคินทร์มันทรยศ ตอนนี้นาคินทร์อยากเหลือเกิน”
ตัวผมร้อนผ่าวไปกับคำนั้น
“นาคินทร์ ได้โปรดเถอะนะ กอดฉัน”
“นาคินทร์กำลังทำอยู่ครับ”
ผมส่ายหัว
“ไม่ใช่กอดแบบนี้ แต่กอดในความหมายที่ทำให้ฉันเป็นของนาคินทร์”
นาคินทร์เบิกตากว้าง
“คุณหนูครับ”
“ได้โปรด”
ผมร้องขอ โอบรอบลำคอคนตัวสูง บดปลีน่องสองข้างโอบรัดส่วนที่กำลังแข็งเป็นสากของนาคินทร์ไว้ สองมือนวดคลึงท้ายทอย ร้องขอทางแววตา
“อย่ารังเกียจฉันนะ ทำให้ถึงขั้นสุดท้าย ฉันอยากเป็นของนาคินทร์”
ผมกระซิบปากใกล้ปาก นาคินทร์ตัวสั่น ผมแนบปากกับปากร้อน ขยับบดขยี้ และนาคินทร์ก็ขยับตอบรับ
“นาคินทร์ไม่อยากทำให้คุณหนูเจ็บ”
นาคินทร์พูดหอบ ๆ ผมกดหัวนาคินทร์ต่ำลงไปที่ปลายคาง บังคับให้ปากนั้นซุกซอกคอ
“นาคินทร์” ตอนนี้ผมต้องการแทบบ้าแล้ว “กอดฉัน กอดฉันแรง ๆ ฉันอยากเจ็บนะ”
นาคินทร์บดกราม ขยับซุกหน้ากับซอกคอผมรุนแรง
นั่นเป็นการรับปากของนาคินทร์กราย ๆ ว่าจะกอดผม ผมรีบแหงนหน้าให้คนตัวสูงทำได้ง่าย ๆ เคราสาก ๆ ลากไล้ บางจุดก็เจ็บ แต่ก็รู้สึกดี ผมหอบแฮก ไม่ต่างกับนาคินทร์ที่หอบหนักไม่ต่าง สองมือนาคินทร์กระชากดึงเสื้อออกจากตัวผม พอ ๆ กับที่ผมก็พยายามเลิกดึงเสื้อนาคินทร์ออกเหมือนกัน ผมทำไม่ได้หรอก เพราะไม่ถนัด
นาคินทร์ขยับยกตัวขึ้น ดึงเสื้อยืดเน้นกล้ามนั้นเลิกออกทางหัวโยนทิ้งลงข้าง ๆ กล้ามเนื้อที่ผมปรารถนาลอยเด่นอยู่เหนือใบหน้า แต่เพียงชั่วแวบเดียวเท่านั้นนาคินทร์ก็ก้มลงมาซุกหน้ากับแผงอกผม ผมครางอื้อ
ปากร้อนนั้นลากไปที่หัวนม ผมครางเสียงดัง รีบจับหัวคนตัวสูงไว้
สัมผัสคุ้นเคยนั้น…
“กัดหัวนมฉัน นาคินทร์ กัดเร็ว”
ผมสั่ง นาคินทร์ทำตาม ตวัดเลียรอบหนึ่งแล้วใช้ฟันคมงับเบา ๆ ผมครางเสียงดัง ตัวสั่นหงึก นาคินทร์งับกัดสลับกับเลียอยู่อย่างนั้น หัวนมผมมันตั้งชันท้าทายคนทำ
“อื้อ ดีนาคินทร์ ฉันชอบ ฉันน่าเกลียดไหม”
ผมถามเสียงสั่น บางส่วนในความรู้สึกยังมีความกระดากอายอยู่
“ไม่ครับคุณหนู นาคินทร์ชอบหัวนมคุณหนู คุณหนูอย่าอายนาคินทร์นะครับ”
ผมครางอย่างพอใจเมื่อได้ยินแบบนั้น
“กัดสิ กัดอีก”
ผมร้องขอ เลื่อนหัวนาคินทร์ไปที่หัวนมอีกข้าง คนตัวสูงทำตามอย่างว่าง่าย ฟันคมบดขยี้มันเจ็บจนผมร้องโอ๊ยออกมา แต่ขณะเดียวกันมันก็รู้สึกดีจริง ๆ
“คุณหนูของนาคินทร์น่ารักมาก”
ผมเลื่อนมือลงไปที่เป้ากางเกงนาคินทร์ พยายามจะคลี่ปลดมันออก นาคินทร์ยกตัวขึ้น คลี่ปลดเข็มขัด ดึงบางส่วนของตัวเองออกมา
“อย่ามองคุณหนู”
นาคินทร์เสยคางผมขึ้น ผมมองคนตัวสูงตาเยิ้ม
“ฉันอยาก นาคินทร์”
ผมเลื่อนมือไปจับสิ่งนั้นของนาคินทร์ไว้โดยไม่ก้มมอง เพราะนาคินทร์ยังไม่ละมือจากคางผม นาคินทร์ครางเบา ๆ สิ่งนั้นใหญ่มาก กำแทบไม่มิด ผมกดนิ้วลงบนปลายยอด อยากกลืนกินสิ่งนั้นจริง ๆ นาคินทร์จับมือผมออก
“คุณหนูแน่ใจใช่ไหมครับ”
“แน่ใจนาคินทร์ ได้โปรดเถอะ”
ผมพยายามเบียดท่อนล่างเข้าหา นาคินทร์ก้มลงมาจูบผมเบา ๆ
“นาคินทร์ต้องเตรียมความพร้อมให้คุณหนูก่อน”
พูดจบนาคินทร์ก็จับผมพลิกคว่ำ ยกสะโพกผมขึ้นสูงในท่าคุกเข่า ผมหน้าร้อนผ่าว เพราะท่านี้ทำให้สิ่งที่น่าอายที่สุดของผมลอยเด่นแน่ ๆ ผมมุดหน้ากับที่นอนด้วยความอับอาย ร้องขอให้เขาทำเอง แต่ก็อายเอง
“อภัยให้นาคินทร์ด้วยนะครับ”
พอสิ้นประโยคผมก็ต้องสะดุ้งเฮือก เพราะนาคินทร์วางมือลงบนสองข้างเนินเนื้อ แล้วบางสิ่งอุ่นร้อนก็แทรกลงมา
ลิ้นของนาคินทร์!
สิ่งนี้มันยิ่งกว่าความฝันเสียอีก ผมชักอยากขอบคุณคุณเอกสิทธิ์จริง ๆ แล้วที่ทำให้ผมมีช่วงเวลาดี ๆ แบบนี้ ผมขยุ้มที่นอนแน่นตอนลิ้นนั้นแหย่ลึกเข้ามาภายใน
นาคินทร์ไม่รังเกียจผมเลย ใช้ลิ้นกับของผมด้วย ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาลึกขึ้นจนผมครางสะท้าน
“นาคินทร์”
ผมครางเรียก ขยับแยกขาออกกว้าง พยายามผ่อนคลายให้มากที่สุดเพื่อให้นาคินทร์ทำได้ง่าย ๆ นาคินทร์แหย่ลิ้นอยู่สักพัก ก็หยุด ขยับคร่อมร่างผมไว้ จูบซับแผ่นหลัง แทรกนิ้วเข้ามาแทนที่ ผมครางฮือเพราะความรู้สึกดีกับสัมผัสนั้น นิ้วร้อนแทรกเข้ามาจนสุด ก่อนนิ้วที่สองจะเข้ามาตามด้วยสาม บางจังหวะผมก็ขยับบีบรัดนิ้วนั้นแน่น
ผมกระตุกวูบเมื่อนาคินทร์สะกิดถูกบางสิ่งที่อยู่ภายใน
“ตรงนั้น”
ผมบอก นาคินทร์ขยับนิ้วย้ำตรงจุดนั้น ผมครางอย่างพอใจ นาคินทร์ขยับนิ้วเข้าออก เพิ่มจำนวนนิ้ว สลับกับถ่างเพื่อขยาย
อึดอัดชะมัด แต่ก็รู้สึกดี
“คุณหนู นาคินทร์จะเข้าไปแล้วนะครับ”
นาคินทร์กระซิบบอกข้างหู หัวใจผมเต้นตึกตัก พยักหน้า นาคินทร์ถอนนิ้วออก แล้วก็รู้สึกถึงบางสิ่งมาจ่อไว้ที่ปากทางเข้า
“อ๊า นาคินทร์”
ตัวผมสั่นริก ส่วนหัวค่อย ๆ ผลุบหายเข้ามาแล้ว
“อย่างนั้นแหละ ผ่อนคลายครับ อื้อ”
นาคินทร์ครางบ้างเมื่อผมเผลอรัดส่วนหัว สิ่งที่ผมปรารถนามาตลอดเกิดขึ้นจริง ๆ แล้ว
มันรู้สึกเจ็บ อึดอัดและรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน ไม่นานนาคินทร์ก็เข้ามาได้จนสุด นาคินทร์ขยับมาชิดใบหูผมอีกครั้ง
“นาคินทร์เข้าไปได้หมดแล้วนะครับ”
“อืม ดีนาคินทร์ ดี”
ผมครางบอก
“จะเริ่มขยับแล้วนะครับ”
ผมพยักหน้ารัว ๆ นาคินทร์ขยับยกตัวขึ้น ค่อย ๆ ขยับดึงส่วนเชื่อมเข้าออกเบา ๆ เพื่อให้ร่างกายผมปรับสภาพได้ ผมครางตามจังหวะนั้น
“เจ็บไหมครับ”
“เจ็บ แต่ทนได้ เร็วเถอะนาคินทร์ เร็ว”
ผมเร่งเมื่อความต้องการมันพุ่งสูง
“ไม่ได้ครับ เดี๋ยวฉีก ให้ร่างกายชินก่อน”
“อื้ม เข้ามา เจ็บช่างมัน”
“ใจเย็นครับ”
นาคินทร์จูบซับหัวไหล่ปลุกปลอบ ผมขยำที่นอนแรง ใจอยากให้นาคินทร์ทำแรง ๆ เลย แต่คนด้านหลังยังเคลื่อนที่ช้า ๆ ผมตัวสั่นไปหมดทั้งตัว
“ผมจะเพิ่มความเร็วนะครับ”
นาคินทร์กระซิบบอกเมื่อภายในเริ่มไหลลื่น
“เร็ว เร็ว ๆ”
ผมเร่งเร้า นาคินทร์ขยับเพิ่มความเร็วอีกระดับ ผมครางดังขึ้นตามจังหวะนั้นเช่นกัน
“เจ็บไหมครับคุณหนู”
“เจ็บช่างมันนาคินทร์ อ๊า เร็ว ๆ สิ นาคินทร์เร็ว ๆ”
ผมเร่ง
“งั้นนาคินทร์ไม่เกรงใจแล้วนะครับ”
พูดจบนาคินทร์ก็ตะปบสะโพกผมไว้สองข้าง ขยับเร่งจังหวะจนเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วทั้งห้อง ผมครางออกมาเสียงดัง ขยับแอ่นสะโพกเข้าหามากขึ้น
“คุณหนู คุณหนูของนาคินทร์ อ๊า”
นาคินทร์ครางเสียงดัง ผมครางตามเพราะรู้สึกดีสุด ๆ ไม่ต้องใช้เวลานานสำหรับรอบนี้ ผมพุ่งอีกรอบในขณะที่คนด้านหลังยังไม่ถึง นาคินทร์ขยับท่านี้อยูสักพักก็จับผมนอนหงาย
ผมถึงได้เห็นใบหน้าของคนด้านบนชัด ๆ มันดีเสียยิ่งกว่าภาพฝันที่ผมเคยเจอ ทั้งใบหน้าอันแสนเซ็กซี่ น้ำเสียงอันเร้าอารมณ์ ท่าทางที่เต็มไปด้วยพละกำลัง ผมจับสองข้อมือนาคินทร์ที่จับเอวผมไว้เพื่อเคลื่อนไหว ตอนนี้สะโพกผมลอยเหนืออากาศแล้ว
ไม่แน่ใจว่าเพราะผมเพิ่งทำครั้งแรก หรือเพราะนาคินทร์เก่งมาก หรือเพราะฤทธิ์ยา มันรู้สึกดีสุด ๆ จริง ๆ
“แรง ๆ นาคินทร์ ทำฉันแรง ๆ”
นาคินทร์ทำตาม ขยำเอวผมไว้ กระแทกแรง ๆ ตามคำสั่ง เสียงคำราม เสียงหอบ เสียงหายใจแรง ๆ นั้นทำให้ผมรู้ว่านาคินทร์เป็นคนซ่อนอารมณ์เหมือนกัน นัยน์ตาที่เคยมองผมอย่างนอบน้อม ตอนนี้มันกลายเป็นนัยน์ตาของเสือกระหายเนื้อมนุษย์ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นซึ่งเราไม่สนใจว่าใครจะได้ยิน ที่นอนขยับเลื่อน ผมใช้สองขาโอบรอบเอวสอบไว้ นาคินทร์บดขยี้ของตัวเองลงมา คำรามเสียงดังกระตุกกายเกร็ง
นาคินทร์คงไปแล้วรอบหนึ่ง รู้สึกอุ่นวาบภายใน แล้วน้ำบางส่วนก็ค่อย ๆ เอ่อล้นออกมา
“อ๊า คุณหนูของนาคินทร์”
ผมยังไม่หยุดต้องการบีบรัดสิ่งนั้นแน่น นาคินทร์เลียริมฝีปากตัวเอง ใบหน้าได้รูปนั้นดูเซ็กซี่สุด ๆ นาคินทร์จับผมพลิกขึ้นไปด้านบน ขยับลุกนั่ง บดขยี้ร่างผมกับร่างตัวเอง
แล้วนาคินทร์ก็ดึงผมเข้ากอดและบดจูบลงมา ผมคล้องสองมือไว้รอบลำคอแกร่งทันที มองหน้าคนตัวสูงตาเยิ้ม
“กอดฉัน นาคินทร์ จูบฉัน รักฉันนะ”
“ครับ”
นาคินทร์กอดผมแน่นขึ้น จูบปาก เลื่อนลงไปที่ซอกคอ กระซิบข้างหู
“นาคินทร์รักคุณหนู”
ผมหลับตาพริ้ม จิกเล็บลงบนผิวเนื้อที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
To be Con...
คนที่ฟินสุดไม่ใช่อนุชา แต่อิคนเขียนนี่แหละ ตายอย่างสมใจอยาก -.,-
หนังสือ & e-book เรื่องนี้ค่ะ >>
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54068.msg3389162#msg3389162
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
