หัวข้อ: {มาเฟียที่รัก กิ๊กรัก คุณชายตาโต ] ตอนพิเศษ น้ำซอส+เดียร์ P.80 |10/พฤษภาคม/2555|

[yakusa]

อ้าก

บะหมี่หมู ทำไมมาน้อยจัง

แต่ก็ยังดี  มีมารองท้องรอบดึก

นอนได้ละ  ฝันดี

[boylove_yj]

อ้าก

บะหมี่หมู ทำไมมาน้อยจัง

แต่ก็ยังดี  มีมารองท้องรอบดึก

นอนได้ละ  ฝันดี

ฝันดีเหมือนกันน้าๆ แต่หมวยคงไม่ได้นอน นั่งปั่นซักนิดซักหน่อยแล้วกันเนอะ


ใครจะอยู่เป็นเพื่อน ยกมือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[PandP]

ยกสองมือเลย 555

[boylove_yj]

ยกสองมือเลย 555

แนะนำนิยายที่อ่านแล้วหนุกให้หมวยบ้างดิ

หมวยตามอยู่เรื่องเดียว

ของเจ้จิมอ่ะ 


นอกนั้นก็ไม่รู้ว่าเรื่องไหนดี ไม่ดี


พลีสสสสสสสสสสสส

[Jimmeiiii*]

ยกสองมือเลย 555

แนะนำนิยายที่อ่านแล้วหนุกให้หมวยบ้างดิ

หมวยตามอยู่เรื่องเดียว

ของเจ้จิมอ่ะ 


นอกนั้นก็ไม่รู้ว่าเรื่องไหนดี ไม่ดี


พลีสสสสสสสสสสสส

หลายเรื่องมากกกกกกกกกกกกก..และแกจะรู้ว่าของที่ฉันเขียนนั้นเด็กๆมาก
ไปหาอ่านซะ!!

ไปต่อเรื่องนู้นด้วยดิ..อยากอ่านนนนนนนนนนนน

[PandP]

แนะนำไม่ถูกกันเลยทีเดียว 555
ลองเข้าไปดูกระทู้แนะนำนิยายก็ได้จ้า
ในนั้นแนะนำนิยายสนุกๆไว้หลายเรื่องเลย

[boylove_yj]

ยกสองมือเลย 555

แนะนำนิยายที่อ่านแล้วหนุกให้หมวยบ้างดิ

หมวยตามอยู่เรื่องเดียว

ของเจ้จิมอ่ะ 


นอกนั้นก็ไม่รู้ว่าเรื่องไหนดี ไม่ดี


พลีสสสสสสสสสสสส

หลายเรื่องมากกกกกกกกกกกกก..และแกจะรู้ว่าของที่ฉันเขียนนั้นเด็กๆมาก
ไปหาอ่านซะ!!

ไปต่อเรื่องนู้นด้วยดิ..อยากอ่านนนนนนนนนนนน

มีเหนือกว่าเจ้เหนือเนี่ยยยยยยยยยย

ไมน่าเชื่อ


เรื่องไรอ่ะ 

[● MaYa~Boy ●]

จะรักกินยังไงนะเนี่ย

[akike]

รู้สึกว่าหลังจากอาเฮียเคล แกพาน้องเพียง ไปซัดโฮก ณ ร้านริมทาง
ประเด็นของตอนพิเศษ  จะตกไปอยู่ที่ของกินเสียหมดนะเนี่ย
จะว่าไป  ข้าาวหน้าเป็ดก็น่าสนนะ งั้นวันนี้กินข้าวมันไก่ไปก่อนล่ะกาน
555+  แถวหอเป็ดมันไม่มี  จะจับในเล้าก้อหลุดซะหมด  เป็ดทาน้ำมันทั้งนั้น

************************************************
ส่วนเรื่องนิยายนั้น(ทำเสียงสูง)
ถามเราก็ได้นะ  แต่ว่ามันแล้วแต่แนวคนอ่านงิ  ว่าจะป่วงหรือรันทด รักแบบเด็ก ๆ รักแบบนิยาย หรือรักแบบเรื่องจริง  แล้วเจ๊หมวยชอบแนวไหนล่ะจ๊ะ

[aojroonra]

แย่งกันกินเหมือนเด็ก ๆ เรย แน่ใจนะว่าพวกนี้ 30 แล้วจิง ๆ 55

[heefever]

รอ แบบยาวๆ

 

[akike]

แย่งกันกินเหมือนเด็ก ๆ เรย แน่ใจนะว่าพวกนี้ 30 แล้วจิง ๆ 55

ช้านยังไม่สามสิบเรย พึ่งขึ้นเลขสองยังไม่ถึงเดือน...อย่าเหมารวมจิ

เด็กกำลังกินกำลังนอน...กินกับนอนอย่างเดียว  เรื่องอื่นไม่คิด  555+

[roseen]

 :L1:น่ารักจริงๆเพื่อนๆน้องฟาร์

[-Otto-]

ฟาร์น่ารัก เคลวินน่ารัก
น้ำซุปน่ารัก ลีโอน่รัก
หมวยก็น่ารัก
กอดหมวยแน่นๆ

[boylove_yj]

ฟาร์น่ารัก เคลวินน่ารัก
น้ำซุปน่ารัก ลีโอน่รัก
หมวยก็น่ารัก
กอดหมวยแน่นๆ

นังหมวยกำลังจะลอยยยยยยยยยย

ฮ๋าๆๆๆ


แอบกระซิบว่าตั้งแต่ เมื่อประมาณ 1 ทุ่มของเมื่อวาน จนถึงตอนนี้


หมวยยังไม่ได้นอนเลยซักงีบ นั่งอยู่ท่าเดียวมาทั้งคืน


ทนมากกกกกกกกกกกก


อึดๆๆๆๆ

[boylove_yj]

 

หรือคนแต่งจะแอบหลับดี


แงกๆๆ


555555+

[พี่วันเสาร์]

  จิ้มหมวยจะได้สะดุ้งตื่นถ้าแอบหลับ

[MaeMoo]

ตื่นๆๆๆๆๆๆ

กาแฟ หรือ ไข่ลวก ดีจ๊ะ

จะได้สดชื่นนนนนนน

[SJ]

“ไก่ชิ้นนี้เป็นญาติพี่น้องกู เพราะฉะนั้นกูจองงงงง!!!!!!!!!”    --- ขอเอาไปใช้บ้างนะ โคตรฮาอ่ะ 

อ่อ มาเฉลยเกมส์วัดดวงด้วยเน้อ อยากรู้อ่ะ 55555

[boylove_yj]

เฉลยยย!!!!!!!!!!!!!!   



เกมส์วัดดวง!!!!!


หมวยบอกไปว่า เม้นไหน เม้นได้ ถูกใจ  หมวยจะลงตอนล่าสุดใช่หรือเปล่า


เฉลยๆๆๆ เลยแล้วกัน



  ( ทำทีเปิดป้ายออก )   "เม้นไหนมีคำว่า ใจ เม้นนั้นคือผู้โชคดี"   




55555555555++++ ไล่ดูไปกันเลยทีละเม้น ว่าเม้นไหนมีคำว่า "ใจ"  รวมอยู่  เม้นนั้นแหละ   


///////  ของขวัญยังไม่ได้คิด  ///////////// รอก่อนเน้ออ 

[boylove_yj]

“ไก่ชิ้นนี้เป็นญาติพี่น้องกู เพราะฉะนั้นกูจองงงงง!!!!!!!!!”    --- ขอเอาไปใช้บ้างนะ โคตรฮาอ่ะ 

อ่อ มาเฉลยเกมส์วัดดวงด้วยเน้อ อยากรู้อ่ะ 55555

เฉลยแล้วค่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ช๊อกกันไปเป็นแถวๆ

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

เข้ามาทวงของรางวัลแล้วกัน เอาเป็นว่ามาลงเรื่องเลยได้ม๊าอ่ะไรเตอร์

[SJ]

เอ แล้วของเราจะได้มั้ยเนี่ย แต่ก้อมีคำว่า ใจ นะ
งั้นเอาของรางวัลด้วย ของรางวัล ของรางวัล ของรางวัล ของรางวัล
ต่อเลย ต่อเลย ต่อเลย
ทวงเป็นเด็กๆ กันเลยทีเดียว  555555

[akike]

จุ๊บๆๆ

[seaz]

น่าสงสารหนูฟาร์ ถูกเพื่อนๆ ซักฟอกเรื่องคุณเคลวินซะขาวเลย อิอิ

[boylove_yj]

Part..............27  ( เที่ยว คอนโดไอ้ต้น )

.
.
.


.
.
.


.
.
ตอนนี้ร่างบางของน้ำซุปและลีโอก็มายืนอยู่หน้าห้องของต้นกล้า เพื่อนสนิทของร่างบาง หลังจากที่น้ำซุปไปหาร่างสูงที่บริษัทก็รบเร้าให้พามาหาเพื่อน เถียงกันไปเถียงกัน เจ้าพ่อแห่งแอ็คซายน์ก็แพ้เมีย และผลสุดท้ายก็ต้องพามาจนได้   แต่ไปวันรุ่งขึ้นนะ เพราะเมื่อวานนี้ลีโอปวดหัวและมีข้ออ้างมาประมาณพันแปดข้อ ที่จะผัดผ่อนมาวันนี้

“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยลีโอ เดี๋ยวเพื่อนซุปก็กลัวหรอก”  นักธุรกิจลูกครึ่งวัย  29 ปีกำลังยืนทำหน้าบอกบุญไม่รับ ใครเห็นก็รู้ได้ทันทีว่า ลีโอนั้นอารมณ์ บ่ จอย  แต่เพราะตามใจเมียจนเกินเหตุผลก็ออกมาอย่างที่เห็น เขาไม่ค่อยที่จะกล้าขัดใจเท่าไร ขืนขัดซิ ลีโอได้เป็นหมาหัวเน่าแน่

“พยายามอยู่”   ร่างสูงถอนลมหายใจออกอย่างปลงๆ มีเมียเด็กก็ต้องทำใจ เพื่อนเยอะ เรื่องแยะ

“โอเคหรือยัง? ซุปจะกดออดแล้วนะ”   ร่างบางหันหลังไปถามคนรักอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ถ้าจะให้ลีโอเข้าห้องต้นกล้าด้วยอารมณ์นี้มีหวังเพื่อนๆเขาต้องไม่ชอบลีโอแน่ๆ และถ้าเป็นอย่างนั้นมันคงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไรที่เพื่อนและแฟนไม่ไม่ชอบหน้ากัน

“อืมๆ กดเลย เจ้าพ่อพร้อมแล้ว”  ลีโอเงยหน้าขึ้นมาแล้วส่งยิ้มให้ร่างบาง น้ำซุปจึงยิ้มรับทันที  มือบางกดออดห้องเพื่อนรักอย่างตื่นเต้น ก็ไม่ได้เจอกันมา 6 เดือนแล้วนี่นา หลังจากที่ล่าสุดเพิ่งนัดเจอกันเมื่อตอนวันเกิดได้ไมค์

ยืนรอได้ซักพักประตูห้องก็เปิด และคนที่มาเปิดก็คือ ฟาร์ฟาร์ เพื่อนตัวน้อยที่น่ารักของร่างบางนั่นเอง

“น้ำซุป!!!!!!!”   

“ฟาร์ฟาร์!!!!!!!” 

ต่างฝ่ายต่างตกใจ ร่างบางโผเข้าไปกอดเพื่อนสนิทอย่างคิดถึง ลีโอเห็นดังนั้นก็พยายามคิดอย่างปลงๆว่า นั่นมันก็แค่เพื่อนอย่าหวงๆ

ทั้งสองยืนลูบหน้ากันไปมาอย่างคิดถึง นี่ถ้าไม่บอกเพื่อนสนิท เขามีหวังได้เหวี่ยงแน่ๆ ก็ดูซิ กอดแล้วกอดอีก แล้วร่างบางยังเป็นฝ่ายหอมแก้มเพื่อนอีก เอาเข้าไป เยี่ยม!!!!!!!!! หึงโว้ยยยยยยยย

“เสียงดังไรไอ้ฟาร์”   ชายหนุ่มร่างสูงอีกคนเดินออกมาในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียวพันท่อนล่าง ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด  ดูก็รู้ว่าเพิ่งอาบน้ำมาหมาดๆ

“ไอ้เวรตัส!!”   ร่างบางมองไปที่ไอ้ตัสอย่างอึ้งๆ  เจอกันครั้งที่แล้วมันยังไม่หล่อเท่านี้เลยนี่หว่า อะไรกันเนี่ย ทำไมถึงเปลี่ยนแปลงได้ขนาดนี้

“น้ำซุป กับคนนี้เพลาๆหน่อยนะ อย่าให้มันมากนัก”  ลีโอกระซิบไปที่หูบางของน้ำซุป ร่างบางพยักหน้าเข้าใจ แต่ไม่ปฏิบัติตาม เพราะเดินเข้าไปแล้วกระโดดไอ้ตัสแบบเต็มๆ  ฝ่ายนั้นก็รับน้ำซุปเข้าอกซะด้วยซิ โหมดลีโอขี้หึงเริ่มกลับมาอีกครั้งและอีกครั้ง

“ก็เป็นซะอย่างนี้  ถึงไม่อยากพามา”  ร่างสูงบ่นเบาๆ ยืนมองเมียตัวเองกระโดดกอดเพื่อนที่ชื่อว่า ตัสหรืออะไรซักอย่าง เพราะเจ้าตัวก็เพิ่งได้ยินเมื่อกี้ จะไม่ให้หวงได้อย่างไรก็ไอ้หมอนั่นมันไม่ใส่อะไรเลยนะ นอกจากนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว

“เอ่อ คุณลีโอเชิญเข้ามาข้างในครับ”  ฟาร์ เรียกร่างสูงเข้ามาในห้อง ลีโอก้มหัวให้นิดหน่อยแล้วเดินเข้ามาข้างในอย่างช้าๆ จะรีบไปทำไมล่ะ เห็นเป็นลางๆว่างานนี้ได้อยู่ยาว

“กูว่าเสียงคุ้นๆ เหมือนไอ้เบาหวิวเลยว่ะ”  เสียงของไมค์และนัทคุยกันในห้องนอนเล็ก ร่างบางจึงรีบวิ่งไปเอาหูแนบประตูอย่างรอเซอร์ไพส์เพื่อนตัวเองทันที

“หูฝาดเปล่าว่ะ เบาหวิวจะมาอยู่ห้องไอ้ต้นได้ไง”    น้ำซุปผู้ซึ่งรอปฏิบัติการแกล้งเพื่อนถึงกับหลุดหัวเราะออกมาทันที เมื่อได้ยินว่าทั้งสองคนคุยอะไรกัน

และเมื่อประตูเปิด ไมค์ และ นัท ก็ถึงกับอึ้งรับประทานกันไปเป็นแถวๆ

“เซอร์ไพส์!!!!!!!!!!”   น้ำซุปอ้าแขนออกอย่างน่ารัก แล้วย่อขาลงเล็กน้อยแบบถอนสายบัว ลีโอที่มองอยู่นานถึงกับหลุดหัวเราะออกมาทันที  ได้เห็นร่างบางสดใสอย่างนี้ก็ดีไปอีกแบบ

“เบาหวิว!!!!!!!!!!!”   นัทและไมค์ปรี่เข้ามาหาเพื่อนรักและกอดกันกลม3 คน

“เหลือคนเดียว มันไปไหน”  ร่างบางถามหาเพื่อนสนิทอีกคน ซึ่งก็คือต้นกล้านั่นเอง ตั้งแต่เข้ามานี่ยังไม่เห็นต้นกล้าเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเลย

“มันนอนอยู่ในห้องน่ะ ไปๆ เข้าไปแกล้งมัน”   นัทดึงมือน้ำซุปเข้าไปห้องนอนใหญ่ ร่างบางมองไปที่ลีโออย่างที่ไม่รู้ว่าจะมองทำไมแต่ก็ต้องมอง ร่างสูงพยักหน้าให้ร่างบางจึงยิ้มออกทันที

“พวกมึงรออยู่นี่กันแปปนะ เดี๋ยวมา”  นัทหันไปสั่ง ตัส ไมค์ ฟาร์ ให้รออยู่หน้าห้องเป็นเพื่อนลีโอ เพราะขืนเข้าไปหมดนี่แขกอย่างมาเฟียคุมอิตาลีก็ไม่มีเพื่อนน่ะซิ

เมื่อนัท และน้ำซุปเข้ามาในห้องของต้นแล้วก็จัดการปิดประตูเรียบร้อยด้วยความแผ่วเบา น้ำซุปค่อยๆย่องไปที่เตียงที่มีร่างของต้นกล้านอนคว่ำหน้าอยู่  เมื่อโฟกัสเป้าหมายเสร็จสรรพร่างบางก็จัดการกระโดดขึ้นไปทับเพื่อนรักทันที

“อ๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!”   ต้นกล้าร้องออกมาเสียงดัง แล้วดิ้นไปดิ้นมา เขาไข่วมือมาข้างหลังพยายามที่จะดันคนที่นั่งทันอยู่ข้างาบนออก

“ใครว่ะเนี่ย?.. แต่ช่างเหอะ ที่แน่ๆมึงลุกเดี๋ยวนี้!!!! กูหนัก” 

“.......................”   น้ำซุปไม่ได้ตอบกลับไป แต่ยังนั่งยิ้มอยู่บนตัวของต้นกล้า อีกทั้งยังจี้ไปที่เอวของเพื่อนรักอย่างคิดถึง

“สัด!!!!!!!! เงียบ กูจะตายอยู่แล้วเนี่ยย.........หืมๆ กลิ่นแคนตาลูปนี่หว่า”  น้ำซุปกับนัทได้ฟังดังนั้นก็ยิ้มกันเป็นแทบๆ

น้ำซุปที่ดีใจสุด เพราะเพื่อนจำกลิ่นสบู่ กับแชมพูสระผมได้ ไม่ซิ ยาสีฟันก็ใช้กลิ่นแคนตาลูปด้วยนะ จนลีโอบอกว่าเวลาอยู่ใกล้เขาทีไรเมากลิ่นแคนตาลูปทุกที แต่เมารักนะ!! ฮิ้ววววววววว

“กลิ่นอย่างนี้ มีคนเดียว?”   ต้นกล้าพลิกตัวขึ้นมา ส่งผลให้น้ำซุปต้องลงมานั่งบนเตียงแทน

“เบาหวิว!!!!!!!!!!!”   ต้นกล้าโผกอดน้ำซุปอย่างคิดถึง ร่างบางจึงกอดตอบทันที กอดกันอยู่นานเพราะต้นกล้าร้องไห้เพราะคิดถึงเพื่อนซะงั้น ไอ้นัทจึงออกไปรอด้านนอกแทน

“มึงแม่งเลว มาทั้งที่ไม่บอกกันล่วงหน้า”  มือหนาของต้นกล้ายกขึ้นเช็ดน้ำตาให้ร่างบาง เช่นเดียวกับน้ำซุปที่เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้กับเพื่อนรัก

“บอกก็ไม่เซอร์ไพส์ซิวะ”   

“แล้วนี่ผัวมึงมาด้วยหรือเปล่า”

ผลั๊วๆ!!!!!!!!!!!!!!!!

ร่างบางตบไปที่หัวของต้นกล้าแรงๆหนึ่งทีอย่างอายๆ ก็ดูที่มันพูดซิครับ เสือกพูดคำว่าผัวออกมาได้อย่างเต็มปากเต็มคำ กูเพื่อนมึงนะ แม่ง!! ไม่หวงเพื่อนให้ดีใจซักนิดเลย ไม่มีเลย มีแต่พลักไสไล่ส่ง เชอะๆ

“มาดิ อยู่กับพวกไอ้ฟาร์ด้านนอก มึงรีบแต่งตัวแล้วออกไปข้างนอกได้แล้ว” 

ต้นกล้าหมั่นไส้ความปัญญาอ่อนของน้ำซุปไม่ไหว ก็เลยตบหัวเพื่อนรักกลับคืนให้อย่างเน้นๆ ก็เจ็บกันไปตามระเบียบ

“ออกมาได้ซะทีนะเบาหวิว กูก็นึกว่าน้ำตาท่วมห้องไปแล้ว”  ไอ้ตัสพูดแซวๆ แต่ก็ไม่มากนักเพราะลีโอนั่งมองอยู่ ถ้าผมมาคนเดียวผมว่าเละกว่านี้อีก แต่นี้พวกมันเกรงใจลีโอด้วยมั้ง เลยทักกันแบบซอฟๆ ไม่ได้หวือหวาอย่างที่ควรจะเป็น

“พวกมึงแม่งตื่นสาย ทำเหี้ยไรอยู่ว่ะ”  ร่างเดินไปนั่งข้างคนรักแล้วเอ่ยถามเพื่อนๆของตัวเอง เพราะตอนที่เข้ามาก็ประมาณ 10 โมง แล้ว แต่พวกศพทั้งหลายยังอยู่สภาพผีตายซากกันอยู่เลย

“ก็เมื่อคืนนี้กว่าจะได้นอน ก็ปาเข้าไป ตี3” ( ไมค์ )

“ทำอะไรกันอยู่” น้ำซุปถามอย่างสงสัย

“ก็ไอ้เวรนัทน่ะซิ เสือกแหกปากร้องเพลงได้ทั้งคืน ใครด่าก็ไม่ฟัง” เป็นไอ้ตัสที่เฉลยข้อข้องใจของร่างบาง

ร่างบางได้ยินดังนั้นก็หัวเราะออกมาทันที  น้ำซุปนึกภาพออกเลยว่าตอนที่นัทร้องเพลงนั้นสยองแค่ไหน สยองไม่สยองก็นึกเอาครับ มันสามารถเอาเพลงสตริงเพราะๆมาร้องเป็นลูกทุ่ง และลูกกรุงได้  ลูกคงลูกคอใส่มาหมด และผลก็ออกมาอย่างที่เห็น รำคาญกันไปตามระเบียบ

“มึงก็ว่ากู เพราะไม่เพราะก็ไปถามไอ้ฟาร์ดิว่ะ รายนั้นหลับเป็นตาย แม่งงง!!”  นัทเดินออกมาพร้อมกับน้ำเย็นหนึ่งเยือก และแก้วเปล่าสองใบ

ร่างบางจัดแจงเทน้ำใส่แก้วแล้วเอามาให้ร่างสูงทันที

“กินน้ำก่อนนะ เดี๋ยวแนะนำให้รู้จักทีละคน”  ร่างบางพูดยิ้มๆ เพราะตอนนี้ร่างสูงทำหน้างงอย่างเต็มที่ สงสัยคง  งง ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร

“เพื่อนอีหนูที่ชื่อฟาร์นี่หน้าคุ้นๆ”  ร่างสูงก้มลงไปกระซิบกับร่างบางสองคน ส่งผลให้ ไมค์ ตัส นัท ฟาร์ ที่นั่งมองอยู่ยิ้มออกมากับความหวาน และน่ารักๆของคนทั้งคู่

“เคยเห็นกันที่ไหนหรือเปล่า”   ร่างบางพูดแล้วจับมือหนาของลีโอขึ้นมาเล่นอย่างลืมตัว ร่างบางมักจะเป็นอย่างนี้เสมอๆ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน บ้านหรือบริษัทสิ่งที่น้ำซุปทำแล้วไม่รู้ตัวก็คือ การยกมือหนาของลีโอขึ้นมาเล่น โดยการจิ้มไปทีนิ้วแข็งแรงของลีโอเสมือนว่ามันคือแกรน์ปีโน

“เพื่อนอีหนูเป็นสถาปนิกของ K V Park ใช่หรือเปล่า” 

“ใช่ๆ เห็นฟาร์ฟาร์บอกว่าทำงานอยู่ที่นั่น เจ้าพ่อไปเห็นตอนไหนอ่ะ”

“ก็หนังสือแนะนำโรงแรมไง เพื่อนน้ำซุปดังจะตายไป ก็เป็นคนออกแบบนี่น่าเวลาหนังสือหรือรายการไหนไปสัมภาษณ์เขาก็ต้องถ่ายสถาปนิกด้วยไง” 

ความจริงร่างบางผู้เป็นเมียของเขานั้นก็เคยไปออกแบบห้องออฟฟิตทำงานของแอ็คซายน์เหมือนกัน จนแขกหรือลูกค้าที่ผ่านไปมา เห็นแล้วพากันชอบกันเป็นแถวๆร่างบางรู้เรื่องนี้ก็ดีใจไม่น้อย มีเรื่องเดียวที่ลีโอไม่ได้รายงานร่างบางก็คือ มีหนังสือมาสัมภาษณ์ร่างบางเรื่องการออกแบบนี่แหละ แต่ประธานใหญ่แห่งแอ็คซายน์ไม่อนุญาต หนังสือเล่มนั้นจึงกลับไปพร้อมกับความผิดหวัง

“เรื่องจริง!! ถ้าฟาร์ฟาร์รู้นี่ต้องดีใจแน่เลย”  ร่างบางยิ้มหวานแล้วหันกลับไปมองหาฟาร์ฟาร์เพื่อบอกข่าวที่น้ำซุปเพิ่งรู้เมื่อกี้ให้ฟาร์รู้

“ฟาร์ฟาร์ รู้ตัวหรือเปล่าวว่าเป็นคนดัง”  เพียงฟ้าได้ยินดังนั้นก็เดินมานั่งที่โซฟาเดี่ยวข้างๆร่างบางทันที

“ลีโอบอกว่าฟาร์ฟาร์ได้ลงหนังสือด้วยล่ะ”  น้ำซุปนั้นไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัวเองนั้นเผลอนั่งพิงอกล่ำของลีโอเข้าแล้ว ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าร่างสูงของลีโอมีคนตัวบางอยู่ในอ้อมกอด

“อ๋อๆ เรื่องนี้นี่เอง ฟาร์ก็พอรู้มาว่าได้ลงหนังสือ”  เพียงฟ้าส่งยิ้มให้เพื่อนตัวเอง แล้วมองไปที่ลีโอย่างขอบคุณ

“อ้าวๆๆ ทำไมไม่บอกซุปบ้างอ่ะ”  ร่างบางพูดงอนๆ และจับสังเกตได้ว่าเพื่อนๆที่นั่งรวมกันอยู่ตรงนี้กำลังยิ้มให้กับอะไรซักอย่าง

“ยิ้มอะไรกัน”  ดวงตากลมโตมองไปทีละคน ไล่ตั้งแต่ นัท ไมค์ ฟาร์ เมื่อกี้เห็นไอ้ตัสเดินเข้าไปแต่งตัว ส่วนไอ้ต้น รายนั้นยังไม่ออกมา แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนี้ที่เป็นประเด็นอยู่ก็คือ ทุกคนยิ้มอะไรกัน แม้แต่ลีโอก็ยิ้ม

“ฟาร์ฟาร์ ได้ไมค์ ไอ้นัท ยิ้มไรกันเนี่ย บอกน้ำซุปหน่อย” 

“เปล่าหรอกน่า คิดมาก เขาก็ยิ้มที่เจ้าพ่อหน้าตาดีไง” 

“บ้าหรือเปล่า ชมตัวเอง” ร่างบางยื่นมือไปรับขนมจากนัทที่เดินเอามาให้  ไม่พูดพร่ำทำเพลงน้ำซุปจัดการกับขนมตรงหน้าทันที

“น้ำซุปกินดีๆ มันเลอะหมดแล้ว”  ขนมที่นัทเอามาให้ก็คือโดนัทนั่นเอง น้ำซุปหันหน้ากลับไปมองลีโอเล็กน้อยแล้วย่นคิ้วให้อย่างน่ารัก  เลยโดนร่างสูงหอมแก้มโชว์เพื่อนๆซะเลย

“เหอะ! หน้าหนาตลอด”  น้ำซุปกินต่อไปเรื่อยๆ ไม่สนใจใคร

“ก็อยากมาทำตัวน่ารักน่าปรารถนาเองนี่”  ร่างสูงดึงโดนัทในมือของน้ำซุปมากินหน้าตาเฉย ร่างสูงยักคิ้วให้ร่างบางอย่างกวนๆ

“ในจานก็มี ยังมาแย่งอีก” 

“น้ำซุป จะหวานไปถึงไหนว่ะ พวกกูอิจฉา!!!”  ก็ไอ้ไมค์ที่เอ่ยขัดสถานการณ์รักหวานๆที่ก่อโดยท่านประธานแอ็คซายน์และน้ำซุปเพื่อนรักของพวกเขาเอง

“ฮ่าๆ ก็บอกแล้วว่าให้มองหาแถวตลาดน้ำก็ไม่เชื่อ ถ้ามึงเชื่อกูปานนี้ได้มากอดตั้งนานแล้ว” 

“อะไรอยู่แถวตลาดน้ำว่ะ มึงกวนตีนล่ะ ให้กูเอาปลาดุกมาเป็นเมียหรือไง”  ไมค์ตอบกลับอย่างฮาๆ

“กูก็ลืมไปอย่างมึงต้องอย่างนี้เลย แม่ค้าส้มตำหน้าปากซอย”   ร่างบางยังไม่เลิกแซวไมค์

“เวรล่ะ!! ปล่อยให้ป้าแกมีความสุขในแบบของแกเถอะ กูไม่อยากไปรบกวน”  แม่ค้าส้มตำหน้าปากซอยที่ว่า คือป้าสายอายุเฉียดเลข 7 นำหน้า แต่ยังมีแรงในการตำส้มตำขาย

“ฮิ้ววววว พวกมึงถึงไหนแล้วว่ะ”  ต้นกล้าเดินออกมาจากห้องของตัวเองด้วยชุดที่สบายๆ ขาสั้นเสื้อยืด สไตร์มันเลยล่ะ

“มึงแม่งแต่งตัวนานชิบ ! จะไปเดินแบบที่ซอยไหนของกรุงเทพครับ”  นัทเอ่ยปากดักทางต้นกล้าไว้อย่างรู้ทัน ก็รู้ไงว่ามันจะเล่นมุกเดินแบบ

“ทำไมไม่เป็นแคตวอรก์ว่ะ ทำไมต้องเป็นซอยด้วย เพื่อนมึงหน้าตาดีนะ”   ต้นกล้าพูดอย่างงอนๆแล้วเดินมานั่งข้างๆน้ำซุป  ร่างบางเห็นดังนั้นจึงยกเท้าขึ้นมาโซฟาทันทีแล้วทีบไปที่ต้นกล้าอย่างแกล้งๆ

“แล้วนี่ไอ้ตัสตายไปแล้วหรือไง หายไปเป็นชาติ ถูกจิ้งจกจับทำผัวแล้วหรือเปล่า”   ก็ยังคงเป็นนัทที่บ่นคนโน้นคนนี่ไปเรื่อย

ตอนนี้ห้องรับแขกมีลีโอ น้ำซุป ต้นกล้าที่นั่งอยู่บนโซฟา นัทนั่งพื้นข้างๆโซฟาเดี่ยวที่มีไมค์นั่งอยู่ ส่วนฟาร์นั้นเดินออกไปโทรศัพท์ด้านนอก

“น้ำซุปรู้หรือเปล่า ว่ามีคนมาจีบไอ้ฟาร์ด้วย”   

“อะไรนะ!!!!!!!!”  ร่างบางร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่นัทเล่า 

ฟาร์ฟาร์มีคนมาจีบอย่างนั้นเหรอ มันเป็นใคร บังอาจมาก บังอาจมาจีบฟาร์ฟาร์ที่น่ารักของน้ำซุป งานนี้ถ้าไม่ดีจริง ไอ้ซุปจะคัดค้านให้ถึงที่สุด

“กูบอกมึงว่า ไอ้ฟาร์มีคนมาจีบ  และไม่ต้องถามว่าคนนั้นเป็นใครเพราะกูกำลังจะบอกมึงอยู่เนี่ย”  นัทพูดอย่างเป็น Step ดักทางเพื่อนรักเพราะยังไงก็ต้องถามอยู่แล้วว่าไอ้เวรนั่นมันเป็นใคร

“ประธานบริษัท K V Park น่ะ ชื่อ เคลวิน พิทยาภันทร์ มึงรู้จักป่ะ”

ร่างสูงของลีโอเมื่อได้ยินชื่อของศัตรูก็หลังแข็งขึ้นมาทันที ร่างบางรีบหันกลับไปมองคนรักทันที เพราะรู้ดีว่า เคลวิน กับ ลีโอ นั้นเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งนานแล้ว

“สองคนนี้ไปรู้จักกันได้อย่างไงเนี่ย ไหนฟาร์ฟาร์เล่าให้ฟังว่าไม่ค่อยได้เจอเจ้านายไง”

“กูก็ไม่รู้ว่าไปเจอกันตอนไหน รู้แต่ว่าเมื่อวานเคลวินมารับเพื่อนมึงไปกินข้าว”   ควายนัทก็กวนตีนอีกล่ะ เพื่อนกูแล้วไม่ใช่เพื่อนมึงหรือไง

“ฟาร์ฟาร์จะโดนเขาหลอกหรือเปล่า รายนั้นเป็นเจ้าของนิคมอุตสาหกรรมเลยนะ รวยใช่เล่น” 

“แล้วเจ้าพ่อไม่รวยหรือไง เป็นมาเฟียคุมอิตาลีเลยนะ ธุรกิจที่ไทยก็มีทุกด้าน”  ร่างสูงพูดอย่างงอนๆ ก็ไม่ชอบให้ร่างบางไปพูดชมคนอื่นนี่น่า แล้วยิ่งเป็นไอ้เคลวินนั่นแล้วอีก ต่อมหึงก็ทำงานอย่างเต็มที่อีกครั้ง

“ลีโออ่ะ  ไม่ได้ไปชมเขาซักหน่อย งอนอีกล่ะ”  ร่างบางยกแขนขึ้นไปคล้องคอร่างสูงแล้วเอนหลังพิงอกร่างสูง คราวนี้ไม่ได้ทำเพราะลืมตัว แต่ทำเพราะตั้งใจจริง


“กูว่าฝ่ายนั้นน่ะจีบแน่นอน ส่วนไอ้ฟาร์มึงก็รู้ว่ามันยังไม่ค่อยพร้อมที่จะมีความรักเท่าไร”


“นินทาอะไรกู!!!!!”   เพียงฟ้าเดินกลับเข้ามาในห้องเมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จ  เข้ามาก็รู้โดยทันทีว่าตนเองกำลังเป็นหัวข้อสนทนาอยู่ 

“ฟาร์ฟาร์ เคลวินมาจีบใช่ไหม”   

“น้ำซุปรู้ได้ไงเนี่ย สัดนัทบอกใช่ไหม” เพียงฟ้านั่งลงข้างๆนัท แล้วหันหน้ามามองน้ำซุปอย่างยิ้มๆ ก็น้ำซุปตอนนี้ทำหน้าแบบว่าไอ้อารมณ์แห่งความหวงเพื่อนมากๆ


“ถ้าไอ้นัทไม่บอก น้ำซุปจะรู้ไหมเนี่ย”

“ก็กำลังจะบอกอยู่แล้วไง อย่าคิดมากดิ”

“เล่าเลย เอาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเลย” 

“เห้ย!! เดี๋ยวๆ รอกูด้วย กูก็อยากฟังนะเฟ้ย”  ตัสวิ่งออกมาจากห้องนอนเล็กแล้วเดินมานั่งข้างฟาร์ทันที

ตอนนี้ในห้องรับแขกของต้นกล้ามีน้ำซุป ลีโอ ต้นกล้า นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่  ไมค์นั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยว ส่วนนัท ตัส และฟาร์นั่งพื้น บนโต๊ะมีขนมสารพัดอย่างที่เมื่อกี้นัทวิ่งไปเอามาวางไว้

“กูเก็บค่าฟัง คนละ 20 จ่ายมา!!”   

“เจ้าพ่อ ปล่อยเอวก่อนนะแปปนึง”  ลีโอมองน้ำซุปด้วยความแปลกใจ ก็ยอมปล่อยแต่โดยดี

เมื่อเอวบางเป็นอิสระแล้ว น้ำซุปก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปจัดการเพื่อนรักอย่างฟาร์ฟาร์ทันที

ป๊าปปปปปปปปปปปปปปปป

ร่างบางจัดการตบไปที่หัวของเพียงฟ้าอย่างเน้นๆ จนพวกเพื่อนและลีโอที่มองอยู่ถึงกับหลุดหัวเราะออกมา

“อ่ะๆ อย่ามาว่าน้ำซุปนะ ฟาร์ฟาร์แหละลีลาเอง เล่ามาเลย”   น้ำซุปพูดเสร็จก็เดินมานั่งที่เดิม ทางฝ่ายร่างสูงมาร่างบางเดินมานั่งก็ลากเอวบางเข้าไปกอดอย่างรวดเร็ว กลับมาอีกครั้งท่ามาตรฐานในการนั่ง

“เจอกันครั้งแรกที่ห้างอ่ะ เมื่อวานไงที่พวกมึงสั่งกูไปซื้อของอ่ะ” ( เพียงฟ้า )

“ใครทักใครก่อน......”   ( น้ำซุป )

“ฟาร์ทักเขาก่อนอ่ะ ก็เห็นยืนเกะกะอยู่ในห้างนี่น่า เลยอยากช่วย”  ( เพียงฟ้า )

“โอ้ววววววววววววววว สุดยอด”  ( น้ำซุป + ตัส +ต้นกล้า +นัท +ไมค์ )

“สุดยอดอะไรของมึง กูก็แค่ช่วยเขาเท่านั้นเอง”  ( เพียงฟ้า )

“แล้วหลังจากนั้นเป็นไงต่อ อย่าตัดตอนดิ มันไม่ได้อารมณ์”  ( ต้นกล้า)  ตัดตอนเหี้ยไรว่ะ ไอ้เพื่อนเวร 

“กูก็จูงมือ ..อุ๊บบ!!!!!!!”   เพียงฟ้าเล่าได้เท่านั้นก็ต้องปิดปากตัวเองเอาไว้ เพราะดันไปหลุดพูดฉากตอนจูงมือขึ้นมาซะงั้น

“เห้ยย!!!!!! อย่ามาปิด ใครจูงใคร เอาดีๆนะมึง เล่าข้ามตอนมึงโดน” ( ไอ้ตัส )

เพียงฟ้าถอนหายใจอย่างเซ็งๆ เอาวะ เล่าก็เล่า เป็นไงเป็นกัน เพื่อนไม่มีความลับต่อเพื่อนอยู่แล้วนี่น่า

“กูจูงมือเขาไปโซนรถเข็นน่ะ  แล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่ยอมปล่อยมือกู กูด่ายังไงก็ไม่ปล่อย”

“เดี๋ยวนะ ที่ฟาร์ฟาร์บอกว่าไอ้โรคจิตนี่ใช่เคลวินหรือเปล่า”   ( น้ำซุป )

“ใช้อ่ะ น้ำซุปโทรไปช่วยฟาร์ฟาร์ได้นิดหนึง แต่หลังจากนั้นมันก็จับมือฟาร์อีกครั้ง แล้วถามว่าชื่ออะไร ทำงานอยู่ไหน”

“แม่งจีบแบบอลังการมาก ถ้าเป็นกูคงไม่กล้ามากมายขนาดนี้”   ( ไอ้นัท )
“นั่นซิ กูแบบอึ้งมากที่มันทำแบบนี้ แต่พอมันเพลอกูก็จัดการใส่เขาไปทีหนึงแล้ววิ่งกลับเข้าห้างไป”

“เยี่ยม!!!!!!!!!!!”  ( น้ำซุป + ตัส +ต้นกล้า +นัท +ไมค์ )

“เมื่อวานตอน 3 ทุ่ม เขาโทรมาหากูไม่รู้ว่าไปเอาเบอร์มาจากไหน”  ( เพียงฟ้า )

“คงค้นจากทะเบียบของพนักงานหรือเปล่า”  หลังจากที่เงียบอยู่นานลีโอก็พูดขึ้นมา เหล่าเพื่อนๆ ของร่างบางก็มองมาที่เขาอย่างพร้อมเพรียง

ที่พูดไปอย่างนั้นไม่ใช้อะไร เพราะเคยทำตอนที่หาประวัติน้ำซุปครั้งแรก แผนเดียวกัน ฮ่าๆ

“น่าจะใช่ ก็เคลวินเป็นเจ้านายมึงนี่น่า”  ( ตัส )

เพียงฟ้าเล่าเรื่องตอนเย็นของเมื่อวานขึ้นมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ละเอียดขึ้นกว่าเดิม เพราะไม่อยากเล่าซ้ำซากอีก เล่ามันทีเดียวไปเลยอย่างนี้แหละ เรื่องจะได้จบ

“น้ำซุปไม่ชอบคนๆนี้”  เมื่อฟังเพื่อนรักเล่าจนจบแล้ว ร่างบางก็พูดความรู้สึกที่ได้ฟังเรื่องความสัมพันธุ์ของเพียงฟ้าและเคลวิน

“ทำไมล่ะอีหนู เพื่อนน้ำซุปก็เหมือนจะชอบไอ้เคลวินนะ”  ลีโอกระซิบกับน้ำซุปสองคน แต่ร่างบางไม่ได้ตอบกลับไป แต่มองไปที่ฟาร์ฟาร์อย่างหวงๆ ก็หวงเพื่อนอ่ะ แล้วที่สำคัญ คนๆนี้เคยสั่งให้คนมายิงลีโอ จนพลาดมาโดนเขาแล้วทีหนึงนะ

“ก็คนๆนี้แหละ ที่สั่งให้คนมายิงลีโอ แล้วพราดมายิงน้ำซุป” 

เมื่อทุกคนได้ฟังดังนั้นก็อึ้งขึ้นมาตามระเบียบ แต่ที่หนักสุดเห็นจะเป็นเพียงฟ้า ที่ตอนนี้ใบหน้าขาวตกสี แล้วซีดลงเรื่อยๆ

“หรือว่าที่มึงโดนยิงเมื่อ 4 ปีที่แล้วเพราะไอ้เวรนี่” ( ตัส)   

“เรื่องไม่ดีล่ะ ไอ้ฟาร์อย่าไปยุ่งกับมันเลยว่ะ เลวใช่ย่อย” ( นัท )

“อย่าติดต่อทุกทาง ถ้ามันรังควานมากนัก ลาออกแล้วมาอยู่บริษัทกูเดี๋ยวกูยัดมึงเข้าเอง” (ต้นกล้า )

“ฟาร์ฟาร์อย่าเงียบนะ บอกมาเลยว่าจะเอาไง”  ตอนนี้น้ำซุปทำหน้าได้อารมณ์แห่งความหวงเพื่อนแบบสุดๆ ลีโอเห็นดังนั้นจึงก้มลงไปหอมที่ขมับบางอย่างปลอบๆ

“มันเป็นคนสั่งยิงคุณแล้วไปโดนน้ำซุปใช่หรือเปล่า”   ฟาร์ไม่ได้ตอบคำถามน้ำซุป แต่หันไปถามลีโอที่นั่งกอดน้ำซุปแทน

“จริง..แต่เรื่องมันก็นานมากแล้วนะ”  ลีโอตอบเสียงเรียบ คิดถึงกี่ครั้งมันก็เจ็บเข้าไปที่หน้าอกทุกที เมื่อนึกย้อนไปเห็นตอนที่ร่างบางหลับเพราะฤทธิ์แห่งความเจ็บปวดเพราะโดนยิง

“มันเลวขนาดนี้เลยเหรอว่ะ!!”   (เพียงฟ้า ) 

“การตัดสินใจแล้วแต่มึงแล้วกันนะ พวกกูก็แค่คนที่คอยพยุงมึงจากด้านหลังเท่านั้นเอง หัวใจมันของมึง ใช้หัวใจคิด อย่าใช้สมองคิด”  ตัสกอดคอเพียงฟ้าไว้แล้วโยกไปมาเบาๆ บรรยากาศดี ๆ เริ่มกลับมาอีกครั้ง

“ข้างเที่ยง!!!!!!!!!!!!! จงมา”     นักเรียน ป.ท  อย่างไอ้นัทพูดขึ้นมาอย่างปัญญาอ่อน ฟาร์ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาทันที จะเครียดไปทำไม ก็เป็นไรก็ไม่ได้เป็น ก็แค่คนรู้จัก แต่เสียความรู้สึกเท่านั้นเอง เสียดายเวลาดีๆที่เคยทำร่วมกัน ถึงแม้จะเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆก็เถอะ

“เอาอย่างนี้ เดี๋ยวลีโอ กับ กูทำเอง”   น้ำซุปพูดขึ้นอย่างอวด จนร่างสูงที่นั่งซ้อนอยู่ข้างหลังต้องหอมแก้มนวลนั่นอย่างหมั่นเขี้ยว

“ส่วนที่เหลือไปหาซื้อของกินมาเพิ่ม เพราะของในตู้เย็นจะหมดแล้ว”  ( ต้นกล้า ) เจ้าของห้องออกความคิดเห็น  ความจริงของในตู้เย็นของเขาไม่เคยหมดเลยนะ เพราะอยู่คนเดียว ปากเดียว แต่พอไอ้พวกลูกหลานผีปอปมาพักด้วยเท่านั้น หมดฮวบฮาบในไม่กี่วัน

“ลีโอ สู้ๆ”  ร่างบางลุกขึ้นยืนแล้วดึงมือร่างสูงให้ที่ครัว

“สู้ๆอะไร น้ำซุปก็ต้องทำด้วย”  ลีโอเอ่ยปากอย่างรู้ทัน  ถ้าอยู่ที่บ้านจะทำให้กินอยู่หรอกแค่เมียคนเดียว เจ้าพ่อทำได้ แต่นี่เพื่อนร่างบางมีเป็นแสน ( เวอร์ ) ให้ทำคนเดียวมาเฟียอย่างเขาก็น๊อคได้เหมือนกัน

“รูปนี้ถ่ายกันทีไหน” ร่างสูงถามเมื่อเห็นรูปหมู่ที่แปะไว้อยู่บนตู้เย็น แล้วต้องยิ้มออกทันที เมื่อมองไปเห็นรูปตอนน้ำซุปกำลังทำเบ้เหมือนจะร้องไห้เพราะถูกบังคับให้กินแก้วมังกรหรือเปล่า เพราะข้างๆมีนัทยืนถือผลไม้ชนิดนี้แล้วทำหน้าตาแบบชั่วร้ายมองมาที่ร่างบาง

[boylove_yj]

 มาอัพแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


หมวยขอโทษที่มาสาย


ก็คิดไม่ค่อยออกเท่าไร


555555555555++

[yakusa]

มันยาว  แต่ยังไม่จบเลยอะ    ค้างๆๆๆ

[sa~waii]

น่าร๊ากกกกกกกกกกก

แต่ค้างอ่าาาาาาา

[PEENAT1972]

555 +1