หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด Ms.Shizuru Lesson 77 End 19/01/2014 P.66
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด Ms.Shizuru Lesson 77 End 19/01/2014 P.66  (อ่าน 667013 ครั้ง)

ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
ติดใจจริงๆเรื่องนี้ มาต่อเร็วนะคร้าฟผมๆ

ออฟไลน์ Ryu_Chise

  • You love me?
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 99
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
เรื่องนี้มันนานมากแล้ว..จนแทบจะจำไม่ได้ว่าเนื้อเรื่องเก่าเป็นแบบไหน... แต่ก็ยังสนุก ติดตามตลอดคร้าบบบบบบบ >w<  รักคนแต่ง...อยากให้จบแล้วอะ..แบบอยากรู้ตอนจบบบบบบบบบบบ

คิดถึงคนแต่งครับ สู้ๆนะครับบบบบ  :L2: :L2:

ออฟไลน์ shizuruviola

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-2
Lesson 72

( Kim Part )

หลายวันผ่านไปเพื่อนๆของพี่โชว์ก็เริ่มทยอยกลับเข้ากรุงเทพกันๆไปเรื่อยๆครับ เพราะแต่ละคนก็มีหน้าที่มีภาระที่จะต้องจัดการ จะเหลือก็แต่ พี่วิน พี่โชว์ แล้วก็เฟียร์นี่แหละครับที่ยังไม่กลับเพราะพวกเค้าใหญ่ที่สุดในบริษัทนี่นะ แต่ถึงยังไงก็เถอะผมก็พยายามจะพูดหว่านล้อมให้พี่โชว์กลับกรุงเทพ เพราะทิ้งงานมานานพอสมควรแล้ว ต้องรบกวนให้คุณแม่เข้าบริษัทแทน ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย

“ก็พี่ยังไม่อยากกลับนี่ พี่อยากอยู่กับคิมนานๆ” พี่โชว์พูดอ้อนๆผมให้ดูน่ารัก แต่ว่ามันไม่เข้ากันเลยสักนิดเดียว

“พี่โชว์ โตแล้วนะรู้จักหน้าที่ของตัวเองบ้างสิ” ผมก็ว่าไปตามตรง

“งั้นคิมกลับกับพี่สิ กลับไปอยู่บ้านเรานะ”

“…” ผมไม่ตอบ เพราะไม่รู้ควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี ผมอยากอยู่บ้านของผมที่นี่ บ้านที่ผมโตมา

“งั้นพี่ก็ยังไม่กลับ”

“พี่โชว์ ขอร้องล่ะพี่ พี่ไม่สงสารคุณแม่บ้างหรอที่จะต้องเหนื่อยเข้าบริษัทแทนพี่แทบทุกวันแบบนั้นน่ะ ท่านก็แก่ลงทุกวันพี่ไม่คิดจะถนอมท่านเลยหรอ” ผมพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ พูดสารพัดต่างๆนานา แต่ก็นะ…

“งั้นก็ได้พี่จะยอมกลับ” ผมเผลอยิ้มทันทีเมื่อคำตอบของคนดื้อด้านเป็นไปในทางที่ผมต้องการ

“แต่พี่จะไปกลับราชบุรี กับ กรุงเทพทุกวัน”

“จะบ้าหรอพี่โชว์!!!!” ผมเผลอตะโกนสุดเสียงเมื่อได้ยินประโยคตามมาของเค้า

“พี่พูดจริง...ก็พี่อยากอยู่ใกล้คิมทุกวันนี่”

“ดื้อด้าน” ผมพูดพร้อมกับทำหน้าบิ้งใส่ไปด้วย

“ก็ใครล่ะ ที่ทำให้พี่ต้องดื้อด้านน่ะ” หืมมมมมม กวนลมดีนัก

“เออ อยากทำอะไรก็เชิญเถอะ คิมขี้เกียจพูดกับพี่แล้ว” พูดจบก็เดินไปที่ร้านกาแฟเพื่อเฝ้าร้านต่อ อ่อ ผมยังคงขายกาแฟอยู่นะครับยังไม่ได้เลิก

“นี่คิม เดี๋ยววันนี้ช่วงเย็นๆ เฟียร์กับพี่วินจะกลับเข้ากรุงเทพละเด้อ งานเยอะเกินละตอนนี้ เดี๋ยวจะล้มละลายกันซะก่อน”

“อื้อ ดีแล้วแหละนี่เราก็อยากไล่ให้พี่โชว์กลับไปด้วย พูดยังไงก็ไม่ยอมจะไปกลับราชบุรี – กรุงเทพเอา คิดได้ไงไม่รู้ เหนื่อยตายเลย” ผมก็บ่นกระปอดกระแปดให้เฟียร์ฟังไปเรื่อยแหละครับ

“เอาเถอะน่า พี่โชว์ก็อยากอยู่กับคิมนั่นแหละ เอาไว้วันไหนถ้าเค้าไม่อยากอยู่ด้วยจะรู้สึก” กึก ผมชะงักเลยครับ มันก็จริงอย่างที่เฟียร์ว่า แล้วถ้าพี่โชว์แอบไปมีกิ๊กอีกล่ะ

“อยู่ใกล้ๆสายตาเราหน่อยมันก็ดีไม่ใช่หรอ” เฟียร์บอกผมพร้อมกับท่าทียิ้มอย่างมีเลศนัย

“งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์ เราค่อยย้ายตามเข้าไปดีกว่า แต่ขอร้องนะเฟียร์ห้ามบอกพี่โชว์”

“ฮั่นแน่...จะเซอร์ไพรซ์ล่ะสิ”

“จะแอบดูพฤติกรรมต่างหาก” ผมสวนกลับทันควันเลยครับ

“จ้า เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวเรามารับไหมล่ะ” เฟียร์เสนอขึ้น

“ลำบากหรือเปล่า ไหนจะเรื่องงานอีก” ผมบอกกลับอย่างเกรงใจ

“นี่...ลืมอะไรไปหรือเปล่า เราอ่ะเมียประธานบริษัทนะ”

“จ่ะ ขอโทษทีนะ เราลืมไปเสียสนิท!!!” ผมพูดกระแทกเสียงอย่างตั้งใจ แหม คำพูดคำจาน่าหมันไส้ชะมัด

“คุยอะไรหือ...ฟอดดดด” พวกนี้เนี่ย ผมไม่แปลกใจเลยว่าเป็นเพื่อนกันได้ยังไง ลักเล็กขโมยน้อยตลอด ขอให้ได้ล่วงเกินเถอะ นิดๆหน่อยๆก็เอา

“เดี๋ยวเถอะ...คุยกันตามประสาคนโสด ถามทำไม” เฟียร์ตอบพี่วิน พี่วินก็ถลึงตาใส่เลยครับ

“งั้นเฟียร์ก็คุยผิดคนแล้วแหละครับ เพราะคนนี้มีแฟน เอ้ย มีสามีแล้วครับ” พูดจบก็มานัวเนียผมครับ เห้อ นึกไว้แล้วไม่ผิดเลยจริงๆ

“ฮ่าๆๆๆๆๆ ว่าไงครับคนโสด”

“หืมมมมม ทะลึ่งหน้านักนะ!!!” เฟียร์พูดเสียงเย็นพร้อมกับหยิกไปที่เอวของพี่วินอย่างเน้นๆ

และในเย็นวันนั้นเองพี่วินกับเฟียร์ก็กลับเข้ากรุงเทพหลังจากที่พวกเรากินข้าวเย็นด้วยกันเรียบร้อยแล้ว

“เรากลับก่อนนะ ดูแลตัวเองดีๆล่ะ...รีบเคลียร์ธุระส่วนตัวแล้วตามเข้ามาเร็วๆนะ” ประโยคหลังเฟียร์พูดกระซิบบอกผมพร้อมกับกระพริบตาให้ด้วย

“โอเค รับทราบ”

“นี่ กระซิบกระซาบอะไรกัน” พี่โชว์หันมาถามพร้อมกับเดินก้าวเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว

“เปล่าซะหน่อย ไปๆ เดี๋ยวจะถึงดึก” ผมไล่เฟียร์ให้รีบกลับบ้านเป็นการกลบเกลื่อน

“ไว้ว่างๆจะมาหาใหม่นะไปละ” หลังจากนั้นรถของพี่วินก็เลื่อนออกไปจากหน้าบ้านผม คราวนี้ก็เหลือแค่ผมกับพี่โชว์แล้วสินะ

“ไปเข้าบ้านกันเถอะ” พี่โชว์เดินมาโอบผมแล้วพาเดินเข้าบ้านผมก็ไม่ได้ขัดอะไร เมื่อมาถึงห้องเราสองผมก็จัดการไล่พี่โชว์อาบน้ำรวมทั้งตัวผมจนกระทั่งตอนนี้เราสองคนก็มาล้มตัวนอนลงบนที่นอน แต่ว่าคนข้างๆผมเค้าไม่ยอมนอนเฉยๆเนี่ยสิ

“พี่โชว์...เอามือออกไป”

“…” อีกฝ่ายยังคงเงียบไม่ตอบโต้ แต่ก็ไม่หยุดการกระทำนั้น

“อื้อ พี่โชว์” ผมพยายามปัดป่ายมือพี่โชว์ที่กำลังลูบวนช่วงท้อง-หน้าอกของผม แต่เหมือนยิ่งปัดมันจะยิ่งถี่ขึ้นยังไงก็ไม่รู้

“พี่อยาก...ขอพี่เถอะนะ” พูดจบพี่โชว์ก็ปิดปากผมทันที โดยไม่ปล่อยให้ผมได้โต้ตอบอะไรไปมากกว่านี้

“อ๊ะ...แฮก แฮก เดี๋ยวพอก่อนผมหายใจไม่ทัน” พี่โชว์เปลี่ยนเป้าหมายไปเป็นซอกคอของผมแทนดูดเม้มจนผมรู้สึกเจ็บและเสียวซ่านไปพร้อมๆกัน

“อ๊ะ...อื้ออออ พี่โชว์...แน่น” ผมร้องบอกเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมกำลังเข้าไปในตัวผม

“อย่าทำหน้าแบบนั้น...ถ้าพี่หมดความอดทนเมื่อไหร่ เราจะเจ็บตัวนะ”

“ไอ้บ้า!!! แล้วจะให้ทำหน้ายังไงเล่า!! อ๊าาาา~~” ผมเผลอหลุดเสียงน่าอายแบบนั้นออกไปเมื่อพี่โชว์ไปกระตุ้นต่อมของผม

“ตรงนี้หรอ” พูดจบพี่โชว์ก็กดย้ำๆอยู่ที่เดิมจนผมเกือบจะไปสวรรค์แต่พี่โชว์ก็หยุดซะก่อนเมื่อผมเผลอครางดังขึ้น

“พี่จะเข้าไปแล้วนะครับ”

“สักทีเถอะน่า ลีลาอยู่ได้” ผมบอกเสียงแหบพร่าไปหมด แรงอารมณ์มันพาไปง่ะ

“อื้อออออ อ๊าาาาา พี่โชว์ ซี๊ดดดดดด”

“ดีไหมครับ” ผมพยักหน้าแทนคำตอบ พี่โชว์ยิ้มแล้วก็เริ่มมอบบทเพลงแห่งรักให้กับผมจนสุขสมอารมณ์หมายครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ดูเหมือนว่า ไอ้คนตัวโตนี่เค้าจะไม่หยุดง่ายๆเลย จนผมต้องยอมแพ้หนีหลับไปทั้งๆที่ไอ้นั่นมันยังคาอยู่ในตัวผม >///<

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ loveaaa_somsak

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-3
 :haun4:

กลับไปโดยไม่บอกระวังจะเจอเซอร์ไพร์สเองนะ

ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบบบบ
 

ปล.นิดเดียวเองเหรอ  :mew6:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
สมเป็นพี่โชว์ 5555  :z1:

ออฟไลน์ Opoln Miyabi

  • Y คือ ชีวิต !!!
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
 :กอด1:  รอน๊าน นาน  มาจนได้

ออฟไลน์ Opoln Miyabi

  • Y คือ ชีวิต !!!
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
 :กอด1:  รอน๊าน นาน  มาจนได้

ออฟไลน์ aoaer

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
 :impress2: :impress2:  พอมาต่อก็เริ่ม  :oo1: :oo1: เลย อ๊ายยย ฟิน

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
โชว์ไม่ีค่อยเลยนะ

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
รอตอนต่อไปจ้า~

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
เฮ้อ กว่าจะลงเอยลุ้นแทบแย่
 :katai2-1:

ออฟไลน์ shizuruviola

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-2
Lesson 73

( Show Part )

หลังจากวันนั้นผมก็โดนไล่กลับมาอยู่บ้านอย่างเสียไม่ได้ ตอนแรกผมกะว่าจะไปๆมาๆกรุงเทพ – ราชบุรีจริงๆนะ แต่ว่าคิมน่ะสิไม่ยอมผมแถมยังขู่อีกว่าถ้าไม่เชื่อฟังจะไม่พูดด้วยอีกเลยซึ่งผมก็ต้องเชื่อฟังใช่ไหมครับ

“ท่านประธานคะ วันนี้มีประชุมด่วนเข้ามาเกี่ยวกับผลประโยชน์ของบริษัทร่วมกับผู้ถือหุ้นรายใหญ่ทั้งหมดในบริษัทด้วยค่ะ” เลขาของผมโฟนอินมามาแจ้งผมในขณะที่ผมกำลังนั่งตรวจเอกสารบางอย่างอยู่

“เริ่มตอนกี่โมง” ผมถามกลับ

“เริ่มประชุมตอน 6 โมงเย็นค่ะ ส่วนเวลายังคาดการณ์ไม่ได้ค่ะ”

“โอเค งั้นตกลงตามนั้น...มีอะไรอีกหรือเปล่า”

“ไม่มีค่ะ” สิ้งเสียงตอบของเธอผมก็กดทิ้งทันที เฮ้อ งานเยอะไม่เหนื่อยเท่าไหร่หรอก แต่มันทรมานตรงที่คิดถึงใครอีกคนแต่ไปหาไม่ได้เนี่ยแหละ ถ้าถึงวันศุกร์เมื่อไหร่นะจะทบทั้งต้นทั้งดอกเลยคอยดูสิ!!!

กว่าผมจะได้ออกจากห้องประชุมก็ปาเข้าไปเกือบๆห้าทุ่มแล้วครับ การประชุมก็ไม่มีอะไรเท่าไหร่เลยครับแค่คนไม่กี่คนไม่เข้าใจระบบของบริษัทแล้วเกิดโวยวายเป็นพวกเด็กเหลือขอขึ้นมา ผมล่ะเซ็งไอ้พวกนี้ชะมัดเลย

“ตื้ดดดดด...ตื้ดดดดด...ครับแม่”

(ออกจากบริษัทหรือยังลูก)

“ออกแล้วครับแม่อีกประมาณ 20 นาทีคงถึงบ้าน แม่ไม่ต้องห่วงนะครับ แม่นอนก่อนเลย” เมื่อผมพูดกับแม่เสร็จก็วางสายและขับรถกลับบ้านทันที เมื่อผมเดินเข้ามาในบ้านแม่ผมก็รอผมอยู่จริงๆครับ อย่างที่คิดไว้ไม่ผิดเพี้ยนเลย

“แม่ยังไม่นอนอีกหรอครับ”

“ก็รอโชว์แหละลูก กินข้าวมาหรือยัง”

“เรียบร้อยแล้วครับแม่”

“แล้วเมื่อไหร่น้องจะมาหาแม่บ้างล่ะเนี่ย” แม่ถามหาคิมครับ

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะแม่ น้องยังไม่ยอมกลับอ่ะ” ผมก็บอกแม่ไปตามตรง

“เป็นลูกชายที่ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย แม่ไปนอนดีกว่าเบื่อพวกไม่มีน้ำยาจริงๆ” พูดจบแม่ผมก็เดินขึ้นข้างบนอย่างอารมณ์เสีย ก็จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ ใจจริงผมอยากจะให้น้องเข้ากรุงเทพพร้อมผมเลยด้วยซ้ำ

พอผมอาบน้ำแต่งตัวในชุดนอนเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนและกำลังจะต่อสายหาคิม แต่คิดไปคิดมานี่มันก็ดึกมากแล้วน้องคงนอนไปแล้วแหละ เอาไว้เดี๋ยวค่อยโทรหาพรุ่งนี้แต่เช้าเอาละกัน

เมื่อเช้าวันถัดมาผมก็ตื่นขึ้นมาประมาณเกือบเจ็ดโมงเช้า พอหัวกระดกปุ๊บมือผมก็คว้าเอาโทรศัพท์กดหาคิมอย่างอัตโนมัติเลยครับ

(ตื้ดดดดด...ตื้ดดดดด ฮัวโหลครับ) เสียงหวานของปลายสายตอบรับ

“คิดถึงจังเลยครับ”

(พึ่งตื่นใช่ไหมเนี่ย เดี๋ยวถ้าไปทำงานสายนะรู้กันแน่)

“ไม่เป็นไรหรอกพี่เป็นประธานบริษัทนะ อีกอย่างเมื่อคืนพี่ก็เลิกดึกมากด้วยเพราะมีประชุมด่วนเข้ามาช่วงเย็นน่ะ” ผมอธิบายเหตุผลให้น้องฟังครับ

(ไม่ใช่ว่าแอบไปกิ๊กกั๊กกับใครนะ) น้องเสียงเปลี่ยนเลยครับ นี่ไปหัดโหดมาจากไหนเนี่ย

“พี่ไม่กล้าหรอกคร้าบบบบบบ”

(อย่าให้จับได้นะ ถ้าจับได้ล่ะก็จะตัดให้เป็ดกินเลยคอยดู!!! แค่นี้นะ!!!) เวรเลยครับน้องวางสายใส่ผมเลย แต่ก็เอาเถอะน้องคงยุ่งเลยแกล้งงอนแล้ววางสายใส่ ผมก็พาตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปทำงานครับ

ตลอดเวลาการทำงานแค่ช่วงเช้าผมก็ยุ่งแทบบ้าแล้วครับเอกสารมากมายก่ายกองที่วางกองกันอยู่ข้างหน้าไหนจะต้องมีประชุมอีก ทำไมงานมันถึงได้เยอะขนาดนี้นะเนี่ย

“เฮ้ย มึงเที่ยงแล้วนะไม่แดกข้างหรือไง” ผมละสายตาเอกสารแล้วเงยหน้ามองบุคคลที่บังอาจหาญกล้าเข้ามาในห้องผมโดยไม่ผ่านการรายงานจากเลขามีไม่กี่คนหรอกครับ

“แดกสิวะ แต่งานกูยังไม่เสร็จ” ผมตอบไอ้วินกลับไป

“พอๆเลิกๆ สัดกูหิวแล้ว กูมาชวนมึงไปแดกข้าวด้วยเนี่ย”

“อ้าว แล้วเมียมึงไปไหนล่ะ” ก็ปกติแม่งต้องตัวติดกันดิ

“ไปทำธุระ กูห้ามยังไงก็ไม่ฟังก็เลยต้องปล่อยไป มึงก็รู้เมียกูห้ามอะไรได้” ผมก็พยักหน้าอย่างรู้ใจเพราะเมียเพื่อนผมมันเฮี้ยบ!!!

“แดกไรอ่ะมึง” ผมปิดแฟ้มเอกสารลงเพื่อจะไปหาข้าวกินกับไอ้วิน

“ไปแดกร้านข้างๆนี่ก็ได้จะได้กลับมาทำงานเร็วๆหน่อยไงมึง” ผมเห็นด้วย แล้วผมกับมันก็พากันไปกินร้านอาหารแถวๆนี้พอกินกันอิ่มแล้วก็แยกกันไปทำงานต่อ

ครึ่งวันหลังผมเคลียร์เอกสารบนโต๊ะทั้งหมดไปได้แล้วครับแต่ก็เล่นผมปวดหัวเลยทีเดียวกลับบ้านไปคงต้องหายาคลายเครียดกินแล้วแหละ

เมื่อถึงเวลาเลิกงานผมก็กลับบ้านทันทีจนคนที่บ้านอดสงสัยไม่ได้เพราะวันนี้ผมกลับบ้านเร็วมากจริงๆ เมื่อผมกินยาเรียบร้อยแล้วผมก็โทรหาคิมครับ คุยก่อนนอนน่ะ

(ตื้ดดดดดด ฮัลโหล)

“คิดถึงจังเลยครับ เมื่อไหร่จะวันหยุด” ผมพูดเสียงออดอ้อนที่สุดในชีวิตใส่เลยครับ ก็แหม่ คนมันคิดถึงจริงๆนี่นา

(ไม่ต้องมาปากหวานเลย...แล้วนี่อยู่ไหน)

“อยู่บ้านครับกำลังจะนอน”

(ทำไมนอนเร็วจังไม่สบายหรือเปล่า) เสียงคิมถามกลับมาด้วยความร้อนรน

“นิดหน่อยครับ แต่กินยาก็คงดีขึ้น แต่ตอนนี้ตาพี่จะปิดแล้วไว้เดี๋ยวตื่นแล้วจะโทรหานะ” ผมเริ่มง่วงเพราะฤทธิ์ยากำลังออกฤทธิ์ครับไวจริงๆเลยแฮะ

(ไม่ต้องโทรมาแล้ว นอนพักผ่อนซะแค่นี้แหละ) พูดจบน้องก็ตัดสายไป ส่วนผมก็นอนเลยครับหลับไปตั้งแต่พระจันทร์ยังขึ้นไม่กลางฟ้าเลย

ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เหมือนมีอะไรอุ่นๆมาอยู่ข้างๆตัวผม แต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะคิดว่าเป็นหมอนข้าง และอีกอย่างผมก็ลืมตาไม่ขึ้นด้วยครับเลยหลับต่อไปยาวเลย จนกระทั่งแสงแดดมันส่องแยงตาผมนั่นแหละผมถึงได้ตื่นเต็มตาอุ่น แต่เอหมอนข้างมันอุ่นแปลกๆนะวันนี้

“…” หืม ผมเอามือขยี้ตาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ แต่ภาพตรงหน้ายังคงเป็นเหมือนเดิม

“ร้ายนักนะเรา…ฟอด” ผมขโมยหอมแก้มคนหน้ารักข้างกายผมเลยครับ นี่กะจะเซอร์ไพรซ์ล่ะสิ แต่ก็เซอร์ไพรซ์จริงๆอ่ะแหละ ทำให้ผมมีกำลังใจทำงานขึ้นเป็นกองเลย

“อื้อออออ...อย่ากวนสิ” น้องพูดทั้งๆที่ไม่ลืมตา เพราะผมงับปากน้องเล่นอยู่ครับ

“แอบหนีกลับมาไม่บอกเดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย”

“ไม่โดนตอนนี้ ไม่เอาขอนอนก่อนเอาไว้ทีหลังนะ” น้องพูดพร้อมกับซุกหน้าลงมาในอกผม

“โอเคครับ แต่ถ้าตื่นเมื่อไหร่โดนไม่ใช่น้อยแน่ๆ” ผมพูดพร้อมกับกระชับตัวของคนที่ซุกอยู่ในอกผมมากอดไว้แล้วก็นอนมองใบหน้าขาวใสที่แสนจะน่ารักและน่าจับกดมากในตอนนี้ ตื่นเมื่อไหร่เราได้เล่นกันยาวแน่ที่รัก!!!!

ออฟไลน์ loveaaa_somsak

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-3
ตอนนี้รักกันหวานชื่น


ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
แอบมาเซอร์ไพรส์ถึงเตียงเลยนะน้องคิม อิอิ

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ nokkasaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
ผ่านไปเนิ่นนานจนป่านนี้ก็ยังไม่ได้ฟังคำขอโทษจากปากคิมว่าทำไมถึงหนีโชว์ไป

แต่คิมก็พูดแล้วว่าไม่ใช่ความผิดคิม ก็คงไม่ขอโทษหรอก

สิ่งที่โชว์ทำไมมันก็เลวร้ายซะจนหาคำบรรยายไม่ได้

คนที่โดนทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจยิ่งจากคนที่เรารัก มันเจ็บกว่าคนอื่นทำเป็นร้อยเท่าพันเท่า

แต่การที่ถูกคนที่ตัวเองรักทิ้งไปโดยไม่ทราบเหตุผล

มันก็ไม่ง่ายที่จะทำใจยอมรับได้

ปากหนักด้วยกันทั้งคู่

มันก็เลยอยู่ในวังวลของความเจ็บปวดเช่นนี้แล

-----------------------------------------------------------------------
เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ ดำเนินเรื่องได้น่าติดตามมาก อ่านตั้งแต่ต้นจนถึงตอนล่าสุด ตาแทบแฉะเลยทีเดียว

แต่มันหยุดอ่านไม่ได้  :katai1:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
หวานกันซ้า~

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Apple_matinie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
กรื๊ดๆๆๆๆๆๆๆ

น่าร้ากกกกก

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7

ออฟไลน์ nunnuns

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1972
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-3
น่ารักมาก หวานจังเลยค่ะ ดีใจมากที่ผ่านเรื่องร้ายๆสักที (แต่..อยสกให้พี่โชว์หึงคิมบ้าง)

ออฟไลน์ Elizabeth_TonnY

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 175
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ชอบน้องเฟียร์ตั้งเเต่ภาคที่เเล้วล้ะ :hao5: น่ารักไม่เปลี่ยน :katai2-1:
น้องคิมก้อโหดขึ้นเหมือนกันน้ะเนี้ย :mew3:
ชอย ประทับใจทุกตอนเลยอ่ะ

ออฟไลน์ sukaz

  • I Will Love You Unconditionally
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
กลับมาได้ก็หื่นกระจัดกระจายเลยน่ะพ่อคุณ
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ shizuruviola

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-2
Lesson 74

( Kim Part )

ผมกำลังนอนเป็นไข้ครับ...ใช่เลยพวกคุณอ่านกันไม่ผิดหรอกครับ ผมกำลังนอนซมเป็นไข้อยู่บนเตียง ชนิดที่เรียกว่าขยับตัวแทบไม่ได้เลยครับเหตุเกิดจากความหื่น!!! ของผีบางตัวที่เมื่อวานมันไม่ยอมให้ผมลุกไหนเลยจริงๆ ทำเรื่องอย่างว่ากับผมทั้งวันโดยให้เหตุผลว่า ‘เป็นการลงโทษของเด็กดื้อที่แอบกลับมาโดยไม่บอก’ หรอออออออ นี่ผมทำผิดมากๆเลยว่างั้น

“กินข้าวต้มหน่อยนะครับ จะได้กินยา” เสียงของคนต้นเหตุดังลอยมาจากหน้าประตู

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ฝีมือใครล่ะ...อดอยากมาจากไหนนักหนา ไม่ต้องมาพูดกันเลย!!!” ผมสะบัดหางเสียงในตอนท้ายแล้วหันหน้ามองไปทางอื่น

“ก็พี่บอกเหตุผลไปแล้วไงครับ ว่าเราน่ะโดนทำโทษเพราะอะไร”

“…” ไร้เหตุผลที่สุด!!!!!!

“หันมากินข้าวได้แล้วนะครับ ถ้าไม่หันมากินดีๆพี่จะทำให้กินด้วยวิธีของพี่นะครับ”

“…” ยังคงนิ่งและพยศอย่างไม่ยอม

“ได้ครับ...อื้ออออ...อื้มมมมมม” พี่โชว์จู่โจมผมด้วยการจูบครับพร้อมกับกดแขนผมลงกับเตียงแล้วโถมตัวมาค่อมผมไว้ทั้งตัวเลยครับ

“จะยอมกินดีๆไหมครับ” ไม่เด็ดขาด!!!! แน่จริงก็ทำอีกเซ่ >///< (คิดในใจนะ)

“คราวนี้จะไม่ได้หายใจเลยนะ” พูดจบพี่โชว์ก็ทำเหมือนเดิมอีก แต่คราวนี้ผมเบี่ยงหัวหลบแล้วจัดการเอาหัวกระแทกหัวพี่โชว์ไปด้วยครับ

“โอ้ยยยยย...พี่เจ็บนะ” ในจังหวะที่พี่โชว์กำลังกุมหัวตัวเองผมก็พยายามพาตัวเองหนีออกมาจากห้อง...แต่ก็ได้แค่คิดเพราะแค่ก้าวขาได้สองก้าวผมก็ล้มพับลงไปกับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“อยากจะลองดีอีกใช่ไหม!!!!” พี่โชว์พูดเสียงโหดแล้วก็อุ้มผมมาเหวี่ยงกลับขึ้นไปบนเตียง

“ชอบแบบแรงๆ เดี๋ยวพี่จะจัดให้” พูดจบพี่โชว์ก้มซุกไซร้ลงมาตามคอและตามอกผมอย่างรุนแรงและดูเหมือนเค้าจะสร้างรอยเอาไว้ด้วยสิ

“อย่าๆ ยอมแล้ว ยอมกินแล้ว” เมื่อผมพูดพี่โชว์ก็หยุดการกระทำพร้อมกัลป์ยิ้มอย่างผู้มีชัยใส่ผม

“ยอมซะตั้งแต่แรกก็หมดเรื่อง”

“เผด็จการ” ผมพูดใส่อารมณ์ใส่ไปเต็มที่เลยครับ

“เสียงดังใส่พี่เดี๋ยวจะโดนเผด็จศึก” ชิ ชอบเอาเรื่องอย่างว่ามาอ้างผมล่ะเกลียดนัก!!!! ผมเลยต้องยอมนั่งเป้นง่อยให้ไอ้คนตัวยักษ์นั่งป้อนข้าวต้มให้ผมกินพร้อมกับกินยาเป็นการปิดท้าย

“เดี๋ยววันนี้พี่จะเป็นสามีที่ดี อยู่เฝ้าศรีภรรยาทั้งวันเลยดีไหม” ทำไมมาเป็นพูดดี อย่าคิดนะว่าจะหายงอนง่ายๆ

“ไม่!!!!” ผมนอนหันหลังหนีเลยครับ

“ไม่ดีก็ไม่ดี แต่พี่จะอยู่เฝ้ามีปัญหาอะไรไหมครับ” ผมไม่เถียงต่อ พี่โชว์ก็ยิ้มแล้วเอาชามลงไปเก็บที่ห้องครัวข้างล่าง ผมก็รู้สึกว่าตัวเองอยากอาบน้ำจังเลยเพราะจะว่าไปผมยังไม่ได้อาบน้ำมาหนึ่งวันเต็มๆแล้ว แถมตัวผมยังมีแต่เสื้อตัวใหญ่ยักษ์ของไอ้พี่โชว์อยู่ตัวเดียวด้วยแต่มันใหญ่จนคลุมเข่าผมเลยครับ

“พี่โชว์...พี่โชว์...พี่โชว์!!!!!!!!!!!!” ครั้งสุดท้ายผมตะเบงสุดเสียงเลยครับ

“ครับ ครับ พี่มาแล้วตะโกนเรียกพี่ทำไม” พี่โชว์ถึงห้องไวมากๆครับ เหาะมาหรือเปล่าวะ

“ผมอยากอาบน้ำอ่ะ ร้อนไปหมดเลย”

“หืม...พี่ว่าอย่างพึ่งเลยไม่สบายอยู่” พี่โชว์เอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากผมแล้วก็มองหน้าผมอีก บอกตรงๆว่าโคตรเขิน เรียกเลือดบนหน้าผมได้ไม่น้อยเลย

“ตัวร้อนหน่อยๆนะ เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้” พูดจบพี่โชว์ก็เดินเข้าไปในห้องน้ำทำเสียงก๊องแก๊งสักพักก็ออกมาพร้อมกับกะละมังแล้วผ้าผืนพอดีมืออีกหนึ่งผืน แล้วพี่โชว์ก็จัดการถอดเสื้อผ้าผมหมดตัวจนผมอยู่ในสภาพเปลือย ผมรู้สึกอายนิดหน่อยถึงจะเห็นกันบ่อยก็เถอะแต่ผมก็ไม่ได้หน้าด้านเหมือนแฟนผมนะครับ >////<

“หน้าแดงแบบนี้พิษไข้หรืออายอะไรครับ” ผมไม่ตอบแต่ใช้วิธีการหลบหน้าแทนพี่โชว์ก็หัวเราะอย่างน่าหมันไส้ ชิ!!!

“อ๊ะ...ตะ...ตรงนั้นไม่ต้องก็ได้” ผมเผลอปล่อยเสียงน่าอายออกไปเมื่อพี่โชว์ล้วงเข้าไปเช็ดด้านในช่องทางหลังของผม

“ไม่ได้หรอกครับมันเหนียวหมดเลยเนี่ย แปปเดียวนะครับทนหน่อย” ยิ่งผมส่งเสียงดังขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งเหมือนเจ้าตัวจะยิ่งอีดออดมากเท่านั้น

“พี่โชว์หยุดเดี๋ยวนี้นะ” ผมออกปากก่อนที่ผมจะควบคุมตัวเองไม่ได้

“อีกหน่อยนะครับ” และแล้วพี่โชว์ก็ควานไปลึกสุดจนโดนจุดที่ทำให้ผมรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

“เสร็จแล้วครับ…หืม แค่นี้มีอารมณ์เลยหรอ รอให้หายก่อนดีกว่านะครับ” ผมนอนหอบสิ้นฤทธิ์อย่างเถียงไม่ออกเพราะอะไรคุณคงรู้กันดี

“หรือจะให้พี่ช่วยเอาลงให้ดีไหม” ผมฆ่าพี่แน่ถ้าพี่ทำแบบนั้น

“ไม่ต้องมายุ่ง ไปไกลๆไปให้พ้น!!!” ผมพูดกระแทกเสียงใส่อย่างสุดแรงพร้อมกับน้ำตาที่ใหลรินอาบหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ พี่โชว์แกล้งผมอีกแล้ว แกล้งในแบบที่ผมไม่ชอบถ้านิดๆหน่อยๆ แต๊ะอั๋งจับนั่นจับนี่ผมจะไม่รู้สึกเสียใจมากมายขนาดนี้เลย

“คิม…ร้องไห้ทำไมครับ พี่ขอโทษ” พี่โชว์หน้าซี้ดเปลี่ยนสีเลยครับ คงเพราะเห็นผมร้องไห้จริงๆด้วยมั้ง ดีถ้างั้นต้องเอาคืน!!!

“ฮึก...อึก...พี่โชว์คิดว่าคิมเป้นของเล่นใช่ไหม…จะทำอะไรก็ได้ใช่ไหม...ฮือออออ” โอ้ยยย ตายห่าร้องไห้น้ำไหลไฟดับขนาดนี้ ทำได้ไงวะเนี่ยกู

“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่!!!! พี่แค่อยากช่วยให้คิมสบายตัวขึ้นเฉยๆนะครับ คิมก็รู้ว่าเมื่อวานพี่…เยอะขนาดไหนคิมจะได้สบายตัวไงครับ พี่ไม่ได้มีเจตนาอื่นเลยนะ” ตอแหล!!!! เรื่องแบบนี้ใครเค้าพูดกันได้หน้าตาเฉยแบบนี้

“ไม่ต้องมาแก้ตัว ไม่ต้องมายุ่ง จะไปไหนก็ไปเลย” ผมเอาผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าแล้วแกล้งส่งเสียงสะอื้นอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับว่าใจจะขาดเดี๋ยวนั้น

“ไม่ครับ เลิกร้องไห้ได้แล้วเดี๋ยวไข้ขึ้นนะ…งั้นพี่ยอมทุกอย่างเลยเอ้า ให้คิมเลิกร้องไห้ก่อนนะครับ”

“จริงนะ”

“จริงสิ” น้ำตาผมหายเป็นปิดทิ้งเลยครับ

“งั้นคืนนี้พี่โชว์ต้องนอนหน้าห้องแล้วห้ามเข้ามาด้วยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

“ทำไมล่ะครับ” พี่โชว์ถามกลับหน้าเครียดเลยครับแต่ผมไม่ยอมใจอ่อนง่ายๆหรอก ยังไงพี่โชว์ก็ต้องรับข้อเสนอนี้แต่โดยดี และแล้วพี่โชว์ก็ต้องตกลงไปตามที่ผมคิด

หลังจากเย็นวันนั้นกินข้าวกินยาเรียบร้อยแล้วตัวผมก็เริ่มฟื้นจากไข้แล้วด้วยผมก็บ่นกับพี่โชว์ว่าง่วงนอนแล้วพี่โชว์ก็เตรียมข้าวของออกไปนอนข้างนอกอย่างที่สัญญากับผมไว้

“แน่ใจนะครับว่านอนคนเดียวได้” ผมก็ยิ้มพยักหน้าแล้วบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงและแล้วแผนผมก็ได้เริ่มต้นขึ้น หึหึ ทรมานไปเถอะอ้คนหื่นกาม

“ก๊อก ก๊อก...ทำอะไรครับคิม” ผมแกล้งเดินไปชิดประตูแล้วเคาะให้เกิดเสียง

“ซี้ดดดดด...อ้าาาาาาา…อื้มมมมมมม” ผมแกล้งทำเสียงให้เซ็กซี่ที่สุดในชีวิต

“คิมเป็นอะไรครับ พี่เข้าไปนะ”

“อย่าๆ เข้ามาไม่ได้เป็นอะไร…อื้อออออ…อ๊ะ…อ๊ะ…เอ๊าะ…ซี้ดดดดดด สะ...เสียว” รู้สึกแปลกๆที่ส่งเสียงแบบนั้นออกไป แต่ก็นะขอแก้เผ็ดหน่อยเถอะ

“คิมพี่จะเข้าไปแล้วนะ” พี่โชว์พูดเสียงเขียวเลยครับ คงกลั้นอารมณ์สุดๆ

“ถ้า...อื้ออออ...พะ...พี่เข้ามา...ซี้ดดดด คิมจะโกรธพี่ตลอดชีวิต...อ๊าาาาาา” ในคืนนั้นผมแกล้งพี่โชว์จนหนำใจเมื่อผมพอใจผมก็ล้มตัวนอนลงบนเตียงอย่างสบายใจไว้เจอกันใหม่พรุ่งนี้นะครับที่รัก หุหุ

ออฟไลน์ Guill

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 678
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4

ออฟไลน์ nunnuns

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1972
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-3
555555 สะใจงะ ความจริงไม่อยากให้คิมยอมไอ้พี่โชว์ง่ายๆนะเนี่ย แกล้งอีกสนุกดี 5555

ออฟไลน์ Elizabeth_TonnY

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 175
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
น้องคิมเรื่ดอ่ะ เเกล้งพี่โชว์ได้เเบบว่าาาาา :hao5: :hao7:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด