ขอโทษทุกคนด้วยเน่อเจ้า ที่หายไปนาน มาก ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆทั้งสิ้น มีเเต่เเก้ผ้านะคะ คริๆบทที่ 7 สอนหนูหน่อย…..หนูไม่เค้ย….ไม่เคย“พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันนะพี่”
เสียงใสกรอกสายมาทางโทรศัพท์ เล่นเอาฉันเคลิ้มจนตอบตกลงไป ทั้งๆที่ไม่ได้สนใจรายละเอียดอะไรมากมายนัก จะปฏิเสธให้โง่หรือไงยะ ถึงพรุ่งนี้มีงานฉันก็จะลา ลาไม่ได้ ก็ลาออกมันเลย
แหม โอกาสแบบนี้หาได้ง่ายๆที่ไหลล่ะคะ
แฟนนะคะ ไม่ได้หาได้ง่ายๆ ตามเซเว่น
อ๊ะๆ พวกหล่อนอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ(ชั้นทำตัวใหญ่ให้ขนาดนั้น) แฟน นั่นล่ะถูกแล้ว ว้าย อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ รู้ค่ะว่าอิจฉา โถๆๆๆๆ ก็คนมันสวยอะค่ะ มันช่วยไม่ได้นะคะที่น้องเขามาขอเบอร์ฉันเอง ตอนแรกก็กะจะไม่ให้นะคะ แต่ก็น้องเขาอีกนั่นล่ะ ตามตื้อเอาจนได้ เฮ้อ ไอ้เรามันก็เห็นเด็กอ้อนเป็นไม่ได้ ก็เป็นนางงามนี่คะ ก็ต้องรักเด็กเป็นธรรมดา
หลังจากที่สุดที่รักวางสายไป ฉันก็ได้เวลาเลือกเสื้อผ้า เตรียมพร้อมในวันพรุ่งนี้ ถือได้ว่าเป็นเดทแรกเลยก็ว่าได้ เพราะตั้งแต่น้องเขาได้เบอร์ไป ก็แค่โทรคุยกันตลอดเลย สงสัยน้องเขาจะเขิลเวลาเจอหน้า คริๆ
เสื้อยืดสีพื้นเรียบๆ กางเกงยีนขากระบอกเล็ก รองเท้าคอนเวิส เข้าชุด ตุ้มหูที่ไม่มีเพชร โอเค แค่นี้ก็คงพอ จะว่าไปตั้งแต่เริ่มแอ๊บมานี่ รู้สึกว่าใช้เวลาในการแต่งตัวน้อยลงมาก เกือบครึ่งชั่วโมงเลยก็ว่าได้ คิดไปคิดมา ก็ดีไปอีกอย่าง อย่างน้อยก็ไปทำงานไม่สายละกัน
ว้าย จะเที่ยงคืนละหรอ รีบทาครีม แล้วนอน ว้ายยยยย ไม่ได้ลืมของสำคัญ เห็นว่าของเขาดีนะนี่
นี่ไง “ดื่มวีต้าร์ แล้วนอนซะ” คริๆ ฉันกระดกเครื่องดื่มบำรุงทีเดียวหมดขวด ถึงรสจะไม่ถูกใจนักแต่ก็ช่างมัน เอาให้บริ๊ง เป็นพอ ฮู้ยยยย ตื่นเต้นจัง พรุ่งนี้จะทำอะไรกันบ้างนะ
เอ นั่นสิ…….ทำอะไร……..แล้วยังไงล่ะ
ว้าย…….ทำไงดี
เอาเข้าจริงๆ ฉันยังไม่รู้เลยว่าไอ้ที่ไป เดท นี่มีต้องทำยังไงเคยเห็นในละครอยู่ ก็มีกินข้าวกัน ที่พระเอกต้องตักข้าวมาให้นางเอก แล้วนางเอกก็จบปากจีบคอ ขอบคุณแล้วตักกินทีละน้อยๆ แล้วห้ามกินหมดจานอีกต่างหาก แต่อ๊ะ เดท แบบผู้ชายกับผู้ชาย มันจะเหมือนกันมั้ยอะ
ว้าย…..แล้วถ้าน้องเขาชวนดูหนัง จะดูเรื่องอะไรดีคะ……ต้องจับมือกันในโรงหนังหรือเปล่า หรือต้องเอาหัวซบไหล่
โอ้ย…..ทำไงดีๆๆๆๆ
อ๊ะ จริงสิ มีผู้เชี่ยวชาญอยู่นี่
ไม่รอช้า ฉันรีบคว้าโทรศัพท์กดสายออกทันที
“นังอาทิตย์ รู้ไหมว่ามันกี่โมงแล้ว” ปลายสายส่งเสียงไม่พอใจกลับมา
แหม ก็แค่เที่ยงคืนกว่าๆ เอง
“อย่ามานังธร ชั้นรู้หล่อนยังไม่นอน”
“เออ มีไรว่ามา”
ฉันเล่ารายละเอียดให้เพื่อนสาวฟังอย่างย่อๆ
“ก็ไม่ต้องทำอะไร ก็ทำตามปกติของแกไปนั่นล่ะ” เพื่อนสาวขาแนะนำได้ดีมากค่ะ
“ค่ะ นังธร แกก็รู้ว่าปกติของฉันมันเป็นยังไง ลองปกติดูสิ ตลาดวายผู้ชายหายหมด”
“เออ ลืมไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“งั้นแกอ่านในเวปเอาละกัน คงได้คำตอบดีกว่า เข้าเวปนี้นะ …………” นังธรบอกชื่อเวปให้ฉันทีละตัวเพื่อให้มั่นใจว่าถูกต้องทุกตัวอักษร จะได้ไม่เข้าผิดเวปอีก
แหม ก็ ตอนเรียนอยู่น่ะสิคะ ฉันกับนังธรไปนั่งเล่นกันที่หอสมุด บังเอิญ ฉันเกิดอยาก อัพเดต ข่าวบันเทิงเสียหน่อย เลยถามเวป จากนังธร
“เวป teenee ไง”
แต่กรรมเวรของคนสวย ด้วยความเก่งภาษาอังกฤษ ดั้นสะกดเป็น teene เสียน่ะสิ เฮ้อ งานนี้เลยโดนเจ้าหน้าที่ห้องสมุดด่าเสียจนหูแฉะเลย แต่ก็ไม่เท่าไรหรอก เสียดายก็แต่พวกผู้ชายที่เห็นจะเข้าใจผิดซะน่ะสิ คิดว่าฉันชอบผู้หญิง ไม่นะแอร๊ยยย
“มันเป็นเวปอะไรน่ะแก”
“เวปนิยาย…..เฮ้อ แกนี่ เคยเข้าเวปอะไรมั่งมั้ยนอกจากเวปปาล์มน่ะ” นังธรบ่นใส่ ก่อนจะตัดสายทิ้งไป
ฉันไม่รอช้า รีบเข้าเวปทันใด ว้าย…..ทำไมมันเยอะแบบนี้ล่ะ แล้วฉันจะอ่านเรื่องอะไรดี
อืม……Sin…..เรื่องนี้ ติดเกาะ……ไม่เกี่ยวกัน เอาไว้ก่อน……แต่ อุ๊ย…..อยากรู้ตอนต่อไป……ว้าย พระเอกเริดมากค้า อยากได้ๆ……..ต่อๆ….. ว้ายเลว……แอร๊ยยย ไอ่โง่……. โอ้ย จะบ้าตาย…….ทำไมไม่บอกไปเลย กรี๊ดดดด
แอร๊ยยยยยย
จบแล้วๆ……..โอ้ย ดีใจ กว่าจะจบทำเอาน้ำตาไหลไปหลายรอบเลยนะนี่ ดูซิ ครีมที่ทาไว้ลอกหมด ไม่เป็นไรทาใหม่ก็ได้ ว้าย ตี 4 ตั้งแต่เมื่อไร ตายๆ น้องเขานัดไว้ 9 โมง นอนน้อยแบบนี้ ตาต้องดำแน่เลย กรี๊ดดด แตงกวาอยู่ไหน มาปะตาด่วน
นอนๆๆๆๆๆ รีบนอน
หวังว่าฉันคงไม่ได้ลืมอะไรนะ
“พี่ ไม่อร่อยหรอครับ” เด็กน้อย ที่นั่งตรงข้ามจ้องมาหาฉัน ไอ้กับข้าวน่ะก็อร่อย แค่รู้สึกไม่สบายท้องเท่านั้น
“อืม พี่ไม่ค่อยหิวน่ะ” ฉันยิ้มตอบ
“โห กินน้อยแบบนี้มิน่า ตัวเล็ก เอ้า นี่กินเลยพี่” เด็กน้อยตักของมาใส่จานให้อีกสองสามอย่าง แอร๊ยยย ดีใจเว่อ
น่ารักแบบนี้ ซันนี่ สู้ตายค่า
การเดทครั้งแรก ก็ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เท่าที่ดู ก็เหมือนคู่ชายหญิงนั่นล่ะ เพียงแต่ฉันต้องไม่แสดงออกเท่ากับบรรดานางเองทั้งหลาย ฟู่ ยังดีนะที่อ่าน นิยายมาได้ 1 เรื่อง ถึงแม้จะไม่ตรงนัก แต่ก็พอได้แนวมา กลับไปต้องหาอ่านอีกสัก สองสามเรื่อง อืม……..ต้องไปเม้นขอบคุณเจ้าของนิยายด้วยสิเนอะ คริๆ
แล้วที่เด็ดกว่านั้น ตอนค่ำ คุณน้องสุดเท่ห์ ยังโชว์แมนมาส่งชั้นถึงหอเลยค้า
“ไม่ชวนผมขึ้นไปกินน้ำสักหน่อยหรอพี่” เด็กน้อยทำตาอ้อน โอ้ย ไม่อ้อนก็ยอมค้า
เราทั้งสองเดินขึ้นห้อง ไป ทันทีที่ฉันยื่นแก้วน้ำให้อีกคน เขากลับดึงตัวฉันเข้าไปเสียงั้น ทำเอาฉันเซล้มเข้ากระแทกตัวน้องเขาอย่างจัง
ใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยค่า
ยังไม่ทันที่จะคิดอะไรออก เรียวปากนุ่มของน้องก็กดทับเข้ากับปากชั้น
“ฮะ…….ขอเวลานอก”
ฉันผลักน้องชายออกไปเต็มแรง พร้อมกับวิ่งแจ้นออกไปที่ระเบียง กดโทรศัพท์ทันใด
โอ้ย ปิดเครื่องทำไมนะ นังธร
ลองอีกครังซิ
กรี๊ดดดด ปิดเครื่องจริงๆค่ะ
“พี่ ครับ ทำไรอยู่” ว้าย อย่าพึ่งเข้ามาสิ แอร๊ยยย อย่ากอดแบบนี้
กรี๊ดดด มือหรือปลาหมึกคะ ว้าย อย่าล้วงเข้าเสื้อสิ……..อื้ม
จูบเก่งจริงๆนะไอ้เด็กนี่
“อืม”
ว้าย เสื้อหายไปไหน มิน่าเย็นเชียว
“อ่า”
กรี๊ดดด กางเกงชั้นหลุดไปได้ไง
“อย่า…..”
อ้าว…..มานอนบนเตียงเมื่อไร
ฉันขืนตัวอีกครั้ง จนเด็กหนุ่ม มองอย่างสงสัย
“อย่าพึ่งเลยนะครับ” ฉันลองอ้อน
เจ้าเด็กยิ้มกริ่ม บรรจงลงลิ้นต่อ มือทั้งสองใช้กดร่างกายของฉันไว้ไม่ให้ดิ้น
“ผมรักพี่นะครับ……” เสียงนั้นกระซิบผ่านหูเบาๆ
แอร๊ยยยย…….ยอมแล้วค้า
“ผมขอนะ….ทนไม่ไหวแล้ว”
ขออะไร…….หะ หรือว่า
ยังไม่ทันที่จะปฏิเสธ เจ้าตัวดีรีบใส่ถุงยางแล้วกดลงมาอย่างเร็ว
แอร๊ยยยย เจ็บจังเลยค่า………พึ่งรู้ก็วันนี้ล่ะว่ามันเจ็บ…….ทั้งเจ็บ ทั้งกรี๊ด ไม่ได้แบบนี้ ยิ่งเจ็บคูณสอง
กรี๊ด……ไหงมันยาวจังคะ มันจะทะลุท้องชั้นมั้ย
โอ้ย จุก
“อย่าเกร็งสิครับ” เด็กหนุ่มบอกเสียงกระเส่า
ใช่……..เราต้องปล่อยตัวปล่อยใจ…….ปล่อยไปตามธรรมชาติ
“อืมมม…….สุดยอด”
ปล่อยตัว……ปล่อยใจ
โอเคความเจ็บเริ่มลดลง แต่มันมีความรู้สึกแปลกๆแทน…………มันต้องรู้สึกแบบนี้งั้นหรือ
ปล่อยตัว…..ปล่อยใจ
อ๊ะ ความรู้สึกมันมากขึ้นๆ จวนจะทนไม่ไหว
“หยุดก่อน……อ๊ะ…….ผะ…..ผม ไม่..ไม่ไหวแล้ว” ฉันเอามือดันหน้าท้องชายหนุ่มไว้ แต่เขาคงมันในอารมณ์เกินกว่าจะใส่ใจ ลงแรงกระแทกเข้าออกเน้นๆ เนื้อๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น
ปล่อยกาย…….ปล่อยจิต
อ๊ะ…….. ไม่ไหวแล้ว ……ความรู้สึกเหมือนจะระเบิดออกมา
ปล่อยมันออกมา……..ปล่อยมันเป็นไป
“ออกแล้ว…..อ๊ะ”แพร่ด“เฮ้ย”แอร๊ยยยย………ไม่น่ากิน วีต้า เลยค้า