รักเอย : จริงหรือที่ว่าหวาน ? หรือทรมานใจคน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รักเอย : จริงหรือที่ว่าหวาน ? หรือทรมานใจคน  (อ่าน 242004 ครั้ง)

ออฟไลน์ PoyPay

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 269
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
เออ...
แบบว่าเข้าใจว่าเรื่องนี้จบนานแล้วนะคะ... แต่พอดีพึ่งได้อ่านเมื่อวานอะค่ะ...
อ่านจบต้องรีบสมัครเข้าเล้าเป็ดเลย... เพราะอยากมาขอบคุณ "คุณราชบุตร" ...

ขอบคุณมากนะค่ะที่เขียนเรื่องราวที่ดีๆแบบนี้ขึ้นมา...
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นเคล้าน้ำตา... แต่เป็นน้ำตาที่อบอุ่นจริงๆ...

ขอยืนยันว่าอ่านไปน้ำตาำไหลไปจริงๆนะคะ แต่ก็หยุดอ่านไม่ได้...
สุดท้ายอ่านตั้งแต่ค่ำยันจะเช้า อ่านมันจนจบ...
นอนก็ไม่ค่อยได้นอนแถมตายังบวมเพราะร้องไห้เยอะอีก...
พอเช้ามานี่ไม่ต้องทำอะไรมาก บอกคนอื่นๆรอบโต๊ะก่อนเลยว่า... ง่วง นอนไม่พออย่ากวน...
แต่ดันไม่มีอาการหงุดหงิดมากมายอะไรออกมาผิดนิสัยเดิมอย่างแรง...
แถมมีแต่รอยยิ้มเวลาที่นึกถึง "พี่โน้ต"...
(น้องโอห์มกับหลานโอ๊ตเค้าก็คิดถึงนะตัวเอง อิอิ)...

เพราะพออ่านจนจบทำให้รู้สึกว่า จะไปหาคนแบบนี้ได้ที่ไหนบนโลกนี่กันนะ...
แล้วเราจะเป็นคนดีได้เท่าขี้เล็บพี่โน้ตมัยหนิ... ถ้าเป็นได้นะ คนรอบข้างคงจะมีความสุขแน่ๆ...
(เกิดอยากจะเป็นคนดีขึ้นมากระทันหัน ปกติเลวร้ายตลอด...)

ต้องขอบคุณมากๆนะคะ ที่ทำให้คิดได้ว่า ความรักยังมีเรื่องสวยงามในมุมมองอีกด้านอยู่เสมอ...
ขอบคุณมากจริงๆคะ...



ปล. แอบบ่นนิดนึง... ทำไมมันยากเย็นจังเวลาจะทำอะไรดีๆ...
เอาง่ายๆเลย แค่อยากทำตัวมีมารยาทที่ดีในการอ่านเรื่องคนอื่นเค้าแล้ว Re บ้าง.. เลยสมัครเข้าเล้า...
แต่มันก็ใช้เวลาไป 2 วันในการรอ mail ซึ่งนานมากๆ... -*- ...
กับแค่อ่านแล้วอยากตอบให้คนเขียนรู้ว่าเค้าเขียนดีจริงๆนี่มันก็ยังยากเลยนะหนิ... T_T ...

RAJCHABUT

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณครับ

กำลังทำตัวให้ได้เศษเสี้ยวของพี่โน้ตเหมือนกัน

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
อ่านเรื่องนี้หลายครั้งแล้วครับ...มันให้ความรู้สึกดีๆมากมายในอารมณ์ทั้งคนอ่านและผู้แต่งที่เก่งและทำให้ได้ความรู้สึกดีๆของตัวละละครเพิ่งจะได้เข้ามาเม้นท์ให้นะครับ  แต่จริงๆแล้วเป็นแฟนนิยายของคุณราชบุตรเลยละอ่านมาหลายเรื่องแล้วครับชอบมากๆ o13 :L1:

ออฟไลน์ runglovely3

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 56
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ฟ้า-แดงรุ่น 60  มารายงานตัว  คับผม  :-[

clubza

  • บุคคลทั่วไป
แม้รักร่วมสวมใส่ไว้ติดกาย  เมื่อใดวายสวาทวอดจึงถอดเอย”   
ไม่ใช่ของนักเขียนคนใดหรอกครับเเต่เป็นล้นเกล้ารัชกาลที่ ๕
ได้พระราชทานกำไลทองให้แก่ เจ้าจอมหม่อมราชวงศ์ สดับ พร้อมพระนิพนธ์เป็นร้อยกรอง
ซึ่งข้าพเข้าเชื่อว่า ทุกท่านย่อมคุ้นเคยดี นั่นคือ ...

 

 

 

 

กำไรมาศชาตินพคุณแท้
ไม่ปรวนแปรเปนอย่างอื่นย่อมยืนสี
เหมือนใจตรงคงคำร่ำพาที
จะร้ายดีขอให้เห็นเปนเสี่ยงทาย

 

 

 

ตาปูทองสองดอกตอกสลัก
ตรึงความรักรับไว้อย่าได้หาย
แม้รักร่วมสวมไว้ให้ติดกาย
เมื่อใดวายสวาทวอดจึงถอดเอย

 

 


   

ออฟไลน์ minmin96

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 435
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
 :monkeysad:คุณราชบุตร..ทำให้เราร้องไห้ตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง

 หลังจากอ่านเรื่องนี้เสร็จ..เราเลยลุกขึ้นไปกอดแม่แรงๆ

 ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ...ขอบคุณณณ :L2:

ออฟไลน์ rellachulla

  • iiRita♥World Behind My Wall♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1606
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-8
นับถือในความรักของสองคนจริงๆ
เวลา ระยะทาง ความห่างไกล
ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เพราะสองคนมีรักแท้อยู่เต็มหัวใจ

ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วอิ่มเอมจริงๆ

ออฟไลน์ qq_oo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +143/-4

ออฟไลน์ heaven13

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 569
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-1
อ่านรวดเดียวจบเลย
ตอนนี้ตาบวมฉึ่งเลยคะ
สุดท้ายนี้...
อยากขอบคุณผู้แต่ง สำหรับเรื่องราวดีๆที่ถ่ายทอดมาเป็นตัวหนังสือ
ขอบคุณค่ะ

jinni

  • บุคคลทั่วไป
สุดยอด ทุกมุมในชีวิตจริงเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






takkie

  • บุคคลทั่วไป
อ่านรวดเดียว วันเดียวจบเลยครับ
จากที่สนใจสถานที่เกิดเหตุตอนแรก ทำให้ต้องติดตามจนจบ
บ้านผมก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านของโอห์มนะครับ เพียงแต่ไม่ได้อยู่ในรั้วรอบขอบเขตเดียวกัน
ยินดีไปกับความสุขในตอนท้ายของเรื่องราว
แอบลุ้นว่าคนเขียนจะบ้าจี้
ให้โน้ตกับโอห์มไม่ได้เจอกัน
ก็ไม่ชอบ sad ending อ่ะครับ ยอมเสียน้ำตาตลอดเรื่องแล้วขอรอยยิ้มตอนท้ายยังดีซะกว่า
ขอบคุณสำหรับอารมณ์รักนุ่ม ๆ ครับ

ออฟไลน์ Hachi_an1234

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
เหอะๆๆๆ... ชีวิตคนเรามีทั้งการพบกันและจากลา..
ตอนจบเศร้าอะ.... สงสารโอมห์เหมือนกันนะ... แต่ก็นะ.. ชีวิตคนเราเอาแน่ไม่ได้..
อยากอยู่กับพ่อ แม่มากขึ้นเลยทีเดียววว..
แต่เรื่องนี้รักโน้ตมากที่สุดของที่สุดอะ.. ฮาๆๆๆ
ไม่เคยคิดว่าจะมีผู้ชายที่ดีขนาดนี้อยู่นะเนี้ย... ทำทุกอย่างเพื่อคนอื่น.. เพื่อคนที่ตัวเองรัก..
ยอมกระทั่งอนาคตของตัวเองอะ.. แล้วตอนนี้พี่โน้ตเราทำงานไรเนี้ย....
นู๋โอมห์ต้องรักพี่โน้ตให้มากๆๆนะจ๊ะ...
แอบชอบโอ๊ตตต ... ฮาๆๆๆ น่ารักเหมือนพ่อเค้าจิง...
แต้งส์สำหรับเรื่องดีๆๆนะฮํบบ..

akanae

  • บุคคลทั่วไป
Re: รักเอย : จริงหรื
«ตอบ #732 เมื่อ10-04-2011 21:50:54 »

ความอดทนของคนรอและคนที่รอไม่มีจุดหมายโดยไม่รู้ใดๆ นี่ทรมานมากเลย
ไม่รู้ว่าอย่างไหน ทรมานไปไม่น้อยกว่ากันเนาะ สิบแปดปี มันนานมากกกกกกก มากกกก
เกินกว่าบางคนจะรอด้วยซ้ำไปอีก แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบเคะน้อยที่ไม่สาวเยอะ
แต่โอห์มตอนเจอเพื่อนสาวนี่ต่อมสาวแตกทำงานเลย ช่วงนี้เลยแอบขัดใจ
เพราะเค้าแมนมาแต่ต้นเรื่องไม่ว่าจะกอดโอ๊ตแบบคนนึงที่ปกป้องอีกฝ่ายใด
พอเจอช๊อตนั้นไป โอห์มเลยแอบติดลบ เพราะเมื่อกลับไปเจอพี่โน้ตอีกครั้ง
ก็แมนเช่นเดิม เหมือนบุคลิกสองแบบเลย แต่โดยรวมแล้วชอบมากค่ะ
ชอบในการดำเนินเรื่องดีค่ะ สลับไปมา ให้โอห์มได้เรียนรู้เพิ่มไปเรื่อยๆ ว่า
สิบแปดปีนั้นหายไปไหน อะไรเกิดขึ้นบ้างล่ะนะคะ แล้วสิ่งที่ทำให้กรี๊ดที่สุดคือ
พี่โน้ต ผู้ชายที่ใครๆ ก็คงอยากได้แน่ๆ รักเดียวใจเดียวขนาดนี้ กรี๊ดดดดดดดด
กันเลยทีเดียว ชอบเวลาพี่เค้าหวานมาก มีถ้อยคำหวานๆ มาให้โอห์ม
ทำเอากรี๊ดหลายตลบเหมือนกันเลยค่ะ
ขอบคุณไรท์เตอร์มากเลยนะคะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-04-2011 21:52:34 โดย akanae »

RAJCHABUT

  • บุคคลทั่วไป
มีคนหลังไมค์ไปเยอะ . . .

มีอีกเรื่องครับ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=4427.0

เรื่องนี้แหละ

ออฟไลน์ CminLmin

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 89
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
ขอบคุณค่ะกับเรื่องราวดีๆ :L2:
อ่านรวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ มือขวาคลิดเมาส์ มือซ้ายถือทิสชู  :o12:
ประทับใจกับความรักของพี่โน๊ตมากๆ ผู้ชายแบบนี้ยังมีอีกไหมค่ะ  :laugh:
ไม่ผิดหวังที่เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่อง??
เพราะโดยส่วนตัวชอบเรื่อง 'รักเอย' มาก เป็นรูปแบบความรักที่อยากเห็น
ไม่แปลกหรอกค่ะที่คนเราสามารถรอใครได้ตั้ง 18 ปี ถ้ามันคือรักจริงและรักเดียว

Ps. เค้าอยู่หาดใหญ่เหมือนกันเลยยิ่งอินกับ จุดเริ่มต้นของพี่โน๊ตกะน้องโอมห์  :bye2:

diedfoxx

  • บุคคลทั่วไป
T^T มาสมัครเป็นแฟนคลับเรื่องนี้เลยครับ ซึ้งมาก ๆ
ผมได้อะไรทุกครั้ง ๆ ที่อ่านแต่ละตอนจบ ซาบซึ้งมาก ๆ
ชอบตัวละครทุกตัว โดยเฉพาะโอ๊ตครับ เป็นเด็กที่น่ารักเอามาก ๆ
ขอบคุณคุณราชบุตรด้วยนะครับ จะติดตามอ่านเรื่องต่อไปเรื่อย ๆ นะครับ

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยครับผม :)

ออฟไลน์ som

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +230/-2
คิดถึง ตลาดกิมหยง คิดถึงหน้าหอ คิดถึงวงเวียนน้ำพุ คิดถึงโรงเรียนที่นั่งรถผ่านแต่สอบเข้าไม่ได้โรงเรียนที่มีธงชาติขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเห็น คิดถึงวัดคอหงษ์ คิดถึงค่ายทหาร คิดถึงสวนสาธารณเขาคอหงษ์ คิดถึงศูนย์วิจัยยาง คิดถึงจริงๆนะ

OhJa

  • บุคคลทั่วไป
พลาดเรื่องนี้ไปได้ไงเนี่ย
อ่านรวดเดียวจบเลย  ซาบซึ้งกับเรื่องราวของโน้ตกับโอห์มมากๆ
คนสองคนที่รักและผูกพันกันมากๆ
ระยะห่างที่รอคอยกันมาถึง 18 ปี มันเกินบรรยายจริงๆ
อ่านไปน้ำตาไหลไป :m15:

ประทับใจมากๆเลยค่ะ  o13

ออฟไลน์ ฝ ฝ้าย

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 322
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +272/-11
รู้สึกตัวเองโง่เป็นอย่างมาก
อยู่ในเล้ามาตั้งสาม สี่ปี ไม่เคยอ่านนิยายของพี่ราชบุตรเลยด้วยซ้ำ
วันนี้ได้อ่าน อ่านรักฤาผูกพันธ์จบ น้ำตาหมดไปครึ่งโอ่ง พออ่านรักเอยจบ
น้ำตาเต็มโอ่งพอดี

ในชีวิตหนูมีนักเขียนในดวงใจอยู่ไม่กี่คนเอง
คนแรกคือ แม่ของตัวเอง แม่ชอบเขียนอะไรมาให้อ่าน
และชอบแนะนำหนังสือให้อ่านจนคิดว่าแม่เขียนหนังสือดีๆพวกนั้น

คนที่สอง พนมเทียน ฮ่าๆๆๆ ท่านเป็นสุดยอดของสุดยอด
ปลายปากกาที่หนูปลื้มแสนปลื้ม ตามล่าอ่านงานเขียนท่านมาตลอด

คนที่สามพี่ใบสน เป็นผู้หญิงคนหนึ่งคะ ที่เขียนนิยายได้สุดยอดมาก
หนูได้อ่านนิยายพี่เขาครั้งสุดท้ายเมื่อสามปีก่อน มีหนังสือเก็บแต่ก็หายไป
เพราะส่งต่อให้เพื่อนอ่าน เพื่อนก็อ่านเพลินจนไม่ได้เก็บกัน

แล้วคนที่สี่หนูแอบใส่ชื่อพี่ลงไป ^^


ชอบทุกอย่างเลยเรื่องสั้นเรื่องยาวสุดยอดมากๆ
ถ้าหนูจะแอบอยากอ่านฉบับเต็มๆ หรือแอบอยากขอต้นฉบับมาอ่านจะได้ไหมคะ

 ฮ่าๆๆๆๆๆ 

ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆนะคะ  ปลื้มออกนอกหน้านอกตา ^O^




รู้สึกว่าอ่านแล้วจะได้คำคมเจ็บๆไปนั่งคิดเล่นเสมอ หนูอ่านจบไปเป็นอาทิตย์หนูยังเอานิยายสองเรื่องนี้มานั่งคิด
เดาเองว่าถ้าเป็นตัวหนูเองจะตัดสินใจยังไง
คิดในแง่ตัวละครของทุกๆตัวเลยยย

แต่หนูว่าถ้าเป็นหนู ขอเป็นพ่อของพี่อาร์มดีกว่า บวชไปเลยกว่า พอแม่พี่อาร์มเสีย
ฮ่าๆๆๆๆ

ไม่ไหววจริงๆๆหนูชอบบจังงงง
พี่เขียนเรื่องอื่นอีกไหมคะ อยากอ่านจัง
สู้ๆนะคะ

ขอสมัครเป็นเอฟซีด้วยคนคะ

หนูจะเล่าให้เพื่อนฟังถึงพี่เยอะๆนะค๊าาาาาา

faiizruiiแอทฮอทเมล.com
 ค๊า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-11-2011 17:52:04 โดย gufafza »

DasHimmel

  • บุคคลทั่วไป
อ่านไปน้ำตาพรากๆ  :m15:
ร้องไห้ตาบวมเลยค่ะงานนี้ เรื่องนี้ให้ข้อคิดหลายอย่างมากๆๆๆๆๆๆ
ทั้งเรื่องความรัก พ่อแม่ การเรียน หลายๆอย่างและที่สำคัญการเสียสละค่ะ
ตอนแรกไม่ได้คิดเลยว่าเรื่องจะมาเป็นแบบนี้ แต่รักเอยทำให้รู้ว่าความเป็นจริงไม่ได้สวยหรูไปซะทุกอย่าง
ทุกอย่างดำเนินไปมาเป็นเหตุเป็นผลเสมอ อ่านไปเหมือนเห็นอะไรๆในชีวิตชัดขึ้นมาก
ความรักของใครจะยิ่งใหญ่ได้เท่านี้อีก อ่านแล้วเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ให้มากกว่านี้เลยค่ะ
ถึงจะเป็นนิยายแต่ก็ขอให้ทั้งพี่น็อตน้องโอห์มรักกัน มีความสุขกันตลอดไปนะคะ
ขอบคุณสำหรับ"รักเอย : จริงหรือที่ว่าหวาน ? หรือทรมานใจคน"มากนะค๊า :)


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






YenOh

  • บุคคลทั่วไป
ประทับใจมากค่ะ ขอบคุณคนเขียนที่ร้อยเรียงเรื่องราวดี ๆ ให้ได้อ่านนะคะ

ไม่กี่วันก่อนเพิ่งอ่านรักฤๅผูกพัน ของคุณราชบุตรมา ร้องไห้จนปวดหัวเลยล่ะค่ะ

แต่เรื่องนี้อ่านแล้วรู้สึกดีมาก ๆ ขอบคุณที่ทำให้หัวใจคนอ่านชุ่มชื้นนะคะ : )

ปล. อยากได้หนังสือมากเลย แต่รู้ตัวว่ามาช้าไป กระซิก ๆ

ออฟไลน์ Umiko

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 205
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0


เรื่องนี้สนุกมากเลย.....   o13


ออฟไลน์ boworange

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-0
เสียน้ำตาไปหลายปีป   :sad4:

ขอบคุณมากจริงๆคะ เรื่องนี้บีปหัวใจอย่างแรง  :o12:

ออฟไลน์ nutty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-3
อ่านจบแล้ว รู้สึกเสียใจที่ดองอ่านเรื่องนี้เพราะเห็นชื่อเรื่องกลัวจะจบเศร้า

ขอบคุณคุณราชบุตรที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่านนะ ความรักของเรื่องนี้มีหลายรูปแบบหลายมุมมอง
ประทับใจกับรักที่เสียสละ รักที่ไม่มีเงื่อนไข รักที่เฝ้ารอ รักที่อบอุ่น
สุดท้ายปลายทางของชีวิตทุกคนมีตอนจบเหมือนกันหมด ดีใจที่แต่งให้โอหม์ส่งแม่อย่างดีที่สุดเท่าที่ลูกคนหนึ่งจะทำได้

ออฟไลน์ IaminLove

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-5
อ่านไปน้ำตาไหลไป ตั้งแต่ตอนที่โอห์มเริ่มรู้ว่าจริงๆ แล้วโน้ตทำไปเพราะอะไร  :sad4:
ความรักของโน้ตนี่มันสุดๆ จริงๆ รักที่เป็นผู้ให้ ให้สิ่งที่ดีที่สุด กับคนที่ตัวเองรักที่สุด ไม่ว่าตัวเองจะเจ็บจะปวดแค่ไหน
แต่เพื่ออนาคตที่ดีกว่าของเค้า โน้ตยอม T__T

แล้วชอบมากๆ ตอนที่โน้ตสอนลูก ที่บอกว่าให้ลูกรักย่า เพราะว่า ความรักของย่าที่มีต่อคนๆ นึง ทำให้โอ้ตเกิดมา
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย อ่านไปตั้งแต่เมื่อคืน แต่มาอ่านตอนจบตอนเช้า แล้วนี่นั่งพิมคอมเม้นประโยคข้างบนไป น้ำตาพาลจะไหลไป คุณราชบุตรเขียนได้บีบหัวใจมากเลย

ตอนอ่าน อ่านเจอคอมเม้นนึง "รักเอย :  จริงหรือที่ว่าหวาน ? หรือทรมานใจคน (อ่าน)"
ตอนที่เห็นนี่นะ แอบขำเบาๆ ในใจ เฮ้ยยยยยยยยย ทำไม เราคิดเหมือนกันเลยยยย
ทรมานใจคนอ่านมากๆๆๆ
แต่ดีใจนะคะ ที่ตอนจบไม่ได้แต่งให้เค้าไม่เจอกัน ช่วงกลางๆ ที่คุณราชบุตรแหย่เอาไว้ ทำเอาเราไม่กล้าอ่านต่อเท่าไหร่ ตุ้มๆ ต่อมๆ ว่าจะได้กลับมาเจอกันรึเปล่านะ (แหะแหะ)

ถ้าเจอใครซักคนแบบโน้ตคนจะดีไม่น้อยเลยเนอะชีวิตนี้

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
ยอมทุกอย่าง เพื่อให้คนที่ตัวเองรักมีความสุข

โน้ตได้ให้ความหมายของ ' รักคือการให้ '  ได้ดีจริงๆ นอกจากนี้ยังมั่นคงในรักเสมอ

กลับมาอ่านกี่ครั้งๆ ก็ประทับใจ  o13

HoMophobia

  • บุคคลทั่วไป
 o13
เขียนได้ดีครับ สะเทือนอารมณ์ดีครับ

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
ใช้เวลาอ่านทั้งวันเลย เสียน้ำตาไปเยอะเหมือนกัน
แต่ที่สุดก็จบได้สวยงาม
ขอบคุณคนเขียนนะคะ เป็นผลงานที่น่าจดจำเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว

pungya

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณมากๆที่เขียนเรื่องราวดีๆแบบนี้ให้อ่านค่ะ
เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยความไม่เข้าใจ แต่ตอนจบตอบโจทย์ทุกอย่างได้อิ่มเอมมากค่ะ
"ความรัก"สอนอะไรเราได้หลายอย่างจริงๆ ประทับใจความรักทั้งของครอบครัวและความรักของโน๊ตกับโอห์ม
ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนนะคะ เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องต่อไปค่ะ

azure™

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องนี้ทำให้เสียน้ำตาตั้งแต่ต้นเรื่องยันท้ายเรื่องเลยคับ
ขอชมเลยว่า คุณเป็นคนที่เรียบเรียงเนื้อเรื่องได้ดีมาก คำพูดดูเก๋ แต่กลับอ่านแล้วเข้าใจง่าย
ขอบคุณมากๆ สำหรับเรื่องราวดีๆเรื่องนี้ครับ ^^

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด