หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

" พี่ก้อไม่อยากเสียมารยาทอ่านโน๊ตของเราหรอกน่ะ แต่คนเป็นแม่ มันอดไม่ได้ พี่อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ พี่เลยอ่านไป อี้ อี้พอจะบอกพี่ได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างอี้ กับแมน ทำไมมันถึงได้เป็นอย่างนี้ " ตอนนั้นพี่มดรู้สึกว่าจะหยุดร้องไห้ไปแล้ว หันมาถามผมด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า

   ผมรู้ว่ามันคงไม่มีประโยชน์ที่จะปกปิดเรื่องนี้อีกต่อไป ผมเลยเล่าเรื่องราวเหตุการณ์ทุกอย่างให้พี่มดฟังจนมด พี่มดก้อนั่งฟังไป น้ำตาคลอไป ผมล่ะสงสารพี่มดจับใจ เหมือนพี่มดพยายามกลั้นน้ำตาไว้ แต่มันไม่อยู่

“ อืม พี่เข้าใจแล้ว เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับใครเลย เฮ้อออออ พี่คงรักลูกไม่มากพอใช่ไหม แมนถึงได้เป็นถึงขนาดนี้ “ พี่มดพูดหลังจากที่ฟังเรื่องราวที่ผมเล่าให้ฟัง น้ำตาก้อไหลพรากๆ แต่เหมือนพี่มดพยายามอั้นเสียงสะอื้นไว้

“ มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอกครับพี่มด เรื่องนี้อี้ก้อมีส่วนผิด ถ้าอี้ไม่โกรธน้องแมนขนาดนั้น และยังมาขอลาออกอีก น้องแมนคงไม่หนีออกจากบ้านไป อี้นี่แย่จริงๆเลย เรื่องแค่นี้ก้อให้อภัยน้องไม่ได้ อี้ขอโทษด้วยน่ะครับพี่มด อี้... “

“ มันไม่ใช่ความผิดของอี้หรอก ถ้าเป็นพี่น่ะ พี่โดนกระทำอย่างนั้นพี่ก้อต้องโกรธ อี้ยังดีน่ะ ยังไม่เอาเรื่องเอาราวแมน แต่ ฮือๆๆๆๆ พี่ไม่รู้จะทำยังไงดี พี่เป็นห่วงลูกพี่มาก ลูกพี่ไม่เคยออกห่างจากอ้อมอกพี่ แล้วนี่ลูกพี่จะไปกินไปอยู่ยังไง ฮือๆๆๆ “ พี่มดร้องไห้ออกมาอยากมากมาย จนผมเห็นแล้วอดสงสารไม่ได้ น้ำตาผมก้อเริ่มคลอเบ้าแล้ว แต่ผมก้อกลั้นไว้เพราะว่าในยามที่พี่มดอ่อนแออย่างนี้ ผมต้องเข้มแข็งเพื่อที่จะเป็นที่พึ่งพาของพี่มดได้ ผมเลยเดินเข้าไปกอดพี่มดแล้วปลอบไป

“ พี่มดไม่ต้องห่วงน่ะครับ อี้จะพยายามออกตามหาน้องแมนเอง อี้จะให้เพื่อนๆของอี้ทุกคนช่วยออกตามหาด้วย อี้สัญญาน่ะครับ พี่มดทำใจดีๆไว้น่ะ ยังไงพี่มดก้อยังมีน้องเม่นอีกคน พี่มดต้องเข้มแข็งมากๆน่ะครับ เดี๋ยวเรื่องอื่นอี้จัดการเอง “

“ พี่ขอบใจอี้มากน่ะ อี้ดีกับครอบครัวพี่จริงๆ ยังไงพี่ก้อฝากด้วยแล้วกันน่ะ “ พี่มดยังกอดผมแน่นในอ้อมอก

“ งั้นอี้ต้องขอตัวออกไปตามหาน้องแมนก่อนน่ะครับ คงต้องเริ่มจากบ้านเพื่อนๆเค้าก่อนแหละ พี่มดอยู่ทางนี้ได้ข่าวอะไรก้อติดต่ออี้ได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยน่ะครับ อี้ไปก่อนล่ะ “ จากนั้ผนมก้อผละออกจากพี่มดแล้วเดินไปหาดิวในบ้าน ที่กำลังระวิงกดเบอร์โทรหาใครไม่รู้ เห็นช่วยกันกดใหญ่เลยกับน้องเม่น ผมว่าดิวน่าจะโทรหาน้องแมน หรือเพื่อนน้องแมนแน่ๆ ผมเดินเข้าไปบอกดิวว่า

“ ดิว เดี๋ยวเราจะออกไปตามหาน้องแมนตามบ้านเพื่อนๆน่ะ ดิวกลับก่อนเลยก้อได้ ขอบใจน่ะที่ขับรถมาให้ แล้วเจอกันน่ะ “

“ เฮ้ยยย ได้ไงล่ะอี้ ไหนๆก้อได้ช่วยกันแล้ว ก้อต้องช่วยให้ตลอดสิ เอางี้ อี้จะไปไหน ดิวจะขับรถไปให้ทุกที่เลย อย่างน้อยจะได้มีเพื่อนไปด้วยกันไง มีอะไรจะได้ช่วยกันได้ “ น้ำเสียงดิวจริงจังมาก เหมือนเค้าอยากจะช่วยจริงๆ

“ อย่าเลย เราเกรงใจ แค่นี้เราก้อไม่รู้จะขอบคุณยังไงแล้ว เราไปเองดีกว่า “ แล้วผมก้อเดินออกมา แต่ดิวจับแขนผมไว้

[khozz]

“ อย่าเลย เราเกรงใจ แค่นี้เราก้อไม่รู้จะขอบคุณยังไงแล้ว เราไปเองดีกว่า “ แล้วผมก้อเดินออกมา แต่ดิวจับแขนผมไว้

"ที่รักเราต้องไปด้วยกันสิครับ"


น้าน คนอ่านคิดไป๊ 555+

ลุ้นๆพี่ จะเจอแมนเปล่า

[Alexie333]

 


“ อี้ ดิวขอให้อี้ลืมเรื่องของเราที่ผ่านมาก่อนน่ะ ตอนนี้สถานการณ์คับขันอย่างนี้เราต้องช่วยกันน่ะ ดิวรับรองว่าดิวจะไม่กวนประสาทอี้ระหว่างนี้ น่ะ เชื่อดิว ป่ะเราไปกันเถอะ “ ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบอะไรดิวก้อจูงมือผมมาที่รถ แล้วเปิดประตูให้ผม จากนั้นผมก้อขึ้นไปนั่งบนรถ แล้วดิวก้อพาผมขับรถออกไป

  ที่แรกที่พวกผมจะไปคือเพื่อนสนิทของน้องแมนที่เรียนในห้องเดียวกันชื่อ เอ็ม พอไปถึงบ้านน้องเอ็ม แล้วผมก้อบอกว่าน้องแมนหายตัวไป ดูน้องเอ็มจะตกใจไม่ใช่น้อย และบอกว่า แมนไม่ได้ติดต่อมา เพียงแต่ว่าช่วงนี้เอ็มสังเกตเห็นแมนไม่ค่อยพูดจากับใคร เอาแต่เก็บตัว เหม่อลอย ไม่ตั้งใจเรียนจนโดนอาจารย์ดุหลายครั้ง หลังจากที่คุยกับน้องเอ็มเสร็จแล้ว น้องเอ็มก้อให้เบอร์โทรเพื่อนๆคนอื่นๆที่คิดว่าแมนจะติดต่อไปหาอีก ทั้งยังเขียนแผนที่บ้านเพื่อนๆให้ด้วย จากนั้นผมก้ออกจากบ้านน้องเอ็มแล้วไปยังบ้านเพื่อนคนอื่นๆ

   ระหว่างทางที่พวกเราเดินทางไปยังบ้านเพื่อนๆน้องแมนนั้นผมก้อโทรหาแมนตลอด ซึ่งแรกๆมันจะเป็นเสียงตอบรับแบบว่า ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ แต่มาหลังๆ มันเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงน้อง ซึ่งตอนแรกผมก้อแอบดีใจว่าน้องแมนรับสายแล้ว แต่กลับกลายเป็นเสียงตอบรับของน้องแมนที่ฝากไว้ว่า

 “ ขณะนี้ แมนยังไม่พร้อมที่จะรับสายใครๆ กรุณาอย่าพยายามติดต่อแมนอีก ไว้แมนพร้อมที่จะคุยกับทุกคนแล้ว แมนจะติต่อกลับไป ขอบคุณครับ “ ซึ่งผมเองก้อคิดว่าน้องแมนคงอัดไว้ที่เครือง จากนั้นเราก็ตระเวนไปยังบ้านเพื่อนๆของแมน บ้านแล้วบ้านเล่า ก้อไม่มีวี่แววว่าน้องแมนจะติดต่อใครไป จนเวลาล่วงเลยไม่เท่าไหร่ไม่รู้ และพี่กรณ์ก้อโทรเข้ามือถือผม

“ อี้ครับ อี้อยู่ไหนอ่ะ ทำไมไม่รับสายพี่เลย พี่โทรไปหลายครั้งมาก มันก้อบอกว่าสายไม่ว่าง ติดสายใครอยู่รึป่าวครับ ลืมไปแล้วเหรอว่าเรานัดพี่ไว้ว่าจะไปพบลูกค้าด้วยกัน “

“ อ้าวเหรอพี่กรณ์ โทษทีครับพอดีอี้ติดสายอื่นอยู่อ่ะ แล้วก้อเอออออ อี้คงไม่พบลูกค้ากับพี่ไม่ได้แล้วน่ะครับ อี้มีเรื่องด่วนที่ต้องทำเดี๋ยวน่ะครับ ยังไงก้อขอโทษด้วยน่ะครับ เอาไว้อี้จะไปพบพี่กรณ์วันหลังน่ะครับ “ ผมพูดเหมือนรีบๆรนๆ

“ อี้มีอะไรรึป่าว ดูเราเหมือนรนๆยังไงไม่รู้ มีปัญหาอะไรไหม บอกพี่ได้ป่าว “

“ คืออย่างนี้ครับ น้องแมนเค้าหนีออกจากบ้านอ่ะครับ อี้กำลังออกตามหาตามบ้านเพื่อนๆเค้าอยู่ นี่ก้อหามาหลายบ้านแล้วยังไม่มีวี่แววเลย ยังไงอี้ก้อขอโทษน่ะครับที่อี้ผิดนัด ไว้โอกาสหน้าน่ะครับ “

“ ไม่เป็นไรครับ อี้ตามหาน้องแมนต่อเหอะ ทางนี้พี่จัดการเอง แล้วถ้าพี่เสร็จธุระทางนี้แล้ว พี่จะออกตามหาช่วยเราน่ะ งั้นตอนนี้พี่ไปหาลูกค้าก่อนน่ะครับ ลูกค้ารอนานแล้ว บายครับ “ พอพี่กรณ์วางสายไปแล้ว พวกผมก้อออกตามหาต่อ [/color]

[imageriz]

   เด็ก เวลาทำอะไรเคยนึกถึงคนอื่นบ้างไหม โดยเฉพาะ พ่อกับแม่

[khozz]

เด็กหนอเด็ก ปู้วววววววววววววววววววววววว
  

[jokirito]

ไม่มีไรจะพูดแล้ว
เชียร์ดิวต่อดีก่า

[t2007]

อี้สู้ๆ 

[C2U]

อ่านแล้วสงสารน้องแมน 
ยังเด็กอยู่ก็แก้ปัญหาแบบเด็กๆอ่ะ   

ขอให้อี้เจอน้องแมนเร็วๆนะ   

[PEAK]

หุ หุ  ตอนนี้มีปัญหา ดิวอยู่ข้าง ๆ ...  เอาใจช่วยดิว ให้มีโอกาสทำอะไรให้อี้ประทับได้บ้างเต๊อะ อิ อิ

แล้วแมนไปหนายนิ ห่วง ๆ ... สงสารแม่ดั้วะ

ขอบคุณอเล็กซ์ครับ 

[jpkoko]

นายดิวเข้าสู่โหมดคนดี 555+

[speedboy]

เด็กก็.........ทำงานได้ดีจิงๆ

วุ่นกันเเข้าปาย

น่าห่วงน้องเค้านะคร้าบ

  

[Alexie333]

“ ไม่เป็นไรครับ อี้ตามหาน้องแมนต่อเหอะ ทางนี้พี่จัดการเอง แล้วถ้าพี่เสร็จธุระทางนี้แล้ว พี่จะออกตามหาช่วยเราน่ะ งั้นตอนนี้พี่ไปหาลูกค้าก่อนน่ะครับ ลูกค้ารอนานแล้ว บายครับ “ พอพี่กรณ์วางสายไปแล้ว พวกผมก้อออกตามหาต่อ

   พวกผมตระเวนตามหาที่บ้านเพื่อนของน้องแมนทุกๆคน ก้อไม่มีแววที่จะตามาได้เลย ผมเลยแวะพักทานข้าวกับดิวที่ร้านก๋วยเตี๋ยวแถวๆ อนุสาวรีย์ เพราะผมรู้สึกว่าตัวเองใช้แรง ใช้สมองมาก ท้องเลยเริ่มหิว อีกอย่างผมก้อเห็นว่าดิวท่าทางจะเหนื่อยมากด้วย เลยอยากให้เค้าพักสักหน่อย แล้วเราก้อสั่งก๋วยเตี๋ยว และ ข้าวมันไก่มาทานกัน ดูท่าดิวจะหิวมากเลย ทานก๋วยเตี๋ยวไป 2 ชาม ข้าวมันไก่อีก 1 ลูกชิ้นทอดอีกไม่นับ ผมดูท่าแล้วดิวเค้าทุ่มเทดีน่ะครับ เวลาที่ต้องทำอะไรจริงจัง เค้าเต็มที่กับสิ่งๆนั้นมาก และไม่บ่นเลยสักคำว่าจะเหนื่อยแค่ไหน และอีกอย่าง เวลาเค้าไม่กวนนี่เค้าก้อน่าคบอยู่เหมือนกันน่ะ

“ ขอบใจมากน่ะดิว ที่ช่วยเราตามหาน้องแมนอ่ะ มื้อนี้ให้ชั้น เอ๊ยยย ให้อี้เลี้ยงน่ะ “ ผมพูดไปด้วยน้ำเสียงจริงใจ

“ โหๆๆ เลี้ยงแค่นี้เองเหรอ ดิวเหนื่อยจะตายนะ อิอิ ล้อเล่นน่ะ ไม่เหนื่อยหรอก แต่ถ้าอี้เลี้ยง ดิวจะทานเยอะๆเลยน่ะ จะได้คุ้มๆ “ ดิวพูดในขณะที่อาหารยังเต็มปากอยู่ ดูท่าทางเค้าเหมือนเด็กๆ น่ารักๆดีน่ะครับ

“ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก้อได้ ค่อยๆทานแล้วติดคอ เดี๋ยวอี้สั่งของหวานมาเพิ่มน่ะ จะได้ไม่ขาดตอน “ ดิวก้อไม่พูดอะไรครับ ได้แต่พยักหน้าแล้วก้อทานต่อ ส่วนผมก้อสั่งบัวลอยไข่หวาน กับ ผลไม้มาเพิ่มอีก ดิวเค้าก้อทานอย่างเอร็จอร่อย เฮ้อออ น่ารักดีจริงๆ
 
   “ ขอบใจมากน่ะดิว ที่ช่วยเราตามหาน้องแมนอ่ะ มื้อนี้ให้ชั้น เอ๊ยยย ให้อี้เลี้ยงน่ะ “ ผมพูดไปด้วยน้ำเสียงจริงใจ

“ โหๆๆ เลี้ยงแค่นี้เองเหรอ เหนื่อยจะตาย อิอิ ล้อเล่นน่ะ ไม่เหนื่อยหรอก แต่ถ้าอี้เลี้ยง ดิวจะทานเยอะๆเลยน่ะ จะได้คุ้มๆ “ ดิวพูดในขณะที่อาหารยังเต็มปากอยู่ ดูท่าทางเค้าเหมือนเด็กๆ น่ารักๆดีน่ะครับ

   จากนั้นเราก้อทานไปสักพัก อาหารก้อหมด เราก้อนั่งพักกันสักครู่ ผมก้อนั่งคิดกับดิวว่าจะทำยังไงดี เพราะว่าเราก้อตามหากันหมดทุกที่ที่น้องแมนควรจะไปแล้ว ดิวเค้าคงจะเห็นว่าผมเครียดมาก เลยพยายามปลอบใจผม

" อี้ครับ อี้อย่าเครียดมากไปสิ ค่อยๆคิดก้อได้ หรือเอางี้ เรากลับบ้านไปพักผ่อนก่อนดีไหม ไม่แน่น่ะ พรุ่งนี้เช้าน้องแมนอาจจะกลับบ้านเองก้อได้ น่ะๆ นี่ก้อดึกแล้ว อี้ควรจะพักผ่อนน่ะครับ "

" อี้นอนไม่หลับหรอกดิว ดิวจะให้อี้หลับลงได้ไง เรื่องทั้งหมดอี้เป็นต้นเหตุทั้งนั้น "

" ไม่จริงหรอกอี้ ไม่มีใครโทษอี้หรอกน่ะ เอาอย่างนี้อี้เชื่อดิวน่ะ ไปนอนซะ พักผ่อนมากๆ พรุ่งนี้ยังมีเวลาอีกวันเราค่อยออกตามหากันน่ะ "

" แต่อี้ไม่.... " ดิวแทรกพูดก่อน

" ไม่เอาน่ะครับ อย่าดื้อ ป่ะ เดี๋ยวดิวไปส่ง " ผมกำลังจะลุกขึ้นเสียงมือถือผมก้อดังขึ้น เป็นพี่กรณ์ก้อโทรมาหาผม

[Alexie333]

" อี้ครับ ตอนนี้อยู่ไหนอ่ะครับ พี่เสร็จธุระได้สักพักแล้ว ตอนนี้พี่อยู่แถวๆสุขุมวิทอ่ะครับ ก้อขับรถไปเรื่อยๆเผื่อจะเจอน้องแมน เออ แล้วต้งโทรหายัง เมื่อกี้พี่เพิ่งโทรไปบอกต้ง ต้งก้อบอกว่าจะช่วยกันออกตามหาด้วย "

" คืออออ ตอนนี้อี้อยู่แถวอนุสาวรีย์อ่ะครับ ตามหาได้สักพักใหญ่ๆแล้ว ตอนนี้พักเหนื่อยกันอยู่น่ะครับ ตอนนี้พี่กรณ์กำลังตามหาน้องแมนอยู่ใช่ไหม งั้นเดี๋ยวอี้ตามไปหาพี่กรณ์ดีกว่า " ผมรู้สึกไม่ดีน่ะครับ ถ้าคนอื่นยังตามหาอยู่ แต่ผมกลับบ้านไปพักผ่อน ทั้งๆที่เรื่องนี้ส่วนนึงมันเกิดจากผม

" อ้าวอี้ ไหนบอกว่าจะไปพักผ่อนไง แล้วดิวไปส่ง " ดิวพูดแทรกขึ้นมาอีกแล้ว

" เอ่ออออ อี้อยู่กับดิวเหรอครับ "พี่ดรณ์ถามแทรก
 "พอดีดิวก้อช่วยออกตามหาด้วย เอาอย่างนี้แล้วกันครับ เดี๋ยวอี้โทรกลับพี่กรณ์น่ะครับ รอแป๊บนึง " จากนั้นผมก้อหันมาคุยกับดิว

" ดิวกลับไปก่อนน่ะ เดี๋ยวเราไปตามหากันต่อกับพี่กรณ์และต้งเอง ยังไงก้อขอบคุณน่ะ "

" แฟนตัวจริงมาก้อจะทิ้งกันเลยเหรอ ไม่เอาน่ะ อี้หาต่อ ดิวก้อจะไปด้วย น่ะๆๆ ดิวอยากช่วยจริงๆ " ดูท่าดิวจะเอาจริงเอาจังมาก

" งั้นก้อได้ รีบไปกันเหอะ " จากนั้นผมก้อนั่งรถมากับดิว ตอนอยู่บนรถต้งก้อโทรหาผมบอกว่า

" อี้เหรอ มือถืออี้โทรติดยากมากอ่ะ แตไม่เป็นไร ตอนนี้ต้งอยู่แถวทองหล่อน่ะ เมื่อกี้คุยกับการณ์ว่าจะนัดเจอกัน อี้รู้แล้วใช่ไหมครับ ว่าเราจะไปเจอกันที่ไหน "

" ยังไม่รู้หรอก พอดีต้งโทรมาพอดี อี้ว่าเจอกันที่สุขุมวิท ซอย 38ดีกว่าน่ะ อี้จะรอในซอยน่ะ " จากนั้นพวกเราก้อไปนัดเจอกันยังที่นัดหมาย พอผมกับดิวไปถึงที่นั่น ก้อเห็นต้ง และพี่กรณ์รออยู่ก่อนแล้ว ผมเลยเดินไปหาพวกเค้า พอพี่กรณ์เห็นดิวเดินตามมา พี่กรณ์ก้อเริ่มว่าพี่ดิวทันที

" นี่แกจะตามไปทุกที่เลยเหรอว่ะไอ้ดิว รู้ไหมว่ามีแกทีไหน ที่นั่นมีแต่ปัญหา "

" พี่กรณ์ครับ ตอนนี้เราอย่าพูดถึงเรื่องอื่นก่อนเถอะครับ เรามาช่วยกันคิดก่อนดีกว่า "

[imageriz]

พี่กรณ์นี่ยังไงนะ  เจอหน้าดิว ชอบหาเรื่อง 

[โน๊อา]

น้องแมนนี่น้า เป็นสาเหตุให้เค้ารักกันหรือเปล่าเนี่ย

หากันไป หากันมา อี้ เริ่มใจอ่อนละ

[jokirito]

พี่กรณ์หาเรื่องดิวอีกล่ะ แต่ก็ดีเผื่ออี้จะเห็นใจดิวบ้าง อิอิ
  เต้นเชียร์ดิว

[khozz]

ชักจะไม่ชอบไอ่พี่กรณ์ซะแล้วดิ

5555+

ดิวสู้มันโว้ยยยย

555+

[Alexie333]

 


 จากนั้นพวกเราก้อคิดกันว่าจะทำยังไงต่อดี ส่วนพี่กรณ์ก้อถามพวกผมว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมน้องแมนต้องหนีออกจากบ้านไป พวกผม 3 คนที่รู้เรื่องก้อมองหน้ากันเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะเล่าเรื่องให้ฟัง

  ในระหว่างที่พี่กรณ์ฟัง พี่กรณ์ก้อทำหน้าครุ่นคิดไปตลอดเวลา พอฟังจบพี่กรณ์ก้อสรุปว่า ณ ตอนนี้เราคงทำอะไรมากไม่ได้ เราต้องรอเวลาให้ผ่านพ้นคืนนี้ไปก่อน ไม่แน่น้องแมนอาจจะกลับบ้านพรุ่งนี้เช้าก้อได้ จะออกตามหาตอนนี้ก้อจะมีแต่เหนื่อยเปล่าๆ เพราะว่าเราได้ออกตามหาบ้านเพื่อนทุกคนแล้ว แต่ไม่มีใครรู้เรื่องหรือเจอน้องแมนเลย หรือจะขับรถหาตามสถานที่เที่ยวต่างๆก้อแล้ว ก้อไม่มีวี่แวว ตอนนั้นผมเครียดมาก ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ต้งคงจะเห็นว่าผมแสดงออกทางสีหน้ามาก เลยเดินมาโอบไหล่ผมแล้วปลอบ

“ อี้ครับ ต้งอยากให้อี้ทำใจให้สบาย อย่าเพิ่งคิดไปก่อนน่ะครับ ต้งว่าน้องแมนคงจะไปไม่ไกลหรอก เดี๋ยวต้งจะให้เพื่อนๆช่วยหากันอีกที ตอนนี้ต้งว่าอี้ควรจะไปพักผ่อนได้แล้วน่ะ ที่เหลือต้งจะจัดการเอง น่ะครับคนดี “ แล้วผมก้อเงยหน้ามองหน้าต้ง ณ ช่วงเวลานั้น ผมรู้สึกสับสนกับความรู้สึกตัวเองมาก มันไม่ใช่เวลาที่เราต้องมาสับสนน่ะ แต่ผมไม่เข้าใจว่าตอนนั้นผมเป็นอะไร

“ ใช่แล้วอี้ อี้ต้องพักผ่อนมากๆน่ะ ทำงานก้อหนัก ไหนจะเรื่องส่วนตัวอีก อี้ต้องดูแลสุขภาพดีๆน่ะ เดี๋ยวจะไม่ไหวเอา “ พี่กรณ์เสริม

“ งั้นให้เราไปส่งน่ะอี้ พอดีเป็นทางผ่านบ้านเราอ่ะ “ ดิวเสนอ

“ บ้านแกอยู่ตรงนี้เองไม่ใช่เหรอ บ้านอี้มันจะทางบ้านได้ไง มั่วรึป่าว “ พี่กรณ์เอ็ดดิว

“ ก้อชั้นจะไปนอนบ้านที่ลาดพร้าวนี่ มันก้อใกล้ๆกัน แล้วแกจะทำไมว่ะ “ ดิวเริ่มหาเรื่องพี่กรณ์กลับ

“ เอางี้ๆ ไม่ต้องทะเลาะกัน เดี๋ยวอี้กลับกับต้งเอง ขอบใจน่ะดิวที่ช่วยเราตามหาตลอดเลย ต่อไปคงไม่ต้องลำบากดิวแล้วล่ะ “ ผมต้องสงบศึกไม่งั้นคงจะบานปลายแน่นอน

“ ดีแล้วล่ะที่อี้กลับกับต้ง เพราะว่ายังไงต้งกับอี้ก้อเป็นแฟนกัน เค้าคงดูแลกันได้ แกกลับไปได้แล้ว “ พี่กรณ์พูดออกไป เล่นเอาดิวมองหน้าผมด้วยสายตาเศร้ามากๆ ซึ่งผมเองก้ออึดอัดใจ แต่ก้อทำอะไรไม่ได้เลยต้องหันหน้าหนี ดิวมองหน้าผมได้สักพักก้อเดินกลับไปที่รถของตัวเอง แล้วขับออกไป ส่วนต้งที่โอบไหล่ผมอยู่นั้นก้อบีบที่ไหล่ผมด้วย เหมือนเค้าจะสงสัยความสัมพันธ์ระหว่างผมกับดิว นี่ผมต้องทำยังไงดีเนี่ยะ ไหนว่าจากนี้ไปผมจะคิดกับเค้าแค่เจ้านายและลูกจ้างไง เฮ้อออออออออ[/color]

[khozz]

สงสารไอ้ดิว กับดิวจัง 

และเริ่งเกลียดไอ้พี่กรณ์ แหะๆ

ปล.ขอโทษแฟนคลับกรณ์ด้วยนะครับ 

[imageriz]

แฟนตัวจริงเขามาแล้ว อ่ะ ดิว แฟนตัวปลอมอย่างเราก็ต้องหลีกทางให้ 

พี่กรณ์ ไม่หาเรื่องสักครั้งจะได้ไหม 

[jokirito]

โถ หนูดิวเป็นหมาหงอยอีกล่ะ
แบบนี้อี้จะเห็นใจบ้างมั้ยน้อ
สู้ต่อไป คว้าดาว(อี้)มาให้ได้นะตะเอง

[Alexie333]

 พอดิวกลับไปแล้ว พี่กรณ์ก้อขอตัวกลับตาม ส่วนผมกลับต้องก้อเดินมาขึ้นรถที่จอดไว้ จากนั้นเราก้อขับรถกลับบ้านกัน ขณะที่อยู่ในรถ ต้งก้อขับรถไป แล้วก้อจับมือผมไปตลอดทาง ส่วนผมก้อไม่รู้จะทำตัวยังไง ก้อได้แต่หันหน้าไปออกไปนอกหน้าต่าง

“ อี้ครับ อี้อย่าคิดมากน่ะ เดี๋ยวอะไรๆมันก้อจะดีขึ้นเอง น่ะครับ “ ต้งปลอบผม

“ ครับต้ง อี้ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก อี้ก้อคิดไปเรื่อยเปื่อยแหละ “ ผมปฏิเสธ

“ คิดเรื่อยเปื่อยนี่คิดเรื่องดิวรึป่าว “ พลั่ก !!! เป็นคำพูดที่ทิ่มตำหัวใจผมมาก นี่ต้งรับรู้ถึงความรู้สึกผมด้วยเหรอ ???

“ ไม่หรอก มันไม่มีอะไรหรอกต้ง อี้แค่ไปทำงานกับดิวเท่านั้น “ ผมไม่รู้จะพูดอะไรออกไป เลยพูดไปเรื่อยเปื่อย

“ ต้งไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย อี้ก้อ ฮ่าๆๆๆ ต้งต้องขอโทษด้วยน่ะ ช่วงนี้ต้งงานเยอะมาก เวลาจะทานข้าวยังไม่มีเลย นี่ถ้ากรณ์ไม่โทรบอกต้องก้อไม่รู้เรื่องน่ะเนี่ยะ เฮ้ออออ ต้งผิดเองแหละที่ทำแต่งานจนลืมเรื่องอื่นไป ปล่อยให้คนอื่นมาดูแลแฟนตัวเอง “ อึ๊ก !!! โดนเข้าอีกดอกครับ ต้งนี่เค้าเป็นคนพูดนิ่มๆน่ะครับ แต่เสียดแทงใจเป็นที่สุด

“ อี้เข้าใจครับ ว่าต้งงงานเยอะ อี้ก้องานเยอะเหมือนกัน เลยไม่ค่อยได้โทรหาต้ง เอาเป็นว่าเราหายกันน่ะ แล้วช่วงนี้งานเยอะเหรอ ไหนบอกว่ามีอะไรจะให้ช่วยไง ไม่เห็นบอกกันบ้างเลย “

“ ตอนนี้งานที่เยอะคือในส่วนที่ต้งต้องรับผิดชอบไงครับ ส่วนของอี้ต้งเตรียมไว้ให้แล้วล่ะ ไว้วันจันทร์เรามาลุยกันน่ะครับ แต่ตอนนี้ต้งว่าอี้ไม่ควรจะคิดเรื่องอะไรทั้งนั้นน่ะ พักผ่อนเยอะๆ ทำใจให้สบาย เดี๋ยวต้งไปส่งแล้วเข้านอนเลยน่ะ ห้ามคิด ห้ามนั่งทำงานอะไรต่อทั้งนั้นน่ะครับ เข้าใจไหม “ ต้งย้ำผมอย่างหนัก

“ ครับ คุณพ่ออออออ ฮ่าๆๆ ตกลงอี้มีแฟน หรือว่าอี้มีพ่อกันแน่นี่ “

“ เป็นอะไรก้อได้ ขอให้ได้อยู่ข้างๆอี้ ต้งก้อพอใจแล้ว พอเหอะๆๆ ต้งเขิน อิอิ “ แล้วต้งก้อทำท่าบิดตัวไปมาเหมือนเด็กๆ

“ บ้าแล้ว ไม่เอาแล้ว ไม่พูดด้วยแล้ว “ แล้วผมก้อทำหน้าเชิ่ดใส่ จะว่าไปแล้วต้งก้อน่ารักดีน่ะครับ เป็นห่วงเป็นใย ดูแลผมดีมากๆ ผมควรจะเลือกคนที่เค้ารักผมใช่ไหมครับ หรือว่ายังไงดี ????

   จากนั้นไม่นานก้อถึงคอนโดผม ต้งก้อเดินขึ้นมาส่งผมที่ห้อง ทั้งยังให้ผมไปอาบน้ำ เค้าจะหาชุดนอนให้ผมใส่ พร้อมทั้งยัง เตรียม
แบรนด์ ซุปไก่ไว้ให้ผมด้วย โด๊ปผมเต็มที พอผมอาบน้ำเสร็จก้อเอาชุดนอนมาให้ผม เป็นลายการ์ตูนน่ารักเชียว เอ๊ะ ผมไม่ยักรู้ว่าผมซื้อชุดนอนลายนี้มาเหรอ หรือว่าต้งแอบซื้อมาให้ผม แต่ก้อก้อน่ารักดีน่ะครับ พอผมแต่งตัวเสร็จแล้ว ต้งก้อเอาแบรนด์ซุปไก่มาให้ผมดื่มในห้อง ปกติผมจะไม่ดื่มซุปไก่น่ะครับ เพราว่ามันคาวมาก นี่ผมก้อไม่ได้ซื้อด้วย ต้งซื้อมาซะเต็มตู้เย็นเลย

[Alexie333]

 


“ ดื่มสิครับอี้ มันดีต่อสุขภาพอี้มากๆเลยน่ะ “ ต้งคะยั้นคะยอในขณะที่ผมกำลังลังเล

“ มันคาวมากเลยน่ะต้ง ต้งดื่มเป็นเพื่อนอี้หน่อยน่ะ “ ผมอ้อนต้ง

“ ต้งดื่มของต้งทุกวันอ่ะ อี้ดื่มเหอะ แล้วจะได้นอน อย่าดื้อน่ะครับ “ ต้งทำหน้าดุ

“ ไม่เอาอ่ะ มันคาว เดี๋ยวอี้จะอ้วก “ ผมยังงอแงเหมือนเด็ก

“ ถ้าอี้ไม่ดื่มดีๆ ต้งจะบีบจมูกแล้วจับกรอกปากน่ะครับ “ ต้งทำเสียงเหี้ยมใส่ผม

“ โหๆๆ ทำไมใจร้ายกะแฟนได้ลงคอ อ่ะก้อได้ ....อึ๊กๆๆ แหวะ จะอ้วกอ่ะ อึ๋ยยยยย “ กว่าผมจะดื่มหมดขวดก้อเล่นเอาผมแทบแย่ ถ้าใครเคยได้ดื่มคงจะรู้สึกเหมือนผมน่ะครับ แต่ต้งนี่สิ ยืนขำผมอยู่ได้ ผมล่ะหงุดหงิดจริงๆ

“ ต้งน่ะ ชอบบังคับอี้ ถ้ารู้ว่าเป็นคนอย่างนี้น่ะ ไม่ตกลงเป็นแฟนด้วยหรอก “ ผมเริ่มงอนแล้ว

“ อี้ครับ แต่มันดีต่อสุขภาพอี้จริงๆน่ะครับ แล้วนี่อี้ก้อทำงานหนัก ไหนจะเครียดเรื่องนั้นเรื่องนี่อีก ถ้าอี้เป็นอะไรไป แล้วต้งจะได้ยังไง ต้งคงต้องโทษตัวเองแน่ที่ไม่มีเวลาดูแลอี้ จนอี้ป่วย นี่เป็นทางเดียวที่ต้งจะดูแลอี้ได้บ้างน่ะครับ เข้าใจต้งน่ะครับ ไม่โกรธต้งน่ะครับ “ ดูท่าทางต้งเค้าจะห่วงผมจริงๆ ผมนี่ก้อบ้าเนอะ ไปโกรธไปงอนคนที่ห่วงเราจริงๆ

“ โอเคๆ อี้รู้แล้วล่ะ กลับไปได้แล้ว ตัวเองจะได้พักผ่อนบ้าง เห็นว่าทำงานหนักเหมือนกันนี่ ไปๆๆ ไปได้แล้ว “ ผมแกล้งไล่ต้งไป

“ โหๆๆ พอหมดประโยชน์ก้อไล่ต้งเลยน่ะ ไปก้อได้ งอนล่ะ “ แล้วต้งก้อเดินออกไปจากห้องนอนผมทันที ปล่อยให้ผมเหวออยู่ พอตั้งสติได้ผมก้อรีบวิ่งตามออกไปหาต้งที่กำลังจะเปิดประตูออกไป ต้งเปิดประตูออกไป ผมก้อวิ่งไปทันแล้วดึงแขนต้งไว้

“ โอ๊ยยย งอนอะไรเค้าเนี่ยะ แกล้งเล่นนิดเดียว ทำเป็นเด็กๆไปได้ “ ต้งทำซะผมตกใจเหมือนกันครับ

“ ก้ออี้อ่ะ มาไล่ต้งกลับบ้านอ่ะ ต้งน้อยใจ “ ต้งทำหน้างอๆแล้วก้มหน้าลง

“ โอ๊ยยยยยยยยย เค้าล้อเล่นน่ะ อย่าคิดมากเดะ ปกติต้งไม่ใช่คนอย่างนี้นี่ครับ อ่ะเอาไงล่ะ ทำยังไงถึงจะหายงอน “ พอผมพูดคำนี้ออกไป
ต้งก้อเงยหน้าแล้วยิ้มหวานให้ผมทันที

“ หอมแก้มต้งก่อนสิ แล้วต้งจะหายงอน “ แล้วต้งก้อยื่นแก้มมาให้ผม ผมก้อถอยหลังเล็กน้อย[/color]

[khozz]

5555

โอ้วววว สวีตไปไหนล่ะเนี่ย

ดิวอย่ายอมนะเว้ยสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Alexie333]

“ บ้าเหรอ นี่มันหน้าห้องน่ะ เดี๋ยวคนมาเห็น อายคนเค้า “ ผมส่ายหน้าอย่างเดียวเลย

“ งั้นต้งก้อจะไม่ยอมไป และจะงอนๆๆ อี้ด้วย “ ต้งยังยื่นแก้มมาให้ผม พร้อมทั้งหลับตาปี๋

“ ต้งนี่น่ะ อ่ะก้อได้ หอมแล้วรีบกลับเลยน่ะ “ แล้วผมก้อยื่นปากไปจะหอมต้ง พอหอมเสร็จแล้ว แต่ต้งกลับจับตัวผมไว้แล้วหอมมาที่แก้มผมทั้ง 2 ข้างอย่างเร็ว จนผมตั้งตัวไม่ทัน

“ ฮ่า ชื่นใจจังเลย ต้งกลับแล้วน่ะคร๊าบบบบบบบ “ แล้วต้งก้อรีบวิ่งออกจากจากตรงนั้น เดี๋ยวนี้น่ะ ต้งชักจะเจ้าเล่ห์กับผมใหญ่แล้ว แต่ก้อน่ารักไปอีกแบบ จากนั้นผมก้อจะปิดประตูห้อง แต่มีคนดันประตูไว้ พอผมหันไป.....

“ ขอเราเข้าไปนั่งหน่อยน่ะ พอดีเราเครียดๆหน่อยอ่ะ “ ดิวครับเป็นคนดันประตูไว้ ท่าทางเค้าจะดื่มมาเพราะผมได้กลิ่นเหล้าที่ตัวเค้า

“ นายเมารึป่าวอ่ะ เป็นอะไรไปเหรอ “

“ ไม่ได้เมามากหรอก ขอเข้าไปนั่งหน่อยน่ะ รบกวนไม่นานหรอก “ แล้วดิวก้อเดินเข้ามาในห้องโดยที่ผมยังไม่ได้อนุญาตเลย แต่ดูท่าทางดิวจะมาดี ผมเลยต้องยอมให้เค้าเข้าไปนั่งในห้องของผม จากนั้นดิวก้อไปนั่งที่โซฟารับแขกแล้วเอนหลังลงที่โซฟาแล้วหลับตา ดูท่าทาง
ดิวคงจะเครียดอย่างที่เค้าว่าจริง แต่เค้าจะเครียดด้วยเรื่องอะไรน่ะ เมื่อกี้ก่อนจากกันก้อเห็นดีๆอยู่ ผมเลยเดินไปรินน้ำมาให้เค้าดื่ม

“ ดิว เราเอาน้ำมาให้ดื่ม จะได้รู้สึกดีขึ้นน่ะ “ แล้วผมก้อวางแก้วน้ำลงที่โต๊ะ ดิวลืมตาขึ้นมาแล้วยิ้มให้ผม

“ ขอบใจน่ะอี้ เราไม่น่ามารบกวนอี้เลยอ่ะ แต่เราคงอยู่ไม่นานหรอก “ ดิวพูดเหมือนเกรงใจ

“ ดิวเป็นอะไรเหรอ เล่าให้เราฟังได้ไหม “ ผมถามด้วยความเป็นห่วง

“ ขอบใจน่ะที่เป็นห่วงเรา คือไม่มีอะไรมากหรอก เราดันไปรู้เรื่องอะไรบางอย่างเข้าอ่ะ เลยเซ็งๆ เครียดๆเล็กน้อย “

“ ถ้าดิวไม่ว่าอะไร เราให้อี้ฟังได้ม่ะ “

“ คือเอ่อออ เราไปรู้มาว่า คนที่เราแอบรักอ่ะ เค้ามีแฟนอยู่แล้ว เลยเซ็งอ่ะเดะ ดันมารู้ทีหลัง เฮ้อออ อกหักอีกแล้ว “ ดิวพูดน้ำเสียงเนือยๆ

“ นายหมายถึง..... “

[imageriz]

หมายถึงอี้ใช่ไหมดิว  น่าสงสารดิวจริง ๆ 

[jokirito]

เหมือนแอบมาตีท้ายครัวด้งยังไงไม่รู้นะดิว
ไม่อยากจะบอกเลยว่า
เวลาอ่านตอนที่มีอี้กะด้งหรืออี้กะกรณ์ ผมจะอ่านแบบผ่านๆ
พอมีดิวออกผมค่อยตั้งใจอ่านทุกบรรทัดอ่ะ อิอิ ไม่ค่อยเลยเนอะ

 :z2:ดิวอี้ ดิวอี้ ดิวอี้

[Alexie333]

 


“ นายหมายถึง..... “

“ ใช่แล้ว ก้อผึ้งไงล่ะ ชั้นดันไปรู้มาว่า ผึ้งเค้าก้อมีแฟนอยู่แล้วอยู่ที่เมืองนอกอ่ะ แล้วช่วงนี้ผึ้งเค้าก็ไปเมืองนอกบ่อยๆ ก้อเลยได้เจอกับแฟนเค้าเรื่อยๆ พอเรารู้เข้าก้อน่ะ เฮ้อออ “ ผมโล่งใจที่คนที่ดิวพูดจะไม่ใช่ผม แต่เอ๊ะ ทำไมผมต้องโล่งใจด้วย ???

“ แล้วดิวรู้ได้ยังไงอ่ะ ใครบอกดิวเหรอ “

“ ก้อผึ้งนั่นแหละ บอกเราเอง ตกลงนี่เราอกหักอีกแล้วใช่ไหม “ พูดเสร็จดิวก้อเอามือกุมหัวตัวเอง

“ ถ้ามันเป็นอย่างนี้แล้ว เรามายกเลิกสัญญากันไหม อี้จะคืนเงินทั้งหมดให้ดิวไง เผื่อว่าดิวจะไปคบ ไปชอบคนอื่นได้ “

“ นี่อี้คิดว่าเราชอบใครได้ง่ายๆ อย่างนั้นน่ะเหรอ เราน่ะ ถ้าชอบหรือรักใครแล้ว ไม่เปลี่ยนใจง่ายๆหรอก แล้วอีกอย่าง เราก้อไม่ยกเลิกสัญญาด้วยน่ะ เพราะว่าเราจะไม่ยอมแพ้ เราจะตื๊อผึ้งให้ถึงที่สุด จนกว่าผึ้งจะยอมมาเป็นแฟนเรา “ ดิวท่าทางเอาจริงเอาจังที่สุด ผมเลยสะท้อนใจตัวเองกลับมาว่า สรุปแล้วที่ผ่านมาระหว่างผมกับเค้า มันเป็นแค่เกมส์นั้นเหรอ ???

“ สรุปคือสัญญาเราก้อยังเหมือนเดิมใช่ไหม อี้ยังต้องกันหลิง หลิง และแกล้งเป็นแฟนหลอกๆของดิว เหมือนเดิมใช่ไหม “

“ ก้อประมาณนั้นแหละ ไม่มีอะไรมากมายหรอก อี้ทำได้อยู่แล้ว โอ๊ยยย เมื่อยจัง ตอนนี้ดิวขอพักสายตานิดนึงน่ะ ตื่นขึ้นมาแล้วดิวค่อย
กลับบ้านน่ะอี้ “ แล้วดิวก้อหลับตาลง

   ส่วนผมก้อไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไง ก้อเลยต้องปล่อยเลยตามเลย จากนั้นผมก้อเข้าห้องนอนไปจัดเตรียมข้าวของ และเครื่องมือต่างๆที่จะต้องใช้ในการทำงานอาทิตย์หน้า จนเวลาล่วงเลยมาเกือบเที่ยงคืนแล้ว ผมก้อคิดว่าดิวคงจะหลับพอแล้ว เดินกะว่าจะเดินไปปลุกซะหน่อย พอผมปลุกๆไป ดิวก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นเลย ผมปลุกอยู่นานมากจนคิดว่าดิวเค้าคงหลับสนิทไปแล้วจริงๆ ผมเลยเดินเข้าห้องไปหยิบผ้าห่มแล้วเปิดแอร์ให้เค้านอน จะได้นอนสบายๆ จากนั้นผมก้อขยับตัวดิวให้นอนแนวราบเพราะว่าตอนที่เค้านอนตอนแรกเหมือนนั่งกึ่งนอน นอนท่านี้มันจะสบายกว่า ขณะที่ผมกำลังขยับตัวอยู่นั้นดิวก้อมากอดผมแล้วดึงผมลงไปลงบนโซฟากับเค้าครับ ผมก้อตกใจหันไปมอง แต่เค้าไม่ลืมตาครับ แล้วเค้าก้อบ่นๆพึมๆพำๆ ประมาณว่า

“ ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย ชั้นรักเธอน่ะ ทำไมๆ ทำไมเธอต้องมีคนอื่นอยู่แล้วด้วย ฮือๆๆๆ “ ดิวเสมอหลับไปกลับมาไม่ได้ภาษา ผมก้อคิดว่าดิวคงจะละเมอเรื่องพี่ผึ้งแน่ๆเลย แต่ฟังไปฟังมาเหมือนมีชื่อผมอยู่ด้วย แล้วผมไปเกี่ยวอะไรด้วยนี่

   ผมเองก้อพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของดิว แต่ดิวกอดแน่นมาก ปากก้อยังพึมพำ ไปเรื่อยๆ ว่า ทำไมน่ะๆ ซ้ำๆกันไปมา ที่จริงผมก้อสงสารเค้าอยู่น่ะที่ผิดหวังจากพี่ผึ้ง แต่ผมกลับรู้สึกโล่งใจไปด้วย ผมพยายามไม่หวั่นไหวไปกับเค้า พยายามบอกตัวเองว่า ผมกับดิวเป็นแค่เจ้านายและลูกจ้างกันเท่านั้น ไม่รู้ว่าคิดอะไรไปนานเท่าไหร่ ผมก้อหลับในอ้อมกอดของดิว ในท่าที่นอนเบียดๆบนโซฟา แต่ทำไมผมต้องรู้สึกดีด้วยน่ะ โอ๊ยยยยย ทำไมสวรรค์ต้องกลั่นแกล้งผมด้วย ????????

   ตื่นเช้ามา ผมก้อพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงกับดิวแล้ว เอ๊ะ ผมจำได้ว่าเมื่อคืนเรานอนกันที่โซฟานี่นา พอผมขยับตัวจะลุกขึ้น ดิวก้อตื่นเสียก่อน เค้าไม่ปล่อยผมออกจากอ้อมกอดเค้า แต่นอนมองตาผม พร้อมยื่นหน้ามาหาผมเหมือนจะจูบผม ผมเลยดุไป

[thanagorn]

ขาดตอนค๊าบพี่Alexie

[jokirito]

 :serius2:กรี๊ด สลบคับผม ต่อๆๆๆๆๆ
ให้เดานะดิวต้องทำเสียเรื่องอีกแน่ๆ
ไอ่อ่อนเอ้ยยยย แต่ก็เชียร์นะ