พิมพ์หน้านี้ - [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: azure ที่ 14-11-2015 20:46:52

หัวข้อ: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 14-11-2015 20:46:52
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับเรา

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็น เวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
...........................................................


นิยายเรื่องอื่นๆ
เรื่องสยองของสองเรา The series (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=62078.msg3707126#msg3707126)




ตัวเมีย  ★☆  Mating Season

Warning   : Mpreg , Fantasy
 บุคคล,สถานที่และหลักวิทยาศาสตร์ในเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราสมมุติขึ้นมาเองทั้งหมดไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงใดๆทั้งสิ้นนะจ๊ะ
 
 
สวัสดีคะ นักอ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรา  อาจจะติดๆขัดๆไปบ้าง แถมเนื้อหามีแต่เรื่องหื่นๆ อาจจะหาสาระอะไรไม่ได้ โปรดให้อภัยเราด้วย สามารถติชม แสดงความคิดเห็นและแก้คำผิดได้ตามอัธยาศัย เราน้อมรับเสมอ เพียงแต่อย่าใช่คำรุนแรง เราแก่แล้วเห็นใจเราเถอะ ฮะๆๆๆ 

ไปอ่านกันเลยคะในเม้นท์ถัดไป
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 14-11-2015 20:50:16
บทนำ

 
‘ที่ทำไปทั้งหมดไม่ใช่เพราะรักหรอก มันเป็นเพราะความอยากเท่านั้น นายเองก็รู้ดี....'

 
 
ณ  ตอนเหนือของแผ่นดิน อคาเทียร์ 

อคาเทียร์ เป็นชื่อเรียกผืนทวีปแห่งเดียวของมนุษย์โลก ที่หลงเหลือรอดจากมหาภัยพิบัติที่ทำลายโลกจนเกือบสูญสิ้นเมื่อสองพันกว่าปีก่อน  ซึ่งเกิดการเปลี่ยนแปลงของแกนโลก ทำให้สมดุลทุกอย่างบนโลกถูกทำลาย และแปดสิบเปอร์เซ็นของแผ่นดิน จนลงสู่มหาสมุทรดั่งเช่นทวีปแอดแลนติกในอดีตกาล
 
“ฮัดเช้ยยยย”   เสียงจามที่ดังไม่เบาจากหนุ่ม”ตัวผู้” รูปร่างกำยำสูงใหญ่ นาม “สไลย์”  บ่งบอกว่าฤดูหนาวกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้แล้ว

“สมน้ำหน้า อยากเดินอวดกล้ามให้พวก ”ตัวเมีย” ดูละซิ ขอให้เป็นหวัดหนักๆเลย “  คายาแอบเบ้ปากสมน้ำหน้าคู่อริตัวเองที่อยากอวดหุ่นที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแก่พวกตัวเมีย เลยไม่ยอมใส่เสื้อ เดินเปลือยท่อนบนไปๆมาๆ บริเวณลานฝึกของหมู่บ้าน แต่ก็สู้ไอหนาวไม่ได้ จามฟิ้วฟ้าวขี้หมูกไหลหมดหล่อไปอย่างน่าขัน

“แกนินทาชั้นเหรอเจ้าคายา!”  สไลย์รู้สึกเสียหน้าที่ขี้มูกไหลต่อหน้าตัวเมียหลายสิบคน  จึงพุ่งเข้ามาล็อกคอคายาที่ไม่ทันระวังตัวแล้วลากออกไปจากบริเวณลานฝึกทันที

....
........
....................
 

“โอ๊ยยย เจ็บนะไอ้สไลย์  แกจะให้ชั้นขาดอากาศหายใจรึไงว่ะ?”  พอโดนสไลย์ร่างยักษ์ลากออกมาถึงบริเวณสวนย่อมไม่ไกลจากลานฝึกเท่าไร คายาก็เริ่มดิ้นให้ตัวหลุดจากแขนล่ำๆของอริตัวฉกาจที่รัดคอตนไว้ สไลย์เองพอเห็นว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้นก็ยอมปล่อยคนตัวเตี้ยและเล็กกว่าออกจากวงแขนตน

“แหมๆ คุณชายคายา นี่ก็ยังบอบบางเหมือนเดิมนะ  แล้วเมื่อไรจะได้เป็นตัวผู้กับเขาเสียทีล่ะ หึๆๆๆๆ” สไลย์รู้ดี... จุดอ่อนของคายา  ร่างกายที่ไม่สามารถเลือนสถานะตัวเองเป็น”ตัวผู้”ได้เสียที ไม่เหมือนสไลย์ ที่มีสามารถเลือกเป็นตัวผู้ได้ตั้งย่างเข้าสู่วัยรุ่นได้ไม่นาน
ก็ใช่นะซิ.....ร่างกายของเค้าเป็นร่างกายตัวผู้ที่แสนเฟอร์แฟ็คไม่มีที่ติ ไม่เหมือนกับ..... คิดได้อย่างนั้น สไลย์ก็อดไม่ได้ที่จะมองอีกคนด้วยสายตาดูถูกดูแคลน
 
นับตั้งแต่แกนโลกเปลี่ยนองศาและเกิดมหาภัยพิบัติทั่วทุกหนแห่ง หรือที่คนยุคนี้เรียกว่า “การเปลี่ยนโลก”

 ทั้งมนุษย์และสิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลกต่างล้มตายไปเป็นจำนวนมากดังใบไม้ร่วง  ทั้งคน สัตว์ ไม่เว้นแต่พืชต่างๆที่เหลือรอดมา ต่างต้องหาทางเอาชีวิตรอด และพยายามทุวิธีทางที่จะคงเผ่าพันธุ์ให้อยู่ต่อไป

แต่โชคร้ายของเหล่ามนุษย์ ที่ผู้หญิงมีโครงสร้างร่างกายแสนอ่อนแอ  พากันเสียชิวิตไปมากมาย และลดจำนวนลงอย่างรวดเร็วหลังการเปลี่ยนโลก ดังนั้นเพื่อไม่ให้มนุษยชาติสูญพันธุ์ มนุษย์จึงวิวัฒนาการตัวเอง ทำให้ก่อเกิด ”ตัวเมีย” ที่มีลักษณะภายนอกเป็นชายแต่สามารถตังครรภ์ได้มาทนแทนมนุษย์ผู้หญิงที่ค่อยๆลดน้อยลงจนน่าใจหาย

จนกระทั่งไม่กี่ร้อยปีหลังจากการเปลี่ยนโลก คำว่า ”ผู้หญิง”  “ผู้ชาย” ก็เหลือเพียงแต่ในตำราประวัติศาสตร์ และตำราการแพทย์เท่านั้น เพราะโลกยุคอคาเทียร์นั้นมีเพียงแต่ “ตัวผู้” กับ “ตัวเมีย”
 
                                                                  -------------------------------
 
คายาทำได้เพียงเม้มปากอย่างไม่พอใจที่ถูกคู่อริตลอดกาลอย่างสไลย์พูดแทงใจดำ
แต่จะให้เค้าตอบโต้ว่าอย่างไรได้ ในเมื่อสิ่งที่สไลย์พูดนั้นคือความจริง เพียงแต่ว่าความจริงอีกข้อที่สไลย์ยังไม่รู้นั้นก็คือ......

คายากลายเป็น “ตัวเมีย” โตเต็มวัย พร้อมที่จะให้ตัวผู้มาเชยชมและมีทายาทได้แล้ว เพียงแต่คายายังไม่อยากยอมรับความจริงข้อนี้ จึงได้ประวิงเวลา เก็บเงียบไม่ยอมประกาศให้ใครรับรู้

“มันไม่เกี่ยวกับนายสไลย์!”   คายาไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดกับคนตรงหน้า จึงหันหลังเตรียมเดินหนี แต่ก็ถูกสไลย์จับยึดต้นแขนขวาไว้ไม่ให้ไปไหน

“เกี่ยวซิ ทำไมจะไม่เกี่ยว คายาน้อย หึๆๆๆ”  พูดจบสไลย์ก็ออกแรงดึงอีกฝ่ายเข้าหาตัวอย่างช้าๆ ถึงแม้คายาจะพยายามขืนออกแต่ก็ไม่เป็นผล จนตัวถูกดึงเข้ามาชิดอกแกร่งของอีกฝ่าย พร้อมกับถูกแขนอีกข้างของสไลย์รัดรอบเอวไว้

“ปะ ปล่อยนะสไลน์  “ เพราะอีกฝ่ายกกกอดไว้ในวงแขน จนไม่เหลือช่องว่างระหว่างกัน คายาเลยต้องย่นคอคอยหลบสไลย์ที่ก้มหน้าลงมาไซร้คอขาวของเขา

“ฮะๆ ไอ้บ้าสไลน์ จั๊กกะจี้โว๊ย!”  โดนอีกฝ่ายไซร์คอไม่พอ ยังมีไรหนวดมาเพิ่มอีก คายาก็ยิ่งดิ้นยิ่งหัวเราะเพราะจั๊กกะจี้ จนหายใจไม่ทัน จึงต้องเอามือข้างหนึ่งทุบหลังอีกคนเป็นเชิงบอกให้หยุด จนคนตัวใหญ่ยอมหยุดการซุกไซร้คอซอกหอมพร้อมกับคลายวงแขนไว้หลวมๆ

“โธ่ ไอ้หมีควาย ทำซะหายใจเกือบไม่ทัน!” พอได้สูดอากาศเข้าเต็มปอดสักพัก คายาก็มีแรงเงยหน้าขึ้นมาด่าต่อ

“ ปล่อยได้แล้ว ฉันจะรีบกลับบ้าน” คายาว่าพร้อมกับออกแรงดันหน้าอกคนตรงหน้าด้วยสองมือ แต่ก็ไม่เกิดผลอันใดตัวเขาก็ยังอยู่ในวงแขนของอีกฝ่ายเหมือนเดิม

“ หึๆๆ” นอกจากไม่ให้ความร่วมมือไม่พอ สไลย์ยังส่งเสียงหัวเราะกวนประสาทมาอีก และนั้นก็ทำให้เส้นความอดทนของเขาขาดลง

......
..............
..........................
 
“ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!”  ชายหนุ่มร่างสูงร้องโหยหวนเพราะโดนคายากระทืบหัวแม่เท้าทีเผลอ จนต้องลงไปนอนกลิ้งกุมเท้าอยู่บนพื้นหญ้า ส่วนตัวต้นเหตุของความเจ็บปวดใช้จังหวะนั้นวิ่งหนีกลับบ้านไปเรียบร้อยแล้ว

“ แม่งงงง ไม่น่าเผลอประมาทไอ้เตี้ยคายาเลย!”  สไสย์สบถทั้งๆที่ยังนอนกุมหัวแม่เท้าซ้ายอยู่กับพื้นหญ้ากลางสวน


'คอยดูนะ นิ้วเท้าหายเจ็บเมื่อไร แม่งจะฉุดมาปล้ำเสียให้เข็ด น้ำหน้าอย่างนี้ไม่ให้เป็นหรอก ตัวผงตัวผู้อะไรนั้น!!!!'

TBC.......
 
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15
เริ่มหัวข้อโดย: ice.sp0211 ที่ 14-11-2015 21:24:36
ชอบอ่าาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: ★KVH™★ ที่ 14-11-2015 21:49:11
คายาไม่น่ารอด
เสร็จตัวผู้อย่างสไลย์ชัวร์  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 15-11-2015 00:01:21
เนื้อเรื่องน่าสนุกมากค่ะ มารอติดตาม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: misaki takahashi ที่ 15-11-2015 04:20:13
น่าสนุกดีครับ รีบมาต่อน้า  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 15-11-2015 09:13:23
ปูเสื่อรอแล้วน่ะ
วันนี้จะมาเลยไหมน่ะ อิอิ
คายาจะโดนฉุดแล้ว ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: nekozaa ที่ 15-11-2015 14:15:40
อยากอ่านต่อแล้วง่า มาต่อไวๆนะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : บทนำ 14/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 15-11-2015 16:39:54
ตอนนี้คายาน้อยจะโดนฉุดไหมหน๋อ   :really2:

ตัวเมีย ★☆ Mating Season


ตอนที่ 1


“อะ....อึก... อาห์!....”   คายาพยายามกลั้นเสียงของตัวเองยามปลดปล่อยออกมาไม่ให้ดังนัก เพราะอายที่จะให้พ่อแม่มารับรู้ว่าแอบช่วยตัวเองอยู่ในห้องอาบน้ำ  คิดแล้วก็หงุดหงิด เป็นเพราะไอ้หมีควายสไลย์แท้ๆ มาถูกเนื้อต้องตัว แถมมาถูกๆไถๆเขาเมื่อตอนกลางวัน ทำให้เค้าเกิดอาการ “อยาก” ขึ้นมา เลยต้องมาทำอะไรอย่างนี้

คายาลุกขึ้นไปล้างมือที่อ่างล้างหน้าช้าๆ หลังจากที่อารมณ์ที่พุ่งพล่านก่อนหน้านี้ดับลง

ซู่ ซู่......

คายาปล่อยให้น้ำจากก๊อกไหลผ่านสองมือขาวไปเรื่อยๆ พรางคิดถึงความอยากความใคร่ในเรื่องเพศรสของตนเอง ที่นับวันยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะมันถึงวัยเจริญพันธ์ของเขาแล้ว เพียงแต่เขายังดื้อด้านไม่ยอมไปหาคู่ครอง หรือ หาตัวผู้สักคนมาสมสู่ด้วย

ทุกวันนี้ เขาก็มีเพียงแต่ “เซเรีย” เพื่อนตัวเมียด้วยกัน มาช่วยปรนเปรอให้เค้าอยู่เนืองๆ แต่มันก็แค่แก้ขัดชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น  แน่ละซิเรื่องอย่างนี้มันต้องทำกับพวกตัวผู้เท่านั้นถึงจะเอมอิ่ม

แต่เค้าก็ยังทำใจไม่ได้ ทำไม!? ทำไมกันนะ เค้าถึงไม่ใช่ตัวผู้!?

ปัก!!

เมื่อยังหาทางออกไม่ได้ ตัวเมียที่อยากเป็นตัวผู้ก็ระบายความโกรธโดยกาทุบกำปั้นลงกับอ่างล้างหน้าหนึ่งที ซึ่งก็ไม่ได้ช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นเลย แถมเจ็บมืออีกต่างหาก
 
“อุ้ยยยย เจ็บฉิบ” คายาน้อยเบ้หน้าด้วยความเจ็บ

“เฮ้ออออ ไหนๆก็ไม่มีอะไรทำ ลงไปอ้อนแม่ให้ทำซุปไก่สมุนไพรบำรุงสักหน่อยดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงไป “เล่น” กับเซเรีย หึๆๆ”  ว่าแล้วคายาก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันที พร้อมกับฮัมเพลงเบาๆก่อนที่จะเดินลงไปอ้อนคุณแม่ที่กำลังเตรียมอาหารเย็นให้กับครอบครัวอันแสนอบอุ่น


--------------------



ทางด้านของสไลย์.....


“ดีนะเนี่ย พี่สไลย์ที่เล็บเท้าไม่แตก ไม่งั้นโดนจับถอดเล็บ เดินไม่ได้เป็นเดือนแน่ๆ”     “ นาร์” ญาติผู้น้องพูดพลางเก็บของกลับเข้ากล่องปฐมพยาบาลที่เอาช่วยทำแผลให้พระเอกของเรา

“ว่าแต่พี่สไลย์ไปทำอีท่าไหนถึงโดนคายากระทืบจนนิ้วเท้าบวมเบ่งอย่างนี้ล่ะ?”  ปรกติไม่มีตัวเมียคนไหนในเมืองนี้จะไม่หลงเสน่ห์พี่ชายสุดฮอตของเขาหรอก  ยกเว้นคายานี่แหละ แค่เป็นอริกันมาตั้งแต่จำความได้ เพราะนิสัยจัญไรชอบแกล้ง ของสไลย์ที่มีต่อคายา เจอหน้ากันทีไรเป็นต้องได้เรื่องทุกทีซิน่า

“ไม่ได้ทำอะไรเล๊ยยยยยย  แค่ทักทายนิหน่อย ตามประสาคนรู้จักเท่านั้นเอง เจ้านั้นมันอารมณ์ไม่คงที่ แกก็รู้หนิ!”
สไลย์ที่นอนเอาเท้าข้าง ที่เจ็บพาดกับขอบโซฟาตัวยาว รีบเด้งตัวขึ้นมาพูดแก้ต่างให้ตัวเอง

“ทั้งๆที่ชั้นเป็นผู้เสียหายทำไมแกพูดจาเหมือนชั้นเป็นคนผิดว่ะ เจ้านาร์?!”

“แหมๆ ร้อนตัวจังนะพี่ชาย....ไม่ใช่ว่าพี่ไปทำตัวรุ่มร่ามกับคายาหรอกรึ?.....  เอ้านี่  รับไปซิ “

ตุ๊บ....
 
สไลย์เอียงคอมองของที่น้องตัวเองโยนลงบนโซฟาใกล้ๆกับตัวเขา  อะไรบางอย่างที่มีลักษณะเป็นเจลสีฟ้าใสประกายมุกถูกบรรจุอยู่ในขวดพาสติกใสขนาดกะทัดรัด

“ว่าแต่มันคืออะไรล่ะว่ะ เจลแต่งผมรึไง?”  สไลย์ทำคิ้วขมวดพร้อมกับเปิดฝาสิ่งนั้นดม พลันได้กลิ่มหอมอ่อนๆลอยออกมา

“อันนี้สิ้นค้าใหม่ เนื้อเจลเนียนนุ่ม แถมถ้าใช้เจลตัวนี้ก็ไม่จำเป็นต้องใช้ถุงยาง ทำ”สด” ได้เลย หึๆๆ”

คราวนี้สไลย์ออกอาการหูผึ่งตาโตขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคุณสมบัติข้อหลังของเจลหล่อลื่นรุ่มใหม่นี้

แน่ละซิ จะมีตัวผู้คนไหนบ้างที่ไม่อยากจะทำสดๆแบบไม่มีถุงยางขว้างกันระหว่างท่อนเอ็นของตัวเองกับช่องทางรักของเหล่าบรรดาตัวเมียบ้าง เพียงแต่ว่าเค้ายังไม่อยากเผลอไปทำตัวเมียที่ไหนท้องตอนนี้ก็เท่านั้น

“หมายความว่าไงว่ะนาร์?”

นาร์ที่สถาปนาตัวเองว่าเป็นนักปรุงยาอันดับหนึ่งแห่งอคาเทียร์แสยะยิ้มนิดๆก่อนจะบรรยายสัพคุณผลงานชิ้นใหม่ของตนต่อ

“ก็ผสมสมุนไพรที่มีค่าเป็นกรดตามธรรมชาติเข้าไปด้วย พอเราเอาไปทาข้างในของตัวเมีย มันจะทำหน้าที่ฆ่าสเปิร์มในช่องคลอดซึ่งมีค่าเป็นด่างแต่ไม่เป็นอันตรายต่อตัวเมีย พี่พอนึกาพออกไหม?”

สไลย์พยักหน้าหงึกหงักตามอย่างสนอกสนใจ “แล้วมีอะไรนอกเหนือจากนี้ไหม?”

“มีอีกข้อหนึ่ง รับรองพี่ต้องชอบมันมากแน่ๆ ..... เราผสมตัวยาปลุกแบบอ่อนๆเข้าไปด้วย รับรองขี้คร้านตัวเมียทั้งหลายจะแย่งกันอ้อนวอนให้พี่ขึ้นเตียงด้วย ดีงามมากใช่ไหมเจลหล่อลื่นรุ่นนี้?” นาร์ยืดอกอย่างภูมิใจกับผลงานชิ้นล่าสุดของตัวเอง แน่นอนล่ะตัวผู้แทบจะทุกคนจากตระกูล”คารอฟ” เป็นพวกหมกมุ่นเรื่องเพศกันทั้งนั้น โดยเฉพาะสไลย์และนาร์ทีเข้าขั้นตัณหาจัดเลยทีเดียว

“ แต่มันยังอยู่ในช่วงทดลองนะ คือ...อ้าว! พี่สไลย์หนีขึ้นห้องไปแล้วเรอะ?!”  นาร์บ่นอุบ เพราะยังบรรยายไม่จบ พี่ชายตัวดีก็หายหัวไปเสียแล้ว แต่ไม่เป็นไรค่อยบอกทีหลังก็ได้ ยังไงซะนิ้วเท้าบวมขนาดนั้นคงซ่าไม่ออกไปหลายวันแน่ๆ


------

ปัง!

พอปิดประตูห้องนอนได้สไลย์ก็กระโดดขึ้นเตียงนอนแผ่อ้าซ่า พร้อมกับยกขวดเจลที่ได้มาดูไม่วางตา
จริงๆแล้วเขาเค้าไม่มีความจำเป็นต้องใช้ยาปลุกอะไรแบบนี้หรอก แค่ทุกวันนี้ตัวเมียทั้งหลายทั้งหลงทั้งติดใจลาลีบนเตียงของเขาจะแย่ ยกเว้นแค่คนๆเดียวเท่านั้น!
คอยดูนะ เขาจะใช้สิ่งนี้ทำให้คายามาคุกเข่าอ้อนวอนเขาให้ได้!  แค่คิดก็สนุกพิลึกแล้ว ฮ่ะๆๆๆ


‘อีกไม่นานเกินรอหรอกคายา ชั้นจะใช้สิ่งนี้กับแกให้หมดจนหยุดสุดท้ายเลย หึๆๆ’


TBC.



Talk

ขอบคุณคอมเม้นท์จากผู้อ่านทุกท่านมากเลยนะคะ เราดีใจมากที่มีคนชอบนิยายของเรา ตอนแรกคิดว่าจะไม่มีใครอ่านซะแล้ว :hao5:
ตอนนี้นิยายเราลงหมดสต็อกที่เราแต่งไว้ ตอนที่สองอาจจะใช้เวลาสักสองถึงสามวัน  รอเราและคายาน้อยด้วยน้า

ปล. ต้องขออภัยคนที่ลุ้นให้คายาโดนฉุดน้า ให้เวลาน้องนางครองตัวเป็นโสดอีกนิดเถอะ 555

++เรื่อง เจลคุมกำเนิด++

จริงๆนิยายเรื่องนี้ไม่ควรมีเนื้อหาสาระใดๆ แต่อาจจะมีคนสงสัยว่ามันมีจริงๆเหรอ?
ในสมัยยุคอียิปต์โบราณ หรือกรีกโบราณนั้นเค้าเริ่มมีการคุมกำเนิดในลักษณะคล้ายๆอย่างนี้กันแล้ว
ถ้าเพื่อนๆคนไหนอยากรู้เพิ่มเติมสามารถ หาได้จากกู้เกิ้ล Key words  คือ “การคุมกำเนิดยุคโบราณ” หรือ “Birth control in ancient times”  เนื้อหาน่าสนใจอยู่ไม่น้อย :hao3:


หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 15-11-2015 18:52:38
เนื้อหาน่าสนใจดีค่ะ นี่ถ้าเราหลุดไปยุคในนิยายเรื่องนี้คงฟินตาย  :-[
ปล.คายาาาหนูต้องเล่นตัวนะคะอย่าให้เขาจับไปง่ายๆ 55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 15-11-2015 19:24:23
ว้ายยยยยยยยย อยากให้แผนของสไลย์สำเร็จจังเลย  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 15-11-2015 19:27:52
สไลย์แกอ่านฉลากและฟัง วิธีใช้ไม่ครบ !!! 
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: nekozaa ที่ 15-11-2015 19:47:51
ท้องแน่นอนคายาเอ๊ย รับผิดชอบด้วยนะซัลไลย์ 555 ไม่งั้นฉันจะไม่เป็นแม่ยกให้ :oo1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: Malila ที่ 15-11-2015 19:50:18
อูยยยยยย   รออ่านแปบบบ :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 15-11-2015 20:12:07
อุต้ะ มาเต็มๆ จัดหนักเลยครับผม  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 15-11-2015 20:17:54
แล้วคายาก็จะท้องแบบไม่ได้ตั้งใจสินะ หวังว่าสไลย์จะมีความรับผิดชอบและมีสำนึกของความเป็นพ่อมากพอนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: qilarsy39 ที่ 15-11-2015 20:25:51
 :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 17-11-2015 19:58:02
รอคายา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 17-11-2015 20:17:31
สไลจะลงคายาซะมากกว่า
ผลค้างเคียงคือไร น่าลุ้นมาก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: OilPTD ที่ 18-11-2015 11:55:38
อั๊ยย่ะ เพิ่งเปิดมาเจอเรื่องนี้
น่าสนุกอ่าาาาา มาอัพต่อไวๆ นร้าาาาา
ว่าแต่คายาลองแล้วจะเป็นไงนิ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 18-11-2015 14:21:51
คายาใกล้จะคลอด เอ๊ยยยย ตอนที่สองใกล้จะคลอดแล้วจ้า กำลังแก้ไขรอบสุดท้ายอยู่
รอกันอีกนิดน้าคุณผู้อ่านที่รักทุกคน

  :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 18-11-2015 20:32:38
รอๆๆๆๆๆๆ :katai5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่1 15/11/15 [Mpreg]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 19-11-2015 01:30:48
ตอนสองมาแล้วค่ะ

บอกกันก่อนว่า ถ้าใครไม่นิยมฉากรักมุ้งมิ้งแบบเลสเบี้ยน แนะนำให้ข้ามครึ่งแรกไปจะดีกว่า :hao3:



 
ตัวเมีย  ★☆  Mating Season


บทที่สอง


เช้านี้คายาตื่นเร็วกว่าปรกติ พร้อมกับบรรจงขัดสีฉวีวรรณตัวเองตอนอาบน้ำนานเป็นพิเศษ
ถูกต้องแล้ว! เพราะวันนี้คายามีนัดกับ”เซเรีย” ดังนั้นเขาจะต้องดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้า
 
ว่าแล้วคายาก็เซตผมสี้น้ำตาลอ่อนของตัวเองให้เข้าที่ แล้วหยิบน้ำหอมกลิ่นที่เซเรียเคยบอกว่าหอม มาฉีดใส่ซอกคอนิดๆ แตะที่ข้อมือทั้งสองข้างอีกหน่อย  เซเรียจะได้ยิ่งรักยิ่งหลงเขา คิดแค่นี้คายาก็เนื้อเต้นแล้ว 
เพราะหลังๆมานี้เซเรียที่มีอายุมากกว่าเขา ค่อนข้างยุ่งกับกิจการที่บ้าน เลยไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน


“จะไปแล้วหรือคายา? ฝากความคิดถึงถึงเซเรียด้วยนะ” คุณแม่คนสวยของคายาเอ่ยก่อนที่จะลูบหัวลูกของตนอย่างรักใคร่

“ครับแม่ ไม่ต้องห่วงนะ กลับมาทันอาหารเย็นของแม่แน่นอน.....ฟอดดดดด” คายาเขย่งตัวนิดหน่อยเพื่อนหอมแก้มมารดาก่อนจะเดินไปตามทางอย่างเริงร่า เพราะวันนี้โลกของคายาช่างสดใสเหลือเกิน!



********


“เซเรียยยยยยยย”  หนุ่มน้อยของเรากระโดดกอดเซเรียทันทีเมื่อเข้ามาด้านในบ้านพักของอีกฝ่ายที่อยู่เชิงเขาไม่ไกลจากตัวเมืองมากนัก

“คายาคิดถึงเซเรียมากเลยน้า” คายาพูดอู้อี้อยู่ตรงอกของคนที่สูงกว่าไม่มากนัก พร้อมกับไถหน้าไปมา คล้ายกับอาการแมวเหมียวออดอ้อนเจ้าของ ดูน่ารักน่าชังในสายตาอีกฝ่ายยิ่งนัก

“เราก็คิดถึงคายาเหมือนกัน” เซเรียคลี่ยิ้มน้อยๆก่อนจะก้มลงจุมพิตที่ปากกระจับของอีกฝ่ายเบาๆ แล้วค่อยถอนออกมาอย่างอ้อยอิ่ง แม้จะเป็นสัมผัสที่เบาเหมือนปุยนุ่น แต่ก็ทำให้คายาอดไม่ได้ที่จะเกิดอาการหายใจติดขัดและมองคนที่ตัวสูงกว่าด้วยดวงตาที่ช่ำเยิ้ม บ่งบอกอารมณ์ความต้องการแบบไม่ปิดปัง

“เซเรีย....เรา...อยากทำ” เสียงที่เอ่ยออกมานั้นเบาหวิวพร้อมกับสายตาอ้อนวอนแลดูน่าสงสาร

เซเรียไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่ใช้มือข้างหนึ่งจับปอยผมที่ปรกลงมาของคายาถัดหู ก่อนค่อยๆไล้ปลายนิ้วยาวลงมาข้างแก้มเนียนเบาๆ

“ เรารู้คายา... แต่เจ้าอย่าเพิ่งรีบร้อนเลย วันนี้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันมิใช่รึ? มาทานอาหารเช้ากับเราก่อนซิ” เซเรียใช้แขนโอบเอวอีกฝ่ายเบาๆ พร้อมกับพาเดินมาที่โต๊ะอาหารที่ตั้งสำรับรอแขกคนพิเศษไว้แล้ว

“ดูซิ เราทำแต่ของชอบคายาทั้ง ซุปข้าวโพดนี่เราก็ตื่นมาเคี่ยวตั้งแต่เช้า เจ้าจะต้องชอบแน่ๆ”

พอพูดถึงเรื่องอาหาร คายาก็ตาเป็นประกายทันที เห็นไหมเซเรียของเขานอกจะสวยแล้ว ยังรู้ใจเขาทุกอย่าง ฝีมือทำอาหารก็ไม่เป็นสองรองใคร แล้วอย่างนี้ใครจะไม่อยากได้มาเป็นแม่ศรีเรือน ถึงแม้จะเป็นตัวเมียเหมือนกันก็เถอะ!

เพราะคายาหลงรักเซเรียเพื่อนวัยเด็กคนนี้มานาน และหวังที่จะได้เป็นคู่ครองของอีกฝ่าย เพราะดูยังไงเซเรียก็ต้องมีใจให้เหมือนกัน  จึงไม่ยอมบอกใครเรื่องที่ตัวเองกลายเป็นตัวเมียแล้ว ถึงแม้ว่าการครองคู่กันระหว่างตัวเมียด้วยกันเองเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป แต่ก็ไม่เป็นที่นิยม เพราะการให้กำเนิดทายาทเป็นเรื่องยาก มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ ยิ่งเขาเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ต้องค้านหัวชนฝาแน่ๆ ทุกวันนี้เขาร่ำๆอยากชวนเซเรียให้มีอะไรกันถึงขั้นสุดท้ายเสียที เผื่อเซเรียจะได้ท้องลูกของเขา ถึงแม้คายาจะตัวเตี้ยและแลดูมุ้งมิ้งกว่าเซเรียแต่เขาก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเขาแมนพอที่จะรุกอีกฝ่ายได้ =,.=

“หน้าแดงอีกแล้ว คิดเรื่องลามกอยู่ล่ะซิ หึๆ” เซเรียอดที่จะแซวไม่ได้ เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้า หน้าแดงลามถึงใบหู

“เปล่าซะหน่อย ! ..... เราหิวข้าวแล้ว ป้อนข้าวเราหน่อยน้า” เมื่อโดนอีกคนจับได้คายาก็รีบกลบเกลื่อนความผิดของตนด้วยการนั่งลงเก้าอี้ตัวข้างๆ แล้วออดอ้อนให้อีกฝ่ายตักข้าวป้อน แล้วไม่นานห้องอาหารห้องนั้นก็เต็มไปด้วยบรรยากาศสีชมพูลอยฟุ้งไปหมด

หลังจากจัดการอาหารมื้อเช้าเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองก็ย้ายมานั่งคลอเคลียกันที่หน้าเตาผิงในห้องนั่งเล่น
คายามีความสุขเหลือเกินเวลานี้ ทำให้ลืมเรื่องราวที่ทำให้หงุดหงิดช่วงหลายวันที่ผ่านมา อย่างเรื่องสไลย์ หรือพ่อแม่ที่คอยเอาแต่บ่นว่าอยากอุ้มหลานไวๆ

เอ.. จะว่าไปวันนี้รุกเซเรียซะเลยจะดีไหมหน๋อ? ยิ่งช้าเขาก็ยิ่งจะลำบาก เขากลัวที่จะมีตัวผู้ตัวอื่นมาตัดหน้าแย่งเซเรียของเขาไป....

“นี่.... เซเรีย....คือว่า.....”


ปังๆๆๆ !


อนิจจา โชคไม่เข้าข้างกันเลย ยังไม่ทันที่จะบอกสิ่งที่เก็บไว้ในใจมานาน ช่วงเวลาชื่นมื่นของทั้งสองก็ถูกขัดจังหวะจะด้วยเสียงเคาะประตูอันดัง

“คุณชายครับ! คุณท่านมีเรื่องด่วนอยากคุยกับคุณชาย เลยให้กระผมมาตามกลับ”

สิ้นเสียงพ่อบ้านใหญ่ของเซเรีย คายารู้สึกเหมือนถูกพลักตกลงเหวทั้งๆที่กำลังจะมีความสุข
อะไรกันเนี่ย เค้าเพิ่งจะเจอเซเรียได้ไม่ถึงสองชั่วโมง ต้องจากกันแล้วเหรอ!?

“รอแป๊บหนึ่งนะ เจอร์ราจ!” เซเรียตะโกนตอบกลับไปด้วยเสียงที่ไม่ดังนัก ถอนหายใจเบาๆพลางยกมือลูบหัวถุยของคนข้างๆ

“ขอโทษนะคายา ไว้วันหลังเราจะชดเชยให้ อย่าโกรธเลยนะ”

ทั้งที่เสียใจและอยากจะรั้งให้อยู่ต่อนานกว่านี้แต่คายาไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ เพราะเข้าใจถึงหน้าที่ความรับผิดชอบของอีกฝ่ายที่เป็นถึงบุตรคนโตของตระกูล

“อือ ไม่เป็นไรหรอก แต่คราวหน้าเซเรียต้องตามใจเราทุกอย่างนะ” คายาช้อนตาขึ้นมองคนข้างๆอย่างเหงาหงอย
ทำให้คนมีธุระด่วนรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก

“ได้ เราสัญญา เราจะยอมตามใจคายาทุกอย่างเลย”  รวมถึงยอมให้เรารุกด้วยนะเซเรีย ประโยคหลังนี้คายาคิดเองเออเองอยู่ในใจ

“ไปกันเถอะ เดียวเราจะให้เจอร์ราจไปส่งที่บ้าน”  หลังจากนั้นเซเรียก็พาคายาขึ้นรถม้าที่พ่อบ้านนำมา พร้อมออกคำสั่งให้ไปส่งอีกฝ่าย



**************


“คุณคายาสบายดีไหมครับ? ไม่ได้เจอกันพักใหญ่ๆเลยนะครับ”  พ่อบ้านเจอร์ราจ เปิดบทสนทนาหลังจากที่ขึ้นมานั่งในรถม้าฝั่งตรงกันข้ามกับคายา

“สบายดี แล้วเจอร์ราจล่ะ?  ไม่ได้เจอกันนาน ผมคิดถึงชากับคุกกี้ฝีมือเจอร์ราจมากๆเลยนะ” เพราะคายาเป็นเพื่อนสนิทคุณชายของเขา เจอร์ราจจึงมีโอกาสได้ต้อนรับคายาบ่อยๆ อีกทั้งพ่อบ้านวัยกลางคนคนนี้ก็ทั้งรักและเอ็นดูเด็กหนุ่มคนนี้อยู่มาโข

“คุณคายาพูดแบบนี้ กระผมก็เขินแย่ซิครับ  ฮ่ะๆๆ  ยังไงเดียวคุณคายาก็จะได้ชิมฝีมือของผมอีกเร็วๆนี้ ใน ”งานแต่งงาน”ของคุณชายใหญ่ รับรองกระผมจะทำให้สุดฝีมือเลย”

“ห๊ะ?! นายว่าอะไรนะ?!.......เอ่อ.......ฉันหมายถึง ฉันไม่ได้ยินที่นายพูด เสียงลมข้างนอกมันดัง ไม่ได้ตั้งใจจะตะคอกนะเจอร์ราจ ขอโทษด้วย...”  คายารีบแก้ตัวเป็นพลันวันหลังจากที่รู้ตัวว่าเผลอตะคอกใส่คนที่อวุโสกว่าทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ 

“ไม่เป็นไรครับ กระผมเข้าใจ   เอ...สงสัยคุณชายใหญ่ต้องลืมบอกคุณคายาแน่ๆ “ ประโยคหลังนี้เจอร์ราจเพียงแค่บ่นพึมพำพร้อมลูบคางตัวเองไปมา

“งั้น..... งั้นเจอร์ราจบอกชั้นหน่อยซิ ว่าเซเรียจะแต่งกับใคร..” คายาต้องใช้พยายามอย่างมากในการบังคับน้ำเสียงตัวเองไม่ให้สั่นและร้องไห้ เขาอยากจะให้เรื่องที่ได้ยินเป็นเขาที่หูฟาดไป  เขาไม่เคยคิดเลยว่าเซเรียนางฟ้าของเขาจะใจร้ายหลอกเขาได้ลงคอ

“ก็เป็นตัวผู้จากตระกูลคู่ค้าคนสำคัญของเรานะครับ นี่ก็หมั้นกันมาเกือบจะครบปีแล้ว นายท่านก็เห็นว่ามันได้เวลาสมควรที่จะจัดงานแต่งงานอย่างเป็นทางการเสียที ก็คงอีกราวๆอีกสองเดือนนะครับ....” เจอร์ราจเล่าให้คายาฟังโดยไม่ทันสังเกตเลยว่า ใบหน้าของอีกฝ่ายนั้นซีดเผือดเป็นอย่างมาก

หนึ่งปี! นั้นเท่ากับช่วงเวลาเดียวกันที่เซเรียเริ่มงานยุ่ง อย่างนี้ก็หมายความว่าเซเรียหลอกเขามาตลอด ทำกันอย่างนี้ได้ยังไง ทั้งๆที่เขาซื่อสัตย์มาตลอด

“เจอร์ราจ..เรารู้สึกเวียนหัว ขอนั่งหลับพักตาก่อนนะ ถึงบ้านแล้วปลุกเราด้วยละ” แล้วคายาก็หลับตาเอาหัวหนุนหมอนข้างบนรถม้าไปตลอดทาง

เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเขามาถึงบ้านเมื่อไร มารู้ตัวอีกทีก็คือตอนที่ล้มตัวลงนอนบนเตียงของตัวเอง สายตาเหม่อลอยเอาแต่จ้องเพดานสีขาว แล้วน้ำตาใสๆก็ค่อยๆไหลลงมาอาบแก้มเนียนทั้งสองข้าง


‘เซเรีย.....ทำไม....?’


*****************


สองอาทิตย์ผ่านไป


คายาก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอกับเซเรียเลยตั้งแต่วันนั้น ฝ่ายนั้นส่งข้อความทางโทรเลขมาถามสรทุกข์สุกดิบกับคายาอยู่เนื่องๆ แต่ก็ไม่มีครั้งใดที่จะพูดถึงการแต่งงานของตัวเองเลย

‘ นายคิดจะปิดปังชั้นไปถึงเมื่อไรกันเซเรีย......ตอนนี้นายคงกำลังยุ่งเตรียมงานแต่งของนายกับใครอีกคนใช่ไหม...‘

คายาที่นั่งเหม่อมองไปทางภูเขาลูกใหญ่ที่เห็นยอดอยู่ไม่ไกล ซึ่งเป็นที่ตั้งของบ้านพักของคนที่เขารัก และเป็นที่ๆพวกเขานัดพบกันเวลาพลอดรักมาหลายปี

“คายาลูกพ่อ.....” เจ้าของชื่อสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินผู้เป็นพ่อเรียกจากด้านหลัง

“ช่วงนี้ลูกดูไม่ค่อยสดใสเลย มีอะไรในใจหรือเปล่า?”  รุสตาก้าเอ่ยพลางลูบหัวลูกชายคนเดียวเบาๆ

“..........”

“ถ้าลูกยังไม่พร้อมที่จะบอกก็ไม่เป็นไร  คืนพรุ่งนี้มีงานวันเกิดเจ้านายของพ่อ เขาจัดกันที่ปราสาทนอกเมือง มีที่พักให้กับแขกทุกคน ไปกับพ่อและแม่นะ ลูกจะได้เปิดหูเปิดตาไปในตัว” 

คายาได้แต่เพียงพยักหน้าตอบตกลงรุสตาก้า ไหนๆก็ไม่มีอะไรทำ สู้ไปเปิดหูเปิดตาอย่างที่พ่อว่ามันอาจจะช่วยให้เขาสบายใจขึ้นก็เป็นได้.......


*******



คืนต่อมา ณ ปราสาทชานเมืองของตระกูล “รานอฟ”


คายาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะเบลอได้ขนาดนี้ ขนาดที่ลืมไปว่า เจ้านายของพ่อนั้นก็คือ “สเกลเชอร์ รานอฟ” พ่อของสไลย์!
 
คายาถอดหายใจเบาๆพร้อมกับยกแก้วค็อกเทลสีสวยขึ้นจิบ พ่อของเขานั้นกำลังอยู่ในวงสนทนาที่มีพ่อของสไลย์รวมอยู่ด้วยและตัวสไลย์เองที่ยืนข้างๆ คอยส่งสายตายียวนกวนประสาทมาทางเขา

เห็นแล้วก็แอบจะหงุดหงิดไม่ได้ แต่เอาเถอะ อย่างน้อยสไลย์มันคงไม่บ้าระห่ำพอที่จะทำอะไรแย่ๆในงานวันเกิดพ่อตัวเองหรอกนะ

“คายาลูกพ่อ มาแนะนำตัวกับท่านสเกลเชอร์หน่อยลูก”  นั่นปะไร ความซวยมาเยือนแล้ว คายาคิดแต่ก็ไม่มีทางเลือกจึงแสร้งยิ้มแย้มเดินไปแนะนำตัว

“สวัสดีครับท่านสเกลเชอร์ กระผมคายา นับว่าเป็นเกรียติอย่างมากที่ได้มีโอกาสมาร่วมงานวันเกิดท่าน” เมื่อได้เข้ามาใกล้ๆ ถึงได้รู้ว่าคู่อริของตนนั้นได้รูปร่างหน้าตาจากฝ่ายพ่อเต็มๆ ทั้งโครงหน้าและตาที่คมเข้ม แล้วไหนจะร่างกายที่สูงใหญ่นั้นอีก

“ไม่ต้องเป็นทางการขนาดนั้นก็ได้หนูคายา พ่อนายก็ลูกน้องคนโปรดฉัน คนกันเองทั้งนั้น ใช่ไหมรุสตาก้า” พูดจบเจ้าของงานวันเกิดก็หันไปตบไหล่ลูกน้องเพื่อแสดงความสนิทสนมให้ผู้เป็นลูกได้เห็น

“คายาหน้าตาสวยเหมือนแม่เลยนะ สนใจอยากจะเป็นลูกสะใภ้ตระกูลรานอฟของฉันไหม? เจ้าสไลย์ก็ยังโสดอยู่นะ” ประโยคเชิญชวนนี้ทำคายาแทบจะสำลักค็อกเทลในมือ

“สไลย์ พาคายาไปชมตัวปราสาททีซิ เขาเพิ่งมาครั้งแรกเป็นไกด์ให้ลูกชายเพื่อนพ่อหน่อยนะ” สเกลเชอร์จัดการจูงมือเล็กของคายาแล้วพาอีกฝ่ายมาส่งตรงหน้าสไลย์โดยไม่คายาไม่มีโอกาสได้พูดหรือปฏิเสธอะไร ใครจะกล้ากันล่ะ เจ้านายพ่อเชียวนะ!

“ไม่ต้องห่วงครับคุณพ่อ ผมจะ”ดูแล”คายาเป็นอย่างนี้เลย” ทันทีที่พูดจบสไลย์ก็ปล่อยยิ้มการค้าต่อหน้าบรรดาลูกน้องและคู่ค้าของบิดา ได้คะแนนความนิยมไปอย่างท่วมท้น



**********


ห้านาทีต่อมา


“นี่ถามจริงเถอะสไลย์ นายกะจะทำมิดีมิร้ายฉันใช่ไหมถึงได้พาฉันมาที่ห้องนาย แทนที่จะพาไปชมปราสาทอย่างที่พ่อนายบอก” คายาที่กำลังนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนเตียงขนาดคิงไซด์ หันมาถามโดยไม่ได้มีท่าทีวิตกกังวลหรือเกรงกลัวอันตรายใดๆที่จะเกิดกับตนเลย

“ทำไม? หรือว่านายอยากจะเดิมชมปราสาทกับฉันสองต่อสองจริงๆ” สไลย์เดินมานั่งลงที่ปลายเตียงและเอานิ้วยาวของตนไล้ส้นเท้าขาวนุ่มของอีกฝ่ายอย่างสนุกมือ

“ไม่ล่ะ นอนเล่นอยู่ที่นี่ก็ดีไปอย่าง ไม่ค่อยชอบที่คนเยอะๆ”
 
สไลย์ไม่ได้ตอบอะไรแต่ค่อยๆชันเขาขึ้นเตียงช้าๆพร้อมกับปลดสูททักซิโด้ของตัวเองออกแล้วหย่อนลงข้างเตียง
จนสุดท้ายเขาก็ได้ขึ้นคร่อมคายาที่อยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน

“นี่นายคิดจะงาบฉันระหว่างงานวันเกิดพ่อตัวเองจริงๆใช่ไหม?” คายาไม่แสดงท่าทีกังวลแม้แต่น้อยทั้งยังมองหน้าท้าทายอีกฝ่าย

“ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ นายจะทำยังไง....” สไลย์ที่ตอนนี้ถอดทั้งเสื้อเชิ้ตและเข็มขัดออกแล้วเผยให้เห็นซิกแพคลอนสวย แถมยังค่อยๆรูปซิปกางเกงเนื้อผ้าชั้นดีลงช้าๆ ทำให้คายาอดไม่ได้ที่จะมองตาม นับตั้งแต่ไรขนจากสะดือไล่ลงมาจนมาถึงบางอย่างที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ชั้นใน กะด้วยสายตาแล้วน่าจะใหญ่โตใช้ได้ สมแล้วที่ได้ฉายาว่าตัวผู้อันดับหนึ่ง

สไลย์ยังไม่ได้จัดการถอดกางของตัวเองออกจากตัว แต่ทิ้งมันไว้อย่างนั้นก่อนจะเริ่มปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่ายอย่างช้าๆ

อันที่จริงสไลย์ก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมคายาถึงได้ไม่ต่อต้านอะไรเลย หรือจะเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่อีกฝ่ายกินเข้าไประหว่างงานนี้เลี้ยง แต่จะด้วยอะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้เขาสนในแต่การจัดการคนตรงหน้ามากกว่า

“สไลย์ นายลองบอกเหตุผลดีๆมาสักข้อซิ เพราะอะไรฉันถึงต้องยอมเสียตัวให้นาย” ไม่พูดเปล่าคายาได้ทำสิ่งที่สไลย์ไม่คาดฝันก็คือ ค่อยๆงอเข่าและใช้นิ้วเท้าข้างหนึ่งขึ้นมาคลึงหนักๆตรงความเป็นชายของสไลย์สร้างความแปลกใจและเสียวส่านเป็นอย่างมาก

“ว่าไงสไลย์.....” เสียงอันยั่วยวนดังข้างหูและนิ้วเท้ายังคงนวดเค้นความเป็นชายของเขาไม่หยุดทำให้สไลย์เริ่มหายใจติดขัด นี่เจ้าเตี้ยคายากำลังยั่วเขาอยู่ใช่ไหม?!

สไลย์ที่ตอนนี้สมองไม่สามารถคิดหาคำพูดมาตอบอีกฝ่ายได้ เพราะในหัวมีแต่ความคิดที่อยากจะสอดแทรกความเป็นชายเข้าไปในร่างของอีกฝ่ายไวๆแล้วกระแทกให้หนำใจ จึงได้จับมือของคายามาวางไว้บนเป้ากางเกงของตนหลังจากที่เท้าขาวของอีกฝ่ายได้หยุดการเค้นคลึงสไลย์น้อยแล้ว

เขาก้มลงกระซิบและขบเม้มใบหูเล็กของอีกฝ่าย “มันจะทำให้นายสำลักความสุขตายคาอกฉันเลยคายา....”

คายากระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะค่อยๆเพิ่มแรงที่มือในการลูบไล้ท่อนเอ็นใหญ่นั้นผ่านเนื้อผ้าบาง
จากปลายไล่ไปถึงโคนสลับไปมา และแวะไปทักทายลูกกลมๆสองลูกที่อยู่ใกล้กันเป็นพักๆ จนสไลย์เริ่มสะท้านในความเสียวซ่านจึงได้ดึงคายาขึ้นมานั่งบนหน้าตักเขาพร้อมกับซุกไซร้ซอกคอหอมอีกฝ่ายเป็นการระบายอารมณ์

“แค่สไลย์น้อยอย่างเดียวเหรอ อย่างอื่นล่ะ?” คายาไล่นิ้วชี้ไปตามแนวสันกรามของสไลย์
แล้วแตะเบาๆที่ริมฝีปากนั้น

 “ได้ยินมาว่าลิ้นนายก็สุดยอดไม่ใช่เหรอ?” ว่าแล้วคนตัวเล็กว่าก็เปลื้องเสื้อบนตัวเองออกช้าๆ มันเป็นไปด้วยง่ายเพราะกระดุมทั้งหมดโดนคู่อริตัวดีปลดไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้แล้ว เม็ดไตสีชมพูเล็กๆสองเม็ดบนอกขาวกำลังชูช่อ ล่อตาล่อใจตัวผู้อย่างสไลย์เหลือเกิน

“ลองชิมดูซิ” คายาใช้มือทั้งสองข้างโอบต้นคออีกคนไว้ ทำให้จุดสีชมพูทั้งสองอยู่ตรงหน้าสไลย์พอดี

‘ไม่ไหวแล้วโว๊ยยยยยยย ‘ ตัวผู้ที่อารมณ์ทางเพศพุ่งขึ้นตะโกนก้องในใจ พร้อมกับดันคนบนตักให้นอนราบกับเตียงก่อนจะจู่โจมสิ่งที่ล่อตามล่อใจเหลือทน


จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ....


“อ่าห์ อะ อ่าห์....” ฝ่ายสไลย์ก็ทั้งดูดทั้งขบกัด และละเลงลิ้นร้อนลงบนเม็ดไตทั้งสองข้างพร้อมทั้งนวดเฟ้นร่างขาวอย่างไม่ออมมือ จนคายาอดไม่ได้ที่ครางเสียงหวานออกและขยุ้มผมอีกฝ่ายเป็นการระบายอารมณ์

จนผ่านไปได้สักพักคายาค่อยๆดันหัวของคนข้างบนขึ้นเบาๆ เป็นเชิงบอกให้หยุด ก่อนจะเลื่อนมือลงไปที่หว่างขาตัวเอง

“ตรงนี้ด้วยซิ.....” แม้เป็นเสียงกระซิบที่เบาจนแทบไม่ได้ยิน แต่สไลย์ก็รับรู้ได้และรีบลงมือจัดการถอดปราการที่ยังหลงเหลืออยู่บนตัวคนทั้งคู่อย่างรวดเร็ว และยกสะโพกขาวขึ้นก่อนที่จะสอดหมอนใบเล็กไว้ข้างใต้เพื่อที่เขาจะได้ทำงานสะดวกขึ้น

ปรกติสไลย์นับว่าเป็นตัวผู้ที่ถือว่าเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง เพราะเขาไม่เคยใช้ปากหรือทำอะไรแบบนี้ให้กับตัวเมียตัวไหน
แต่ร่างขาวตรงหน้านี้เป็นกรณีพิเศษ ไหนๆคู่อริตัวฉกาจยอมมานอนอ้างขาให้เขาขนาดนี้ เขาก็พร้อมที่สนองให้ถึงใจอีกฝ่าย

สไลย์จับต้นขาด้านในทั้งสองข้างของคายาขึ้น ทำให้ท่อนสีชมพูดอ่อนของคนใต้ล่างชูชันขึ้นมาตรงหน้า

“ของนายสีสวยมาก” เหมือนบ่นให้ตัวเองฟังว่าแล้วสไลย์ก็ก้มลงจัดการกับแท่งสีสวยตรงหน้าอย่างดุดัน
จนคายาต้องเด้งสะโพกรับอย่างช่วยไม่ได้ พร้อมกับจิกเล็บลงบนไหล่ทั้งสองข้างของไลย์


จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ


ร่างใหญ่ทั้งดูดทั้งอมท่อนเนื้อเล็กอย่างเมามัน จนกระทั้งอีกฝ่ายใกล้จะปลดปล่อยสไลย์จึงหยุดแล้วยืดตัวไปหยิบขวดเจลที่ได้มากจากลูกพี่ลูกน้องตรงหัวเตียง แล้วค่อยบรรจงบีบลงบนท่อนเอ็นของเขาที่ตอนนี้ขยายขนาดขึ้นจนน่ากลัว ส่วนคายาเองที่เต็มไปด้วยอารมณ์ก็เพียงแต่นอนปรือตาอันช่ำเยิ้มมองอีกฝ่าย

“ช่วยหน่อยซิ” สไลย์กระซิบบอกด้วยเสียงที่แหบพล่า ระหว่างที่ยกคายาขึ้นมานั่งบนตักตนอีกครั้ง

จากประสบการ์ณกับเซเรีย ถึงแม้ไม่เคยได้สอดใส่กันจริงๆแต่มันก็ทำให้คายาเป็นคนหัวไวเรื่องอย่างว่าไม่น้อย
ไม่รอให้อีกฝ่ายพูดซ้ำ คายาใช้มือเล็กๆทั้งสองช่วยกันรูดความเป็นชายของสไลย์ขึ้นลงไม่หยุด เพื่อให้เจลชุ่มตั้งแต่โคนจรดปลาย และไม่นานคายาก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสเย็นๆที่ปั้นทายของตัวเอง นิ้วยาวๆของสไลย์กำลังละเลงเจลหล่อลื่นสีฟ้าอ่อนแล้วค่อยๆกดคลึงบริเวณปากทางเข้าเบาๆเพื่อให้กล้ามเนื้อตรงนั้นผ่อนคลาย แล้วค่อยๆสอดนิ้วชี้เข้าไปเป็นนิ้วแรกอย่างช้าๆ

“อ๊ะ!”  ถึงแม้รู้ดีอยู่แล้วว่าจะต้องโดนอีกฝ่ายเบิกทางก่อนเพื่อจะได้ไม่เจ็บมากตอนเจอของจริง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะขมิบเกร็ง

“อย่าเกร็งซิ เดียวจะเจ็บนะ” สไลย์ถอดนิ้วที่กำลังจะรุกรานด้านหลังคายาออกมาก่อน ก่อนที่จะจับมือทั้งสองข้างของคายามาคล้องที่คอตนเอง พร้อมกับเริ่มเบิกทางด้านหลังอีกครั้ง

จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม ตอนนี้นิ้วทั้งสามที่ชุ่มไปด้วยเจลสีฟ้าถูกชักเข้าชักออกในช่องร่วมรักของคายาไม่หยุดหย่อน ส่วนคายาเองก็รุ้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก จนต้องซบลงและดูดซอกคออีกฝ่ายเพื่อระบายอารมณ์

“สะ..สไลย์ ฉันจะไม่ไหวแล้ว...”

ได้ยินดังนั้นสไลย์ก็รีบดันตัวอีกคนให้นอนราบไปกับเตียง แล้วยกขาเรียวทั้งสองข้างขึ้นพาดบ่า
สไลย์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ ขณะที่จ้องมองช่องทางรักสีสดที่ชุ่มช่ำไปด้วยของเหลวและหุบเข้าหุบออกเล็กน้อยตามจังหวะการหายใจของเจ้าของ

‘เซ็กซี่ชะมัดยาด!’ สไลย์คิดก่อนจะจับที่โคนอวัยวะเพศอันใหญ่โตของตน ค่อยๆดันเข้าในโพรงร้อนช้าๆ

“อะ...อย่าเกร็งนะ คายา......อ๊ะ...แน่นมาก”  พออีฝ่ายเริ่มการสอดใส่ คายาก็เริ่มกระตุกเกร็ง ถึงแม้จะโดนเบิกทางมาอย่างดี แต่ยังไงนี่ก็คือครั้งแรกของคายาแถมขนาดของอีกคนก็ไม่ใช่น้อยๆ ทั้งเสียวทั้งจุกปนเจ็บ ไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาบรรยายความรู้สึกตอนนี้ได้

“อะ...อึก....”จนกระทั้งสิ่งนั้นถูกดันเข้ามาจนสุดโคนและแช่ตัวไว้สักพัก มือน้อยทั้งสองข้างที่บิดเกร็งจึงยอมปล่อยผ้าปูที่นอนที่ถูกดึงจนยับย่น  สไลย์เริ่มเล้าโลมอีกฝ่ายด้วยการจับท่อนเนื้อของอีกฝ่ายมารูดขึ้นลงช้าๆ

“ขะ ขยับได้แล้ว ..” เป็นฝ่ายคายาเองที่ทนไม่ได้ จนต้องเอ่ยปากออกมา

เมื่อได้รับอนุญาต สไลย์ก็เริ่มขยับเอวหนาเข้าออกช้าๆก่อนเพื่อให้อีกคนเริ่มคุ้นชินและค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้น



ตับ ตับ ตับ



เสียงเนื้อกระทับเนื้อเริ่มดังสะท้อนภายในห้องนอนอันใหญ่โตฟังดูลามกสิ้นดี แต่มันยิ่งกลับโหมไฟราคะของคนทั้งสองให้เพิ่มขึ้น

สไลย์ชอบที่จะถอดท่อนเอ็นออกมาจนเกือบสุดความยาวแล้วกระแทกกลับแรงๆเน้นๆ เรียกเสียงครางดังไม่หยุดจากคนใต้ร่าง พร้อมกับเม็ดเหงื่อที่พุดขึ้นรอบไรผมอีกฝ่ายยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่มากขึ้นไป จนคนร่างใหญ่อดไม่ได้ที่จะจับทั้งสองข้างมาเกี่ยวไว้กับเอวตัวเองและก้มลงไปดูดปากอย่างเมามัน


ตับ ตับ ตับ
 

สไลย์เร่งขยับสะโพกให้เร็วและแรงขึ้น ในขณะที่คายาเองก็พยายามยกสะโพกให้สอดรับกับจังหวะที่อีกฝ่ายกระแทกตัวเข้ามา   เซ็กที่เพิ่มเริ่มได้ไม่กี่นาทีสร้างความรัญจวนใจให้เขาเป็นอย่างมาก

‘นี่ใช่ไหนเซ็กกับตัวผู้ รู้สึกดีชมัด’   คายารำพึงอยู่ในใจ จนกระทั่ง



โพละ.........



คายารู้สึกถึงของเหลวอุ่นจำนวนมากทะลักเข้ามาอยู่ในช่องทางของเขาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย....


เดียวนะ...เมื่อกี้อะไร.... คายาที่ยังติดอยู่ในห้วงตัญหายังไม่สามารถเข้าใจในที่สิ่งที่เกิดขึ้นได้ จึงเงยหน้ามองสไลย์ที่ตอนนี้หน้าซีดเผือก แล้วค่อยๆถอดความเป็นชายออกจากตัวของคายา ทันทีที่ส่วนหัวหลุดออก ของเหลวสีขาวจำนวนมากก็พากันไหลออกมาเลอะเต็มบริเวณช่องด้านหลังของเขาและซอกขาทั้งสองข้าง ยังไม่พออีกส่วนหนึ่งไหลย้อยลงมาเปื้อนผ้าปูเตียงเป็นวงกว้างอีก

คายานั่งอึ้งมองน้องชายตัวเองที่ยังบวมเบ่งไม่ได้รับการปลดปล่อยแล้วหันไปมองสไลย์ที่นั่งหน้าซีดไม่มีสีอยู่ปลายเท้าเขาและหอบหายใจแฮกๆ จนเวลาผ่านไปหลายวินาทีสมองถึงประมวลผลได้ว่า....



“สไลย์....อย่าบอกนะว่า...แกล่มปากอ่าว!!!!!”




TBC



แฮ่! เป็นอย่างไรกันบ้างคุณผู้อ่านที่รักทุกท่าน ค้างกับตอนจบกันไหมเอ่ย? ไม่เป็นไรเนอะ ขนาดคายาก็ยังค้างเลย 5555

ใจจริงฉากNCที่คิดไว้ดุเดือดเลือดสาดกว่านี้ แต่เสียที่ว่าเราเขียนออกมาไม่ได้ เศร้าแป๊บ :hao5:
อาจจะมีคนที่คิดว่าคายาใจง่ายไปหรือเปล่าที่ยอมมีอะไรกับสไลย์ง่ายๆ เดียวรออ่านตอนต่อๆไปจะเข้าใจคายามาขึ้น อย่าเพิ่งว่าคายาเลยนะคะ

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่เป็นกำลังใจให้เรานะคะ คำติชมทุกอันเราจะนำไปปรับปรุงในตอนต่อๆไป
แล้วเจอกันในตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-11-2015 18:00:06
โถถถถสไลย์ จบเกมง่ายไปนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 19-11-2015 19:19:12
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ สไลลมปากอ่าวคร้าบพี่น้อง
คายายังถูกทิ้งไว้กลางทาง อิอิ
ยานั้นมีผลใช่ไหม
ปล่อยซีเรียไปเตอะคายา
เพราะคายามีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วน่ะ
55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: nekozaa ที่ 19-11-2015 19:24:58
อ่อนมากซัลไล สงสัยรู้สึกดีเกินไป :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 19-11-2015 19:35:30
คายาคงจะเซ็งสุดติ่ง แถมสไลย์อาจจะถูกเรียกว่า คนไม่มีน้ำยา อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 19-11-2015 19:42:21
โถ่วๆๆๆๆๆ สงสารคายาน้อยจัง 55555555555555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 19-11-2015 20:28:01
สไลย์เอ้ยยยยยยยยยยยย คายาน้อยกระแนะกระแหนแกไปตลอดแน่
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 19-11-2015 20:35:14
อ้าวๆไม่สมราคาคุยเลยนะเนี่ย. โอ๋ๆสงสัยคายาน้อยต้องทำเองเสียแล้ว
มีคำผิดหลายจุดค่ะ. เสียวซ่าน. ทัดหู. เป็นอย่างดี. นี่ใช่ไหม. หน้าซีดเผือด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ยัยเพี๊ยน ที่ 25-11-2015 21:42:25
อ้าว สไลย์ทิ้งให้คนสวยค้างอยู่คนเดียวได้ไง
55555++++++ โดนล้อไปอีกนานเลย
สนุกค่ะ  สไลย์จะทำยังไงต่อ  อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆ
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ
 :laugh: :laugh: :laugh: :m20: :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 27-11-2015 15:05:28
โถ!!!!! สไลม์น้อยจะรีบไปไกน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 27-11-2015 21:52:53
ฮาสไลย์นี่ล่ะ 5555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 29-11-2015 10:10:15
 :katai5: ตอนต่อไป พลีส
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนที่2 19/11/15 [Mpreg] *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 29-11-2015 23:10:47
สวัสดีค่าาาาา นักอ่านที่รักทุกท่าน

ขออภัยที่หายไปนาน ตอนนี้พักร้อนของเราหมดแล้ว ต้องกลับมารับใช้เจ้านายเหมือนเดิม :hao5:
ดังนั้นการอัพนิยายอาจจะไม่ถี่เหมือนตอนแรก แต่เราก็จะพยายามมาให้ไวที่สุด

ตอนนี้กำลังปั่นตอนที่3สุดพลัง อีกไม่นานเกินรอ คายาน้อยจะกลับมาหานักอ่านทุกท่าน
สำหรับเรื่องสั้นนี้อีก3-4ตอน ก็น่าจะจบแล้ว

ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์นะคะ แล้วเจอกันใหม่ตอนที่3 :mew1:





สปอย(นิดหน่อย) :o8:


คายา : ยังกล้ามาเสนอหน้าอีกเหรอ ไอ่คนไม่มีน้ำยา!!!



สไลย์ : นาร์! นายต้องช่วยพี่นะ ต้องช่วยรักษาสไลย์น้อยให้กลับมาใช้งานได้เหมือนเดิมนะ!



Chapter 3  ☆★ coming soon
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] **แจ้งข่าว+สปอย** P.2
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 29-11-2015 23:24:37
รอค่าาาาาาาาา  :z3: 
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] **แจ้งข่าว+สปอย** P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 30-11-2015 19:31:28
 :katai5: รีบมาไวๆ นะ ตอนหน้าท่าจะฮาไม่เบา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] **แจ้งข่าว+สปอย** P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 30-11-2015 21:17:02
มาไวๆๆๆน่ะ
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 03-12-2015 23:42:53
ขออภัยที่ทำให้รอนานนะคะ

เชิญอ่านตอนที่สามกันได้เลยจ้า  :mew1:





ตัวเมีย  ★☆  Mating Season


Chapter 3


ยามเช้า ณ. คฤหาสน์ รานอฟ


เหล่านกน้อยส่งเสียงจิ๊บๆ ยามบินถลาไปมาระหว่างแมกไม้และละอองแดดภายในสวน ช่างเป็นบรรยากาศที่สดใสสำหรับใครหลายๆคน  ยกเว้นแต่......


“พี่สไลย์ ..... ผมยกข้าวต้มมาให้แล้วนะ” นาร์ที่อาสานำอาหารเช้ามาเสิร์ฟแทนบรรดาแม่บ้าน วางถาดอาหารลงไว้ที่โต๊ะข้างเตียงของสไลย์


นาร์เหลือมองพี่ชายที่นอนขดตัวเป็นก้อนกลมๆขนาดใหญ่อยู่ใต้ผ้าห่มหนาสีขาวกลางเตียงไม่กระดุกกระดิก ได้ยินแต่เสียงสะอึกสะอื้นเป็นระยะๆเท่านั้น  เห็นดังนั้นญาติผู้น้องก็ได้แต่เพียงถอดหายใจเบาๆ สไลย์เป็นอย่างนี้ตั้งแต่กลับมาจากงานวันเกิดของคุณลุงเมื่อวันก่อน เขาเองก็รู้สึกผิดอยู่ไม่น้อยที่เป็นสาเหตุทำให้พี่ชายตกอยู่ในสภาพนี้  ถ้าเขาไม่มัวอยู่แต่ในห้องแลป คงไม่ลืมที่จะบอกเรื่อเจลที่ยังไม่สมบูรณ์นั้น


“ พี่...ลุกขึ้นมากินข้าวก่อน เมื่อวานพี่ก็แทบจะไม่ได้กินอะไรเลยนะ “
ระหว่างพูดไปนาร์ก็พยายามดึงผ้าห่มออกจากตัวสไลย์ แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะอีกคนยังขดตัวแน่น

“ พี่สไลย์ อย่าดื้ออย่างนี้ซิ! ผมบอกแล้วไง ไม่เกินหนึ่งอาทิตย์เดียวมันก็จะกลับมาเป็นปรกติ”


พรึบ!


จู่ๆสไลย์ก็ลุกขึ้นมาแล้วตวัดผ้าห่มทิ้ง

“นาร์ นายสัญญาแล้วนะว่าจะช่วยพี่ ฮะ ฮึกๆ...”
สไลย์ที่ตอนนี้ใบหน้าดูซูบซีด เกรอะกรังไปด้วยน้ำหูน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด จนคนที่เห็นอดรู้สึกสมเพชไม่ได้

“ นายต้องรักษาสไลย์น้อยให้กลับมาเป็นปรกตินะ ฮือออออออ....”
ตัวผู้ร่างยักษ์ได้กลายสภาพเป็นเหมือนเด็กน้อยเสียขวัญโผเข้ากอดน้องชายพร้อมกับปล่อยโฮอย่างไม่มีอาย

“ผมสัญญาด้วยเกียรติของนักปรุงยาอันดับหนึ่งแห่งอคาเทียร์เลย   มาๆ ลุกมาล้างหน้าล้างตาแล้วกินข้าวก่อนนะเถอะ”

นาร์ใช้เวลาไม่นานในการลากคนที่มีหุ่นไล่เลี่ยกันให้ลุกออกมาจากเตียงแล้วส่งเข้าห้องน้ำ  สักพักสไลย์กลับออกมาในสภาพที่ดูดีกว่าเดิมเล็กน้อย พร้อมกับพาตัวเองมาที่โต๊ะอาหาร เมื่อได้กลิ่นข้าวต้มของโปรดบวกกับเมื่อวานสไลย์แทบจะไม่มีอะไรตกถึงท้องเพราะอยู่ในภาวะซึมเศร้า  กระเพราะอาหารของสไลย์ก็เริ่มเรียกร้อง ไม่รอช้าเจ้าตัวจึงลงมือจัดการอาหารตรงหน้าอย่างรวดเร็ว


“เมื่อวานผมไปหาคายาที่บ้านมา”


กึก!


มือที่กำลังยกชามข้าวต้มขึ้นมาซดนั้นหยุดชะงักทันทีที่ได้ยินชื่อของใครบางคน

“ผมบอกกับเขาแล้วว่า มันเป็นความผิดพลาดของผมเองที่ทำให้พี่เป็นแบบนี้”

“แล้วเจ้านั้นว่ายังไงบ้าง?”  สไลย์ถามออกมาด้วยเสียงแหบและตาก็ยังคงจ้องมองชามอาหารที่ว่างเปล่า

“ก็ไม่ได้พูดอะไร... เอาเถอะตอนนี้พี่มาทานยาบำรุงก่อนเถอะนะ” ว่าแล้วนาร์ก็จัดการยัดเม็ดยาใส่มือสไลย์พร้อมด้วยน้ำแก้วใหญ่อีกแล้วหนึ่ง ญาติผู้พี่ซึ่งปรกติจะทำตัวเป็นยักษ์ซ่าแต่ตอนนี้กลายร่างเป็นหมาหงอยยอมทำตามน้องชายอย่างว่าง่าย


ตั้งแต่เหตุการณ์คืนนั้นที่เขาล่มปากอ่าว ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร สไลย์น้อยก็ไม่ยอมชูคอขึ้นมาสู้อีกเลย จนถูกคายาถีบตกเตียงและทิ้งไว้ในห้องเพียงลำพัง  เขาสูญเสียความมั่นใจในความเป็นตัวผู้ที่มีและตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า ถึงแม้ว่ามันเป็นผลข้างเคียงจากยาปลุกและจะหายภายในหนึ่งอาทิตย์ก็ตามที


ทั้งๆที่เขาหมายมั่นปั้นมือจะทำให้คายาประทับใจใจลีลาของเขาแท้ๆ แต่ดันล่มไม่เป็นท่า รู้ที่ไหนอายถึงนั้น!ว่าแล้วความรู้สึกหดหู่ก็เข้าจู่โจมสไลย์ จนต้องกลับไปนอนขดตัวบนเตียงอีกครั้ง โดยไม่สนใจเสียงโวยวายของญาติผู้น้องแม้แต่น้อย....



...................................



สำหรับคายาเองเช้านี้ก็ไม่ค่อยสดใสสักเท่าไรนัก ดังนั้นหลังจากทานมื้อเช้ากับครอบครัวเสร็จ คายาก็ขอตัวออกมาเดินสำรวจตลาดใจกลางเมืองแก้เครียด  เป็นใครจะไม่อารมณ์เสียบ้างล่ะ ทั้งๆที่มันเป็นครั้งแรกของเขาแท้ๆ แต่ดันโดนทิ้งให้ค้างเติ่งกลางทางซะอย่างนั้น ไม่น่าเลยคายาเอ๋ย ไม่น่าประชดชีวิตเรื่องเซเรียจนยอมมีอะไรกับคู่อริของตัวเองเลย นี่ล่ะน้าอาการใช้อารมณ์มากกว่าสมอง


คายาถอยหายในเฮือกหนึ่งก่อนจะเริ่มเดินชมตลาดอีกครั้ง ตาเรียวสวยไล่มองบรรดาผู้คนที่มาจับจ่ายตลาอดในช่วงนี้อย่างคึกคัก และแล้วสายตาเจ้ากรรมก็ไปสะดุดกับร่างสูงโปร่งร่างหนึ่งที่แสนคุ้นตา


เซเรีย....


เพียงแค่ได้เห็นแผ่นหลังของคนที่คิดถึงมาตลอดหลายอาทิตย์นี้ หัวใจดวงน้อยๆก็เต้นระรัวจนเจ้าตัวต้องเอามือกุมหน้าอกด้านซ้ายไว้ เพราะกลัวหัวใจตัวเองจะเต้นจนหลุดออกมา

เซเรียที่เพิ่งออกมาจากร้านเพชรชื่อดังของเมืองพร้อมคู่หมั่นหนุ่มไม่ทันสังเกตร่างเล็กจนกระทั่ง

“พี่เซเรีย ... ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

เซเรียรีบหันตามเสียงอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

“คายา!” เซเรียเองก็ตกใจไม่น้อยที่เจอคายาแบบไม่ทันได้ตัว แถมมีคู่หมั้นที่เขาไม่เคยบอกคายามาก่อนอยู่ด้วย นั้นยิ่งทำให้ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาในใจ

“พี่เซเรียมาเลือกแหวนแต่งกันกับคู่หมั่นใช่ไหมครับ? โอ้โหสวยมากๆเลย!”  คายาแกล้งทำเป็นเข้ามากอดแขนอีกคนและทำตาโตเมื่อเห็นแหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางซ้าย ดูแล้วช่างเป็นภาพที่น่ารักน่าชังสำหรับคนนอกที่ไม่รู้เรื่องอะไรอย่างว่าที่เจ้าบ่าว แต่สำหรับเซเรียเขารู้ดีว่าคายากำลังโกรธเขาและโกรธมาก เพราะคำว่า”พี่”คายาจะใช้เรียกตนเวลามีเรื่องไม่พอใจเท่านั้น....

“อย่าลืมส่งบัตรเชิญมาให้เค้าเป็นคนแรกนะ ไม่งั้นงอนจริงๆด้วย”

เซเรียที่ยังอึ้งอยู่ก็ได้แต่ตอบไหลตามน้ำไปกับอีกฝ่าย

“อือ...เราจะส่งให้คายาคนแรกเลย”

คายาก็ยังคงแสร้งทำเป็นน้องชายที่แสนน่ารักต่อไป

“คายาต้องไปแล้ว ไว้เจอกันนะครับ....” พูดจบคายาเขย่งตัวขึ้น หอมแก้มเซเรียเบาๆ ก่อนจะจากไปเขากระซิบให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคน


“คนหลอกหลวง...”


.......................................



สไลย์เดินลัดเลาะไปในสวนหลังโรงฝึกไป พลางสอดส่ายสายตาหาคนที่หนีมาเลียแผลใจที่นี่  ก็น้องชายตัวแสบของเขาเพิ่งส่งข่าวมาบอกว่า เซเรียทำรถไฟชนกันจังเบ้อเร่อแถมคายายังเป็นฝ่ายถอยทัพมานั่งร้องไห้ที่สวนแห่งนี้ เขาเองก็รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้มาบ้างแต่ก็ไม่ใส่ใจอะไรมากนัก มันไม่ใช่เรื่องของเขาหนิ แต่เจ้านาร์ขู่ว่าถ้าเขาไม่ยอมตามมาดูคายา จะไม่ยอมช่วยลูกชายของเขา! นี่ก็ตั้งใจมาสมน้ำหน้านะ ไม่ได้จะมาปลอบใจอะไรหรอกท่านผู้อ่าน


สไลย์เดินมาเรื่อยๆจนถึงบริเวณด้านหนังของสวนที่มีต้นไม้ใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ พร้อมๆกับแลเห็นร่างเล็กในชุดผ้าสีครีมนั่งกอดเข่าซุกตัวอยู่บริเวณโคนต้นไม้ ไหล่เล็กๆนั้นสั่นไหว สไลย์ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศที่เย็นขึ้นหรือเพราะแรงสะอื้น


พรึบ!


สไลย์นั่งเบียดลงข้างๆพร้อมกับเอาเสื้อคลุมตัวเองสวมให้อีกฝ่ายแทน

“ยังกล้าโผล่หน้ามาอีกเหรอ เจ้าคนไม่มีน้ำยา” เมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบว่าเป็นคู่อริของตนคายาก็อดไม่ได้ที่จะจิกกัดตามความเคยชิน

“ปากดีนักนะ มันน่าจับกดกลางสวนจริงๆ” คอยดูนะถ้าหายเป็นปรกติเมื่อไรจะปล้ำให้ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย!

“เอ้านี่ เอาไปใช้ซะ หน้าตานายดูไม่ได้เลยตอนนี้”

“ขอบใจ”คายากล่าวขอบคุณสั้นๆก่อนรับผ้าเช็ดหน้าจากอีกคน เขาทนเก็บน้ำตาไม่ยอมร้องไห้ต่อหน้าเซเรีย แต่พอมาถึงสวนแห่งนี้ความอดทนทั้งหมดก็ทลายลง เขานั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียวจนกระทั่งสไลย์ปรากฏตัว

ทั้งคู่นั่งเงียบๆข้างกันจนกระทั่งคล้อยบ่าย คายาจึงเป็นฝ่ายลุกขึ้นก่อน

“หิวแล้วล่ะ กลับบ้านฉันกันเถอะ ป่านนี้แม่คงเตรียมกับข้าวไว้รอแล้ว”

สไลย์เคยได้ยินมาว่าแม่ของคายามีฝีมือทำกับข้าวที่เป็นเลิศ ไปฝากท้องเสียหน่อยคงไม่เสียหาย ว่าแล้วก็ลุกเดินตามหลังร่างเล็กไปติดๆ


...................................


“อ้าว คายาพาคุณหนูสไลย์มาด้วยหรือเหรอลูก?” เรย์คุณแม่หน้าหวานอดแปลกใจไม่ได้ที่ลูกชายตนกลับมาพร้อมใครอีกคน ทั้งๆปรกติคู่นี้ไม่ค่อยจะกินเส้นกันสักเท่าไร

“พอดีเจอกันกลางทางครับ คายาเลยชวนผมมาทานมื้อกลางวันด้วย คุณเรย์คงไม่ว่าอะไรนะครับ”
ว่าแล้วสไลย์ก็ปล่อยรอยยิ้มการค้าให้คุณแม่และทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีของคายาตลอดมื้ออาหารมื้อนั้นเพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัย




“ฝีมือทำกับข้าวแม่นายนี่ยอดจริงๆอร่อยกว่าที่แม่บ้านฉันทำอีก อย่างนี้ต้องมาบ่อยๆ” สไลย์ที่ตอนนี้นอนลูบพุงป่องๆของตัวเองอยู่บนเตียงนอนของคายาพูดอย่างสบายอารมณ์

“ใครบอกว่าจะให้นายมากอีก หือ?”

“ไม่เอาน่า คายา ฉันรู้ว่านายยังเคืองเรืองคืนนั้นอยู่ แต่นาร์ก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่ามันเป็นผลข้างเคียงของเจลนั้น”

“หึ!เอาไว้สไลย์น้อยใช้งานได้ก่อนเราค่อยมาว่ากัน ฉันจะไปอาบน้ำ นายก็อยู่แต่ในห้องฉันนี่แหละ อย่าออกไปจุ้นจ้านที่ไหนนะ” พูดจบคายาก็เดินถือผ้าเช็ดตัวหายเข้าไปในห้องน้ำ

ใจจริงสไลย์อยากจะย่องตามไปแอบดูอีกฝ่ายอาบน้ำ แต่เมื่อนึกถึงลูกถีบจากเท้าเล็กๆที่ตนเคยได้ลิ้มคราวก้อนแล้วก็นึกกลัว เลยตัดสินใจนอนอ่านหนังสือรอดีกว่า


แกรก


ไม่นานนักประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมกลิ่มหอมอ่อนๆของครีมอาบน้ำลอยพุ้งตามมา ทำให้สไลย์ต้องผลุดลุกขึ้นมานั่งมองคายาที่มีแต่ผ้าขนหนูผืนบางคาดเอวอยู่อย่างหมิ่นเหม่

คายาเดินมายังปลายเตียงช้าๆ ปล่อยให้อีกฝ่ายได้มีเวลาสำรวจร่างกายขาวผ่องของเขาอย่างเต็มที่

“นายกำลังยั่วกันอยู่ใช่ไหมคายา...”

คายายิ้มมุมปากนิดๆ ก่อนจะปลดผ้าขนหนูรอบเอวตัวเองออก

“ก็แค่อยากจะเช็คดูให้แน่ใจว่า ลูกชายนายใช้การไม่ได้จริงๆ”

สไลย์กลืนน้ำลงคออึกใหญ่ ... ทำไงดี ทำไงดี อาหารชั้นเลิศมาอยู่ตรงหน้านี้แล้ว แต่กินไม่ได้ โอ๊ย!จะทำยังไงดี?!

“ฮะๆ นายทำหน้าตลกจังสไลย์” ร่างบางหลุดหัวเราะออกมาเมื่อเห็นอีกคนทำหน้าเลิกลัก ขาเล็กๆทั้งสองข้างค่อยๆขึ้นคร่อมบนหน้าตักหนาของสไลย์ แล้วลงมือปลดท่อนล่างของอีกฝ่ายจนเหลือแต่ชั้นในสีขาว

“อยุ่นิ่งๆซิสไลย์!”  จู่ๆสไลย์ก็เกิดอาการปอดแหกขึ้นมาจนไม่ให้ความร่วมมือ พยายามยื้อขอบชั้นในของตัวเองไว้ไม่ให้คายาดึงลง ทั้งสองยื้อกันไปมาสักพักจนคนตัวเล็กกว่าหมดความอดทน


เพี๊ยะ!


มือเล็กของคายาฟาดลงบนมือสไลย์เต็มๆหนึ่งที จนสไลย์ต้องรีบชักมือกลับ

“ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับนายเรื่องคืนนั้นเลยนะ ดังนั้นอยุ่เฉยๆอย่าขัดคำสั่ง!” ได้ยินดังนั้นตัวผู้ที่มีคดีติดตัวก็รีบพยักหน้าตกลง ก่อนที่จะทำให้อีกคนมีน้ำโหไปมากกว่านี้   

‘อ๊ะ? แล้วทำไมเขาต้องยอมเจ้าเตี้ยขนาดนี้ด้วยล่ะ? แต่ตอนนี้ช่างมันก่อน คนมันกำลังอารมณ์เสียไม่อยากขัดใจ ’ สไลย์แอบประท้วงในใจตัวเอง

เมื่อเห็นว่าคนตัวโตยอมให้ความร่วมมือแล้ว คายาจัดการถลกชั้นในอีกฝ่ายล่นลงมาที่หน้าขา แล้วชโลมน้ำมันหอมลงบนสไลย์น้อยที่ยังหลับไหลอยู่อย่างสงบ ก่อนจะเริ่มการเล้าโลมด้วยสองมือเล็ก

‘อา...เสียวจัง .... ‘ สไลย์รู้สึกได้ถึงสัมพัสจากสองมือนุ่มที่อยู่ระหว่างขา แต่ทำไมไอ่ลูกชายถึงไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยล่ะ?!




หลายนาทีผ่านไป จนคายาเลิกล้มความตั้งใจที่จะปลุกความเป็นชายของอีกคนขึ้นมา

“อะไรกันเนี่ย... เสื่อมสมรรถภาพแล้วจริงๆเหรอ? สงสัยต้องไปหาตัวผู้ตัวอื่นแล้วซินะ...” ประโยคสุดท้ายแม้จะพูดกับตัวเองแต่มันก็เข้าสองหูของสไลย์เต็มๆ นั้นทำให้สไลย์พรวดพลาดลุกขึ้นมารัดเอวอีกคนไว้แน่น

“ไม่ได้นะ ห้านนะคายา!”


“แล้วนายจะให้ฉันอยู่อย่างแห้งเหี่ยวอย่างนี้เหรอ?”

“เจ้านาร์ก็บอกนายแล้วไงว่า เดี๋ยวก็หาย ไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ไงคายาจำไม่ได้เหรอ?”

“ก็ได้ งั้นคืนนี้ นายค้างที่นี่นะ ฉันจะให้แม่ทำพวกซุปสมุนไพรบำรุงกำลังให้นายกินเย็นนี้” คายาพูดพลางผลักอีกคนออกจากตัวเบาๆและลงจากเตียงไปสวมเสื้อผ้า ก่อนที่โยนผ้าขนหนูให้อีกคนไปจัดการทำความสะอาดตัวเอง


และแล้วเย็นนั้นสไลย์ก็ถูกบังคับให้กินซุปสมุนไพรหลายขนาน เพราะคายาไปบอกคุณแม่เรย์ว่าพักนี้สไลย์ไม่ค่อยสบาย ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงเพราะทำงานหนัก รักษายังไงก็ไม่หาย.....


‘คอยดูนะถ้างานนี้นายยังไม่ยอมหาย ฉันจะตัดจู๋นายไปทิ้งจริงๆด้วย!’



..........................................



ตกดึกคืนนั้น


“คายา ตื่นๆ!”

“อืมม อารายยยย คนจะนอน....” คายางัวเงียตื่นมาเพราะแรงเขย่าจากสไลย์ที่ทำหน้าตาตื่นเต้นดีใจอยู่ข้างเตียง

“ดูซิๆ ลูกชายฉันใช้การได้แล้ว!”

ตะกี้เขาปวดฉี่จึงจำใจต้องลุกไปเข้าห้องน้ำกลางดึก ถึงได้ค้นพบว่าลูกรักของเขาชูคอผงาดคืนชีพมาแล้ว สงสัยจะเป็นเพราะบรรดาซุปสมุนไพรที่คุณแม่คนสวยทำให้แน่ๆ

“จริงเหรอ? ไหนดูหน่อย!” คายาเองก็ตกใจ เลยรีบเปิดไฟที่หัวเตียง  อะไรกัน เวลาจะหายมันก็หายง่ายๆอย่างนี้เลยเรอะ?
ยังไม่ทันได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ สไลย์กระโดดขึ้นคร่อมคายาบนเตียงพร้อมกับปลอกลอกชุดนอนอีกฝ่ายจนล่อนจ้อน

“เราอย่ามาเสียเวลาเลย มาสานต่อจากคืนนั้นกันเถอะนะคายาจ๋า....แฮกๆ” สีหน้าของสไลย์ตอนนี้แสดงถึงความหื่นกระหายจนคายารู้สึกขนลุกขึ้นมาทันที จึงรีบขู่อีกฝ่ายด้วยเสียงรอดไรฟัน

“จะบ้าหรือนาย! เดียวพ่อแม่ฉันก็ได้ยินหร...อื้ออออ”

พูดยังไม่ทันจบประโยคคายาก็โดนคนด้านบนจูบปิดปากอย่างดุเดือด ณ. เวลานี้สไลย์ไม่สนใจว่าใครจะได้ยินหรือเห็น สิ่งเดียวที่เขาต้องการที่สุดตอนนี้คือจัดการขย้ำเนื้อหวานๆตรงหน้าเขาเท่านั้น!!!



TBC.....


เป็นไงบ้างค่ะ ตอนนี้คู่พระนางของเราเริ่มมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นใช่ไหมเอ่ย?

อ๊ะ หรือเราคิดไปคนเดียว  :ruready

ขอบคุณสำหรับทุกการติดตาม และต้องขออัยใจความล่าช้า ตอนต่อไปเราจะพยายามมาให้ไวกว่านี้นะคะ

แล้วพบกันใหม่ในตอนที่สี่ :katai3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 04-12-2015 14:18:25
จะล่มอีกไหมนะ 55555555555555555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 04-12-2015 14:30:02
 :really2:  เหย ยังต้องตามลุ้นกันต่อไปสินะ ฮ่าๆๆๆ อย่าล่มเลยสงสารน้องคายา
เพราะซุปและยาบำรุงที่อัดกันเข้าไปแท้ๆเลย ถ้าน้องคายาเสร็จสมหวังก้อต้องไปขอบคุณคุณแม่และคุณน้องสามีด้วยนะ
คู่นี้บทจะหื่นก็ฮาดีนะ   :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 04-12-2015 14:57:28
อย่าล่มอีกเชียวล่ะสไลย์ ไม่งั้นคายาน้อยไม่ยอมแน่ๆ  :ruready
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: nekozaa ที่ 04-12-2015 17:17:50
ค้างงะ มาต่อไวๆน้าา :mew2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 04-12-2015 20:33:45
สนุกมากกก ตลกอ่ะ ล่มปากอ่าวเฉย แล้วนี่สไลมต์รู้รึยังว่าคายาเป็นตัวเมียอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: Pandora20 ที่ 04-12-2015 21:11:07
ขำ 555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: qilarsy39 ที่ 04-12-2015 21:31:45
5555555555556  :laugh:
จะล่มอีกรอบไหมน้ออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 04-12-2015 21:52:30
5555555 ตลกกกก หื่นทั้งคู่เลย อย่าเพิ่งไว้ใจนะ มันอาจจะเป็นอาฟเตอร์ช็อก มีล่มรอบสองล่ะได้เฮ 55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: Seilong2 ที่ 04-12-2015 23:07:16
อยากให้เรื่องนี้เข้าโหมดนิยาย คงฟินน่าดู :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 04-12-2015 23:29:59
พอตั้งได้ก็จะเอาเชียว ไอ้หื่นเอ้ยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 05-12-2015 04:01:32
จะตั้งได้จนสุดทางไหมน้า ถ้าล่มอีกทีคายาทิ้งแน่นะสไลย์
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 05-12-2015 14:22:38
โธ่ๆๆๆ น้องสไลย์ผู้น่าสงสาร พยายามเข้านะ จะล่มอีกม่ะเนี่ย 55555555555555555555555 :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 05-12-2015 21:31:13
ไสย์อย่าทิ้งคายาไงกลางทางน่ะ  อิอิ
ถ้าล้มปากอ่าวครั้งนี้ มีหวังคายาไปหาตัวผู้อื่นแน่ๆๆ
ฮ่าๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 06-12-2015 12:16:14
นายเอกราชินีสินะ อ่านแล้าฮา ไม่รู้ใครโดนใครกินกันแน่
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-12-2015 16:07:11
อยากอ่านอีกมาต่อเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter 3 P.2 03/12/15 *UP*
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 07-12-2015 20:14:30
เริ่มคิดถึงคายาน้อยแล้ว เมื่อไหร่จะมานะ :katai5:
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15))
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 09-12-2015 21:00:41
สวัสดีค้าาาาา ผู้อ่านที่รักทุกท่าน อ

วันนี้แอบเอามาลงให้อ่านกันก่อนครึ่งหนึ่ง เพราะรู้ว่าทุกคนค้างจากตอนที่แล้วกัน 55555 :hao7:

ปรกติเราจะรีไรท์ประมาณ3-4รอบก่อนเอามาลง แต่คราวนี้เรารีไรท์แค่รอบเดียว ดังนั้นหากมีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้านะคะ







ตัวเมีย  ★☆  Mating Season




Chapter 4.1



คืนนี้เป็นคืนแรกของปีที่หิมะเริ่มตกสู่ดินแดนอคาเทียร์ ทำให้อากาศหนาวขึ้นอย่างฉับพลัน ตามท้องถนนนั้นค่อนข้างจะร้างผู้คน เพราะใครๆก็รีบกลับไปหาความอบอุ่นที่บ้านของตน  แต่สำหรับคายาและสไลย์ เตาผิงในห้องนั้นโดนละเลย ไม่ได้ให้ความสนใจที่จะจุดมันขึ้นเพราะในตอนนี้อุณหภูมิในห้องนอนกำลังร้อนระอุไปด้วยกิจกรรมเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสอง


“ อะ..อ๊าาาา...” คายาปลอดปล่อยออกมาเป็นครั้งที่เท่าไรก็ไม่รู้ของค่ำคืนนี้


ตั้งแต่ลูกชายสไลย์กลับมาชูคอผงาดเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน พวกเขาก็ยังไม่ได้หยุดร่วมรักกันแม้แต่นาทีเดียว
เขารู้สึกว่าเขาพลาดมากที่ให้แม่ทำสมุนไพรบำรุงกำลังให้อีกคนกิน เพราะตอนนี้สไลย์ก็ไม่ได้ต่างจากช้างป่าตกมันสักเท่าไร


“ อา...คายา นายขี้โกงไปก่อนอีกแล้วนะ ...” สไลย์พูดเสียงกระเส่าในขณะที่ยังขยับสะโพกหนากระแทกกระทั้นเข้าออกช่องทางด้านหลังของอีกคนไม่หยุด ก่อนค่อยๆชะลอความเร็วลงแล้วจับคนข้างใต้พลิกให้นอนคว่ำทั้งๆที่แกนกายเขายังเชื่อมอยู่


“พอแล้ว...ชั้นเหนื่อย..อ๊ะ!”  สไลย์โน้มตัวลงไปพรมจูบแผ่นหลังบางพร้อมกับยกปั้นท้ายคายาให้สูงขึ้นเพื่อให้สอดใส่ได้ลึกกว่าเดิม


ตับ ตับ ตับ


“คายา... อะ อา.. คายา...” สไลย์ที่ใกล้ถึงจุดหมายปลายทางแห่งความสุข ครางเรียกชื่อคนใต้ร่างไม่หยุด และรั้งสะโพกของอีกคนเข้ามาแนบชิดมากกว่าเดิมเพื่อรองรับแกนกายที่โหมกระหน่ำใส่ทั้งแรงทั้งเร็วขึ้นเรื่อยๆ


“อ๊าาาาา....” จนกระทั้งน้ำขาวขุ่นจำนวนมากถูกปลดปล่อยเข้าสู่ภายในของคายาอีกครั้ง สไลย์ขยับเอวอีกสองสามทีจนแน่ใจว่าน้ำรักถูกรีดออกหมดแล้วจึงถอดตัวออกมาช้าๆ เขาค่อยๆพลิกร่างบางที่นอนอ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรงให้กลับมานอนหงาย

 
สภาพคายาในตอนนี้เรียกได้ว่าเซ็กซี่สุดๆ เม็ดเหงื่อฝุดรอบตามไรผมที่เปียกชื้น ใบหน้าแดงระเรื่อ แล้วไหนจะปากกระจับที่เผยอขึ้นมาน้อยๆเวลาเจ้าตัวหอบหายใจ  สไลย์ต้องใช้ความอดทนอดกลั้นเป็นอย่างมากที่จะไม่ได้เจ้าลูกชายตัวดีผงาดชูคอขึ้นมาอีกครั้ง


‘เย็นไว้สไลย์ ต้องพอแค่นี้แล้ว ไม่งั้นเจ้าเตี้ยได้ตายคาอกแกแน่ๆ....’


เขาตั้งใจจะหยุดตัวเองไว้แค่นี้หากแต่เค้าไม่เหลือบมองลงไปเห็นช่องทางรักของอีกคนที่แดงก่ำหลังจากโดนเขารังแกมาค่อนคืน แถมน้ำรักที่เขาปลดปล่อยไว้จำนวนมากไหลย้อยลงมากเลอะตามซอกขาและที่นอนเต็มไปหมด เพียงเห็นแค่นั้นสไลย์น้อยก็ชูคอขึ้นมาเต็มลำและเรียกร้องที่จะกลับเข้าไปในโพรงอุ่นๆนั้นให้จงได้


“อ๊ะ! สไลย์พอแล้ว!”  คายาที่นอนหอบหายใจอยู่พยายามรวบรวมแรงอันน้อยนิด เอามือดันหน้าท้องอีกคนไว้ เมื่อรู้ตัวว่า สไลย์จับขาขาวทั้งสองข้างของตนพาดบ่า และกำลังเริ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้ง แต่การห้ามก็ไม่เป็นผลเมื่อตัวผู้ด้านบนมีความต้องการที่ล้นปรี่ และน้ำรักที่หลงเหลืออยู่ด้านในช่องทางเป็นจำนวนมาก ทำให้การสอดใส่เป็นไปไม่ยากจนสุดท้ายสไลย์ก็สามารถดันท่อนเอ็นอันใหญ่เข้าไปจนมิดโคน


“แฮกๆ....อีกรอบเดียว...ฉันสัญญา...”  ว่าแล้วสไลย์ก็เริ่มขยับสะโพกหนาในจังหวะที่ดุเดือดอีกครั้ง  สำหรับคายาตอนนี้เขาหมดแรงจริงๆ ไม่มีแม้กระทั้งเสียงที่จะคราง  ดวงตาเริ่มพร่าเลือนจนกระทั้งสลบไปในที่สุด ปล่อยให้อีกฝ่ายตักตวงความสุขจากร่างกายตนไปอย่างเอาแต่ใจ




*******************



วันต่อมา....



กว่าคายาจะสามารถลืมตาตื่นขึ้นมาได้ก็เกือบเที่ยง ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่เค้าไม่เคยรู้สึกเหนื่อยอย่างนี้มาก่อน แถมระบมไปทั้งตัวอีกต่างหาก คิดแล้วก็อดหงุดหงิดตัวต้นเหตุไม่ได้  ยังดีที่เขาตื่นขึ้นมาเจ้าหมีควายนั้นกุลีกุจออุ้มเขาไปอาบน้ำแต่งตัวให้และพากลับมานั่งบนเตียงนุ่ม เขาเลยยังไม่ได้เหวี่ยงอะไรมาก


ตึ่ง..


“คายา กินข้าวต้มฝีมือแม่นายก่อน มาๆฉันป้อนให้”  สไลย์ที่เช้านี้รู้สึกกระปี้กระเปร่าและพลังงานเต็มเปี่ยม ลงทุนลากเก้าอี้มานั่งป้อนข้าวต้มให้ตัวเมียที่ตกเป็นของเขาหมาดๆอย่างเอาอกเอาใจ


“หึ อารมณ์ดีแต่เช้าเชียวนะไอ่หมีควาย..”  คายาที่เห็นอีกคนทำหน้าตาดีด้ามีความสุขก็อดไม่ได้ที่จะแขวะก่อนจะกลืนข้าวต้มที่สไลย์เป่าให้หายร้อนแล้วป้อนให้


“ได้นายมาเป็นเมียทั้งทีต้องอารมณ์ดีซิ!”


“แค่กๆๆๆ” คายาสำลักข้าวต้มทันทีที่ได้ยินคำพูดอันไม่คาดฝันจากปากอีกคน


“นี่กินไม่ระวังเลย ค่อยๆจิบน้ำก่อนนะ” และแล้วคายาก็ต้องตกตะลึงเป็นรอบที่สอง เมื่อสไลย์รีบเข้ามาลูบหลังให้เขา พร้อมกับเอาทิชชูมาเช็ดปากให้ก่อนจะประครองให้เขาจิบน้ำล้างคอ.... เคยได้ยินว่าคนเราเวลามีอะไรกันแล้วความสัมพันธ์มันจะดีขึ้นแต่เขาไม่คิดว่าคนที่เคยเป็นคู่อริจะเปลี่ยนพฤติกรรมได้รวดเร็วแค่ช่วงข้ามคืนแบบนี้  ..... นี่มันคงจะเป็นผลข้างเคียงจากการใช้ยาสารพัดอย่างในช่วงเวลาสั้นๆของสไลย์ซินะ คายาคิด..



“ว่าแต่พ่อแม่ฉันไม่สงสัยอะไรใช่ไหม?” ดีนะเมื่อคืนอากาศเป็นใจ หิมะตก ลมก็แรงเลยกลบเสียงพวกเขาไปหมด ไม่งั้นแย่แน่ๆ


“อือ ไม่ต้องห่วง ฉันบอกว่าเรามัวแต่คุยกันจนดึกนายเลยตื่นสาย อะนี่ กินอีกหน่อยซิ” ว่าแล้วสไลย์ก็ตักข้าวต้มป้อนคนบนเตียงเรื่อยๆ คายาเองก็หิวเลยไม่พูดอะไร แต่เขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่ขาดไป... เขาเหมือนลืมอะไรไปแต่นึกอย่างไรก็นึกไม่ออกเสียที....



อะไรสักอย่างที่สำคัญมากๆ.......





TBC 



Chapter 4.2 coming soon
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 09-12-2015 21:06:30
ลืมว่าท้องแหงๆล่ะสิ
ที่นึกไม่ออกเพราะมันแต่ฟินใช่ไหมล่ะ นอนเอาแรงอีกหน่อยแล้วอย่ายั่วมากนัก
เดี๋ยวเหนื่อย
สมุนไพรสุดยอดจริงๆเลย เก็บไว้ห่างๆเลยนะทีนี้
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ. รอๆๆๆ.  :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: nekozaa ที่ 09-12-2015 21:57:35
ให้ซัลไลต่ออีกยกสองยกต้องจำได้แน่เลย 555 มาต่ออีกนะคะ ปูเสื่อรอ :oo1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: ice.sp0211 ที่ 09-12-2015 21:58:34
ลืมว่าตัวเองเป็นตัวเมีย...........


555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 09-12-2015 22:19:11
แหมมมมมมมม ตอนแรกดูถูกเค้าไว้เยอะนะคายา เจอจริงๆสลบคาอกซะงั้น  :hao7:

ลืมอะไรเอ่ยยยยยยยย ลืมกินยาคุมอะเปล่าาาาาาาา  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 09-12-2015 22:26:57
ท้องงงแน่ รุนแรงมากกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 09-12-2015 22:27:35
ลืมถุงยางน่ะซิจ๊ะ คายาน้อย  o18 งานนี้ป่องแน่ๆ

สไลย์ปล่อยไว้เต็มที่ แถมตัวเองก็พร้อมจะท้อง  :z2:

รอตอนต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: Seilong2 ที่ 09-12-2015 23:22:51
รอๆๆ รอเบบี๋ตัวน้อยๆ  :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-12-2015 00:31:12
ท้องแน่ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 10-12-2015 00:50:57
ลืมป้องกันไงงงงงงง :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 10-12-2015 06:41:55
ท้องแน่  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 10-12-2015 07:36:02
ป่องๆๆๆๆ แน่เลย  :really2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: G_G ที่ 10-12-2015 13:49:02
 :z3:  กรี๊ดดดด ตั้งแคมป์รอเลยยยยนน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.1 P.2 ((09/12/15)
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 10-12-2015 19:02:39
ลืมให้สไลย์ใส่ถุงยาง เอ๊ะ หรือว่าลืมกินยาคุมกำเนิด
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.2 *10/12/15* P.3
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 10-12-2015 19:47:45
ครึ่งหลังมาแล้วจ้า คราวนี้มาอย่างไว  :really2:

คุณผู้อ่านเดากันเก่งมากๆ  ม๊ะ เรามาดูกันว่าคายาน้อยจะท้องไม่ท้อง อิอิ :katai5:






[เรื่องสั้น] ตัวเมีย  ★☆  Mating Season :  [Mpreg]  chapter4.2





ณ. คาเฟ่ ที่ตลาดใจกลางเมือง



ใกล้จะถึงวันงานแต่งของเซเรียแล้ว คายาจึงออกมาเลือกซื้อชุดไปร่วมงานพิธี อย่างไรเสียเซเรียก็เป็นพี่ชายที่เค้ารักที่สุด เขาจึงตั้งใจไปร่วมงาน แต่กว่าจะเลือกชุดได้ก็เล่นเอาปวดหัวไปหลายตลบ สาเหตุก็คือปลิงตัวยักษ์นามว่าสไลย์ที่เกาะติดไปด้วยทุกที่


‘ชุดนี้ไม่ได้คายา คอมันกว้างไป’


‘อันนี้ก็ไม่ผ่าน ผ้าบางเกิน’


‘ตัวนี้รัดรูปไป ไม่ได้ๆ’



และอีกสารพัดเหตุผลที่คนตัวโตสรรหามาอ้าง ไล่ให้กลับไปก่อนก็ไม่ยอม คายาไปที่ไหนก็จะต้องมีสไลย์ประกบติดไปทุกที่ เป็นอย่างนี้มาหลายอาทิตย์แล้วตั้งแต่คืนนั้น... ไหนว่ามันเป็นเพลย์บอยน้ำแตกแล้วแยกทางไงล่ะ? แล้วนี่อะไรกันเนี่ย


สไลย์ที่แทบทุกวันนี้เหมือนจะกลายมาเป็นลูกอีกคนของบ้านเขา แถมใช้จังหวะที่พ่อแม่เขาไม่อยู่บ้านหรือเผลอจับเขากดอยู่ร่ำไป เขาพลาดจริงๆที่เลือกเจ้าหมีควายหื่นกามคนนี้มาเป็นคู่ขา....



“สไลย์สั่งโกโก้ร้อนให้แก้วหนึ่งซิ เดียวฉันแวะไปร้านขายยาแป๊บเดี๋ยว”


จากเรื่องง่ายๆก็กลายเป็นเรื่องยาก เพราะสไลย์ต้องการที่จะตามไปด้วย ทั้งสองเถียงกันอยู่สักพัก สไลย์จึงยอมที่จะรอเพราะคายาให้เหตุผลว่าวันนี้ลูกค้าเยอะ เดียวพวกเขาจะไม่มีที่นั่งถ้าคนตัวโตไม่รออยู่ที่คาเฟ่


จริงๆเขาไม่ได้อยากมานั่งกินลมชมวิวที่คาเฟ่แห่งนี้แม้แต่นิดเดียว เขาแค่ต้องการหาข้ออ้างที่จะเข้าไปร้านขายยาคนเดียวต่างหาก


“ขอซื้อที่ตรวจครรภ์อันหนึ่งครับ” เมื่อได้รับของที่ต้องการคายาจัดการยัดไว้ในเสื้อหนาวเพื่อกันไม่ให้สไลย์สังเกตเห็น


สิ่งสำคัญที่เขาลืมไปในคืนหิมะตกนั้นก็คือ “การป้องกัน”  พวกเขาลืมใช้ทั้งถุงยางและเจลคุมกำเนิดเพราะความหน้ามืดของสไลย์แท้ๆ ถึงแม้เซ็กหลังจากนั้นพวกเขาจะป้องกันเป็นอย่างดีและเขายังไม่มีอาการแพ้ท้องหรืออาการบ่งบอกถึงการตั้งครรภ์ใดๆก็ตาม แต่ก็อดเป็นกังวลไม่ได้



เมื่อกลับมาถึงคาเฟ่ร้านเดิม สไลย์ก็บ่นเป็นหมีกินผึ้งว่าปล่อยให้ตนรอนาน ทั้งๆที่คายาใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที!
ให้ตายเถอะตัวอย่างกับยักษ์แต่ขี้น้อยใจชะมัดยาด! ร่างบางจึงตัดสินใจจุ๊บที่ปากอีกคนเบาๆเป็นการเอาใจ และมันก็ได้ผลเมื่อสไลย์ยิ้มแก้มแทบแตกและเลิกบ่นทันทีทันใด


นี่สรุปว่าเขาได้คู่ขาหรือได้ลูกกันแน่เนี่ย.....



********



“ทำไมช่วงนี้นายกินจุจังคายา? ดูซิพุงเริ่มป่องแล้วนะ”



วันนี้พ่อแม่คายาไม่อยู่บ้าน พวกเขาเลยพากันมานั่งดูทีวีที่โซฟาห้องรับแขก แต่สไลย์ก็ไม่ปล่อยให้เขานั่งสบายๆหรอก เขาถูกอีกคนจับมานั่งตัก ทั้งฟัดแก้มยุ้ยๆและลูบพุงป่องของเขาไม่หยุดมือ  ที่ผ่านมาเขาใช้ทั้งไม้อ่อนสลับกับไม้แข็งแต่สไลย์ก็ไม่ยอมเลิกพฤติกรรมปลิงเกาะหนึบนี้เสียที ยกเว้นบางครั้งที่มีงานด่วนเข้ามาเจ้าตัวก็จะหายไปจัดการงานสักพัก ไม่นานก็กลับมาทำตัวติดกับเขาเหมือนเดิม



“หนวกหูน่าสไลย์ ก็นายใช้งานฉันหนักหนิ มันก็ต้องชดเชยพลังงานที่เสียไปเป็นธรรมดา” ว่าแล้วคายาก็จับคุกกี้ยัดปากสไลย์ไปชิ้นหนึ่งเพื่อให้อีกฝ่ายหยุดพูด ก่อนจะหันกลับมาเคี้ยวของตัวเองจนแก้มตุ่ย


‘จะทักทำไม คนยิ่งเครียดๆเรื่องจะท้องไม่ท้องอยู่..’ คายาบ่นอุบในใจ จนบัดนี้เขาก็ยังไม่กล้าใช้ที่ตรวจครรภ์ที่ซื้อมาเลย เขากลัว... กลัวว่าถ้าเขาท้องขึ้นมาจริงๆเขาไม่รู้ว่าจะจัดการกับชีวิตอย่างไรดี เฮ้อออ ยิ่งคิดยิ่งกลุ้ม



“นี่ถ้านายเป็นตัวเมีย ฉันว่านายต้องท้องแล้วแน่ๆ”



พรวดดดดดด!



“แค่กๆๆๆ” คายาสำลักน้ำที่ตัวเองกำลังดื่มทันทีจนน้ำหูน้ำตาไหลเพราะอีกฝ่ายพูดแทงใจดำ



“ เฮ้ย คายาเป็นอะไร?” สไลย์ก็ตกใจไม่แพ้กันที่อยู่ดีๆคนบนตักก็สำลักน้ำแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
สไลย์รีบลุกไปเอาผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำที่เลอะคางและเสื้อของอีกคนจนแห้ง เขาสังเกตเห็นอาการหลุกหลิกไม่ยอมสบตาของคายา จนรู้สึกตะหงิดๆ



“นายกำลังปิดบังอะไรฉันหรือเปล่าคายา?” คนตัวโตหรี่ตาถามอีกคนอย่างจับผิด



“ไม่มีอะไรสักหน่อย!” คายาที่ร้อนตัวส่ายหน้าปฎิเสธเป็นพัลวัน


“แน่ใจ? อย่าให้จับได้ทีหลังนะ นายจะโดนไม่ใช่น้อย” สไลย์ที่ตอนนี้สวมบทโหดเชยคางเล็กขึ้นมาและบดจูบหนักๆลงบนปากบาง ก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักอันเร่าร้อนบนโซฟากว้างและไปจบที่เตียงในห้องนอนของเจ้าบ้าน



*****



เช้านี้คายาตื่นตามปรกติ เขาปลุกคนที่นอนข้างๆให้ตื่นก่อนที่เข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ



แปะๆๆ


หลังจากอาบน้ำเสร็จคายาก็ทาโลชั่นกลิ่นโปรดจนหอมฟุ้งเป็นที่เรียบร้อยจึงคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ ทันทีที่เปิดประตูห้องน้ำออก เขาก็ต้องตกใจที่เจอสไลย์ยืนกอดอกทำหน้าเครียดรอเขาอยู่หน้าห้องน้ำ



“คายา อธิบายมาซิว่าซื้อเจ้าสิ่งนี้มาทำไม?!”



คายาค่อยๆเหลือบมองสิ่งที่สไลย์ยื่นมาตรงหน้า เมื่อเห็นว่ามันคือที่ตรวจครรภ์ที่ตนแอบซ่อนไว้ คนตัวเล็กก็หน้าซีดเป็นไก่ต้มทันที....



‘ฉิบหายแล้วคายาเอ้ย!’




TBC  in chapter 5


เอาล่ะซิท้องไม่ท้องก็ยังไม่รู้ เราทำคนอ่านค้างอีกแล้วใช่ไหม?  55555 :hao7:



ขอบคุณสำหรับการติดตามและทุกๆคอมเม้นท์นะคะ มันเป็นกำลังใจในการปั่นนิยายชั้นดีเลย :3123:

นี่เรื่องก็ดำเนินมาถึงตอนที่สี่แล้ว  ยังไงก็ขอฝากคายาน้อยไว้กับอ้อมอกทุกคนจนถึงตอนสุดท้ายด้วยนะคะ

แล้วเจอกันในตอนต่อไปน้า  :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.2 *10/12/15* P.3
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 10-12-2015 20:08:37
ค้างที่สุดดดด อะไรอ้าาา จะอ่านต่อออ สนุกมากก คายาว่าไงเนี้ย แก้ตัวไงดี
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.2 *10/12/15* P.3
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 10-12-2015 20:16:32
อยากอ่านต่อ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :ling1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] chapter4.2 *10/12/15* P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 10-12-2015 20:30:55
ตรวจโลด ไม่ท้องสิแปลก ทำประตูตลอดเวลางี้

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 10-12-2015 22:30:32
 :z13:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 10-12-2015 22:42:55
ซื้อมาแล้วก็ตรวจซะสิ จะได้รู้ว่าท้องชัวร์
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 11-12-2015 00:01:03
ตรวจเลยๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 11-12-2015 00:40:48
สไลย์เหมือนเด็กน้อยเอาแต่ใจมากก 5555 ตรวจเลยจ้าตรวจเลยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 11-12-2015 01:58:45
 :ling1: :ling1: :z13: ค้าง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: nekozaa ที่ 11-12-2015 17:20:32
พุงป่องแบบนี้ท้องแน่นอน ขอลูกชายนะคะ  :hao3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 11-12-2015 18:44:42
ค้างงงงงงงงงงงงงงงง  :ling1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-12-2015 22:45:00
ความจริงๆเผยแน่ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 11-12-2015 23:32:18
กรี๊ดดดดดด ค้างงงงง!!!
เด็กๆพวกนี้นี่ ไม่ไหวจริงๆ คิดจะมีอะไรกับใครก็ไม่ควรลืมป้องกันทุกครั้ง :katai1:
ถ้าเป็นตัวผู้ทั้งคู่ ตัดเรื่องท้องไป ก็ยังมีเรื่องโรคให้กังวลอยู่นะ...
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 12-12-2015 01:53:03
น่ารัก แปลว่าที่ไม่ถูกกันกะคายาเพราะแอบรักเขาใช่มะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 12-12-2015 03:31:02
หื่นจริงๆนะเนี่ย ท้องแน่ๆอ่ะ

โดนจับได้แล้วสิ คายาจะแก้ตัวไงเนี่ยย :katai1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 >>10/12/15<< P.3
เริ่มหัวข้อโดย: nekodollzz ที่ 12-12-2015 13:43:38
ต่ออออออออออ ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ch.4.2 ☀︎สไลย์มาสปอย์ตอนจบ☀︎ P.3
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 12-12-2015 15:33:58
พาสไลย์มาสปอยตอนจบ :mew1:


เนื่องจากคนเขียนมีปัญหาติดขัดกับตอนจบครึ่งหลัง แก้เท่าไรก็ไม่ได้ดั่งใจ
คาดว่าจะใช้เวลาอีกพักใหญ่ ดังนั้นให้สไลย์มาสปอยตอนจบ เพราะกลัวคนอ่านจะลืมคายาน้อย หุๆๆๆ


สไลย์ :     หือ? อะไรกันจะจบแล้วเหรอ เพิ่งได้อึบคายาไปไม่กี่ทีเองนะ!

คนเขียน: ห๊ะ!?

สไลย์:      ทำไมเขียนเป็นเรื่องสั้น ทำเป็นเรื่องยาวซิ! ฉันจะได้มีเวลาทำลูกกับคายาเยอะๆ

คนเขียน: ปากดีอย่างนี้ ให้คายามีชู้ดีกว่า! // คว้าต้นฉบับมาแก้

สไลย์:      เห้ยยยยยย   อย่าน้าาาาาาาา!!



*ตัวอย่างตอนจบ*


สไลย์ :     คิดจะปิดเงียบไปถึงเมื่อไร? ถ้าท้องขึ้นมาจะทำยังไง!!



คายา :     ฉันเลี้ยงของฉันเองได้ นายไม่ต้องมารับผิดชอบ!


Final Chapter ★☆ coming soon by สไลย์สุดหล่อ



ปล. แปะรูปสไลย์ ไม่ต้องสนใจหน้าตานะคะ เราแค่อยากโชว์ว่า หุ่นสไลย์ที่เราคิดไว้เป็นแบบไหน อิอิ

(http://i1190.photobucket.com/albums/z460/Dami_Withhim/image.jpg1_zpsigofmbdk.jpg) (http://s1190.photobucket.com/user/Dami_Withhim/media/image.jpg1_zpsigofmbdk.jpg.html)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ☀︎สไลย์มาสปอย์ตอนจบ☀︎ P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 12-12-2015 16:45:11
น่าจับพระเอกจอมหื่นมาฟาดก้นจริงๆไปพูดกับคายาแบบนั้นได้ยังไง
ปากพล่อยจริงๆ


คนเขียนแก้ต่อไปจ้าเอาให้เป็นเรื่องยาวให้ได้เลยนะ


   :katai3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ☀︎สไลย์มาสปอย์ตอนจบ☀︎ P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 12-12-2015 18:48:16
มานั่งรอตอนจบ
ท้องชัวร์
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ☀︎สไลย์มาสปอย์ตอนจบ☀︎ P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 13-12-2015 19:45:18
 :katai5: คลานเข้ามารอตอนต่อไป  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] ☀︎สไลย์มาสปอย์ตอนจบ☀︎ P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 13-12-2015 20:35:22
 :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.3
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 15-12-2015 21:12:15
 ตัวเมีย  ★☆  Mating Season


Chapter 5.1



บรรยากาศภายในห้องนอนคายาที่เคยสงบสุขกลับเต็มไปด้วยความตึงเครียด คายาที่ยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำนั่งกอดเขาก้มหน้างุดอยู่บนเตียง หลังจากโดนสไลย์คาดคั้นและจำนนต่อหลักฐาน คนตัวเล็กจึงยอมรับด้วยเสียอันสั่นครือว่าตัวเองกลายเป็นตัวเมียแล้ว


“นายคิดจะปิดเงียบไปถึงเมื่อไร? วันนั้นเราทำกันทั้งๆไม่ได้ป้องกัน ถ้าท้องขึ้นมาจะทำยังไง?!” สไลย์เอ่ยเสียงเครียดพลางจ้องมองอีกคนที่นั่งตัวสั่นน้อยๆ


“แล้วนายเคยฟังฉันบ้างไหม? เอะอะก็จับปล้ำตลอด ทำเหมือนฉันเป็นตุ๊กตายาง! ฮึก.... ถ้าท้องจริง....ฉันเลี้ยงของฉันเองได้ นะ..นายไม่ต้องมารับผิดชอบ...อึก...” คายาตัดพ้อออกมาด้วยเสียงปนสะเอื้อน ขอบตาก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นเพราะน้ำตามันกำลังจะไหลออกให้ได้



‘นั้นซินะ สุดท้ายเขาก็เป็นเพียงแค่คู่ขาคนหนึ่งเท่านั้น ใครมันอยากจะมารับผิดชอบกัน.....’



“ฮือออออออออ” สุดท้ายร่างบางก็ทนไม่ไหว ร้องไห้ออกมาเพื่อระบายความอัดอั้นในอก


“ใครบอกว่าฉันจะไม่รับผิดชอบนายกัน หืม? “ สไลย์กอดอีกคนจากด้านหลังพร้อมกับจูบที่ขมับข้างหนึ่งเบาๆ
 

“ฮึก.... ก็นายดูเหมือนไม่ให้อยากให้ฉันท้อง แถมที่เราทำกันเพราะความอยาก ไม่ใช่เพราะความรัก นายเองก็รู้ ฮื้อ!”
เมื่อเห็นว่าอีกคนทำท่าจะร้องไห้ไม่หยุด สไลย์จึงจูบปิดปากอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน จนคายาเริ่มสงบลงจึงถอนริมฝีปากออก
เขากอดจนคายาจมไปกับอกแล้วโยกตัวเบาๆเหมือนการกล่อมเด็กน้อยให้นอน


“ฉันเป็นคนแรงเยอะนายก็รู้ ถ้านายเกิดท้องแล้วไม่บอกฉัน เด็กในท้องอาจจะเป็นอันตรายได้นะ”


“นะ..นาย จะไม่รังเกียจถ้าฉันท้องใช่ไหม?” คายาน้อยเงยหน้าขึ้นมาสบตาคนที่ตระกองกอดตัวเองไว้ เขาไม่เคยเห็นสไลย์ที่มีแววตาแบบนี้มากก่อน แววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาทั้งคู่ก็เหมือนคู่กัดกัน มีแต่สายตายียวนกวนประสาทและคำพูดถากถางเท่านั้นที่ตนได้รับ แต่ครั้งนี้มันกลับแตกต่าง


“ถ้าเป็นนายฉันยินดี.... เรามาตรวจกันเถอะ” แล้วสไลย์ก็อุ้มคายาในท่าเจ้าสาวหายเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกันที่ตรวจครรภ์



หลังจากเอาฉี่ของคายาหยดลงไปในแผ่นตรวจเป็นที่เรียบร้อย ทั้งคู่ก็ออกมานั่งลุ้นกันบนเตียงอีกครั้ง



“ผลจะแสดงออกมาภายใน5-10นาที  สีฟ้าคือไม่ท้อง สีชมพูคือท้อง”  สไลย์นั่งอ่านวิธีการใช้งึมงำๆ ส่วนคายาตอนนี้หัวใจเต้นระรัว ตาก็จ้องแท่งตรวจที่ว่างไว้ตรงกลางระหว่างเขาและสไลย์


ฟ้า    ชมพู    ฟ้า    ชมพู    ฟ้า    ชมพู         โอ๊ยยย เมื่อไรจะเปลี่ยนสีสักที!


ช่วงเวลาไม่กี่นาทีแต่คราวนี้มันยาวนานเหลือเกิน จนกระทั่งกระดาษในแท่งนั้นค่อยๆเปลี่ยนสี ทำให้คายาหัวใจแทบหยุดเต้น






สีชมพู!!!!!






“สีชมพู! นายท้องคายา! “ เมี่อเห็นผลที่ปรากฏออกมาสไลย์ก็โผเข้าไปกอดอีกฝ่ายแน่น เขาไม่เคยคิดเรื่องมีครอบครัวมาก่อน แต่ทำไมไม่รู้ เขาถึงได้รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่คายากำลังจะมีทายาทให้เขา



“คายา เรากำลังจะมีลูก..โอ๊ยยยย” สไลย์ที่กำลังกอดคายาด้วยความดีใจกลับถูกผลักตกเตียงอย่างแรง


“แหวะ! อ้วกกกกกกก” อยู่ดีๆ อาการคลื่นเหียนอาเจียนก็เข้าจู่โจมคายาแบบไม่ทันตั้งตัว จนต้องรีบเอามือปิดปากและพุ่งตัวเข้าห้องน้ำ  สไลย์เองที่เพิ่งลุกขึ้นมาตั้งหลักได้ก็รีบตามเข้าไปดูอีกคนที่อ้วกอยู่ในห้องน้ำ หลังจากที่หยุดอาเจียน สไลย์ก็ล้างหน้าล้างตาก่อนจะประครองให้เมียหมาดๆ ให้กลับมาที่เตียงนุ่ม



“ก่อนหน้านี้ที่ไม่มีอาการแพ้ท้องเลย เพราะไม่รู้ตัวว่าท้องใช่ไหม? นายนี่ตลกชะมัดเลยคายา” คายาที่อาเจียนจนหมดแรงได้แต่ส่งสายค้อนให้ พร้อมกับจิบน้ำขิงที่อีกฝ่ายลุงทุนไปชงมาป้อน



“ของอย่างนี้มันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ” คนท้องบ่นกระเปาะกระแปะแถมทำปากยื่นๆซึ่งสไลย์เห็นแล้วก็อดใจไม่ไหวต้องก้มลงไปจูบหนักๆหลายที






“ท้องกี่เดือนแล้ว?...” เสียงลึกลับเอ่ยถาม



“น่าจะแค่เดือนกว่าๆ .......... เฮ้ยยยย พ่อ!!!!”  สไลย์ที่ตอนแรกยังไม่เอะใจตอบไปโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่หน้าจะกระตุกหันไปตามเสียงลึกลับนั่น เห็นพ่อตัวเองยืนจังก้าอยู่หน้าห้อง พร้อมกับพ่อแม่ของคายาที่ยืนอยู่ด้านหลัง.....







TBC  chapter 5.2 after sometime >o<!!





งานนี้บอกได้เลยว่า "ลาก่อย สไลย์" 555555 :hao7:

ต้องขออภัยด้วยที่หายไปหลายวันแล้วยังกลับมาแค่ครึ่งตอน

คือมันยังติดครึ่งตอนหลังจริงๆ :hao5:  ขอเวลาอีกนึดหนึ่งนะคะ แล้วจะรีบเอามาลงให้คุณได้อ่านกัน

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์และทุกกำลังใจนะคะ :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 15-12-2015 23:53:44
❤️❤️❤️❤️ อย่าเพิ่งรีบจบเลย กำลังน่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: nekodollzz ที่ 16-12-2015 01:38:18
กุ๊กกิ๊ก อิอิ
แอบเสียดายมาม่า 55555
//อ้าวว เขารักกันก็ดีแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 16-12-2015 01:48:09
ตัดค้างตลอดดดดดดดดดดดดด. ฮืออออออออออออออ  :z3:

รอครึ่งหลังนะคะ จุ๊บ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 16-12-2015 09:06:01
ขุ่นพ่ออออออออออออ!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 16-12-2015 10:07:32
สนุกมากค่ะรอครึ่งหลังนะคะ 555555 จะจบแล้วเสียดายจังอยากให้มีตอนต่ออีกเยอะๆเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 16-12-2015 13:13:34
 :pig4:   :mc4:  ยินดีกับคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ด้วยนะคะ
แต่ตอนนี้รับมือพ่อตาให้ได้ก่อนนะจ๊ะ สู้ๆ สู้ตายจ้าสไลย์
รอต่อจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 16-12-2015 13:21:23
คุณพ่อรู้ซะแล้ววว

สไลย์จะได้เป็นพ่อแล้ววว อิอิ :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-12-2015 13:55:08
มาได้เนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 16-12-2015 20:48:06
พ่อมานิ่งมากก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 16-12-2015 23:11:58
ความลับแตกดังโพล๊ะเลย  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Thanthip ที่ 17-12-2015 17:23:14
งานเข้าแล้า  :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 17-12-2015 19:57:28
เย้ๆๆท่องแล้ว
แต่งานก็เข้า
ทำไงดีไสย
คนท้องเขาว่าแปรปวนน่ารักดีอ่ะ
รอออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 18-12-2015 16:19:54
สงสัยจะได้แต่งก่อนเซเรียแน่เลย น้ำยาดีนะเนี่ยสไลย์  :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 18-12-2015 16:49:14
รอ ขำพ่อมาก 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: NewBaBy ที่ 18-12-2015 17:28:43
ค้างง  :jul3:
คุณพ่อมานิ่งมาก 5555
ปล.รออยู่นะคร้าา  :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 21-12-2015 21:13:33
 :katai5: กระดึบกระดืบ แวะมาส่งความคิดถึง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 22-12-2015 02:37:10
พ่อแม่มาได้ไง 555555 งานนี้คงมีมัดมือชก จับแต่งสายฟ้าแล่บแหงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.1 ((15-12)) P.4
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 22-12-2015 15:12:19
สวัสค่าาา ชาวโลก เอ้ย ไม่ใช่ซิ คุณผู้อ่านที่รักทุกท่าน

มาแจ้งข่าวดีค่ะ เราเขียนตอนจบเสร็จแล้ว กำลังพิมพ์ด้วยความเร็วเต่าวิ่ง (อ๊ะ? ยังไง?)

คืนนี้ดึกๆหรือพรุ่งนี้น่าจะสามารถเอาลงให้อ่านกันนะคะ 

รอคายาน้อยกับสามีจอมหื่นกันด้วยน้าาาาาา  :mc4:


 :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] แจ้งอัพเดทค่า <3 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 22-12-2015 15:15:34
เย้ๆ รออยู่นะคะ :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] แจ้งอัพเดทค่า <3 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 22-12-2015 15:27:13
 :z10:  รอค่ะ ดีใจที่มาอัพเดท
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] แจ้งอัพเดทค่า <3 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: yang ที่ 22-12-2015 17:26:59
รอนะค้าาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] แจ้งอัพเดทค่า <3 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 22-12-2015 18:41:56
รอจ้า  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] แจ้งอัพเดทค่า <3 P.4
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 22-12-2015 18:53:45
รออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 22-12-2015 21:48:40
ตัวเมีย  ★☆  Mating Season


Ch. 5.2     [END] 



ขณะนี้คายาที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วกับสไลย์กำลังนั่งคุกเข่าสำนึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองได้ก่ออยู่กลางห้องรับแขกโดยมีสเกลเชอร์เป็นประธานการสอบสวนนั่งแผ่รังสีอำมหิตอยู่บนโซฟาตัวเขื่อง มีพ่อแม่ของคายานั่งถัดๆกันไป


“สไลย์ ลูกก็รู้ใช่ไหม ครอบครัวของคายาถือเป็นคนสนิทของตระกูลรานอฟเรา  การที่ลูกมาลักลอบได้เสียกันอย่างนี้ ถือเป็นการไม่ให้เกียรติกับครอบครัวทั้งสองฝ่ายขนาดไหน?”  สเกลเชอร์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความโกรธ


อย่างที่คนเป็นหัวหน้าตระกูลเกริ่นมาก่อน รุสตาก้าก็เป็นเหมือนมือขวาของเขา แถมเรย์ก็เคยเป็นถึงหัวหน้าหน่วยวิจัยปรุงยาของบริษัทก่อนลาออกมาเป็นแม่บ้านและยกตำแหน่งนี้ให้นาร์


“ผมขอโทษครับคุณรุสตาก้า คุณเรย์ รู้ว่าผมทำผิด ผมพร้อมที่จะรับผิดชอบคายาและลูกในท้อง...”


“แค่นั้นมันง่ายไปสไลย์   หึๆๆ” หัวหน้าตระกูลหัวเราะเสียงต่ำ ฟังดูน่ากลัวไม่น้อย ยิ่งทำให้สไลย์รู้สึกกังวลใจอย่างบอกไม่ถูก แม้แต่คายาเองตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามองใคร ตัวสั่นเป็นลูกนกดูน่าสงสารยิ่งนักจนสไลย์ต้องรีบโอบกอดอีกฝ่ายให้หายตื่นกลัว



“สไลย์!  ลูกจะต้องโดนขังเดี่ยวอยู่ที่คฤหาสน์ ห้ามพบและติดต่อกับคายาจนกว่าฉันจะเห็นสมควร!  เด็กๆ เข้ามาพาคุณชายกลับเร็ว!“ สิ้นเสียงของสเกลเชอร์ เหล่าบรรดาชายฉกรรจ์ไม่ต่ำว่าห้าคนก็พุ่งเข้ามาจากด้านนอก รุมจับคนทั้งคู่แยกออกจากกัน และแบกสไลย์ออกไปขึ้นรถม้าที่จอดรออยู่ด้วยความเร็ว


“ตาแก่! ทำอย่างนี้กับลูกตัวเองได้ยังไง ปล่อยฉันซิเจ้าพวกบ้า!  ฉันจะอยู่กับคายา! ม่ายยยยยย” เสียงตะโกนเฮือกสุดท้ายของสไลย์นั้นไม่ดังนักเพราะรถม้าได้เคลื่อนตัวออกไปไกล ออกไปเรื่อยๆจนกระทั่งไม่ได้ยินเสียงใดๆอีกเลย และในที่สุดห้องรับแขกก็กลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้ง


“คุณพ่อคุณแม่ครับ ผะ....ผมขอโทษ คุณสเกลเชอร์ครับ ผมขอโทษ  ผะ....ผมเองก็มีส่วนผิด อย่าลงโทษสไลย์เลยนะครับ อึก...” คายาที่ยังเสียขวัญไม่หายแต่ก็รวบรวมความกล้าเอ่ยออกมา เขาเองก็มีส่วนผิด ดังนั้นเขาไม่สามารถทิ้งให้สไลย์ถูกลงโทษตามลำพังได้


“เรย์ พาหนูคายาขึ้นไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดียวฉันมีเรื่องต้องคุยกับรุสตาก้าอีกหลายเรื่อง” คุณแม่เรย์พยักหน้ารับคำอดีตหัวหน้าตัวเอง ก่อนจะประคองลูกของตนกลับขึ้นห้องด้านบน



0000000



“รุสตาก้า! เห็นหน้าไอ่ลูกชายตัวดีของฉันไหมตอนโดนหามออกไป ตลกชะมัดเลย! ฮะๆๆๆๆ”
ตอนนี้ในห้องรับแขกเหลือแต่ผู้ใหญ่จอมเจ้าเล่ห์ทั้งสาม


“ให้ตายเถอะสเกลเชอร์ นายก็แกล้งสไลย์เกินไปนะ น่าสงสารออก” รุสตาก้าบ่นพลางรับชาร้อนจากภรรยาคนสวยมาจิบ

 
“ไม่ได้นะรุสตาก้า มีอย่างที่ไหน ตัวเองเป็นถึงทายาทตระกูลรานอฟ แต่ไม่ยอมเข้าตามตรอกออกตามประตู มาแอบลับลอกได้เสียกับหนูคายาแบบนี้ ฉันถือว่าเจ้าสไลย์ไม่ให้เกียรติครอบครัวนาย มันต้องโดนลงโทษกันบ้าง”


จริงๆพวกเขาสงสัยถึงความสัมพันธ์อันเกินเพื่อน(คู่อริ)ของคายและสไลย์มาพักใหญ่แล้ว จึงแอบตามสืบจนค่อนข้างมั่นในว่าสองคนนี้มีเรื่องปิดบังพวกเขา สเกลเชอร์จึงเป็นตัวตั้งตัวตีวางแผนจับให้มั่นคั้นให้ตายจะได้มีข้ออ้างให้ทั้งสองคนแต่งงานกันโดยไม่มีข้อแม้ โดยหลอกลูกทั้งสองว่ารุสตาก้ากับเรย์จะไม่อยู่บ้านช่วงหนึ่ง แต่จริงๆแล้ว ทั้งสามแอบไปตั้งแค้มป์คอยส่องดูพฤติกรรมลูกๆ อยู่ไม่ไกลเลยและรอจังหวะเข้ามาจับทั้งสองคาหนังคาเขา แต่ผลที่ได้รับเกินคาด เพราะพวกเขาได้หลานแถมมาด้วย น่ายินดีอะไรอย่างนี้


“ทำเป็นพูดดีไปเถอะ สมัยนายหนุ่มๆ นายเองก็ไปดักฉุดแม่เจ้าสไลย์มาทำเมียไม่ใช่เหรอ? ฮะๆๆๆ” คราวนี้เป็นตาของรุสตาก้าเผาเจ้านายตัวเองคืน  จนเรย์ต้องปรามให้เบาเสียงหัวเราะลงเพราะกลัวคายาที่เพิ่งหลับไปด้วยความเพลียจะตื่นเอา



“เอาล่ะๆ เลิกแซวกันได้แล้ว เรามาวางแผนกันต่อเถอะ” เมื่อเรย์พูดจบสเกลเชอร์และรุสตาก้าก็เปลี่ยนเข้ามาสู่โหมดจริงจังอีกครั้ง และคุยกันว่าจะจัดการเรื่องลูกๆอย่างไรต่อไป.....



00000000



ณ. คฤหาสน์ รานอฟ



“โครมมมมมมมม!!”


“เพล้งงงงงงงง!!”


“เจ้าพวกบ้า! ปล่อยฉันออกไปนะ! “ เป็นเสียงของสไลย์ซึ่งโดนขังอยู่ในห้องตัวเองอย่างแน่นหนา โวยวาย อาละวาดทำลายข้าวของซึ่งเป็นอย่างนี้มาตลอดเกือบๆสิบวันที่ผ่านมา


“โธ่เว้ย!” สไลย์ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงอย่างแรง หงุดหงิดที่ไม่สามารถทำอะไรได้


‘คายา คิดถึงคายาเหลือเกิน ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง? จะแพ้ท้องบ้างไหนหน๋อ...’ กับอีกสารพัดความคิดที่วนเวียนไม่หยุดอยู่ในหัว... ทันใดนั้นเอง



แกร๊ก



บานประตูใหญ่ถูกเปิดออก ทั้งๆที่ไม่ใช่เวลาส่งข้าวส่งน้ำ ทำให้สไลย์รีบเด้งตัวออกจากเตียงและพุ่งตัวตามไปในทิศทางของเสียง ทันทีที่ไปถึงสไลย์ก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง


“คายา! !” คนที่เขาคิดถึงอยู่ตลอดเวลาตอนนี้กำลังยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าเขา คายาดูมีน้ำมีนวลขึ้นมากเมื่อเทียบกับครั้งล่าสุดที่ได้เจอกัน


“นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม!? ”สไลย์รวบตัวอีกคนเข้ามากอดแน่นและจูบแก้มนิ่มซ้ำไปซ้ำมาเพื่อพิสูจน์ว่านี่คือเรื่องจริง


“แก้มฉันช้ำหมดแล้ว คิคิ” คายาหัวเราะเสียงใสพร้อมกับย่นคอหนีไรหนวดของสไลย์ที่ขึ้นเป็นตอเต็มคาง


“คิดถึงนายเหลือเกินคายา”


“ฉันก็คิดถึงนาย สไลย์...”คราวนี้เป็นคายาที่สวมกอดอีกฝ่ายแน่น ทั้งคู่ยืนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันครู่ใหญ่ จนสเกลเชอร์ต้องเอ่ยขัดขึ้นเบาๆ


“อะแฮ่ม เอาล่ะ ลงไปข้างล่างกันเถอะช่างตัดเสื้อมารอแล้ว เดียวจะไม่ทันการ”


“หือ?” สไลย์ที่ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่พ่อตนพูด ยืนทำหน้างงๆ จนกระทั้งมือเล็กของคายากระตุกแขนเสื้อเบาๆ


“ตามคุณพ่อลงไปข้างล่างกันเถอะ อ๊ะ!” ทันทีที่พูดจบสไลย์ก็ช้อนตัวคายาขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว พร้อมฟัดแก้มอีกฝ่ายไม่หยุดไปตลอดทาง


“น้อมรับบัญชาครับเมียจ๋า”



00000



และแล้วสไลย์ก็สร้างวุ่นวายในการวัดตัวตัดชุดจนได้ เพราะเขาต้องการให้คายาอยู่ข้างๆตัวเองตลอดเวลา จนผู้เป็นพ่อทนรำคาญไม่ไหวต้องขู่ว่า นี่คือการตัดชุดแต่งงานของทั้งสองที่จะจัดขึ้นในอาทิตย์หน้า ถ้าไม่ยอมให้ความร่วมมือ จะยกเลิกงานแต่งงานทิ้งเสีย  เท่านั้นแหละ สไลย์ก็ทำตัวว่าง่ายทันที พร้อมทั้งยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู ส่งสายตาระยิบระยับไปให้คายาที่นั่งหน้าแดงเป็นตูดลิงอยู่ข้างๆเรย์ไม่หยุด


‘ลูกใครว่ะเนี่ย ทำตัวเหมือนเด็กห้าขวบจริงๆ’ สเกลเช่อร์ได้แต่ส่ายหัวอย่างเบื่อหน่ายกับพฤติกรรมติ๊งต๊องของลูกตัวเอง
นี่ถ้าไม่ใช่เพราะว่าสงสารหลานที่ยังไม่เกิดมา เขาคงได้ขังดัดสันดานสไลย์ไปอีกนานแน่ๆ แต่ติดที่ว่ารุสตาก้ามาบอกว่าคายาเกิดอาการซึมเศร้าไม่ยอมทานอาหาร เขาเกรงว่าหลานตัวเองจะได้รับผลกระทบไปด้วย จึงใจอ่อนยอมให้ทั้งสองคนได้เจอกันเร็วกว่ากำหนด




000000000


เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ในที่สุดวันแต่งงานของคายายและสไลย์ก็มาถึง ณ. คฤหาสน์ รานอฟสุดหรู


บริเวณสวนด้านหน้า เก้าอี้สีขาวจำนวนไม่กี่สิบตัว ถูกจัดเรียงอย่างสวยงามใกล้ๆกับแทนพิธีที่ถูกประดับประดาไปด้วยริบบิ้นและดอกไม้นานาชนิด  เหมือนสวรรค์น้อยๆบนดินเลยทีเดียว เป็นความตังใจของคนทั้งสองที่ต้องการทำพิธีเล็กๆภายในครอบครัวและเพื่อนฝูงที่สนิทเท่านั้น



“เซเรียยยย”


ทันทีที่เจ้าของชื่อก้าวเข้ามาในห้องแต่งตัว เจ้าสาวตัวดีก็วิ่งไปกระโดดกอดอีกฝ่ายทำเอาเจ้าบ่าวออกอาการฮึดฮัดๆที่ตะครุบตัวคายาไม่ทัน


‘ดู๊ดู  โดนเขาเสกเด็กเข้าท้องอย่างนี้แล้ว ยังกล้าไปอ้อนคนอื่นอีกนะ’


“มาๆพี่สไลย์ มาให้ช่างเขาเซทผมให้เสร็จก่อน ใกล้ถึงเวลาแล้วเนี่ย” นาร์ที่ต้องออกแรงลากพี่ชายกลับมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม
ถึงสไลย์จะยอมนั่งนิ่งให้ช่างทำผมแต่สายตานี่สิ คอยเหล่ไปทางคายาที่กำลังมุ้งมิ้งกันอยู่สองคนกับเซเรียที่มาในฐานะเพื่อนเจ้าสาวตลอดเวลา จนนาร์อดขำไม่ได้ อย่างที่คุณลุงว่าจริงๆนั้นแหละ พอเป็นเรื่องของคายาทีไร สไลย์จะกลายร่างเป็นเด็กห้าขวบทันที


00000000



“และ ณ. บัดนี้ เราของประกาศอย่างเป็นทางการว่า ทั้งสองได้เป็นสามีภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมายแห่งดินแดนอคาเทียร์”


สิ้นเสียงประกาศของนายทะเบียนผู้ทำพิธี แขกในงานต่างพร้อมใจกันลุกขึ้นยืนและปรบมือเสียงดังไปทั่วบริเวณ
สไลย์และคายาอยู่ในชุดสูทสีขาวบริสุทธิ์ทั้งคู่ พากันจูงมือเดินลงจากแท่นพิธี  เดินมาเรื่อยๆตามทางที่บรรดาญาติๆและเพื่อนๆช่วยกันโปรยกลีบดอกไม้ไว้อย่างสวยงาม จนกระทั่งมาหยุดอยู่ตรงที่พ่อแม่ของคายา


“แม่ฝากคายาด้วยนะสไลย์” เรย์กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงและแววตาที่อ่อนโยน


“ผมจะดูแลคายาและลูกด้วยชีวิตทั้งชีวิตของผมครับ” สไลย์ให้คำมั่นสัญญาด้วยน้ำเสียงอันจริงจัง สื่อให้รุสตาก้าและเรย์รับรู้ว่าเขาตั้งใจทำอย่างที่พูดจริงๆ


“อ๊ะ” พูดจบปุ๊บสไลย์ก็จับคายามาอุ้มไว้ในท่าเจ้าสาว แม้แต่คายาเองก็ตกใจจนต้องรีบกอดคอฝ่ายสามีเอาไว้แน่น


“ทุกคน!! ขอบคุณมากที่มาร่วมเป็นสักขีพยานให้ผมกับคายาในวันนี้ ขอเชิญทุกคนสนุกกันเต็มที่กับงานเลี้ยงฉลอง พ่อผมเลี้ยงไม่อั้น!!”


“Yeahhhhhhh”  ทุกคนต่างพากันโห่ร้องด้วยความยินดี


“เจอกันอีกทีตอนมื้อเย็นนะ ขอพาเจ้าสาวไปเข้าหอก่อน ไม่ต้องตามมาล่ะ! ฮะๆๆ” โดยไม่รอให้ใครทันพูดอะไร สไลย์ก็อุ้มคายาโกยแหนบเข้าตัวคฤหาสน์ไปด้วยความเร็วสูง ปล่อยให้บรรดาแขกในงานยืนงงๆเพราะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก


“เอ เขาต้องส่งตัวเข้าหอกันตอนกลางคืนไม่ใช่เหรอ?” บางคนในงานพึมพำๆออกมา


“โธ่ไอ่ลูกเวรนี่ ทำกันจนได้!” สเกลเชอร์บ่นอุบก่อนจะหันไปหัวเราะแหะๆให้กับรุสตาก้าและเรย์


“เอ้า! ทุกคนมาดื่มอวยพรให้พี่สไลย์กับคายากันเร๊ววว!” นาร์ผู้พลิกวิกฤติเป็นโอกาสคว้าขวดแชมเปญชั้นดีมาเขย่า จนฟองโพยพุ่งออกจากขวดกระจายไปทั่ว สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วบริเวณงาน.....





Happily Ever After ......



Really?!









Epilogue






“แอ๊!”



ป๊าบ!


“โอ๊ย! คินตบหน้าพ่อทำไม่?” สไลย์พ่อลูกอ่อนทิ้งตัวร้องโอดครวญอยู่ข้างๆคายาที่กำลังนั่งให้นมลูกบนเตียงที่ตอนนี้อายุได้8เดือนแล้ว


“แอ๊ๆๆ” เจ้าหนูคินยังส่งเสียงไม่พอใจพร้อมยกมืออ้วนป้อมแกว่งไปมาราวว่าไม่ต้องการให้สไลย์เข้าใกล้คายา


“สมน้ำหน้า ลูกกินนมอยู่ก็ยังจะมาทำลามกอยู่ได้” คายาอดไม่ได้ที่สมน้ำหน้าสามีตัวเอง ทั้งๆที่เตือนแล้วว่าอย่าทำตัวยุ่มย่ามกับตนเวลาให้นมลูก แต่นี่อะไร เห็นลูกกำลังดูดนมจากอกเขาอยู่ก็รีบกระแซะๆเข้ามาขอดูดด้วย เลยโดนฝ่ามือพิฆาตของเจ้าหนูคินฟาดหน้าไป


“แอ๊!” เมื่อเห็นว่าพ่อของตนยังจ้องเม็ดสีชมพูเล็กๆสองเม็ดบนหน้าอกคายาไม่เลิก คินก็ส่งเสียงขู่ออกมาอีกรอบพร้อมทำปากยู่อย่างไม่สบอารมณ์


“ครับๆ พ่อรอก่อนก็ได้คุณลูก” ว่าแล้วสไลย์ก็ต้องยอมยกธงขาว ไปนอนขดตัวเหมือนด้วงอยู่อีกมุมหนึ่งของเตียง รอคอยให้เจ้าลูกหมูกินนมจนอิ่มก่อน หลังจากนั้นก็จะเป็นทีของเขาบ้างล่ะ ที่จะได้ลิ้มลองน้ำนมจากอกขาวๆของเมียที่รัก!


“หึๆๆ” ว่าแล้วสไลย์ก็เผลอลืมตัวหัวเราะอย่างชั่วร้ายออกมา


“นี่ มัวแต่คิดลามกอยู่ได้ ไปจัดเตียงให้คินก่อนซิ เดียวลูกกินนมอิ่มแล้วจะได้ให้นอนเลย”


ได้ยินดังนั้นสไลย์ก็รีบเด้งตัวลงจากเตียงไปจัดที่นอนให้ลูกที่ห้องข้างๆผ่านประตูเชื่อมติดกับห้องนอนของพวกเขา สไลย์ใช้เวลาไม่ถึง5นาทีก็จัดการทุกอย่างเรียบร้อยก่อนจะเดินกลับไปหาคายาอย่างเริงร่า เพื่อจะรีบเอาเจ้าหนูคินเข้านอน เขาจะได้เริ่มจู๋จี๋กับคายาเร็วๆ เพียงแค่คิดในสิ่งที่จะทำสไลย์น้อยก็เริ่มชูคอขึ้นมาแล้ว


“เมียจ๋า ที่นอนลูกเสร็จแล้ว” สไลย์ส่งเสียงเรียกคายาก่อนจะค้นพบว่า


กึก!


ประตูทางเชื่อมถูกล็อคจากอีกฝั่งของห้องพร้อมกระดาษสอดใต้พื้นประตูมีใจความว่า


[คืนนี้นอนห้องลูกไปก่อนนะ คุณสามีสุดหื่น]


“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย! คายาอย่าทำอย่างนี้นะ!”


“คินเรามานอนกันเถอะ พรุ่งนี้ค่อยไปง้อคุณพ่อกันเนอะ คิคิ”


“แอ๊” คินน้อยรับคำก่อนจะซุกตัวอันจ้ำม่ำเข้าหาคายา ไม่นานสองแม่ลูกก็พากันหลับฝันดี ทิ้งให้สไลย์นอนเปล่าเปลี่ยวเอกาอยู่ในดงตุ๊กตาของลูกชายสุดที่รักทั้งคืน....




The End



จบแล้วค่า ไม่รู้ว่าจะถูกใจคนอ่านกันบ้างไหม ขอบคุณทุกคนที่รอและติดตามนิยายเรื่องนี้มากๆเลย :L2:
ทั้งๆที่เรื่องมีจุดบกพร่องอยู่เยอะ การดำเนินเรื่องและภาษาอาจจะยังไม่ดีเท่าไร เราจะพยายามปรับปรุงในเรื่องต่อๆไปนะคะ
 
ส่วนเรื่อง ตอนพิเศษ ของนิยายเรื่องตัวเมียนี้ เราแอบมีอยู่ในใจประมาณ1-3ตอน ตอนนี้มีแต่โครงเรื่องคร่าวๆ คิดว่าจะเริ่มเขียนอีกทีคงเป็นหลังปีใหม่  แต่ยังบอกไม่ได้ว่าจะเสร็จสมบรูณ์เมื่อไร  :o8:

ขอขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับทุกกำลังใจและการติดตาม ไว้เจอกันใหม่นะคะ  :mew1:


ปล. เพิ่งมีโอกาสแปะคายาก็ตอนจบนี่แหละ แหะๆๆ

(http://i1190.photobucket.com/albums/z460/Dami_Withhim/image.jpg1_zpsjcfwxsat.jpg) (http://s1190.photobucket.com/user/Dami_Withhim/media/image.jpg1_zpsjcfwxsat.jpg.html)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: snpmrth ที่ 22-12-2015 22:01:52
ขอตอนพิเศษด้วยยยยยยยค่ะ :mew2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 22-12-2015 22:10:34
 :hao7: ว้ายยยยยยยยยยยย รอตอนพิเศษเลยค่าาาาาาาาาาาา

แต่สไลย์หื่นขนาดนี้ ลูกหัวปีท้ายปีแน่ๆเลย คริคริ  :hao6:
ป.ล.จะมีลูกเป็นตัวเมียไหมคะ อยากเห็นสไลย์หวงลูกบ้าง 55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 22-12-2015 22:15:48
อิจเมจคายาเซ็กซี่มาก  :impress2:

แล้วอย่าลืมมาลงตอนพิเศษนะ จะรอจ๊ะ  :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 22-12-2015 22:38:56
สรุปว่าคุณสามีนี่เข้าสมาคมเกลียมัวกลัวลูกปะคะเนี่ย? ฮาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 22-12-2015 23:12:18
เจริญเลยชีวิต อยู่กับเมียนี่เด็กห้าขวบอย่าที่พูดจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 22-12-2015 23:31:31
สไลย์หื่นจนโดนขังอยู่คนเดียวเลย 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 22-12-2015 23:32:53
เจ้าสไลย์หื่นตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเลยนะ :ruready
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 23-12-2015 11:13:31
คุณพ่อคะ เดี๋ยวคุณลูกไม่โตนะคะ โดนแย่งกินนมหมด :pighaun:

เราจะรอตอนพิเศษนะ ฮุๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 23-12-2015 12:17:35
 :กอด1:    :-[   คุณป๋าสไลย์ขี้หื่นจริงๆเลย
จ้องแต่จะกินนมเมียอยู่นั่นแหละ นี่แน่ะโดนฝ่ามือคินน้อยเข้าให้

ขอบคุณมากค่ะเป็นตอนจบที่ตลกมาก 
รอตอนพิเศษนะคะ อยากให้ลูกโตกว่านี้หน่อย ต้องแสบแน่ๆอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 23-12-2015 14:13:53
หื่นเสมอต้นเสมอปลายจริงๆๆ น้องคินน่ารักจังรู้จักปกป้องแม่จากคนหื่นด้วย ตั๊ลร๊ากกก :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 23-12-2015 14:33:06
หื่นตลอดเวลาจิงๆนะคุณพ่อ  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: NewBaBy ที่ 23-12-2015 16:53:02
สมน้ำหน้าคุณพ่อ หื่นดีนัก
ปล.รอตอนพิเศษนะคร้า :impress2: :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-12-2015 19:31:44
สนุกมากๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ~ ฤดูใบไม้ผลิ ~ ที่ 24-12-2015 10:09:34
สไลย์หื่นได้เสมอต้นเสมอปลายมาก ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: P★RiTŸ ที่ 24-12-2015 21:25:19
สนุกอ่ะ อยากอ่านเป็นเรื่องยาวเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 27-12-2015 22:29:12
เป็นคุณพ่อแล้ว แต่ความหื่นยังคงทวี สุดยอดดดด
รอตอนพิเศษ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 28-12-2015 19:40:28
สนุกมากๆค่ะ :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 28-12-2015 21:37:01
สนุกมากๆ เลยจ้า
สไลหื่นตลอด 555
หนูคายาน่ารักจริงๆ
น้องคินอย่ายอมพ่อน้า อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 30-12-2015 08:32:07
น้องคินท่าทางจะหวงแม่น่าดู ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: ★KVH™★ ที่ 30-12-2015 11:12:06
น่ารักกกก
ขอบคุณสำหรับเรื่องสสั้นค่ะ  :pig4:
ปล.ตอนสุดท้ายสงสารคุณพ่อลูกอ่อน  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 04-01-2016 13:25:19
แอร่กกกกกก น่าร้ากกกกกกกกกก คู่อริเป็นคู่ผัวตัวเมีย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : [Mpreg] CH.5.2 [END] P.4
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 08-01-2016 21:59:50
รอตอนพิเศษอยู่นะครัช  :m13: :m13:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 09-01-2016 16:17:45
Special Chapter ♡☀︎ where is my baby?!


Preview



สวัสดีครับ คุณผู้อ่านทุกๆคน ผม คิน ลูกพ่อสไลย์กับแม่คายาไงล่ะครับ


ยังจำผมกันได้ไหม? เราเจอกันครั้งแรกตอนนั้นผมยังเป็นเบบี๋อายุแค่แปดเดือน
ตอนนี้ผมโตเป็นหนุ่มอายุแปดขวบแล้ว หล่อไม่แพ้คุณพ่อเลย


ชีวิตผมเองก็มีความสุขตามประสาเด็กน้อยจากครอบครัวสุขสันต์ทั่วไปแหละครับ
พ่อสไลย์กับแม่คายา รักและตามใจผมยิ่งกว่าอะไรในโลกนี้


แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่มันไม่ได้ดังใจผมเสียที......ผมอยากมีน้องครับ!!


นี่ผมก็รอมาหลายปีแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววเลย สงสัยผมต้องลงมือทำอะไรสักอย่างแล้ว หึๆ


คุณๆต้องเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ!



TBC.....


สวัสดีค่าทุกคนนนนนนนน  เรากลับมาแล้วพร้อมคินน้อย!


ตอนพิเศษช็อตนี้คร่าวๆว่า 1-2ตอนจบ กำลังปั่นอยู่ อย่าลืมติดตามกันนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 09-01-2016 19:07:25
น้องคินค๊าาา ความคิดดีงามพระรามสี่  :pighaun:
ขุ่นพี่ก็อยากเห็นน้องๆของหนูค่ะะะ  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 09-01-2016 19:11:00
คายาอั้นมาแปดปีได้ไงนี่. แทบจะเรียกว่าปิดอู่แล้ว
น้องคินสูๆเพื่อน้องนะจ๊ะ.

 :man1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Snimsoi ที่ 10-01-2016 03:52:40
ว้าว น้องคินจะทำไงให้แม่มีน้องให้เนี่ย   o18 แล้วมันเกิดอะไรทำไมคายาไม่ยอมมีน้องจ้ะ ยังปึ๋งปั๋งกันอยู่รึเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 10-01-2016 11:47:22
 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 10-01-2016 21:27:40
น้องคินน่ารักมากๆๆๆ พวกป้าๆๆอยากเห็นน้องของคินไวๆๆ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Nam-Ing ที่ 11-01-2016 08:30:15
สู้ๆค่ะน้องคิน :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-01-2016 02:53:26
มารอดูวิธีการคนอยากได้น้อง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: J029 ที่ 16-01-2016 22:44:34
พึ่งเข้ามาอ่าน รออ่านตอนพิเศษเลย55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตัวอย่างตอนพิเศษ P.5
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 29-01-2016 17:18:53
สวัสดีค่ะทุกคนนนนน ตอนพิเศษตอนแรกพร้อมเสิร์ฟแล้ว
ไปอ่านกันเลย  :really2:






 ตัวเมีย  ★☆  Mating Season SP 1



ยามเย็น ณ.โรงเรียน นอร์ท อคาเทียร์ โรงเรียนใหญ่ประจำเมืองที่เต็มไปด้วยเสียงเด็กๆพากันวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน รวมไปถึง คิน รานอฟ  หนุ่มน้อยวัยแปดขวบที่กำลังแตะบอลกับผองเพื่อนอย่างเมามัน


“พี่คินจ๋า....”เจ้าของชื่อหยุดชะงักและหันไปตามเสียงเล็กๆที่เรียกเขาทันที

“อเลเซี่ย? มาทำอะไรที่นี่เหรอ?” เมื่อคนเห็นว่าบุคคลที่เรียกตนนั้นคืออเลเซียน้องชายตัวจ้อยของเพื่อนสนิทจึงผละออกจากกลุ่มนักแตะบอลและวิ่งเหยาะๆเข้ามาหา

“ป๋มหาพี่อเล็กซ์ไม่เจอ..” เด็กชายวัยสี่ขวบทำหน้าเศร้า เพราะพี่ชายตัวดีที่บอกจะมารับกลับบ้านดันหายไปไหนไม่รู้ เขาอุตส่าห์รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มา จนต้องรวบรวมความกล้าเดินข้ามมาฝั่งเด็กโต

“สงสัยเจ้าอเล็กซ์ต้องมัวแต่ไปตกปลาจนลืมเวลาแน่ๆ” หนึ่งในก๊วนแตะบอลที่เดินตามสมทบทีหลังเอ่ยขึ้น

“งั้นอเลเซียกลับบ้านกับพี่คินก่อนไหม? เดียวพี่จะให้คุณแม่ทำของอร่อยๆให้กินนะ”  โดยไม่รอให้น้องน้อยตอบรับ คินจัดแจงขว้างกระเป๋าตัวเองขึ้นบ่าและจูงมือเล็กออกเดินทันที

“ฝากบอกเจ้าอเล็กซ์ทีนะว่าให้ไปรับน้องที่บ้านฉันแทน”  คินเอ่ยขึ้น เพื่อนๆก็โบกมือตอบเป็นเชิงว่าเข้าใจแล้ว ก่อนจะพากันกลับไปแตะบอลกันต่อ



**********


ณ. คฤหาสน์รานอฟ



“กลับมาแล้วคร้าบบบบ”

“มื้อเย็นพร้อมแล้วนะคิน อุ๊ย!  พาอเลเซียมาด้วยเหรอ?” คุณแม่ยังสาวคายาออกมาต้อนรับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนก่อนจะค้นพบ

ว่าลูกชายจูงมือใครมาด้วย

“ซะหวัดดีคับ คุณน้าคายา” อเลเซียกล่าวทักทายก่อนที่จะโดนเจ้าของบ้านรวบตัวไปกอด แถมฟัดแก้มยุ้ยๆทั้งสองข้างอย่างสนุกสนาน

“คินพาน้องไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วค่อยลงมากินข้าว แม่ขอโทรไปบอกเซเรียแป๊บหนึ่งว่าอเลเซียอยู่ที่บ้านเรา”   



นับตั้งแต่คายาแต่งเข้าตระกูลรานอฟ สไลย์และนาร์ก็ช่วยกันพัฒนาเทคโนโลยีในโลกขออคาเทียร์ให้ก้าวหน้าไปมาก
จนตอนนี้มีทั้งโทรศัพท์บ้านและรถยนต์ที่เพิ่งจะประสบความสำเร็จในการผลิตรุ่นแรกออกมา ถ้าคนนอกมองก็คงคิดว่าสไลย์ทำเพื่อมวลมนุษย์ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ สไลย์ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น

เวลาไปไหนมาไหนไกลๆบ้านไม่ได้เสียงเมียยอดรัก สไลย์เหมือนจะขาดใจตาย จะให้มาส่งโทรเลขหากันนั้นสไลย์ไม่ปลื้ม ไหนจะรถม้านั้นอีก วิ่งไม่ทันใจเลย

ตอนนี้สไลย์พยายามประดิษฐ์โทรศัพท์เคลื่อนหรือที่โลกเก่าเรียกว่ามือถืออยู่แต่ยังไม่สำเร็จเสียที อยากจะเอาไว้โทรตามคายาได้ทุกทีทุกเวลา  สาเหตุเพราะตัวห่างกันหน่อยไม่ได้ เจ้าตัวผู้ทั้งหลายชอบแอบมาตอแยเมียรัก ทั้งๆรู้อยู่ว่าคายามีสามีและลูกแล้ว อันนี้แหละทำสไลย์อกจะแตกตาย


อ๊ะ..ออกนอกทะเลไกลไปหลายไมล์ กลับมาหาหนูคินกันเถอะ


หลังจากอาบน้ำทะแป้งให้น้องน้อยเสร็จ คินก็พาอเลเซียมาทานอาหารเย็นพร้อมกับพ่อสไลย์และแม่คายา คินที่เป็นลูกคนเดียวมาตลอดไม่มีน้องให้ดูแล รู้สึกมีความสุชกับการหั่นเนื้อหั่นผักป้อนอเลเซียมาก ก็ดูเจ้าตัวเล็กซิ คินป้อนอะไรให้ก็กินหมดแถมยิ้มจนตาปิดเลย จะไม่ให้คินรักได้ไง

“พี่คิน วันนี้ป๋มอยากนอนกันพี่คินได้ไหมคับ?” อเลเซียเอ่ยถามในขณะที่แม่บ้านเอาขนมหนาวเข้าเสิร์ฟ  ได้ยินดังนั้นคายายิ้มน้อยๆและพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตให้ลูกชายตัวเอง

“ได้ซิ พี่มีหนังสือนิทานเยอะแยะเต็มห้องเลย เดียวพี่จะอ่านให้ฟังก่อนนอนนะ”  คำตอบนั้นทำให้อเลเซียดีใจยิ้มจนตาปิดอีกรอบ


หลังจากมื้อเย็นผ่านพ้นไป ทั้งสี่ก็พากันมานั่งย่อยอาหารที่ห้องนั่งเล่น ไม่นานนักแขกที่คุ้นเคยของบ้านก็มาเยือน

“อเลเซีย พี่อเล็กซ์มารับแล้วววววววว”  อเล็กซ์ไม่พูดเปล่าอย่างเดียวแต่วิ่งพุ่งตัวกระโดดเข้ากอดน้องชายตัวเอง จนล้มกลิ้งไปกับพื้นพรมนุ่มทั้งคู่

“เจ้าลูกคนนี้นี่ เบาๆซิน้องเจ็บหมดแล้ว” เซเรียที่เดิมตามหลังมาอดไม่ได้ที่จะแขกหัวลูกชายคนโตไปหนึ่งที ก่อนจะอุ้มอเลเซียให้ลุกนั่งขึ้นมาใหม่

“เพราะอเล็กซ์ลืมไปรับน้องเลยวุ่ยวายกันไปหมด ขอโทษด้วยนะคายา สไลย์”

“ไม่เป็นหรอก คนกันเองทั้งนั้น เนอะสไลย์เนอะ” คายาพูดพลางเข้าไปคล้องแขนอดีตคนรักให้มานั่งข้างๆตัวเองตามความเคยชิน จนสไลย์อดไม่ได้ที่จะทำหน้ายู่ แต่ก็พยายามทำเป็นไม่สนใจโดยการขนรถไฟของเล่นมาต่อเล่นกับเด็กๆแทน

“แล้วนี่เรื่องที่อเลเซียอยากค้างที่นี่คืนนี้ล่ะเอายังไงดี?” สไลย์ที่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่มีบทพูดเลย รีบเอ่ยถามตัวเมียทั้งสอง

“อืม.. เอาไว้ช่วงวันหยุดดีกว่า จะได้มีเวลาจัดปาร์ตี้น้ำชาที่สวนด้วย ดีไหมคายา?” เซเรียเอ่ยตอบพลางลูบหัวคายาเล่นไปด้วย

“อย่าลืมชวนสามีนายมาด้วยนะ!” กลายเป็นสไลย์ที่ตอบแทน ทำเอาคุณแม่ทั้งสองอดหัวเราะไม่ได้ ทำไมพวกเขาจะไม่รู้ว่าสไลย์ยังแอบหึงคายากับเซเรียไม่เลิก ขนาดลูกโตจนจะเป็นหนุ่มอยู่แล้ว


สองครอบครัวนั่งเล่นกันไปอีกพักใหญ่ จนกระทั้งอเลเซียเริ่มออกการงอแงเพราะง่วงนอน เซเรียจึงขอตัวพาลูกๆกลับบ้าน
หลังจากรถยนต์คันหรูเล่นหายลับสายตายไปได้ไม่นาน สไลย์ก็หันมามองลูกชายตัวเองที่ทำหน้าตาเหมือนลูกหมาถูกทิ้ง

“เสียดายเหรอที่น้องไม่ได้ค้างกับเราคืนนี้ ?” พ่อสไลย์เอ่ยขึ้นขณะพากันเดินขึ้นคฤหาสน์

“อือ... ก็ผมอยากมีน้องน่ารักๆอย่างอเลเซียบ้างหนิครับ”

เฮือก!

คายาสะดุ้งเฮือกทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ลูกชายพูด เป็นเพราะเขาไม่ยอมเองแหละ คินถึงยังไม่มีน้องจนถึงทุกวันนี้ แต่จะมาโทษเขาฝ่ายเดียวไม่ได้หรอกนะ นู้นนนน ต้องโทษสามีสุดหื่นด้วย! ดันทะลึ่งมาบอกว่าชอบมีอะไรกับเขาตอนท้องเป็นพิเศษ ยิ่งตอนท้องโย้ๆนี่ยิ่งชอบ บอกว่าดูมีน้ำมีนวลเซ็กซี่เกินห้ามใจ! ดีนะเจ้าคินสามารถอยู่ในท้องเขาได้ครบเก้าเดือนอย่างปลอดภัย

“พ่อหน่ะพร้อมทำน้องให้คินเสมอ แต่แม่แกเนี่ยไม่ยอมนะซิ ฮะๆๆๆๆ” ทันทีที่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้คายา สไลย์ก็ระเบิดเสียงหัวเราะเดินเข้าห้องไปอย่างสบายใจ จนคินอดไม่ได้ที่จะหันมามองแม่ตัวเองอย่างตัดพ้อ

“ ใครๆเขาก็มีน้องน่ารักให้เล่นให้อ้อนกันทุกคน ยกเว้นคิน....” และแล้วเจ้าลูกชายตัวดีก็เดินหนีเข้าห้องนอนตัวเองไปอีกคน ทิ้ง
ให้คายายืนเงิบอยู่คนเดียว...




TBC.



สวัสดีคนอ่านที่รักทุกท่าน เรากลับมาแล้วววววว
ขออภัยที่หายไปนาน ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆทั้งสิ้น แหะๆๆ
ไม่รู้ว่าตอนพิเศษนี้จะถูกใจคนอ่านกันบ้างไหม
ยังไงก็ขอฝากคายาและหนูคินไว้ในอ้อมกอดของทุกคนอีกครั้งนะคะ
แล้วเจอกันตอนต่อไป :pig4: :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 29-01-2016 17:26:54
หูวววว

สไลย์ชอบแนวนี้เหรอเนี่ย

ทำน้องเลย สงสารคิน เด็กมันเหงาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: tomybsl ที่ 30-01-2016 00:40:00
สงสารเด็กตาดำๆเถอะ ช่วยทำน้องให้เด็กมันที  :laugh:
รอตอนต่อไปว่าหนูคินจะได้น้องอ่ะเปล่า :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 30-01-2016 00:56:12
ความชอบของสไลย์...  :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-01-2016 03:16:03
โอ้โห ความพยายามของคนหลงเมีย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 30-01-2016 19:47:42
โอ้ ความพยายามของเจ้าคนหลงเมียช่างยิ่งใหญ่นัก 5555555  :laugh:

พยายามเข้านะ คายา ลูกอยากได้น้องล่ะ  :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 30-01-2016 21:56:53
แย่แล้วคายา คินที่อยากมีน้องน่าสงสารมากเลยเนอะ ฮาาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 30-01-2016 22:03:55
ว้ายยยยยย น้องคินนี๊ดมากนะคายา 555555555 รีบๆทำเลย เดี๋ยวลูกร้องไห้ 555555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 1 29/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 30-01-2016 22:09:21
คิดใหม่เถอะจ้ะคายาสงสารลูกเนาะ อีกหน่อยเจ้าคินคงจะได้เมีย
เราจะได้มีลูกคนเล็กไวัอุ้มไงคายา. หมั่นไส้สไลย์อีกแล้ว รสนิยมแกนี่มันหาเทคโนโลยีอะไรมาช่วยไม่ได้เลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 31-01-2016 14:16:11
คำเตือน  1.หาทิชชู่มาสักแผ่นก่อนอ่าน
             2.ตอนนี้เนื้อหาไม่ค่อยมี มีแต่น้ำนะจ๊ะ 




ตัวเมีย  ★☆  Mating Season SP 2



และแล้ววันหยุดสุดสัปดาห์ก็มาถึง แต่อเลเซียก็ไม่สามารถมาร่วมปาร์ตี้น้ำชาได้อย่างที่คินตั้งตาคอย จะอะไรเสียอีก ก็เพราะเจ้าอเล็กซ์เพื่อนรักเกิดคึกอยากตีลังกาโซว์น้องชายแต่ดันพลาดเอาหัวไปโขกกับโต๊ะ ทำให้หัวแตกเลือดอาบหน้าเย็บไปสี่เข็ม เลยทำให้อเลเซียร้องไห้ฟูมฟายเกาะอเล็กซ์ไม่ปล่อย ไม่ยอมให้พี่ชายอยู่โรงพยาบาลเดียว

ยิ่งคิดคินก็ยิ่งหงุดหงิด แล้วเขาจะเล่นกับใครล่ะทีนี้ น้านาร์ก็ยังทำตัวเจ้าชู้ประตูดินไม่ยอมแต่งงานเสียที เขาเลยเป็นเด็กคนเดียวในตระกูลรานอฟตอนนี้ เอ...หรือว่าบอกให้ปู่แต่งงานใหม่แล้วมีลูกอีกคนดี? เพราะคุณย่าเสียไปตั้งแต่พ่อสไลย์เป็นเด็กแล้ว แต่ก็เสี่ยงกับการไปสะกิดต่อมเศร้าของปู่อีก

โว๊ะ! แล้วจะทำยังไงถึงจะมีน้องได้เนี่ย?!  อ๊ะ... นึกออกแล้ว!

ตึง!

คินวางขวดโหลคุกกี้ลงกับโต๊ะกลางสวนเสียงดังตึงก่อนจะวิ่งจู๊ดเข้าไปในคฤหาสน์ ทำเอาสไลย์และคายางงกับพฤติกรรมของเจ้าลูกชาย


ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

“ฮัลโหล น้านาร์ฮะ คินต้องการความช่วยเหลือด่วนฮะ!”


ไม่นานหลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากหลานรัก นาร์ก็ขับรถมาร่วมปาร์ตี้กลางสวน ที่ตอนนี้อยู่กับพร้อมหน้าพร้อมตา รวมไปถึงพ่อแม่ของคายาด้วย

“คินบอกไม่มีเพื่อนเล่นเลยโทรชวนให้มาหน่ะพี่สไลย์” นาร์ที่เดินเข้ามาแจมในวงกล่าวพร้อมกับยื่นถุงของฝากให้กับสไลย์

“นี่ของฝากจากห้องแลปผม หึๆ”

คำว่าของฝากจากห้องแลป เป็นที่รู้กันระหว่างสองคนนี้ว่าหมายถึง อุปกรณ์ของใช้ ของเล่นบนเตียงที่มาจากบริษัทของนาร์

“ขอบใจมากน้องรัก หึๆ” สไลย์รับถุงนั้นมาโดยไม่ถามให้มากความ ก่อนจะรีบขึ้นเอาไปเก็บในห้องนอน เดียวคายาเห็นจะอดใช้อีก


********



หลังจากที่จบงานเลี้ยง สมาชิกทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อน ยกเว้นแต่คู่สไลย์กับคายาที่ท่าทางราตรียังอีกยาวไกล


“ฮื๊ออ สไลย์อย่าเอาลิ้นแหย่เข้าไปตรงนั้นซิ “ คายาพยายามบอกสามีด้วยเสียงอันแหบพร่าเพราะอารมณ์ที่ครุกกรุ่นขึ้นมาจากลิ้นของสามีที่ใช้เบิกช่องทางด้านหลังชองตน มันเสียวมากก็จริงแต่มันไม่ถึงนะซิ!  แถมโดนจับนั่งคุกเข่าโชว์ก้นกลมๆบนเตียง มือก็โดนมันติดกันอีก  บ้ากามจริงๆอีตาสไลย์เนี่ย....

“หึๆ” สไลย์ไม่ตอบแถมยังกดหน้าตัวเองเข้ากับร่องสะโพกขาวพร้อมดันลิ้นให้เข้าไปชอนไซร้ด้านในลึกเข้าไปอีก

“อ๊า!    ขอร้องละสไลย์ เอาของนายเข้ามาที” จนคายาต้องส่งสายตาอ้อนวอนมาให้อย่างทนไม่ได้

“ใจร้อนจัง เมียใครเนี่ย?” คราวนี้สไลย์ยอมถอนลิ้นออกมาแต่โดยดีแต่กลับสอดบางอย่างที่มีลักษณะเป็นหลอดพลาสติกนิ่ม เข้าไปแทนที่

“อ๊ะ” คายาแอบสะดุ้งนิดๆเมื่อรู้สึกของเหลวเย็นๆที่ไหลเข้ามาในช่องรักของตน หลังจากที่สไลย์บีบไล่เจลจากหลอดเข้าไปสู่ตัวคายาจนหมดก็ค่อยๆดึงตัวหลอดออกมาทิ้ง

“ไม่ต้องกลัวคายา แค่เจลตัวใหม่จากเจ้านาร์มัน อา...” สไลย์ตอบพลางบีบแก้มก้นทั้งสองของคายาให้แยกออกและดันมังกรยักษ์ที่พร้อมรบเข้าไปในตัวอีกฝ่ายจนมิดด้าม และเริ่มขยับอย่างคนอดใจไม่ไหว

“อ๊ะ!” คายาอยากจะแขวะสามีตัวเองว่าไม่เข็ดหรือไรกับเจ้าเจลพวกนี้ แต่ก็มีเพียงเสียงครางเท่านั้นที่เล็ดรอดออกมาจากปากบาง เพราะเม็ดบีทในเจลรุ่นใหม่ที่สไลย์เพิ่งใส่เข้าไปในตัวคายาทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีเยี่ยม ทุกครั้งที่สไลย์ขยับหรือกระแทกตัวใส่ เม็ดบีททเล็กๆจำนวนหลายสิบเม็ดก็จะพากันขยับและครูดบดขยี้ไปตามเนื้อนุ่มด้านในทำให้คายาครางไม่หยุด ซ้ำร้ายถ้าเม็ดไหนไหลไปตกตรงจุดกระสันและถูกท่อนเนื้อของคนข้างหลังกระแทกแรงๆ คายาแทบจะเสร็จทันที

“แรงอีกสไลย์ อ๊ะ! !!”

ตับ ตับ ตับ!

ถึงเมียสุดที่รักไม่ขอ สไลย์ก็จัดหนักให้ เพราะเจ้าโลกของเขาเองก็โดนเจ้าเม็ดบีทพวกนั้นครูดไปมาไม่หยุด สยิวกิ้วจนแทบบ้า!

พรึบ!

ร่างเล็กที่โดยคนด้านหลังกระแทรกเข้าออกไม่หยุดจนปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาทำเอาแข้งขาอ่อนแรง จึงโดนอีกฝ่ายจับพลิกให้นอนหงาย และห่มสะโพกแกร่งใส่จนหัวสั่นหัวคลอน

“อ๊ะห์ “ เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อถึงจุดสุดยอดและปลดปล่อยน้ำรักใส่คนใต้ร่าง ร่างใหญ่กระตุกอยู่สองสามทีจึงค่อยๆถอนส่วนที่เชื่อมติดกันออก สไลย์ยังไม่วายเอานิ้วยาวของตนกลับเข้าไปคว้านในช่องร่วมรักเพื่อหาดูบางสิ่งบางอย่าง แต่ก็ไม่เจออะไรนอกจากเจลและและน้ำขาวข้นที่ตนเป็นคนปล่อยไว้

‘มันจะละลายหายไปด้วยความร้อนที่เกิดจากการเสียดสีภายในร่างกาย และไม่เป็นอันตรายใดๆ’ สไลย์นึกถึงคำพูดของน้องชายก่อนจะแสยะยิ้มที่มุมปาก

“อีกรอบนะคายา”

คายาที่ยังนอนหอบหายใจอยู่ได้แต่เพียงหลับตาและพยักหน้าน้อยๆเป็นการตกลง เขารู้อยู่แล้วละว่าสไลย์จะไม่จบลงที่รอบเดียวหรอก

หลังจากที่กวาดของบนโต๊ะทำงานตัวเคืองภายในห้องนอนทิ้งลงข้างๆอย่างไม่ใยดี สไลย์ก็วางคายาที่ตัวถูกห่อด้วยผ้าห่มผืนบางลงบนโต๊ะอย่างเบามือ ก่อนจะจัดการฉีกปลายหลอดเจลอันใหม่ด้วยฟันอันคม แล้วสอดเข้าไปในร่างคนที่ก้มหน้างุดด้วยความอายแต่ก็ยังยอมอ้าขาเรียวกว้างขึ้นเพื่อเขาให้ทำงานอย่างสะดวก

เมื่อทุกอย่างพร้อมสไลย์ก็โถมตัวทับอีกฝ่ายและจัดการดันท่อนเนื้อของตนเข้าไปในตัวคายาอีกครั้ง กว่าจะเข้าไปจนสุด ทำคายาเกรงและกระตุกไปหลายที

“อา...พร้อมนะคายา” และแล้วสไลย์ก็พาคนในอ้อมกอดขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดอีกหลายครั้งในค่ำคืนนั้น


**********



“คินทำอะไรอยู่ครับลูก?” คายาเอ่ยถามด้วยความสงสัยที่เดินเข้ามาเห็นลูกชายนั่งขีดๆเขียนๆบางอย่างอยู่ในห้องนั่งเล่นกับนาร์

“ความลับครับ เดียวคุณแม่ไม่เซอร์ไพร์ เนอะน้านาร์เนอะ “ คินปิดสมุดซ่อนจากสายตาของผู้เป็นแม่ก่อนจะหันไปหัวเราะกันสองคนน้าหลาน เล่นเอาคายาหนังตาขาวกระตุก รึลูกรักจะแอบทำอะไรแผลงๆลับหลังเขาแบบคนเป็นพ่อกันแน่?!

“คินไม่ได้แอบทำอะไรไม่ดีนะครับ” โอ๊ะ!  แอบอ่านใจเค้าได้หรือนี่?

ว่าแล้วคินก็เดินเข้ามากอดเอวคายาพร้อมทั้งออดอ้อนให้เข้ามานั่งทานบรรดาขนมและผลไม้ที่เรย์เอามาให้เมื่อเช้านี้

“นี่ครับคุณแม่ คินแกะส้มให้ทานนะ ผิวจะได้สวยๆ” แหมช่วงนี้เจ้าลูกชายขี้อ้อนดีจริงๆ แถมเลิกรบเร้าเรื่องอยากมีน้องแล้วด้วย คงไม่มีอะไรหรอก...คายาคิดพร้อมกับงับกลีบส้มจากมือลูกชาย โดยไม่ทันสังเกตนาร์ที่แอบกลั้นหัวเหราะอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่ข้างๆ



TBC

ตอนแรกตั้งใจว่าจะสองตอนจบ แต่สุดท้ายก็บานปลายจบไม่ลง

มีแค่คนหมั่นไส้สไลย์ น่าสงสารจริงๆ เกิดเป็นสไลย์ทำอะไรก็ผิด 55555

จริงๆเรื่องตอนนี้เดาไม่ยากเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น เรามาทายกันเล่นเถอะว่า อีกนานไหมคินจะได้น้อง แล้วจะได้กี่คน ฮี่ๆๆ
ใครถ่ายถูกให้ยืมคายาไปปู้ยี่ปู้ยำในฝันได้คืนหนึ่ง!

เหมือนเดิมนะคะ ติชมได้ตามอัธยาศัย  คำผิดด้วย เรายินดีน้อมรับทุกความคิดเห็น
และขอขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ทุกกำลังใจอีกครั้งนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 31-01-2016 17:00:27
เดาว่าแฝดแน่ๆๆๆ คินตะได้น้องเร็วๆๆนี้แล้ว
ก็ดูซิกว่าคายาจะนอนได้ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: tomybsl ที่ 31-01-2016 17:24:19
ถ้าสไลย์แรงดีไม่มีตกและขยันทำการบ้านทุกวัน เชื่อว่าไม่นานลูกติดแน่นอน :oo1: แถมครั้งนี้น่าจะได้ลูกแฝดนะ
คินจะได้มีเพื่อนเล่นเยอะๆ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: โซ อึน ที่ 31-01-2016 19:05:47
อร๊างงงงงงงง
สนุกค่าาาาาาาา :hao5:
สไลกลัวเมีย
แย่งดูดนมลูก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoco-boom ที่ 01-02-2016 14:00:09
ชอบเรื่องนี้สุดๆ รอตอนต่อไปค่าาาา :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 01-02-2016 15:21:18
 o13   ทำกันเป็นทีม อิอิ คายาก็ทำน้องให้ลุกเถอะสงสารเด็กมัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 01-02-2016 19:00:53
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 03-02-2016 09:10:33
แฝด 3 ไปเลย เอาชาย 2 หญิง 1 คนพอ  :hao6:  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 08-02-2016 21:08:51
เงียบเลย รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ 2 31/01/16
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 12-02-2016 19:58:18
สวัสดีค่าทุกคนนนนนนน


หายไปนานขออภัยด้วย ช่วงนี้เราออกงานภาคสนามตลอด
แล้วได้นอนห้องคู่กับเพื่อนร่วมงาน พอหยิบสนุดขึ้นมาปั่นนิยายต่อทีไร
นางก็จะถามตลอดว่าเขียนอะไรอยู่ เราเลยต้องรีบเก็บกลัวนางเห็น 55555

ตอนนี้กลับมากทม.แล้ว จะรีบปั่นต่อนะคะ
ขอบคุณทุกการติดตามน้า
 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 12-02-2016 20:09:26
มิสยู ชุ้บๆ *3*
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 12-02-2016 20:30:27
รอจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 12-02-2016 20:48:10
รอด้วยค่าาาาาาา  :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Blue ที่ 12-02-2016 22:14:47
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 12-02-2016 22:43:09
ทำงานกันเป็นทีมจริงๆ 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: makone ที่ 13-02-2016 12:41:45
 :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-02-2016 14:50:19
  :hao7::hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Air_Yaoi ที่ 19-02-2016 18:50:31
 :call: :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว 12/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 11-03-2016 21:29:48
Chapter 3


สามเดือนผ่านไป


"อ้ามมมม คุณแม่ ทานเยอะๆนะครับ" เด็กชายคินบรรจงแกะเปลือกส้มก่อนจะป้อนเข้าปากคนเป็นแม่ไม่ขาดสาย ขณะนั่งดูทีวีด้วยกันในบ้าน คายาเองก็ไม่ปฐิเสธ งับกินส้มจากมือลูกชายจนแก้มตุ่ย

"อุ๊บ! เปรี้ยวมาก คายานายกินมันเข้าไปได้ยังไกัน?!" สไลย์ที่นั่งข้างๆคายาอีกฝั่ง รีบคายส้มจากปากทิ้งแทบจะทันทีที่กินเข้าไป เห็นคายากินไม่หยุดนึกว่าจะอร่อย ที่ไหนได้เปรี้ยวเข็ดฟันสุดๆ

"เอ๋? ก็ไม่หนิ ฉันว่ารสชาติมันกำลังพอดีเลยนะ" คายาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่สามีตนพูด

"โอเคที่รัก ไม่เปรี้ยวก็ไม่เปรี้ยว" ว่าแล้วสไลย์ก็เลื้อยแขนตัวเองไปโอบคนข้างๆพร้อมฟัดแก้มป่องๆที่เคี้ยวส้มไม่หยุด

"นี่ถ้านายท้องตอนนี้ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่า "ส้มเปรี้ยว" เลย ฮะๆๆๆ"

"จะบ้าเหรอสไลย์ เอาของกินมาตั้งชื่อลูก คิคิ "

อ๊ะ.....หรือว่าเค้าจะท้องจริงๆ ช่วงนี้เค้าดูอ้วนขึ้น แถมอยากกินของเปรี้ยวๆตลอดเวลา
บ้าน่า.....เค้าคุมกำเนิดมาตลอดจะพลาดได้ไง เฮ้ย! หรือว่า?!

จู่ๆคายาก็ลุกพรวดขึ้นแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นที่ห้องนอนของตัวเอง และ....

"ม่ายยยยยยย ไม่จริงงงงง!"  คายาจ้องมองฉลากการใช้เจลหล่อลื่นตัวใหม่ที่เขาและสไลย์ใช้ติดต่อกันมาตลอด3เดือนนี้อย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง



**คำเตือน ผลิตภัณฑ์นี้เป็นเพียงสารหล่อลื่น มิใช่ผลิตภัณฑ์คุมกำเนิด โปรดใช้ควบคู่กับถุงยางอนามัย**



------------



" ฉันไม่ได้ตั้งใจน้าคายา นึกว่าเป็นเจบคุมกำเนิดเหมือนทุกที"  สไลย์ตอบแก้ตัวพร้อมกับทำหน้าหมาน้อยน่าสงสารเมื่อโดนคายาคาดคั้น

"อ้าว....ผมก็นึกว่าพี่สไลย์จะอ่านฉลากเสียอีก เลยไม่ได้บอก" นี่ก็เป็นข้อแก้ตัวจากน้องชายสามีสุดแสบอย่างนาร์ ที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ พลางช่วยสเกเชอร์ประดับลูกโปร่งหลากสีสันภายในคฤหาสน์รานอฟ

ใช่แล้วล่ะวันนี้พวกเขากำลังเลี้ยงฉลองต้อนรับสมาชิกใหม่ในท้องคายา ที่คุณหมอบอกว่าได้3เดือนแล้ว ก็ติดตั้งแต่คืนแรกที่ลองใช้เจลตัวใหม่ แรงดีไม่มีตกจริงๆพี่สไลย์ นาร์แอบหัวเราะดังๆในใจอยู่คนเดียว

ส่วนคายาที่รู้ตัวว่าทำอะไรไม่ได้ ก็มานั่งจิ้มสัปปะรดกินอย่างหงุดหงิดที่โซฟาตัวโปรด

"พอกันพี่น้องคู่นี้!"

"คุณแม่ครับ" คินเดินเข้ามาคุกเข่ากอดมารดาตัวเอง พร้อมกับเอาแก้มด้านหนึ่งของตนแนบลงกับท้องนุ่มของคายาเบาๆ

"คินดีใจมากที่แม่จะมีน้องให้คิน....เซย์ริน.....คินตั้งชื่อนี้รอน้องนานแล้ว"

ที่นั่งแอบขีดๆเขียนๆตอนนั้นคือตั้งชื่อให้น้องใช่ไหมเนี่ย? แสบกันทั้งตระกูลเลยนะ!

แต่ถึงอย่างไรคายาก็โกรธลูกชายคนโตไม่ลง จริงๆแล้วคนที่เห็นแก่ตัวอาจจะเป็นเขาเองก็ได้ ทำให้คินต้องเหงาอยู่คนเดียวถึงแปดปี

"น้องเซย์รินโตไวๆนะครับ พี่คินรออยู่" แล้วคินก็ทำการจุ๊บลงที่พุงของมารดา เป็นภาพที่น่ารักน่าชังสำหรับคายาเหลือเกิน



----------



"พี่คิน กอดหน่อยยยยย" เซย์รินที่เพิ่งจะเริ่มพูดชัดเดินเต๊าะแต๊ะเข้ามาหาคินในห้อง ด้วยหน้าตาเหมือนกระต่ายน้อยที่เสียขวัญ

"พ่อกับแม่ไม่อยู่ เซย์รินกลัว"

"โอ๋ๆ ไม่ต้องกลัวนะ พี่คินอยู่ด้วยทั้งคน เดียวพ่อกับแม่ก็กลับมาแล้วครับ" คินอุ้มน้องน้อยขึ้นมากอดบนตักพลางโยกตัวกล่อมเบาๆเป็นการปลอบ พอดีเมื่อเช้าแม่คายาเหมือนจะไม่ค่อยสบาย พ่อสไลย์จึงพาไปตรวจที่โรงพยาบาลเพื่อความสบายใจ คินเองก็ลืมไปว่าเซย์รินจะกลัวเวลาตื่นมาแล้วไม่เจอใคร


ไม่นานหลังจากที่เซย์รินตื่น เสียงรถยนต์อันคุ้นเคยก็ดังขึ้น


"นั้นไง กลับมากันแล้ว เราลงไปข้างล่างกันเถอะ" คินคว้ามือป้อมๆของน้องชายเดินตรงไปที่ประตูเพื่อลงไปต้อนรับบุพการี แต่กลับเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน


"คายา รอฉันก่อน!!!"

"ไอ้บ้าสไลย์ ไปทำหมันซะไม่งั้นไม่ต้องมาให้เห็นหน้า!!!"

คายาที่เดินลิ่วเข้ามาในตัวคฤหาสน์ก่อน ตะโกนด้วยความโมโหพร้อมกับหันหลังกลับไปปากระเป๋าถือใบเล็กติดหน้าสามีที่วิ่งตามหลังมาติดๆ ก่อนฮึดฮัดปิดประตูเข้าห้องแถมยังลงกลอนประตูไม่ให้อีกคนตามเข้าไป

ก๊อกๆ

"คายา อย่างทำอย่างนี้เลยนะ เปิดประตูเถอะ"

"บอกให้ไปทำหมันไง ไม่เข้าใจเหรอ?!" เสียงคายาแหวลอดผ่านประตูออกมาทำให้สไลย์ถอกหายใจเบาๆ คุยกันตอนนี้คงจะไม่ได้เรื่อง ต้องรอให้อีกฝ่ายเย็นลงก่อน

"เกิดอะไรขึ้นครับพ่อ ทำไมแม่ถึงพูดอย่างนั้น?"  คินอุ้มเซย์รินตามมาดูเอ่ยถามผู้เป็นพ่อที่หันมาหัวเราะแหะๆ

"คือพ่อทำแม่แกท้องอีกแล้ว คราวนี้แฝดสองด้วย"

"อ้าว พ่อไม่ได้คุมกำเนิดเหรอ?!"

"ก็หน่ะ ทีเดียวเองที่ลืม.." สไลย์ไม่ได้ตั้งใจนะเออ ปรกติเขาคุมตลอด แต่พอดีคืนนั้นทั้งถุงยางทั้งเจลคุมกำเนิดมันหมดพอดี และเขาก็รอไม่ไหว.... จะให้ทำยังไงได้ คนมันมีน้ำยาหนิ ทีเดียวก็ติดแถมได้แฝดด้วย!

"งานนี้สงสัยพ่อคงต้องไปทำหมันจริงๆแล้วล่ะมั้ง ฮะๆๆๆ" ว่าแล้วคินก็อุ้มเซย์รินออกมาจากจุดเกิดเหตุ ปล่อยให้สไลย์หาวิธีง้อเมียตัวเอง

"ป่ะ เซย์ริน เรามาช่วยกันตั้งชื่อน้องๆในท้องแม่คายากันดีกว่า"

"เย้ๆ เซย์รินจะมีน้องแล้ว!"  เจ้าตัวเล็กตบมือดีใจยกใหญและยิ้มจนแก้มปริ จนคินอดไม่ได้ที่จะฟัดยุ้ยๆทั้งสองของน้องชาย





'อีกไม่นานเขาก็จะมีน้องน่ารักๆเพิ่มมาอีก2คน กระผม เด็กชาย คิน รานอฟ มีความสุขที่สุดในโลกเลยคร้าบบบบบท่านผู้ชม'



END



สวัสดีค่าาาาา ทุกคนขอโทษด้วยที่หายไปนานนับเดือน :hao5:
มรสุมชีวิตเราเพิ่งผ่านพ้นไป ถึงมีแรงฮึดกลับมาแต่งอีกรอบ


ตอนนี้ก็เป็นตอนสุดท้ายของเรื่องนี้แล้ว คราวหน้าเราจะกลับมาพร้อมกับเรื่องใหม่
ซึ่งยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะเป็นเรื่องไหน เพื่อนๆอยากอ่านแนวไหนลองบอกเราได้นะ
เราร่างโครงเรื่องไว้อยู่4-5อัน :katai4:

ขอบคุณคนอ่านทุกคนและคอมเม้นท์ทุกคอมเม้นท์นะคะ
แล้วเจอกันโอกาสหน้า :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 11-03-2016 22:28:34
 :mew3:


โฮ่ยยยย สไลย์นี่น้ำยาแรงดีไม่มีตก แอบดีใจที่คินพี่น้องเยอะแยะ บ้านครึกครื้นอีกนาน :D :กอด1:
**

เรื่องต่อไปอยากได้รักโรแมนติคค่าาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: PrimYJ ที่ 11-03-2016 23:56:07
สไลย์นี่น้ำยาดีจริงๆ ครั้งเดียวติดตลอด  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 12-03-2016 02:25:04
สไลย์นี่มันสไลย์จริงๆค่ะ 555555555555555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 12-03-2016 09:41:10
แผนการสำเร็จด้วยดีเนอะคินเนอะ 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: pinkypromise ที่ 12-03-2016 18:37:23
คินน่าร้ากกกกกก
ตลกค่ะ อ่านเพลินเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 12-03-2016 19:06:18
ขอบบบบ  :katai2-1:สไลย์ น้ำยาดี ถ้ายังไม่ทำหมัน คิน เซย์ริน น้องแฝด ได้มี น้องตามมาอีกแน่ๆ  :hao3:  คายา ภูมิใจเต๊อะ สามีรัก หลงขนาดนี้ มีตอนพิเศษอีกน้าาาา  ชอบบบบ  :mew1: 
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 12-03-2016 21:06:58
น้ำตาดีจริงๆๆ ครั้งเดียวติดเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 13-03-2016 06:27:51
ปรบมือ. น้องคินสมหวังแล้วเนาะ ขอน้องคนเดียวพ่อแถมให้อีกสอง
คายาอดทนนิดนึงนะ สามีน้ำยาดีต้องทำหมันแหละถูกแล้ว
ขอบคุณคนเขียนค่ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 13-03-2016 10:30:46
 :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 13-03-2016 14:40:47
สไลย์นี่มันสไลย์จริงๆ5555
ถ้าไม่ทำหมันนี่คงมีลูกเยอะแบบตั้งทีมฟุตบอลได้เลยอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 13-03-2016 18:47:05
สไลย์นี่น้ำยาดีจริงๆ  ส่วนพี่คินก็ได้น้องสมใจเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 27-05-2016 17:55:38
จากคู่กัดสุดท้ายกลายมาเป็นครอบครัวสุขสันต์ไปซะได้ 55 น่ารักจริงๆ~~

อยากเห็นเด็กๆตอนโตจัง อยากรู้ว่าสุดท้ายแล้วสไลน์โดนจับทำหมันมั้ย 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 27-05-2016 22:57:39
นี่ล่ะน้าาา ยิ่งทะเลาะกันยิ่งลูกดก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 28-05-2016 14:17:46
น้ำยาดี ลูก 4คน 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: Raina ที่ 29-05-2016 03:48:50
หวานๆ น่ารักดีค่ะ :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอนพิเศษ3 END 11/03/16
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 30-10-2016 20:05:14
ตัวเมีย ตอน Extra Love


วันและคืนหมุนเวียนไปอย่างรวดเร็ว จนบัดนี้บรรดาทายาททั้งสี่ของตระกูลรานอฟได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่กันหมด รวมทั้งสไลย์น้อยที่สุดท้ายอยู่รอดปลอดภัย ไม่ถูกตอนอย่างที่คายาอยากจะให้เป็น

คินพี่คนโต มีฐานะเป็นมือขาวของบิดาตัวเอง เรียนรู้งานทุกอย่างจากสไลย์ ที่ร่ำๆอยากสละตำแห่งประธานบริษัทเพื่อจะได้มีเวลาจู๋จี๋กับภรรยายอดรักอย่างคายามากขึ้น

เซย์ริวพี่คนรองได้ตำแหน่งหลานรักและศิษย์เอกของนักปรุงยาจากนาร์ ผู้ที่จนบัดนี้ยังไม่สามารถสละโสดได้เสียที

และท้ายสุดไคย์และเคย์ สองแฝดสุดป่วน ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้สไลย์เกือบถูกทำหมั่นในครั้งนั้น ถึงตอนนี้ยังจะเป็นเพียงเด็กนักเรียน แต่ก็กำลังโตเป็นหนุ่มหล่อที่ตัวเมียทั่วเมืองต่างพากันหลงใหลและหมายปอง

เรามาตามดูกันเถอะว่า ชีวิตของพวกเขาตอนนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง..........




“คุณคินครับ นี่คือผลสรุปของการประชุมครั้งนี้ครับ” 

คิน รานอฟ ที่ตอนนี้ได้กลายเป็นตัวผู้เต็มตัว พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะรับเอกสารจากหนึ่งในบรรดาลูกน้องมาพลิกดูคร่าวๆ

“อืม..ขอบใจมากนะ  เอาละทุกคน วันนี้เลิกประชุมแค่นี้ก่อน เชิญพักผ่อนตามอัธยาศัยได้”

“ขอบคุณครับ คุณคิน!” เหล่าบรรดาผู้เข้าร่วมประชุมพากันกล่าวขอบคุณอย่างพร้อมเพรียงก่อนจะรีบพากันแยกย้ายออกจากห้องประชุม ก็แน่ล่ะ คราวนี้หัวหน้าคินเป็นพาพวกตนมาประชุมวางแผนกันไกลถึงรีสอร์ตระดับเจ็ดดาวในเครือบริษัท ที่ตั้งอยู่เกาะเล็กๆทางใต้ของอคาเทีย แถมที่นี่ก็ถูกตกแต่งให้เหมือนสวรรค์บนดิน จะไม่ได้พวกตนดีใจออกหน้าออกตาได้อย่างไรกัน


“นี่คิน เลิกประชุมแล้วจะนายจะไปไหน?” อเล็กส์เพื่อนซี้วัยเด็กซึ่งตอนนี้เป็นหุ่นส่วนในการทำงานของคิน เดินเข้ามากอดคอเพื่อนรักระหว่างเดินออกจากห้องประชุมตามหลังเหล่าบรรดาลูกน้องที่วิ่งดี้ด้าออกไปก่อนหน้านี้แล้ว

“ฉันนัดแม่คายาไว้ที่ร้านอาหารริมทะเลหน่ะ” คินยกนาฬิกาขึ้นมาดู อืม.... การประชุมเลิกช้ากว่ากำหนดไปสามสิบนาที... หวังว่าคงจะไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรอกนะ

“ห๊ะ! นายพาแม่มาด้วยเรอะ แล้วมีใครอยู่กับคุณน้าคายไหมเนี่ย!?” คำตอบที่อเล็กซ์ได้รับจากเพื่อนซี้คือการส่ายหน้าเบาๆ

“โอ้ยยยย เดียวก็งานเข้าหรอก! ป่ะๆ รีบไปหาคุณน้ากันเดี๋ยวนี้เลย”

ด้วยอารามตกใจอเล็กซ์รีบลากเพื่อนรักตัวเองวิ่งแซงนำหน้าบรรดาลูกน้องด้วยความเร็วสูง  จะไม่ให้ตกใจได้อย่างไร ปรกติคายาออกไปข้างนอกมักจะมีตัวผู้มาวอแวเสมอ บอกว่ามีสามีและลูกสี่คนแล้วคนเหล่านั้นก็ไม่ค่อยจะเชื่อ ถึงแม้คนในโลกยุคนี้จะมีช่วงอายุที่ยืนยาวกว่ามนุษย์โลกเก่าก็ตาม แต่คายาหน้าเด็กกว่าที่ควรจะเป็นสุดๆ แถมตั้งแต่มีลูก ฟีโรโมนก็ดูเหมือนจะฟุ้งกระจายดึงดูดตัวผู้ให้เข้าหาตลอดเวลา ทำเอาสไลย์แทบอกแตกตายวันละหลายเวลา


เมื่อสองหนุ่มเดินทางมาถึงร้านริมชายหาดที่ว่า ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของกลุ่มคนดังมาแต่ไกล

“ฉิบหายแล้ว!” คินสบทก่อนจะรีบวิ่งให้เร็วขึ้น

โครม!

เพล้ง!

เมื่อคินและอเล็กซ์เข้าไปถึงจุดเกิดเหตุ ก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น นั้นก็คือ

กลุ่มตัวผู้ร่างยักษ์กลุ่มหนึ่ง ถูกบรรดาพนักงานรีสอร์ตและคนของบริษัทรานอฟต้อนจนมุม นั่งตัวสั่นงันงกอยู่ภายในร้านอาหาร และเมื่อเพ่งมองดีๆ คินก็ต้องตกใจเป็นรอบสองเมื่อได้เห็นไคย์และเคย์ น้องชายฝาแฝดของเขาที่ควรจะอยู่ที่โรงเรียน มาอยู่ใน
กลุ่มพนักงานด้วย

“ไคย์! เคย์! เกิดอะไรขึ้น!?”

เหล่าบรรดาพนักงานเมื่อเห็นว่าเจ้านายของตนมาก็พากันหลีทางให้คินและอเล็กซ์

“พี่ใหญ่ ไอ้ตัวผู้พวกนี้มันลวนลามแม่คายา!” ไคย์แฝดผู้พี่แผดเสียฟ้องทันทีที่เห็นพี่ชายตัวเองมา

“จริงครับนาย! พวกเราเห็นกับตา พวกมันพยายามจะจับมือนายหญิง!” หนึ่งในพนักงานตะโกนขึ้นมาด้วยความโมโห และตามมาด้วยเสียงอื้ออึงของบรรดาลูกน้องพันธุ์โหด ว่าต้องกระทืบให้เละบ้าง เอาไปถ่วงทะเลให้ฉลามกินบ้าง

“ทุกคนอยู่ในความสงบก่อน เดียวฉันจะให้หน่อยรักษาความปลอดภัยมาจัดการคนพวกนี้ พวกนายห้ามทำอะไรโดยพลการนะ!”
คินออกคำสั่งอย่างเฉียบคาดเพื่อไม่ให้สถานการณ์เลวร้ายไปกว่านี้ พลางกวาดสายตาหามารดาของตน และก็พบอยู่ไม่ไกลแถมยังมีเซย์ริวยืนคุมเชิงอยู่ด้วย นี่แอบหนีเรียนหนีงานมาตามเฝ้าแม่กันทั้งบ้านเลยเรอะ!

“แม่ปลอดภัยนะครับ” คินเข้ามากอดคายาด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะโดนเซย์ริวซัดหมัดเข้าแก้มซ้ายเบาๆ

“โอ๊ย!”

“นี่แหนะ ไอ้พี่บ้า! ปล่อยให้แม่ออกมาคนเดียวได้ไงฟ่ะ? !"   ทำเอาว่าที่ประธานบริษัทหน้าหดเหลือสองนิ้วทันที

หลังจากที่ทีมรักษาความปลอดภัยเข้ามาจัดการกับกลุ่มคนก่อกวนแล้ว ทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปรกติ เหล่าพนักงานก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนต่อ ส่วนคายาและลูกๆทั้งสี่ ก็หอบหิ้วกันกลับห้องพักส่วนตัวที่อยู่อีกด้านหนึ่งของรีสอร์ต


+++++++++



“เลิกว่าพี่คินได้แล้ว แม่ผิดเองที่ดื้อจะมากับคิน” คายากล่าวเสียงอ่อย เมื่อบรรดาลูกทั้งสามของตนกำลังจิกกัดพี่ชายคนโตของบ้านอยู่

“แต่พี่ใหญ่ก็ไม่ควรตามใจแม่แบบนี้นะ แล้วนี่ถ้าพวกเรามาไม่ทัน จะเกิดอะไรขึ้น” เซย์ริวบ่นยาวยืด ดีนะสายข่าวในบริษัทแอบกระซิบมาว่า นายหญิงตระกูลรานอฟจะแอบหนีเที่ยวกับลูกชายคนโต ตอนที่ท่านประธานออกไปดูงานภาคสนาม

“รับรองได้ว่าตอนนี้เรื่องถึงหูป๊ะป๋าเรียบร้อยแล้ว พนักงานเห็นกันหลายสิบคนขนาดนั้น” เคย์แฝดผู้น้องพูดพร้อมกับเหยียดตัวล้มลงนอนทีเตียงนุ่ม

“ไม่เกินค่ำนี้พ่อต้องโผล่มาที่นี่แน่ๆ แม่เตรีมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย” ไคย์เสริมอีก

แค่ได้ยินคำไซโคของลูกๆ คายาก็เบ้ปากอย่างขัดใจ นอกจากหน้าตาที่โคกออกมาเป็นพิมพ์เดียวกับผู้เป็นพ่อแล้ว นิสัยขี้หวงเขาจนโอเว่อร์ก็ได้มาเต็มๆ จะมีคินคนเดียวนี่ที่สุขุมเหมือนปู่ ดูเป็นผู้เป็นคนหน่อย ไม่งั้นเขาคงปวดหัวมากกว่านี้แน่ๆ

“เอาล่ะๆ เราพักเรื่องนี้ไว้กันก่อนเถอะ แม่หิวจะแย่อยู่แล้ว สั่งรูมเซอร์วิสกันเถอะนะ”
และแล้วภายในเวลาไม่นาน อาหารทะเลที่ถูกปรุงกันสดๆใหม่ๆ ก็ถูกนำมาเสริฟเต็มห้องพักวีไอพีแห่งนี้
รสชาตินั้นก็ช่างแสนอร่อยถูกใจคายา แถมลูกๆทั้งทั้งสี่ก็แย่งกันแกะกุ้ง แกะปูป้อนผู้เป็นมารดา จนแก้มของคายานั้นกลมเหมือนแฮมสเตอร์เพราะเคี้ยวไม่ทัน.....




หลังจากมื้อเย็นผ่านพ้นไป เซย์ริว ไคย์และเคย์ ก็นอนสลบไสลอยู่บนเตียงเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง ส่วนคินก็นั่งตรวจทานเอกสารอยู่ในห้องอย่างเงียบๆ คายาแอบอมยิ้มเมื่อมองดูลูกๆทั้งสี่ ซึ่งตอนนี้โตเป็นหนุ่มกันหมดแล้ว ถึงตอนแรกเขาจะแอบน้อยใจที่ไม่มีลูกคนไหนเลยที่มีหน้าตาเหมือนเขาสักคน แต่สุดท้ายเขาก็มีความสุขกับการได้อยู่ดูแลลูกๆและสามีติ๊งต๊องอีกคน

เวลาผ่านไปอีกพักใหญ่ ก็ยังไม่มีทีท่าว่าลูกๆจะตื่นกัน แถมตอนนี้คินก็ฟุบหลับคาโต๊ะทำงานไปอีกคน ผู้เป็นแม่จึงเอาผ้าห่มมาห่มให้กันความหนาวจากด้านนอก พร้อมกับจุ๊บขมับลูกคนโตหนึ่งที ก่อนจะค่อยๆย่องออกจากห้อง เพราะกลัวลูกๆจะสะดุ้งตื่น



+++++++++++


คายาเดินออกจากบ้านพักมาไม่ไกล ก็มาถึงชายหาดหลังรีสอร์ต เจ้าตัวจึงจัดแจงปูผ้าปิกนิกเพื่อดูพระอาทิตย์ตกดิน ภาพดวงอาทิตย์กลมโตสีส้มค่อยๆจมลงสู่ทะเลอย่างช้าๆ ช่างสวยงามสำหรับคายาเหลือเกิน ดวงตาเรียวสวยจ้องมองอย่างหลงใหลจนกระทั้งดวงอาทิตย์ลาลับไป

สวบ!

เสียงบางอย่างดังมาจากพุ่มไม้ที่อยู่ห่างไปไม่ไกลจากคายานัก ทำให้คายาสะดุ้งเฮือกขึ้นมาทันที

'ตายห่า ตัวผู้ที่ไหนจะมาก่อนกวนอีกไหมเนี่ย!?'  คายเริ่มกังวลเพราะถ้ามีเรื่องซ้ำอีกรอบจะต้องโดนสไลย์จับขังไว้ในบ้านแน่ๆ แต่เมื่อหันไปมองกลับกลายเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตา อายุราวๆสามถึงสี่ขวบ คนหนึ่งแอบมองเขาจากหลังพุ่มไม้
แรกๆเด็กน้อยคนนั้นมีท่าทีเขินอายแต่พอคายาส่งยิ้มให้เท่านั้นแหละ เด็กคนนั้นก็รีบพาตัวเองมานั่งแหมะอยู่ข้างๆคายาทันที พร้อมมองตาแป๋ว

“นี่หนูน้อยมืดแล้ว ทำไมไม่กลับบ้านล่ะจ๊ะ? เดียวพ่อแม่เป็นห่วงนะ” คายาถามด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับลูบหัวของอีกฝ่ายเบาๆ

“คุณน้ามีลูกสี่คนหรือค่ะ? “ เด็กคนนั้นไม่ตอบแต่ถามคำถามอย่างอื่นแทน

“ใช่จ๊ะ หนูรู้ได้อย่างไรจ๊ะ?”

เด็กน้อยชี้นิ้วป้อมๆของตัวเองไปทางร้านอาหารของทางรีสอร์ตที่เกิดเรื่องเมื่อเช้า

“หนูบังเอิญเห็นค่ะ ลูกๆดูรักและห่วงคุณน้ามากๆเลยนะคะ”  คายาได้แต่หัวเราะแหะๆ ก็เชื่อพ่อมันแรงหนิ

“หนูอยากมีพี่ชายอย่างนี้บ้างจังเลย” เด็กหญิงพูดพร้อมกับทำตาเป็นประกายระยิบระยับใส่คายา

“งั้นมาเป็นลูกน้าอีกคนก็ได้นะ พวกนั้นต้องดีใจแน่ๆเลยที่จะได้มีน้องน่ารักๆอย่างหนู” คายาพูดด้วยความเอ็นดูเด็กขี้เหงาคนนี้จากใจจริง ส่วนเด็กคนนั้นเมื่อได้ยินส่งที่คายาพูด เธอก็ยิ้มแก้มแทบฉีกแล้วก็ค่อยๆปีนขึ้นตักและหอมแก้มคายาฟอดใหญ่

“คุณแม่สัญญาแล้วนะคะ” คายาไม่ได้ตอบอะไร แต่กอดร่างป้อมร่างนั้นเป็นการปลอบประโลม เด็กคนนี้คงขนาดความอบอุ่นจากครอบครัวถึงได้มีพฤติกรรมเช่นนี้


‘คายา! ! ! !’


เฮือกกกกก!

และแล้วคายาก็ต้องสะดุ้งเฮือกอีกรอบ เมื่อได้ยินเสียงสามีตัวเองเรียกดังมากจากทางตัวรีสอร์ตพร้อมกับเสียงฝีเท้าวิ่งมาทางตนหลายคู่

ตายห่า! อีตาสไลย์มาถึงแล้ว ตายๆๆๆ

“หนูจ๊ะ ลุกขึ้นก่อนนะ อะ อ้าว?” เด็กน้อยที่เจ้าตัวอุ้มไว้บนตักตะกี้กลับหายไปอย่างไรร่องรอย ลุกขึ้นมองหาทางไหนก็ไม่เจอหรือว่าตกใจเสียงตะโกนเลยวิ่งหนีไปแล้ว?

“คายา!”

หมั่บ!

เมื่อสไลย์วิ่งมาถึงก็รวบตัวคายาเข้ามากอดแน่น เหมือนกลัวคนรักจะหายไปอีก

“คายาฉันตามหานายแทบบ้า ไปไหนทำไมไม่บอกใคร!? ห๊ะ!?” สไลย์โวยวายด้วยเสียงสั่นๆ เขารีบทิ้งงานทั้งหมดเพื่อรีบมาหาเมียรักทันทีที่ได้ข่าวว่ามีตัวผู้มาลวนลาม แต่พอถึงโรงแรมกลับเจอแต่ลูกทั้งสี่นอนสลบเหมือนโดนวางยาแถมคนเป็นแม่ก็หายตัวไปอีก เขากลัวเหลือเกินว่าจะมีเหตุร้ายเกินขึ้นซ้ำสอง

“ขอโทษนะสไลย์” คายาตอนเสียงอ่อย เพราะรู้ว่าผิด

ไคย์และเคย์วิ่งหน้าตาตื่นตามมาพร้อมๆกับคินและเซย์ริวที่ตามหลังมาติดๆ

“แม่ ไปไหนทำไมไม่บอกพวกผม!”

“มะ แม่ขอโทษ ฮึก” ความรู้สึกผิดเริ่มก่อนตัวมากขึ้นเรื่อยๆในใจของคายา ที่เขาทำให้ทุกคนเป็นห่วงและวุ่นวายขนาดนี้

“เอาล่ะๆพอก่อนเด็กๆ แม่จะร้องไห้แล้วเห็นไหม” สไลย์เห็นท่าไม่ดีเพราะตอนนี้เมียรักแปะปากเตรียมร้องไห้แล้ว ถึงเขาจะโกรธคายาก็เหอะ แต่พอเห็นหน้าตาสำนึกผิดเศร้าๆนั้นใจก็อ่อนยวบลงทันที

และแล้วครอบครัวรานอฟทั้งหกคนก็พากันเดินกลับบ้านพักอย่างเงียบๆ


++++++++++++


ณ ห้องพัก


“ไม่! ไคย์กับเคย์จะนอนห้องเดียวกับแม่คายา!”

“ใช่ๆ เดียวแม่คายาจะหายไปอีกแล้วจะทำยังไง!”

เมื่อกลับมาถึงห้องพักก็เกิดปัญหาใหม่ให้คนเป็นพ่ออย่างสไลย์ปวดหัวอีกจนได้ ก็สองแฝดไม่ยอมกลับไปนอนห้องตัวเองตามที่รีสอร์ตได้จัดเตรียมไว้ให้

“พ่ออยู่ทั้งคนแล้ว หายห่วงน่า” สไลย์พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบเพราะรู้ว่าสองแฝดนั้นติดคายามาก แต่คิดว่าเขาจะยอมรึ? ถึงเป็นลูกก็เถอะ ไม่ให้มาเป็นก้างขวางคอหรอกนะ

“ไม่ / ไม่” ทั้งไคย์และเคย์ปฏิเสธอย่างพร้อมเพรียงกัน

“เฮ้อออออ ช่วยไม่ได้ละนะ คิน เซย์ริว จัดการสองแสบนี่ให้พ่อหน่อย” เท่านั้นแหละ สองพี่ชายก็จัดการเข้าไปตะครุบและลากไคย์และเคย์ออกจากห้องทันที ถึงสองแฝดจะพยายามดิ้นรนแค่ไหนก็ไม่อาจสู้แรงพี่ชายทั้งสองได้


“ม่ายยยยย แม่ช่วยด้วยยย! / จะอยู่กับแม่นะเฟร้ย ไอ้พ่อบ้า!”

ปัง!

เมื่อพวกตัวแสบออกไปแล้วสไลย์ก็รีบปิดประตูลงกลอนทันที กันไว้ก่อน ใครจะรู้เผื่อกลางคืนพวกแสบอาจจะแอบย่องมาอีกก็ได้


หลังจากห้องกลับคืนสู่ความสงบ สไลย์ก็รีบจัดการอาบน้ำอาบท่าให้เร็วที่สุด ก่อนจะรีบปีนขึ้นเตียงมานอนกอดเมียตัวนิ่มอย่างคิดถึง

“นี่สไลย์...”

“ว่าไงจ๊ะเมียรัก ฟอด!” สไลย์ขานรับพร้อมหอมแก้มคนในอ้อมกอดฟอดใหญ่


“รู้ไหมเมื่อกี้ที่ตรงริมหาด มีเด็กมาขอเป็นลูกฉันด้วยนะ”

“หือ? เด็กที่ไหนกัน?” ไม่ได้นะถึงเป็นเด็กสไลย์ก็หวงนะเฟ้ย

“เป็นเด็กผู้หญิง หน้าตาน่ารักมากเลย” คายาตอบ

พรึบ!

โคมไฟข้างเตียงโดนสไลย์เปิดขึ้นมาทันที คายาที่ไม่เข้าใจกับพฤติกรรมสามีนั้นก็จ้องมองด้วยความงุนงง

“คายา....”สไลย์เอ่ยเสียงเบา

“นายลืมไปแล้วหรือว่ายุคเรานี้....ไม่มี ‘ผู้หญิง’ แล้วนะ” คายาถึงกับอิ้งเมื่อได้ยินส่งที่สไลย์พูด เขาลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไรกัน

“แปลว่าเด็กคนนั้นเป็นวิญญาณจากโลกเก่าเหรอ?” พูดจบคายาก็ขนลุกซู่ขึ้นมาทันที จึงเบียดตัวเขากอดสามีพร้อมกับเอาหน้าซุกเข้ากับอกอันอบอุ่น

“ทำไงดีสไลย์ ฉันบอกเด็กคนนั้นให้มาเป็นลูกฉันด้วย ขะ..เขาจะตามติดฉันไหม?”

“ห๊ะ? !..” สไลย์เองก็ตกใจไม่น้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่เมียรักพูด ถ้าเป็นอย่างที่คายาพูด วิญญาณเด็กคนนั้นต้องเกาะติดคายาแน่ๆเพราะคำอนุญาตของคายาเอง

“งั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ มันเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยนายได้คายา...” สไลย์พูดเสียงเรียบพร้อมกับกดคายาลงกับเตียงอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“ทะ ทำอะไรห่ะสไลย์?”  คายาที่ตามความคิดของสามีไม่ทันถามออกมาอย่างตกใจ กดเขาติดเตียงไม่พอขึ้นคร่อมเขาอีกเนี่ย อีตาสไลย์!

“ก็จะทำให้เด็กคนนั้นมาเกิดเป็นลูกนายไงคายา....จะได้ไม่มีวิญญาณเกาะหลังนาย หึๆ”

“เห้ยยย ไม่เอานะสไลย์ ลูกตั้งสี่คนพอแล้ว ! “  เมื่อได้ยินสิ่งที่สามีพูดคายถึงกับตาโตและเริ่มดิ้นรนหาทางรอด

“อย่าดื้อซิที่รัก นายต้องรักษาคำพูดกับสิ่งที่นายพูดกับเด็กคนนั้นนะ หึๆ” สไลย์พูดอย่างอารมณ์ดี  โดยไม่สนใจท่าทีขัดขืดของคนใต้ร่างเลย ก็ต่อให้มีลูกอีกสักโหลเขาก็เลี้ยงไหวละกัน  และแล้วสไลย์ก็ลงมีเผด็จศึกเมียรักอย่างไม่ปราณีและไม่ป้องกัน........


++++++++++++


ขณะเดียวกัน ที่ริมชายหาด เด็กน้อยคนเดิมนั่งกอดเข่าอยู่คนเดียวบนโขดหิน หันหน้าไปทางบ้านพักของครอบครัวรานอฟด้วยรอยยิมบนในหน้า และร่างน้อยค่อยๆโปรงแสงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะสลายการเป็นผงสีทองลอยขึ้นฟ้าไปอย่างช้าๆ   



'แล้วเจอกันนะคะ คุณแม่ของหนู...'




The End







เป็นไงบ้างค่ะ กับตอนพิเศษตอนนี้ ถูกใจใครบ้างเอ่ย?
จริงๆก็เขียนเสร็จมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่เพราะเกิดเรื่องเศร้าที่ทุกคนก็รู้ว่าเรื่องอะไร
เราเลย ไม่เอาลง จนกระทั้งมีเรื่องต้องลบนิยายอีกเรื่อง จึงเอาตอนนี้มาลงเป็นการไถ่โทษของตัวเราเอง
มีตอนอีกตอนที่เราคิดโครงเรื่องไว้แล้ว แต่ยังไม่ได้ลงมือแต่ง อาจจะอีกสักพักนะคะ
จะพยายามเข็นออกมาถ้ามีคนยังอยากอ่านอยู่
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกกำลังใจและการติดตามนะคะ

Edited แก้คำผิด คำผิดเยอะมาก ถ้าเจออีกบอกได้นะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 30-10-2016 21:06:23
ฮ่าอ่ะ น่ารัก จะทีลูกเพิ่มแล้ว
รอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 30-10-2016 23:05:48
ตอนพิเศษแบบนี้ ต้องมีตอนต่ออีกนะคะ จบแค่นี้ไม่ด๊ายยยยยยยย!!!! :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 30-10-2016 23:30:12
มีลูกเพิ่มอีกคนแน่ๆ คุณแม่ลูกดก ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 31-10-2016 01:43:07
 :hao3: :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 31-10-2016 06:05:19
คายา เล่าเรื่องเด็กผู้หญิงมาขอเป็นลูกให้สไลย์ฟัง
ก็เข้าทางสไลย์นะสิ หื่นอยู่แล้ว  :hao6:
ลูกๆ คายา น่ารักทุกคน โดยเฉพาะแฝด :mew1: :mew1: :mew1:
ติดแม่มากซะด้วย เลยกลายเป็นกขค.พ่อ ไปซะและ
คราวนี้พี่ๆทั้งสี่ จะได้น้องสาวแล้ว
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 31-10-2016 16:31:56
พี่ชายทั้งสี่จะหวงน้องสาวขนาดไหนล่ะเนี่ย :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 31-10-2016 17:17:27
มีตอนต่อไปไหมคะ รออ่านอยู่นะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: Raina ที่ 01-11-2016 03:39:47
แรงดีไม่มีตก ลูกคนโตกับคนเล็กจะอายุห่างกันเท่าไหร่น้า  :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: PolTisChu ที่ 01-11-2016 07:12:32
 o18 ไม่เคยอ่านแฟนตาซีวายแบบแฟนตาซี๊ตาซีขนาดนี้มาก่อนเลย สนุกมากๆ :katai2-1:

ลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง เฮ้!! :hao6: :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 02-11-2016 18:48:51
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ เอาอีกกกกกกกกกกกก อยากเห็นโมเมนท์น้องสาวคนสุดท้องถูกพี่ชายทั้งสี่หวง ต้องหวงมากแน่ๆ แงงงงงง   :man1: :man1: :man1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 02-11-2016 19:54:42
เราก็งงว่าเด็กผู้หญิงมาได้ยังไง น้องน้อยในอนาคตนี่เอง  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: taltal020441 ที่ 05-11-2016 14:19:25
น้ำยาดีจริงนะสไลย์ 55
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 05-11-2016 14:36:33
 :L1:   :mew1:  ยินดีล่วงหน้าด้วยนะคุณแม่คายา อิอิ
แม่ลูกดกจริงๆค่ะ ขอบคุณมากๆที่มาอัพต่อนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 06-11-2016 08:52:50
 :L1:  :L1:  :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: fida ที่ 06-11-2016 11:48:04
สนุกอ่าาา

น่ารัก

เนื่อเรื่องใกล้เคียงๆ แนว omegaverse

พอดีกำลังสนใจแนวนี้อยู่พอดีเลยค่ะ ฟินเลย

 o13
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: Kkookai ที่ 13-02-2017 13:05:44
เหอะๆหื่นได้อีก แต่น่ารักดี
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 14-02-2017 13:44:03
อยากอ่านตอนได้ลูกสาวด้วย อิอิ
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 24-02-2017 22:43:23
ยังรอตอนต่อไปอยู่น้าาาาาาาาาาา     :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 25-02-2017 11:44:13
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: Persoulle ที่ 03-05-2017 22:54:00
น่ารักมากค่ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-05-2017 02:53:49
เรื่องน่ารักมาก. ชอบๆๆๆ

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: somakimi ที่ 22-05-2017 10:54:59
 :-[ สนุกค่ะชอบมากๆ
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: angel_Z4 ที่ 24-05-2017 10:37:01
เป็นนิยายที่มีความตะมุตะมิมาก วรัยส์ :-[
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: Petit.K ที่ 03-06-2017 07:45:06
สนุก ชอบๆ พล็อตแฟนตาซี แต่น่ารักจังเลย คายาคุณแม่ยังสาวมีลูกอีกแล้วววว
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: drasil ที่ 03-06-2017 20:23:50
ต้องมาเกิดเป็นน้องคนเล็กน่ารักแน่ๆเลยยยย
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: Persephone ที่ 03-06-2017 23:55:32
น่ารักมากๆเลยอ่าเป็นแนวเรื่องที่สนุกมาก สไลย์นี่ก็หื่นจริงๆ ทะนุถนอมคายาหน่อย :hao7:

เชื่อว่างานนี้ได้ลูกคนที่ห้าแน่ๆ เพราะน้ำยาเขาดีจริง o13 หลังจากเหตุการณ์ล่มปากอ่าว คายาคงดูถูกไม่ได้แล้วล่ะเพราะมีพยานรักมาเต็มเสียขนาดนั้น :hao3: :hao3:

อยากอ่านตอนต่อไปจังจะมีไหมน้าน้องน้อยคนที่5ต้องเกิดมาน่ารักน่าชังจนพ่อกับพี่ๆหวงมากแน่นอน งานนี้ทั้งแม่ทั้งน้องคงไม่ได้ออกไปไหนเพราะเสน่ห์แรงเป็นแน่แท้ :-[

ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆให้ได้อ่านค่า

 :pig4: :pig4: :pig4:

PersephoNE.
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: bojaemyboo ที่ 09-06-2017 20:20:39
คายาน่ารัก :mew1:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: FiRMMiE ที่ 10-06-2017 09:14:37
ตอนแรกคิดว่าจะออกแนวดราม่า
พออ่านแล้ว อะไรกันเนี่ย !!!! ฮาไปหมด
ฮ่า ๆ ๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ฮาจริงจังสไลย์เอ้ยยย
ชอบเค้าตั้งแต่แรกแล้วก็ทำเป็นไปแกล้งกลบเกลื่อน
ฮาโคตร สไลย์คนหลงเมีย
โอ้ยยยย นึกหน้าตาตอนตัดชุดแล้วเกลียด
5555555 หมั่นไส้จริง
สนุกมากค่ะ เรานี้อ่านแล้วฮาสไลย์มาก
เด๋กห้าขวบจริง ๆ
 :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : ตอน Extra Love 30/10/16
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 17-06-2017 23:30:57
สวัสดีค่ะ แอบแวบมาแจ้งข่าว

เรื่องนี้ ยังมีตอนพิเศษอีกหนึ่งตอนนะคะ ขอเวลาอีกสักพัก ถ้างานเราลงตัวแล้วจะรีบปั่นเลย

และขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้นิยายติ๊งต๊องเรื่องนี้นะคะ (●´ω`●)
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว เม้นท์218 ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 18-06-2017 09:50:05
คิดถึง...งงงงง  :oni2:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว เม้นท์218 ^^
เริ่มหัวข้อโดย: tomybsl ที่ 19-06-2017 09:58:41
จะมีหลายๆตอนเราก็ไม่ว่าคะ :man1: รอตอนพิเศษ
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว เม้นท์218 ^^
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 25-06-2017 12:45:42
น่ารักกันจริงๆบ้านนี้  :mew3:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : แจ้งข่าว เม้นท์218 ^^
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 10-08-2017 22:19:14
Love beyond time 1




จิ๊บๆๆ

เสียงเหล่าบรรดานกน้อยพากันร้องตอนรับเช้าวันใหม่ปลุกให้คายาคนขี้เซาตื่นขึ้นมา

"งือ...แจ๊บๆ... อ้าว สไลย์หายไปไหนนะ?" หลังจากที่คุณแม่ลูกดกงัวเงียอยู่บนเตียงสักพัก ถึงรู้ว่าสามีสุดที่รักไม่ได้อยู่บนเตียงด้วย ทั้งๆที่ปรกติแล้วจะทำตัวเป็นลูกหมีโคอาล่าตัวติดอยู่กับเขาตลอดเวลา

นั่งมึนๆอยู่สักพักคายาจึงตัดสินใจลุกไปอาบน้ำ เพื่อล้างคราบเหนียวเหนอะบนตัวจากกิจกรรมเมื่อคืนนี้

'นี่ขนาดอีกแค่สองอาทิตย์จะคลอดแล้วแท้ๆ ยังหื่นไม่เลิก มันน่าจะจับตอนเสียให้เข็ดจริงๆ'คายาบ่นงึมงำระหว่างที่สาวเท้าไปยังห้องน้ำ




ซ่า.. ซ่า ...


คายาเปิดก๊อกน้ำอุ่นเบาๆก่อนที่จะบีบครีมอาบน้ำกลิ่นโปรดลงบนฝ่ามือแล้วถูจนเกินฟองฟอด

'ก็ซายะตัวน้อยในท้องเขาชอบฟองเยอะๆแบบนี้หนิ คิคิ' คายาหัวเราะชอบใจนิดๆเมื่อนึกถึงที่มาของชื่อลูกคนที่5




'ไม่ได้นะครับแม่ คราวนี้ต้องเป็นผมที่ได้ตั้งชื่อน้อง พี่คินตั้งชื่อเคย์กับไคไปแล้ว!' เซย์ริวรบเร้าเขาตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าตระกูลรานอฟจะมีสมาชิกใหม่เพิ่มมาอีกคน เจ้าตัวบอกว่า คิน เคย์ ไค ชื่อพ้องกันหมด มีแต่เขาคนเดียวที่ไม่เข้าพวก จึงเป็นที่มาของชื่อ "ซายะ" ที่คล้ายกับชื่อเขาผู้เป็นแม่ แต่ขึ้นต้นตัว S และมี2พยางค์เหมือนเซย์ริว



"จริงๆเลยน้าเซย์ริวเนี่ย โตเป็นหนุ่มแล้วแท้ๆ" คายะพูดไปอมยิ้มไป พลางเอาฟองสบู่ลูบไล้หน้าท้องตัวเอง เพราะซายะจะดิ้นคึกคักทุกครั้งที่เขาทำอย่างนี้ คงคิดว่าแม่เล่นด้วยแน่ๆ

"เอ๋.....? ทำไมวันนี้ซายะไม่ดิ้นล่ะ?" คายาคิ้วขมวดก่อนจะก้มลงมองท้องโย้ๆของตนเองเมื่อรู้สึกถึงความผิดปกติ และพบว่า....


"เห้ยยยยย !!!"

คายาร้องออกมาสุดสุดเสียงด้วยความตระหนกตกใจ สองมือเล็กก็คลำหน้าท้องอันแบนราบของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า

"ทำไมท้องแฟ้บ?! ซายะหายไปไหน?!" คายาร้องโวยวาย เขาจำไม่ได้เลยว่าคลอดลูกไปเมื่อไร อ๊ะ! หรือว่าเขาจะคลอดก่อนกำหนดแล้วไม่รู้ตัว?! เพราะเมื่อคืนเขากับสไลนย์จัดกันหลายยก คิดได้ดังนั้นคายาก็พุ่งตัวออกจากห้องน้ำกลับไปที่เตียงด้วยความเร็วสูง


ไม่มี! บนเตียงไม่มีอะไรเลย ทั้งคราบเลือด คราบน้ำคร่ำที่บ่งบอกถึงการคลอด !!

"ซายะลูกแม่อยู่ไหน! ฮึก... สไลย์นายหายไปไหน....ฮืออออ ...." คายาทรุดลงข้างเตียงและร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นหวังหลังรื้อที่นอนหลายรอบก็ไม่พบสิ่งที่ต้องการ เขาสับสนไปหมดว่ามันเกิดอะไรขึ้น อยู่ดีๆลูกที่อุ้มท้องมาจะ9เดือนแล้วหายไปได้ยังไงนี่เขาต้องฝันร้ายอยู่แน่ๆ!



ปัง!!

"คุณพ่อ! เกิดอะไรขึ้น?!"

พลันมีเสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับเด็กน้อยคนหนึ่งวิ่งหน้าตั้งมาหาคายา

"พ่อคะ บอกมาใครแกล้งคุณพ่อ เดียวซายะจะไปจัดการให้!"



เอ๋... คุณพ่อ? ซายะ?

คายานิ่งอึ้งไปอึดใจเมื่อได้ยินคำพวกนั้น ก่อนจะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาสำรวจร่างจ้อยที่เข้ามาปลอบเขา

"........"

เด็กผู้หญิงผิวขาว ผมหยักศก มัดสองแกะ ที่สำคัญหน้าเหมือนวิญญาณเด็กที่ชายหาดนั้นเลย!!

"ว้ากกกกก ผีหลอก!!!"

เมื่อสมองประมวลผลได้ว่าผีแน่ๆ คายาที่กลัวเรื่องพวกนี้เป็นทุนเดิมก็แหกปากร้องลั่นแล้วกลิ้งตัวข้ามไปอีกฝั่งของเตียงแถมตลบผ้าห่มผืนใหญ่ไปคลุมโปง



ตุบๆๆๆ

ปัง!

"พี่คายา ซายะ! เกิดอะไรขึ้น?!"

"พี่สไลย์จ๋า!" ซายะตัวน้อยร้องออกมาอย่างดีใจที่เห็นพี่ชายข้างบ้านวิ่งมาสบทบเพราะได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย

"พ่อคายาเป็นอะไรไม่รู้ อยู่ดีๆก็ร้องไห้ แถมว่าหนูเป็นผีอีก" ซายะทำปากจู๋ฟ้องคนมาใหม่พร้อมชี้นิ้วป้อมๆไปทางพ่อของตนที่คลุมโปงอยู่

"สงสัยจะฝันร้ายแน่ๆ ไม่เป็นไรเดียวพี่ดูให้นะ" สไลย์ลูบหัวเด็กน้อยเบาๆด้วยความเอ็นดูก่อนจะเดินไปอีกด้านหนึ่งของเตียง

"เอื๊อก...." สไลย์กลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่เมื่อเห็นก้นงอนๆอันขาวจั๊วะของคายาที่สั่นน้อยๆด้วยความกลัวโผล่พ้นผ้าห่มออกมา

' สไลย์ แกอย่าทำอะไรบ้าๆต่อหน้าลูกสาวเขานะ!...' เด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะไม่พุ่งไปขย้ำก้อนกลมๆสองก้อนที่ล่อตาล่อใจเขาเหลือเกิน


"พะ...พี่คายา..."



........
......
....
..

TBC.



แฮ่.... กลับมาแล้วทุกคนนนน  เข็นออกมาให้อ่านกันก่อน 1/3. ต้องขออภัยที่ทำให้รอกันข้ามปี
ไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องจะถูกใจบ้างไหม มีอะไรติชมกันได้นะคะ เดียวจะรีบเข็นที่เหลือมาต่อ ไม่น่าเกินสิ้นเดือนนี้ ฝากน้องหนูซายะด้วยนะคะ อิอิ
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time 1 P8. 10/08/17
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 11-08-2017 09:23:28
555. ทำไมกลายเป็นพ่อและเป็นพี่

รอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time 1 P8. 10/08/17
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 11-08-2017 23:46:20
ฝัน??? โลกคู่ขนาน??? รอลุ้น  :m28: :m28: :m28:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time 1 P8. 10/08/17
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 21-08-2017 06:40:12
ค้างๆๆ คายาไปโผล่ที่ไหนเนี่ยยย
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time 1 P8. 10/08/17
เริ่มหัวข้อโดย: CLShunny ที่ 25-08-2017 07:26:36
ตลกกกกิ่ะเหมืินคนขี้หวงทั้งตระกูลงี้ 555555
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time 1 P8. 10/08/17
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 25-08-2017 22:09:13
ลูกหลุดตอนไหนนน 5555555555555
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time 1 P8. 10/08/17
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 07-09-2017 23:24:31
​ขออภัยที่มาช้านะคะ  เชิญอ่านกันตามอัธยาศัยได้เลยยยย





ตัวเมีย  Love Beyond Time 2





“พะ...พี่คายา...”

อ๊ะ.. นั้นเสียงสไลย์นี่นา...  ถึงคายาจะกลัวแค่ไหนแต่พอได้ยินเสียงของคนรักก็ทำให้คายารู้อุ่นใจและหายกลัวขึ้นมาทันที

พลึบ!

ไม่รอช้า คายาตลบผ้าห่มผืนหนาออกจากตัวและลุกขึ้นนั่งทันที เมื่อเห็นใบหน้าของคนที่ตนเฝ้าตามหามาตลอดช่วงเช้า คนตัวขาวก็ปล่อยโฮออกมา ก่อนจะคลานต้วมเตี้ยมปีนขึ้นไปนั่งนั่งบนตักอีกคนโดยลืมไปสนิทเลยว่าตัวเองเปลือยล่อนจ้อนอยู่

“พี่...พี่คายา ปะ..ไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะครับ” เด็กหนุ่มสไลย์ พูดตะกุกตะกักพร้อมกับพยายามรวบรวมสติที่เหลือน้อยนิด ค่อยๆดันร่างนิ่มบนตักออกห่างจากตัว แล้วรีบจับคนตรงหน้าส่วมเสื้อผ้าด้วยความรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะหน้ามืดเผลอปล้ำไป

หลังจากที่เหตุการณ์สงบลง สไลย์ได้เรียกลุงหมอนาร์ หมอประจำหมู่บ้านมาดูอาการคายา ซึ่งก็ไม่พบสิ่งผิดปรกติใดๆ นอกจากรอยปูดนิดๆบริเวณศีรษะ ทุกคนจึงลงความเห็นว่า คายาคงตกเตียง แล้วสมองได้รับความกระทบกระเทือน ทำให้ความจำเสื่อมบางส่วน ถึงจำเรื่องซายะลูกสาวตัวเองไม่ได้

คายาอยากจะเถียงใจจะขาดว่า เขาไม่ได้ความจำเสื่อมอะไรทั้งนั้น แต่ก็ทำไม่ได้เพราะดูแล้วไม่มีประโยชน์ จำใจต้องไหลตามน้ำไป เพราะเขารู้สึกได้ว่า ได้หลุดเข้ามาอยู่ในโลกที่เขาไม่รู้จัก  เพราะแค่เห็นหน้าสไลย์ก็บอกได้เลยว่า ไม่ใช่ตาแก่หื่นกามที่บ้าน เพราะสไลย์ที่อยู่ตรงหน้าเขานี่ดูเด็กมาก อายุถึงยี่สิบหรือเปล่าก็ไม่รู้ ....

“พี่ชื่อคายา พี่มีลูกสาวหนึ่งคนอายุสี่ขวบ ชื่อซายะ  ภรรยาพี่เสียไปหลังคลอดซายะได้ไม่นาน ... ส่วนผมเป็นเด็กกำพร้าอยู่ข้างบ้านพี่ อยู่กับเด็กกำพร้าคนอื่นๆอีกสามคน พี่เป็นคนคอยดูแลช่วยเหลือผม คิน เคย์และไคย์ มาตลอดตั้งแต่พ่อแม่พวกเราเสีย .....”

คายาที่ตอนนี้สติกลับมาดังเดิมแล้ว ตั้งใจฟังในสิ่งที่เด็กหนุ่มเล่าให้ฟัง พร้อมกับอุ้มซายะ(ที่มั่นใจว่าเป็นคนไม่ใช่ผี)นอนซุกอกเขาไปด้วยเพราะถึงเวลานอนกลางวัน มีหมอนาร์และเซย์ริวหลานชายนั่งจิบน้ำชาอยู่ในวงสนทนาด้วย

“พี่คายา ... เดียวผมอุ้มซายะไปนอนในห้องให้ไหมครับ พี่อุ้มมาตั้งนานแล้ว เมื่อยแขนแย่” เซย์ริวเสนอตัวช่วยเพราะเห็นว่าคุณพ่อลูกอ่อนอุ้มมาเป็นเวลานานแล้ว คงจะเมื่อยแขนเป็นแน่แท้  คายาได้ยินดังนั้นก็อมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะส่งคนในอ้อมกอดให้อีกฝ่าย

“สไลย์.. แล้วนี่ลูกๆ เอ๊ย ... เด็กๆอีกสามคนอยู่ไหนกันเหรอ?”  ถึงแม้ว่าตอนนี้คายาจะแน่ใจแล้วว่าตัวเองมาอยู่ในโลกอีกโลกหนึ่งที่ไม่ใช่อคาเทีย และเขาก็ไม่ได้เป็นแม่ของลูกๆอย่างเคย แต่ยังไงสัญชาติญานความเป็นแม่ก็ยังอยู่ จึงอดไม่ได้ที่จะถามหาลูกๆอีกสามคนที่ยังไม่เจอด้วยความเป็นห่วงและคิดถึง

ไม่ทันที่สไลย์จะได้พูดตอบอะไรประตูบ้านก็ถูกเปิดออกเสียงดังอีกครั้งโดยเด็กวัยรุ่นสามคน ที่ท่าทางจะแอบฟังอยู่ด้านนอกมานาน เมื่อรู้ตัวว่าถูกถามหาจึงรีบแสดงตัวทันที

“พี่คายา/พี่คายา!!!” เคย์กับไคย์เดินลิ่วๆมานั่งประกบเจ้าของชื่อทั้งด้านซ้ายขวา ส่วนคินที่เดินตามมาทีหลังแบบเขินๆ ก็นั่งลงข้างๆสไลย์แทน

“แม่..เอ๊ย พี่ไม่เป็นอะไรแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงนะ” คายาพูดพร้อมกับรวบแฝดทั้งสองเข้ามากอดแน่นด้วยความคิดถึงเหมือนไม่ได้กันมานาน คินเมื่อเห็นดังนั้นก็อยากให้คายาคนที่ตนรักเหมือนพี่ชายแท้ๆกอดบ้าง จึงลุกไปกอดคายาด้วยคน

“ให้ผมกอดพี่คายาด้วยคนซิ!” เป็นจังหวะเดียวกับที่เซย์ริวส่งซายะเข้านอนเสร็จเดินออกมาพอดี เห็นมีแต่คนรุมกอดคายาก็รีบตามเข้าไปเบียดและกอดกับเขาด้วย แต่พอสไลย์จะขอเข้าร่วมวงด้วยเท่านั้นแหละ สองแฝดแสบก็ขู่ฟ่อใส่

“ไม่ได้ พี่สไลย์ชอบเนียนแต๊ะอั๋งพี่คายา!”

“ห้ามเข้าใกล้พี่คายาเลยนะ เดียวจะหาว่าผมไม่เตือน!”

ทำเอาคายาอดหัวเราะไม่ได้ เมื่อเห็นหน้าจ๋อยๆของสไลย์



                                                        **************



หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ไวเหมือนโกหก คายาเริ่มเรียนรู้และปรับตัวให้กับสภาพแวดล้อมแปลกใหม่ได้ค่อนข้างดีทีเดียว จากการเดินสำรวจ หมู่บ้านแห่งนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆ อยู่ติดชายทะเลและมีอยู่กันไม่กี่สิบหลังคาเรือน และมีสิ่งมีชิวิตที่คายาไม่เคยเห็นมาก่อนด้วย นั้นก็คือ “ผู้หญิง”

ดึง ดึง ดึง..

นั้นใช่ไหมที่เค้าเรียกว่านม ดูมดูม ของผู้หญิง... คายาที่ไม่เคยเห็นหน้าอกหน้าใจของจริงมาก่อนกำลังนั่งจ้องหน้าอกของหญิงสาวรายหนึ่ง แถมแม่สาวทรงโตนั้นท่าทางจะชอบพ่อลูกอ่อนคนนี้อยู่ไม่น้อย ถึงกับลงทุนใส่เสื้อคอกว้างมาก้มๆเงยๆ แสร้งเก็บเปลือกหอยอยู่ใกล้บริเวรที่คายาพาเด็กๆมาตกปลาสำหรับอาหารเย็นกัน พร้อมกันส่งสายตามาให้เป็นระยะๆ

ดึง ดึง ดึง

สายตาของคายาได้แต่จ้องนมดูมดูมคู่นั้นเด้งส่ายไปมาไม่กระพริบ ถึงอย่างไรซะตอนนี้ร่างกายเขาก็เป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็น เห็นอะไรอย่างนี้มันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างแหละน่า

“คุณพ่อ! สนใจที่ซายะพูดหน่อยซิค่ะ!” หนูน้อยซายะหมดความอดทนเมื่อเห็นคุณพ่อตัวขาวของตน มัวแต่จ้องมองแม่สาวนมโตคนนั้นจนน้ำลายจะหก จึงอดโมโหไม่ได้

“อ๊ะ ขอโทษครับ นี่ซายะได้ปลากี่ตัวแล้วล่ะ?” คายาเมื่อรู้ตัวว่ากำลังโดนลูกสาวงอนอยู่ก็รีบหันกลับมาให้ความสนใจ

“พี่คายาระวังซายะฟ้องพี่สไลย์นะว่าพี่แอบมาหลีหญิง หึๆ” คินที่นั่งตกปลากอยู่ไม่ไกล เอ่ยแซวอย่างอารมณ์ดี

“พี่คายาอย่าไปกลัว พวกเราอยู่ด้วย รับรองพี่สไลย์ไม่ทางทำอะไรได้แน่นอน” เคย์และไคย์ที่คอยทำตัวเป็นก้างขวางคอ ไม่ให้สไลย์ได้แทะโลมคายาอย่างสะดวกเอ่ยขึ้น พลางพากันเบ่งกล้างแห้งๆให้อีกคนดู จนคายาอดขำไม่ได้

ถึงแม้ที่นี่ไม่ได้ใช่โลกของเขา แต่การที่มีเด็กๆเหล่านี้อยู่ด้วย มันทำให้เขาไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเลย...





                                      *****************





เมื่อที่นี่มีผู้หญิง ดังนั้นที่นี่ต้องไม่ใช่โลกอคาเทียแน่นอน อาจจะเป็นโลกคู่ขนาดหรือมิติที่ซ้อนอยู่ เหมือนที่อาจารย์เคยสอนในวิชาวิทยาศาสตร์...แล้วนี่เขาจะหาวิธีกลับบ้านได้ยังไงกัน ป่านนี้สไลย์และคนที่บ้านคงเป็นห่วงและออกตามหาเขาวุ่นแล้วแน่ๆเลย....

หลังจากที่กลับมาจากการตกปลา คายาก็เอาแน่นั่งคิดหาเหตุผลกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองจนคิ้วขมวดและยังหาคำตอบไม่ได้สักที กระทั่งกลิ่นปลาย่างหอมฉุยลอยมาแตะจมูก เมื่อเงยหน้ามองหาที่มาของกลิ่น ภาพที่เห็นคือ คนที่เสมือนคนในครอบครัวเขากำลังช่วยกันย่างปลากันอย่างสนุกสนานกันอยู่หน้าบ้าน

“คุณพ่อขา อ๊ามมมมม” ซายะเห็นพ่อตัวเองนั่งหน้าเครียดอยู่นานสองนานก็นึกเป็นห่วง จึงเอาปลาตัวอ้วนที่ย่างเสร็จแล้วมาบรรจงแกะป้อนด้วยนิ้วป้อมๆของตน

“พี่ก็หิวนะซายะ ป้อนพีด้วยซิ” สไลย์ที่อยากจะใกล้ชิดพี่ชายข้างบ้านที่ตนหลงรัก ก็เดินตามซายะมานั่งเบียดข้างๆคายา ก่อนจงใจยื่นหน้าให้จมูกตัวเองเฉียดแก้มใสของอีกฝ่าย จนคายาอดรำคาญไม่ได้ จึงจัดการดีดหน้าผากไปหนึ่งที

โป้ก!

“โอ๊ยยย พี่คายา! ผมเจ็บนะ ทำไมพี่ใจร้ายกับผมตลอดเลย!” สไลย์ที่แอบน้อยใจเพราะรู้เรื่องอีกฝ่ายกับแม่สาวนมโตเมื่อเช้าอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อโดนคายาดีดหน้าผากใส่ ถึงจะเพียงเล็กน้อยแต่ก็ทำให้สไลย์เหมือนโดนปฏิเสธ จึงลุกหนีเดินไปทางชายหาดเสียดื้อๆ ทำเอาคายาอึ้งไปเล็กน้อย

“เดียวผมกับคินดูแลเด็กๆให้เอง พี่ไปง้อพี่สไลย์หน่อยก็นะครับ” เซย์ริวที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด อดเป็นห่วงไม่ได้ เพราะปรตกิสไลย์จะยอมคายาตลอด ไม่ว่าจะโดนอีกฝ่ายดุหรือตี ก็ไม่เคยโกรธหรืออะไรเลย

“นี่สรุปพี่ผิดเหรอ?” คายาเลิกคิ้วอย่างสงสัยว่าทำไมแค่ดีดหน้าผากแค่นี้ถึงเป็นเรื่องได้ แต่เมื่อมองเห็นสีหน้ากังวลใจของเด็กๆ เขาก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ และลุกตามอีกฝ่ายไปอย่างช่วยไม่ได้



                                       *************



ไม่นานคายาก็เดินตามสไลย์ทัน หรือจริงๆแล้วเพราะสไลย์ตั้งใจเดินให้ช้าลง เพราะอยากให้อีกฝ่ายตามมาง้อตนนั้นเอง

“ไหนเจ็บหน้าผากมากไหม?” คายาเอื้อมมือหมายจะเตะหน้าผากแต่อีกฝ่ายกลับเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเสียก่อน

“นายโกรธอะไรพี่?” คายาที่พยายามไม่หลุดหัวเราะขณะถาม กระตุกแขนให้อีกฝ่ายนั่งลงข้างๆตน  ....อายุแค่นี้ทำไมขี้งอนเหมือนตาแก่ที่บ้านเลยนะไอ้หนูไสลย์!...

“จุ๊บ...ไม่เจ็บแล้วนะ” คายาอาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอจุ๊บเบาๆที่หน้าผาก ทำเอาสไลย์ถึงกับเขินมากและหน้าแดงถึงใบหู  เพราะคายาไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวเขาอย่างนี้มาก่อนเลย  .....ใครจะรู้ว่าก็ปรกติคายาก็ง้อสามีที่บ้านอย่างนี้แหละ....

“หายโกรธพี่ยัง?” สไลย์ที่คิดไม่ถึงว่าจะเจอลูกอ้อนอย่างนี้ใจอ่อนยวบทันที

“ผมไม่ได้โกรธพี่หรอ ผมแค่น้อยใจที่เพราะแค่ผมไม่ใช่ผู้หญิง มีลูกให้พี่ไม่ได้ พี่เลยไม่เคยจะหันมามองผม ไม่ว่าผมจะพยายามทำดีแค่ไหนก็ตาม...” สไลย์พูดความในใจตนออกมาอย่างอัดอั้น เพราะหลงรักคนข้างบ้านคนนี้มานาน รอคอยโอกาสมาตลอดตั้งแต่ภรรยาอีกฝ่ายเสีย แต่ก็เหมือนไม่มีความหวังใดๆ เพราะอีกฝ่ายมองตอนเป็นเพียงน้องชายธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้นเอง

แต่สำหรับคายาที่มาจากอคาเทีย การที่ได้เห็นสไลย์ในวัยละอ่อนงอนนั้น ใจหนึ่งก็สงสาร ใจหนึ่งก็อดขำไม่ได้ แต่ไหนๆก็ไหนๆละ ขอแกล้งเด็กขี้งอนต่ออีกสักหน่อยเถอะ

“เห้ย!? พี่ จะทำอะไรผม?” สไลย์ร้องเสียงหลง ที่อยู่ก็โดนคายาพลักให้นอนลงแถมขึ้นคร่อมทับตัวเขาด้วย

“ชู่ววว์ เด็กดี ฉันกำลังจะง้อนายยังไงล่ะ หึๆ” ถ้ายังจำกันได้ ทุกคนคงยังไม่ได้ลืมใช่ไหมว่าลึกๆแล้วคายาเป็นตัวเมียที่อยากจะรุก ดังนั้นเมื่อมาอยุ่โลกแห่งนี้ร่างกายคายาก็เป็นผู้ชายทั้งแท่งไม่ใช่ตัวเมีย แถมสไลย์ตรงนี้ก็เป็นหนุ่มน้อยท่าทางไร้เดียงสา ไม่เหมือนตาแก่ที่บ้านที่จับเขาปล้ำทุกวี่ทุกวัน ดังนั้นวันนี้แหละมันจะเป็นวันของเขา หึๆ

ไม่รอให้เสียเวลา คายาจัดการลอกคราบสไลย์ด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับรุกจูบอีกฝ่ายแบบไม่ได้หายใจหายคอ  สไลย์ที่อึ้งอยู่จึงยังจับต้นชนปลายไม่ถูก จนกระทั่งรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายจับเขาแยกขาและกำลังไล่ลิ้นลงไปหาสไลย์น้อยของเขา....

“ดะ เดียวพี่คายา อ๊ะ!!”  สไลย์พยายามห้ามแต่ก็ไม่ทัน เมื่อปากเล็กๆของคายาก้มลงจัดการเขาเสียแล้ว ให้ตายเถอะ ใช้ลิ้นเก่งชะมัด ใครสอนมาเนี่ย?!

ด้วยความหึงหวงที่คิดว่าคายาเคยทำอย่างนี้กับให้กับใครคนอื่นที่ไม่ใช่ตน สไลย์ก็พลิกสถานการ์ณให้ตัวเองเป็นฝ่ายคุมเกมส์แทน  ส่วนคายาที่ถูกจับพลิกให้อยู่ข้างล่างแทน รู้สึกเซ็งไม่ใช่น้อย เพราะตั้งใจจะรุกอีกฝ่ายแท้ๆ แต่สุดท้ายก็โดนจับกดเช่นเคย

“ใครสอนพี่มา?” สไลย์ที่คร่อมทับแถมจับข้อมือทั้งสองกดไว้เหนือหัวของอีกฝ่าย ถามด้วยเสียงไม่พอใจเล็กน้อยพร้อมกับสายตาคาดคั้นเอาคำตอบ

“ฉันก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนะ ฉันรู้ว่าผู้ชายทำตรงไหนแล้วรู้สึกดี...” คายาตอบเลี่ยงๆไป อยากจะบอกความจริงเหลือเกินว่า ก็เรียนมาจากแกนั้นแหละ จับตรูปล้ำอยู่ทุกวี่ทุกวัน! และถึงแม้จะเสียดายกับโอกาสที่จะได้รุกที่หลุดไป แต่คายาเองก็ไม่ได้คิดมาก ปล่อยให้เด็กหนุ่มเป็นคนนำบทรัก   คายาเองก็เคลิบเคลิ้มไปกับการเล้าโลมอย่างดุเดือดของอีกฝ่าย จนกระทั่ง

สวบ!

“โอ๊ย เจ๊บ!”  อยู่ดีๆ รู้สึกเจ็บแปลบที่ช่องทางด้านหลังของตัวเอง

“อดทนอีกนิดนะพี่คายา...แฮ่กๆ”  สไลย์พูดด้วยเสียงแหบพร่า และเหงื่อไหลเต็มใบหน้าและแผ่นหลัง ก่อนจะเริ่มกระแทกนิ้วเข้าออกทางรักของคนด้านล่าง และค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วและความแรงในการกระแทกเข้าออกเรื่อยๆ

.....เชี่ย ทำไมเจ็บอย่างนี้ว่ะ?!...  คายาสบถในใจกับความเจ็บปวดที่ไม่คุ้ยเคยจากช่องทางหลัง แล้วอยู่ดีๆสิ่งหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในสมอง

ใช่แล้ว! ตอนนี้เขาเป็นผู้ชายไม่ใช่ตัวเมีย ดังนั้นเขากำลังจะโดนสไลย์เสียบก้น ซึ่งไม่ได้เป็นช่องทางที่สร้างมาให้เรื่องแบบนี้!!

ตาย ตายๆแน่ ถ้ายอมปล่อยให้สไลย์เสียบก้นเขา อันก็ไม่ใช่น้อยๆ ก้นแหกกันพอดี คายาลืมตาโพลงอย่างตระหก เป็นจังหวะเดียวกันที่สไลย์ถอนมือออก และกำลังจับมังกรยักษ์ตั้งท่าจะสอดเข้าไปในช่องทางที่ตนเตรียมความพร้อมเรียบร้อย

ไม่มีเวลาให้คิดมาก คายาตัดสินใจเอาเท้าเล็กๆของตนยันหน้าอกคนตัวโตกว่าเต็มแรง จนอีกฝ่ายล้มลงบนชายหาด เมื่อเป็นอิสระคายารีบกวาดเสื้อผ้าของตนขึ้นมาและเตรียมวิ่งหนีแต่ก็ยังช้าว่าอีกฝ่าย

หมับ!

“อ้ากกกกกกกก”  ข้อเท้าเล็กถูกมือใหญ่จับไว้แน่นไม่ยอมปล่อยจนล้มลงบนผืนทรายไปอีกคน ก่อนที่ร่างเล็กจะค่อยๆโดนลากหายเข้าไปพุ่มไม้ใหญ่ในบริเวณนั้น....





TBC



ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามกันนะคะ

อาจจะมาช้าไปหน่อยต้องขออภัยด้วย

อ่านมาถึงตอนนี้พอจะเดาๆกันได้หรือยังค่ะว่าคายาหลุดมาอยู่ที่ไหน

เดียวตอนหน้าที่น่าจะเป็นตอนจบ ทุกอย่างจะถูกเฉลยออก

อย่าลืมเตรียมผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตากันด้วยนะคะ แล้วจะรีบปั่นตอนต่อไปมา

ปล. แก้คำผิด ใครเจอคำผิดบอกเราได้น้า จะยังมีตกหล่นอยู่อีกหน่อย
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time2 07/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 08-09-2017 19:04:58
 :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time2 07/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 08-09-2017 20:28:11
ค้าง-อย่าง-แรง
   :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time2 07/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 10-09-2017 02:54:14
โลกสินะ???

ว่าแต่อยากไปแง้มพุ่มไม้จัง 555
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time2 07/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 15-09-2017 22:21:13
ตอนจบนี้ยาวนิดหนึ่ง มาม่าหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ยังไงก็จบฮาๆตามสไตล์พี่สไลย์ของเราแน่นอน  เชิญอ่านได้เลยค่า





ตัวเมีย  Love Beyond Time Final


วันต่อมา



“โอ๊ย ซี๊ดดดด.....” คายาที่นอนซมอยู่บนเตียง อดไม่ได้ต้องร้องโอดอวยทุกครั้งที่ขยับร่างกายแม้เพียงเล็กน้อย เพราะความเจ็บแสบที่ไม่คุ้นเคยจากช่องทางด้านหลังของตน  ก็ใช่หน่ะซิ! เขาถูกเจ้าเด็กสไลย์ปล้ำทั้งคืนที่ชายหาด ขนาดบอกให้หยุดเท่าไรก็ไม่ยอมฟัง กว่าจะได้กลับเข้าบ้านก็เช้ามืด ทำอย่างกับเขาเป็นตุ๊กตายาง ให้ตายเหอะ! ระบมไปทั้งก้นเลย อย่าให้มีโอกาสนะพ่อจะจับไปตอนแน่นอน!

“พี่คายาเอายาแก้ปวดเพิ่มไหม เดี๋ยวผมเอามาให้” เสียงของตัวต้นเหตุดังขึ้นอ่อยๆ
 คายาอดไม่ได้ที่จะเลื่อนผ้าห่มผืนหนาออกเตรียมด่าอีกฝ่ายเพื่อระบายความหงุดหงิด แต่กลับกลายเป็นว่าได้เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกสาวที่สไลย์อุ้มมาอยู่ข้างเตียงแทน

“คุณพ่อไม่สบายเหรอค่ะ?” เด็กน้อยถามบิดาด้วยความเป็นห่วง เพราะวันนี้ทั้งวันพ่อของเธอไม่ได้มาเล่นกับเธออย่างปรกติ กลับเป็นพี่ชายข้างบ้านที่เข้ามาอยู่ดูแลแทน

 “พ่อแค่เมื่อยตัวนิดหน่อย.... ซายะล่ะจ๊ะ ทานข้าวเช้าที่พี่สไลย์ทำไว้ให้แล้วหรือยัง?”
ว่าแล้วคายาก็ฝืนลุกขึ้นนั่งพร้อมรับเด็กน้อยจากสไลย์มาอุ้มไว้และลูบหัวเบาๆ

“ยังเลยค่ะ หนูรอทานพร้อมคุณพ่อ” ซายะตอบเสียอ้อมแอ้มเพราะกลัวโดนบิดาดุที่เธอไม่ยังไม่ยอมทานข้าวเช้าเสียที  ได้ยินดังนั้นคายาจึงฝืนร่างกายตัวเองอีกครั้ง ลุกออกจากที่นอน มาทานอาหารเป็นเพื่อนลูกสาวตัวน้อยโดยมีสไลย์ทำหน้าสำนึกผิดคอยช่วยเหลือ ไม่งั้นมีหวังวันนี้ทั้งวันซายะคงไม่ยอมแตะอาหารเป็นแน่แท้

หลังมื้ออาหารคายาใช้เวลาทั้งวันหมดไปกับการพักผ่อนกับลูกสาวโดยปราศจากเด็กๆ เพราะลุงหมอนาร์ได้พาเด็กๆออกไปหาสมุนไพรในป่ากันตั้งแต่เช้า ทั้งที่ตอนแรกสไลย์ก็ต้องไปด้วย แต่เด็กหนุ่มก็ชักแม่น้ำทั้งห้ามาเป็นข้ออ้างที่จะไม่ไป เพื่อที่จะได้อยู่กับเมียหมาดๆของเขา

“นี่พี่คายา เราอยู่กันสามคนแบบนี้เหมือนเป็นพ่อแม่ลูกเลย ว่าไหม?” สไลย์พูดอย่างอารมณ์ดีขณะที่นอนเท้าแขนดูซายะนั่งวาดรูปเล่นกับคายา

“บู้ๆ.... ไม่เอานะ หนูยังไม่อยากได้แม่ร่างยักษ์อย่างพี่สไลย์”  ได้ยินดังนั้นเด็กหญิงที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนขึ้นก็บู้ปากใส่สไลย์อย่างเอาเป็นเอาตาย  ทำเอาคายาหัวเราะด้วยความสะใจลั่นบ้าน

“ฮัดชิ้วววว” อยู่ดีๆหนูน้อยก็จามเสียงดังพร้อมขี้มูกสีเขียวไหลย้อยลงมาเป็นทางยาวระหว่างนั่งเล่นกับผู้ใหญ่สองคน

“อี๊...ขี้มูกยาวเฟื้อยเลย อย่าเข้ามาใกล้พ่อนะ!” เมื่อโดนผู้เป็นพ่อพูดแกล้งซายะจึงทำสิ่งที่ตรงกันข้ามนั้นก็คือการพุ่งเข้าไปกอดและพยายามเช็ดขี้มูกตัวเองลงกับเสื้อสีขาวที่คายาสวมอยู่ จนกลายเป็นการเล่นมวยปล้ำระหว่างพ่อลูกกลางห้องนั่งเล่น และมีสไลย์เป็นกรรมการจำเป็นไป  และสุดท้ายก็เป็นฝ่ายคายาที่ยอมแพ้เพราะร่างกายเริ่มระบมขึ้นมาอีก

“หนูรักคุณพ่อที่สุดเลย” ซายะพูดอย่างอู้อี้ระหว่างซบอกคายา จนคายาอดใจกับความน่ารักนี้ไม่ไหวต้องจับอีกคนมาฟัดแก้มยุ้ยๆอย่างเสียไม่ได้ คายาไม่รู้ว่าซายะคนนี้จะใช่ซายะคนเดียวกับที่อยู่ในท้องของเขาที่โลกอคาเทียหรือเปล่า เพราะนับวันเขารู้สึกว่าซายะหน้าเหมือนเขาเหลือเกิน  ... และถึงแม้จะไม่ใช่ ตอนนี้เขาก็หลงรักเด็กน้อยคนนี้ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าลูกๆอีกสี่คนเลย

หลังจากที่ส่งซายะเข้านอนแต่หัวค่ำแล้ว เด็กหนุ่มเจ้าเล่ห์ก็หาข้ออ้างไม่ยอมกลับบ้าน และพาตัวเองขึ้นมาอยู่บนเตียงอีกฝ่ายจนได้

“สัญญาแล้วนะสไลย์ นอนเฉยๆ ห้ามทำอะไรมากกว่านั้น  ไม่งั้นฉันจะถีบนายลงเตียงจริงๆด้วย”  คายาพูดยาวเหยียดทบทวนข้อตกลงระหว่างเขากับสไลย์  เพราะโดนสไลย์แบล็กเมล์ว่าถ้าไม่ให้มาอยู่ด้วย พรุ่งนี้เช้าจะไปป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้ว่าคายาได้สไลย์แล้วไม่รับผิดชอบ! มันใช่เหรอ?! เขาต่างหากเป็นฝ่ายเสียหาย ก้นก็ระบม ทำไมกลายเป็นว่าเขาเป็นคนผิดไปซะได้!  แต่เมื่อเขาทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้ คายาก็ได้แต่ฮึดฮัดพร้อมกับล้มตัวลงนอน โดยไม่ลืมหันหลังให้อีกฝ่ายเพราะอารมณ์เสีย

หมับ!

สไลย์ก็ไม่ยอมแพ้ ตามไปกอดคนอายุมากกว่าจากด้านหลัง รั้งให้อีกฝ่ายเข้าใกล้เพื่อรับไออุ่นจากร่างกายเขา พร้อมซุกไซร้ซอกคอหอมและพร่ำบอกว่าความรู้สึกตัวเองอย่างไม่อาย

“ผมรักพี่คายา รักมาตลอดนะครับ....”
ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่ตอบรับหรือพูดอะไร แต่สไลย์ก็ยิ้มไม่หุบเมื่อเห็นแก้มขาวนวลของอีกฝ่ายขึ้นสีแดงลามไปถึงใบหู....



มีต่อด้านล้างจ้า :katai5:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 15-09-2017 22:27:23

“พี่สไลย์ขี้โกง!”

“พวกเราไม่ยอม พวกเราจะย้ายมาอยู่ด้วย!”

เช้าวันใหม่ของคายาเริ่มต้มด้วยเสียงโหวกเหวกโวยวายของสองแฝดที่พ่นใส่สไลย์ เพราะเพิ่งค้นพบว่า คนตัวโตย้ายตัวเองเข้ามาอยู่ในกับคายาโดยไม่บอกไม่กล่าว ไม่พูดเปล่า เคย์และไคย์เก็บของแพ็คกระเป๋ามาพร้อมเรียบร้อย ทำเอาคายาต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะสไลย์เองก็ทำตัวเป็นเด็กหวงของเล่น พยายามจะจับสองแฝดโยนออกจากบ้านเพื่อไม่ให้มีก้างขวางคอ  ส่วนซายะกลับหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี

“พี่เคย์ พี่ไคย์ พาพี่คิน พี่เซย์ริวกับลุงนาร์มาด้วยซิคะ ซายะอยากอยู่กับทุกคน”
สิ้นเสียงนางฟ้าตัวจิ๋ว สองแฝดเฮลั่น ส่วนสไลย์ นั้นได้แต่อ้างปากค้างตาถล่นอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

ซายะ! ทำไมถึงหักหลังกันได้! !


ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เด็กๆทั้งสี่รวมทั้งสไลย์ก็เข้ามาอาศัยอยู่บ้านเดียวกับคายา ยกเว้นลุงนาร์ที่ต้องคอยรักษาคนไข้อยู่ที่บ้านตัวเอง จึงเลือกวิธีไปๆมาๆแทน ทุกๆวันภายในบ้านมีแต่ความคึกคักและอลม่าน แต่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ     ถึงแม้จะเหนื่อยคายาก็มีความสุขที่ได้อยู่กับทุกๆคน และยิ่งกว่าไปนั้น ซายะดูมีความสุขมากที่ได้มีพี่ชายเพิ่มขึ้นมาอีกสี่คน 








 “คุณพ่อขา...หนูปวดหัวจังเลย...”

เช้าวันหนึ่งที่อากาศไม่ค่อยเป็นใจ ฝนเทลงมาอย่างหนัก  ซายะเดินเข้ามาหาคายาถึงในห้องพร้อมกับบอกถึงอาการไม่สบายของตนจนคายาต้องรีบฝ่าฝนออกไปตามหมอนาร์ถึงบ้าน ระหว่างที่รอคุณหมอตรวจอยู่ คายาได้แต่ยืนกระสับกระส่ายกลัวว่าลูกสาวตนจะป่วยหนัก  หลังจากตรวจเสร็จหมอนาร์ได้เรียกคายาไปคุยนอกห้องเพราะไม่ต้องการรบกวนคนป่วยตัวน้อยที่หลับด้วยฤทธิ์ยา

“ซายะเป็นยังไงบ้างครับลุงนาร์”

“ตอนนี้มีไข้ต่ำๆกับอาการอ่อนเพลีย ถึงจะดูไม่ร้ายแรงแต่ลุงอยากให้หลานคอยสังเกตอาการดีๆ เพราะผู้หญิงมีภูมิต้านทานที่ต่ำกว่าพวกเรามากและซายะยังเป็นเด็ก ลุงให้ยาไปแล้ว แต่คายาอย่าประมาทต้องคอยเช็ดตัวไม่ให้ไข้ขึ้นสูงนะ” หมอนาร์กำชับยาวเหยียดพร้อมกับจัดยาชุดใหญ่ให้ ก่อนที่จะกลับออกไปทิ้งคายาไว้กับความรู้สึกหนึกอึ้งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

คายาที่ยืนเหม่ออยู่พักใหญ่แอบสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงคนเรียก
“พี่คายา ซายะเป็นยังไงบ้าง” เมื่อเห็นว่าคุณหมอกลับไปแล้ว สไลย์และเด็กๆที่รออยู่ ก็เข้ามาถามอาการน้องน้อยด้วยความเป็นห่วง คายาฝืนยิ้มน้อยๆก่อนจะบอกว่าไม่มีอะไรไม่ต้องเป็นห่วง ซายะเป็นไข้นิดเดียว เด็กๆได้ยินดังนั้นก็รู้สึกโล่งใจ จึงแยกย้ายกันไปทำธุระของตัวเอง ยกเว้นสไลย์ที่มีสีหน้าเหมือนกำลังกังวลอยู่กับอะไรสักอย่าง

“พี่คายา...พี่จำเรื่องพี่เซเรียได้ไหม?” อยู่ดีๆสไลย์ก็เอ่ยถึงเซเรียอดีตภรรยาผู้ล่วงลับของคายาขึ้นมา คายาที่ยังต้นชนปลายไม่ถูกได้แต่ปล่อยให้ตัวเองถูกสไลย์พามานั่งที่ม้านั่งตัวยาว

“เซเรีย?...พี่จำไม่ได้..”  คายาได้แต่ตอบไปงงๆ เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าในโลกนี้มีเซเรียอยู่ด้วย
 
“พี่เซเรียเป็นภรรยาพี่ แม่ของซายะ จำได้ไหมว่าเขาเสียไปตั้งแต่ซายะเล็กๆ.....”สไลย์ค่อยๆเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อก่อน และหยุดเล่านิดหนึ่งเหมือนกำลังคิดว่าจะพูดต่อดีไหม

“ก่อนที่พี่เซเรียจะเสีย...เขาก็มีอาการเหมือนที่ซายะเป็นอยู่ตอนนี้.....”

จบประโยคนั้นก็เหมือนมีฟ้าฝ่าเข้ามากลางใจคายา ความกลัวเข้าถาโถมเข้ามาทันที คายากลัว กลัวที่จะต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไป....
 
“ฮึก.... ไม่...ซายะจะไม่เป็นอะไร...ฮึก..”  สไลย์ต้องรีบโผเข้ากอดปลอบคายาที่เนื้อตัวสั่นสะท้านเพราะพยายามอย่างหนักที่จะไม่ร้องไห้ออกมา

“พี่ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะช่วยดูแลซายะอีกแรง” .... ภายใต้เสียงฟ้าร้องและเม็ดฝนที่ตกลงมาอย่างหนักสิ่งเดียวที่ยังพอทำให้คายารู้สึกมีกำลังใจที่จะต่อสู้ไปก็คืออ้อมกอดอันอุ่นนี้เท่านั้น.....



สามวันผ่านไป ฝนก็ยังตกหนักไม่ลืมหูลืมตา ยิ่งทำให้อาการของซายะแย่ลงไปอีก คายาที่หน้าตาซีดเซียว คอยเช็ดตัวและป้อนยาให้ลูกรักมีสไลย์คอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง  ส่วนเด็กๆอีกสี่คนก็ไม่กะจิตกะใจที่จะไปไหนเมื่อรู้ว่าน้องน้อยของบ้านกำลังป่วยหนัก

“ฮึก ฮึก...” สองแฝดนั่งสะอึกอื้นกันที่มุมห้องนั่งเล่น เพราะเสียใจที่เห็นซายะป่วยแต่ตัวเองไม่สามารถช่วยอะไรได้ และยิ่งข่าวผู้หญิงในหมูบ้านที่เพิ่งป่วยตายด้วยลักษณะอาการคล้ายกัน ทำให้พวกเขาใจเสียจนต้องร้องไห้ออกมา เดือนร้อนพี่คนโตอย่างคินต้องเข้ามาปลอบใจและคอยบอกว่า ซายะจะไม่เป็นอะไร  ส่วนเซย์ริวเองทำหน้าที่จัดหาข้าวปลาให้ทุกคนเพราะตอนนี้บรรยากาศในบ้านนั้นแสนอึมครึมจนทุกคนได้แต่นั่งเศร้า

“คะ..คุณพ่อ...หนู...หนาว....”  คายาเพิ่มแรงกอดรอบตัวลูกสาวเมื่อได้ยินเสียงละเมอจากพิษไข้ ไม่ว่าพวกเขาพยายามเช็ดตัวหรือป้อนยาเท่าไร อาการของซายะก็ไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้นเลย จนแม้แต่หมอนาร์เองก็แสดงอาการเครียดจนเห็นได้ชัด

“คุณพ่อ...กะ กอดหนูหน่อย...”

“พ่ออยู่นี่แล้วนะซายะ...” คายากระชับอ้อมก่อนให้แน่นขึ้นอีกพร้อมๆน้ำตาเริ่มไหลออกมาอีกเป็นครั้งที่เท่าไรก็ไม่รู้ของวัน

“อุ่นจังเลย...” เมื่อได้รับรู้ถึงอ้อมกอดอันอบอุ่น ซายะที่ยังละเมอด้วยพิษไข้ก็สงบลง ก่อนจะซุกตัวเข้าหาอกของคายาและผล่อยหลับไป สไลย์ที่เห็นดังนั้นจึงดึงผ้าห่มคลุมให้สองพ่อลูกก่อนจะออกมาอย่างเงียบๆเพื่อไม่ให้มีเสียงรบกวนคนป่วย และได้แต่ภาวนาให้เรื่องนี้ผ่านพ้นไปโดยเร็ว



มีต่อด้านล่างค่า :mew1:

หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 15-09-2017 22:34:53

เช้าวันต่อมาฝนที่ตกหนักติดต่อกันมาหลายวันก็หยุด ทิ้งไว้แต่น้ำค้างและหมอกยามเช้าอันหม่นหมองลอยอ้อยอิ่งมาพร้อมๆกับเสียงร่ำไห้ปานใจจะขาดของใครคนหนึ่ง

คายาประคองกอดร่างน้อยของลูกสาวที่เย็นเฉียบและไร้สีเลือดไว้ไม่ยอมปล่อย หัวใจของคายาแตกสลายเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าซายะน้อยในอ้อมกอดนั้นไม่มีลมหายใจแล้ว จากไปอย่างเงียบเฉียบไม่มีการล่ำลาใดๆ

เสียงร้องไห้ขาดใจนั้นปลุกให้ทุกคนในบ้านตื่นจากความฝันให้มาพบกับความจริงอันแสนโหดร้ายที่ว่าน้องน้อยของพวกเขาได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ แม้กระทั้งพี่ใหญ่อย่างสไลย์ก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาของลูกผู้ชายไว้ได้

พิธีศพผ่านไปอย่างเรียบง่ายและรวดเร็วเพราะที่หมู่บ้านเล็กๆและห่างไกลผู้คนแห่งนี้ไม่มีวัดหรือศาสนสถานใดๆ  ร่างน้อยถูกนำมาฝังที่สุสานเล็กๆริมหาดของหมู่บ้าน คายาที่อยู่ในอาการโศกเศร้าอย่างหนักเลยไม่ทันได้สักเกตุเห็นว่า มีหลุดศพที่เพิ่งถูกฝังก่อนหน้านี้ไม่นานอยู่หลายหลุม และผู้ที่จากไปทั้งหมดล้วนเป็นผู้หญิง.....


นับตั้งแต่สูญเสียซายะไป คายาไม่สามารถข่มตาให้หลับได้สนิทเลยสักคืน เขาไม่เคยสูญเสียใครมาก่อนในชีวิต นี่จึงเป็นครั้งแรกที่เขาได้ลิ้มลองรสชาติของความเจ็บปวดนี้  เขารู้สึกปวดหนึบที่หัวใจไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่หาย

“สไลย์... ทำไมพี่ถึงรู้สึกทรมารไม่หายเสียที...ฮึก...” คืนนี้ก็เป็นอีกคืนหนึ่งที่คายาต้องพยายามข่มตานอน แต่ทุกครั้งที่หลับตาเขาก็จะเห็นแต่ภาพของซายะลอยเต็มไปหมด สไลย์เองก็ไม่สามารถให้คำตอบได้ สิ่งเดียวที่สไลย์ทำได้คือการอยู่เคียงข้างร่างบางและคอยปลอบประโลมไม่ให้อีกฝ่ายแย่ไปกว่านี้

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะคอยอยู่เคียงข้างพี่นะครับ...” สไลย์กระซิบคนในกอดครั้งแล้วครั้งเล่าจนอีกฝ่ายเข้าสู่ห่วงนิทรา



ในความฝันคายายืนอยู่ตามลำพังในความมืดมิดที่ไกลสุดลูกหูลูกตา.... เขาพยายามหาทางออก แต่ไม่ว่าจะวิ่งไปสักเท่าไรก็มีแต่ความมืดล้อมรอบตัวเขา และอาการปวดหนึบที่หน้าอกที่เพิ่มขึ้นมาทุกทีๆ จนกระทั่งความเจ็บปวดแพร่ไปทั่วร่างจนเขาไม่สามารถประครองตัวเองไว้อีกต่อไป ร่างบางล้มลงกับพื้น น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย ปากบางพร่ำเรียกชื่อบุคคลอันเป็นที่รักไม่หยุด


“สไลย์...ช่วยด้วย...”

......
...
..
.

“ค...”

“คายา...”

เสียงแว่วเรียกเชื่อเขาดังขึ้น คายาค่อยๆลืมตาขึ้น ความเจ็บปวดยังมีอยู่ทั่วทุกอณูของร่างกาย สายตาพร่าเลือนและกลิ่นยาฉุนจนทำให้ทุกอย่างหมุนคว้างไปหมด พร้อมกับเสียงวุ่นวายรอบตัว เสียงคนวิ่ง เสียงตะโกนโหวกเหวกเรียกหาหมอ...

เกิดอะไรขึ้น...?!

“คายา นายต้องไม่เป็นอะไรนะ!”

นั้นเสียงของสไลย์นี่นา... โอ๊ย... ทำไมถึงปวดท้องอย่างนี้นะ

“คนไข้หายใจเข้าลึกๆแล้วเบ่งเลยนะ!” เสียงของใครสักคนดังขึ้นใกล้ๆตัวของคายา

...เบ่ง? เบ่งอะไร? ... ฮึก... ทำไมปวดท้องเหมือนจะคลอดเลยให้ตายเถอะ!

“เห็นหัวเด็กแล้ว เบ่งอีกที!”

จนกระทั่งคลื่นความเจ็บอีกระลอกถาโถมเข้ามาคายาที่สติยังไม่สมบูรณ์นักก็ทำตามสัญชาติญาณและเสียงเร้าที่ได้ยินจนออกแรงเบ่งอีกครั้ง

“ฮึบบบ.... แอ๊! !”   ทันทีที่ได้ยินเสียงทารกร้องไห้จ้า ความเจ็บปวดทั่วร่างกายก็มลายหายไปทันพร้อมกับเสียงร้องยินดีของผู้คนรอบข้างที่คายายังไม่สามารถปรับสายตาให้มองเห็นได้ชัดว่าใครเป็นใคร จนกระทั้งรู้สึกถึงมือสากเข้ามากุมมือเขาและเสียงทุ่มคุ้นหูเอ่ยขึ้น

“เจ็บมากไหมที่รัก?” คายาค่อยๆปรับโฟกัสสายตาอย่างช้าๆจนเห็นใบหน้าของสามีผู้เป็นที่รักเต็มไปด้วยหนวดเครากำลังจ้องมองเขาอย่างอ่อนโยน


“แอ๊ แอ๊...” ยังไม่ทันได้ตอบอะไร คุณหมอทำคลอดก็พาเด็กทารกตัวน้อยที่เหล่าบุรุษพยาบาลช่วยกันทำความสะอาดใส่เตียงเล็กเข็นมายังผู้เป็นแม่

“ถึงตัวจะเล็กไปหน่อยแต่ลูกคุณสไลย์แข็งแรงสมบูรณ์ทุกอย่างครับ”  คุณหมอร่างถ้วมหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะขอตัวออกไปด้านนอกเพื่อให้คุณแม่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่

“ดูซิคายา ซายะหน้าเหมือนนายยังกับโคลนนิ่งกันออกมาเลย ฮะๆๆ” สไลย์อุ้มทารกน้อยตัวจิ๋วขึ้นมาก่อนจะค่อยๆส่งให้ภรรยาบนเตียง

“แอ๊ ..”

“ซ...ซายะ... ฮึก...ซายะกลับมาแล้วใช่ไหม...”  คายาที่มีความรู้สึกหลากหลายตีกันอยู่ภายใน ทั้งดีใจและยังเศร้าเสียใจอยู่ร้องไห้ออกมา ทำเอาสไลย์ตกใจมาก ลนลานทำอะไรไม่ถูก เพราะไม่คิดว่าอยู่ดีๆภรรยาจะร้องไห้ออกมาอย่าง จึงต้องนั่งปลอบกันอยู่นานกว่าคายาจะสงบสติอารมณ์ได้



และเมื่อคุณหมดเห็นว่าทั้งคุณแม่และทารกน้อยนั้นแข็งแรงดี ก็ยินยอมเซ็นปล่อยตัวให้กลับบ้านได้ในวันถัดมา และแน่นอนเมื่อคายาและสมาชิกใหม่กลับมาถึงคฤหาสน์รานอฟก็เกิดความโกลาหล เพราะลูกๆทั้งสี่ที่ถูกสั่งให้อยู่บ้านห้ามไปที่โรงพยาบาล  ต่างพากันมายื้อแย่งมาหาแม่และดูหน้าน้องคนที่ห้า จนสไลย์ฟิวขาดจับทุกคนเหวี่ยงออกนอกห้องทั้งหมด และห้ามขึ้นมาบริเวณห้องนอนเขาจนกว่าจะทำตัวสงบเสงี่ยมได้... ทำเอาลูกๆทั้งสี่หูลู่หางตกกันเป็นแถว...

“โตเป็นควายกันหมดแล้ว ยังทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ เจ้าพวกนี้นี่ !” สไลย์บ่นเป็นหมีกินผึ้งก่อนจะล็อคประตูและกลับมาโอบกอดภรรยาที่นั่งให้นมลูกบนโซฟา..

“ก็เหมือนนายนั้นแหละ คิคิ....อ๊ะ! ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นตอนฉันคลอดเหรอ? ทำไมมันวุ่นวายกันไปหมด?” คายารีบถามในสิ่งที่เขาสงสัยแต่ไม่มีเวลาได้ถามเลยตอนที่อยู่โรงพยาบาล

“ก็เมื่อคืนอยู่ดีๆ นายละเมอร้องไห้เหมือนใจจะขาด เดี๋ยวเรียกชื่อซายะ เดี๋ยวก็เรียกให้ฉันช่วย ฉันพยายามปลุกนายเท่าไรก็ไม่ตื่น แถมน้ำคร่ำนายก็แตกอีก ฉันนี่ตกใจแทบบ้าเลยรู้ไหม”  คายานิ่งฟังสิ่งที่สามีเล่าด้วยความรู้สึกสับสน.....สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้นเหรอ?...

“สไลย์  ฉันไม่รู้ว่านายจะเชื่อในสิ่งที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้หรือเปล่า.......”

.......
....
..
.



คายาตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้สามีฟัง เพราะเวลาหลายเดือนที่เขาอยู่โลกนู้นมันเสมือนจริงมาก สมจริงเกินกว่าที่จะให้เขาเชื่อว่ามันเป็นแค่ความฝันข้ามคืน มันทำให้เขายิ่งสับสนและหาคำตอบไม่ได้

“คายา... นายเคยได้ยินเรื่องกลับชาติมาเกิดไหม... มันเป็นความเชื่อตั้งแต่โลกเก่า ถึงปัจจุปันนี้ก็ยังมีอยู่... สิ่งที่นายเห็นอาจจะเป็นความทรงจำของนายในภพชาติที่แล้วสมัยโลกเก่าก็ได้..” สไลย์หยุดพูดนิดหนึ่งก็จะค่อยๆอุ้มทารกน้อยที่กินนมเสร็จแล้วพามาไว้ที่เตียงเด็กอ่อน ก่อนหันกลับมาโอบกอดภรรยาอีกครั้ง

“ฉันเดาว่า ซายะรอนายมาตลอดที่ริมชายหาดนั่น ไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญหรือเพราะโชคชะตาที่นายหนีฉันไปเที่ยวทะเลวันนั้นจนได้เจอวิญญาณของซายะอีกครั้ง...ว่าแต่ว่า...”

“ว่าแต่อะไรเหรอ?”  คายาที่รอฟังอย่างตั้งใจเงยหน้ามองสามีตัวโตอย่างสงสัยที่อยู่ดีๆอีกฝ่ายพูดค้างไว้อย่างนั้น

“ระหว่างฉันกับเด็กสไลย์ ใครลีลาเด็ดกว่ากันจ๊ะที่รัก....โอ๊ยยยย! !” จบประโยคสไลย์ก็โดนฤทธิ์ฝ่ามืออรหันต์ของคายาตบเข้าที่ปากจังเบ้อเร่อ ก็คนกำลังฟังซึ้งๆ ดันมาถามเรื่องทะลึ่งได้ ให้ตายเถอะสมกับเป็นสไลย์จริงๆ ไม่ว่าโลกนี้หรือโลกไหนก็หื่นเหมือนกันหมด!








Epilogue


“จุดธูปมาให้ทำไม สไลย์?” คายาคิ้วขวมดอย่างงุนงง อยู่ดีๆสไลย์ก็เรียกเขาและลูกๆมาที่หน้าบ้านและส่งธูปที่จุดแล้วจำนวนหนึ่งมาให้

“เราจะสาบานกันต่อหน้าฟ้าดิน ว่าขอเป็นคู่รักกันตลอดไปทุกชาติไงคายา”

“ห๊ะ? ! เอาจริงเหรอสไลย์? !” คายาและลูกๆทั้งสี่ถึงกับอึ้งเมื่อรู้ถึงความต้องการของหัวหน้าครอบครัว ซึ่งไม่รู้มีอะไรมาดลใจ อยู่ๆดีก็นึกอยากทำอะไรแบบนี้ ยกเว้นหนูน้อยซายะวัยหนึ่งขวบที่หลับซบไหล่พี่ใหญ่อย่างคิน

“ใช่แล้วคายา แล้วฉันจะให้ลูกๆทั้งห้าของเราเป็นพยานในการสาบานด้วยไง หึๆ” หลังจากเหตุการณ์เมื่อปีที่แล้ว เขาลองศึกษาเรื่องการกลับชาติมาเกิด และเจอข้อมูลที่ว่าคนในโลกเก่ามีการใช้วิธีสาบานผูกมัดคนรักและตัวเองทุกภพทุกชาติ เขาไม่รู้หรอกกว่าชาติหน้าจะมีจริงไหม แต่ถ้ามันเกิดมีจริงขึ้นมา เขาต้องการความมั่นใจว่าคายาจะต้องเป็นคนรักของเขาคนเดียวและตลอดไป  ว่าแล้วสไลย์ก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดีกับไอเดียบรรเจิดของตน

ส่วนคายานั้นยืนนิ่งทำหน้าเหมือนคนคิดไม่ตก

....แปลว่าถ้าสาบานไปแล้ว ฉันจะต้องเป็นเมียสไลย์จอมหื่นคนนี้ทุกชาติ ไม่มีโอกาสได้ไปรุกตัวเมียที่ไหนเลยใช่ไหม?!....

สไลย์ที่เห็นภรรยาตัวเองทำท่าลังเลก็เกิดอาการคิ้วกระตุกขึ้นมาทันที

“คายา นายก็เลือกเอานะ สาบานกับฉันเสียตอนนี้ หรือจะเอาลูกคนที่หก? !” สิ้นคำขู่ของสามีจอมเจ้าเลห์ คายาก็ตกใจทำตาโตรีบวิ่งเข้ายืนข้างคนตัวโตพร้อมทำพิธีสาบานทันที ทำเอาลูกๆทั้งหัวเราะกันไม่หยุดกับท่าทางน่ารักของมารดาตน



.......ฟ้าดินเป็นพยาน คายาและสไลย์จะขอเป็นคนรักครองคู่กันทุกชาติไป.....




FIN



แฮ่... สุดท้ายก็สามารถปั่นจนจบได้ เราขอขอบคุณคนอ่านทุกๆท่านที่อุตส่าห์ติดตามเรื่องนี้มาตลอด  ยอมรับเลยว่าตอนพิเศษนี้เรายังเขียนได้ไม่ค่อยดีนักเพราะเนื้อหาแอบดราม่า ไม่ได้ฮาอย่างเดียวเหมือนตอนก่อนๆ บวกกับเราห่างการเขียนนิยายไปนานพอสมควรฝีมือเลยตก  คนเลยไม่ค่อยอ่าน (สะเทือนใจ T_T)   
แต่ถึงอย่างไรเราก็ยังอยากจะเขียนนิยายต่อไป อาจจะมีท้อบ้างผิดหวังบ้าง มันเป็นเรื่องธรรมดาเนอะ 
ช่วงนี้เราค่อนข้างว่างงาน จะพยายามแต่งนิยายที่คิดโครงเรื่องไว้ก่อนหน้านี้ ยังไงอย่าลืมเป็นกำลังให้เรานะคะ  รักคนอ่านทุกคน จุ๊บๆ <3

หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 15-09-2017 22:53:53
เปลี่ยนอารมณ์แทบไม่ทันจากดราม่า มาฮาเอาตอนจบ น่ารักเหมือนเดิม   :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 16-09-2017 00:39:28
 :mew1: :mew1: :mew1: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: AngPao1932 ที่ 18-09-2017 10:02:13
ตอนพิเรวมกันนี้อ่านจนเผลอคิดว่าเป็นตอนหลัก ขอบคุณสำหรับนิยายจ้า
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 19-09-2017 00:54:35
ยังน่ารักเหมือนเดิม
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 19-09-2017 10:44:53
สนุก ชอบบบบบบบบบบบบ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
แล้วคายา กลับสู่โลกของตัวเอง
คลอดซายะ ลูกคนที่ห้าสำเร็จ
สไลย์ จอมหื่น ผูกมัดคายา ให้เป็นเมียตัวเองทุกภพทุกชาติ อะจ๊ากกกกก
อย่างนี้คายา ก็ไม่ได้รุกใครเลยอ่ะสิ
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 19-09-2017 17:31:36
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 21-09-2017 06:46:08
ชอบบบบบบบบบบบบ  :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 23-10-2017 23:38:15
 :mew1:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: yunnutjae ที่ 24-10-2017 11:24:13
เป็นเรื่องสั้นที่สนุกมาก มีครบทุกรสโดยเฉพาะรสหอบหื่น  :z2: 5555555555555. ไรท์เขียนได้ไหลลื่นมาก ลุ้นตลอดว่าจะต่อยังไง ชอบตรงไม่เครียด ไม่ดราม่า ตัดจบได้ฮาตลอด มีมุกเยอะตอนย้อนอดีตนี่โห คิดได้ไงจินตนาการล้ำมากกกกกกกก ติดตามนะคะ รอเรื่องใหม่ๆ เป็นกำลังใจให้ค่า  :mew1:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 21-11-2017 23:23:09
 :m1: :m1: :m1:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: zzcors ที่ 09-01-2018 01:54:27
โหวตตตต ขอลูกคนที่6เพิ่มมมม
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 07-04-2018 10:25:04
สนุกค่ะ น่ารักทุกคน  :pig4:
หัวข้อ: Re: [Mpreg] ตัวเมีย ★☆ Mating Season : love beyond time Final 15/09/17
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 07-05-2018 12:49:37
สนุกมากกกกกก