หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[jpkoko]

โห คุณแม่เล่นประกาศอย่างนี้

ปอลอ เกียดไอเพ่กรณ์

ปอลอ2 ดิวสู้ๆๆๆๆๆ

[Alexie333]

 


" ลูกๆจ้ะ แม่ขอแนะนำสมาชิคใหม่ นี่อี้น่ะจ้ะ เค้าทำงานให้กับแม่ แล้วแม่ก้อเอ็นดูเค้ามาก เลยรับเป็นลูกบุญธรรมของแม่ หวังว่าทุกคนคงไม่ว่าอะไรน่ะ " อึ้งเลยครับ น้าเนตรเล่นตีแสกหน้าอย่างนี้ผมก้อช็อคสิครับ ทุกคนหันมามองหน้าผมกันหมด จากนั้น พี่ดอม ก้อพูดขึ้น

" ไม่ว่าเลยครับแม่ อะไรที่แม่ทำแล้วมีความสุข ลูกๆทุกคนก้อยินดี อี้เค้าคงจะน่ารักมากสิน่ะครับ แม่ถึงได้เอ็นดูเค้าขนาดนี้ " พูดจบพี่ดอมก้อยิ้มให้ผม

" ดีค่ะแม่ บ้านเราจะได้คึกครื้น อี้ดูท่าทางเค้าจะเป็นคนสนุกสนานน่ะค่ะ จริงไหมดิว " พี่ฝ้ายเสริม แต่ดิวอึ้งเล็กน้อย แล้วก้อพูดขึ้น

" เวลาดีเค้าก้อดีหรอก แต่เวลาร้ายน่ะ ไม่อยากจะเซด "พูดเสร็จ ดิวก้อเบ้ปากใส่ผม

" ถ้าดิวไม่ไปแกล้งน้องเค้าก่อน น้องเค้าคงไม่ทำดิวหรอก จริงไหมอี้ " น้าเนตรโยนมาให้ผม

" อ้อครับ ใช่เลยครับแม่ ดิวชอบกวนประสาทผมอยู่เรื่อยๆ เลยต้องโดนดีไป นี่ถ้ายังไม่เข็ดจะโดนหนักกว่านี้ " ผมเชิ่ดใส่ดิว อิอิ สะใจ

" โอเค ให้ท้ายกันเข้าไป ใช่สิ ดิวมันหมาหัวเน่านี่ ไม่มีใครรักหรอก " ดิวทำหน้าหงิกใส่น้าเนตร

" เรานี่ไม่รู้จักโตซะที เห็นทีจะต้องหาใครมากำหราบซะแล้ว นี่ถ้าอี้ยังโสดน่ะ แม่จะจับมาให้ดัดนิสัยดิวให้เข็ดเลย จะได้เป็นผู้เป็นคนกับเค้าสักที  ฮ่าๆๆๆ "

" แม่ก้อ ลูกอายคนน่ะเนี่ยะ " ดิวยังทำหน้าหงิกๆเหมือนเด็กต่อ คนอะไรไม่รู้ บ้าจริงๆ

   ในระหว่างที่ทานข้าว ทุกคนก้อพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ดูท่าน้าเนตรจะมีความสุขมากที่ลูกๆทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา และลูกๆของน้าเนตรทุกคนดูจะเป็นคนอารมณ์ดีกัน ทั้งพี่ดอม พี่วิ ( ภรรยาพี่ดอม ),พี่ฝ้าย และน้องแบม ดูจะแย่งกันพูด แย่งกันปล่อยมุขสุดๆ ผมก้อโดนแซวด้วย น้องแบมจะชอบแซวว่าผมกับต้งต้องเป็นกิ๊กกันแน่ๆ ส่วนต้งก้อไม่ตอบโต้อะไรสักนิด นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างเดียว แล้วก้อเหมือนกับว่าทำใส่ใครสักคน คอยชวนผมพูดคุยนั่นนี่ตลอด ตักอาหารให้ผมทานบ่อยๆด้วย ผมก้อเลยต้องปล่อยให้เลยตามเลย ส่วนดิว ผมสังเกตุเห็นว่าเค้าไม่ค่อยจะพูดจาอะไรกับใครเท่าไหร่ แต่เค้ามักจะมองมาเวลาที่ผมกับต้งคุยกัน และเค้าก้อมองแบบไม่เกรงใจเลยน่ะครับ จนผมรู้สึกอึดอัดและได้ขอตัวทุกๆคนไปเข้าห้องน้ำ

   ขณะที่ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ต้งที่เดินตามผมมาก้อเรียกให้ผมหยุดและพูดว่า

" อี้ครับ ขอต้งคุยอะไรด้วยหน่อยได้เปล่า "

" ได้สิต้ง มีอะไรเหรอ "

" อี้รู้สึกไหมว่า ดิวมันมองมาที่เราสองคนอ่ะ แบบแปลกๆอ่ะ ต้งว่าดิวมันต้องคิดกับอี้แบบไม่เหมือนคนอื่นๆแน่เลย " [/color]

[jokirito]

แหม..ตอนนี้ดิวน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ

ดิวสู้ๆนะลูก

ด้งจะพูดไรกะอี้หว่า

[C2U]

ชอบต้งอ่ะ   เชียร์ต้งนะ 

แต่ไม่ค่อยมีกำลังใจเชียร์เลยอ่ะ   

[Alexie333]

" บ้าน่าต้ง ไปถือสาอะไรกับดิว หมอนี่เค้าก้อบ้าๆบอๆไปเรื่อยแหละ " ผมพยายามเบี่ยงเรื่องนี้ออกไป

" ไม่จริงหรอกอี้ ทำไมต้งจะอ่านท่าทีดิวไม่ออก ว่ามันคิดยังไงกับอี้ แล้วอีกอย่างน่ะ ช่วงนี้รู้สึกว่าอี้กับดิว จะไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆน่ะ รู้ไหมว่าต้งไม่ค่อยสบายใจเลย " ต้งมองหน้าผมเขม็ง เหมือนพยายามจะคาดคั้นอะไรจากผม

" ไม่ใช่อย่างที่ต้งคิดน่ะครับ ช่วงนี้อี้ต้องทำงานให้น้าเนตรบ่อยๆไง เลยอาจจะต้องเจอดิวบ่อย มันไม่มีอะไรหรอก " ผมกลบเกลื่อนความจริงไป ที่จริงมันมีอะไรมากกว่านั้นซึ่งเพื่อนๆทุกคนก้อคงรู้ว่ามันเป็นเรื่องอะไร แต่ผมจะบอกเรื่องนี้กับใครไม่ได้เลย

" ถ้ามันแค่เรื่องงานอย่างเดียว ต้งก้อไม่ว่าอะไรหรอกน่ะ แต่ต้งไม่ไว้ใจดิวเลย ไอ้นี่มันมีท่าทีแปลกๆเวลาอยู่กับอี้อ่ะ อี้ไม่รู้สึกบ้างเหรอ "
ต้งยังมองตาผมอย่างไม่ลดละ

" เหรอ ไม่นี่ อี้ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย ต้งคิดมากไปรึเปล่า " ผมบ่ายเบี่ยง เพราะว่าไม่อยากให้มันเป็นประเด็น

" อี้แน่ใจเหรอว่าอี้ไม่รู้สึกอะไรเลย เวลาอยู่กับดิว " ต้งไม่หยุดคาดคั้นผม ตายล่ะ ผมจะทำยังไงดีเนี่ยะ

" ต้งครับ ฟังอี้น่ะ อี้ไม่ได้รู้สึกอะไรกับดิวเลย ทุกอย่างมันคือการทำงานทั้งนั้น อี้ไม่เคยคิดอะไรกับดิวเลยแม้แต่น้อย นอกจากจะคิดแบบนายจ้างและลูกจ้างเท่านั้นเอง ต้งครับ เราเป็นแฟนกันแล้วน่ะ เป็นแฟนก้อต้องไว้ใจกันและกันสิ อีกอย่างน่ะ คนนิสัยอย่างดิวน่ะ ถ้าจะไม่ต้องเกี่ยวข้องกันเลยน่ะ อี้ยังจะรู้สึกดีกว่านี้อีก เอาน่า ต้งอย่าคิดมากน่ะครับ " ผมพยายามพูดให้ต้งสบายใจ

" ได้ฟังอย่างนี้ต้งก้อสบายใจขึ้นมาหน่อย ได้รู้ว่าอี้ไม่ได้คิดอะไรกับดิว ก้อค่อยโล่งใจ อี้รู้ไหมว่าต้งน่ะ คงจะรู้สึกไม่ดีมากๆ ถ้าแฟนของต้งต้องไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนอื่น อย่าว่าอะไรต้งเลยน่ะครับ ถ้าต้งจะหวงจะห่วงแฟนของต้งบ้าง ก้อใครจะยอมให้คนอื่นมาแย่งแฟนของตัวเองไปได้ล่ะ อี้เข้าใจต้งน่ะครับ " พูดจบต้งก้อจับมือทั้งสองข้างของผมมากุมไว้

" ครับผม อันนี้อี้รู้ดี ต้งนี่ขี้หึงเหมือนกันน่ะเนี่ยะ อิอิ เชื่อใจอี้ได้ อี้ไม่มีคนอื่นแน่นอน " ผมยิ้มหวานให้ต้ง

" น่ารักจัง แฟนใครน้อ มาม่ะ ขอกอดที " แล้วต้งก้อดึงตัวผมไปแล้วและทำท่าจะกอด

" นี่พวกนายสองคนมาทำอะไรบ้าๆที่บ้านของชั้นนี่ อี้ชั้นเตือนนายแล้วใช่ไหมว่า อย่าเอาผู้ชายมาทำบัดสีบัดเถลิงในบ้านของชั้น ชั้นคิดว่านายน่าจะเข้าใจดีแล้วน่ะ นายน่าจะไว้หน้าแม่ชั้นบ้าง " ดิวครับ ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหน จู่ๆก้อมาว่าพวกผมฉอดๆ

[~NeMeSiS_PURE~]

ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


รึป่าวววว 

[jokirito]

จะกอดก็ไปกอดกันที่อื่น หมันไส้
เรื่องไรมากอดกันในบ้านดิวเฮอะ
มันทำร้ายจิตใจกันรู้บ้างม้ายยยยยย
(แฟนคลับหัวรุนแรงเวอร์ชั่น อิอิ  )

[khozz]

ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


รึป่าวววว 

ระดับนี้ไม่มีปาดก่อนพี่ตามอ่านเอา 555

หนุกๆพลาดได้ไง 555+

เชียร์ไอ้ดิวขาดจิต บาดไส้ สืดๆ

เลยวุ้ย

[Alexie333]

              แฟนคลับเจ้าดิวทั้งน้านนนนนนนนนน

        แกล้งคนอื่นดีกว่า เปลี่ยนบทๆๆๆ หุหุหุหุหุ

      อย่าว่ากันฯครับ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


 

[jokirito]

  เฮ้ย!!! ไม่เอานะ  อเล็กซ์อย่าใจร้ายเซ่ 
ขอร้องล่ะ ดิวน่ารักออกนะตะเอง

[Alexie333]

][/size][/size][/size][/size]


" นี่พวกนายสองคนมาทำอะไรบ้าๆที่บ้านของชั้นนี่ อี้ชั้นเตือนนายแล้วใช่ไหมว่า อย่าเอาผู้ชายมาทำบัดสีบัดเถลิงในบ้านของชั้น ชั้นคิดว่านายน่าจะเข้าใจดีแล้วน่ะ นายน่าจะไว้หน้าแม่ชั้นบ้าง " ดิวครับ ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหน จู่ๆก้อมาว่าพวกผมฉอดๆ

" เราไม่ได้ทำอะไรอย่างที่แกพูดเลยน่ะดิว ก้อแค่พูดคุยกันเฉยๆ แกอย่าบ้าไปหน่อยเลยน่า " ต้งพยายามพูดแก้ต่างให้พวกเรา

" นี่ชั้นไม่ได้ตาบอดน่ะต้ง ถ้าชั้นไม่เดินเข้ามาก่อน พวกนายคงจะกอด จะจูบกันไปแล้วมั้ง นายด้วยอี้ รู้จักหักห้ามอารมณ์ตัวเองบ้างน่ะ นี่มันบ้านชั้นน่ะ ให้เกียรติกันบ้าง " ดิวยังไม่หยุดต่อว่าผม แต่ผมไม่อยากต่อล้อต่อเถียงด้วยหรอก

" อี้ว่าต้งกลับไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า อย่าไปสนใจเลย เค้าไม่ฟังเราหรอก เดี๋ยวอี้ตามไป อี้ขอเข้าห้องน้ำก่อน " ผมทำทีเป็นไม่สนใจดิว แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

   ขณะที่ผมกำลังล้างมืออยู่ในอ่างล้างหน้าอยู่นั้น ก้อเหมือนมีคนไขกุญแจเข้ามาในห้องน้ำ ผมก้อตกใจสิครับ กำลังจะเดินไปปิดประตู แต่คนๆนั้นก้อดันประตูเข้ามาซะก่อน ดิวนั่นเอง จะเข้ามาทำไมกันเนี่ย ???

“ นี่เข้ามาทำไมอ่ะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลยน่ะ “ ผมตะโกนด่าออกไป

“ นี่มันบ้านชั้น ชั้นจะเข้าจะออกเมื่อไหร่ก้อได้ นายจะทำไม “ ดิวเดินย่างเข้ามาหาผม

“ นายต้องการอะไร ทำไมไม่รอคุยกันข้างนอก “ ผมพยายามใจเย็นที่สุด

“ ชั้นแค่อยากถามว่า ที่นายพูดกับไอ้ต้งอ่ะ มันจริงเหรอ ที่นายไม่เคยคิดอะไรกับชั้น “

“ ก้อใช่ ชั้นไม่เคยคิดอะไรกับนายเลย นายได้ยินมาไม่ผิดหรอก “ ผมพูดออกไปแบบไม่ทันคิด

“ อ้ออออ อย่างนี้นี่เอง ชั้นว่านายกำลังหลอกตัวเองอยู่น่ะ ว่าที่จริงแล้วนายก้อชอบชั้นอยู่แน่ๆเลย “ แล้วดิวก้อเดินมาจับแขนขวาของผม[/color]

[jokirito]

อย่าแพ้เค้านะ เค้านะๆ
เพราะฉันนั้นเชียร์อยู่ๆๆ
ถ้ารักก็ลองดู ลองดูๆ
ถ้าอยากเป็นแฟน
ต้องทำคะแนน
อย่าแพ้เค้านะ เค้านะ เค้าน้า...
โย่วๆ 

[Alexie333]

 



“ ชั้นแค่อยากถามว่า ที่นายพูดกับไอ้ต้งอ่ะ มันจริงเหรอ ที่นายไม่เคยคิดอะไรกับชั้น “

“ ก้อใช่ ชั้นไม่เคยคิดอะไรกับนายเลย นายได้ยินมาไม่ผิดหรอก “ ผมพูดออกไปแบบไม่ทันคิด

“ อ้ออออ อย่างนี้นี่เอง ชั้นว่านายกำลังหลอกตัวเองอยู่น่ะ ว่า ที่จริงแล้วนายก้อชอบชั้นอยู่แน่ๆเลย “ แล้วดิวก้อเดินมาจับแขนขวาของผม

“ บ้า นายมันหลงตัวเอง ใครจะไปชอบคนกักขฬะอย่างนาย นี่ปล่อยชั้นน่ะ “ ผมพยายามสะบัดมือให้หลุด

“ เชิญนายหลอกตัวเองต่อไปเหอะ สักวันน่ะ นายจะหนีหัวใจของตัวเองไม่พ้นหรอก “ ดิวยังบีบแขนผมซะแรง

“ ชั้นไม่เสียเวลามาพูดเรื่องไร้สาระกับนายหรอก ไอ้บ้า ปล่อยสิว่ะ “ ผมเห็นดิวไม่ปล่อย ผมก้อเลยชกไป แต่ดิวก้อจับไว้ได้ ผมจะเตะเค้า ดิวก้อดันตัวผมให้ชิดติดกำแพง แล้วเอาตัวเค้าทับผมไว้

“ จำคำของนายไว้ให้ดีๆแล้วกัน ฮ่าๆๆๆ “ จากนั้นดิวก้อปล่อยผม แล้วก้อเดินหัวเราะออกไป ดิวนี่เข้าขั้นโรคจิตแล้วน่ะเนี่ยะ เค้าพยายามมาให้ผมคิดว่า ตัวผมเองน่ะชอบเค้า ผมไม่ได้ชอบเค้าซะหน่อย ผมเป็นแฟนกับต้งผมก้อต้องชอบต้งสิ จริงไหมครับ ???

   แล้วผมก้อเดินออกมาจากห้องน้ำไปนั่งรวมกับทุกคนที่กำลังเม้าท์อย่างเมามัน พอผมนั่งลงต้งก้อมาจับมือผมไว้ แล้วยิ้มให้ ผมก้อยิ้มกลับไป จากนั้นพี่วิก้อบอกว่า พี่วิได้ทำของว่างไว้เดี๋ยวจะยกมาให้ทุกคนทาน ผมเห็นว่าพี่เค้าท้องแก่อยู่กลัวว่าจะลำบาก เลยอาสาไปยกมาให้ ส่วนต้งก้ออาสามายกด้วยเช่นกัน พี่วิบอกว่าของว่างพี่วิใส่ไว้ในตู้เย็นที่ห้องครัว ให้ไปยกมาได้เลย

“ ไว้ว่างๆอี้ไปเที่ยวบ้านต้งบ้างน่ะ รับรองว่าคนที่บ้านต้ง จะดูแลอี้ดีไม่แพ้บ้านน้าเนตรหรอก “ ต้งคุยกับผมระหว่างที่เดินไปยกของว่าง

“ ได้สิต้ง อี้ก้ออยากไปเที่ยวบ้านต้งเหมือนกัน จะได้ไปดูสิว่าต้งมีพี่ชายน่ารักๆอีกรึป่าว “ ผมแหย่ต้งไป

“ ฮ่าๆๆๆ อี้นี่น่ะขี้เล่นจริงๆ ว่าแต่ว่าเสร็จจากนี่แล้วอี้จะทำอะไรต่อเหรอครับ “

“ คือพอดีพ่อของดิวเค้าเรียกอี้เข้าพบอ่ะ อี้คงต้องไปเจอท่านซะก่อน จากนั้นก้อคงจะไปบ้านพี่นพอ่ะ ว่าจะไปคุยกับแกเรื่องน้องแมนสักหน่อย นี่ไม่รู้ว่าพี่นพเค้าเป็นยังไงบ้าง เมื่อคืนตั้งแต่เกิดเรื่องก้อยังไม่ได้คุยกันเลย “

“ งั้นต้งไปด้วยน่ะ เดี๋ยวต้งขับรถให้ “ ผมไม่ได้ตอบอะไร แค่ยิ้มให้ก้อเหมือนกับว่าผมตอบว่าใช่

   แล้วเราก้อยกของว่างออกมา พี่วิทำทับทิมกรอบมาให้ทุกคนทานกัน ดูน่าทานไม่น้อย ส่วนต้งก้อไปยกเอาชามมาไว้สำหรับใส่ของว่างแล้วพวกเราก้อเดินนำของว่างมาให้ทุกคนทานกัน ผมตักแบ่งให้ทุกคนทาน รสชาติของทับทิมกรอบฝีมือพี่วินี่อร่อยมากๆ ไม่หวานหรือเลี่ยนจนเกินไป ทุกคนปลื้มกันใหญ่ ผมเองก้อด้วย พี่วิยังบอกเลยว่า ถ้าว่างให้ผมไปเรียนทำของว่าง แล้วให้ผมสอนทำอาหารชนิดต่างๆให้ ซึ่งผมก้อยินดีเป็นอย่างยิ่ง

   พอทุกคนทานอิ่มแล้ว ผมก้อเก็บถ้วยชามที่ทานกันมา โดยที่ตอนแรกน้าเนตรบอกว่าไม่ให้ผมเก็บ แต่ผมบอกว่าให้ผมทำบ้างก้อได้ ก้อมีพี่ฝ้ายและต้งมาช่วยผมเก็บบ้าง จากนั้นเราก้อยกไปที่ห้องครัว แล้วก้อเอาไปวางไว้ที่อ่างล้างจาน จากนั้นผมก้อล้างจานช่วยเด็กรับใช้ ที่จริงเค้าไม่ให้ล้างหรอก แต่ผมไม่รู้จะทำอะไรเลย หานั่นหานี่ทำ ต้งก้อจะเข้ามาช่วย แต่ผมก้อบอกให้เค้าออกไปรอข้างนอก เกะกะผมเปล่าๆ พอผมล้างไปสักพัก พี่ดอมก้อเดินมาหาผมที่กำลังล้างจานอยู่ บอกว่าพ่อของพี่เค้าเรียกพบที่ห้องทำงาน ผมก้อเลยต้องวางมือแล้วเดินไปพบกับท่านตามที่ได้คุยกันไว้ พี่ดอมเดินมาส่งผมที่ห้องทำงานของท่านที่อยู่ชั้นบน พอเปิดประตูเข้าไปก้อเห็นท่านนั่งรอผมอยู่ที่โต๊ะทำงานแล้ว ผมก้อไหว้สวัสดีท่านไป แต่ท่านไม่ได้รับไว้ผมแต่อย่างใด ปล่อยให้ผมยืนเก้ออยู่

[Alexie333]

“ นั่งก่อนสิ จะยืนค้ำหัวผู้ใหญ่รึไง “ น้ำเสียงท่านดูราบเรียบ แต่แฝงไปด้วยความน่าเกรงขามนัก ผมเลยต้องนั่งลงตรงเก้าอี้ตรงข้ามกับท่าน

“ ชั้นชื่อ ประวิทย์น่ะ คงไม่ต้องบอกว่าชั้นเป็นใครเธอก้อน่าจะรู้อยู่แล้ว ส่วนเธอเป็นใครนั้น อันนี้ชั้นก้อรู้ดี ชั้นติดตามผลงานเธอมานานแล้ว ได้ข่าวว่าเนตรปลื้มเธอนักหนานี่ ไปทำอะไรเข้าล่ะถึงได้ถูกอกถูกใจกันนัก “ เป็นคำถามที่ตอบยากดีแท้

“ ผมก้อไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ พอดีได้มีโอกาสช่วยงานน้าเนตรเค้า เลยได้รู้จักกันและก้อสนิทกันพอสมควรน่ะครับ “ ผมตอบไปแบบระมัดระวังตัวที่สุด

“ ที่จริงชั้นไม่สนหรอกน่ะว่าเธอจะสนิท หรืออะไรกับเนตรแค่ไหน อืมมมม ชั้นพอจะได้ยินเรื่องของเธอมาเยอะแล้ว ที่เธอไปมีเรื่องกับหลิง หลิงอ่ะ คุณสุชาติเค้าเล่าให้ชั้นฟัง แต่ชั้นจะไม่ขอออกความเห็นอะไรน่ะ มันเป็นเรื่องของเด็กเราเป็นผู้ใหญ่ก้อจะไม่ยุ่ง และที่ชั้นเรียกเธอมาพบเนี่ยะ ชั้นมีเรื่องจะให้ช่วยเหลือหน่อย “ น้ำเสียงคุณประวิทย์ดูอ่อนลงเล็กน้อย

“ มีอะไรให้ผมรับใช้ ก้อเชิญเลยครับ ผมยินดีทำครับ “ ผมตอบไปแบบเต็มใจ

“ ก่อนอื่นชั้นขอถามก่อนว่า เธอสนิทกับดิวมานานแค่ไหน “ น้ำเสียงของท่านราบเรียบแต่เน้นหนัก น่ากลัวมากครับ

“ ก้อไม่เชิงสนิทกันมากหรอกครับ พอดีเคยเจอกัน เที่ยวด้วยกัน และหลังๆมาได้ทำงานด้วยกันอ่ะครับ “ ผมตอบเท่าที่ตอบได้

“ แต่ที่ชั้นรู้มามันน่าจะมากกว่านั้นน่ะ ไม่เป็นไรชั้นไม่อยากคาดคั้นเธอหรอก เรื่องที่ชั้นจะให้ช่วยก้อคือ ชั้นอยากให้เธอน่ะมาเป็นผู้ช่วยของดิว เวลาที่ดิวต้องไปเจอลูกค้าคนสำคัญของชั้น หรือว่าต้องไปออกงานนอก ไปออกไซส์งานอะไรประมาณเนี่ยะ งานมันไม่ยากหรอก แค่คอยคุมพฤติกรรมให้หน่อยเท่านั้นเอง เจ้านี่มันไม่คอ่ยถูกกับชั้นเท่าไหร่นัก และที่ชั้นขอความร่วมมือจากเธอ ว่าชั้นได้ยินมาว่า ดิวมันค่อนข้างสนิทและเชื่อฟังเธอบ้างน่ะ และอีกอย่างชั้นคิดว่าเธอน่าจะเอามันอยู่ หวังว่าเธอจะรับงานนี้น่ะ “ อืมมมมม คุณประวิทย์พูดมาเหมือนไม่ยาก แต่ผมขอบอกเลยว่าเป็นอะไรที่ยากมาก ผมไม่เคยทำงานเกี่ยวกับสายงานที่ดิวทำ แล้วผมจะทำอะไรได้บ้างเนี่ยะ

“ ที่จริงผมก้อไม่ได้เก่งอะไรน่ะครับ อีกอย่างก้อใช่ว่าดิวจะเชื่อฟังผมทุกอย่างด้วย ผมไม่แน่ใจว่าผมจะทำงานนี้ได้ดีรึเปล่า ผมว่าท่านให้คนอื่นทำจะดีกว่าไหมครับ ผมรู้จักหลายคนเหมือนกันที่รับจ้างเป็นผู้ช่วยส่วนตัวผู้บริหารด้านต่างๆ เดี๋ยวผมจะแนะนำให้ดีไหมครับ “

“ เธอคิดว่าคนอย่างชั้นจะไม่รู้จักคนที่ทำงานอย่างนี้ได้เหรอ แล้วทำไมชั้นจะต้องให้เธอมาทำหน้าที่นี้ด้วย จริงไหม? คิดหน่อยสิ เธอน่าจะเป็นคนฉลาดและหัวไวพอตัวอยู่นะ เอาล่ะ จะว่าชั้นขอร้องก้อได้ เอางี้แล้วกันชั้นจะบอกเหตุผลให้เธอฟังน่ะ ไอ้เจ้าดิวนี่ มันจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเช้ามาตั้งแต่เด็กๆแล้ว มันจะดื้อจะค้านชั้นตลอดเวลา มีช่วงนึงเหมือนกันที่ชั้นปล่อยๆมันเหมือนกัน แต่ว่าพอเจ้าดิวมันโตแล้ว ชั้น คนเป็นพ่อก้ออยากจะเห็นลูกมีอนาคตที่ดี อนาคตที่มั่นคงเหมือนคนอื่นๆเค้า ไม่ใช่มาขายของแต่งรถ มาทำงานก็อกๆแก็กๆเรื่อยเปื่อยอย่างนี้แล้วเมื่อไหร่มันจะลืมหูลืมตาสักที ก้อจริงอยู่ที่ว่างานที่เจ้าดิวทำมันจะได้เงินมาเยอะมาก แต่ความมีหน้ามีตาในสังคม หรือการเป็นที่ยอมรับในสังคมที่ชั้นอยู่นั้นมันยังไม่ดีพอ ฉะนั้น ชั้นจึงอยากได้ใครสักคน ที่พอจะทำให้เจ้าดิวหันกลับมาสู่ทางที่ควรจะเป็น ชั้นไม่ได้หวังอะไรมาก แค่อยากให้ทำงานบริษัทของที่บ้านและสืบทอดต่อไป ไม่อยากให้คนอื่นว่าเอาว่า บ้านนี้เลี้ยงลูกไม่ดี ปล่อยให้ไปทำงานอื่นที่ไม่ได้สืบทอดมาจากรุ่นก่อนๆ และเธอคือคนที่ชั้นเลือก ชั้นไม่ได้คิดเอาปุบปับน่ะว่าจะให้เธอมาทำทันที ชั้นต้องให้คนเช็คประวัติของเธอมานานพอสมควร และก้อพบว่าเธอไม่ได้เสียหายอะไร ประวิติการทำงานก้อดี มีครอบครัวที่ปกติ นิสัยพอใช้ได้ แต่อาจจะติดอย่างเดียวนั่นก้อคือ เธอเป็นพวกรักเพศเดียวกัน " จบประโยคนี้คือผมอึ้งเลยนะ
" สารภาพเลยน่ะว่าชั้นเกลียดคนประเภทนี้มาก่อน จะว่าแอนตี้เลยก้อว่าได้ แต่ถ้านี่มันจะทำให้ลูกชายของชั้นมันเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น และทำงานอย่างที่ชั้นต้องการได้ มันก้อคุ้ม และชั้นก้อคิดว่าเธอ คงไม่ได้คิดอะไรกับลูกชั้นมากไปกว่าที่ควรจะเป็น ชั้นพูดถูกไหม “ คุณประวิทย์พูดจบก้อมองตาผม ผมก้อไม่ได้ตอบอะไรออกไป ได้แต่พยักหน้าเป็นการยอมรับไป แล้วทำไมผมจะต้องไม่กล้าพูดอออกไปด้วยน่ะ ในเมื่อผมไม่ได้คิดอะไรกับดิว

[~NeMeSiS_PURE~]

ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


รึป่าวววว 

ระดับนี้ไม่มีปาดก่อนพี่ตามอ่านเอา 555

หนุกๆพลาดได้ไง 555+

เชียร์ไอ้ดิวขาดจิต บาดไส้ สืดๆ

เลยวุ้ย

อ่านอยู่อ่ะ   ตามอ่านมาตั้งนานแล้ว   ยังไม่ทันเลย

เป็นพวกสปีดต่ำ  เลยมาขัดขวาง   


อยากมีคนนั่งอ่านให้ฟังจัง 

[imageriz]

ทั้งพ่อทั้งแม่สนับสนุน แล้วอย่างนี้อี้จะไปไหนพ้น 

[Alexie333]

   อ่านใหม่น่ะครับน้อง  พี่ว่าน้องอ่านผิด

  ตรงไหนที่น้องว่าพ่อของดิวเค้าสนับสนุ ???????


  อ่านมากไปคงเบลอ เอิ๊กๆๆๆๆๆ     

[jokirito]

แหม อย่าหลอกตัวเองเลยนะอี้
ชอบก็บอกว่าชอบจิ
ถ้ายอมรับว่าชอบดิวออกมา
ดิวอาจจะออกไปจากชีวิตอี้ก็ได้นะ
แบบว่าพิชิตใจสำเร็จก็เลิกไง
ยิ่งปฏิเสธมันยิ่งท้าทายดิวอ่ะ
ใกล้ชิดกันมากๆเกิดดิวเผลอใจรักอี้ขึ้นมาจริงๆ อี้จะแย่ แต่ถูกใจแฟนคลับมากมาย อิอิ
ดิวสู้ๆครับ
จากแฟนคลับดิวอี้คับผม

[imageriz]

ทั้งพ่อทั้งแม่สนับสนุน แล้วอย่างนี้อี้จะไปไหนพ้น 

   อ่านใหม่น่ะครับน้อง  พี่ว่าน้องอ่านผิด

  ตรงไหนที่น้องว่าพ่อของดิวเค้าสนับสนุ ???????


  อ่านมากไปคงเบลอ เอิ๊กๆๆๆๆๆ    

ไม่เบลออ่ะ  ก็ไม่ได้สนับสนุนตรง ๆ  แต่ให้อี้กับดิวทำงานด้วยกัน

มันก็จะทำให้ใกล้ชิดกันไปอีกอ่ะ  อย่างน้อยก็เป็นโอกาสของดิวที่จะ

ทำให้อี้หวั่นไหวไง อิ อิ (จริง ๆก็คิดเข้าข้างอ่ะ  )

[t2007]

  ความรัก ฝืนไม่ได้ ทรมาร  เฮ้อ

[ErosAmor]

ดวงอี้นี่สมพงษ์กับดิวจริงๆเลย 

[Alexie333]

“ ที่ชั้นถามเธอไปไม่ใช่อะไรน่ะ ชั้นก้อเคยได้ยินมาว่า เจ้าดิวมันมีท่าทีแปลกๆกับเธอ แต่ก้อก้อไม่เชื่อน่ะ ว่าลูกของชั้นมันจะเบี่ยงเบนไปแบบนั้นหรอก ไอ้นี่พอมันเห็นอะไรแปลกๆใหม่ๆมันก้อเห่อเป็นเด็กอย่างนี้แหละ และชั้นก้อหวังว่าเธอจะไม่ทำให้ลูกชายชองชั้น เปลี่ยนใจไปเป็นพวกเดียวกันหรอกน่ะ นายคงไม่ใช่พวกนิสัยแย่ๆอย่างนั้นหรอกใช่ไหม “ อืมมมม เป็นคำถามที่ผมตอบไม่ได้อีกแล้ว

“ คนภายนอก อาจจะคิดว่าใช้ชอบบังคับลูก ชอบออกคำสั่งลูกให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ถ้ามองในแง่มุมของคนเป็นพ่อคนเป็นแม่ แล้วจะรู้ว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนเกลียดลูกตัวเองได้ลงคอหรอก ชั้นจะบอกในสิ่งที่ชั้นไม่เคยบอกให้ใครฟังกับเธอน่ะอี้ ที่จริงแล้วชั้นรักและเป็นห่วงดิวมาก มากกว่าลูกคนอื่นๆด้วยซ้ำไป เจ้าดิวนี่ ชั้นแทบจะไม่ค่อยได้คุยกับมันดีๆสักเท่าไหร่ แต่ชั้นก้อคอยดูอย่างห่างๆ และด้วยความที่ว่าชั้นไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้เจ้าดิวเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาได้นั้น ชั้นเลยต้องให้มันทำงานที่ดี ได้เจอสังคมที่ดี เผื่อว่ามันจะกลับตัวกลับใจเป็นเหมือนลูกคนอื่นๆได้ ชั้นก้อเลยหวังว่า วิธีนี้มันจะได้ผล และอีกเรื่องนึงน่ะ อันนี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเธอ แต่ชั้นของก้าวก่ายหน่อยแล้วกัน มันก้อจริงน่ะ ที่ครอบครัวของเธอ และอาจจะเป็นหลายๆครอบครัวจะยอมรับคนแบบที่เธอเป็นอยู่ หรือแม้ว่าภรรยาและคนอื่นๆในครอบครัวของชั้นจะชื่มชมนายนัก แต่ชั้นขอบอกเลยน่ะว่า ชั้นเป็นคนเดียวที่ไม่นิยมในเรื่องนี้แม้แต่น้อย หวังว่าเธอคงเข้าใจในหัวอกของคนเป็นพ่อน่ะ พ่อหลายคนอาจจะยอมรับได้แต่ในใจอาจจะเจ็บปวดลึกๆก้อได้ แต่ชั้นน่ะรับไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว แค่นี้แหละน่ะ ชั้นหวังมันคงไม่ยากเกินความสามารถนายหรอก และชั้นคิดว่าเธอคงตกลงนายรับงานนี้น่ะ “

คุณประวิทย์พูดมาซะขนาดนี้ ผมจะปฏิเสธได้ไหมล่ะครับ แต่ทำไมผมต้องรู้สึกแย่ด้วย กับคำพูดของเค้า ก้อในเมื่อผมไม่ได้คิดอะไรกับดิวนี่ มันก้อไม่เห็นจะมีเหตุผลอะไร ที่ผมจะต้องรู้สึกแย่ด้วยนี่ มันก้อดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ แต่ผมก้อกลบความรู้สึกของผมไว้ ไม่ให้คุณประวิทย์รับรู้ แล้วตอบไป

“ ผมยินดีที่จะรับงานนี้ครับ คุณประวิทย์ไม่ต้องห่วงน่ะครับ ยังไงถ้าดิวเค้าเป็นได้ตามที่คุณหวัง น้าเนตรก้อจะได้ดีใจไปด้วย แล้วคุณประวิทย์จะให้ผมเริ่มงานนี้ตอนไหนล่ะครับ “

“ ทันทีที่เธอพร้อม และเรื่องค่าจ้างน่ะ ไม่ต้องห่วง ชั้นจ่ายไม่อั้น “

“ ไม่ต้องให้ก้อได้ครับ มันไม่ได้ลงทุน หรือว่าลำบากอะไร ผมเต็มใจทำ “ ผมไม่กล้ารับหรอกครับ เลยพูดไปแบบนั้น

“ ไม่ได้ ยังไงเธอก้อได้ถือว่าทำงานให้ชั้น เอาอย่างนี้ ชั้นจะจ่ายล่วงหน้าเลยทั้งหมด ชั้นรู้ว่าเธอไม่มีทางเบี้ยวชั้นแน่นอน แล้วก้อ ถ้าทุกอย่างลุล่วงไปได้ด้วยดี ชั้นจะมีรางวัลพิเศษให้ แต่มีข้อแม้นิดนึง เรื่องนี้จะไม่มีใครรู้ นอกจากชั้นและเธอเข้าใจใช่ไหม “ แล้วคุณประวิทย์ก้อเซนต์เช็คให้ผม ผมก้อได้นั่งนั่งมอง เหมือนผมไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียงในเรื่องนี้ พอเซนต์เสร็จ คุณประวิทย์ก้อยื่นให้ผม อะไรเนี่ยะ ทำไมมันมากมายอย่างนี้ มากกว่าที่น้าเนตรให้ผมอีก ผมมองหน้าคุณประวิทย์ กำลังจะพูดขึ้น แต่คุณประวิทย์ชิงพูดซะก่อน

“ รับไปเหอะ มันไม่มากมายหรอก มันคุ้มน่ะสำหรับชั้น เพราะว่ายังไง ดิวก้อเป็นเหมือนความหวังสุดท้ายของชั้น ฃขณะที่ชั้นยังมีชีวิตอยู่ ชั้นอยากเห็นลูกๆของชั้นทุกคนได้ดิบได้ดีกันไป เธอน่าจะเข้าใจน่ะ “

“ ครับ ผมเข้าใจดีครับ ขอบคุณน่ะครับสำหรับเช็ค ผมไปได้แล้วใช่ไหมครับ “ ขืนผมอยู่ต่อผมคงอึดอัดตาย

“ ได้สิ หมดธุระของชั้นแล้ว อย่าลืมน่ะว่า เรื่องนี้เรารู้กัน 2 คนน่ะ “ จากนั้นผมก้อไว้ลาคุณประวิทย์ไป แล้วผมก้อเดินออกจากห้อง

   ตอนเปิดประตูออกไป ผมก้อเห็นดิวเดินมาหาผม ผมทำเป็นไม่สนใจ แต่ดิวจับแขนผมไว้ แล้วถาม

“ อี้ไปคุยอะไรกับพ่อในห้องอ่ะ ดูมีลับลมคมในเชียว “

“ ก้อไม่มีอะไร คุยเรื่องงานนิดหน่อย เดี๋ยวชั้นกลับแล้ว “ ผมจะเดินไปแต่ดิวไม่ปล่อยแขนผม

“ ไม่มีอะไรทำไมไม่มองหน้าดิว ตกลงมันมีอะไรกันแน่ “ ดิวเริ่มบีบแขนผมแรงขึ้น

   

[jokirito]

จะเม้นท์อะไรดีเนี่ย
นึกไม่ออกอ่ะ

[andyus1]

ทำงัยดีล่ะเจ้าดิวเอ๋ย อี้ก็ไม่แสดงออกว่ารักโจ่งแจ้งอยู่แระ

พ่อดันมารับไม่ไอกอ่ะ ดิวต้องพิสูจน์ตัวเองแล้วหล่ะ

เอาจัยช่วยละกัน เต็มที่เลยคร้าบ

[Alexie333]

 


“ อี้ไปคุยอะไรกับพ่อในห้องอ่ะ ดูมีลับลมคมในเชียว “

“ ก้อไม่มีอะไร คุยเรื่องงานนิดหน่อย เดี๋ยวชั้นกลับแล้ว “ ผมจะเดินไปแต่ดิวไม่ปล่อยแขนผม

“ ไม่มีอะไรทำไมไม่มองหน้าดิว ตกลงมันมีอะไรกันแน่ “ ดิวเริ่มบีบแขนผมแรงขึ้น

“ ก้อบอกว่าไม่มีอะไรไงเล่า ปล่อยแขนชั้นได้แล้ว ต้งรอชั้นอยู่ “ ผมเริ่มขึ้นเสียงแล้ว ก้อดิวไม่ยอมปล่อยผมนี่ครับ

“ ทำไม จะไปพลอดรักกันต่อรึไง ใช่สิ อารมณ์ค้างกันนี่ ที่ชั้นไปขัดจังหวะ “ ดิวยิ่งบีบแขนผมแรงขึ้น

“ โอ๊ย ปล่อยสิว่ะ ชั้นจะไปทำอะไรก้อเรื่องของชั้น นายไม่เกี่ยว “ ผมด่าออกไป

“ ดิว ปล่อยมืออี้ซะ “ คุณประวิทย์เปิดประตูออกมา แล้วดุดิวเสียงดัง

   ดิวปล่อยแขนผมแล้วสะบัดอย่างแรง จากนั้นก้อมองหน้าผมแล้วก้อเดินเลี่ยงออกไปโดยที่ไม่หันไปมองหน้าพ่อของเค้าเลยสักนิด อะไรกันเนี่ยะ พ่อลูกคู่นี้ ส่วนผมก้อไม่ได้พูดอะไร เดินแยกลงมาข้างล่างแล้วก้อเดินมาหาต้งบอกว่ากลับกันได้แล้ว จากนั้นผมก้อเดินมาลาทุกคนที่นั่งอยู่สวนหลังบ้าน น้าเนตรยังไม่อยากให้ผมกลับเท่าไหร่นัก แต่ผมบอกว่ามีธุระทำต่อ น้าเนตรเลยไม่ทัดทานผม

   ตอนที่ผมออกมาจากบ้านน้าเนตร ผมก้อไม่ได้พูดคุยอะไรกับต้ง ในใจผมคิดไปต่างๆนานาเรื่องที่คุยกับคุณประวิทย์ ผมมานั่งทบทวนเรื่องระหว่างผมกับดิว ว่าตกลงแล้วมันเป็นยังไงกันแน่ ผมคิดไปคิดมาก้อปวดหัวครับ สักพักต้งก้อมาเข่าตัวผม

“ อี้ อี้เป็นอะไรอ่ะ ต้งเรียกตั้งนาน นี่ถึงบ้านพี่นพแล้วน่ะ ลงได้แล้วล่ะครับ “ ต้งปลุกผมให้ตื่นจากภวังค์  พอผมได้สติผมก้อลงจากรถต้งแล้วเดินเข้าไปในบ้านพี่นพ ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน พี่มดที่นั่งรอผมอยู่หน้าบ้านก้อเดินเข้ามาหาผมแล้วพูดว่า

“ เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างอี้ กับน้องแมน พี่ขอเลยน่ะว่าอย่าเลาให้พี่นพฟังพี่ไม่อยากให้พี่นพไม่สบายใจ แค่นี้พี่นพก้อแย่เกินไปแล้ว นี่ยังไม่ได้หลับได้นอนเลย น่ะอี้น่ะ “ ผมก้อพยักหน้าเป็นการตอบรับ แล้วเดินเข้าไปหาพี่นพในบ้าน

   พอดินเข้าไปผมก้ออดสงสารพี่นพไม่ได้ เนื่องจากสภาพที่ผมเห็นนั้นมันเกินบรรยายจริงๆ พี่นพดูโทรมมาก จากพี่นพที่ดูสดใส วันดีดูหมองๆ ยังไงไม่รู้ ตาดำคล้ำเหมือนคนไม่ได้นอน หนวดเราเคลิ้ม พอพี่นพเห็นผมก้อยิ้มให้ผมนิดนึงแล้วก้อเรียกผมเข้าไปคุยในห้องทำงานพี่นพ ( วันนี้โรงเรียนพี่นพก้อเปิดสอนปกติ จึงมีนักเรียนเดินไปเดินมาตามปกติ ) พอเข้าไปในห้องพี่นพก้อเชิญให้ผมนั่งลง

[Alexie333]

 


“ อี้ พี่ขอโทษน่ะที่ทำให้อี้ต้องลำบากตัวและลำบากใจไปด้วยกับเรื่องแมน แต่พวกพี่ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกันดี ก้อมีแต่อี้นี่แหละ อีกอย่าง พี่รู้น่ะว่าแมนคิดยังไงกับเรา ฉะนั้นเราเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยพี่เรื่องนี้ได้ คืออย่างนี้ เรื่องนี้พี่ไม่ได้บอกใครเลยน่ะ คือมดอ่ะเค้าป่วยอยู่ แต่พี่จะไม่บอกว่าป่วยเป็นโรคอะไร ถ้ามีอะไรที่กระทบจิตใจเค้ามากๆ เค้าจะฟุบ ดีนี่น่ะที่ยังมีพี่มีเม่นแล้วก้อมีอี้อยู่ ไม่งั้นมดคงแย่ไปแล้ว อย่าหาว่าพี่รบกวนเลย พี่อยากให้เราช่วยพี่ออกตามหาแมนมาที ไม่งั้น ฮือๆๆๆๆ " พี่นพอยู่ๆก็ร้องไห้ออกมา
"  พี่ขอโทษน่ะอี้ พี่ไม่น่าอ่อนแอให้คนอื่นเห็นเลย แต่พี่ ฮือๆๆๆ ยังไงก้อช่วยพี่หน่อยน่ะ “ พี่นพพูดไปร้องไห้ไป เอามือกุมปากไว้กันไม่ให้เสียงสะอื้นมันหลุดออกมา ผมเห็นแล้วอดสงสารพวกเค้าไม่ได้ แต่จะให้ผมทำยังไงดี ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่ทำเฉยเมยใส่น้องแมนแล้ว

“ ได้สิครับพี่นพ พี่นพไม่บอก อี้ก้อจะออกตามหาแมนอยู่ดี ยังไงแมนก้อเหมือนน้องชายของอี้คนหนึ่ง อี้ก้อเป็นห่วงน้องอยู่เหมือนกัน พี่นพไม่ต้องห่วงน่ะครับ อี้จะบอกเพื่อนๆให้ช่วยกันตามหาด้วย คิดว่าน้องแมนน่าจะไปไหนไม่ไกลหรอกครับ นี่พี่นพพักผ่อนบ้างน่ะครับ เดี๋ยวจะเป็นอะไรไปเอา ที่เหลือปล่อยให้อี้จัดการเอง น่ะครับ “ ผมปลอบพี่นพไป

“ ใครจะไปหลับได้ลงล่ะอี้ คนเป็นพ่อน่ะ เมื่อลูกมาหายไปน่ะ มันไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรหรอก เฮ้ออออ พี่นี่แย่จริงๆเลย เลี้ยงลูกคนเดียวให้อยู่ในโอวาทยังไม่ได้เลย ยังไงพี่ก้อฝากอี้หน่อยแล้วกัน “ พูดจบพี่นพก้อนั่งเอนหลงลงเก้าอี้แล้วหลับตาลง แต่น้ำตาของพี่นพยังไหลไม่หยุด มันเป็นภาพที่สะเทือนใจมาก จากนั้นผมก้อเดินออกมาหาต้งที่นั่งปลอบพี่มดอยู่ ผมเลยเข้าไปพูดกับพี่มด

“ พี่มดครับ ไม่ต้องห่วงน่ะครับ ที่เหลือให้พวกเราจัดการเองน่ะครับ ตอนนี้พี่มดรักษาสุขภาพตัวเองให้ดีๆน่ะครับ เดี๋ยวเจ็บ เดี๋ยวไข้ขึ้นมาแล้วมันจะไม่ดี อี้สัญญาว่าอี้จะทำทุกวีถีทางเพื่อให้ได้น้องแมนกลับมา และพี่มดต้องสัญญากับอี้ด้วยว่า พี่มดต้องพักผ่อนมากๆ และดูแลตัวเองดีๆน่ะครับ “ ผมพูดเป็นมั่นเป็นเหมาะ เพื่อให้พี่มดสบายใจ

“ พี่ขอบใจอี้มากน่ะจ้ะ ไม่ได้อี้พวกเราคงแย่ เอาเป็นว่า พี่จะดูแลตัวเองแล้วกันน่ะ แล้วถ้าอี้ขาดเหลืออะไรจะให้พี่ช่วยก้อบอกได้เลยน่ะ พวกเรายินดีเป็นอย่างยิ่ง พี่ขอตัวไปนอนก่อนน่ะอี้ เมื่อคืนยังไม่ได้นอนเลย “ จากนั้นพี่มดก้อเดินเข้าไปในบ้าน ผมมองหน้าต้งแล้วก้อถอนหายใจพร้อมกัน ต้งคงรู้สึกเช่นเดียวกับผม

   พอออกจากบ้านพี่นพแล้ว ผมก้อขับรถออกตามหาน้องแมนไปรอบๆกรุงเทพ นี่เป็นการรอที่เลื่อนลอยไร้จุดหมายมาก เพราะพวกเราไม่รู้ว่าจะต้องออกตามหาที่ไหนดี แล้วผมก้อได้โทรไปหาเพื่อนๆทุกคนให้ช่วยกันตามหาด้วย ซึ่งเพื่อนๆก้อรับปากว่าจะช่วยออกตามกันกันอีกที เราขับรถไปเรื่อยๆ จนตกเย็นผมก็เห็นว่าต้งคงจะเหนื่อยแล้ว ขับรถให้ผมมาตลอดบ่าย เลยบอกเค้าไปว่า[/color]

[jokirito]

อ่ะมาแล้วเหรอ รออ่านอยู่ตลอดเลยนะคับ

[khozz]

ปู้วววววววววววววววววววว ปิปู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เจ้าแมนเอ็งกลับบ้านให้ไวสงสารพ่อแม่เเฟ้ย

ดิวเว้ยสู้ๆๆๆๆๆๆๆ

5555+     

รักคนโพส

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

มาต่อยาวๆอีกแล้ว อ่านเกือบไม่ทัน
แมนไปอยู่ไหนนะนี่ คนอื่นเค้าเป็นห่วง....

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[andyus1]

ยังไม่เจอเจ้าแมนอีกหรอ

สงสารอี้จั้ง งานรุมจั้ง

ทำใจคั้บ คัยชั้ยหั้ยน่าลักอ่ะ

หุหุ