#เป็นเช่นรัก 25.1
แทนแสยะยิ้ม
สะใจจริงๆ
มันเดินเข้าหาร่างของคนแพ้บนพื้นเวที
คนล้มอย่าข้าม
มันรู้ แต่จะกระทืบซ้ำ
มือกูที่มึงทำให้เจ็บ ถึงคราวมึงบ้าง
แทนกระทืบมือของรักแท้
กะเอาให้แหลก
รักแท้เจ็บจนฟื้น
เขาร้อง
คุณดิษย์โกรธ
คนบางคน เลี้ยงเสียเปล่า
ไม่กตัญญูซ้ำยังแว้งกัด
ข้าวที่หุงให้มันกิน นำไปเลี้ยงหมาน่าจะดีกว่า
ไม่รู้ว่า ข้างนอกนั่นเรียบร้อยหรือยัง
ที่ยอมคล้อยตาม ให้รักแท้ขึ้นชก ก็เพราะต้องการซื้อเวลา
หน่วยพิเศษที่ขอให้มาช่วยเพื่อปราบปรามผู้ทรงอิทธิพล น่าจะต้องใช้เวลาเดินทาง วางแผนและเก็บกวาดข้างนอก
แต่ในตอนนี้เขาจะไม่รอแล้ว
ลูกเขาอยู่บนนั้น
เขาต้องทำอะไรสักอย่าง ก่อนที่แทนจะซ้อมลูกเขาจนตาย
“ผมขอเจรจา”
ปองพลสั่งให้แทนหยุด
มันขัดใจแต่ไม่กล้าขัดคำสั่ง
ดิษย์จึงเดินไปประจันหน้ากับปองพล
“ต้องการอะไรแลกกับการปล่อยตัว”
ปองพลยิ้มกริ่ม คืนนี้เขาได้กำไรหลายเท่าตัว ไม่เสียแรงที่อดทนรอมาเป็นยี่สิบปี
“หุ้นเหมืองเพชรของคุณก็น่าสนใจ”
คุณดิษย์แสดงท่าทีไม่พอใจ ปองพลทำการบ้านมาดีเกินไป
หุ้นของเหมืองในประเทศที่เพชรสวยที่สุด เป็นข้อมูลลับของเขา
“เกินไป” ดิษย์ตวาด
การ์ดของปองพล คนที่อยู่ใกล้เขาที่สุดจึงเข้าขวาง พร้อมชักปืนขึ้น
ปืนเล็งมาที่หน้าผากเขา
คุณดิษย์ชูมือขึ้นในท่ายอมแพ้ ชะงัก และไม่ทำฮึดฮัด
พูดขึ้นมาว่า “ไม่เอาน่า เมื่อกี้ผมใจร้อนไปหน่อย”
หันหน้าไปทางอื่นเล็กน้อย ส่งภาษากายว่ายอมถอย
จังหวะนั้น ท่อนแขนของมือปืนหย่อนลงเล็กน้อย ด้วยชล่าใจว่าชายตรงหน้าคงไม่กล้าทำอะไร
ตอนนี้ล่ะ
ดิษย์เหวี่ยงตัวออกพร้อมกับตบมือมาที่ปืน กุมมือที่นกนอกของปืน ใช้มือขวาตบอัดมาที่ส่วนบนของลำกล้องแย่งปืนในเสี้ยววินาที
เขาเคยทำได้เร็วกว่านี้ เคยทำสถิติแย่งปืนได้ภายใน 0.78 วินาที
แต่ตอนนี้พักเรื่องความเร็วไว้ก่อน
แทบทันทีที่เขาแย่งปืนได้ ปืนเกือบทุกกระบอกก็เล็งมาที่เขา
เกือบจะตกเป็นรอง หากไม่ใช่เพราะ ในเสี้ยววินาทีเดียวกัน คุณหยกใช้ลิปสติกของเธอจี้ไปที่คอของปองพล
ไวและเดาใจกันออก การเคยเป็นสามีภรรยานั้นมีข้อดีในวันนี้
การเอาเครื่องสำอางแท่งเล็กจ่อคอ อาจน่าหัวเราะ
แต่คนที่รู้จักอาวุธดีอย่างปองพลและลูกน้อง ไม่ขำ เพราะรู้ว่า มันคือปืนลิปสติกขนาดลำกล้อง 0.45 มม. ซึ่งหน่วยเคจีบีเคยใช้
ของโบราณที่ไม่น่ามีคนใช้แล้ว มันจึงถูกมองข้ามตอนตรวจค้น
แววตาปองพลบอกชัดว่าปวดร้าว
“เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันทำได้” คุณหยกตอกย้ำความรู้สึกนั้นให้ลึกลงไปอีก
ปองพลรู้ดี จุดไฟเผากันยังเคยทำมาแล้ว
กลายเป็นเขาที่ต้องทำตามเงื่อนไข
ลำกล้องปืนที่แนบลำคอนั้นเย็นเยียบไปถึงสันหลัง
“ใจเย็น” ปองพลเจรจา
ลูกน้องของปองพลไม่กล้าบุ่มบ่ามหรอก
ชีวิตนายของมันแขวนอยู่บนปลายแท่งลิปสติก
“บอกให้ทุกคนวางปืน” ผู้หญิงคนเดียวในเหตุการณ์ ออกคำสั่ง
ปองพลสั่งลูกน้องด้วยสายตา
อาวุธถูกวางลง ถอยห่างจากปืนสามก้าว ยกมือประสานไว้หลังศีรษะ และถูกต้อนไปนั่งหมอบรวมกัน
คิดเช่นละล้าละลัง ห่วงทั้งผู้ให้กำเนิด และคนบนเวทีมวย เป็นหลักจึงขึ้นไปบนเวทีเพื่อประคองรักแท้ลงมาจากเวทีมวย
เรื่องควรจะจบดีๆ
แต่โชคไม่เข้าข้าง
มีเสียงตูมจากข้างนอก
ลูกน้องที่แอบซ่อนตัวอยู่อีกคนหนึ่ง ขว้างระเบิดเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ
แรงระเบิดและไอเพลิงทำให้ทุกอย่างในนี้ชุลมุน
เป็นแผนสำรองที่ปองพลเตรียมไว้
ฝ่ายนั้นจึงตั้งสติได้เร็วกว่า
มีคนตะกายเข้าคว้าปืน
เสียงปืนยิงสวนไปมาหลายนัด
แทนคว้าปืนได้กระบอกหนึ่ง มันเล็งไปที่แผ่นหลังนั่น
เป็นหลักเห็น
ปองพลสะบัดตัวหนีจากการถูกจี้ ในจังหวะที่คุณหยกตกใจเสียงระเบิด
ลูกน้องส่งปืนให้เขา
คนแรกที่ปองพลหันปลายปืนเข้าหา คือเธอ
ไม่เหลือแล้วแรงรัก เหลือแต่แรงแค้นเท่านั้น
ปองพลลั่นไก ในวินาทีเดียวกับที่แทนลั่นไก
ช่างบังเอิญ
เสียงปืนดัง
ได้ยินเสียงกรีดร้อง
คุณหยกตะโกนเรียกชื่อคิดเช่นเสียงดัง ทั้งๆที่เธอกำลังประคองเขาไว้ในอ้อมแขน
รักแท้ตะเบ็งเสียงลั่น
จับความไม่ได้
เป็นหลักที่ล้มลงทับตัวของเขา มีเลือดแดงเปรอะ
คิดเช่นที่รับกระสุนแทนคุณหยกก็ไม่ต่างกัน
จบแล้ว…
เจ้าหน้าที่เข้าเคลียร์สถานการณ์
หน่วยพิเศษได้เข้าฝังตัวอยู่ที่ชายคาและกันสาดมาสักพักใหญ่ ในระยะทำการของปืนพก
จึงช่วยยิงสะกัดได้ทัน และทำให้เหตุการณ์สงบได้รวดเร็ว
รักแท้ไม่รับรู้ความเป็นไปอื่น
นอกจากคนเจ็บสองคนนั้น
เขาวิ่งตามเปล
แต่ถูกกันออกมา
เพราะกีดขวางการทำงาน
รักแท้เห็นปลายผมชุ่มเลือดของคิดเช่น
เช่นไม่ชอบให้ผมเปียก
เป็นหลักที่ถูกส่งไปอีกทางหนึ่ง เสื้อนักเรียนอาบสีสดแต่ใบหน้าซีดขาว
เหมือนใจจะขาด
ทรมานเป็นสองเท่า
รักแท้ร้องไห้อย่างหนัก น้ำตาไหลพรูไม่ขาดสาย สะอื้นจนไหล่โยน
เอาตัวเข้าขวางทำไม
คิดถึงชีวิตตัวเองบ้างหรือเปล่า
โง่ทั้งคู่
รักอะไรขนาดนั้น
ทิ้งชีวิตตัวเองได้โดยไม่ลังเล
บางทีความเชื่อเดิมของรักแท้อาจถูกต้อง
อย่ารัก
มันอันตราย
รักแท้เจ็บเสียจนต้องขยำอกซ้ายเอาไว้
เขาเฝ้าภาวนา
ข้อความซ้ำเดิม
ขอร้อง
อย่าตาย
-โปรดติดตาม25.2-
ขอขอบพระคุณค่ะ
treenature
#เป็นเช่นรัก