กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
“ไม่เคยมีในความคิดครับ อาแป้งจะให้โน้ตเกลียดแม่คนที่โน้ตรักได้อย่างไรครับ โน้ตรักโอห์ม รักด้วยหัวใจทั้งหมดที่โน้ตมี แล้วโน้ตจะเกลียดคนที่ให้ชีวิตคนที่โน้ตรักได้อย่างไรกัน หากไม่มีอา คงไม่มีโอห์ม ไม่มีคนที่โน้ตรัก”
“เรียกอาว่าแม่ได้ไหมลูก” “ครับ . . .แม่” “ขอแม่กอดได้ไหมโน้ต” พี่โน้ตโน้มตัวลงให้แม่กอดเบา ๆ แม่กอดพี่โน้ตเอาไว้แนบอก จนผมต้องเบือนหน้าหนี ภาพที่ผมไม่เคยคิดว่าจะเห็น เป็นภาพที่ผมแอบวาดหวังเอาไว้เมื่อตอนเด็ก ๆ ผมต้องแอบปาดน้ำตาทิ้ง “แม่ฝากน้องด้วยนะลูก” “จะดูแลให้ดีกว่าตอนเด็ก ๆ ครับ ดูแลเท่าชีวิตที่โน้ตมี” “แม่ไม่รู้จะพูดอะไรเลย แม่บอกไม่ถูกนะโน้ต” “ไม่ต้องพูดหรอกครับ แค่ กอดโน้ตไว้ แล้วแม่ฟังที่โน้ตพูด สัมผัสความรู้สึกจากอ้อมกอดของแม่ที่แม่สัมผัสได้ ว่าสิ่งที่โน้ตพูดมันจริงเท็จขนาดไหน แค่นี้ก็พอแล้วครับ” พี่โน้ตกระชับอ้อมแขนกอดแม่ไว้แน่น “ขอบใจ แม่ขอบใจ” “โน้ตต่างหากที่ต้องขอบใจแม่ ขอบใจที่แม่ให้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตโน้ต นอกจากโอ้ตแล้ว ชีวิตโน้ตมีแค่โอห์ม”