หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[LingNERD*]

เห้อ  เคลียร์กันเร็วๆๆน้า

[CYPINUS]

ดิวคงไม่ยอมให้ อี้แต่งงานกับต้งง่ายๆหรอก

จะเคลียร์กันรู้เรื่องมั้ย ? 

[maew189870]

 
ดิว  โชคเข้าข้างแล้วหละ
จับ จับ จับ
มัด มัด มัด
เอ้าขึ้นรถไปเมืองนอกเลยยยยยยยยยย
 

[win200]

ดิว  โชคเข้าข้างแล้วหละ
จับ จับ จับ
มัด มัด มัด
เอ้าขึ้นรถไปเมืองนอกเลยยยยยยยยยย
 

คิดไ้ด้ไงอ่ะ


เห็นด้วยอย่างแรงคับ

มาต่อน่ะค๊าบคุงอเล็กซี่

[jokirito]

   ลุ้นเว้ยยยยยย  จะเป็นเยี่ยงไร

[Alexie333]

มีแต่คนซาดิสม์ ทั้งนั้นอิอิ วันนี้ผมมาทำบุญกฐินที่ สุรินทร์นะคับอาจจะไม่สะดวกเท่าไหร่ แต่จะพยายามนะคับ

[broke-back]

 
คนดีๆไม่รู้จักรัก

[ToRMoR]

ดิวจ๋าหายไปไหน น้าเนตรมาช่วยด้วย555+

[win200]

 

ขออนุโมทนาให้ด้วยคับ

[anawas]

ไปเสนอตัวถึงที่อีกล่ะ 

[Alexie333]

โหๆๆๆๆๆ คุณ anawas เค้าม่ะได้ ไปให้ท่าถึงที่นะ


พูดซะ คนเขียน เซ็งเลยยยยยยยยยยยยอ่า


กลับไปนอนร้องไห้ดีก่า



ศ้าววววววววววววววว



 

[win200]

 


คุงอเล็กซ์อย่าทำเนียนจิ มาต่อเรยน้า เค้าไม่ยอมอะ โฮๆ

[DWBY]

ลุ้นๆๆๆๆ
ดิวจะเป็นไงมั่งนะ
แห้งตายรึยัง

[Alexie333]

 







“ ต้งเค้ารับรู้แล้ว เค้าบอกว่าเค้าโอเค ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ตกลงพี่จะไปเคลียร์กับไอ้ดิวแล้วนะ “ ผมจำเป็นต้อวปฏิเสธน้องแมนไป ไม่งั้นเดี๋ยวน้องแมนจะไม่ยอมให้ผมไป

“ ทำไมพี่ต้งยอมง่ายจังอ่ะ แมนว่าไม่ใช่หรอก พี่อี้อย่ามาโกหกแมนดีกว่า “ น้องแมนทำหน้าไม่เชื่อ

“ เดี๋ยวแมนจะโทรหาพี่ต้งเอง “ ว่าแล้วน้องแมนก้อหยิบมือถือขึ้นมา แล้วเตรียมจะกด

“ แมนๆๆ ไม่ต้อง “ ผมรีบร้องห้ามน้องแมนทันที น้องแมนชะงัก แล้วมองหน้าผม

“ คืออย่างนี้ ต้งเค้ายุ่งอยู่อ่ะ พี่เลยไม่กล้าบอกเค้าไป แล้วพี่ก้อกะว่า จะบอกเค้าตอนที่เค้าว่างอ่ะ พี่ไม่ได้ตั้งใจโกหกแมนนะ พี่แค่กลัวว่าแมนจะไม่ยอมให้พี่ไปเคลียร์กับมันอ่ะ “

“ แมนเชื่อว่า ถ้าพี่ต้งรู้ว่าพี่อี้กำลังจะทำอะไร พี่ต้งต้องยอมคุยกับพี่อี้แน่นอน พี่อี้ไม่รู้เหรอว่า พี่ต้งรักและห่วงพี่อี้ขนาดไหน แล้วถ้าการไปครั้งนี้ของพี่อี้มันทำให้พี่เกิดเป็นอันตรายล่ะ พี่ต้งเค้าจะรู้สึกยังไง พี่อี้เคยคิดบ้างไหม “ น้องแมนตะคอกใส่ผม เพิ่อเตือนสติผม

“ แล้วแมน จะให้พี่ทำยังไงล่ะ แมนไม่รู้หรอกนะว่า ในใจพี่ตอนนี้มันเป็นยังไง ความทรมานอ่ะ แมนไม่รู้หรอกว่า มันเจ็บปวดแค่ไหน ถ้าแมนรักพี่ แมนก้อต้องเข้าใจพี่สิ “ น้ำตาผม อยู่เฉยๆ มันก้อไหลออกมา

“ ทำไมแมนจะไม่รู้จักความเจ็บปวดล่ะครับ พี่อี้อย่ามาคิดว่า ตัวเองจะรู้สึกเป็นคนเดียวนะ แมนก้อเคยรู้สึกมาก่อนเหมือนกัน จำไม่ได้เหรอ ตอนนั้นไง ตอนที่....”

“ พอ แมน พอ “ ผมต้องรีบห้าม เพราะรู้ว่าน้องแมนจะพูดอะไรต่อ

“ งั้นเอาอย่างนี้ “ ผมเริ่ม

“ แมนไปกับพี่ก่อน พี่จะโทรนัดไอ้ดิวว่า พี่จะไปหามันที่ทำงาน แล้วพี่ก้อจะรอให้ต้งโทรมา แล้วรอไปพร้อมกับต้ง ดีมั้ย “

“ จะดีเหรอพี่ ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย รออีกสักหน่อยไม่ดีกว่าเหรอ “ น้องแมนออกความเห็น

“ เอาวันนี้แหละ อย่าชักช้าอยู่เลย พี่ใจร้อน พี่อยากให้มันจบๆไปสักที พี่ทนไม่ไหวหรอกแมน นะแมน แมนเข้าใจพี่นะ “ ผมพยายามบอกให้น้องแมนเข้าใจ ในความรู้สึกของผม

“ แล้วพี่อี้คิดว่า มันจะสำเร็จเหรอ มันไม่เสี่ยงไปหน่อยเหรอ “ น้องแมนยังแย้งอีก

“ พี่เองก้อไม่ค่อยแน่ใจหรอกนะแมน แต่มันก้อต้องลองดู มันเป็นวิธีเดียว ที่จะทำให้มันจบลงได้ “

“ งั้นก้อลองทำตามที่พี่พูดดูแล้วกัน แล้วก้อรอพี่ต้ง จากนั้น เราก้อไปจัดการพร้อมกัน โอเคไหม “

   ว่าแล้ว ผมก้อยืมมือถือน้องแมนโทรหาไอ้ดิว ซึ่งมันก้อรับสายทันที

“ สวัสครับ ดิวพูดสายครับ ไม่ทราบว่าต้องการพูดสายกับใครครับ “ ไอ้ดิวทักทายเสียงปกติ

“ นี่ชั้นเอง ....”
 
   ไอ้ดิวมันดูอึ้งไปพักนึง แล้วก้อพูดขึ้นมา

“ นี่ นี่ นี่ อี้ใช่ไหม “ เสียงมันดูตื่นเต้นๆยังไงไม่รู้

“ ใช่ ชั้น อี้เอง “ ผมตอบกลับไป

“ อี้ อี้ อี้จริงๆด้วย อี้ยอมโทรหาดิวแล้ว อี้ ทำไมอี้ไม่รับสายดิวเลย รู้ไหมว่าดิวโทรหาอี้ วันละหลายๆรอบเลยนะ อี้ อี้ยกโทษให้ดิวแล้วใช่ไหม อี้หายโกรธดิวแล้วใช่ไหม “ ไอ้ดิวแสดงอาการดีใจ ออกมาจากทางน้ำเสียงอย่างเห็นได้ชัด จะว่าไป หลังจากที่เรื่องทุกอย่างมันได้ถูกเฉลยออกมาแล้ว ผมก้อไม่ได้คุยกับไอ้ดิวหรือว่าใครอีกเลย เพราะว่าต้งเป็นคนเก็บมือถือผมไว้ตลอดเวลา ( ตอนนี้ ต้งองก้อยังไม่เอามือถือมาคืนให้ผม แต่เค้าให้ผมใช้อีกเบอร์นึงแทน ไว้สำหรับติดต่อ ระหว่าง ผมกับเค้าเท่านั้น ) ต้งเค้าคงไม่อยากให้ใคร เอาเรื่องอื่นๆมาใส่ในหัวผมแน่นอน เพราะว่าตอนนั้นสภาพจิตใจของผมคงยังไม่สามารถที่จะรับรู้เรื่องอะไรได้อีกแล้ว ผมเลยไม่ได้รับรู้ว่ามีใครต้องการจะติดต่อผมบ้าง แต่ถึงแม้ว่าผม จะรับรู้ได้ว่า ไอ้ดิวมันพยายามแค่ไหน ในการตามหาตัวผมก้อตาม ผมก้อไม่มีกระจิตกระใจที่จะพูดคุยกับมันได้หรอก

“ ก่อนที่นายจะพูดอะไรออกมา ฟังชั้นก่อน ชั้นมีเรื่องจะตกลงกับนาย “ ผมพูดตัดมทไป

“ อะไรเหรอ อี้มีอะไร ดิวยอมรับฟังทั้งนั้น ขอเพียงให้อี้พูดมา “

“ ชั้นอยากเจอนาย ชั้นมีเรื่องจะเคลียร์กับนาย ให้ชั้นไปหานายที่ทำงานได้ไหม “

“ อะไรนะ อี้อยากมาเจอดิวเหรอ ดะ ดะ ได้สิ อี้จะมาตอนไหน กี่โมง ดิวจะรอ ที่จริง ดิวเองมีนัดกับลูกค้าข้างนอกนะ แต่ดิวไม่ไปแล้ว ดิวอยากเจออี้ อยากเจออี้มากเลยรู้ไหม “ ไอ้ดิวดูจะดีอกดีใจเป็นพิเศษ

“ นายแน่ใจเหรอ ว่ามันจะไม่กระทบกับงานที่นายทำ ชั้นให้นายคิดดูก่อนก้อได้นะ “ ผมลองหยั่งเชิงกับมันดู

“ ไม่เลยอี้ ไม่เลย ดิวจัดการได้ ดีจัง ที่อี้เป็นห่วงดิวด้วย “

“ ไม่ ชั้นไม่ได้ห่วงนายหรอก ชั้นแค่ไม่อยากมีปัญหาตามมาทีหลัง เอาอย่างนี้ ชั้นจะไปหานาย ตอนบ่ายๆ ทำตัวให้ว่างแล้วกัน แล้วชั้นจะโทรไปหาอีกที เมื่อใกล้จะถึง แค่นี้แหละ “ แล้วผมก้อวางสาย โดยที่ไม่รอให้ไอ้ดิวมันพูดอะไรทั้งนั้น



                           --------------------------------------------  จบตอนที่ 48 -----------------------------------------

[win200]

 


ไม่อยากคิดหลังจากนั้น


มาต่อน่ะค๊าบคุงอเล็กซี่ 

[Alexie333]

 


งงกับรีบน อย่างสุดซึ้ง



อิอิอิอิ

[broke-back]

  ใจอ่อน

อ่อนใจ 


ขอบคุณครับ  อเล็กซี่

[jokirito]

   จะเป็นยังไงเนี่ย แฮ่กๆๆ

[CYPINUS]

สงสารดิว 

[Joobperman]

น้องต้งรีบตามไปเถอะ..ก่อนที่อี้จะทำอะไรงี่เง่าไปกว่านี้อ่ะ
หุหุ..อินจัดมากไปมั้ยเนี่ย   

[win200]

 


งงกับรีบน อย่างสุดซึ้ง



อิอิอิอิ

 

ง่า

[woradach]

เวรก๊ำ เวรกรรม 

จะสิ้นสุดไหมเนี่ย (น่าจะสิ้นสุดนะไม่งั้นเจ้าของคงไม่มานั่งเขียนเรื่องได้หรอก อิอิ)

สงสารทุกคนที่เกี่ยวข้องจัง   

[Alexie333]

 






บทที่ 49 ต้นตอ แห่งความเลวร้าย ( The Source of Violence )

   ว่าแล้ว ผมก้อเดินทางไปกับน้องแมน เพื่อไปรอต้งอยู่ที่ทำงานของไอ้ดิว เพื่อตั้งหลักก่อน โดยที่ผมนั่งรออยู่ร้านกาแฟข้างล่างตึกที่ทำงานของไอ้ดิว ผมนั่งรอเวลาให้ต้งโทรมา เมื่อเค้าว่างจากการทำงาน

   ในระหว่างนั้น ไอ้ดิวก้อโทรเข้ามาที่เครื่องของน้องแมนประมาณ 4-5 ครั้ง แต่ผมบอกน้องแมนไม่ให้รับสาย เพราะว่า ตอนนั้น ยังไม่อยากที่จะคุยอะไรกับมันทั้งนั้น แล้วจากนั้นประมาณชั่วโมงกว่าๆ ต้งก้อโทรเข้ามาหาผม

“ แมน ต้งโทรมาแล้ว ทำไงดี พี่จะพูดยังไงก่อนดี “ ผมถามน้องแมน ในใจผมตอนนั้น รู้สึกตื่นเต้นมากๆ

“ เอามานี่ เดี๋ยวแมน พูดให้เอง “ ว่าแล้วน้องแมน ก้อเอามือถือของผมไปคุยกับต้ง

   ทันใดนั้นเอง ผมก้อเห็นผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาในตึกนั้น กับผู้ชายอีกสามคน เป็นคนที่ผมรู้จักเป็นอย่างดี ผู้หญิงคนนั้นก้อคือ คนที่เป็นต้นเหตุแห่งความเลวร้ายทั้งหมด ที่ผมได้เจอมา หลิง หลิงนั่นเอง ผู้ชายอีกคนนึง ท่าทางภูมิฐาน แต่สีหน้าแฝงไปด้วยความอำมหิต คงจะเป็นคุณสุชาติ พ่อของหล่อน และอีกสองคน เป็นใครผมเองก้อไม่รู้จัก ดูร่างกายกำยำ หน้าตาดุ น่าจะเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวแน่ๆ

   แล้วในสมองผม มันก้อประมวลภาพความคิดต่างๆของผม และสั่งให้ผม ตามพวกเค้าไปเดี๋ยวนี้ แต่น้องแมนก้อยังคงคุยกับต้งอยู่ ท่าทางจริงจังมากๆ ผมจะเอายังไงดี ไม่ได้การแล้ว ผมต้องบอกน้องแมนตอนนี้เลย

“ น้องแมน พี่ต้องรีบขึ้นไปแล้วนะ เดี๋ยวจะไม่ทันการ น้องแมนคุยเสร็จแล้ว ตามไปหาพี่ที่ชั้น 32 นะ ที่ห้องผู้จัดการ เดี๋ยวพี่จะไปรอก่อน ตกลงตามนี้นะ “ ผมไม่รอให้น้องแมนทันพูดอะไรทั้งนั้น เพราะน้องเค้าก้อยังติดสายต้งอยู่ ส่วนผมก้อรีบตามพวกนั้น ขึ้นไปทันที แต่ผมก้อตามไปแบบห่างๆ ไม่ให้พวกนั้นรู้ตัว

   ผมตามพวกนั้นมา จนถึงหน้าห้องทำงานของไอ้ดิว ชั้นนั้นเป็นชั้นที่ไม่มีคนเดินพรุกพร่านเหมือนชั้นอื่นๆ เพราะเป็นชั้นของผู้บริหารชั้นสูง ซี่งก้อมีเพียงห้องไอ้ดิว ที่เป็นของกรรมการผู้จัดการ ตั้งอยู่ชั้นนี้ และห้องประชุมอีก สาม สี่ห้อง จากนั้นพวกนั้นก้อเดินไปคุยอะไรกับเลขาหน้าห้องไม่รู้ ดูเหมือนว่า เลขาคนนั้น จะยังไม่ยอมให้พวกนั้นเข้าไปง่ายๆ แต่สุดท้ายพวกนี้ก้อเปิดประตูเดินเข้าไปจนได้ โดยมีเลขาสาวคนนั้น รีบเดินตามเข้าไปด้วย

   ผมเองหยุดดูอยู่ตรงนั้นแป๊บนึง ก้อเห็น เลขาสาวคนนั้น เดินออกมาจากห้องนั้น พร้อมกับคนอีกกลุ่มนึง คงจะเป็นลูกค้าของไอ้ดิว ที่คงจะกำลังคุยงานกันอยู่ มิน่าหละ เลขาคนนั้น ถึงไม่ยอมให้พวกนั้นเข้าไป เพราะว่า ไอ้ดิวมันติดลูกค้าอยู่นี่เอง

  
   จากนั้นผมก้อแอบ เข้าไปฟังที่หน้าห้อง แล้วแง้มๆประตูเพื่อฟังว่า พวกมันพูดอะไรกันอยู่ เสียงในนั้น เหมือนคนทะเลาะกันอย่างรุนแรง ผมกะได้จากความดังของเสียง และผมก้อเริ่มจับความได้ว่า

“ ไอ้ดิว แกว่ามาเลยดีกว่า ว่าจะเอายังไง จะมาทำเป็นเต่าหดหัวไม่รับผิดชอบอย่างนี้ไม่ได้นะ แกต้องรับผิดชอบอะไรสักอย่าง รู้ไหมว่าลูกสาวชั้นเสียหาย และเสียหน้าแค่ไหน ที่อยู่ๆแกก้อมาล่มงานหมั้นเอากลางครัน ทั้งๆที่งานก้อเตรียมมาจนถึงวันหมั้นแล้ว จากนั้น แกก้อมาหายหน้าไปดื้อๆเกือบเดือน บอกมาเลย ว่าจะรับผิดชอบยังไง มาคราวนี้ ชั้นต้องเคลียร์ให้รู้เรื่อง ไม่งั้น ชั้นไม่กลับไปจริงๆด้วย บอกมา รับผิดชอบมา ถ้าแกยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ “ เสียงนี้ ผมคาดว่าน่าจะเป็นเสียงพ่อของหลิง หลิงนะครับ ดูท่าทางเค้าคงจะโกรธไอ้ดิวมาก ที่ไปล่มงานหมั้นระหว่างมัน กับลูกสาวเค้า

“ ผมไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น ผมบอกคุณอาไปแล้วไง ตั้งหลายรอบว่า ผมไม่ได้รักหลิง ผมรักอี้ และผมจะไม่แต่งงานกับคนที่ผมไม่ได้รักอย่างเด็ดขาด คุณอาอย่ามาเสียเวลาพูดเลยดีกว่า ผมว่าผมบอกไปอย่างชัดเจนแล้วนี่ครับ ผมว่าคุณอากลับไปดีกว่า ผมมีงานต้องทำ แล้วเมื่อกี้ ก้อเป็นการเสียมารยาทมากนะครับ ที่มาไล่ลูกค้าผมออกไปอย่างนั้น ผมว่านะ เรื่องนี้ ทางหุ้นส่วนของผมไม่ยอมแน่ๆ แต่ถ้าคุณอาไม่อยากมีปัญหาอะไรมากไปกว่านี้ ผมขอเชิญครับ “ ไอ้ดิวพูดเสียงเข้ม มันคงจะอดไม่ไหวจริงๆ

“ ไม่ได้ แกต้องบอกมาวันนี้ว่า แกจะรับผิดชอบยังไง ลูกชั้นไม่ใช่ลูกตาสี ตาสานะ หลิงเค้ามีหน้ามีตาในสังคม แกจะมาทำเลวๆกับลูกสาวชั้น มาทำให้เค้าขายหน้า ว่าผู้ชายทิ้งในงานวันหมั้น แล้วจะไม่รับผิดชอบอย่างนิ้ไม่ได้นะ ชั้นไม่ยอมเด็ดขาด หัวเด็ดตีนขาดยังไงก้อไม่ยอม ถ้าวันนี้คุยกันไม่รู้เรื่องนะ ครอบครัวนายมีปัญหากับชั้นแน่ “ คุณสุชาติยังไม่ยอมง่ายๆ ขู่ไอ้ดิวสารพัด

“ ผมว่าคุณอา ไปถามลูกสาวคุณอาดีกว่านะครับ ว่าเค้าทำอะไรไว้บ้าง ผมไม่อยากพูดอะไรที่มันผ่านไปแล้ว แต่ผมก้ออยากให้หลิง รับผิดชอบในสิ่งที่หลิงทำกับผมไว้เช่นกัน “

“ ทำอะไร หลิงทำอะไร หลิงไม่ได้ทำอะไรนะดิว ดิวเชื่อพวกมันเหรอ ดิวทำไมไม่เชื่อหลิงละ ไหนดิวเคยบอกไงว่า ดิวรักหลิงมาก และอยากจะแต่งงานกับหลิง แล้วทำไมจู่ๆ พอได้ยินไอ้พวกบ้านั่น มันมาเป่าหู ดิวก้อไปเชื่อพวกมันอย่างนั้นหรอ คนรักกัน มันต้องเชื่อใจกันสิดิว หลิงไม่ต้องกาอระไร แค่เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม แล้วหลิงจะให้อภัยดิวทุกอย่าง “ หลิง หลิงพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนไอ้ดิว

[CYPINUS]

หลิงหลิง สะตอ...สุดฤทธิ์ คนแบบนี้ไม่น่าให้อภัยเลย 

[win200]

ดิวไล่มันออกไปเลย ทั้งพ่อทั้งลูกนั่นแหละ 

แต่อี้ขึ้นมาคนเดียวด้วยอ่ะ ดิวออกมารับอี้หน่อยเรวว




มาต่อนะคับคุงอเล็กซี่

[LoFT]

หลิง หลิง นี่ยังน่าตบเหมือนเดิม
 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ตรูขอคลิปเสียงง 

[subaru]

นังหลิง หลิง นี่สุดยอด

[jokirito]

อ่านแล้วไม่รู้ว่าจะอารมณ์นี้

อารมณ์นี้

อารมณ์นี้:fire:

รึอารมณ์ 

สุดท้้าย 

ปลงอนิจจัง

[beernp]

รออ่านนะครับ