มาเฟียที่รัก กิ๊กรักคุณชายตาโต
Part 57 ****************************
“อืมมม.....อึก”
ร่างสองร่างโรมรันพันตูกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่คิงส์ใสซ์ ไม่มีฝ่ายใดยอมถอย ต่างฝ่ายต่างเดินหน้าปฏิบัติตามอารมณ์ของตัวเองเพื่อเป้าหมายอันยิ่งใหญ่นั่นคือ ประตูแห่งแสงสว่างที่โรยไปด้วยกลีบดอกไม้อันหอมหวานและลำแสงแห่งความสุข
ร่างบางที่อยู่ด้านล่างตอบรับสัมผัสของร่างหนาที่อยู่ด้านบนเป็นอย่างดี ทั้งสองคนต่างช่วยกันฟอนเฟ้นร่างกายของอีกฝ่ายอย่างคลั่งไคล้และหลงใหล มือแกร่งลูบสัมผัสตั้งแต่ลำคอขาวผ่องลงไปยังเนินอกบางแต่เนียนลื่น ชวนให้ผู้สัมผัสใจหวิว หากแต่เมื่อมือแกร่งผ่านไปที่ใด จะต้องมีริมฝีปากหนาตามมาดูดเม้มและสูดอีกด้วย
“หวานเหลือเกินครับ...ที่รัก” เคลวิลยันตัวขึ้นไปกระซิบข้างๆใบหูเล็กน่ารักของเพียงฟ้า น้ำเสียงอ่อนโยนไม่ว่าจะได้ฟังเมื่อใดก็รู้สึกดีและอดที่จะเขินอายไม่ได้ ร่างบางปรือตาขึ้นมองแล้วส่งยิ้มให้ นั่นก็เพียงพอที่จะทำให้ร่างสูงก้มลงกดจูบริมฝีปากบางาและหอมหวานดั่งกลีบกุหลาบอีกครั้ง
เรียวลิ้นร้ายกาจของเคลวินค่อยๆไล้ชิมความหวานจากกลีบกุกลาบอย่างช้า ละเมียดละไมดอมดมอย่างใจเย็น ทำตัวเป็นผีเสื้อเจ้าเล่ห์ที่ดูดกินน้ำหวานจากดอกไม้สีสวย และเมื่อเพียงฟ้าเผยปากให้ผีเสื้อเจ้าเล่ห์ได้เข้าไปสำรวจ ความกระหายหิวและคลั่งในสัมผัสก็ดูจะทวีคูณมากกว่าเดิม เรียวลิ้นร้ายกาจของเคลวินค่อยๆสำรวจโพรงปากร้อนชื้นของเพียงฟ้าอย่างช้า เมื่อกวาดชิมน้ำหวานจนเจอเรียวลิ้นของอีกฝ่าย เคลวินก็ดูดกลืนเอาไว้อย่างทันที เพียงฟ้าจูบตอบออกมาทีละน้อย และในที่สุดก็เต็มใจที่จะมอบสัมผัสกลับคืนสู่เคลวินด้วยความรักและความเสน่ห์หา
“อื้มม..มมมม” เสียงของคนทั้งคู่ครางแผ่วออกมาด้วยความสุขที่มันค่อยๆล้นออกมาจากอก รสจูบอันแสนหวานทวีคูณเป็นเรียกร้องและเร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม ต่างฝ่ายต่างกระหายซึ่งกันและกัน และไม่ว่าจะดูดกลืนเท่าใดมันก็ไม่เพียงพอสำหรับคนทั้งสองเลยซักนิด
“ฮ้า.!!” เมื่อริมฝีปากบางของเพียงฟ้าเป็นอิสระ เจ้ารองเรือนร่างเล็กก็รีบโกยเอาอากาศเข้าปอดอย่างทันทีทันใด ดวงหน้าหวานเห่อแดงสุกปลั่งดั่งอาทิตย์แรกแย้ม หางตามีหยาดน้ำตาของความรัญจวนใจคลออยู่นิดๆ เรียกปากบางดั่งดอกกุกลาบแดงปลั่งและบวมช้ำ อันเนื่องมาจากพิษจูบเมื่อสักครู่ ภาพเหล่านี้อยู่ในสายตาของผู้ชายขี้หึงที่ชื่อเคลวิน แค่คิดว่าถ้าหากคนตัวเล็กคนนี้ไปอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น ความคลั่งของพายุหึงก็โหมขึ้นมาทันที หวง หึง ห่วง ทุกอย่างมันผสมปนเปกันไปหมด
ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าตัวเองจะเป็นขึ้หึงขนาด แต่ตั้งแต่ที่ได้คบกับเพียงฟ้ามา สำนึกได้ทันทีว่าผู้บริหารสูงสุดของ KV Park ตาขวางใส่ทุกคนที่เดินผ่านร่างบางของเพียงฟ้า ไม่สนว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ความหวงก็ทำงานได้ดีในทุกที่และทุกเวลาเสมอมา
มือหนาไล่เสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายของเพียงฟ้าออกไปจนดหมด ในนาทีนี้เรือนร่างบอบบางเปลือยเปล่าอยู่เบื้องหน้า ความอดทนก็ขาดผึงทันที เคลวินก้มลงจูบเฟ้นนวลเนื้อของร่างบางอย่างคลั่งไคล้และชื่นชม ไม่ว่าเรียวลิ้นซุกซนจะแตะต้องผ่านผิวเนื้อที่ใด เสียงครางผะแผ่วก็ดังรอดออกมาจากริมฝีปากบางทุกที และนั่นก็ทำให้คนตัวโตได้ใจยิ่งขึ้นไปอีก
“เคลวิน...อ๊าๆ ...ดี จัง”
ดวงหน้าหวานกระสับกระส่ายไปมาอย่างเสี่ยวซ่าน ดวงตากลมโตปรือปรอยเพราะฤทธิ์ของความรัญจวนใจทำพิษ มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่ เพื่อระบายสิ่งที่ตัวเองได้รับ สิ่งที่เคลวินปรนเปรอให้อย่างเต็มใจ
ริมฝีปากหนาไล่ลงชิมเรื่อยจนมาถึงยอดอก จุดอ่อน หรือจุดรัญจวนใจที่ไม่ว่าเคลวินจะทำรักกี่ครั้ง จุดนี้ก็เรียกเสียงกรีดร้องให้ออกมาจากเรียวปากของเพียงฟ้าไม่น้อย ร่างสูงแตะลิ้นเข้าที่ยอดอกด้านซ้ายของร่างบางอย่างช้า และนั่นก็ทำให้ร่างข้างใต้สะดุ้งขึ้นมาเพราะความเสี่ยวกระสัน
“อึกกกกก.......อ๊าๆ”
เคลวินค่อยๆ ตวัดลิ้นไล่ชิมความหวานจากผิวเนื้อบริเวณยอดอกบางของเพียงฟ้าอย่างช้า เรียวลิ้นร้ายกาจอ้อยอิ่งอยู่ตรงที่นั้นอย่างไม่ยอมผละไปไหน ทำเอาเรือนกายผอมบางหยัดร่างขึ้นมารับกับริมฝีปากหนาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เมื่อทำจนเป็นที่พอใจแล้ว ร่างสูงก็ค่อยๆผละออกมาจากแผ่นอกแล้วไล่เลียลงต่ำมาเรื่อย จนมาหยุดอยู่ที่แผ่นท้องราบเรียบปราศจากไขมันของคนร่างบาง
“อ๊าๆ อึกกกกกกก เคลวิน มัน.........เสียว”
เรียวลิ้นร้ายกาจตวัดเลียวนรอบๆ สะดือบุ๋มอย่างกลั้นแกล้ง เพราะรู้ดีว่าจุดนี้เป็นอีกจุดที่เรียกเสียงครางลั่นจากปากของเพียงฟ้า
ร่างสูงผละลุกขึ้นคุกเข่าบนเตียงแล้วค่อยๆถอดเสื้อออกจากเรือนกายสูงแกร่งอย่างช้าๆ สายตาคมแกร่งไม่ได้ผละไปไหน ยังคงจ้องดวงหน้าหวานของคนรักอย่างไม่วางตา เมื่อเสื้อหลุด ร่างสูงก็ก้มจัดการกับกางเกงเป็นลำดับถัดมา ทำเอาร่างบางที่จ้องมองทุกการกระทำอดที่จะเขินอายไม่ได้เมื่อเห็นสิ่งที่พองนูนอยู่ใต้กางเกงชั้นในสีดำ
“หื่น.......ลามก”
“ก็หื่นกับคนนี้คนเดียวนี่แหละ”
“ให้มันได้จริงๆเถอะ.........อื้อ!!!!!”
เรือนกายสูงแกร่งเปลือยเปล่า ไร้ซึ่งอาภรณ์กระโจนเข้าใส่ร่างบางที่นอนหมดพักเอาแรงอยู่บนเตียงอย่างทันที เมื่อบดจูบจนพอใจแล้ว ร่างสูงก็ไล่มือสัมผัสไปตั้งแต่สะโพกของเพียงฟ้า บีบเค้นไปมาด้วยความหลงใหล และเมื่อนิ้วมือพบเจอจุดหมายที่แท้จริง มันก็สั่งการและทำการปรนเปรอร่างบางทันที
“อึก ..........อืออ.ออ......เจ็บ”
ช่องทางฝืดแคบ ไม่ให้ความร่วมมืใดๆทั้งสั้น แต่ร่างสูงก็ไม่ได้ใจร้อนขนาดนั้น พยายามสอดใส่นิ้วมือเพื่อเบิกทางอย่างใจเย็น โดยมีเจลล่อลื่นเป็นผู้ช่วยหมายเลขหนึ่ง
“อย่าเกร็งซิครับ เคลเข้าไปไม่ได้”
น้ำเสียงอ่อนโยนที่ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ที่ไหน เมื่อใดเคลวิจก็จะใช้น้ำเสียงเช่นนี้สนทนากับร่างบาง ไม่เม้นแม้แต่บนเตียง เพียงฟ้าสูดลมหายใจเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อปรับตัวรับกับสิ่งแปลกปลอมที่พยายามจะแทงเข้ามาให้ได้
“สื้ดดด อ๊าๆ....อา”
นิ้วแรกผ่านเข้าไปโดยดีและนิ้วที่สองทีสามก็ตามมาติดๆ เคลวินกดแช่นิ้วทั้งสามของตัวเองเอาไว้อย่างนั้นเพื่อให้คนรักปรับตัวให้ได้ ก่อนที่จะเจอกับสิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วมือสามนิ้วรวมกัน
“อาๆ เคล ช้าๆ อย่ารีบ ...........ฟาร์ไม่..ไปไหน หรอก อ๊ะๆ”
ร่างสูงผ่อนความเร็วของนิ้วมือที่แทงเข้าออกช่องทางคับแน่นของเพียงฟ้าลง แต่ก็ยังคงขยับเข้าออกอย่างไม่หยุดหย่อน และเมื่อเห็นว่าทุกอย่างพร้อมจนได้ที่แล้ว เคลวินจึงจับแก่นกายของตัวเองเสียดถูกับช่องทางหลังของเพียงฟ้าไปมา ทำเอาคนตัวเล็กดิ้นพล่านไปมาด้วยความเสียวส่านที่ตีกันไปมาอยู่บนท้องน้อย ไล้วนไปมาตั้งแต่หัวจรดเท้า
“ซี๊ดดดดดดดดดด อ๊าๆๆๆๆ”
“พร้อมหรือยังที่รัก”
ร่างบางพยักหน้าขึ้นลง และนั่นก็คือสัญญาณที่จะทำให้เคลวินเดินหน้าสอดใส่แก่นกายใหญ่โตเข้าไปในช่องทางหลังอันคันแน่น ร่างบางเกร็งขึ้นมาทันตาเห็นเมื่อส่วนตัวเข้าไปอย่างช้า และในที่สุดแก่นกายทั้งลำก็ถูกช่องทางอันคับแน่นของเพียงฟ้ากลืนกายเข้าไป
“แน่นจัง......ฟาร์!”
ร่างสูงกดแช่เอาไว้อย่างนิ่งๆ ไม่ขยับไปไหน จนร่างบางตีลงบนแผ่นหลังหนาให้ขยับ ปีศาจเจ้าเล่ห์ก็เริ่มขยับกายเข้าออกทันที ทุกจังหวะสอดประสานที่เต็มไปด้วยความเนิบช้าและกดเน้น ทำเอาร่างบางร้องครวญครางเสียงดังลั่น
“เร็ว..........อ๊ะๆ เคล เร็วๆ”
“ได้ครับที่รัก”
“อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ อ๊าๆ เคล เสียว.....มันเสียว”
จากจังหวะเนิบช้าก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนและรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ต่างฝ่ายต่างเต็มใจปฏิบัติต่อกันและกัน ทุกการสอดประสานเชื่อมต่อกันด้วยสายใยแห่งรัก จังหวะกระแทกกระทั้นกระทำด้วยความเสน่ห์หา ไม่มีความใคร่ ไม่มีเซ็กส์ มีแต่การทำรัก ร่วมรักด้วยกันและกัน ใช้ร่างกายคุยกัน ภาษากายสื่อถึงกันและกัน
ร่างสูงขยับกายเข้าออกรุนแรงและหนักแน่น ลำแขนบางโอบกอดลำคอแข็งแรงของร่างสูงอย่างต้องการที่จับพิง ไหล่หนาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยรอยขูดขีดและระบายอารมณ์ของเพียงฟ้า ซึ่งนั่นก็รวมไปถึงแผ่นหลังหนาด้วยเช่นกัน เมื่อใดที่จังหวะของการสอดประสานแน่นย้ำ เมื่อนั้นริมฝีปากบางของเพียงฟ้าก็จะกดจูบดูดเม้นลงไปทันที ไม่แตกต่างไปจากลำคอบางของตัวเองและไล่ลงไปเรื่อยถึงแผ่นอกบาง หน้าท้อง เรียวขาด้านใน แผ่นหลังบาง ที่มีเคลวินตีตราทำรอยแสดงอาณาเขตของตัวเองเอาไว้
“เคลๆ ฟาร์จะเสร็จแล้ว”
“อ๊าๆ อะ เช่นกันครับ”
และในที่สุดการเดินทางอันแสนยาวนานก็สิ้นสุดลง ร่างสูงกระแทกแก่นกายครั้งสุดท้ายลงไปในช่องทางคับแน่น เรือนกายแข็งแกร่งสั่นเล็กน้อย เมื่อถึงจุดปลดปล่อย เคลวินโน้มร่างลงมากอดร่างบางเอาไว้อย่างต้องการหาที่จับพิง แล้วปล่อยหยาดหยดแห่งความสุขสม ใส่ช่องทางอันคับแน่นของร่างบางจนหมด
เช่นเดียวกันกับร่างกายที่ปล่อยธารแห่งรักออกมาด้านนอก เปาะเปื้อนหน้าท้องเป็นลอนของร่างสูง
“แฮกก....เฮ้อ ....... ซี๊ดดดดดดดด”
กลิ่นกรุ่นกายของทั้งสองร่างลอยตลบอบอวล คลุ้งไปทั่วห้อง ลมหายใจเหนื่อยหอบจังหวะการเต้นของหัวใจถี่รัวคล้ายกับกลองชุดที่บรรเลงจังหวะอยู่อย่างไม่ขาดสาย ดวงหน้าหวานหลับตาพริ้มอย่างเหนื่อยอ่อน ในขนาดที่เรือนกายแกร่งเริ่มที่ขยับแก่นกายที่กดแช่อยู่ในช่องทางคับแน่นอีกครั้ง
“อ๊ะ!! เคล ทำอะไร”
มือบางผลักไสแผ่นอกหนาอย่างห้ามปราม แต่มีหรือที่เรี่ยวแรงอันน้อยนิดเท่ามดจะมางัดสู้แรงของราชสีห์ผู้ที่ไม่รู้จักเพียงพออย่างเคลวิน นอกจากร่างสูงจะไม่สะเทือนแล้ว มือหนายังฉุดมือบางขึ้นมาโอบลำคอของตัวเองเอาไว้แล้วก้มลงไซร์ลำคอละหงของเพียงฟ้าอีกครั้ง
“อีกรอบได้ไหม?..........นะครับ”
อ้อนขนาดนี้ใครที่ไหนมันจะต้านไหว ร่างบางมองใบหน้าคมเค้มของคนรักอย่างหลงใหล อยากจะตอบสนองทุกสัมผัสหากแต่ขีดจำกัดของร่างกายก็มีเพียงน้อยนิด
“ฟาร์ไม่ต้องทำอะไรเลย...........เดี๋ยวเคลทำเอง”
“เดี๋ยวเคล........เหนื่อย พักก่อนได้ไหม”
“ก็พักซิครับ.............”
ปากบอกไป แต่การกระทำกับสวนทางกับคำพูดเสียอย่างนั้น มือหนาไล่สัมผัสไปทั่วเรือนร่างบอบบางของเพียงฟ้าอย่างปลุกเร้า เรียกเสียงครางผะแผ่วจากริมฝีปากบางของเพียงฟ้าได้อีกครั้ง
และทุกการกระทำก็เป็นไปตามท่วงทำนองเดิม เพลงแห่งความรัก ที่ทั้งสองฝ่ายต่างช่วยกันประคับคองและเติมเต็มซึ่งกันและกัน เนิ่นนานที่กิจกรรมของการร่วมรักจะหยุดลง และนั่นก็ล่วงเลยเข้าเช้าวันใหม่ เฉกเช่นเดียวกับธรรมนองคลองธรรมของธรรมชาติ สิ่งมีชีวิตบนโลกต้องดำเนินไปในทางของมัน หากแต่สำหรับเพียงฟ้า และเคลวินนั้น ไม่ว่าพรุ่งนี้ จะเป็นเช่นไร ทั้งสองคนก็จะเป็นของกันและกัน ตราบนานเท่านาน
*************************************************************************
ร่างบางเดินถือถ้วยออกมาจากตัวตึก มุ่งหน้าสู่สวนหลังบ้านอันเป็นสถานที่สุดโปรดของผู้สูงวัยอย่างปู่เบ็น บรรยากาศร่มรืนของร่มไม้ยามเช้าทำเอาร่างบายผ่อนคลายได้ไม่ยากต้องขอบคุณผู้สูงวัยอย่างปู่เบ็นที่ปลูกความร่มรื่นเอาไว้รอบบ้าน
“ปู่ครับ ชาครับ”
“อืม ขอบใจ ......นั่งซิ”
ผู้สูงวัยเชื้อเชิญให้นายน้อยคนที่สองของบ้านพิทยาพันธ์นั่งลงร่วมทานชาเมื้อเช้าร่วมกัน เบ็นมองดวงหน้าหวานของเพียงฟ้า ที่มีศักดิ์เป็นถึงรองประธานบริหารสูงสุดของ KV Park กว่าคนๆนี้จะยืนมาถึงจุดนี้ต้องผ่านอะไรมากมายหลายอย่าง บททดสอบทั้งในเรื่องความรัก การงาน และอะไรหลายๆอย่างที่เขาทำขึ้นมา เพื่อที่จะบอกให้เพียงฟ้าได้รู้ว่า ในโลกของความเป็นจริงแล้ว ไม่ได้มีเพียงแค่คนสองคน ฐานะทางครอบครัว หน้าที่การงาน สังคม ไม่ได้ยอมรับในสิ่งที่เพียงฟ้าและเคลวินเป็นเท่าไร และทั้งสองคนก็ทำให้เขาได้รู้ว่า ความรัก ความเอาใจใส่ เห็นใจซึ่งกันและกัน เอื้ออาทรแก่กัน เข้าใจปัญหาของอีกฝ่าย จะทำให้คนทั้งสองจับจูงมือประคับครองความรักฝ่าฟันจนมาถึงวันนี้
“งานที่บริษัทเป็นไงบ้าง”
“ก็ดีครับ ทำแทบไม่ทัน ไหนจะตำแหน่งสถาปนิคมือหนึ่งอีก เหนื่อยจนทำแทบไม่ไหว แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับ”
หน้าที่ในด้านต่างๆที่ได้รับมอบหมาย เพียงฟ้าเพียรทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะรู้ว่าตำแหน่งต่างๆที่ตัวเองได้รับนั้น เพราะทั้งสองคนต่างเชื่อใจและไว้วางใจ และมอบหมายให้ทำ และเขาก็ทำออกมาได้ดีเป็นที่น่าพอใจ
“ไอ้เคลมันกวนมากไป ก็บอกปู่เลยนะ เดี๋ยวปู่จัดการเอง”
“เอ่อครับ เคลวินไม่ได้กวนอะไรมากมายหรอกครับ ผมดุไว้เขาก็เชื่อแล้ว”
แต่กว่าจะเชื่อ ก็ต้องเปลืองตัวอยู่นานสองนาน กว่าราชสีห์ผู้หิวโหยจะเรียกร้องจนพอใจ เคลวินนั้นมักจะตื่นขึ้นมาสะกิดร่างบางตอนดึกๆอยู่เป็นประจำ บางครั้งก็ได้ บางครั้งก็โดนหยิก โดนดุ และบางครั้งก็ขัดขืนพอเป็นสีสันของชีวิต
“หึหึ แล้วนี่ไอ้หลานบ้ากามของปู่ไปไหนเสียล่ะ”
“เอ่อ....ยังไม่ตื่นครับ”
แทนที่คนที่จะไม่ได้ตื่นขึ้นมาดูตะวันช่วงเช้าจะเป็นเพียงฟ้า กลับกลายเป็นเคลวินเสียอย่างนั้น
“ไปปลุกมันมารดน้ำต้นไม้กับปู่หน่อย ถ้าไม่ตื่นก็ฝากบอกมันด้วยนะว่าปู่จะให้สกายไปคุมโรงแรมที่ยุโรปกับปู่สองคน”
“ปู่ก็รู้ว่า เคลวินไม่ยอมทำอย่างนั้นแน่นอน”
“ก็ปู่รู้ดีไงว่า คนที่ไอ้เคลมันกลัวจะหัวหดอยู่ตอนนี้น่ะมันคือสกาย ขู่มันไว้อย่างนี้น่ะดีแล้ว อย่าให้มันลุกขึ้นมาสู้ได้ เดี๋ยวเราจะคุมมันไม่อยู่”
“ไม่ใช่อย่างนั้นเสียหน่อยครับ เคลวินกลัวปู่มากกว่าผมเสียอีก”
ใครไอ้หลานตัวไหนที่มันจะทำตามคำสั่งเมียอย่างเคร่งครัด เช้าเย็นไปทำงานกับเมีย ตอนเที่ยงก็ทานข้าวกันสองคน ตกเย็นก็กลับบ้านพร้อมกัน นัดพบลูกค้าต้องหอบเอาเมียไปด้วย หรือไม่ก็ถ้าเพียงฟ้ามีพบลูกค้านอกสถานที่เคลวินหลานรักก็จะติดตามไปอย่างไม่ให้คลาดสายตาเหมือนกัน จนเดี๋ยวนี้เขาชักไม่แน่ใจแล้วว่า เคลวินจะเป็นราชสีห์หรือแมวกันแน่
“ถ้ามันกลัวปู่ ป่านนี้มันไม่มีทางได้สกายเป็นเมียแน่ๆ”
“.......................”
“หึหึ ปู่ไม่แกล้งแล้ว ........รีบไปตามไอ้หลานขี้เซาเร็วๆเข้า”
“ครับๆ”
***************************************************
“เมียจ๋า...............เค้าง่วง”
ร่างสูงเอื้อมมือดึงมือบางของคนรักลงมาซบหน้า แล้วสูดกลิ่นหอมจากอุ้งมือบางของเพียงฟ้าอย่างอ้อนๆ นั่นก็เพียงพอที่จะเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากเพียงฟ้าไม่น้อย
“ไม่ต้องมาอ้างเลยเคล ตื่นได้แล้ว ปู่รออยู่ด้านล่าง”
“ให้รอไปซิครับ ก็เคลง่วงอ่ะ”
ร่างสูงกระชากร่างบางให้ล้มลงมานอนกอดอยู่บนเตียงแล้วใช้ผ้าห่มผืนหนาคุมร่างทั้งสองร่างเอาไว้ แล้วปฏิบัติการอ้อนเมียก็ตามมา
“อื้อเคล!! ไม่ต้องลูบเลยนะ”
ร่างบางเอ่ยปากห้ามปรามมือร้ายกาจที่เผลอแปปเดียวก็ลูบต่ำลงไปไปใต้สะดือเสียแล้ว
“อยากนอน..............เคลไม่อยากลงไป นะๆ”
“ไม่ได้ รู้ไหมปู่ฝากมาบอกเคลว่าอะไร”
“อะไรครับ”
“ปู่บอกว่า ถ้าเคลไม่ลงไปรดน้ำต้นไม้ ปู่จะพาฟาร์ไปคุมโรงแรมที่ยุโรปกันสองคนแล้วไม่ให้เคลไป”
“ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!!..................”
“ไม่ต้องมาตกใจ ทีนี้จะลุกได้หรือยัง”
ไม่ต้องบอกให้คนรักพูดซ้ำอีกรอบ ร่างสูงก็ดีดตัวลุกจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วยความรวดเร็ว ร่างบางได้แต่หัวเราะตามหลังอย่างขำๆในความกระตือรืนร้นของเคลวินที่ต้องได้รับการกระตุ้นเสียก่อน
.
.
.
“ตั้งใจรดหน่อย แกนี่มันได้เรื่องจริง”
“ปู่ครับ หลักสูตรบริหารธุรกิจ ไม่ได้มีวิธีสอนรดน้ำต้นไม้นะครับ”
“เถียงเหรอ สกายจัดการ!!!!!!!!!!!!”
เมื่อได้รับคำสั่ง เพียงฟ้าก็จัดการเบนสายยางจากต้นกุกลาบเป็นเคลวินที่ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ข้างๆ
“เฮ้ยๆๆ ฟาร์ทำอะไรน่ะ แกล้งผัวเหรอ เดี๋ยวคืนนี้ไม่ได้นอน”
“อะไรๆ ไม่ได้นอนอะไร มั่วๆ วันนี้จะไปนอนกับน้ำซุป”
“ไปนอนอะไรกับน้ำซุป เดี๋ยวไอ้ลีโอก็เอาไม้ตีหัวหรอก ไหนจะน้ำซอสอีก ปล่อยให้ครอบครัวเขาสุขสรรค์อย่างนั้นต่อไปเถอะ”
“งั้น ฟาร์จะแยกไปนอนห้องรับรองแขก”
“ถ้าฟารืไปนอนได้นะ เอาไม้มาตีหัวเคลเลย”
“ไอ้หลานเผด็จการ” คุณก็รู้ว่าเสียงนี้มาจากไหน
“แล้วได้มาจากใครล่ะ”
“แกได้มาจากฉันเหรอ เหอะ !! ฉันดีกว่าแกหลายเท่านะเคลวิน”
“คนแก่หลงตัวเอง”
“ฟาร์ว่าพอดีกว่า แดดแรงแล้ว เข้าบ้านกันดีกว่าไหม”
“ไปซิ วันนี้แกล้างจานนะเคลวิน อย่าปล่อยให้เมียทำทุกวัน เขาก็เหนื่อยเป็นเหมือนกัน”
“คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!!!!!!!!!!!! ผมไม่ให้เมียผมทำทุกวันอยู่แล้ว”
แล้วทั้งสามคนก็พากันเดินเข้าบ้านเพื่อรับประทานอาหารเช้าร่วมกัน กิจกรรมในวันหยุด เหล่าสมาชิกของบ้านจะออกมาทำร่วมกัน ความรักและความเข้าใจ ผลักดันชีวิตคู่ให้ก้าวเดินต่อไปเรื่อยอย่างไม่หยุดนิ่ง ชีวิตคู่คือการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ต่างฝ่ายต่างเหมือนกับหนังสือคนละเล่ม เนื้อหาไม่เหมือนกัน เพราฉะนั้นต้องหมั่นเปิดศึกษาซึ่งกันและกัน หากคนใดคนหนึ่งร้อน อีกคนจะต้องเป็นน้ำเย็นคอยลูบเอาไว้ หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่ว่าอะไรก็เข้ามาทำลายปราการของชีวิตคู่ได้แน่นอน
***********************************************************
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Part คู่ของ เคลวิน+เพียงฟ้า จบแล้วววววววววววววววววววว โอยยยยยยยยยยย กว่าจะปั่นออกมาได้ เกือบตาย
พลีสสสสสสสสสสสสสสส เม้นแล้ว+เถอะ ข้อร้องจากดวงใจ
รักและขอบคุณ
By Chocolate Love ~
หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555| (อ่าน 747580 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก