หัวข้อ: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17

[kun]

น้ำตาดีจริงๆๆ ครั้งเดียวติดเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ

[❣☾月亮☽❣]

ปรบมือ. น้องคินสมหวังแล้วเนาะ ขอน้องคนเดียวพ่อแถมให้อีกสอง
คายาอดทนนิดนึงนะ สามีน้ำยาดีต้องทำหมันแหละถูกแล้ว
ขอบคุณคนเขียนค่ะ

[Jadd]

 

[MSeraph]

สไลย์นี่มันสไลย์จริงๆ5555
ถ้าไม่ทำหมันนี่คงมีลูกเยอะแบบตั้งทีมฟุตบอลได้เลยอะ

[twinmonkey0311]

สไลย์นี่น้ำยาดีจริงๆ  ส่วนพี่คินก็ได้น้องสมใจเลย

[miniminiXD]

จากคู่กัดสุดท้ายกลายมาเป็นครอบครัวสุขสันต์ไปซะได้ 55 น่ารักจริงๆ~~

อยากเห็นเด็กๆตอนโตจัง อยากรู้ว่าสุดท้ายแล้วสไลน์โดนจับทำหมันมั้ย 555

[rayaiji]

นี่ล่ะน้าาา ยิ่งทะเลาะกันยิ่งลูกดก

[Sohso]

น้ำยาดี ลูก 4คน 555

[Raina]

หวานๆ น่ารักดีค่ะ

[azure]

ตัวเมีย ตอน Extra Love


วันและคืนหมุนเวียนไปอย่างรวดเร็ว จนบัดนี้บรรดาทายาททั้งสี่ของตระกูลรานอฟได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่กันหมด รวมทั้งสไลย์น้อยที่สุดท้ายอยู่รอดปลอดภัย ไม่ถูกตอนอย่างที่คายาอยากจะให้เป็น

คินพี่คนโต มีฐานะเป็นมือขาวของบิดาตัวเอง เรียนรู้งานทุกอย่างจากสไลย์ ที่ร่ำๆอยากสละตำแห่งประธานบริษัทเพื่อจะได้มีเวลาจู๋จี๋กับภรรยายอดรักอย่างคายามากขึ้น

เซย์ริวพี่คนรองได้ตำแหน่งหลานรักและศิษย์เอกของนักปรุงยาจากนาร์ ผู้ที่จนบัดนี้ยังไม่สามารถสละโสดได้เสียที

และท้ายสุดไคย์และเคย์ สองแฝดสุดป่วน ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้สไลย์เกือบถูกทำหมั่นในครั้งนั้น ถึงตอนนี้ยังจะเป็นเพียงเด็กนักเรียน แต่ก็กำลังโตเป็นหนุ่มหล่อที่ตัวเมียทั่วเมืองต่างพากันหลงใหลและหมายปอง

เรามาตามดูกันเถอะว่า ชีวิตของพวกเขาตอนนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง..........




“คุณคินครับ นี่คือผลสรุปของการประชุมครั้งนี้ครับ” 

คิน รานอฟ ที่ตอนนี้ได้กลายเป็นตัวผู้เต็มตัว พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะรับเอกสารจากหนึ่งในบรรดาลูกน้องมาพลิกดูคร่าวๆ

“อืม..ขอบใจมากนะ  เอาละทุกคน วันนี้เลิกประชุมแค่นี้ก่อน เชิญพักผ่อนตามอัธยาศัยได้”

“ขอบคุณครับ คุณคิน!” เหล่าบรรดาผู้เข้าร่วมประชุมพากันกล่าวขอบคุณอย่างพร้อมเพรียงก่อนจะรีบพากันแยกย้ายออกจากห้องประชุม ก็แน่ล่ะ คราวนี้หัวหน้าคินเป็นพาพวกตนมาประชุมวางแผนกันไกลถึงรีสอร์ตระดับเจ็ดดาวในเครือบริษัท ที่ตั้งอยู่เกาะเล็กๆทางใต้ของอคาเทีย แถมที่นี่ก็ถูกตกแต่งให้เหมือนสวรรค์บนดิน จะไม่ได้พวกตนดีใจออกหน้าออกตาได้อย่างไรกัน


“นี่คิน เลิกประชุมแล้วจะนายจะไปไหน?” อเล็กส์เพื่อนซี้วัยเด็กซึ่งตอนนี้เป็นหุ่นส่วนในการทำงานของคิน เดินเข้ามากอดคอเพื่อนรักระหว่างเดินออกจากห้องประชุมตามหลังเหล่าบรรดาลูกน้องที่วิ่งดี้ด้าออกไปก่อนหน้านี้แล้ว

“ฉันนัดแม่คายาไว้ที่ร้านอาหารริมทะเลหน่ะ” คินยกนาฬิกาขึ้นมาดู อืม.... การประชุมเลิกช้ากว่ากำหนดไปสามสิบนาที... หวังว่าคงจะไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรอกนะ

“ห๊ะ! นายพาแม่มาด้วยเรอะ แล้วมีใครอยู่กับคุณน้าคายไหมเนี่ย!?” คำตอบที่อเล็กซ์ได้รับจากเพื่อนซี้คือการส่ายหน้าเบาๆ

“โอ้ยยยย เดียวก็งานเข้าหรอก! ป่ะๆ รีบไปหาคุณน้ากันเดี๋ยวนี้เลย”

ด้วยอารามตกใจอเล็กซ์รีบลากเพื่อนรักตัวเองวิ่งแซงนำหน้าบรรดาลูกน้องด้วยความเร็วสูง  จะไม่ให้ตกใจได้อย่างไร ปรกติคายาออกไปข้างนอกมักจะมีตัวผู้มาวอแวเสมอ บอกว่ามีสามีและลูกสี่คนแล้วคนเหล่านั้นก็ไม่ค่อยจะเชื่อ ถึงแม้คนในโลกยุคนี้จะมีช่วงอายุที่ยืนยาวกว่ามนุษย์โลกเก่าก็ตาม แต่คายาหน้าเด็กกว่าที่ควรจะเป็นสุดๆ แถมตั้งแต่มีลูก ฟีโรโมนก็ดูเหมือนจะฟุ้งกระจายดึงดูดตัวผู้ให้เข้าหาตลอดเวลา ทำเอาสไลย์แทบอกแตกตายวันละหลายเวลา


เมื่อสองหนุ่มเดินทางมาถึงร้านริมชายหาดที่ว่า ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของกลุ่มคนดังมาแต่ไกล

“ฉิบหายแล้ว!” คินสบทก่อนจะรีบวิ่งให้เร็วขึ้น

โครม!

เพล้ง!

เมื่อคินและอเล็กซ์เข้าไปถึงจุดเกิดเหตุ ก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น นั้นก็คือ

กลุ่มตัวผู้ร่างยักษ์กลุ่มหนึ่ง ถูกบรรดาพนักงานรีสอร์ตและคนของบริษัทรานอฟต้อนจนมุม นั่งตัวสั่นงันงกอยู่ภายในร้านอาหาร และเมื่อเพ่งมองดีๆ คินก็ต้องตกใจเป็นรอบสองเมื่อได้เห็นไคย์และเคย์ น้องชายฝาแฝดของเขาที่ควรจะอยู่ที่โรงเรียน มาอยู่ใน
กลุ่มพนักงานด้วย

“ไคย์! เคย์! เกิดอะไรขึ้น!?”

เหล่าบรรดาพนักงานเมื่อเห็นว่าเจ้านายของตนมาก็พากันหลีทางให้คินและอเล็กซ์

“พี่ใหญ่ ไอ้ตัวผู้พวกนี้มันลวนลามแม่คายา!” ไคย์แฝดผู้พี่แผดเสียฟ้องทันทีที่เห็นพี่ชายตัวเองมา

“จริงครับนาย! พวกเราเห็นกับตา พวกมันพยายามจะจับมือนายหญิง!” หนึ่งในพนักงานตะโกนขึ้นมาด้วยความโมโห และตามมาด้วยเสียงอื้ออึงของบรรดาลูกน้องพันธุ์โหด ว่าต้องกระทืบให้เละบ้าง เอาไปถ่วงทะเลให้ฉลามกินบ้าง

“ทุกคนอยู่ในความสงบก่อน เดียวฉันจะให้หน่อยรักษาความปลอดภัยมาจัดการคนพวกนี้ พวกนายห้ามทำอะไรโดยพลการนะ!”
คินออกคำสั่งอย่างเฉียบคาดเพื่อไม่ให้สถานการณ์เลวร้ายไปกว่านี้ พลางกวาดสายตาหามารดาของตน และก็พบอยู่ไม่ไกลแถมยังมีเซย์ริวยืนคุมเชิงอยู่ด้วย นี่แอบหนีเรียนหนีงานมาตามเฝ้าแม่กันทั้งบ้านเลยเรอะ!

“แม่ปลอดภัยนะครับ” คินเข้ามากอดคายาด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะโดนเซย์ริวซัดหมัดเข้าแก้มซ้ายเบาๆ

“โอ๊ย!”

“นี่แหนะ ไอ้พี่บ้า! ปล่อยให้แม่ออกมาคนเดียวได้ไงฟ่ะ? !"   ทำเอาว่าที่ประธานบริษัทหน้าหดเหลือสองนิ้วทันที

หลังจากที่ทีมรักษาความปลอดภัยเข้ามาจัดการกับกลุ่มคนก่อกวนแล้ว ทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปรกติ เหล่าพนักงานก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนต่อ ส่วนคายาและลูกๆทั้งสี่ ก็หอบหิ้วกันกลับห้องพักส่วนตัวที่อยู่อีกด้านหนึ่งของรีสอร์ต


+++++++++



“เลิกว่าพี่คินได้แล้ว แม่ผิดเองที่ดื้อจะมากับคิน” คายากล่าวเสียงอ่อย เมื่อบรรดาลูกทั้งสามของตนกำลังจิกกัดพี่ชายคนโตของบ้านอยู่

“แต่พี่ใหญ่ก็ไม่ควรตามใจแม่แบบนี้นะ แล้วนี่ถ้าพวกเรามาไม่ทัน จะเกิดอะไรขึ้น” เซย์ริวบ่นยาวยืด ดีนะสายข่าวในบริษัทแอบกระซิบมาว่า นายหญิงตระกูลรานอฟจะแอบหนีเที่ยวกับลูกชายคนโต ตอนที่ท่านประธานออกไปดูงานภาคสนาม

“รับรองได้ว่าตอนนี้เรื่องถึงหูป๊ะป๋าเรียบร้อยแล้ว พนักงานเห็นกันหลายสิบคนขนาดนั้น” เคย์แฝดผู้น้องพูดพร้อมกับเหยียดตัวล้มลงนอนทีเตียงนุ่ม

“ไม่เกินค่ำนี้พ่อต้องโผล่มาที่นี่แน่ๆ แม่เตรีมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย” ไคย์เสริมอีก

แค่ได้ยินคำไซโคของลูกๆ คายาก็เบ้ปากอย่างขัดใจ นอกจากหน้าตาที่โคกออกมาเป็นพิมพ์เดียวกับผู้เป็นพ่อแล้ว นิสัยขี้หวงเขาจนโอเว่อร์ก็ได้มาเต็มๆ จะมีคินคนเดียวนี่ที่สุขุมเหมือนปู่ ดูเป็นผู้เป็นคนหน่อย ไม่งั้นเขาคงปวดหัวมากกว่านี้แน่ๆ

“เอาล่ะๆ เราพักเรื่องนี้ไว้กันก่อนเถอะ แม่หิวจะแย่อยู่แล้ว สั่งรูมเซอร์วิสกันเถอะนะ”
และแล้วภายในเวลาไม่นาน อาหารทะเลที่ถูกปรุงกันสดๆใหม่ๆ ก็ถูกนำมาเสริฟเต็มห้องพักวีไอพีแห่งนี้
รสชาตินั้นก็ช่างแสนอร่อยถูกใจคายา แถมลูกๆทั้งทั้งสี่ก็แย่งกันแกะกุ้ง แกะปูป้อนผู้เป็นมารดา จนแก้มของคายานั้นกลมเหมือนแฮมสเตอร์เพราะเคี้ยวไม่ทัน.....




หลังจากมื้อเย็นผ่านพ้นไป เซย์ริว ไคย์และเคย์ ก็นอนสลบไสลอยู่บนเตียงเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง ส่วนคินก็นั่งตรวจทานเอกสารอยู่ในห้องอย่างเงียบๆ คายาแอบอมยิ้มเมื่อมองดูลูกๆทั้งสี่ ซึ่งตอนนี้โตเป็นหนุ่มกันหมดแล้ว ถึงตอนแรกเขาจะแอบน้อยใจที่ไม่มีลูกคนไหนเลยที่มีหน้าตาเหมือนเขาสักคน แต่สุดท้ายเขาก็มีความสุขกับการได้อยู่ดูแลลูกๆและสามีติ๊งต๊องอีกคน

เวลาผ่านไปอีกพักใหญ่ ก็ยังไม่มีทีท่าว่าลูกๆจะตื่นกัน แถมตอนนี้คินก็ฟุบหลับคาโต๊ะทำงานไปอีกคน ผู้เป็นแม่จึงเอาผ้าห่มมาห่มให้กันความหนาวจากด้านนอก พร้อมกับจุ๊บขมับลูกคนโตหนึ่งที ก่อนจะค่อยๆย่องออกจากห้อง เพราะกลัวลูกๆจะสะดุ้งตื่น



+++++++++++


คายาเดินออกจากบ้านพักมาไม่ไกล ก็มาถึงชายหาดหลังรีสอร์ต เจ้าตัวจึงจัดแจงปูผ้าปิกนิกเพื่อดูพระอาทิตย์ตกดิน ภาพดวงอาทิตย์กลมโตสีส้มค่อยๆจมลงสู่ทะเลอย่างช้าๆ ช่างสวยงามสำหรับคายาเหลือเกิน ดวงตาเรียวสวยจ้องมองอย่างหลงใหลจนกระทั้งดวงอาทิตย์ลาลับไป

สวบ!

เสียงบางอย่างดังมาจากพุ่มไม้ที่อยู่ห่างไปไม่ไกลจากคายานัก ทำให้คายาสะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที

'ตายห่า ตัวผู้ที่ไหนจะมาก่อนกวนอีกไหมเนี่ย!?'  คายเริ่มกังวลเพราะถ้ามีเรื่องซ้ำอีกรอบจะต้องโดนสไลย์จับขังไว้ในบ้านแน่ๆ แต่เมื่อหันไปมองกลับกลายเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตา อายุราวๆสามถึงสี่ขวบ คนหนึ่งแอบมองเขาจากหลังพุ่มไม้
แรกๆเด็กน้อยคนนั้นมีท่าทีเขินอายแต่พอคายาส่งยิ้มให้เท่านั้นแหละ เด็กคนนั้นก็รีบพาตัวเองมานั่งแหมะอยู่ข้างๆคายาทันที พร้อมมองตาแป๋ว

“นี่หนูน้อยมืดแล้ว ทำไมไม่กลับบ้านล่ะจ๊ะ? เดียวพ่อแม่เป็นห่วงนะ” คายาถามด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับลูบหัวของอีกฝ่ายเบาๆ

“คุณน้ามีลูกสี่คนหรือค่ะ? “ เด็กคนนั้นไม่ตอบแต่ถามคำถามอย่างอื่นแทน

“ใช่จ๊ะ หนูรู้ได้อย่างไรจ๊ะ?”

เด็กน้อยชี้นิ้วป้อมๆของตัวเองไปทางร้านอาหารของทางรีสอร์ตที่เกิดเรื่องเมื่อเช้า

“หนูบังเอิญเห็นค่ะ ลูกๆดูรักและห่วงคุณน้ามากๆเลยนะคะ”  คายาได้แต่หัวเราะแหะๆ ก็เชื่อพ่อมันแรงหนิ

“หนูอยากมีพี่ชายอย่างนี้บ้างจังเลย” เด็กหญิงพูดพร้อมกับทำตาเป็นประกายระยิบระยับใส่คายา

“งั้นมาเป็นลูกน้าอีกคนก็ได้นะ พวกนั้นต้องดีใจแน่ๆเลยที่จะได้มีน้องน่ารักๆอย่างหนู” คายาพูดด้วยความเอ็นดูเด็กขี้เหงาคนนี้จากใจจริง ส่วนเด็กคนนั้นเมื่อได้ยินส่งที่คายาพูด เธอก็ยิ้มแก้มแทบฉีกแล้วก็ค่อยๆปีนขึ้นตักและหอมแก้มคายาฟอดใหญ่

“คุณแม่สัญญาแล้วนะคะ” คายาไม่ได้ตอบอะไร แต่กอดร่างป้อมร่างนั้นเป็นการปลอบประโลม เด็กคนนี้คงขนาดความอบอุ่นจากครอบครัวถึงได้มีพฤติกรรมเช่นนี้


‘คายา! ! ! !’


เฮือกกกกก!

และแล้วคายาก็ต้องสะดุ้งเฮือกอีกรอบ เมื่อได้ยินเสียงสามีตัวเองเรียกดังมากจากทางตัวรีสอร์ตพร้อมกับเสียงฝีเท้าวิ่งมาทางตนหลายคู่

ตายห่า! อีตาสไลย์มาถึงแล้ว ตายๆๆๆ

“หนูจ๊ะ ลุกขึ้นก่อนนะ อะ อ้าว?” เด็กน้อยที่เจ้าตัวอุ้มไว้บนตักตะกี้กลับหายไปอย่างไรร่องรอย ลุกขึ้นมองหาทางไหนก็ไม่เจอหรือว่าตกใจเสียงตะโกนเลยวิ่งหนีไปแล้ว?

“คายา!”

หมั่บ!

เมื่อสไลย์วิ่งมาถึงก็รวบตัวคายาเข้ามากอดแน่น เหมือนกลัวคนรักจะหายไปอีก

“คายาฉันตามหานายแทบบ้า ไปไหนทำไมไม่บอกใคร!? ห๊ะ!?” สไลย์โวยวายด้วยเสียงสั่นๆ เขารีบทิ้งงานทั้งหมดเพื่อรีบมาหาเมียรักทันทีที่ได้ข่าวว่ามีตัวผู้มาลวนลาม แต่พอถึงโรงแรมกลับเจอแต่ลูกทั้งสี่นอนสลบเหมือนโดนวางยาแถมคนเป็นแม่ก็หายตัวไปอีก เขากลัวเหลือเกินว่าจะมีเหตุร้ายเกินขึ้นซ้ำสอง

“ขอโทษนะสไลย์” คายาตอนเสียงอ่อย เพราะรู้ว่าผิด

ไคย์และเคย์วิ่งหน้าตาตื่นตามมาพร้อมๆกับคินและเซย์ริวที่ตามหลังมาติดๆ

“แม่ ไปไหนทำไมไม่บอกพวกผม!”

“มะ แม่ขอโทษ ฮึก” ความรู้สึกผิดเริ่มก่อนตัวมากขึ้นเรื่อยๆในใจของคายา ที่เขาทำให้ทุกคนเป็นห่วงและวุ่นวายขนาดนี้

“เอาล่ะๆพอก่อนเด็กๆ แม่จะร้องไห้แล้วเห็นไหม” สไลย์เห็นท่าไม่ดีเพราะตอนนี้เมียรักแปะปากเตรียมร้องไห้แล้ว ถึงเขาจะโกรธคายาก็เหอะ แต่พอเห็นหน้าตาสำนึกผิดเศร้าๆนั้นใจก็อ่อนยวบลงทันที

และแล้วครอบครัวรานอฟทั้งหกคนก็พากันเดินกลับบ้านพักอย่างเงียบๆ


++++++++++++


ณ ห้องพัก


“ไม่! ไคย์กับเคย์จะนอนห้องเดียวกับแม่คายา!”

“ใช่ๆ เดียวแม่คายาจะหายไปอีกแล้วจะทำยังไง!”

เมื่อกลับมาถึงห้องพักก็เกิดปัญหาใหม่ให้คนเป็นพ่ออย่างสไลย์ปวดหัวอีกจนได้ ก็สองแฝดไม่ยอมกลับไปนอนห้องตัวเองตามที่รีสอร์ตได้จัดเตรียมไว้ให้

“พ่ออยู่ทั้งคนแล้ว หายห่วงน่า” สไลย์พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบเพราะรู้ว่าสองแฝดนั้นติดคายามาก แต่คิดว่าเขาจะยอมรึ? ถึงเป็นลูกก็เถอะ ไม่ให้มาเป็นก้างขวางคอหรอกนะ

“ไม่ / ไม่” ทั้งไคย์และเคย์ปฏิเสธอย่างพร้อมเพรียงกัน

“เฮ้อออออ ช่วยไม่ได้ละนะ คิน เซย์ริว จัดการสองแสบนี่ให้พ่อหน่อย” เท่านั้นแหละ สองพี่ชายก็จัดการเข้าไปตะครุบและลากไคย์และเคย์ออกจากห้องทันที ถึงสองแฝดจะพยายามดิ้นรนแค่ไหนก็ไม่อาจสู้แรงพี่ชายทั้งสองได้


“ม่ายยยยย แม่ช่วยด้วยยย! / จะอยู่กับแม่นะเฟร้ย ไอ้พ่อบ้า!”

ปัง!

เมื่อพวกตัวแสบออกไปแล้วสไลย์ก็รีบปิดประตูลงกลอนทันที กันไว้ก่อน ใครจะรู้เผื่อกลางคืนพวกแสบอาจจะแอบย่องมาอีกก็ได้


หลังจากห้องกลับคืนสู่ความสงบ สไลย์ก็รีบจัดการอาบน้ำอาบท่าให้เร็วที่สุด ก่อนจะรีบปีนขึ้นเตียงมานอนกอดเมียตัวนิ่มอย่างคิดถึง

“นี่สไลย์...”

“ว่าไงจ๊ะเมียรัก ฟอด!” สไลย์ขานรับพร้อมหอมแก้มคนในอ้อมกอดฟอดใหญ่


“รู้ไหมเมื่อกี้ที่ตรงริมหาด มีเด็กมาขอเป็นลูกฉันด้วยนะ”

“หือ? เด็กที่ไหนกัน?” ไม่ได้นะถึงเป็นเด็กสไลย์ก็หวงนะเฟ้ย

“เป็นเด็กผู้หญิง หน้าตาน่ารักมากเลย” คายาตอบ

พรึบ!

โคมไฟข้างเตียงโดนสไลย์เปิดขึ้นมาทันที คายาที่ไม่เข้าใจกับพฤติกรรมสามีนั้นก็จ้องมองด้วยความงุนงง

“คายา....”สไลย์เอ่ยเสียงเบา

“นายลืมไปแล้วหรือว่ายุคเรานี้....ไม่มี ‘ผู้หญิง’ แล้วนะ” คายาถึงกับอิ้งเมื่อได้ยินส่งที่สไลย์พูด เขาลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไรกัน

“แปลว่าเด็กคนนั้นเป็นวิญญาณจากโลกเก่าเหรอ?” พูดจบคายาก็ขนลุกซู่ขึ้นมาทันที จึงเบียดตัวเขากอดสามีพร้อมกับเอาหน้าซุกเข้ากับอกอันอบอุ่น

“ทำไงดีสไลย์ ฉันบอกเด็กคนนั้นให้มาเป็นลูกฉันด้วย ขะ..เขาจะตามติดฉันไหม?”

“ห๊ะ? !..” สไลย์เองก็ตกใจไม่น้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่เมียรักพูด ถ้าเป็นอย่างที่คายาพูด วิญญาณเด็กคนนั้นต้องเกาะติดคายาแน่ๆเพราะคำอนุญาตของคายาเอง

“งั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ มันเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยนายได้คายา...” สไลย์พูดเสียงเรียบพร้อมกับกดคายาลงกับเตียงอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“ทะ ทำอะไรห่ะสไลย์?”  คายาที่ตามความคิดของสามีไม่ทันถามออกมาอย่างตกใจ กดเขาติดเตียงไม่พอขึ้นคร่อมเขาอีกเนี่ย อีตาสไลย์!

“ก็จะทำให้เด็กคนนั้นมาเกิดเป็นลูกนายไงคายา....จะได้ไม่มีวิญญาณเกาะหลังนาย หึๆ”

“เห้ยยย ไม่เอานะสไลย์ ลูกตั้งสี่คนพอแล้ว ! “  เมื่อได้ยินสิ่งที่สามีพูดคายถึงกับตาโตและเริ่มดิ้นรนหาทางรอด

“อย่าดื้อซิที่รัก นายต้องรักษาคำพูดกับสิ่งที่นายพูดกับเด็กคนนั้นนะ หึๆ” สไลย์พูดอย่างอารมณ์ดี  โดยไม่สนใจท่าทีขัดขืดของคนใต้ร่างเลย ก็ต่อให้มีลูกอีกสักโหลเขาก็เลี้ยงไหวละกัน  และแล้วสไลย์ก็ลงมีเผด็จศึกเมียรักอย่างไม่ปราณีและไม่ป้องกัน........


++++++++++++


ขณะเดียวกัน ที่ริมชายหาด เด็กน้อยคนเดิมนั่งกอดเข่าอยู่คนเดียวบนโขดหิน หันหน้าไปทางบ้านพักของครอบครัวรานอฟด้วยรอยยิมบนในหน้า และร่างน้อยค่อยๆโปรงแสงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะสลายการเป็นผงสีทองลอยขึ้นฟ้าไปอย่างช้าๆ   



'แล้วเจอกันนะคะ คุณแม่ของหนู...'




The End







เป็นไงบ้างค่ะ กับตอนพิเศษตอนนี้ ถูกใจใครบ้างเอ่ย?
จริงๆก็เขียนเสร็จมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่เพราะเกิดเรื่องเศร้าที่ทุกคนก็รู้ว่าเรื่องอะไร
เราเลย ไม่เอาลง จนกระทั้งมีเรื่องต้องลบนิยายอีกเรื่อง จึงเอาตอนนี้มาลงเป็นการไถ่โทษของตัวเราเอง
มีตอนอีกตอนที่เราคิดโครงเรื่องไว้แล้ว แต่ยังไม่ได้ลงมือแต่ง อาจจะอีกสักพักนะคะ
จะพยายามเข็นออกมาถ้ามีคนยังอยากอ่านอยู่
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกกำลังใจและการติดตามนะคะ

Edited แก้คำผิด คำผิดเยอะมาก ถ้าเจออีกบอกได้นะคะ

[kun]

ฮ่าอ่ะ น่ารัก จะทีลูกเพิ่มแล้ว
รอๆๆๆ

[miniminiXD]

ตอนพิเศษแบบนี้ ต้องมีตอนต่ออีกนะคะ จบแค่นี้ไม่ด๊ายยยยยยยย!!!!

[lizzii]

มีลูกเพิ่มอีกคนแน่ๆ คุณแม่ลูกดก ฮ่าๆ

[puiiz]

 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

คายา เล่าเรื่องเด็กผู้หญิงมาขอเป็นลูกให้สไลย์ฟัง
ก็เข้าทางสไลย์นะสิ หื่นอยู่แล้ว 
ลูกๆ คายา น่ารักทุกคน โดยเฉพาะแฝด
ติดแม่มากซะด้วย เลยกลายเป็นกขค.พ่อ ไปซะและ
คราวนี้พี่ๆทั้งสี่ จะได้น้องสาวแล้ว
     
 

[twinmonkey0311]

พี่ชายทั้งสี่จะหวงน้องสาวขนาดไหนล่ะเนี่ย

[sirin_chadada]

มีตอนต่อไปไหมคะ รออ่านอยู่นะ

[Raina]

แรงดีไม่มีตก ลูกคนโตกับคนเล็กจะอายุห่างกันเท่าไหร่น้า 

[PolTisChu]

  ไม่เคยอ่านแฟนตาซีวายแบบแฟนตาซี๊ตาซีขนาดนี้มาก่อนเลย สนุกมากๆ

ลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง เฮ้!!

[larynx]

จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ เอาอีกกกกกกกกกกกก อยากเห็นโมเมนท์น้องสาวคนสุดท้องถูกพี่ชายทั้งสี่หวง ต้องหวงมากแน่ๆ แงงงงงง   

[Snowermyhae]

เราก็งงว่าเด็กผู้หญิงมาได้ยังไง น้องน้อยในอนาคตนี่เอง 

[taltal020441]

น้ำยาดีจริงนะสไลย์ 55

[❣☾月亮☽❣]

      ยินดีล่วงหน้าด้วยนะคุณแม่คายา อิอิ
แม่ลูกดกจริงๆค่ะ ขอบคุณมากๆที่มาอัพต่อนะคะ

[omuya]

    

[fida]

สนุกอ่าาา

น่ารัก

เนื่อเรื่องใกล้เคียงๆ แนว omegaverse

พอดีกำลังสนใจแนวนี้อยู่พอดีเลยค่ะ ฟินเลย

 

[Kkookai]

เหอะๆหื่นได้อีก แต่น่ารักดี

[gayraygirl]

อยากอ่านตอนได้ลูกสาวด้วย อิอิ

[puiiz]

ยังรอตอนต่อไปอยู่น้าาาาาาาาาาา     

[tear0313]

 

[Persoulle]

น่ารักมากค่ะ