สวัสดีค่ะทุกคนนนนน ตอนพิเศษตอนแรกพร้อมเสิร์ฟแล้ว
ไปอ่านกันเลย
ตัวเมีย ★☆ Mating Season SP 1
ยามเย็น ณ.โรงเรียน นอร์ท อคาเทียร์ โรงเรียนใหญ่ประจำเมืองที่เต็มไปด้วยเสียงเด็กๆพากันวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน รวมไปถึง คิน รานอฟ หนุ่มน้อยวัยแปดขวบที่กำลังแตะบอลกับผองเพื่อนอย่างเมามัน
“พี่คินจ๋า....”เจ้าของชื่อหยุดชะงักและหันไปตามเสียงเล็กๆที่เรียกเขาทันที
“อเลเซี่ย? มาทำอะไรที่นี่เหรอ?” เมื่อคนเห็นว่าบุคคลที่เรียกตนนั้นคืออเลเซียน้องชายตัวจ้อยของเพื่อนสนิทจึงผละออกจากกลุ่มนักแตะบอลและวิ่งเหยาะๆเข้ามาหา
“ป๋มหาพี่อเล็กซ์ไม่เจอ..” เด็กชายวัยสี่ขวบทำหน้าเศร้า เพราะพี่ชายตัวดีที่บอกจะมารับกลับบ้านดันหายไปไหนไม่รู้ เขาอุตส่าห์รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มา จนต้องรวบรวมความกล้าเดินข้ามมาฝั่งเด็กโต
“สงสัยเจ้าอเล็กซ์ต้องมัวแต่ไปตกปลาจนลืมเวลาแน่ๆ” หนึ่งในก๊วนแตะบอลที่เดินตามสมทบทีหลังเอ่ยขึ้น
“งั้นอเลเซียกลับบ้านกับพี่คินก่อนไหม? เดียวพี่จะให้คุณแม่ทำของอร่อยๆให้กินนะ” โดยไม่รอให้น้องน้อยตอบรับ คินจัดแจงขว้างกระเป๋าตัวเองขึ้นบ่าและจูงมือเล็กออกเดินทันที
“ฝากบอกเจ้าอเล็กซ์ทีนะว่าให้ไปรับน้องที่บ้านฉันแทน” คินเอ่ยขึ้น เพื่อนๆก็โบกมือตอบเป็นเชิงว่าเข้าใจแล้ว ก่อนจะพากันกลับไปแตะบอลกันต่อ
**********
ณ. คฤหาสน์รานอฟ
“กลับมาแล้วคร้าบบบบ”
“มื้อเย็นพร้อมแล้วนะคิน อุ๊ย! พาอเลเซียมาด้วยเหรอ?” คุณแม่ยังสาวคายาออกมาต้อนรับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนก่อนจะค้นพบ
ว่าลูกชายจูงมือใครมาด้วย
“ซะหวัดดีคับ คุณน้าคายา” อเลเซียกล่าวทักทายก่อนที่จะโดนเจ้าของบ้านรวบตัวไปกอด แถมฟัดแก้มยุ้ยๆทั้งสองข้างอย่างสนุกสนาน
“คินพาน้องไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วค่อยลงมากินข้าว แม่ขอโทรไปบอกเซเรียแป๊บหนึ่งว่าอเลเซียอยู่ที่บ้านเรา”
นับตั้งแต่คายาแต่งเข้าตระกูลรานอฟ สไลย์และนาร์ก็ช่วยกันพัฒนาเทคโนโลยีในโลกขออคาเทียร์ให้ก้าวหน้าไปมาก
จนตอนนี้มีทั้งโทรศัพท์บ้านและรถยนต์ที่เพิ่งจะประสบความสำเร็จในการผลิตรุ่นแรกออกมา ถ้าคนนอกมองก็คงคิดว่าสไลย์ทำเพื่อมวลมนุษย์ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ สไลย์ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น
เวลาไปไหนมาไหนไกลๆบ้านไม่ได้เสียงเมียยอดรัก สไลย์เหมือนจะขาดใจตาย จะให้มาส่งโทรเลขหากันนั้นสไลย์ไม่ปลื้ม ไหนจะรถม้านั้นอีก วิ่งไม่ทันใจเลย
ตอนนี้สไลย์พยายามประดิษฐ์โทรศัพท์เคลื่อนหรือที่โลกเก่าเรียกว่ามือถืออยู่แต่ยังไม่สำเร็จเสียที อยากจะเอาไว้โทรตามคายาได้ทุกทีทุกเวลา สาเหตุเพราะตัวห่างกันหน่อยไม่ได้ เจ้าตัวผู้ทั้งหลายชอบแอบมาตอแยเมียรัก ทั้งๆรู้อยู่ว่าคายามีสามีและลูกแล้ว อันนี้แหละทำสไลย์อกจะแตกตาย
อ๊ะ..ออกนอกทะเลไกลไปหลายไมล์ กลับมาหาหนูคินกันเถอะ
หลังจากอาบน้ำทะแป้งให้น้องน้อยเสร็จ คินก็พาอเลเซียมาทานอาหารเย็นพร้อมกับพ่อสไลย์และแม่คายา คินที่เป็นลูกคนเดียวมาตลอดไม่มีน้องให้ดูแล รู้สึกมีความสุชกับการหั่นเนื้อหั่นผักป้อนอเลเซียมาก ก็ดูเจ้าตัวเล็กซิ คินป้อนอะไรให้ก็กินหมดแถมยิ้มจนตาปิดเลย จะไม่ให้คินรักได้ไง
“พี่คิน วันนี้ป๋มอยากนอนกันพี่คินได้ไหมคับ?” อเลเซียเอ่ยถามในขณะที่แม่บ้านเอาขนมหนาวเข้าเสิร์ฟ ได้ยินดังนั้นคายายิ้มน้อยๆและพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตให้ลูกชายตัวเอง
“ได้ซิ พี่มีหนังสือนิทานเยอะแยะเต็มห้องเลย เดียวพี่จะอ่านให้ฟังก่อนนอนนะ” คำตอบนั้นทำให้อเลเซียดีใจยิ้มจนตาปิดอีกรอบ
หลังจากมื้อเย็นผ่านพ้นไป ทั้งสี่ก็พากันมานั่งย่อยอาหารที่ห้องนั่งเล่น ไม่นานนักแขกที่คุ้นเคยของบ้านก็มาเยือน
“อเลเซีย พี่อเล็กซ์มารับแล้วววววววว” อเล็กซ์ไม่พูดเปล่าอย่างเดียวแต่วิ่งพุ่งตัวกระโดดเข้ากอดน้องชายตัวเอง จนล้มกลิ้งไปกับพื้นพรมนุ่มทั้งคู่
“เจ้าลูกคนนี้นี่ เบาๆซิน้องเจ็บหมดแล้ว” เซเรียที่เดิมตามหลังมาอดไม่ได้ที่จะแขกหัวลูกชายคนโตไปหนึ่งที ก่อนจะอุ้มอเลเซียให้ลุกนั่งขึ้นมาใหม่
“เพราะอเล็กซ์ลืมไปรับน้องเลยวุ่ยวายกันไปหมด ขอโทษด้วยนะคายา สไลย์”
“ไม่เป็นหรอก คนกันเองทั้งนั้น เนอะสไลย์เนอะ” คายาพูดพลางเข้าไปคล้องแขนอดีตคนรักให้มานั่งข้างๆตัวเองตามความเคยชิน จนสไลย์อดไม่ได้ที่จะทำหน้ายู่ แต่ก็พยายามทำเป็นไม่สนใจโดยการขนรถไฟของเล่นมาต่อเล่นกับเด็กๆแทน
“แล้วนี่เรื่องที่อเลเซียอยากค้างที่นี่คืนนี้ล่ะเอายังไงดี?” สไลย์ที่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่มีบทพูดเลย รีบเอ่ยถามตัวเมียทั้งสอง
“อืม.. เอาไว้ช่วงวันหยุดดีกว่า จะได้มีเวลาจัดปาร์ตี้น้ำชาที่สวนด้วย ดีไหมคายา?” เซเรียเอ่ยตอบพลางลูบหัวคายาเล่นไปด้วย
“อย่าลืมชวนสามีนายมาด้วยนะ!” กลายเป็นสไลย์ที่ตอบแทน ทำเอาคุณแม่ทั้งสองอดหัวเราะไม่ได้ ทำไมพวกเขาจะไม่รู้ว่าสไลย์ยังแอบหึงคายากับเซเรียไม่เลิก ขนาดลูกโตจนจะเป็นหนุ่มอยู่แล้ว
สองครอบครัวนั่งเล่นกันไปอีกพักใหญ่ จนกระทั้งอเลเซียเริ่มออกการงอแงเพราะง่วงนอน เซเรียจึงขอตัวพาลูกๆกลับบ้าน
หลังจากรถยนต์คันหรูเล่นหายลับสายตายไปได้ไม่นาน สไลย์ก็หันมามองลูกชายตัวเองที่ทำหน้าตาเหมือนลูกหมาถูกทิ้ง
“เสียดายเหรอที่น้องไม่ได้ค้างกับเราคืนนี้ ?” พ่อสไลย์เอ่ยขึ้นขณะพากันเดินขึ้นคฤหาสน์
“อือ... ก็ผมอยากมีน้องน่ารักๆอย่างอเลเซียบ้างหนิครับ”
เฮือก!
คายาสะดุ้งเฮือกทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ลูกชายพูด เป็นเพราะเขาไม่ยอมเองแหละ คินถึงยังไม่มีน้องจนถึงทุกวันนี้ แต่จะมาโทษเขาฝ่ายเดียวไม่ได้หรอกนะ นู้นนนน ต้องโทษสามีสุดหื่นด้วย! ดันทะลึ่งมาบอกว่าชอบมีอะไรกับเขาตอนท้องเป็นพิเศษ ยิ่งตอนท้องโย้ๆนี่ยิ่งชอบ บอกว่าดูมีน้ำมีนวลเซ็กซี่เกินห้ามใจ! ดีนะเจ้าคินสามารถอยู่ในท้องเขาได้ครบเก้าเดือนอย่างปลอดภัย
“พ่อหน่ะพร้อมทำน้องให้คินเสมอ แต่แม่แกเนี่ยไม่ยอมนะซิ ฮะๆๆๆๆ” ทันทีที่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้คายา สไลย์ก็ระเบิดเสียงหัวเราะเดินเข้าห้องไปอย่างสบายใจ จนคินอดไม่ได้ที่จะหันมามองแม่ตัวเองอย่างตัดพ้อ
“ ใครๆเขาก็มีน้องน่ารักให้เล่นให้อ้อนกันทุกคน ยกเว้นคิน....” และแล้วเจ้าลูกชายตัวดีก็เดินหนีเข้าห้องนอนตัวเองไปอีกคน ทิ้ง
ให้คายายืนเงิบอยู่คนเดียว...
TBC.
สวัสดีคนอ่านที่รักทุกท่าน เรากลับมาแล้วววววว
ขออภัยที่หายไปนาน ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆทั้งสิ้น แหะๆๆ
ไม่รู้ว่าตอนพิเศษนี้จะถูกใจคนอ่านกันบ้างไหม
ยังไงก็ขอฝากคายาและหนูคินไว้ในอ้อมกอดของทุกคนอีกครั้งนะคะ
แล้วเจอกันตอนต่อไป